Franja

Zadetki iskanja

  • reus, -i, m in rea -ae, f (iz *rēi̯os, prvotnega gen. k subst. rēs = pravda, sodni proces; reus, rea bi torej pomenilo „udeležen(a) v pravdi, sodnem procesu“: reos … appello non eos modo, qui arguuntur, sed omnes, quorum de re disceptatur; sic enim olim loquebantur Ci. „sodne pravdne stranke“, reos appello quorum res est Ci.)

    1. zatožen (obtožen), zatožena (obtožena), kot subst. (ob)toženec, (ob)toženka, zatoženec, zatoženka: tota rea citaretur Etruria Ci., quod sacra violasset (sc. eum) reum fecerunt N. so ga obtožili, reus ad populum (pri komicijih) L., aliquem reum facere Ci. idr. ali agere O., L. pod obtožbo (tožbo) da(ja)ti, tožiti, obtožiti, zatožiti, pozvati (pozivati), (po)klicati pred sodišče; pass. reum fieri Ci. ali agi Cu. biti dan pod obtožbo, biti (ob)tožen, biti v sodnem postopku, ut socrus rea ne fiet Ci., reum peragere L., T. tožbo gnati naprej (do konca), speljati do konca, receptus reus, neque peractus T. a tožbe zoper njega niso gnali naprej, niso speljati (pripeljali) do konca, et peragar populi publicus ore reus O. in ljudstvo me bo spoznalo za popolnoma krivega, nemo est reus legibus illis Ci. nihče ni pod obtožbo; z gen. criminis, redkeje z de in abl.: se eius delicti facturum reum N. da bo dan pod obtožbo zaradi … , da bo (ob)tožen zaradi … , reus facinoris T. obtožen zločina, parricidii reus Ci., aliquem agere reum legum spretarum O., aliquem incesti reum agere Vell., postulare aliquem reum impietatis Plin. iun., qui est de vi reus Ci.; kot subst.: reus hoc nunc primum audit ab accusatore Ci., aliquem referre in reos Ci. (o pretorju) vpisati med obtožence (v imenikih obtožencev), naspr.: aliquem ex reis eximere Ci. izbrisati iz števila (imenika) obtožencev; metaf. tudi izvensodno: reus fortunae L. kriv nesreče, reus in secreto agebatur Cu. skrivoma so ga očrnili, reus belli, pacis L. okrivljen zaradi, reus culpae alienae L., communis culpae cur reus unus agor? Pr., quid fiet sonti, cum rea laudis agar O., egit me ore silente reum O., iudex reusque ad eam rem Pl., aliquem reum pro se constituere Icti. postaviti koga namesto sebe kot dolžnika (glede dolga).

    2. meton. dolžen (dolžan) kaj storiti, obvezan kaj storiti, vezan na kaj: satis dandi Icti., votis Icti., suae partis tutandae L. odgovoren; od tod voti reus V. držan, dolžan (po izvršeni želji) izpolniti obljubo.
  • rōrō -āre -āvī -ātum (rōs1)

    I. intr.

    1. rositi; impers.: rorat Col., Suet. rosi, rosa pada; pesn.: cum croceis rorare genis Tithonia coniunx coeperit O.

    2. metaf. kapati, kapljati, cureti, curljati, teči, polzeti, cediti se, cizéti, biti vlažen, biti moker: rorant pennae O., capilli rorantes O., rorabant sanguine vepres V., rorantes lacte capellae V. dajajoče mleko, molzave, molzne, per cutem roraverint sanguinis guttae Ap., rorantes lacrimae Lucr.

    II. trans.

    1. (o)rositi, porositi: rorata tellus O. ali roratae rosae O. rosen.

    2. pesn. metaf. (o)rositi, (po)kapati, (po)kapljati = (po)močiti, omočiti, zmočiti, storiti (narediti), da kaj kapa, povzročiti, da kaj pada po kapljicah: Ap. idr., ora lacrimis Lucr. (o)rositi, obli(va)ti, saxa cruore Sil., si roravit quantulumcumque imbrem Plin., roratae aquae O. škropljene, minuta atque rorantia pocula Ci. majhne in vino le po kapljicah spuščajoče čaše.
  • rumpō -ere, rūpī, ruptum (indoev. kor. *reup-, *rup- lomiti, trgati; prim. skr. rúpyati trga ga (po telesu), rōpayati (on) se odlamlja, lumpáti lomi, zlamlja, rōpam luknja, jama, sl. rupa, got. biraubōn ropati, stvnem. roub, roubōn = nem. Raub, rauben, lat. rupēs [prim. skr. rupas hrapav, grudast, jamast, kotanjast], rūpīna, rūpex)

    1. (z)lomiti, razlomíti (razlámljati), prelomíti (prelámljati), (s)trgati, raztrgati (raztrgavati), (raz)deliti, razdeliti (razdeljevati), s silo ločíti (ločeváti), prekiniti (prekinjati), odpreti (odpirati), razbi(ja)ti, prebi(ja)ti, (s)cefrati, razkleníti (razklépati), razkleščiti: Q., Pr., Fl. idr., vincula carceris, vincula alicuius Ci., catenas H., arcum Ph., vestes O., pontem L. podreti, praecordia ferro O. prebosti, guttura cultro O. prerezati; tako tudi colla securi O., nodos et vincula linea V. (s puščico) prestreliti, adamantem Plin. razbiti, zdrobiti, razpŕhniti, nubila caelo V. ali nubem Lucr. (raz)deliti, gladio lora Cu. presekati, frigore saxa rumpit hiems V. ali aqua tendit rumpere plumbum H. predreti, razdeti, razdreti; pren.: rumpere catenas O., claustra H., vincula servitutis V., ruperunt horrea messes V. so razgnale, cantu rumpent arbusta cicadae V. bodo razgnali = tako cvrčali, da bo drevje pokalo; izhodišče: rumpere radices solo V. iz zemlje, funem ab litore V.; pesn. tudi z acc. personae: quem Veneris certamina rumpunt V. slabijo, jemljejo moč, šibijo. Poseb. telo, telesne ude poškodovati, raniti, prizadeti (prizadejati) poškodbo (rano itd.), (z)lomiti, (od)trgati, (raz)trgati, (z)drobiti, razbi(ja)ti, narediti (povzročiti), da kaj poči: si quis rumpet occīdetve Carmen vetus ap. L., rumpere ramices Pl., Varr. fr., membrum Ca., alicuius ilia Cat., exiguam ranam Mart., rumpere aliquem ambulando Ter. ali bovem Plin. ali leporem forti equo Mart. gnati, (z)goniti skoraj do smrti, rumpe miser tensum iecur Iuv. razženi, razstreli (o kričaču); pogosto aliquem rumpere Icti. = koga (telesno) poškodovati.

    2. pass. rumpi (z)lomiti se = počiti, (raz)pokati, popokati, razpočiti se, razleteti (razletevati, razletavati, razletovati) se: Varr., Sil. idr., vesica rumpitur Cels., inflatas rumpi versiculas Ci., cantando rumpitur anguis V., miser rumperis et latras H. „razkričavaš se“ = vpiješ tako, da te bo konec (da boš počil), vpiješ do onemoglosti, rana (sc. inflata) rupto iacuit corpore Ph.; od tod (namigujoč na to basen) rupit Iarbitam lingua H. njegov zlobni jezik ga je ugonobil, tj. naredil nemogočega, rupti pontes T. razpadli; metaf.: rumpantur invidiā ut ilia Codro V., licentiā ante rumpebar Ci. od jeze, rumpantur iniqui Pr., Mart.; refl.: non, si te rumperis, par eris H.

    3. metaf.
    a) z zunanjim obj. razgnati (razganjati), razpršiti (razprševati), predreti (predirati), prebi(ja)ti, razbi(ja)ti, odpreti (odpirati), prodreti (prodirati) skozi kaj: ordines, mediam aciem L., rapido cursu media agmina V., misso proelia equo Pr., postes V. zlomiti, razbiti, amnis exit ruptis aggeribus V., maria obicibus ruptis residunt V.; prolept. narediti (delati), utreti (utirati), utiriti, odpreti (odpirati) (si) (pot, dohod): rumpunt aditūs V., ferro viam V., viam igne Stat., iter ferro Sil.; pesn. narediti, (u)tiriti, odpreti si pot, prebi(ja)ti se, preiti (prehajati) preko česa ali skozi kaj, prekoračiti (prekoračevati), prečkati: rumpere Alpes Sil., iuga Val. Fl.; pesn. storiti (narediti, povzročiti), da kdo, kaj prodre (plane, (iz)bruhne) iz česa: fontem (sc. Pegasi) ungula rupit O. je odprlo pot vrelcu; pogosteje refl. se rumpere in med. rumpi predréti (predírati) se, prodréti (prodírati): tantus se nubibus imber ruperat V. iz oblakov se je usul, se je ulil, inter nubila sese rumpent radii V. se bodo prikazali, bodo pokukali, bodo posvetili, rupto turbine V., amnes rumpuntur fontibus V. prodirajo (bruhajo na dan) iz virov; metaf.: vocem pectore rumpere V. glas zagnati, oglasiti, bruhniti, rumpebat pectore questus V. začel je tožiti.
    b) prelomíti (prelamljati), (pre)kršíti, razdreti (razdirati), razveljaviti (razveljavljati), prekiniti (prekinjati), pretrgati (pretrgavati), prekiniti (prekinjati), uničiti (uničevati), onemogočiti (onemogočati), razdéti (razdejáti, razdévati), razvézati (razvezováti, razvezávati), ovreči, ukiniti (ukinjati), odpraviti (odpravljati), preprečiti (preprečevati), spodnesti (spodnašati), izpodnesti (izpodnašati), spodkopa(va)ti, izpodkopati (izpodkopavati, izpodkapati, izpodkopovati): foedera Ci., V., sacramenti religionem L., testamentum Ci., nuptias, edicta H., fidem L., V., ius gentium L., fata aspera V. streti spone (vezi) usode = ferrea decreta sororum O., Cu., tudi: imperium rumpere = streti gospostvo, tj. odpovedati pokorščino: Cu. ali = prekršiti zapoved: T., fati necessitatem L., reditum alicui H. preprečiti, tacitos amores V.
    c) pretŕgati (pretrgávati), prekíniti (prekínjati), (z)motiti: visum Ci., somnum V., Lucan., sacra V., novissima verba O., silentium V., Cu., O., H., Plin. iun. = taciturnitatem T., ut quidam patientiam rumperent Suet. da je nekatere minilo potrpljenje (minila potrpežljivost), opera omnia V., rumpe moras V., Plin. iun. ne múdi se.

    Opomba: Star. pf. rupsit = ruperit Tab. XII; inf. pr. pass. rumpier: Afr. fr.
  • sanciō -īre, sanxī, sanctum in sancītum (sacer)

    1. s posvetilnim obredom, posvečenjem posvetiti (posvečati, posvečevati), storiti (delati) kaj (za) sveto (neprelomljivo, neprelomno, nezlomljivo), postaviti (postavljati) za sveto (nedotakljivo), nepreklicno utrditi (utrjevati), potrditi (potrjevati), prizna(va)ti, odobriti (odobravati): PL., PR., SUET., CL. idr., quod ius ipse Iuppiter sanxit CI., sancire foedus sanguine L., foedera fulmine V., ius imperii Perdiccae morte CU., pacta T., acta Caesaris CI., augurem CI., tabulas ... quas bini quinque viri sanxerunt H., quae coniunctio necessitudinem eorum sanxit N., iure iurando inter se sanxerunt, ne ... C.; pogosto legem sancire CI., L., H. posvetiti (posvečati, posvečevati), ustanoviti (ustanavljati), potrditi (potrjevati).

    2. določíti, dolóčiti (dolóčati, določeváti), odrediti (odrejati), ustanoviti (ustanavljati), uvesti (uvajati), (za)ukazati: PLIN., hoc ... Corneliae leges non sanciunt CI., sancire poenam STAT. ali poenam capitis alicui CU. prisoditi (prisojati), dosoditi (dosojati), silentium periculo vitae CU. s smrtjo preteč, pod grožnjo smrti, zaukazati, de iure praediorum sanctum apud nos non est iure civili CI., nihil de hac re sanciendi L., contra quam sanctum legibus erat L., nihil lege ullā in alios sanxit IUST.; s finalnim stavkom: quā lege videmus satis sanctum, ut cives Romani sint, ii, quos Cn. Pompeius de consilii sententia singillatim civitate donaverit CI., habent legibus sanctum, si quisquid de re publica a finitimis rumore aut famā acceperit, uti ad magistratum deferat C., sanxerunt, ne quis emeret CI. ali ut ne cui liceret CI., Flaccus sanxit edicto, ne ... CI., primo XII tabulis sanctum, ne ... T., neque, quominus id postea fieret, ulla lex sanxit CI. EP.; z ACI: AMM., fide sanxerunt liberos Tarentinos leges [suas] suaque omnia habituros L., omnes liberos esse sanxit SUET.

    3. occ. (pod kaznijo, s kaznijo) prepovedati (prepovedovati), preprečiti (preprečevati), zabraniti (zabranjevati), kaznovati: GELL. idr., sancire observantiam poenā CI., incestum supplicio CI., honoris cupiditas ignomimiā sanciatur CI., lege sanciri aut iure civili CI., quod Athenis exsecrationibus publicis sanctum est CI. pod grožnjo (kaznijo) javnega prekletstva prepovedano, qui (sc. Solon) capite sanxit, si qui ... CI. je dal pod smrtno kazen, je omejil s smrtno kaznijo, je določil smrtno kazen. – Od tod adj. pt. pf. sanctus 3, adv.

    1. posvečen, nedotakljiv, svet: CA., Q., templum L., fanum sanctissimmum CI., arae, lucus O., ignes in honore deorum V., fontes, Thybris cum flumine sancto V., numina, oracula divûm V., societas ENN. AP. CI., fides V., ius CI., iura patriae sanctiora quam hospitii duxit N., libertas L., leges H., tribuni plebis TAB. XII AP. CI., uxor PH., aliquem sanctum habere C., sanctum est, quod ab iniuria hominum defensum atque munitum est DIG., aerarium sanctius CI. tajni državni zaklad, skrivna državna zakladnica (v Sirakuzah; po tamkajšnjih sredstvih so posegali samo v največji sili), nusquam eas (sc. pecunias) tutius sanctiusque deponere credentes quam in publicā fide L.

    2. svet = častitljiv, častivreden, božji, božanski: LUCR., MART., FL. idr., sancte deorum V., vates sanctissima (= Sibylla) V., sanctissimae deae CI., sancta stella Mercurii CI., Osiris H., Ennius sanctos appellat poëtas CI., sanctum nomen poëtae CI., sanctus senatus V., ordo sanctissimus ali sanctissimum orbis terrae consilium CI. (o senatu), sanctius consilium L. ožji senatni odbor, ožji svet; sanctus ali sanctissimus o cesarjih = (pre)vzvišeni: sancte pater patriae O. (o Avgustu), sancte pater VAL. FL., sanctissime Imperator PLIN. IUN.; occ. prazničen, slovesen: dies TIB., dies sanctior paene natali H., diem sanctissimum et celeberrimum sustulerunt CI., sancta oratio Q. Subst. n
    a) sveto: omne sanctum non tanget VULG. ničesar svetega.
    b) sveto = svetišče, svet kraj, tempelj: in sancto quia facit aurum? PERS., VULG.

    3. meton. svet = bogu všečen, brezgrajen, brezmadežen, neomadeževan, čist, blagonraven, pošten, pravičen, nedolžen, kreposten, vesten, pobožen: Q., VAL. MAX., IUV. idr., Cato sanctus et innocens L., Luscius et Manilius naturā sancti et religiosi CI., veteres et sancti viri S. AP. MACR., nulla umquam res publica nec maior nec sanctior L., cum illo neque integrior esset in civitate neque sanctior CI., homo sanctissimus CI., sanctissima atque optima femina CI., sancta viri sententia LUCR., sanctior eloquentia T., sanctissima disciplina Stoicorum GELL., sanctissime observare promissa CI. najvestneje, se sanctissime gerere CI.; subst. n: nihil veri, nihil sancti L. nič čuta za resnico, nič občutka za pravico; occ.
    a) čist, deviški, sramežljiv: ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrarentur CI., virgines (= Vestales) H., sanctissima coniunx V., mulier sancti pudoris custos TIB., verecundo sanctius ore loqui MART.; subst. sanctus -ī, m svet mož, svet človek, svetnik: ECCL.
    b) pobožen, (globoko) veren, poln svetega strahu (strahospoštovanja), kot adv. tudi = s svetim strahom (strahospoštovanjem): Dareus, ut erat sanctus et mitis CU., sancte iurare, adiurare PL., TER., pie sancteque colimus naturam excellentem CI.

    Opomba: Nenavaden pf. sancīvit: LAMP.; pt. pf. sancītus: LUCR., plpf. sancierat: PRISC.
  • saturō -āre -āvī -ātum (satur)

    1. sititi, nasititi (nasičati, nasičevati): PLIN., MART., LACT. idr., animalia ... mammas appetunt earumque ubertate saturantur CI., nec cytiso saturantur apes V., saturata armenta V., ursos vitat et armenti saturatos caede leones O., saturabat glebula (= agellus) talis patrem IUV. je redila.

    2. metaf.
    a) sititi, nasititi (nasičati, nasičevati), napojiti (napajati), napolniti (napolnjevati), zapolniti (zapolnjevati), obilno preskrbeti (preskrbovati), obilno oskrbeti (oskrbovati) s čim, saturírati: CL. idr., se sanguine civium CI., famem epulis CL. (u)tolažiti, (po)tešiti, fimo sola V. ali novalia stercore COL. ali ieiunia terrae fimo COL. POET. obilno (po)gnojiti, saturata murice palla O. dodobra obarvana s škrlatom, saturatae murice vestes MART., saturare capillum multo amomo STAT. maziliti, tabulas pice VITR. prevleči, saturata Cydonia melle MART. vkuhana, vložena, culta aquis saturat Galesus MART. obilno napaja, lunae sidus terras saturat PLIN.
    b) sititi, nasititi (nasičati, nasičevati) = zadovoljiti (zadovoljevati), (u)tešiti, (po)tešiti, (u)tolažiti, pomiriti (pomirjati, pomirjevati): Flacci sanguine illius nefarium in omnes odium CI., crudelitatem suam odiumque CI., perfidiam alicuius CI., homines iam saturati honoribus CI., Iuno ... necdum antiquum saturata dolorem (gr. acc.) V., orant, suppliciis suis potius saturaret se quam contumeliis IUST., me dulcis saturet quies SEN. TR.
    c) storiti (narediti, povzročiti), da je kdo česa sit, pristuditi, priskutiti, zagnusiti, zagabiti, ogabiti komu kaj, vzbuditi (vzbujati) komu odpor do česa: hae res vitae me saturant PL. – Od tod adj. pt. pf. saturātus 3 sit, krepek (krepak), poln, močen (močan) (o barvi): color saturatior PLIN.
  • sēparō -āre -āvī -ātum (sē in parāre)

    1. ločiti (ločevati), odločiti (odločevati), oddeliti (oddeljevati), razdružiti (razdruževati), odstraniti (odstranjevati); s samim obj. v acc.: DIG., PLIN. idr., nec nos mare separat ingens O.; v pass.: eum (sc. maria) pertenui discrimine separentur CI., Thessalorum omnis equitatus separatus erat L., separati epulis, discreti cubilibus T.; z a(b): SEN. PH., PLIN. idr., separandos a cetero exercitu ratus CU., separat Aonios Oetais Phocis ab arvis O.; z ex: equitum magno numero ex omni populi summa separato CI.; pesn. s samim abl.: Seston Abydenā separat urbe fretum O., spatium, quod separat aethere terram LUCAN.; z in z acc.: ut corpora illius civitatis separata sint in alias gentes VELL.

    2. metaf.
    a) ločiti (ločevati), kaj posebej narediti, storiti, delati, (iz)vršiti (izvševati): ea quo pacto distinguere ac separare possim, nescio CI., a perpetuis suis historiis bella ea separare CI., suum consilium ab reliquis separare C. narediti poseben sklep, posebej skleniti = skleniti kaj drugega kot ostali.
    b) razločiti (razločevati), gledati (paziti) na kaj, izvze(ma)ti: separemus officium dantis testes et refellentis Q., miscenda sit an separanda narratio Q., virtus ipsa, separata etiam utilitate, laudabilis CI. tudi ne glede na ..., ut idem separetur Cato VELL. da se izvzame. – Od tod adj. pt. pf. sēparātus 3 z adv. v komp. sēparātius ločen, oddeljen, poseben, drugačen, različen: privati ac separati agri nihil est C. ločenega zasebnega zemljišča, separatis temporibus N. ob raznih časih, volumen CI., exordium CI. v nobeni zvezi s stvarjo (snovjo, tvarino), separatae singulis sedes T., in quaestionibus, qua etiam separatae a complexu rerum personarumque spectari per se possint Q., alienis VELL.; v komp.: AMBR. idr., separatior intellectus TERT., purulenta separatiora a stercore CAEL., quaedam argumentationes communiter et similiter tractabuntur, quaedam separatius ad finem ... adiungentur CI.; pesn. (= remōtus) (od)daljen: separatis uvidus in iugis H.
  • sus-cipiō (suc-cipiō) -ere -cēpī -ceptum (subs in capere)

    I.

    1. (od spodaj) prestreči (prestrezati), ujeti (v roko, z rokami idr.), zaje(ma)ti, vzeti (jemati): concurrunt trepidae comites dominamque ruentem suscipiunt V., succipiunt famulae V., suscipere cruorem pateris, ignem foliis V., cava suscepto flumine palma sat est Pr., oraque suscepta mane laventur aqua O. z vodo, zajeto vanje, ex edito desiliens aqua suscepta marmore albescit Plin. iun., qui (sc. sucus) suscipitur aqua caelesti Plin., solque … aeternam succepit lampada mundi Lucr., Oetaeum nemus suscipit ignis Sen. tr., suscipere habenas Sen. tr.; occ. podpreti (podpirati): labentem domum Sen. ph., tecta lapideis molibus Sen. tr., theatrum fulturis Plin. iun., gramineā suscepta crepidine fumant balnea Stat.; metaf.: suscipere famam defuncti pudoremque Plin. iun. udržati, clausulae … sequentibus suscipi ac sustineri solent Q., causa … subtrahendae S litterae, quotiens ultima esset aliaque consonante susciperetur Q. jo je prestrezal = je za njo sledil kak drug soglasnik.

    2. s tal vzdigniti, dvigniti novorojenega otroka, meton. s tem simbolično otroka priznati (pripoznati) za svojega in ga sprejeti v vzrejo in oskrbo (rimska šega): (sc. puerum) pollicitus sum suscepturum Ter., susceperas enim liberos non solum tibi, sed etiam patriae Ci., qui alumni a parentibus suscepti educatique sunt Ci., si qua mihi de te suscepta fuisset … suboles V. ko bi imela otroka, ki bi ga ti priznal za svojega (= ko bi imela otroka s teboj); occ. (zakonskega) otroka, (zakonske) otroke dobi(va)ti z ženo, roditi, zaploditi (zaplojevati), spoče(nja)ti, imeti otroke z ženo: filiam ex uxore Ter., filiam, quam ex te suscepi … perdidi Pl., ipse ex libertini filia susceperit liberos Ci., e qua (sc. captiva) postea susceptum puerum Herculem vocavit Iust.; v pass. = priti na svet, roditi se: rem publicam, cui susceptus es, respice Ci., suscipimur in lucem et caelesti spiritu augemur Ci., simul atque editi in lucem et suscepti sumus Ci., quo die utinam susceptus non essem Ci. ep., in spem regni susceptus Cu. rojen v upanje (v nado, z upanjem), da bo kdaj kraljeval.

    3. metaf.
    a) spreje(ma)ti, prevze(ma)ti, privze(ma)ti: Plin. iun. idr., sacra peregrina Ci., Cato in populi Romani civitatem susceptus est Ci., suscipere consolationem Ci. biti dovzeten za tolažbo, dati se (po)tolažiti, crimen Ci. prevzemati krivdo = biti sposoben (zmožen) krivde, suscipere aliquem docendum, erudiendum Q., si … susceptos a se discipulos instruxerit Q., suscipere litigatorem Q.; subst. m suscipientēs darila (darove) sprejemajoči (naspr. offerentes darila (darove) prinašajoči): Amm.
    b) preje(ma)ti, dobi(va)ti: pecuniam Dig., pretio, quod dominus suscepit Ap., cicatrices Q.
    c) navze(ma)ti se, oprije(ma)ti se česa: videte, quem vobis animum suscipiendum putetis Ci., cogitationem sobrii hominis suscipe Ci.
    d) vzeti (jemati) kaj za resnico, imeti kaj za resnico, trditi, da je kaj res, prizna(va)ti kaj kot resnico (resnično), privoliti (privoljevati) v kaj, ne nasprotovati čemu, ne upirati se čemu: quae si suscipimus Ci., quod in causa difficillimum est, suscipiunt Ci.
    e) zavze(ma)ti se, potegniti (potegovati, potezati) se za koga, kaj, braniti, vzeti (jemati) koga, kaj pod svoje okrilje, vzeti (jemati) koga, kaj pod (v) svojo zaščito, (za)ščititi, (za)varovati koga: contra improbos cives salutem rei publicae Ci., nocentes reos Q., suscipere plebem et adversus publicam disciplinam defendere Cod. I.; od tod subst. pt. pf. susceptus -ī, m klient, stranka, branjenec (naspr. patrōnus): Aug., Cod. I., Serv., Amm.
    f) poprije(ma)ti (besedo), povze(ma)ti (besedo), odvrniti (odvračati): suscipit Stolo Varr., „dicam equidem nec te suspensum, nate, tenebo“; suscipit Anchises V., suscipit mulier Ap., suscipiens ego inquam Ap.; popolno: suscipere sermonem Q. nadaljevati. II. metaf.

    1. (prostovoljno) prevze(ma)ti, spreje(ma)ti izvršitev kakega dejanja (recipere = prevze(ma)ti kaj, kar je bilo komu naročeno), nase vzeti (jemati), podvreči se čemu, podrediti (podrejati) se čemu, lotiti (lotevati) se česa, poprije(ma)ti kaj, za kaj, oprije(ma)ti se kakega dela, narediti (delati), storiti, opraviti (opravljati), poče(nja)ti, zače(nja)ti, priče(nja)ti: Suet., Amm. idr., vel magna offensio vel neglegentiae susceptis rebus, vel perfidiae receptis Ci., seu iniuncta seu suscepta foret militia L., suscipere aes alienum amicorum Ci., curam pro re publica Ci. ep., negotium, onus Ci., tantumne laborem suscepturus es? Ci., causam Ci., O., Q., causam miserorum S., litem Q., defensionem Ci., accusationem T., proscriptionem Ci. izvršiti (izvrševati), bellum Ci., C., L., N., rem publicam C. upravo države, vodenje države, legationem ad civitates C., officium Col., Q. dolžnost, službo, funkcijo, coniugia T. podvreči se zakonskim dolžnostim in bremenom, vzeti (jemati) nase zakonske dolžnosti in bremena, imperia Lact. prevzeti poveljstvo, iter Ci. ep., iter pro aliquo Ci., cursum (sc. vitae) Ci. kreniti po poti, stopiti na pot, consilium Ci. odločiti se, skleniti, cogitationem, quidnam … Ci. pomišljati (razmišljati, premišljevati), kaj pač … , religiones Ci. da(ja)ti prostor praznoverskim skrbem (praznoverskim bojaznim), vda(ja)ti se praznoverskim skrbem (praznoverskim bojaznim) (naspr. religiones deponere), personam viri boni Ci., parasiti personam Q., diversam partem T., sibi propugnationem Ci., sibi tantum auctoritatis Ci. predrzno si lastiti, maculam huic imperio Ci. pritakniti (pritikati) madež, quod suscepimus Ci. = izvoljeni poklic; suscipere votum, vota Pl., L., N., O., Cu., Plin. iun., Mart. nase vzeti (jemati), narediti, opraviti (delati), vota pro aliquo L., sacra Ci., L. opraviti (opravljati), sollemnia L. obhajati, prodigia L. priznati za veljavna, pulvinar L. bogovom prirediti (prirejati) pojedino, ferias Varr. določiti, ustanoviti, porca praecidanea suscipienda Telluri Varr. ap. Non.; z gerundivom: gloriam Africani tuendam Ci. prevzeti obrambo slave Afričana, is (sc. Diomedon) rogatu Artaxerxis regis Epaminondam pecuniā corrumpendum susceperat N. je prevzel nalogo, da podkupi Epaminonda; occ.
    a) narediti, storiti, zagrešiti kaj, kako kaznivo dejanje, zakriviti kaj, biti kriv česa: impuritates, fraudem, facinus, maleficium, parricidia, scelus in se Ci.
    b) kako čustvo gojiti, vzbuditi (vzbujati) se komu kako čustvo, preda(ja)ti se kakemu čustvu: benevolentiam Ci., odium (in aliquem) Ci. ep., N. naperiti sovraštvo (na koga, v koga, proti komu), zasovražiti koga, postati sovražen do koga.
    c) rabiti, uporabiti (uporabljati), poseči (posegati) po čem, poslužiti (posluževati) se česa, dejansko dopolniti (dopolnjevati), kazati, razkazovati kaj, držati se česa: orationem, impudentiam scribendi, severitatem, veritatem Ci.; abs.: suscepit vita, ut … Ci. je tako prineslo (naneslo, uredilo, uravnalo). — Od tod subst. pt. pf. susceptum -ī, n početje, podjetje: suscepta magna labore crescere difficili (sc. videt) O.

    2. kako breme, trpljenje nase vzeti (jemati), spreje(ma)ti, nakopa(va)ti si, (pre)trpeti kaj, podvreči se čemu: inimicitias Ter., Ci., N. (naspr. deponere), invidiam, odium, vituperationem inconstantiae, curas, molestiam, molestias, ignominiam, maculam bello superiore, laborem, dolorem, sumptum Ci., in se suscipere istius culpam crimenque Ci., poenam Ci. (pre)trpeti kazen, podvreči se kazni, biti kaznovan, pericula Ci. postaviti (postavljati) se v nevarnosti, izpostaviti (izpostavljati) se nevarnosti, tvegati nevarnost, inimicos Ci. ali aliquem inimicum Ci. ep. postati s kom sovražnik, spreti se s kom, (starejše) „posovražiti se“, „zavražiti se“, morbos Lucr., mortem pro aliquo Lact.
  • vigilō -āre -āvī -ātum (vigil)

    I. intr.

    1. biti buden, bedeti, bdeti, čuti (naspr. dormire, quiete compositum esse ipd.): Ter., Lucr. idr., vigilare ad multam noctem Ci. ali de multa nocte Ci. ep., proxima nocte Ci., Regulus vigilando necabatur Ci., vigilate, viri V., si (sc. aeger) noctu dormit, si interdiu vigilat Cels., vigilanti stertere naso Iuv. delati se, kakor (da) bi spal; brezos.: redeo, si vigilatur et hic Mart.; preg.: hic vigilans somniat Pl. = ta sanjari o zlatih gorah, si sanjaje obeta zlate gore; prim.: num ille somniat ea, quae vigilans voluit? Ter.; vigilans dormit Pl. ali vigilans stertis Lucr. (o zaspancu, lenuhu).

    2. vigilare (kot bolezen) biti nespečen, osta(ja)ti buden (nespečen): per se vigilat Cels., si nihilominus vigilant (sc. insanientes) Cels.

    3. metaf. bedeti =
    a) vedno goreti: vigilet Troicus ignis Stat., lumina … summā vigilantia turre (na vrhu svetilnika) O., flamma vigilans Fl.
    b) neprestano paziti (biti pozoren), skrbno paziti na koga ali (na) kaj, neumorno delati (delovati), neutrudno skrbeti za koga, za kaj: vigilandum est semper; multae insidiae sunt bonis Acc. ap. Ci., vigilare, adesse, providere rei publicae Ci., excubabo vigilaboque pro vobis Ci., ianitor ad dantes vigilet Pr., ut vivas igitur, vigila H., vigila, ne tuam causam deseras Ci., Mars vigila Serv.; z dat.: studiis vigilare severis Pr. predajati se … , neutrudno se ukvarjati …

    II. trans.

    1. (z zunanjim obj.) prebede(va)ti, (pre)čuti: Plin. iun. idr., noctes vigilabat ad ipsum mane H., noctes vigilantur amarae O., vigilata nox O., vigilata convivio nox T., vigilanda nox Pr., Tib., Q.

    2. (s prolept., notranjim obj.) bedeč (o bedenju) ali čujoč kaj storiti, narediti (delati), opraviti (opravljati), izvesti (izvajati), (iz)vršiti ipd.: quae vigilanda viris V., accipe dona meo multum vigilata labore Ps.-V. (Ciris), pretium vigilatorum laborum O., carmen vigilatum O. med b(e)denjem izmišljena, magia plerumque noctibus vigilata Ap., nullas hoc genus vigilias vigilarunt Gell. Od tod

    1. adj. pt. pr. vigilāns -antis, adv. vigilanter bedljiv =
    a) budno opazujoč, ostro motreč: oculi vigilantes V., Veg., vigilantes curae Ci. skrbi ob prebedenih nočeh.
    b) klas. le metaf. (neprenehno) pazljiv, (neutrudno) pozoren, skrben, neutruden, neumoren, neutrudljiv, neumorno dejaven, delaven, prizadeven: Val. Max., Aug., Don., Amm. idr., homo, tribunus plebis vigilans consules vigilans Ci., ut nemo vigilantior ad iudicium venisse videatur Ci., Cato homo vigilantissimus Ci., vigilanter provinciam administrare Ci., enitar vigilantius Ci., vehementissime vigilantissimeque vexatus Ci.

    2. adv. pt. pf. vigilātē skrbno, marljivo, delavno: vigilate atque attente verbum non probum vitavit Gell.
  • violō -āre -āvī -ātum (iz *violus silovit, sor. z vīs)

    1. nasilno ravnati s kom, storiti (delati) komu silo, hudo (grdo) ravnati s kom, storiti (delati) komu kaj hudega, gnjaviti, prizade(va)ti komu bolečino (bolečine), povzročiti (povzročati) komu bolečino (bolečine), trpinčiti koga, (p)oškodovati, raniti (ranjevati, ranjati) koga, do krvi (do krvavega) pretepsti (pretepati) koga ipd.: N., Cels., Iust. idr., parentes, patrem Ci., corpus viri non tactum ac violatum manu, sed vulneratum ferro Ci., servorum manibus violatus Ci., violati hospites, legati necati Ci., hospitem violare fas non putant C., pulsatione corpus violare Corn., violavit Penthea thyrso mater O. je ranila, violare volnere dextram ali corpus V. zadati rano desnici … , aliquem ferro morsuve Sen.; occ. o krajih in (pesn.) o drugih neživih subj.: violare fines C. ali agros ferro V. (o)pustošiti, urbem L. pobijati, pleniti po mestu, opleniti mesto, silva vetus nullāque diu violata securi O., violare nemus securi O., ebur sanguineo ostro V. krvavordeče (po)barvati, aurum cibis Stat. (o)madeževati, violati fontes venenis Sen. ph. zastrupljeni.

    2. metaf. (nravno)
    a) (o)madeževati, onečastiti (onečaščati, onečaščevati), onesvetiti (onesvečevati), (o)skruniti (oskrunjati): ius, ludos, caeremonias, religionem, loca religiosa, templum, deum Ci., sacra polluta ac violata Ci., dexterae perfidiā et scelere violatae Ci., cum intellegerent nihil esse tam sanctum, quod non aliquando violaret audacia Ci., ea sibi non colendi, sed violandi causā appetere Ci., violare templa L., stupris aut caedibus violati L., turpitudine vitam violare Corn.
    b) oškodovati, (pre)kršiti, prelomiti (prelamljati), (raz)žaliti, (o)skruniti: fidem Ci., L., amicitiam, aurīs voluntatemve, existimationem absentis Ci., dignitatem alicuius Ci. ep., hospitium, ius gentium, societatem L., foedus L., Tib., clementiam N., omne fas Lact.; s prolept. obj.: id quod violatum videtur Ci. morda prizadeta žalitev, storjena škoda.
    c) occ. α) (o)skruniti (žensko), posiliti (posiljevati), onečastiti (onečaščati, onečaščevati), spozabiti (spozabljati) se: virginitatem (sc. Palladis) Ci., virginem Varr., mitto … matres familias violatas Ci., violare puellam Tib. β) (raz)žaliti: Cerere violatā omnes fructus Cereris interierunt Ci., violare numen Ci., clarum hominem impurissimi hominis voce violari Ci., deos perfidiā, periurio violare S., Plato a Dionysio violatus est N., violare oculos O., convicio aures Corn., aures obsceno sermone Petr.
  • affīrmō (adfīrmō) -āre -āvī -ātum

    I. še trdnejše, še trpežnejše storiti kaj: corium affirmatum cineris inspersu Ap.

    — II. pren.

    1. utrditi (utrjevati), potrditi (potrjevati), okrepiti, podkrepiti: ea res Troianis spem affirmat L. utrdi Trojance v upanju, societas iureiurando affirmatur L., tu animo affirmas (te) Cat. (tudi offirmas).

    2. potrditi (potrjevati) (naspr. refellere): transfugarum dicta L., fortunā tum urbis crimen affirmante L. ker je... povzročala, da se je zdelo... resnici podobno, promissa rebus (z dejstvi) affirmare L., quod breviter dictum est, rationibus affirmatum... Ci., virtutem armis aff. T. dokazati, izpričati.

    3. trditi, zatrditi (zatrjevati), zagotoviti (zagotavljati) (naspr. dubitare, abnuere, negare); abs.: non agis, affirmo O., nemo scire et omnes affirmare T., pass. brezos.: noctem quidem, ut affirmatur, non insomnem egit T.; z de: Dig., si ullā alliā de re... adfirmare possem Ci. določno govoriti; z obj.: hoc, cum tota Sicilia diceret, tamen adfirmare non auderem Ci., nihil enim aliud adfirmare possum nisi sententiam... meam Ci., quis rem tam veterem pro certo affirmet? L., qui hoc fortissime affirmant Q.; z ACI: L., Cels., Cu., (dolere) ne malum quidem esse philosophi adfirmant Ci., adfirmante Apronio se plus non esse daturum Ci., quidam plures deo ortos affirmant T.; z odvisnim vprašanjem: quis pro certo affirmet, quot fuerint L. — Od tod adv.
    a) pt. pf. affīrmātē zatrdno, zagotovo, določno: aff. quasi deo teste promittere aliquid Ci. slovesno, affirmatissime contendere, scribere Gell.
    b) pt. pr. affīrmanter zatrdno, določno: praedicare Gell.
  • approbō (adprobō) -āre -āvī -ātum

    1. odobriti (odobravati), pripozna(va)ti, pritrditi (pritrjevati), s pohvalo spreje(ma)ti, (po)hvaliti, spozna(va)ti kaj za vredno pohvale, zadovoljen biti s čim (naspr. improbāre); abs.: decerne, modo recte: omnes approbabunt Ci., nihil sine consilio senatus, nihil non approbante populo egi Ci., latae sunt leges consulibus approbantibus Ci. s pritrdilom konzulov; z obj.: hunc gregem, nostram pietatem Pl., orationem C., consilium, sententiam, sumptūs, illud magno clamore, dictum id risu, falsa pro veris Ci., cuncta, clamore donum L.; z ACI: omnes approbant ita fieri oportere Ci.; pren. (o bogovih) blagosloviti (blagoslavljati): Pl., dis... approbantibus Ci. z božjim blagoslovom, navem iis non imperasti..., di approbent! Ci., dii approbent! habemus hominem Ci. če dajo bogovi, id quidem, inquit, dii approbent! Cu.

    2. komu kaj po volji storiti, po dogovoru kaj narediti: (Simonides pyctae) opus approbavit Ph., prima castrorum rudimenta Suetonio Paullino adprobavit T., duobus Alpes generibus (casei) pabula sua adprobant Plin. Alpe izpričujejo izvrstnost svojih pašnikov z dvema vrstama sira, is ad tempus opus manu factum subtiliter regi approbavit Vitr.; pren. dokaz(ov)ati, izkaz(ov)ati, potrditi (potrjevati): iudici officium suum Ci., hanc (propositionem) approbare et firmare Ci., talis laus genus adprobet Cat., fidem suam regi app. Cu., ne obiecta crimina pro adprobatis accipiatis T., si tribuni... adprobaverant T.; z ACI: Plin., Suet., rei publicae adprobate moras belli numquam imputari potuisse exercitui T.; v pas. z NCI: si idoneus esse approbetur Paul. (Dig.). — Od tod adj. approbātus 3 odobren, pripoznan: Don.
  • asperō -āre -āvī -ātum (asper)

    I.

    1. hrapaviti, hrapavo ali neravno storiti, napraviti, delati: tabula lapidibus asperata Varr., asperare fauces Cels. kosmatiti, zahripiti, glacialis hiems aquilonibus asperat undas V. vzburka.

    2. occ. (po)ostriti, (na)brusiti, (za)šiliti: specillum Cels., abrupta saxa Lucan., pugionem... obtusum saxo T., toda sagittas ossibus asperant T. opremljajo s koščenimi ostmi.

    — II. pren.

    1. (z)greniti, neužitno narediti (delati): asperandae compositionis gratia Q., lascivas vitae illecebras Prud.

    2. vznemiriti (vznemirjati), razburiti (razburjati), nadražiti, (raz)dražiti: hunc... asperavere carmina incertis auctoribus vulgata in saevitiam T., asp. iram victoris T., fratres Stat.; poveč(ev)ati, hujše narediti (delati): ne lenire neve asperare crimina videretur T., asp. indignationem Iul. Val., passionis magnitudinem Cael.
  • bene, adv. (*benus = bonus), komp. melius, superl. optimēI.

    1. pri glagolih in participih = dobro, prav, primerno, prilično, prijetno, lepo, obilno (naspr. male): bene cenare H., Cat., bene habitare N. prijetno, bene nosse Ci., H., Cu., bene polliceri S. ali bene promittere Pl., Ci. obilno, bene praebere vestem Pl. obilno, bene (melius, optime) mereri de aliquo Ci. mnogo (več, največ) zaslug si pridobiti za koga, bene (melius O.) sperare Ci. dobrega (boljšega) se nadejati, bene existimare de aliquo Ci. ep. dobro mnenje o kom imeti, bene vivere Ci. pošteno, čednostno, bene iudicare Ci. prav, pravično, vix bene desieram O. komajda sem prav nehal, bene Pittacus … „nolite …“ inquit N., non vincentes, sed bene morientes L. slavno, častno, consul bene de re publ. sentiens Ci., ager bene cultus Ci., vix bene natus O., Sen. ph. komaj še prav rojen; včasih nekako kratkorečno, npr.: bene mones Ter. prav opominjaš = prav je, da opominjaš, po pravici opominjaš, bene narras Ter., Ci. ep. dobro je, kar pripoveduješ, bene nuntias Ter. dobro je, kar poročaš, tvoje poročilo je dobro, bene putas Ter. tvoje mnenje je pravilno, bene vocas Pl. tvoje povabilo je dobro = drago mi je, da si me povabil = lepa ti hvala (izraz vljudne odklonitve), bene reprehendere Ci. prav je, da kdo graja, po pravici grajati; elipt.: optimeque in Verrem Cicero (sc. dicit), si pater … Q.; kot klic odobravanja: quare „bene“ et „praeclare“ quamvis nobis saepe dicatur Ci.; poseb. pri zdravicah (napivanju) adv. bene sam ali v zvezi z dat. ali acc. = na (moje, tvoje, naše, vaše) zdravje! bene vobis, bene amicae meae Pl., „bene“ dic dominae, „bene“, cum quo dormiat illa O., bene me (te, nos, vos) Pl., bene Messalam Tib.; occ.
    a) srečno, zadovoljno, ugodno: bene ambula Pl. srečno potuj, bene vivere Ci., H., vivitur parvo bene H. (toda pri Kom. je bene vivere = dobro, t.j. razkošno, veselo živeti: nunc bene vivo et fortunate Pl., vixit, dum vixit bene Ter.), secundis ortis bene promittunt dii Ci. obetajo srečo, re bene gesta Ci., C., bene pugnare N., L., bene vertere (vortere) Pl., L., V., Cu. po sreči izteči;
    b) (glede na čas) bene, optime = (prav) pri dobri sreči, (prav) o pravem času, (prav) za časa, ravno prav: optime eccum foras progreditur Pl., optime te offers Ter., eccum Phidippum optime video Ter.; elipt.: Syrum optime eccum (sc. video) Ter.

    2. stopnjujoč pri adj. in adv. dobro = jako, prav, zelo, kaj: Ca., Pl., Gell. idr., bene tempestate serena Enn. ap. Ci. pri nebu, jasnem kakor ribje oko, quos aut imberbes aut bene barbatos videtis Ci., bene nummatus H., adulescens bene nummatus et bene capillatus Ci., bene notus H., mentis bene sanae H., bene magna caterva Ci., bene multus Asin. Poll. in Ci. ep., Auct. b. Hisp., bene multa O., bene penitus in istius familiaritatem se dedit Ci. kar najtesneje se ga je oklenil, bene longe Auct. b. Hisp., bene mane Ci. navsezgodaj, bene ante lucem Ci. dolgo pred svitom, bene diu Suet., non bene (= vix) O.; bene je lahko okrepljen še z drugim adv.: bene plane magnus (dolor) Ci.

    II. Posebne zveze:

    1. bene agere prav ravnati, pravično postopati: Eutr., recuperatores dicis te daturum; bene agis Ci.; bene (optime) agere cum aliquo (prav) lepo, (prav) prijazno delati (postopati, ravnati) s kom: senatus optime cum oratoribus egit Ci.; bene agitur (gl. pod 6. a).

    2. bene audire (gl. audiō).

    3. bene credere varno posoditi (posojati): Ulp. (Dig.); toda: quod (imperium) si ei sui bene crediderint cives L. ako so prav storili, da so mu poverili to (vladarstvo), ako so mu to na svojo blaginjo izročili.

    4. bene dicere
    a) dobro = prav (pravilno, lepo, spodobno) govoriti: bene dicere, quod est scienter et perite et ornate dicere Ci., bene Latine dicere (loqui) Ci., qui optime dicunt Ci. najizvrstnejši, najzgovornejši, poëtae ad bene dicendum redacti H. k spodobnemu govorjenju.
    b) pametno govoriti: bene et sapienter dicere Ter.
    c) besede z dobrim pomenom govoriti = vzdrž(ev)ati se nesvetih besed, jezik brzdati (= εὐφημεῖν): bono animo es et bene dice! Pl., heia, bene dicite! Pl.
    č) bene dicere (= benedicere) alicui dobro govoriti o kom, hvaliti koga: omnes bene dicunt (sc. ei), amant Ter., bene, quaeso, inter vos dicatis et mihi absenti tamen Pl., cui bene dixit umquam bono? Ci., nec tibi cessaret doctus bene dicere lector O. Od tod abs. bene dictum (= benedictum) -ī, n (po)hvala, prizna(va)nje: bene dictis si certasset, audisset bene Ter., bene dictis tuis bene facta aures meae auxilium exposcunt Pl., qui philosophiam complexus esset matrem omnium bene factorum beneque dictorum Ci.

    5. bene (optime) facere
    a) (prav) dobro ali izvrstno izdelati, izvršiti: argentum (vas) bene (optime) factum Ci., senatus consultis bene factis Ci.
    b) occ. α) prav storiti (ravnati): Ter., bene fecit A. Silius, qui transegerit Ci. ep.; kot pozdrav: bene factum te advenisse Ter. prav si storil, da si prišel; od tod abs. bene facta -ōrum, n dobra (plemenita, slavna, slovita) dela, dejanja, take zasluge: omnia bene facta in luce se collocari volunt Ci., conscientia bene actae vitae multorumque bene factorum iucundissima est Ci. β) (o zdravilih) dobro deti, ugodno vplivati, zdravilen biti: id bene faciet Ca. γ) (kot izraz odobravanja, veselja ali zahvale) bene facis, bene fecisti = prav dobro, izvrstno, hvala lepa! Kom. δ) bene facere (= benefacere) dobroto storiti (izkazati), dobrote izkazovati, deliti: quod bene fecisti Pl. dobrota, animus (voluntas) bene faciendi Sen. ph., magnitudo bene facientis Sen. ph.; bene facere (benefacere) alicui dobroto (ljubezen) storiti komu, dobrote izkazovati komu, odobrotiti koga, dobrotovati komu: malo si quid bene facias, id beneficium interit Pl., bene nos aliquid facere illi decet Ter., male tractamur ab amicis, quibus bene fecerimus (benefecerimus) Ci., pulchrum est bene facere rei publicae S., ne ingratis quidem benefacere absistam L., sibi facere bene Ci. (pri poznejših piscih brez sibi) (dobro) si streči, goditi si; v pass.: quod bonis bene fit (benefit) beneficium Pl. Od tod abs. bene facta in benefacta -ōrum, n dobrote: bene facta (benefacta) male locata male facta arbitror Enn. ap. Ci., pro benefactis alicui pretium reddere Pl., quid labor aut benefacta (taurorum) iuvant? V. dobrote = koristno delo, bene facta referre Cl.; nam. bene facere alicui tudi bene facere erga aliquem: siquid amicum erga bene feci Pl.

    6.
    a) bene est ali bene habet po sreči (volji) gre, zadovoljen (srečen) sem, (to) me veseli: Kom., bene est: nil amplius oro H., si vales, bene est; ego valeo Ci. ep. (v začetku pisem), bene habet; iacta sunt fundamenta defensionis Ci., bene habent tibi principia Ter. dobro (po sreči) se ti godi …; optime (optume) est to je prav lepo, to mi je zelo drago (po volji), to mi godi: Kom.; bene est z ACI drago (po volji) mi je, godi mi: bene hercle est illam tibi valere et vivere Pl.; toda melius est z ACI bolje bi pač bilo (= moraš, moramo itd.): alibi te meliust (= melius est) quaerere hospitium tibi Pl.; istega pomena kakor bene est tudi bene agitur: Kom.
    b) bene est alicui dobro se godi komu, dobro se ima kdo: Enn. ap. Ci., Afr. fr., Pl., Ter., (caelebs) iurat bene solis esse maritis H., quare tibi non sit bene ac beate? Cat.; v komp. melius est alicui bolje se godi komu, bolje je komu: Pl., Ter., Pompeio melius est factum Ci. Pompeju je odleglo, bolje mu je; o stanju: bono animo es: erit isti morbo melius Pl. bolezen se bo polegla; bene est alicui z abl. instrumenti dobro si streže kdo s čim, godi si kdo s čim: ubi illi bene sit ligno, aquā calidā, cibo Pl., mihi … bene erat non piscibus urbe petitis, sed pullo atque haedo H. Redkeje osebno bene sum dobro si strežem, godim si: minore nusquam bene fui dispendio Pl.

    7. bene emere dobro kupiti = po ugodni ceni kupiti: vin bene emere? Pl., quo melius emptum sciatis, Tertia deducta Ci. ap. Suet.; bene vendere dobro prodati = drago prodati: ne time, bene hercle vendidi ego te Pl., velle quam optime vendere Ci.
  • commasculō -āre (cum in masculus) možatega (možato) storiti, ojunačiti, opogumiti (opogumljati): Ap., Macr.
  • concēdō -ere -cēssī -cēssum

    A. intr.

    I.

    1. odstopiti (odstopati), umakniti (umikati) se, oddaljiti (oddaljevati) se, oditi, odhajati, proč iti: concedite atque abscedite omnes, de via decedite Pl. umaknite se, stopite na stran, proč s poti!, tempus est concedere Ter.; pren.: ipsae rursus concedite silvae! V. proč z vami, gozdovi! = zapuščam vas, tumor omnis et irae concessere deûm V. sta izginili; Od kod? s samim abl.: ceterā Italiā L., iamque dies caelo concesserat V. svetloba je bila izginila z neba; pogosto pren.: c. vitā T. iti s tega sveta (evfem.) = umreti, concessit vitā Burrus, incertum valetudine an veneno T. umrl je ali naravne smrti ali zaradi strupa; tudi abs.: quandoque concessero T. kadar bom mrtev; s praep.: a foribus Pl., Ter., postquam … superis concessit ab oris V. z gornjega sveta, a parentum oculis c. Ci., pollicita est ea se concessuram ex aedibus Ter. da se umakne, izseli, ex praetorio in tabernaculum suum c. L.; v pass. brezos.: metu concessum barbarus ratus L.

    2. s krajevnim določilom kam? = kam podati se, napotiti se, kreniti, umakniti (umikati) se, odpraviti (odpravljati) se, odriniti: huc concede aliquantum Pl., huc tandem concede V., docet, quo fulmen concesserit Ci., c. retro Cu., T., Babylonem concessit Cu., c. cum aliquo Neapolim Gell.; s sup.: Argos habitatum concessit N. umaknil se je v Arge, da bi tam prebival; s praep.: c. Carthaginem novam in hiberna L., cum coniugibus ac liberis in arcem Capitoliumque L. zbežati, in turbam H. v vrvež, ad ianuam concessero Pl., vita per auras maesta concessit ad manes V. je izginilo, trans Rhenum c. T.

    3. pren. preiti (prehajati) h komu ali v kaj, zapasti (zapadati) komu ali čemu, pripasti (pripadati): ne omne belli decus illuc (na ono stran) concederet T., victi omnes in nomen imperantium concessere S. vsi premaganci so prešli k zmagovalcem, c. in Tyrias leges Sil., Edessa et Beroea eodem concesserunt L. sta pripadli; occ.
    a) kakemu nazoru, čeprav različnemu od svojega pritrditi (pritrjevati), pritegniti (pritegovati), h kaki stranki pristopiti (pristopati): c. in Attali sententiam L., in partes alicuius T. svoji stranki izneveriti se in potegniti s katero drugo, ut in sententiam Pisonis concederetur T., concessum est in condiciones L. pritegnili so pogojem = sprejeli so pogoje.
    b) iz kakega položaja v drugačnega priti (prihajati), ukloniti (uklanjati) se čemu, vda(ja)ti se čemu, v kaj: in voluntariam deditionem L., in paucorum ius atque dicionem S., L., in populi Romani dicionem imperiumque L., concessere illuc (= ad illos) S.

    II. z dat.

    1. odstopiti (odstopati), umakniti (umikati) se, vda(ja)ti se, ukloniti (uklanjati) se, pokoriti pustiti (puščati) se, podleči (podlegati) komu ali čemu: Casina concedit homini nemini Pl., voluptas concedit dignitati Ci., bellum ac tumultum paci atque otio non concessurum Ci., c. temporibus rei publicae Ci. vdajati se v okoliščine, concedat laurea laudi Ci. poet., tempus puerile concessit iuventae O., operi meo concedite O. dajte prostora, obsidioni c. T. oblegance na cedilu pustiti; redk. abs.: postquam concessum propemodum de victoria credebant L. da so se skoraj tik pred zmago umaknili; pren.: naturae c. S. ali fato c. T., Plin. iun. (evfem.) = svoje smrti umreti, magnis c. fatis Val. Fl.

    2. pren. komu prednost da(ja)ti, prednost prizna(va)ti, ne biti kos komu, slabši biti od koga, zaostajati za kom: (Germani dixerunt) sese unis Suebis concedere, quibus ne dii quidem immortales pares esse possint C., etsi nemini concedo, qui maiorem ex pernicie … rei publicae molestiam traxerit Ci. ep., c. aetati S., maiestati eius viri L., quantum concedant cornua ferro O.; V čem? ali glede na kaj? s samim abl.: nemini in illa causa studio et cupiditate Ci., nec amore in hanc patriam nobis concedunt T. ne zaostajajo za nami v ljubezni do …; s praep.: neque ei quidquam in desperatione concedo Ci. ep., ei de familiaritate c. Ci., ne Antonio … de gloria concederet T.; v pass. brezos.: Sulla, cuius fecundiae, non aetati a Manlio concessum S. čigar zgovornosti … je Manlij priznal prednost; abs.: is, concedentibus omnibus, … collega datur consuli L., nec, si muneribus certes, concedat Iollas V.

    3. volji koga vda(ja)ti se, privoliti (privoljevati) v kaj, k čemu, odnehati, podvreči se, ugoditi, komu kaj po volji storiti (delati): numquam hodie concedes mihi? Ter., concessit senatus postulationi tuae Ci., huic pertinaciae concessit N., c. veris H. čast dajati resnici, inter se c. T. med seboj odnehati, zediniti se; v pass. brezos.: concessum ab nobilitate plebi de consule plebeio L. plemstvo je popustilo preprostemu ljudstvu v zadevi plebejskega konzula; abs.: dissuadente primo Vercingetorige, deinde concedente C.; occ. prizanesti (prizanašati), odpustiti (odpuščati), spregledati komu kaj: poëtae non ignoscit, nobis concedit Ci., c. alienis peccatis Ci., temere dicto concedi propter aetatem Ci., cui (vitio) si concedere nolis H.; abs.: ut concedendum et ignoscendum videatur Ci.

    B. trans.

    1. komu kaj odstopiti (odstopati), prepustiti (prepuščati), dopustiti (dopuščati), dovoliti (dovoljevati): alicui sedes suas Ci., sedes habere in Gallia ab ipsis concessas C., militibus praedam c. C., nervos atque cutem morti concesserat atrae H., c. pueris ludum tempestivum H., alicui impunitatem, libertatem, vitam C. komu pustiti (puščati), Atheniensibus principatum N., Siciliam c. L., concedendo omnia L. z neomejenim dopuščanjem, c. alicui victoriam Cu.; pesn.: ei formam (lepoto) c. O., nil praeter hanc animam c. O., me consortem nati concede sepulcro V. privošči … skupen grob. Čemu? z ad ali in in acc.: oppidum militibus ad diripiendum c. C. prepustiti, Calydona Dianae in iras V. da ohladi nad njim svojo jezo.

    2. occ.
    a) izogniti se česa, (po)pustiti ([po]puščati) kaj, vnemar pustiti (puščati), zanemariti (zanemarjati): auguratūs petitionem mihi (meni na ljubo) te concessisse dixisti Ci., c. rei publicae (državi v prid) dolorem atque amicitias suas Ci., partem octavam pretii Plin. iun.
    b) kaznovanega pomilostiti, oprostiti ga na ljubo komu: (Caesar Attico) sororis filium concessit N., ut concessisti illum senatui, sic da hunc populo Ci., Montanus patri concessus est T.
    c) komu kako napako oprostiti, spregled(ov)ati, ne upoštevati, odpustiti (odpuščati): c. omnibus omnia peccata et maleficia Ci., alicui delicta maiora Ci., in iudicando peccata liberûm misericordiae parentum (iz sočutja do staršev) Ci.

    3. pren. dopustiti (dopuščati), dovoliti (dovoljevati), podeliti (podeljevati): concessa petere V. ali concessa amare O. kar je dovoljeno, abhorrere a maiorum consuetudine et concessis Ci. dopuščanja, te, dulcis amice, reviset cum Zephyris, si concedes H.; s finalnim stavkom: cetera lascivae faciant, concede, puellae O., concessit ei, ut regnaret Enn. fr., priusquam concessum sit, arma uti capiant et ad castra contendant C., concedant, ut hi viri boni fuerint Ci., conceditur, ne in conspectum cuiusquam veniat Hirt.; navidezno abs.: Caesar concedendum non putabat (sc. ut … proficiscerentur) C., si colloqui vellent, concessum est (sc. ut colloquerentur) C., ut ipsi concedi non oporteret, si in nostros fines impetum faceret C.; z inf., toda klas. le v pass.: de re publica nisi per concilium loqui non conceditur C., conceditur commune quiddam dicere Ci., sibi concessum esse transire in Africam L.; pesn.: fatis numquam concessa moveri adparet Camerina V. ki ji usoda ni dovolila, da se kdaj spreobrne; šele poklas. z inf. v act.: di faciles, peccasse semel concedite tuto O., servis concedere pueros huius aetatis verberare Cu.; z atrakcijo predik. imena: mediocribus esse poëtis non homines, non di, non concessere columnae H.; occ. (kako trditev) dopustiti (dopuščati), pripozna(va)ti, privoliti na kaj: iam istuc coacti a te paulo ante concessimus Ci.; s povedjo
    a) v ACI: age, iam concedo non esse miseros, qui mortui sunt Ci., haec ubi concedentur esse facta Ci.; navidezno abs.: beatos esse deos sumpsisti; concedimus (sc. deos esse beatos) Ci., faciet, quod oportet; concedo Sen. ph. dobro, naj le stori.
    b) kot vrinek s koncesivnim cj.: concedo, forsitan aliquis … quidpiam fecerit Ci., quare concedo, sit dives Cat. pren.: naturae c. S. ali fato c. T., Plin. iun. (evfem.) = svoje smrti umreti, magnis c. fatis Val. Fl.

    2. pren. komu prednost da(ja)ti, prednost prizna(va)ti, ne biti kos komu, slabši biti od koga, zaostajati za kom: (Germani dixerunt) sese unis Suebis concedere, quibus ne dii quidem immortales pares esse possint C., etsi nemini concedo, qui maiorem ex pernicie … rei publicae molestiam traxerit Ci. ep., c. aetati S., maiestati eius viri L., quantum concedant cornua ferro O.; V čem? ali glede na kaj? s samim abl.: nemini in illa causa studio et cupiditate Ci., nec amore in hanc patriam nobis concedunt T. ne zaostajajo za nami v ljubezni do …; s praep.: neque ei quidquam in desperatione concedo Ci. ep., ei de familiaritate c. Ci., ne Antonio … de gloria concederet T.; v pass. brezos.: Sulla, cuius fecundiae, non aetati a Manlio concessum S. čigar zgovornosti … je Manlij priznal prednost; abs.: is, concedentibus omnibus, … collega datur consuli L., nec, si muneribus certes, concedat Iollas V.

    3. volji koga vda(ja)ti se, privoliti (privoljevati) v kaj, k čemu, odnehati, podvreči se, ugoditi, komu kaj po volji storiti (delati): numquam hodie concedes mihi? Ter., concessit senatus postulationi tuae Ci., huic pertinaciae concessit N., c. veris H. čast dajati resnici, inter se c. T. med seboj odnehati, zediniti se; v pass. brezos.: concessum ab nobilitate plebi de consule plebeio L. plemstvo je popustilo preprostemu ljudstvu v zadevi plebejskega konzula; abs.: dissuadente primo Vercingetorige, deinde concedente C.; occ. prizanesti (prizanašati), odpustiti (odpuščati), spregledati komu kaj: poëtae non ignoscit, nobis concedit Ci., c. alienis peccatis Ci., temere dicto concedi propter aetatem Ci., cui (vitio) si concedere nolis H.; abs.: ut concedendum et ignoscendum videatur Ci.

    B. trans.

    1. komu kaj odstopiti (odstopati), prepustiti (prepuščati), dopustiti (dopuščati), dovoliti (dovoljevati): alicui sedes suas Ci., sedes habere in Gallia ab ipsis concessas C., militibus praedam c. C., nervos atque cutem morti concesserat atrae H., c. pueris ludum tempestivum H., alicui impunitatem, libertatem, vitam C. komu pustiti (puščati), Atheniensibus principatum N., Siciliam c. L., concedendo omnia L. z neomejenim dopuščanjem, c. alicui victoriam Cu.; pesn.: ei formam (lepoto) c. O., nil praeter hanc animam c. O., me consortem nati concede sepulcro V. privošči … skupen grob. Čemu? z ad ali in in acc.: oppidum militibus ad diripiendum c. C. prepustiti, Calydona Dianae in iras V. da ohladi nad njim svojo jezo.

    2. occ.
    a) izogniti se česa, (po)pustiti ([po]puščati) kaj, vnemar pustiti (puščati), zanemariti (zanemarjati): auguratūs petitionem mihi (meni na ljubo) te concessisse dixisti Ci., c. rei publicae (državi v prid) dolorem atque amicitias suas Ci., partem octavam pretii Plin. iun.
    b) kaznovanega pomilostiti, oprostiti ga na ljubo komu: (Caesar Attico) sororis filium concessit N., ut concessisti illum senatui, sic da hunc populo Ci., Montanus patri concessus est T.
    c) komu kako napako oprostiti, spregled(ov)ati, ne upoštevati, odpustiti (odpuščati): c. omnibus omnia peccata et maleficia Ci., alicui delicta maiora Ci., in iudicando peccata liberûm misericordiae parentum (iz sočutja do staršev) Ci.

    3. pren. dopustiti (dopuščati), dovoliti (dovoljevati), podeliti (podeljevati): concessa petere V. ali concessa amare O. kar je dovoljeno, abhorrere a maiorum consuetudine et concessis Ci. dopuščanja, te, dulcis amice, reviset cum Zephyris, si concedes H.; s finalnim stavkom: cetera lascivae faciant, concede, puellae O., concessit ei, ut regnaret Enn. fr., priusquam concessum sit, arma uti capiant et ad castra contendant C., concedant, ut hi viri boni fuerint Ci., conceditur, ne in conspectum cuiusquam veniat Hirt.; navidezno abs.: Caesar concedendum non putabat (sc. ut … proficiscerentur) C., si colloqui vellent, concessum est (sc. ut colloquerentur) C., ut ipsi concedi non oporteret, si in nostros fines impetum faceret C.; z inf., toda klas. le v pass.: de re publica nisi per concilium loqui non conceditur C., conceditur commune quiddam dicere Ci., sibi concessum esse transire in Africam L.; pesn.: fatis numquam concessa moveri adparet Camerina V. ki ji usoda ni dovolila, da se kdaj spreobrne; šele poklas. z inf. v act.: di faciles, peccasse semel concedite tuto O., servis concedere pueros huius aetatis verberare Cu.; z atrakcijo predik. imena: mediocribus esse poëtis non homines, non di, non concessere columnae H.; occ. (kako trditev) dopustiti (dopuščati), pripozna(va)ti, privoliti v kaj: iam istuc coacti a te paulo ante concessimus Ci.; s povedjo
    a) v ACI: age, iam concedo non esse miseros, qui mortui sunt Ci., haec ubi concedentur esse facta Ci.; navidezno abs.: beatos esse deos sumpsisti; concedimus (sc. deos esse beatos) Ci., faciet, quod oportet; concedo Sen. ph. dobro, naj le stori.
    b) kot vrinek s koncesivnim cj.: concedo, forsitan aliquis … quidpiam fecerit Ci., quare concedo, sit dives Cat.
  • cōnscīscō -ere -scīvī (-sciī) -scītum

    1. drž.pr. (skupno) odrediti (odrejati), odločiti (odločati), skleniti (sklepati): creatio magistratuum, iudicia populi, iussa vetita quom suffragio consciscentur, optimatibus nota, plebi libera sunto Lex ap. Ci., Tusci fere omnes consciverant bellum L., fugam communi consilio consciscunt urbes aliquot L., senatusque … censuit consensit conscivit, ut bellum cum priscis Latinis fieret Formula vetus ap. L.; occ. z drugimi vred skleniti (sklepati): puro pioque duello quaerendas (res) censeo, itaque consentio consciscoque Formula vetus ap. L.

    2. pren. kaj (zase) sam pri sebi skleniti, nameravati kaj, odločiti se za kaj, — od tod met. prizade(ja)ti si, nakopati si, storiti si kaj hudega: sibimet ipsi exsilium conscivere L., ut desereremus penates nostros exsiliumque ac fugam nobis ex eo loco conscisceremus L. da prostovoljno prevzamemo nase; brez dat.: turpem fugam conscivissent T., c. caecitatem Gell. oslepiti se; c. facinus in se ac suos foedum ac ferum L. storiti, zagrešiti; pogosto v zvezi z obj. mortem, necem, letum smrt si zadati, usmrtiti se, samomor narediti: ut homines propter iniurias … decumanorum mortem sibi ipsi consciverint Ci., neque abest suspicio, … quin ipse sibi mortem consciverit C., Appius mortem sibi conscivit L., Iunius necem sibi ipse conscivit Ci., c. sibi letum Lucr. ali samo c. letum Pl.; v pass.: consciscenda mors voluntaria Ci. ep., ne mortis consciscendae locum haberet L., mors conscita L., Dig., nece conscitā Plin., de consciscenda nece cogitare Suet.

    Opomba: Sinkop. obl. iz perfektove osnove: cōnscīsset (= conscivisset) Ci., cōnscīsse (= conscivisse) L.
  • conturbō -āre -āvī -ātum

    1. zmesti, zmešati, v nered spraviti (spravljati), zbegati: pedes Pl. križem premetavati, basia Cat. vse križem poljubljati se, cum sacra ludosque conturbas Ci., c. hostes, Romanorum ordines S., equites tormentis Cu., rem publicam S., rem S. (Iug. 79, 7) vso stvar (vse dolgove) tako mešati, da je odločitev nemogoča, fortunam alicuius Caelius in Ci. ep. prevetriti, publicos mores Sen. ph., annum a divo Iulio ordinatum, sed postea neglegentiā conturbatum et confusum rursus ad pristinam rationem redegit Suet.; occ.
    a) zmesti = nerazločno narediti, nespoznavno storiti: signa (ločila) Ci., imaginum notas Corn., conturbari vocem Lucr.
    b) posl. c. alicui rationes suas komu račune v nered spraviti, račune zmešati, pren. zmotiti koga: Ter.; abs.: conturbare svoje denarne (premoženjske) razmere v nered spraviti = plačevanje ustaviti, „na boben (na kant) priti“, stečaj objaviti: Icti., verum fac me multis debere … ; utrum igitur me conturbare oportet an … hoc nomen … dissolvere? Ci., conturbabit Atlas Mart.; enako popolnoma: c. rationem Ulp. (Dig.); pren. conturbare propadati, na rob prihajati (priti): sic Pedo conturbat Iuv., qui postquam conturbavit Pert. ko je bil popolnoma izgubljen.

    2. pren. duha, srce zmesti, zmešati, (z)motiti, (z)begati, vznemiriti (vznemirjati), (pre)plašiti, osupniti, v zadrego spraviti (spravljati): Corn., c. animum Lucr., vis animi atque animaï conturbatur Lucr., incidunt saepe multae causae, quae conturbent animos utilitatis specie Ci., quid est? num conturbo te? Ci., conturbari Graecam nationem Ci., iste pertimuit et conturbatus est Ci. je zaprepaden, valetudo tua me valde conturbat Ci. ep. — Od tod adj. pt. pf. conturbātus 3

    1. zmeden, vznemirjen: oculus Ci. kalno, animus Ci.

    2. occ. (o osebah)
    a) zbegan, zmešan, zmeden: et mehercule eram in scribendo conturbatior Ci. ep.
    b) vznemirjen, osupel, zaprepaden, prepadel, v zadregi: ubi me conturbatum vident Ci., se tristem et conturbatum domum revertisse Ci.
  • dēdicō -āre -āvī -ātum

    I.

    1. dokazujoč na znanje da(ja)ti, izprič(ev)ati, dokaz(ov)ati, izjaviti (izjavljati): naturam eius Lucr.; z ACI: Vitr., cum te esse Alcmaeonis fratrem factis dedicat Acc. ap. Non., plus in se corporis esse dedicat Lucr., corpus enim per se communīs dedicat esse sensūs Lucr.; fil. prizna(va)ti, potrditi (potrjevati): aliquid Ps.-Ap.; z ACI: dedicat enim virtuti inesse bonitatem Ps.-Ap.

    2. drž.pr. (pri cenzusu) napovedati: Scipio Afr. ap. Gell. (VII, 11, 9), haec praedia (etiam) in censu dedicavisti Ci.

    — II.

    1. obredno posvetiti (posvečevati) kaj, poseb. kakemu božanstvu; abs.: de iure dedicandi disputare Ci., ambulationis postes nemo umquam tenuit in dedicando Ci.; z acc. rei: lucum Ca. ap. Prisc., sacrificia locaque L., simulacrum aut aram Ci.; poleg tega acc. z dat. personae: aedem Concordiae L., Hebro frondes aridas H., aureas cortinas Apollini Suet.; v pass.: aedes Castori et Polluci in foro dedicata Ci., templum sibi dedicari in eo loco iusserit Ci., ara ibi Augusto dedicata est Suet.; tudi z gen.: d. delubrum eius (Homeri) Ci., cum audissent templum Iovis dedicatum Ci., d. aedem Matutae matris L.; occ. z acc. božanstva = s posvetitvijo (svetišča, kipa) božanstvo (po)častiti, posvetiti mu svetišče: Aur., (Fidem, Mentem) in Capitolio dedicatas videmus Ci., dea est abs te dedicata Ci., Iuno regina … quam insigni … celebrique dedicata est die! L., quid dedicatum poscit Apollinem vates? H.; z abl.: te, Concordia, dedicat aede Livia L.

    2. pren.
    a) (poklas.) posvetiti (posvečevati) komu kaj, nameniti (namenjati) komu kaj (klas. inscribere): librum meritis dedicans tuis Ph., hos tibi dedicavi libellos Plin., perfecto … operis tibi dedicati tertio libro Q.
    b) kaj v kak namen posvetiti (posvečevati), nameniti (namenjati) kaj za kaj, določiti, postaviti: equi … memoriae ac nomini dedicans urbem Cu., regio ad populi otium dedicata Sen. ph., libros huic operi d. Q., Parrhasii tabulam in cubiculo d. Suet.
    c) za prvo uporabo posvetiti (posvečevati): domum eius per pontificem Ci., theatrum, thermas Suet., bibliothecam Plin. iun.; podobno: togam in funus filio d. Dig. prvič obleči; od tod
    č) kaj prvič storiti (delati): omnes simul dedicans sensus Tert. (o novorojenčku).
  • dīgnō -āre -āvī -ātum (dīgnus) za vrednega (vredno) spozna(va)ti, imeti, šteti: quis deos … dignet Pac. ap. Non.; z abl.: hunc tanto munere digno Calvus ap. Serv., aeterno cunctas aevo qui nomine dignant Ci. (Arat.); z inf.: Pac. et Acc. ap. Non.; v pass.: egone … Pelopis digner domo Acc. ap. Non., quae (res) consimili laude dignentur Ci., qui … tali honore dignati sunt Ci., coniugio, Anchisa, Veneris dignate superbo V.; z inf.: Aug., nonne decebit hunc hominem numero divom dignarier (= dignari) esse? Lucr., divis regique deorum iurari dignata palus Sil. — Nav. dep. dīgnor -ārī -ātus sum

    1. za vrednega (vredno) spozna(va)ti, imeti, šteti; z abl.: Val. Fl., Suet., haud equidem tali me dignor honore V., quos quoniam caeli nondum dignamur honore O., quos non sermone, non visu dignatus erat T.; z dvojnim acc.: o felix, si quem dignabitur … ista virum O., qui regem nostrum dignatus est filium Cu. ki je našega kralja spoznal za vrednega tega, da mu je sin; s samim acc.: nullo Macedonum dignante Parthorum imperium Stat.

    2. z inf. za vredno (dobro) spozna(va)ti, da se kaj stori, odločiti se, hoteti (hoče se, zahotelo se je komu), blagovoliti, rad storiti: Col., Suet., quam tibi iam nemo … suspicere in caeli dignatur lucida templa! Lucr., prima … dignata est ludere versu … Thalia V., cui se dignetur iungere Dido V., idem fugientem haud est dignatus Oroden sternere V. ni se mu zdelo dostojno (častno), Romae … dignatur suboles inter amabilīs vatum ponere me choros H., verba lyrae motura sonum conectere digner? H., non ego … grammaticas ambire tribus et pulpita dignor H.; dignari (sc. visere) domos Stat. — Od tod adj. pt. pr. dīgnāns -antis uslužen, častitljiv; v superl.: Eccl.; adv. dīgnanter uslužno, vljudno, milostno: Vop., Symm., Ambr.
  • dormiō -īre -īvī (-iī) -ītum (prim. gr. δαρϑάνω spim, aor. ἔδαρϑον, ἔδραϑον, sl. dremati, dramiti)

    1. spati: ire dormitum Kom., H. idr., dormitum abire Pl., se dormitum conferre, ad dormiendum proficisci, dormientem excitare, innumerabilia saecula dormisse Ci., dormire cum (pri) aliquo, cum aliqua Ci., O., Iuv., d. in lucem ali in medios dies H. do belega dne, dormitum dimitti H., altum (trdno) d. Iuv.; z abl. (na čem, v čem): Sarrano ostro V., thalamo O.; brezos.: minimum dormitur in illo (tecto) Iuv.; trans. prespa(va)ti; v pass.: nox est perpetua una dormienda Cat., tota mihi dormitur hiems Mart., nec a me totae (noctes) dormiuntur Aug.; preg.: non omnibus dormio Ci. ep. = ne prizanašam vsem enako, d. in aurem utramvis Ter. ali in aurem dextram Plin. iun. = spati (biti) brez skrbi; occ. na veke (za)spati: quid si illum tractim tangam, ut dormiat Pl.

    2. pren. spati =
    a) nedelaven biti, nič storiti: iis beneficia dormientibus deferuntur Ci. ne da bi z mezincem mignili, dormiet Venus Pr., ferulae dormiant Mart.
    b) brezbrižen biti: Ter., Caelius in Ci. ep.

    Opomba: Star. fut. dormībō Pl., dormībit Ca.