Franja

Zadetki iskanja

  • faciō -ere, fēcī, factum (iz indoev. kor. *dheH- postavljati, polagati, deti; prim. stind. dádhāti [on] polaga, dhātár = gr. ϑετής = lat. con-ditor stvarnik, stvaritelj, ustanovitelj, gr. τί-ϑη-μι denem, (po)stavim, aor.-ϑη-κ-α, ϑεσμός postava, ϑέσις = lat. con-diti-ō postavljanje, con-dō [iz *con-dho], ab-dō, cre-dō, per-dō, faciēs, facilis, bene-ficus, arti-fex, ponti-fex, sl. deti, dejati, delo, stvnem. tuon, nem. tun, Tat). Pass. se nadomešča z glag. fīō, fierī, factus sum.

    A. intr.

    1. storiti, delati, ravnati: quoniam, ut aiunt, dei facientes adiuvant Varr., qui cum cogitasset, facere auderet N., familiam Fabii fecisse, tuam familiam non fecisse Ci., nec mihi dicere promptum nec facere est isti O., ratio faciendi Q.

    2. (z adv. modi) nekako storiti, delati, ravnati, postopati, obnašati se, vesti se: f. nequiter Pl., recte Ter., seu recte seu perperam Ci., amice, bene, benigne, humaniter, praeclare, simpliciter Ci., arroganter C., male f. alicui Pl. škoditi komu, aegre f. alicui Ter. (u)žaliti koga, alicui bene f. Ter. dobro ravnati s kom, streči komu, koristiti mu, facere periculose quam perpeti maluit Ci., neglegenter eum aut malitiose fecisse N. da je nepridno ali zlobno ravnal, fortius (odločneje) fecit quam locutus est Cu.; pogosto z adv. izrazi: si pie, si cum dolore faciunt Ci., ne gratiae causā facere videantur Ci., facit Clodius apertissime contra legem Ci. ravna nezakonito, f. contra foedus (religionem) Ci., per malitiam Ci., dolo malo Ci., f. malā fide N., animo bono N. ali optimo Ci., pro maiorum suorum animo Ci. v duhu, Hortensium recte et ordine exque re publ. fecisse Ci., f. contra rem publ. S., e re publ. L. ex voluntate eius L.; v zvezi s pojmi „drugače“, „tako“, „kakor“: si quis aliter fecisset Ci., ita feci Ci., sic fecit Alienus Ci., sicut tu nuper fecisti Ci. ut Nico pirata fecit Ci. fecisti item, ut praedones solent Ci.; od tod v drugem stavkovem členu ali v vrinjenih stavkih, kazoč nazaj na glavni glagol: horum gladios extorquere potui, sicuti feci Ci. kakor sem res storil, diligenter, sicut adhuc fecistis (kakor doslej), attendite Ci., phalanx imperare postulabat, ut nunc veterani faciunt nostri N.

    3. facere cum ali ab aliquo delati (sodelovati) s kom = potegniti s kom, stati (biti) na strani koga, biti pristaš koga, iti komu na roko, biti za koga, podpirati koga, pomagati komu: so respondisset … secum facere Sullam Ci., non respondit tamen unā (= cum ipso) facere Sullam Ci., cum animadverteret deûm numen facere secum N. da je bila božja pomoč z njim(a), cum Veneris puero non male, Bacche, facis O.; pren.: ostendit … verba ipsa sponsionis facere mecum Ci. da so … na moji strani, — meni v prid, veritas facit cum illo Ci., illud nihilo magis ab adversariis quam a nobis facit Ci. ni nič manj v prid nasprotnikom kot nam; naspr. facere adversus ali contra aliquem biti zoper koga, nasprotovati komu ali čemu, nasproti biti -, postaviti se nasproti komu, potegniti z nasprotno stranko (nasprotno stranjo), pospeševati jo: ut omia perdant neque minus eos, cum quibus steterint, quam adversus quos fecerint N., eae (res) contra nos ambae faciunt Ci., illum contra rem publ. fecerat M. Flaccus Ci.

    4. biti za kaj, sposoben (pripraven) biti za kaj, delovati, pomagati, služiti v (za, kot) kaj, koristiti, streči, prijati komu; abs. nec caelum neque aquae faciunt O. ne prija mi niti … , mire facit in peroratione confessio Q. čudovito učinkuje, multum viva vox facit Sen. ph., qui faciunt leges, ubi … Petr., in sancto (v svetišču) quid facit aurum? Pers., quid stemmata (rodovniki) faciunt? Iuv.; z dat.: incolumi Rhodos … facit, quod … H. zdravemu pomaga Rodos toliko, kolikor … , non faciet capiti dura corona meo Pr.; s praep. (ad, in, adversus): Col., Mel., Sen. ph., Medeae faciunt ad scelus omne manus O., ad talem formam non facit iste locus O.; occ. kot medic. t. t. dober biti za kaj, (zdravilo, lek) biti za kaj, (dobro) služiti, rabiti za kaj, dobro deti komu ali čemu: Suet., Plin. id bene faciet Ca. id remedium optime facit exemptā stirpe Col., hic sucus facit ad difficultatem urinae Plin. dober zoper zaprtje seča.

    5. abs. kmetovati, obdelovati polje, delati na polju: Ter. (Heaut. 60).

    6. kot obr. t. t. žrtvovati, darovati, daritev opravljati; abs. cum pro populo fecisti Ci., qui faciet, quando volet quaque lege volet, facito; z dat. božanstva: Pl., Tert., Iunoni, Larentiae ad aram Ci.; z abl. daritve (žrtve): Ca., Pl., Col., agnā Iovi Varr., cum faciam vitulā pro frugibus V. V tem pomenu tudi trans.: f. Iovi pocillum mulsi L. liba Pali O.

    7. (v prostaškem pomenu)
    a) prilegati: Cat., Pers., Iuv., Petr.
    b) iti na potrebo: suae rei causā f. Petr.

    B. trans.

    I. z notranjim ali zunanjim obj.

    1. delati, storiti, početi, podvzeti, lotiti se: optimum (difficile, facile) factu est C.; s splošnim (notranjim) obj.: Fidiculanus quid fecisse dicebatur? Ci., quid facis? O. kaj počenjaš?, quid potuit Cleomenes facere? Ci., quid faciendum nobis arbitramini? Ci., quo facto Ci., C. = potem, nato; pogosto v dubitativnem cj.: quid faciam (facerem)? Ci., V., O. kaj naj storim (kaj naj bi bil storil)? preg.: fac, si facis Mart. ali fac, si quid facis Sen. ph. = stori hitro; z dat. personae ali rei: quid huic tu homini facias? Ci. kaj hočeš početi s tem človekom? quid faceret Chrysippus huic conclusioni? Ci. kaj bi mogel Hrizip očitati temu sklepu (zaključku)? Nam. dat. tudi abl.: nesciat, quid faceret auro Pl., quid hoc homine facias? Ci. glede tega človeka = s tem človekom; s praep.: Lact. quid de puero hera tua fecit? Pl., quidnam facerent de rebus suis N. glede (zaradi, zastran) svojega položaja? = v svojem položaju, glede na okoliščine, v katerih je, cum multa crudeliter avareque fecisset N. ko je bil mnogo storil iz krutosti in lakomnosti, quid de praeda faciendum censerent L.

    2. occ. (z določili) storiti (kakršno koli) dejanje: ne quid atrocius (arrogantius) facere conetur Ci., cum quidvis rectissime facere posset Ci., si quid stulte facit Metellus Ci., multa impure atque taetre f. Ci., quicquid sua sponte faciebat Ci. je delal, je počel.

    3. izdel(ov)ati, obdel(ov)ati, umetniško narediti, (iz)oblikovati: argentum (aurum) factum et infectum Ci., V., L., O. obdelano (tudi: kovano in v šibikah ( = palicah)), pocula Mentoris manu summo artificio facta Ci., capella (kip) scite facta Ci., phalerae pulcherrime factae Ci., fama lanae faciendae O. obdelovanje (predelava) volne.

    II. s prolept. obj.

    1. storiti = (se)zidati, (z)graditi, (po)staviti, narediti, napraviti, izdel(ov)ati: Pl., Ter., carcerem Syracusis Ci., monumentum Ci., castra Ci., C. postaviti = utaboriti se, porticum, sacellum, sacrarium Ci., locum N., templa, moenia, aras O., murum saxo quadrato L., tumulum, horrea V., classem C. ali naves Ci. (s)tesati, pontem in Istro flumine N. most narediti preko Donave, Donavo premostiti, olivetum Ci. zasaditi, moles manu facta O. s človeško roko, haec vasa aurea fecerat Ci., vela fieri imperavit Ci. razpeti, qui venenum malum fecerit Lex ap. Ci. strup kuhati, signa (simulacrum, effigiem Cereris) f. Ci., Hercules factus ex aere Ci., candelabrum factum e gemmis Ci., signum factum de marmore O., arma f. Ci., N., V., armis faciendis praeese Ci. poveljevati orožarni; occ.
    a) storiti = (po)roditi, (za)ploditi, ustvariti (ustvarjati): volucres ova ac pullos faciunt Varr. ležejo jajca in valijo mladiče, quos fecit, sustinet angues O., (hominem) divino semine fecit (deus) O., quid faciat laetas segetes V., subolem f. Col., Plin., stercus facit multam herbam Col. da(je), maculas, f. ignem Ci., N. vžgati, zanetiti, calorem Plin. ogre(va)ti, sibi viam V., L. krčiti (ugladiti) si pot, iter facere sceleri O., aditum ad aliquem O. odpreti, sibi transitum L., homo ad ista expedienda factus Ci. kakor ustvarjen, ex industria factus ad imitationem stultitiae L. nalašč se izkazujoč z navidezno norostjo
    b) (pisno) izdelati, — sestaviti, — zložiti, (na)pisati: cum Hermacro sygraphas fecit Ci., testamentum fecerat P. Annius Ci., orationem, poëma, epigramma, versūs f. Ci., in versu faciendo caput scabere H. pri pesnikovanju, f. carmen V. (s)pesniti, litteras Ci., librum de eo N.
    c) kot gram. t. t. oblike tvoriti: Don. cur aper apri, pater patris faciat? Q., cum Alba faciat Albanos et Albenses Q.
    č) denar si pridobi(va)ti, — (pri)služiti, — zaslužiti: Ter., Varr., divitias ex aliqua re Pl., ex publicis vectigalibus tanta lucra facit Ci. ima tolikšen dobiček, quid lucelli fecerit Apronius Ci., magnas pecunias ex metallis fecerat N., praedam f. C. (u)pleniti, magnas pecunias facere ab aliquo N. veliko dobička imeti od koga, ipsum maximos quaestus praedasque fecisse Ci., qui manubias tantas sibi fecerit Ci., rem facias! H. pridobivaj! stipendia facere S., L. služiti si mezdo = služiti v vojski.
    d) (ljudi idr.) nab(i)rati, skupaj -, na noge spraviti (spravljati), nabaviti (nabavljati) si, dobiti, priskrbeti si, oskrbeti se s čim: exercitum Ci., Vell., factā manu armatāque Ci., auxilia mercede f. T., tributum facere miseros coëgisti Ci.
    e) pot narediti, — prehoditi: cursu L., stadia Iust. preteči.
    f) čas prebiti, preživeti, dovršiti: Sen. ph., Icti. tria fecit quinquennia O.
    g) kot aritmetični t. t. = efficere znašati, biti: Gell., actus quadratus undique finitur pedibus CXX, hoc duplicatum facit iugerum Col.

    2. metaf. (o vsakovrstnih dejanjih) storiti, delati, napraviti, narediti, udejanjiti (udejanjati), opraviti (opravljati), (iz)vršiti, proizvesti (proizvajati), uresničiti (uresničevati): ego plus, quam feci, facere non possum Ci., facta puta, quaecumque iubes O., f. iussa Ci. ali imperata, postulata N. izvršiti, promissa Ci. izpolniti, držati, vota alicui Ci., V., O. obljube komu da(ja)ti, — storiti, multa bona feci N. mnogo dobrot sem izkazal, gradum f. ad … Ci. stopiti, zakorakati, iter f. Ameriam Ci. potovati, f. saltum O. skočiti, iactum f. Auct. b. Alx. zavihteti, zalučati, opus Ter., Ci., N., O., furtum, fraudem C. caedem (alicuius) Ci. uboj (nekoga) izvršiti, usmrtiti (koga), facinus Ci., iniuriam Ci. idr., nefas, scelus O., proelium Ci., S. ali pugnam N. začeti boj, spustiti se v boj (bitko), udariti se, proelio facto N. po boju, bellum Ci. začeti, zasnovati, bellum alicui N. idr. napasti koga z vojsko, iti z vojsko nad koga, zaplesti koga v vojno, začeti vojno s kom, impetum in aliquem Ci. udariti na koga, napasti koga, insidias alicui Ci. zasedo postaviti komu, zalezovati koga, iudicia Ci. ali comitia L. prirediti, imeti, indutias, pacem, foedus, amicitiam, hospitium C. skleniti, deditionem S. predati (vdati) se, fugam (gl. pod fuga); initium f.: = zače(nja)ti, finem f.: = končati, (pre)nehati: initium facit Staienus a (z) Bulbo Ci., finem f. dicendi Ci. nehati govoriti, finem f. pretio Ci., mejo določiti, finem f. huius libri, vitae, belli N.; periculum f. Ci. (po)izkusiti; cum verba faceret Ci., C. ko je govoril, verbum nullum facis Ci. nobene (besede) ne rečeš; s čisto abstr. obj.: f. fletum, clamorem, Ci. zagnati jok, — krik, tako tudi gemitum (v pass. gemitus fit nastane jok, — vekanje), strepitum f. O., fit convicium mulierum Ci., facere divortium Ci. opraviti zakonsko ločitev, ločiti zakon, ločiti se, gratulationem f. Ci. zahvalo izreči, slovesni god obhajati, tudi: čestitati, lapidationem Ci. kamenje metati, kamenjati, largitionem Ci., exempla in aliquem Pl. kot svarilni zgled koga kaznovati, dignum exitum Suet. pripraviti si zasluženi konec, medicinam alicui zdraviti koga, nullus melius medicinam facit Pl. noben zdravnik ne zna tega bolje, eius rei mentio facta non est Ci. ta zadeva ni bila omenjena, tune audes decumarum mentionem facere? Ci., de quo supra mentionem fecimus Ci., N. ki smo ga omenili zgoraj, versuram f. Ci. vzeti na posodo, izposoditi si, vim f. Ci. silo storiti, nasilje izvajati.

    3. occ.
    a) (pri subst. pass. pomena) (pre)trpeti: res publ. detrimentum fecit Ci., N. je (u)trpela škodo = damnum fecit Ci., in hoc portu Atheniensium gloriae naufragium factum est Ci. se je razbila ladja atenske slave; toda iacturam facere Ci. idr. = „vreči z ladje v vodo“, torej = izgubiti, imeti izgubo.
    b) (slavnosti) prirediti (prirejati), obhajati: Megalesia facit pater tuus Ci., f. mysteria N., sacra (sacrificium) ali res divinas Ci. žrtvovati, daritev opravljati, ludi per X dies facti sunt Ci.
    c) (posle) opravljati, — vršiti, — izvajati, poslovati, ukvarjati se -, baviti se -, pečati se s čim: praeconium f. Ci. glasniško službo opravljati = biti glasnik, Romae fecerat argentariam Ci. je bil bankir, cum mercaturas facerent Ci., piraticam f. Ci. biti morski razbojnik, sutor medicinam facere coepit Ph. je postal praktičen zdravnik.
    č) (čustvo ali stanje) vzbuditi (vzbujati), obuditi (obujati), povzročiti (povzročati), ustvariti, narediti, navdati: admirationem rei Ci., alicui alicuius rei desiderium L. vdahniti, alicui fidem L., O. koga prepričati, f. suspicionem, taedium Ci., spem Ci., L., iram Q., amorem O. vneti, metum Cels., T., timorem L., audaciam hosti L., maciem O., (alicui) dolorem O. prizadeti, somnos, frigora O., facta silentia tectis (linguis) V., oblivia f. rei O. zadevo potisniti (pahniti) v pozabo, divitiae animos faciunt L. opogumi, ohrabri, osrči, spiritūs (ponos) f. L.; tudi konkr.: vulnera f. O. zada(ja)ti, faciente lingua O. po krivdi jezika.
    d) komu kaj pridobi(va)ti, priskrbeti, da(ja)ti, pripraviti (pripravljati), podeliti (podeljevati), dovoliti (dovoljevati): f. alicui ius caeli, decorem, vires, ingenium O., umbram nepotibus, moram V., commercium sermonis L., orationi audientiam Ci. pridobiti govoru poslušalce, alicui gratiam alicuius rei Ci. komu kaj odpustiti, favorem L., (cog)nomen alicui rei L. dati, alicui auspicium, H. kreniti -, pozvati koga k čemu (na kaj), alicui famam prompti ingenii Q.; pogosto: alicui aliquid faciendi potestatem (copiam) facere Ci., N. priložnost dati, dovoliti, omogočiti komu, da kaj stori, tabularum mihi potestas non est facta Ci. nisem imel dostopa do … , alicui negotium (negotia) facere Ci. preglavice (težave) delati.

    C. Posebni skladi:

    1. s predik. acc. (v pass. s predik. nom) storiti -, napraviti -, postaviti -, izbrati -, izvoliti -, imenovati koga za kaj (najprej s subst.): Vell., Val. Max., Iust. idr. testamento facit heredem filium Ci., si se Ligurem fecisset Ci., f. aliquem testem Ter., L. za pričo vzeti, aliquam matrem O., aliquem parentem V., factus est eius filius contra fas Ci., quod aedilis non sis factus Ci. ita quaestor sum factus Ci. sem postal, cum primum a me reus factus sit Ci.; pesn.: Circe Picum fecit avem V. je spremenila v ptiča; potem s predik. acc. adj. participa ali svojilnega zaimka: cum verbis se locupletem faceret Ci., vetustas eos peritiores facit Ci., aliquem peritum alicuius rei f. N. veščega česa, — za kaj, izuriti koga v čem, aliquem certiorem (pesn. tudi certum Pl., V., O.) f. Ci., C., L. idr. obvestiti koga, naznaniti komu -, sporočiti komu kaj, aliquid planum f. Ci., Q. pojasniti kaj, quos civīs bellum reliquos fecerat Ci. ki so bili ostali živi po vojni, ki so preživeli vojno, f. eius iniurias irritas Ci. izničiti, vadimonium missum Ci. znebiti se poroštva, utramque Troiam unam V. zediniti, združiti, cuncta magna facit O. vse povečuje, aliquem scientem facere Pl., Ter. (toda: Xenophon facit Socratem disputantem, prim. spodaj pod 4.), eam terram suam fecit C. si je osvojil, — podvrgel, — podredil; occ. s predik. gen.: neque gloriam meam, laborem illorum faciam S. ne bom si lastil slave, njim pa puščal trud = ne bom njih truda sebi v slavo štel, f. aliquid suae dicionis (potestatis) ali arbitrii -, imperii sui L. kaj pod svojo oblast spraviti, podvreči si, regnum illud populi Rom. factum esse Ci. da je pripadlo rimskemu ljudstvu, da je postalo last rimskega ljudstva, quodcumque sibi petat socius, id fit societatis Ci. postane last, Graeci optionem Carthaginiensium faciunt S. da sta Kartažanom na voljo, f. aliquid sui muneris T. ali beneficii sui Iust. zahtevati, da kaj velja za … darilo, — za dobroto, f. aliquem sui iuris Vell. podvreči si koga, toda f. aliquem proprii iuris Iust. narediti koga samostojnega (neodvisnega); redko z adv.: palam f. aliquid N. v javnost spraviti, objaviti.

    2. z gen. pretii: ceniti, čislati, spoštovati, imeti -, šteti za kaj: parvi, minoris, minimi, magni, pluris, maximi, tanti, nihili f. Pl., Ter. idr. tibi videtur minoris facere filium rusticum? Ci. nec pluris nunc facere Camillum hoc bellum Ci. mu prav tako malo mar za … , se prav tako malo briga za … , quos plurimi faciunt Ci. quod illum pluris quam se omnes fieri videbant N. intellegit unus, quanti me facias H. rem aequi bonique f. Ci. biti s stvarjo zadovoljen, pecuniam lucri f. Ci. šteti za dobiček, quae ille universa … fecit lucri N. si je obrnil v prid (v svojo korist), non assis facis? Cat.; redko nam. tega gen. z adv.: si aliter nos faciant, quam aequum est Pl.

    3. storiti, narediti, povzročiti, delati pri čem, skrbeti za kaj (s finalnim stavkom, najprej brez conj.): ego faxim (gl. opombo spodaj) ted Amphitruonem malis esse quam Iovem Pl. da boš rajši Amfitruon kot Jupiter, immo illi milem faxo (gl. opombo spodaj) faciant fustibus Afr. fr., tu facito, sis memor! V., haud sibi cum Danais rem faxo et pube Pelasga esse putent V., di facerent, sine patrem forem! O., fallat eam faxo O., faxo, sciatis Petr.; pogosto adhortativni cj. pri poudarjanju: certum hominem mittas, face (gl. spodaj opombo) N. = glej, da … , fac sciam Ci. ep. daj, da izvem, daj mi vedeti, moenia, fac condas! daj (nuj)! zidaj!, lac, facitote, bibat O. dajte mi piti, surculos facito sint longi binos pedes Ca. stori (poskrbi, glej, daj), da so … dolgi, potem s conj.: facite, ut mores eius recordemini Ci. skrbite, da se … spomnite, dajte, spomnite se, invitus feci, ut Flamininum e senatu eicerem Ci. nerad sem izključil … , nerad sem se odločil, da izključim … , ut (id) scirent, se facturum N., faciebat, ut ei (pecuniam) numerarent N. skrbel je (za to), da so mu izplačali, dal mu je izplačati; per se quisque sedulo faciebant, quo illam mihi lenirent miseriam Ter., fecisti, ut ne cui crimen adferret Ci., fac, ne quid aliud cures … nisi ut … convalescas Ci. ep., tu fac, ne ventis verba profundam Lucr., mors faciet, ne sim … exsul O.; za zanikanim glag. quin: numquam quisquam faciet, quin soror ista sit germana huius Pl. ne bo dognal (dokazal), da ta ni … , facere non possum, quin cottidie ad te mittam (litteras) Ci. ep. ne morem si kaj, da ti ne bi … poslal = moram ti … poslati; z ACI (le pesn. in neklas.): Col., Pall., desiderium facit macrescere volucres Varr., vel carnuficiam hunc facere possum perpeti Pl., qui nati coram me cernere letum fecisti V., illum forma timere facit O., hoc telum me flere facit O.; pri cj. faxo z ind. fut.: temperi ego faxo scies Pl., iam faxo hic aderit Ter.

    4. (o umetnikih, piscih, pesnikih) upodobiti, kazati, prikaz(ov)ati, predstaviti (predstavljati), predočiti (predočevati), opis(ov)ati, uvesti (uvajati) z ACI ali predik. acc. participa Ter. fecerat et … fetam Mavortis in antro procubuisse lupam V., stare deum pelagi … facit O., prikazuje (predstavlja) … stoječega, quem … Homerus apud inferos conveniri facit ab Ulixe Ci. kaže, kako … , quem in suis libris fecit (Cicero) de re publica disputare Aug., Polyphemum Homerus … cum ariete etiam conloquentem facit eiusque laudare fortunas Ci., facit Xenophon Socratem disputantem Ci.

    5. (o namišljenih primerih ali učinkih)
    a) de(ja)ti (denem), da … , misliti si ((pred)postaviti, reči), da … : quod plus fecit Dolabella Verrem fecisse Ci., fac (te) potuisse (occidere eum) Ci., fac, quaeso, qui ego sum, esse te Ci., faciamus deos non esse Ci., exitium fac me meruisse O.
    b) delati se, pretvarjati se, hliniti: facio me alias res gerere Ci. ep. delam se, kakor da (bi) … , se facit esse venustum Cat. — Od tod adj. pt. pf. factus 3,

    1. storjen, narejen: bene factum Pl. ali factum bene! Ter. prav dobro (lepo), male factum! Ter. slabo!; preg. dictum factum Ter. rekel — storil, rečeno — storjeno; v komp.: factius ni(hi)lo facit Pl. ne naredi stvari nič bolj narejene, ne bo (prav) nič drugače.

    2.
    a) (o osebah) olikan, izobražen: qui illuc factus institutusque venisset Ci., homo ad unguem factus H. popolnoma uglajen, — olikan.
    b) (o govoru) umet(el)en, preumetelen, izdelan: oratio polita atque facta quodammodo Ci., versiculi facti H. — Od tod subst. factum -ī, n

    1.
    a) dejanje, delo, čin: Pl., Ter., Cat., Cu., Q. idr. factum mutari nullo modo potest Ci., consilia et facta Ci., facto, non consulto opus esse S., ubi facto magis quam consulto opus esset T., facta dictaque Suet. Prvotni glagolski značaj subst. obl. se kaže v zvezah z adv.: bene facta Ci., S. dobra dejanja, neque recte ac turpiter factum celari poterat C. nič dobro ali sramotno storjenega = nobeno dobro ali sramotno dejanje, paulo fortius factum C., neque celerius factum usquam legimus N. o nobenem hitreje izvršenem dejanju, recte facta L. zasluge, recte perperamque facta prava in napačna dejanja, bene facta male locata male facta arbitror Ph. (dobra dejanja … slaba dejanja; čisto subst. z atrib.: meum f. Pl., Ci. ep., mea facta Ci., tua facta summā laude digna Ci., facta egregia Ci., clara, magna V., tristia, fortia V., H., eius facti Athenienses paenituit N., neque facto ullo neque dicto abstinere S., factum audax, insigne, vetus V., hostile L., facto eodem pius et sceleratus O.; z gen.: facta eius nefaria Ci., eius unum improbissimum factum Ci., Atheniensium facta S., regum facta H., maiorum bona facta T.; pesn.: facta boum (= gr. ἔργα βοῶν Hom.) O. delo volov = orano polje; bonum factum! (uvodni obrazec pred ukazi in razglasi) = srečno bodi (naj bo) (kar začenjamo)!: Pl., Suet., Aur.
    b) (kot agr. t. t.) toliko olja, kolikor se ga naenkrat iztisne, en stisk(aj) (oliv): Varr., Col.
    c) stvar, reč = suženj (ker so imeli sužnje za stvari): numquam factum reperies Pl.

    2. occ.
    a) dogodek, primer, zgodba, zgled: post id factum C., f. mirabile ceperat aures O., facto recenti nondum vulgata … convivia O. ker je bil dogodek še nov, referam tota notissima Cypro facta O. zgodbo.
    b) dejstvo, uspeh: nymphae factum mirabile temptant O. volui mirabile factum cernere O.

    Opomba: Gen. pl. factûm: Enn. ap. Ci. — Star. obl.: imp. face (= fac) Enn., Pl., Ter., Ca., N., O., Cat.; fut. I. faciem Ca. ap. Q.; cj. pf. faxim (= fecerim) Enn., Pl.; fut. II. faxo (= fecero) Afr. fr., Pl., Ter., V., O., Petr., Sil., faxis Naev. fr., Pac. fr., Ter., H., faxit Lex ap. P. F., Enn., Pl., Ter. ali faxsit Tab. XII ap. Gell., Acc. fr., Pac. tr., faximus Pl., faxitis Formula vetus ap. L., faxint Pl., Ter., Ci.; pass. facitur Nigidius ap. Non., faciatur Tit. fr., Petr., faxitur (= factum erit) Formula vetus ap. Ci.
  • fortasse, adv. (nadaljnja tvorba iz abl. forte) morda, morebiti, menda, pač; upam, da; abs.: Vah, tardus es. Fortasse Ter., amandat hominem — quo? Lilybaeum fortasse Ci.; pri glag. s cj. in ind.: f. dixerit quispiam Ci., f. in ea re nos fefellisset Ci., qui plus ei tribuerent quam f. vellent Ci., nescis tu f. Pl., f. dices, quid ergo? Ci., requiretur f. nunc, … Ci., iudices f. excusabuntur Ci., id illi f. minitantur Ci.; pri adj. in adv.: fretus f. familiaritate sua Ci., res enim f. verae Ci., de meo quodam amore gloriae, nimis acri f., … vobis confitebor Ci., incondite f. Ci., quem f. numquam viderat Ci., et tu idem f. Ci.; pri številnih pojmih = blizu, približno, okoli, okrog: nemo, nonnulli, pauci, plerique, multum, nimis, satis f. horā f. sextā Ci., triginta f. versus Ci. kakih 30 verzov, mercaris agrum f. trecentis … nummorum milibus emptum H.
  • frūctus -ūs, m (fruī)

    1. uživanje, užitek, poraba: meus fructus est prior Pl., usus fructusque Ci., usus eius fundi et fructus Ci., star. (asindet.) usus fructus omnium bonorum Ci., usus fructus an fructus legetur (se zapusti), nihil interest, nam fructui et usus inest Ulp. (Dig.); pren. užitek: ad animi mei fructum Ci., oculis fructum capere ex eius casu N. naslajati se nad, oči pasti na …

    2. meton. (konkr.) pridelek, donos, dobiček: Massici montis quattuor fructus ebibere in una hora Pl., ruri si recte habitaveris, … fructi (gl. opombo spodaj) plus capies Ca., fr. fundi Varr., praediorum Ci. ep., saepe totius anni fructus uno rumore periculi amittitur Ci., fructūs oratorum omni lacerabantur iniuriā Ci., fructus pecuniae Ci., C. obresti, prihodki, oves ēdunt fructūs Ci., fr. metallorum L.; occ.
    a) plod, sad, poseb. poljski pridelek, žito, letina: ut esset locus comportandis condendisque fructibus Ci., consequitur vilitas in vendendis fructibus Ci., agri Campani fructibus Ci., agri Campani fructibus exercitum alere Ci., fructus omnis Cereris Ci. vsa žita, fructūs serere, demetere, percipere Ci., fructum parantes coloni O. ki sejejo, ki obdelujejo polje.
    b) (drevesno) sadje: fruges reliquique fructus Ci., agricolae fructus feros mollite colendo V., rami fructus tulere V., fr. arborum Q., protinus fructum ramis pluribus feret Q., graves fructu vites Q.
    c) telesni sad, plod: fructum ferre Varr.

    3. metaf. sad = dobiček, plačilo, uspeh, korist, užitek, prid: fructum ferre alicui Ci., fr. divitiarum, voluptatum omnium, verae virtutis Ci., omnem fructum vitae superioris perdere Ci., mihi quidem ipsi quid est quod iam ad vitae fructum possit adquiri? Ci., honestissimo ordini cum splendore fructus quoque iucunditatis est restitutus Ci., laudis fructum praesenti impertire Ci. zasluženo (po)hvalo, non praecerpo fructum officii tui Ci., ex aliqua re fructum capere ali percipere Ci. ali fructūs decerpere ex aliqua re H. korist imeti od česa, okoristiti se s čim, fructūs alicuius rei capere ali fructum ferre alicuius rei Ci. imeti dobiček, praedae fructum sentire ex eo bello L., hosne mihi fructus refers? O. tako mi plačuješ (vračaš)? fr. studiorum Q., in fructu (in fructibus) habere Ci. za koristno imeti, in fructu esse Plin. koristno biti; v dat. finalis poleg dat. personae: fructui esse alicui Ci. v prid biti komu, (koristiti) mu, magno fructui esse alicui L.

    Opomba: Star. gen. sg. frūctī: Ca., Ter., Aus. ali fructuis: Varr., Gell.
  • glōria -ae, f

    1. slava, sloves, čast, hvala, imenitnost, veličastnost, poštenje, dobro ime: gloria est frequens de aliquo fama cum laude CI., gloria est inlustris ... fama meritorum CI., qui bonam famam bonorum, quae sola vere gloria nominari potest, expetunt CI., gl. militaris CI., bello quaeritur gloria CI., qui ... maximam gloriam ceperit CI., sit aeternā gloriā Marius CI., militavi non sine gloria H. slavno, maiore famā quam gloriā CU.; s subjektnim gen.: viri nunc gloria claret ENN., minuis gloriam Pompei CI., cuius excellens in re militari gloria CI.; z objektnim gen.: dicendi gl. CI., Q., gl. iuris civilis CI., doctrinae et ingenii CI., rerum gestarum gl. CI., gl. rei militaris CI. vojna slava, fortitudinis CI. junaška slava, gl. belli atque fortitudinis C. vojna in junaška slava; pl. gloriae = priložnosti za slavo, priložnosti za proslavitev: CORN., penes eosdem ... gloriae triumphique erant S.

    2. meton.
    a) slavno dejanje, slavno delo: quā gloriā aequabat se Tiberius priscis imperatoribus T.; pogosto v pl.: gloriae meretricum PL., memorare veteres Gallorum glorias T., quaestu atque compendio gloriarum GELL.
    b) (o)kras, dika: Lapithaeae gloria gentis (Caeneus) O., sub ... vallibus Idae candidus, armenti gloria, taurus erat O., tardi pecoris sim gloria taurus TIB., ne armentis quidem suus honor aut gloria frontis (est) T. čelni okras.

    3.
    a) slavohlepnost, slavohlepje, slavoljubje, častihlepnost, častilakomnost, častiljubje: optimus quisque maxime gloriā ducitur CI., cives vestri maxime gloriā ducuntur CI., illi gloriae causā accusant CI., ne vos titillet gloria H., quem tulit ad scaenam ventoso gloria (Gloria) curru H., non laudis amor, non gloria cessit O.; pesn.: generandi gloria mellis V. prizadevnost, vnema, lautae gloria mensae LUCAN.
    b) (v slabem pomenu) nečimrno (puhlo) slavohlepje, bahavost, samohvala: quod genus tandem est istuc ostentationis et gloriae? CI., tollens vacuum plus nimio gloria verticem H., gloria quem supra vires et vestit et ungit H., ab insolentia gloriae abesse N. prost biti nedostojne samohvale; v pl. = neprestano bahanje, bahaštvo: hominem si quis viderit ... gloriarum pleniorem PL., inanes flare glorias GELL. neprestano se širokoustiti s puhlim bahanjem.
  • habeō -ēre -uī -itum

    I.

    1. držati, nositi, imeti: iaculum, quod manibus habemus O., simul aptat habendo ensem V. prijemlje meč za držaj (ročaj), tellus lentescit habendo V. če jo držiš (gneteš), dorsum ad lucem h. Aug. proti luči držati, h. anulum in digito Ter., tunicam et mitram Ci., coronam alteram in capite, alteram in collo Ci., faenum habet in cornu H. (gl. fenum), cultrum lateri vinctum h. O., vestis bona quaerit haberi O. hoče, da se nosi, hos habuit vultūs O., arma procul h. (= prohibere) T. vojno odvračati, ogibati se je, nec immensa barbarorum scuta perinde haberi quam pila et gladios T., tractanti lanam ferrum et arma habentes parēre Iust.; pesn. o stvareh ali pojmih: tunicae manicas habent V., barbiton hic paries habebit H., nulla taberna meos habeat neque pila libellos H. v nobeni knjigarni in na nobenem stebru naj ne vise moji spisi naprodaj; pren.: pudicitiam in propatulo habere S. javno naprodaj dati, altera vestes ripa meas habuit O. na drugem bregu so ležala moja oblačila, habet unda deos, arbor fetūs habet, tumulus nomen habet O., pars secreta domūs tres habuit thalamos O., tabulae habentes clavorum cacumina Val. Max.

    2. occ.
    a) trdno držati, poseb. o krajih = obdajati, oklepati koga: quae regio Anchisen, quis habet locus? V. kje biva (se mudi) Anhiz? me confectum curis infelix habuit thalamus V., non me impia … Tartara habent V., habent Tartara Panthoiden H., me quoque pontus haberet O., h. urbem in obsidione, — in potestate C., quae res eos in magno diuturnoque bello inter se habuit S. je imela zapletene —, je zapletla v … vojno, h. exercitum inter hiberna Romana S., milites in stativis castris S., semper eos in armis accolae Galli habebant L. … so jih primorali (silili), da so ostali vedno pod orožjem, pecora et armenta inter silvas h. Iust. puščati, h. aliquem in vinc(u)lis Ci., S., Fl., Iust. ali in custodia N., L. ali in custodiis S. v zaporu držati (imeti) koga, in custodia habitus T., ne Vonones in Syria haberetur T.; brahilog.: cum talem virum in potestatem habuisset (= in potestatem accepisset et in ea habuisset) S., h. aliquem in custodiam (= abducere aliquem in custodiam et in ea habere) L. Pogosto pristopi habere h kakemu predik. pt. pf. v pomenu trajnega stanja (prim. spodaj III. 6.): senatum in curia inclusum h. Ci., h. aliquem clausum L., rem paratam Ci. ali praeparatam L., aliquid promptum Ci., S., aciem instructam, stationes dispositas, milites congregatos C., aliquem suspectum (na sumu) S., neque ea res me falsum habuit S. me ni prevarala, v tej stvari (v tem) se nisem zmotil, caput tectum h. Cu.; nam. pt. pf. kak adj.: h. aliquem sollicitum Pl. koga (neprenehoma) vznemirjati, komu skrbi venomer prizadevati, koga (s prošnjami) zelo nadlegovati, anxium h. aliquem Auct. b. Afr., T., Plin. iun. (gl. anxius), gratia Pompeium impunitum habuit Vell. je Pompeja pustila nekaznovanega, h. mare infestum Ci. ep. venomer vznemirjati, agros infestos Ci., L. v nemiru ohranjati, intentos proelio Numidas S. v napeti pozornosti zadrževati, utrum propitios an iratos habere Romanos mallent L.
    b) habere sibi zase imeti, obdržati si, pridržati si: istaec vobis habebitis Pl., clamare coeperunt, sibi ut haberet hereditatem Ci., sibi habeant igitur arma, sibi equos, sibi hastas Ci., sibi haberent honores, sibi imperia, sibi provincias Ci., tibi habe Canephoros Ci.; od tod stalno besedilo pri ločitvi zakona: res tuas tibi habeas (habe, habeto) Pl., Sen. rh., Ap. obdrži svoje reči zase, mimulam suam suas res sibi habere iussit Ci. jo je zavrgel, se je ločil od nje; šalj. metaf.: apage sis amor; tuas tibi res habeto Pl. ločena sva, konec je najinega prijateljstva, (aliquid) secum habere (kaj) skrivati, zase ohraniti, molčati (o čem): tecum habeto Pl., secreto hoc audi, tecum habeto Ci. ep., verum (toda) haec tu tecum habeto Ci. ep.
    c) v (na) sebi imeti, vsebovati, obsegati: habens semina flammae materies O., flos habet inscriptum O.; o spisih: nihil enim (epistula) habebat, quod non vel in contione recte legi posset Ci., quod nulla annalium memoria habeat L., editio habebit omnia Q.
    č) skupščine, svete idr. imeti, prirejati: h. comitia Ci., C., contionem, consilia, censum, auspicia Ci., L., gratulationes Ci., quaestionem Ci., N. preiskovati, negotium Ci. imeti opravek, concilium plebis Ci., dilectum Ci., C., S. idr. senatum (senatsko sejo) C., concilia C., rationem C. voditi (napraviti) račun, izračunati, iter habere Sardiniam Ci. ali Aegyptum ali ad legiones C. iti, iter quo habeat, omnes celat N. kam se namerava napotiti, kam jo kani udariti, alicui honorem h. Ci. častno nagrado (iz)plačati komu, pa tudi = izkazovati komu čast: T. idr., h. ludos Suet.
    d) govor(e) imeti, javno govoriti: h. orationem Ter., Ci., N., S., Cu., orationem ali sermonem cum aliquo Ci. pogovarjati se s kom, quod eius modi sermones de se habuerint Ci. ker so tako o njem govorili, h. querimoniam Ci. tožiti, querelas apud aliquem de aliquo Ci. pritoževati se pri kom o kom, verba Ci., S., L. govoriti, besediti, verba cum aliquo S., L. pogovarjati se s kom, verba in aliquem T., h. disputationem C., Lact. razpravljati, deliberationes Ci., dialogum Ci. imeti = pisati.
    e) čas kako prebiti, preživeti: diem luculente Pl., in obscuro vitam S., ubi adulescentiam habuere, ibi senectutem agant S., aetatem a re publica procul habere S. odtegovati se državnemu življenju, ostati izven državnega življenja.
    f) ordines habere S. držati se v vrstah.

    3. (z adv. določili) koga kako imeti, s kom kako delati, — ravnati, — postopati; z adv.: h. aliquem male Pl. s kom slabo ravnati = slabo vzgajati, ali pa = s kom hudo postopati, hudo (trdo) prijemati, nadlegovati, grdo ravnati s kom: C., Sen. ph. idr.; (o bolezni tudi) hudo koga zdelati: Cels., h. aliquem bene et pudice Pl. dobro in nravno vzgajati, aliquem liberalissime Ci. zelo častno ravnati s kom, uti equitatu agmen adversariorum male haberet C. da bi … vznemirjal, a quo tot annos male sunt habiti N., aliquem benigne h. S. blagohotno ravnati s kom, aliquem accurate ac liberaliter (spoštljivo in dobrohotno) S., pudicitiam parum honeste h. S. malo (ne posebno) čislati, exercitum luxuriose S. vojaštvu dovoliti, da razkošno živi, liberaliter habiti L., superbe habiti Cu., virgines … sancte h. Cu. spoštljivo ravnati z … , aliquem molliter T., Plin. iun., neque coniugem et filium eius hostiliter haberi T., ob Sardiniam provinciam avare habitam T.; z abl. nam. adv.: h. aliquem praecipuo honore C. v posebni časti imeti, plebes servorum habetur loco C. z ljudstvom se postopa kakor s sužnji, h. aliquem eodem loco, quo … C. prav tako ravnati s kom kakor … , Iugurtham eodem cultu quo liberos suos domi habuit S., milites laxiore (levi, duro T.) imperio h. S. z vojaki (kot poveljnik) rahleje (rahlo, trdo) ravnati, nec alibi maiore cura habiti L., h. omnes nullo discrimine V. z vsemi enako ravnati, Achivos uno ordine V.

    4. (s predik. določilom) koga za kaj imeti, — smatrati, — šteti;
    a) v act. z dvojnim acc.: h. aliquem deum, parentem Ci., deos aeternos et beatos Ci., pericula vilia h. S., dies, quem semper acerbum, semper honoratum habebo V.; pogosteje v pass. z dvojnim nom. imeti (smatrati, šteti) se —, veljati za kaj: Q., Suet., Fl., Iust., ut simus ii, qui haberi velimus Ci., Considius, qui rei militaris peritissimus habebatur C., adversus Agesilaum Pharnabazus habitus est imperator, re vera praefuit Conon N., Atticus bonus pater familias habitus est N., Cato clarus atque magnus habetur S., ea spolia opima habentur, quae … L., Cocalus mitis habebatur O., Drusus … aequus adulescentibus … habebatur T., Piso Termestinorum dolo caesus habetur T., ubi … Bosporum invasurus habebatur T. ko so domnevali, da bo … (prim.: volentiā plebi facturus habebatur S. fr.); haberi v treh različnih pomenih: eius (Capsae) cives apud Iugurtham inmunes (bili) levi imperio (vladani) et ob ea fidelissumi habebantur (veljali) S.; z gr. dat.: habitae Grais oracula quercūs V.
    b) s predik. gen.: hic … magnae habitus auctoritatis C. je veljal za moža velikega ugleda, — za veleuglednega moža, cuius auctoritas in his regionibus magni habebatur C. čigar uglednost je bila … v imenu, neque … quicquam pensi h. S., nihil pensi h. Q., neque fas neque fidem pensi h. T., parvi habitis, quae … Constantius scripserat Amm.
    c) s finalnim dat.: h. aliquid sibi studio Ter. kaj za svoj posel imeti, rem publicam quaestui Ci., aliquid religioni Ci. kaj za greh imeti, aliquid honori, laudi Ci. šteti kaj v čast, v slavo, duritiam voluptati S., paupertas probro haberi coepit S. ubožnost se je začela —, ubožnost so začeli za sramoto imeti; o osebi: h. aliquem ludibrio Ter., Ci. koga za bebca imeti.
    č) s praep.: h. aliquid pro certo Ci., S., Suet., aliquid pro explorato, pro re comperta Ci. zagotovo, aliquem pro amico C., pro hoste L., pro non dicto haberi L., audacia pro muro habetur S., h. aliquem in numero oratorum ali aliquem numero hostium C. šteti med govornike, sovražnike, prištevati h govornikom, sovražnikom, imeti za … , tako tudi: omnia, quae secundum naturam fiunt, sunt habenda in bonis Ci., in summis haberi ducibus N., h. aliquem in inimicis S., dona omnia in benignitate habebantur S., si non id, quod amittitur, in damno (za izgubo), sed quidquid relinquitur, pro munere habituri sitis L., inter felices haberi O., non est illa cothurnatas inter habenda deas O., (Sisenes Perses) inter fideles socios habebatur Cu., saltationem habuisse inter exercitationes Q., litterae inter malas artes habitae Lact.
    d) z adv. satis habere zadovoljiti se —, zadovoljen biti s čim, naspr. parum habere premalo imeti = ne biti zadovoljen —, ne zadovoljiti se s čim, oboje z inf.: Caesar satis habet hostem rapinis prohibere C. Cezarju je dovolj, Cezar je zadovoljen s tem, da … , vos … satis habebatis animam retinere S., haec talia facinora inpune suscepisse parum habuere S.
    e) abs. = kakega mnenja biti, kako meniti, misliti, soditi: maiores nostri sic habuerunt Ca., Romani sic habuere S., sic habeto Ci. ep.

    5.
    a) refl. se habere kakšen biti: res sic (ita) se habet ali samo sic (ita) se habet Ci. stvar je taka, ut nunc se res habet Ci. kakršna je stvar sedaj, kakor stvar sedaj kaže, ut meae res se habent Ter., male enim res se habet Ci. slabo kaže, Romae autem se res sic habent Ci. v Rimu pa so razmere take, quoquo modo se illud habet Ci., ut nunc res se habet L. kakor stvar sedaj kaže, ratio ordinis aliter se habebat ac Belgae ad Nervios detulerant C. je bil drugačen, multo aliter ac sperarat rem publicam se habentem cognovit N., mores ita se habent S., res praeclare se habeat, si … L. bilo bi izvrstno, če … ; brez se: bene habet Ci., L., Q., Iuv. dobro je, optime habet Fl., sic habet H. taka (tako) je; med.: sicuti pleraque mortalium habentur S. kakor je (se dogaja) to večinoma pri smrtnikih; (o osebah) imeti se kako, čutiti se: habere se parce ac duriter Ter., se recte Tit. fr., se bene, praeclare Ci., se graviter Ci. biti hudo bolan, quaesivit a medicis, quemadmodum se haberet N., singulos (saucios), ut se haberent, rogitans L., ego me bene habeo T., bene se habet (o umrlem) L. epit., Val. Max, Sen. ph. dobro mu je, na dobrem je; tudi samo habere: Terentia minus belle habuit Ci. ep., sic habemus Ci. v takih razmerah smo, eum minus belle habere Hirt. da mu ni nič kaj dobro; subst. pt. pr.: male habentes, m bolniki, kdor je v stiski: Aug.
    b) imeti s kom opraviti: Cedo quicum habeam iudicem … Habe cum hoc Pl.

    II.

    1.
    a) posedovati, imeti v posesti (lasti), imeti (v jur. pomenu habere = dejansko imeti, tenere = fizično imeti, possidere = pravno —, po pravu imeti): quid mulieris habes uxorem? Ter. kakšno žensko imaš za ženo? h. uxorem Ci., C., di habuere suas sorores O. so imeli svoje sestre za žene, h. hortos, servos, tantam pecuniam Ci., quod habebat auri Ci., me enim tabulas tuas habere oportuit Ci. v rokah imeti, h. liberos, praedia N., qui habet, ultro appetitur, qui est pauper, aspernatur N. fr., haec navalia miles habebit V., te nunc habet ista secundum V. te ima za drugega lastnika, ti si njen drugi lastnik, Roma poëtas habet H., h. gemmas, argentum H., vectigalia magna divitiasque H., amor habendi V., O. = cura habendi Ph. = cupido habendi Plin. iun. ali studium habendi Aur. lakomnost; kot subst. pt. pr. m.: habens … et inops V. bogatin in siromak, habentes z naspr. non habentes Lact. bogatini — reveži.
    b) imeti = rabiti, uporabljati: anulus in digito … tenuatur habendo Lucr., aliquam egregie caram pro uxore h. Ter., h. puerum pro uxore, aliquam in modum iustae uxoris ali paene iustae uxoris loco Suet.; z adv.: honeste (plemenito) h. divitias S., magnae opes … modeste (zmerno) habitae T., modeste habita Sciani amicitia T.
    c) imeti = dobiti, prejeti: anne habebit ariola? non feret Pl., malum habebis Pl. slabo se ti bo godilo, huda ti bo predla, h. beneficia ab aliquo C., quam ille se habiturum non dubitabat N., habes, quod petisti V. imaš = dobil si, primus equum … victor habeto V., loricam donat habere viro V., pretium habes H. si prejel; poseb. kot borilni t. t.: hoc habet V. zdaj ga (jo) ima (namreč udarec ali rano) = zadet (ranjen) je; pren.: captus est, habet Ter. v sponah ljubezni je, hoc habet Pl. to je dobro zastavljeno, to ne bo brez učinka; tudi kot spodbujanje: hoc habet, solutum est Pl. dobro zastavljeno.

    2. occ.
    a) kje svoj dom imeti, stanovati, (pre)bivati, domovati: h. urbem Varr., tecta urbis, moenia, arces arvaque V., arcem, Capuam L., urbem Romam, Africam S., orbem O., hanc habeo sedem O. tu imam svoj dom, Creten habendam tradere O. v bivališče, h. ripas Sil., silvas Fl.; brez obj.: ubi hice Moschis, quaeso, habet? Afr. fr., qui Syracusis habet Pl., ubi aeditumus habere solet Sacra Argeorum ap. Varr., quā Poeni, quā Numidae haberent L.
    b) kaj v svoji oblasti imeti, zasedeno imeti: hostis habet muros V., hostis habet portūs Val. Fl.; pesn.: sol habebat spatium ulterius medio O. je bilo doseglo.
    c) kot vladar v svoji oblasti imeti, oblast imeti nad kom (čim), vladati komu (čemu), nad kom (čim), upravljati kaj, gospodovati nad kom (čim), kraljevati nad kom (čim): urbs Alcathoi, quam Nisus habet O., regnum Calydonis habebit? O., qui vos habeo regoque O., h. provinciam N. ali rem publicam S. ali Siciliam et Sardiniam per legatos Fl. upravljati, si Asiam habere, non transire volumus Cu., urbem Romam a principio reges habuere T., quos (agros) regi Apioni quondam habitos … invaserant T., cui (Ventidio) pars provinciae habebatur T., Hispaniam et Syriam sine legatis habet Suet., terras intra amnes Hydaspem et Indum Taxiles habet Iust.; pren.: habeo, non habeor a Laide Ci. ep., animus habet cuncta neque ipse habetur S., ventis aëra habendum permittere O. v vladanje.
    č) posestvo —, premoženje imeti: qui in Salentinīs aut in Bruttiis habent Ci., habet idem in nummis (v gotovini), habet in urbanis (obmestnih) praediis Ci., h. in Veiente agro L.
    d) (živino, živali) rediti, gojiti: h. pecus, canes Varr., qui cultus habendo sit pecori V., habens quidam pecora Ph. živinorejec.

    3. metaf. (o raznem stanju) koga obhajati, navdajati, prevzemati, spreletavati, vezati: terris animalia somnus habebat V. je objemal, habet mentes et pectora terror V., quae Rutulos habeat fiducia rerum V., si qua cura Corydonis habet te V. če te kaj skrbi za Koridona, horror artūs habet O., timor, metus aliquem habet O., ira me habet O. jeza me (v srcu) popade, amor duos habet O., nox te habet Val. Fl. smrtna noč te obdaja, habet sua quemque dies Val. Fl. vsakega dohiti njegov dan.

    III.

    1. imeti:
    a) s konkr. in abstr. obj.: qui fascīs et securīs haberet Ci., quaerendum est, num Heius aes alienum habuerit Ci., h. febrem (febrim) Ci., vulnus O., vulnus grave (pren. o srčni rani) O., capitis dolorem Q., suae vitae modum Ter. svoj način življenja, auctoritatem, satis aetatis Ci., alicuius rei facultatem ali potestatem C., annus habet res gestas C. ima pokazati, latrocinia nullam habent infamiam C. niso spotakljiva, h. summam liberalitatem, satis eloquentiae N., habebat suspicionem adulterii N. imeli so ga na sumu, dimidium facti, qui coepit, habet H., h. studia suorum O. zase imeti, finem non habere O. neskončen biti, dolores verba sua non habent O., h. ius in omnes Lucan., ius actionis, abdicandi Q.; z osebnim obj.: cum haberet unicam filiam Ci., habebat in matrimonio (za ženo) Callidamam Ci., denuntiat Caecinae se armatos habere Ci. da ima oborožence na razpolago, h. legionem secum, equitatum circum se C., catervas flagitiosorum circum se S., aliquem ad manum N. imeti koga pri roki = na uslugo, in partibus (na svoji strani) Pallantem T.; s predik. acc.: h. aliquem inimicum Ter., habeo aliquem acerbum Ci. imam v kom divjega (zagrizenega) sovražnika, multos adversos h. S., habeo Lucceium … testem (za pričo) Ci. ep., cum vos testes habeam N., quem in consulatu censuraque habuit collegam N., eum omnium rerum participem habuit N., faciles deos habuistis O. bogovi so vam bili naklonjeni, habeo te ereptum ex … Cu. imam te = vidim te, aliquem obvium h. Iust. srečati koga; tudi z acc. gerundiva: aedem Castoris … P. Iunius tuendam habuit Ci., ovum cum deponendum haberet Plin., iram castigandam habet virtus Sen. ph.; z ACI: habetis in commentariis vestris Cassium de ea re rettulisse Ci.
    b) kako osebo v kak namen pri sebi imeti: domi divisores Ci. ep.; poseb. aliquam Pl., scortum Ter., quis heri habuit Chrysidem? Ter.
    c) kako osebo v svoji oblasti imeti: Habesne hominem? ali ga imaš (= ali si ga zalotil)? Quidni habeam? Ter.; pren.: habeo viros Pl. imam jih (= zdaj poznam njihove misli).
    č) a) in manibus habere v delu imeti: rem Ci.; toda: victoriam in manibus habeam L. skorajda sem že zmagal. b) aliquid semper in ore atque animo h. Ci. kaj vedno na jeziku in v mislih imeti, in animo ali samo animo habere z inf. hoteti, misliti, nameravati, namenjen biti, kaniti, koga je misel ali volja (kaj storiti): nam istum exheredare in animo habebat Ci., hoc (flumen) neque ipse transire habebat in animo neque … C., neque bello eum invadere animo habuit L.; toda: aliquem in animo habere S. (= aliquem ante oculos h. O., Iust.) koga v spominu imeti, pomniti ga, ea modo cum animo habere, quibus Hiempsal per dolum caperetur S. je le na to mislil, kako bi …

    2. kako čustvo, duševno stanje imeti, gojiti, kazati, razodevati: quod odium habuit in equestrem ordinem Ci., h. amorem erga aliquem Ci., studium et officium erga aliquem Ci., quam voluntatem semper habui Ci., h. fiduciam alicui Ci. zaupati v koga, fidem alicui ali alicui rei Ci., C., N. idr., verjeti komu, upati v koga, toda: res fidem habuit O. verjelo se je vanjo, h. spem de aliquo Ci., spem a tribuno plebis Ci. zaupati ljudskemu tribunu, vim (strogost) in inquirendo Ci., animum fortem Ci., bonum animum de aliquo S., alicui gratiam (gl. grātia), spem in armis V. upati v orožje, zanašati se na orožje, si quid Martis (hrabrosti) habes V., h. timorem N. ali metum Pr. v strahu biti, bati se; occ. kaj kot značilno lastnost (na sebi) imeti: habebat hoc omnino Caesar Ci. je imel … to lastnost (navado), neque modum neque modestiam habere victores S. niso imeli … ne mere ne samih sebe v oblasti, Sardus habebat ille Tigellius hoc H.; o stvareh ali pojmih: virtus hoc habet, ut … Ci. ima to posebnost, ta posebni učinek, locus nihil religionis habet Ci., res maritimae … ut quae celerem … modum haberent C. pomorstvo (vojne na morju), … za katero (katere) je značilna gibljivost, tectum plus sanitatis quam sumptūs habebat N., quid habet pulchri constructus acervus? H. kaj ima lepega … na sebi? habet pacem vultus O., habet hoc sollicitudo, quod omnia necessaria putat Plin. iun.

    3. v sebi imeti, vzbuditi, povzročiti, v tesni zvezi biti s čim, zahtevati kaj, za posledico kaj imeti: dies fortunam habet O., beneficium habet querelam Ci., misericordiam spoliatio consulatūs magnam habere debet Ci., profectio voluntatem habuit non turpem Ci., habere videtur ista res iniquitatem Ci., an reditus in patriam habet aliquam offensionem? Ci., habet enim luctum concursus hominum Ci., pons magnum circuitum habebat C. je povzročal velik ovinek, pars ea longam et difficilem habet oppugnationem C., castrorum mutatio quid habet? C. kakšna je posledica … ? magnam invidiam habere N. veliko nejevoljo vzbujati, avaritia pecuniae studium habet S., id, quod res habet S. kakor je v resnici.

    4. prenesti, prebiti, kaj kako sprejeti: egestas facile habetur sine damno S., aegre habere (z ACI) L., quae Tiberius civiliter habuit T., facile habebatur aequalitas T., omne scelus externum cum laetitia habendum T.

    5. imeti, vedeti, znati, poznati, moči: habetis ea, quae voluistis ex me audire Ci., omnes sic habent Ci. vsi vedo, tantum habeto Ci. ep., toliko vedi, habes nostra consilia Ci. ep., habes nostras sententias Suet.; z inf.: haec fere dicere habui Ci. to … sem imel povedati, habeo etiam dicere Ci. lahko bi še omenil, de re publica nihil habeo ad te scribere Ci. ep. nimam ti nič pisati, in multis hoc rebus dicere habemus Lucr., illud adfirmare pro certo habeo audeoque L., an melius quis habet suadere? H., quid enim dare maius habebant? O.; brez inf.: nisi quid habes ad hanc Ci. če nimaš kakega ugovora, incipe, si quid habes V. če imaš kaj (peti); z odvisnim vprašalnim stavkom: quid arguas, non habes Ci., non habeo, quid ad te scribam Ci. ep. nimam ti kaj pisati, habeo, quibus vendam C. poznam ljudi, ki jim lahko prodam, non habeo, quo me recipiam C. ne vem, kam bi se umaknil, habebat, quo fugeret N., non habes, quid dicam N.; z relat. stavkom: nihil habeo, quod ad te scribam Ci. ep., nihil habeo, quod incusem senectutem Ci., habes, quod irascaris Q., habes, quod agas Plin. iun.

    6. (s pt. pf. v pomenu trajnega stanja, prim. zgoraj I. 2. a)) imeti: vectigalia redempta h. Ci. v zakupu imeti, bellum semper indictum habuit Ci., aliquis aliquid cognitum (notum) habet Ci. kdo je kaj spoznal (dojel), Siculi res suas ita constitutas habent, ut … Ci., in adversariis scriptum habebas Ci., quae conlecta habent stoici Ci., propositum habeo (= propositum mihi est) Ci., C. nameravam, namenil sem se; od tod tudi: quam spem propositam nobis habemus Ci., (sibi) persuasum habere C. prepričan biti, h. aliquid compertum, effectum, exploratum C., perfidiam perspectam C., philosophorum praecepta ita percepta N., ita … a pueritia fui, uti omnīs labores et pericula consueta habeam S. da sem navajen vseh … , aliquem (aliquid) suspectum h. S., L., Cu. koga (kaj) na sumu imeti, sumiti, conterritum fratrem habet L., urbem captam habet L., ab rege impetratam libertatem, non raptam h. L.

    7. morati:
    a) z gerundivom: habeo dicendum (= mihi dicendum est) T. povedati moram, nihil excusandum habes T., statuendum —, respondendum habere T., nubendum post Drusum an in penatibus isdem tolerandum haberet T., quae … oculis spectanda haberemus T., habebit vitandum, custodiendum Col., illud praecipiendum habeo Col., habeo consulendum, imitandum, impetrandum Plin. iun., habemus enitendum Plin. iun.
    b) z inf.: de qua Christus nasci habebat Tert., quod haereses haberent existere Lact., quod carne indui haberet in terra Lact. Adj. pt. pf. habitus 3 rejen: equus male habitus Masurius Sabinus ap. Gell. mršav; occ. dobro rejen, debel: si quaest (virgo) habitior paulo Ter., eques habitissimus Masurius Sabinus ap. Gell.

    Opomba: Habessit star. = habuerit: Ci.
  • hīscō -ere (incoh. glag. hiāre)

    1. odpreti se, póčiti: e aedes hiscunt Pl., ut vitio venae tabularum saepius hiscant Lucr., tellus, hisce! O., hiscere nempe tibi terra roganda fuit O.

    2. occ. (le) usta odpreti, (le) ziniti, črhniti, spregovoriti
    a) intr.: Amm., Serv., respondebisne ad haec aut omnino hiscere audebis? Ci., vix … raris turbatus vocibus hisco V., nec … attollere oculos aut hiscere audebant L., non oculos attollere, non hiscere audebat Cu., quis hiscere audebat? Plin. iun.
    b) pesn. tudi trans.: vereor plus quam fas est captivam hiscere Acc. fr., nec Telamoniades … hiscere quicquam audet O., reges … tuos et regum facta tuorum … hiscere Pr. skromno poizkusiti opevati kralje … , si quid temptaveris umquam hiscere Iuv.
  • horreō -ēre -uī (gl. ēricius, hircus)

    1. štrleti, kvišku stati, (o laseh in podobnem) ježiti se, ščetiniti se, po koncu vstajati (stati), sršeti, sršiti: cum valde timetur, in corpore pili … horrent Varr., saetae horrent O., corpora horrent saetis O. se sršijo; horruerunt comae O., horrent capilli Tib., horrent ac subriguntur capilli Sen. ph.; v mnogovrstnih metaf.: mare horret fluctibus Acc. fr. srši od valov = valovi, horret seges aristis, ferreus hastis horret ager, mons cantibus horret, horrebat regia culmo, horrere videns iam colla colubris V., horrebant saevis omnia verba minis O. so bile polne … , huic horret thorax … pellibus ursae Sil., villosa feris horrebant pectora saetis Sil., pubes horrebat telis Sil. je bila oborožena s štrlečimi sulicami; pt. pr. horrēns -entis, štrleč, sršav, srhek, mršav, bodeč, bodljiv: cautibus horrens Caucasus V., horentia suum terga V., h. leo V. s štrlečo grivo, campus, hastae, rupes, rubi V., horrentia agmina pilis H., phalanx horrens hastis L., draco horrens squamis O., terga saetis horrentia O., saxa horrentia silvis O., horrentibus per totum corpus villis Plin., vir h. Sen. ph., h. capillus T., Plin. iun.; pesn. enalaga: h. umbra V. temna (mrkla) (izza štrlečih vej).

    2. metaf.
    a) (od mraza) tresti se, drgetati, (o)dreveneti: corpus … horret O., quamvis horrebis et ipse, algenti manus est calfacienda sinu O., horruit algenti pergula curva foco Pr., draco horret Val. Fl. se trese, horrenti tunicam non reddere servo Iuv.; od tod: possetne uno tempore florere, dein vicissim horrere terra? Ci. prezebati, tempestas toto horret in anno O. mraz je.
    b) α) intr. (od strahu, groze) zdrzniti se, zganiti se, zgroziti se, (vz)drgetati, prepasti se, groza (strah, zona) obiti (obhajati) koga: totus tremo horreoque Ter., non horrere animo Ci., quae cum a te tractantur, horrere soleo Ci., Caspia regna responsis horrent divûm V., membra horruerunt timore O., arrectis auribus horrent quadrupedes O. se plašijo, horret adhuc animus Stat. β) trans. zgroziti (zgražati) se nad čim, (z)bati se česa, koga: h. dolorem Ci., minas Ci. ep., crimen et iudicium, numen Ci., unum horrui Apronium Ci., Ariovisti crudelitatem horrebant C., h. mortem, strepitūs V., onus, pauperiem H., tela L., vulnera, ursos O., fragilitatis humanae vices filio Plin. iun.; z inf.: id sacrificium adspicere nemo vir non horruit Ci. se je vsakdo bal, quamquam animus meminisse horret V., horreo dicere L. groza me je povedati, horret animus referre L.; z ACI: pro vana imagine imperii … veram iustamque mox in se versuram potestatem horrebant L. (prim. L. 10, 10, 11), sancti horruerunt coli se pro diis Aug.; z odvisnim vprašalnim stavkom: quemadmodum accepturi sitis, horreo Ci., ut, quorsum eruptura sit (ista) dominatio, horreamus Ci.; s finalnim stavkom (po skladu glag. timendi): horret animus, ne quid inconsulte … fiat L., eo plus horreo, ne … L. — Od tod horrendus 3

    1. grozen, grozovit, strašen, strahovit: Val. Fl., Stat., Pall., monstrum, portitor, clamores V., carmen L., Medusa, nox sibila, sonus O., enses Tib.; z abl.: draco dentibus horrendus O.; z dat.: silvis h. O. strah za gozdove; z drugim sup.: horrendus visu Mezentius, horrendum dictu V., utraeque horrendae aspectu H., res horrenda relatu O.; neutr. kot notranji obj., ki se sloveni z adv. grozno, strašno: Sen. tr., belua Lernae, horrendum stridens V., arma horrendum sonuere V., horrenda circumsonantibus Alemannis Amm. — Adv. horrendē grozno, strašno: Serv., Vulg., „horrendum“ clamat pro „horrende“ Prisc.

    2. častivreden, spoštovan, čudovit: virgo, Sibylla V.
  • humilitās -ātis, f (humilis)

    I. nizkost, pritličnost: Amm., navium C., arborum S., aliorum (animalium) ea est humilitas, ut … Ci. majhnost, sidera altitudine aut humilitate distantia Ci. po visokem ali nizkem položaju. —

    II. metaf.

    1. nizkost rodu (pokolenja), — sloja, nizki rod, — sloj, neplemenitost, ubožnost: Min., paupertas, ignobilitas, humilitas Ci., alicuius humilitatem despicere Ci., propter humilitatem … in hominum ignoratione versatur Ci., h. generis S., humilitatem alicui obicere L., humilitas inopiaque Cu., h. natalium Plin.

    2. majhna moč, nemoč, nepomembnost, poniž(ev)anje: Petr., Q., Amm., qui non videret humilitatem cum amplitudine contendere Ci., id se ex humilitate sua probare posse C., neque nunc se illorum humilitate … postulare C. ob njihovem ponižanju; (o stvareh) malenkostnost, neznatnost, pritlehnost: h. rerum Plin.

    3. pobitost, potrtost, obupanost: habet … humilitatem metus Ci. nekaj, kar pobija (tare) srce.

    4. podvrgljivost, pohlevnost: saepe magnificentia plus proficit quam humilitas Ci., summittere se in humilitatem causam dicentium L., h. asinorum Plin., et deiecto (capite) humilitas et supino arrogantia ostenditur Q., h. animi Lact., induite vos … humilitatem Vulg.
  • iactō -āre -āvī -ātum (frequ. in intens. glag. iacĕre)

    I.

    1. venomer —, na raznih krajih metati, znova (večkrat) vreči, z vso silo (na vso moč) vreči, — metati: saxa Enn., aliquem de muro Enn. fr., ardentīs faces in vicinorum tecta Ci., de muro vestem argentumque C., flammas ad culmina V., ignem ali ardentes taedas ad fastigia V., Deucalion … lapides iactavit in orbem V., iactare cinerem immundum per agros V., odorem V. ali suam propriam de corpore lucem Lucr. na vse strani razširjati, in consulis domum quadrantes L., faces, incendia dextrā, ossa post tergum O., Iuppiter fulmina iactat O., iactare lumina in alicuius vultum O. oči obračati v … , semen Varr. ali semina O. sejati, undique iactato flore O., iactat basia tibicen Ph. na vse strani meče poljubčke z roko (prim.: qui … blanda devexae iactaret basia raedae Iuv.), frusta iactat familia (cani) Ph. ima navado grižljaje (kot) hrano metati, iactare (cani) candidum panem Petr., intestina canibus Ap., e muris semel ipsos cum coniugibus ac liberis in praeceps iactaverunt Cu.

    2. occ.
    a) vreči, metati kot kockarski t. t.: basilicum Pl. (gl. basilicus), numeros eburnos O., talos Suet.; abs.: tu male iactato O. glej, da vselej slabo vržeš.
    b) proč (stran) vreči, — metati, odvreči, odmetati: merces Pl., arma multa passim L., iugum Iuv.

    3. metaf. venomer (znova) govoriti —, govor napeljevati (napeljati) o čem, kaj za snov razgovora jemati, pretresavati, po ustih imeti, razpravljati, (iz)bruhati, izustiti: iactata res erat in contione Ci., ea in senatu saepe (saepius L.) iactata sunt Ci., accusatores libidines, amores, adulteria, Baias, actas, convivia iactant Ci., minae iactantur Ci., neque erit iusta causa … , quare suum terrorem falso iactari … patiatur Ci., maledictio, si petulantius iactatur, convicium nominatur Ci., pluribus praesentibus eas res iactari noluit C., ausus … voces iactare per umbram implevi clamore vias V. glas gnati, iactamus … omnīs te Roma beatum H. vsi v Rimu te blagrujemo, ves Rim te blagruje, iactare versus L., iocosa dicta in adversarios L., probra in aliquem L., cum multae querimoniae ultro citroque iactatae essent L., fabula iactaris in urbe O. vse mesto govori o tebi, iactare preces O., multa digna et vera verba in aliquem Aug.

    4. occ. bahati in bahati se —, ponašati se —, šopiriti se s čim, hlastati, širokoustiti (se), razkazovati; z obj. v acc.: urbanam gratiam et dignitatem C., quamvis … iactes et genus et nomen inutile H., iactare verbis gloriam Ph., ingenium Q., vires regni Cu., haec … vero maiora iactabant Cu. so pretiravali; z ACI: Romam vos expugnaturos … fortes linguā iactabatis L., quo te iactas, Alcmenā nate, creatum? O., victoriam sui operis fuisse iactavit Cu., immodice iactans suum militem in obsequio duravisse T.; pogosto refl., redko med.: quam se iactare, quam ostentare solebat! Ci., si intolerantius se iactant Ci., quem ad finem sese effrenata iactabit audacia? Ci., ne quis sit lucus, quo se plus iactet Apollo V. s katerim bi se mogel Apolon bolj ponašati, se formosum iactare Ph. bahati se s svojo lepoto, exsultare in somno immoderateque iactari Ci.; v gerundivu: non iactandi mei causā Ps.-Q.; z nakazanim vzrokom: iactavit, quod non laqueo strangulata … foret T., in S. Roscii bonis se iactare Ci., qui ita se in populari ratione iactarat Ci., coloni, qui se in insperatis … pecuniis sumptuosius … iactarunt Ci. ki so se … prebahato vedli, iactare se de Calidio Ci. ali de genere Hier. glede na … , zaradi … , se iustitiae (gen.) Hier. s pravičnostjo; proti komu? z dat.: Iliae dum se … iactat ultorem H., stultae dum te iactare maritae quaeris O. Od tod adj. pt. pr. iactāns -antis, adv. iactanter

    1. v slabem pomenu = bahajoč se, bahat, bahav, širokousten: insolens, arrogans, iactans Ci. fr., epistulae iactantes et gloriosae Plin. iun.; z gen.: sui iactans Q. samohvalen; komp. iactantior preveč ponašajoč se s svojo imenitnostjo: V., Plin. iun. idr. iactantior hic paulo est H.; kot adv.: Amm., Aug., v komp.: Prud., iactantius litteras ad aliquem componere T. preveč samohvalno, nulli iactantius maerent T. bolj očitno.

    2. v dobrem pomenu = visokomiseln, vzvišen: iactantior Roma Stat., iactantior aula Cl.

    II.

    1. sem in tja metati, — (pre)gibati, premetavati, tresti, stresati, vihteti, mahati s čim: se iactare (namreč od bolečine) Ci., in hoc crimine cerviculam iactare Ci. z glavo stresati (zmajevati), cum (homines aegri) aestu febrique iactantur Ci. kadar trese (bolnike) vročica in mrzlica, diu iactato bracchio C., iactatur aër motu Lucr., iactare oculos Lucr. sem in tja obračati, bidentes V. kopačo (kramp) vihteti, sistra manu, caestūs, bracchia, colla, togas, in suo sanguine corpus O., saxa saxis (ob kamne) et … materiem O., iactata per orbem fax O., iactatae comae, iactatus crinis per auram, iactatae pennae O., boreas iactatis insonat alis O. s perutmi plahutajoč, (equi) iactant cervicem et calces Cu.

    2. sem in tja gnati, — goniti, — dreviti, — pehati, preganjati: iactari adversa tempestate in alto Ci., — pelago omnia circum litora V., — fluctibus in Ionio (mari) O., — saevitiā maris Vell., multum ille et terris iactatus et alto V., dum … ventis dubius iactabar et undis O., iactata flamine navis O.; metaf.: qui in hac tempestate populi iactemur et fluctibus Ci., multis iniuriis iactatus Ci., multos per labores iactari V., prebijati (prerivati) se skozi … , ipsa velut navis iactor O., iactari varietate fortunae Cu., — variis casibus Vell., Q., — per varia bella Iust.; pesn.: curas pectore iactare V. skrbem v prsih valovati pustiti; med. = kolebati, omahovati: iactabatur nummus Ci. denarna vrednost je kolebala, — je bila nestanovitna, inter spem metumque iactari T., Amm.; refl.: opiniones se iactantes Ci. nasprotujoča si; (o osebah) refl.: iactare se ali pass.: iactari gnati se, pehati se, truditi se, ukvarjati se —, baviti se —, pečati se s čim: se in causis centumviralibus Ci., se in re publica (za državo) non valde Ci., se tribuniciis actionibus L., forensi labore iactari Ci., utrum is … in hoc declamatorio sit opere iactatus Ci.

    3. occ. (ritmično) premikati, (pre)gibati: bracchia in numerum iactare et cetera membra Lucr., iactare manūs O. in Pr. (o plesalcu), Q. (o govorniku); refl.: se iactare Ci. (o govorniku).

    4. mučiti, trapiti, nadlegovati, privijati: iactor, crucior, agitor Pl., clamore convicioque iactatus est Ci. ep., te vero … quam omni ratione (sit) iactaturus, videre iam videor Ci., iactatur domi suae vir primarius Ci. grdo ga zdelujejo, hudo mu napletajo, haec … tantis ubi morbis corpore in ipso iactentur Lucr.
  • iam (pri starejših pesnikih, npr. pri Ter., včasih dvozložno ïam), adv. (acc. sg. f iz pron. debla i; prim. lat. is, eam; glede na končnice prim. tam, quam)

    I. časovno (o sedanjosti, preteklosti in prihodnosti)

    1. v trdilnem stavku
    a) že, prav (ravno) sedaj, zdaj, pravkar: scio iam, quid vis dicere Pl., iam advesperascit Ter., satis diu iam hoc saxum volvo Ter., iam posse concedis Ci., non quia iam sint, sed quia saepe sint Ci., reddere qui voces iam scit puer H., Nestor tertiam iam aetatem hominum vivebat Ci., eos iam aetas a proeliis avocabat Ci., cum iam advesperasceret Ci., illa his, quae iam posui, consequentia Ci., illa gloria iam morte Clodii cecidit Ci., cum pretium iam accepisset Ci. ko … ravno, labores iam exhausti aut mox hauriendi L., iam cum Ci. idr. ravno ko, iam nunc Ci. prav sedaj, iam tum Ci. prav tedaj, iam ut (z ind.) Pl., Ter. prav ko, brž ko, nunc iam Ci. = ravno zdaj = že zdaj, tum iam Ci. prav tedaj, ut iam Ci. = da prav = če že = če tudi (za)res = kakor tudi, si iam Ci. če ravno, no če, če torej.
    b) takoj, prècej, pri tej priči, zdaj zdaj, zdajci, vsak trenutek, ta hip (poseb. pri fut. in imp.): ille … aut iam (takoj) hic aderit aut iam (že) adest Pl., iam opus est Pl., iam feres (dobiš) Pl., iam dabitur Ter., o mitte, iam adero Ter., ego iam tibi istuc concedam Ci., quam haec pulchra putet, ipse iam dicet Ci., iam parce sepulto V., iam age, carpe viam V.; tudi v nejevoljnih vprašanjih: iamne imus? Pl., quid iam? Pl. kaj takoj?
    c) kmalu, skoraj: iam te premet nox H., iam subrepet nox Tib., iam scies Petr.
    č) zdaj že, zdaj pa, odslej: iam ex sermone hoc gubernabunt doctius porro rem Pl., iam concedo non esse miseros, qui mortui sunt Ci., at non sunt iam immortali ulla pericula Lucr., iam tempus agi res V., surgere iam tempus Cat.
    d) šele, komaj, vendar že: iam sero dici T. šele ob poznem dnevu, iam tandem ades illico Pl., iam desine deos, uxor, gratulando obtundere Ter., putamus enim utile esse te aliquando iam rem exigere Ci.
    e) potem —, tedaj gotovo: accede ad ignem hunc, iam calesces plus satis Ter., da mihi hoc, iam tibi maximam partem defensionis praecideris Ci., id tu iam intelleges, cum in Galliam veneris Ci., ut semel inclinavit pugna, iam intolerabilis vis Romana erat L.,
    f) podvojen iam-iam ali iam-iamque (oboje tudi ločeno pisano) takoj, vsak čas (hip), zdaj pač, že zares: iamiam faciam, ut iusseris Pl., iamiam … intellego, Crasse, quid dicas Ci., iamiam minime miror te otium perturbare Ci., iamiam … laetandum magis quam dolendum puto casum tuum S., iamiam nulla mora est: sequor et qua ducitis adsum V., Alfius iamiam futurus rusticus H., cum dies noctesque cogitandum sit iamiamque esse moriendum Ci., Caesar enim adventare iamiamque et adesse eius equites falso nuntiabantur C., iamiamque tenere sperat O.; toda ločeno iam … iam (= tum … tum) zdaj … zdaj: Vell., gaudet equo iamque hos cursu, iam praeterit illos V., iam contento, iam laxo fune laborat H., iam huc, iam illuc missi duces Fl., iam … iam … iam Vell., Fl.; v drugih zvezah: iam-diū že dolgo (časa), že davno: Macedonia iamdiu pacata Ci., id quod populus iamdiu flagitat Ci., inimicitiae iamdiu susceptae Ci.; tudi ločeno: iam diu gesta et a memoria nostra remota Ci. iam-dūdum (gl. dūdum) α) že dolgo (časa), že davno: Pl., Ter., Tib., Plin., Plin. iun., quod te iamdudum hortor Ci.; tudi ločeno: in talibus ea, quam iam dudum tractamus, stabilitas amicitiae confirmari potest Ci. β) nemudoma, takoj, zdaj(ci), pri tej priči: Sen. ph. et fr., Lucan., Val. Fl., Sil., Stat., iamdudum incumbere aratris V., iamdudum sumite poenas V., iamdudum demittite cornua O. iam-prīdem že prej, že davno: ad mortem te, Catilina, duci iussu consulis iampridem (po drugih iam pridem) oportebat Ci., haec iura civilia iam pridem in nostra familia versantur Ci.

    2. v nikalnem stavku iam nōn (nihil, nemo, nullus) ali non (nihil, nemo nullus) iam, nē iam pravzaprav „že ne (že nič, že nihče, že nobeden)“, od tod = ne (nič, nihče, nobeden) več, ne dalje, da ne več: miseri iam non salutis spem, sed solacium exitii quaerunt Ci., ne tu iam mecum in gratiam redeas Ci., iam nequeo Ci., nihil iam spero Ci., id iam diutius ferre non possum Ci., sese iam ne deos quidem habere C., iam quos nemo propter ignobilitatem nominat Ci., bellum iam nullum haberemus Ci., impune abire deinde quia iam non potest Ph.; non iam „ne že“ = še ne: cum omnes … admirarentur non iam de eo sumptum esse supplicium N.; vix iam komaj še: vix iam qui carnem Latinis petant reperiuntur Ci., vix iam videtur locus esse, qui tantos acervos pecuniae capiat Ci.

    II. kot prehodna part.

    1.
    a) (na)dalje, potem, razen (poleg, mimo) tega, tedaj, torej: iam, si obsignatas non ferret … Pl., testudines autem … , iam gallinae avesque reliquae … Ci., videte iam porro cetera Ci., venio iam ad aliam rem Ci., reliquum est iam, ut illud quaeramus Ci., iam illa non longam desiderant orationem Ci., quae cum ita sint, iam praedico L., iam primum omnium L. takoj od prvega začetka torej, najprej torej.
    b) occ. stopnjujoč celo, celo še, zares: iam illud non sunt admonendi Ci., iam illa … neque cum Graecia neque ulla cum gente sunt conferenda Ci.; pri komp. = še: quid est, quod iam amplius exspectes? Ci., hic iam plura non dicam Ci.; iam okrepljen z vero: iam vero operae pretium est cognoscere Ci., iam vero eius virtuti quae potest oratio par inveniri? Ci.; s finalnim stavkom: iam ut ali ut iam, recimo (denimo, vzemimo) tudi, da … , — da celo, — da zares, bodi tudi, da … , celo če: Sen. rh., ac iam ut omnia contra opinionem acciderent, tamen se plurimum navibus posse C., at enim, ut iam ita sint haec, quid ad vos, Romani? L.

    2. v podreku silogizmov = atquī: Ci.
  • importō (inportō) -āre -āvī -ātum

    1. (od drugod) prinesti (prinašati) v, (blago) uvažati: Varr., minime mercatores ea … important C., aere utuntur importato C., i. iumenta, vinum C., commeatūs in urbem i. C.; pren.: transmarinae et importatae artes Ci., linguam Graecam i. Plin., quid … Nerio nomen importat Gell. kako da je z vpeljavo imena Nerij.

    2. metaf. prinesti, donesti, povzročiti: Pac. fr., Plin., Verres Siciliae plus calamitatis importavit, quam … Ci., sententia tua pestem aut famem importabit regibus Ci., odium libellis i. H., alicui fraudem, periculum L., alicui suspicionem aliquam i. Ci. na kak način sum vzbuditi komu (pri kom).
  • imputō (inputō) -āre -āvī -ātum

    1. vračuna(va)ti, zaračuna(va)ti, všte(va)ti, prište(va)ti, v račun postaviti (postavljati): plus imputant seminis iacti, quam quod severint Col., sumptūs imputare Icti., hoc non imputo in solutum Sen. ph. tega ne vštevam v plačilo; pesn. (meton.): alicui nectar, otia Mart. podariti, posvetiti.

    2. occ. (v zaslugo ali krivdo) šteti, prište(va)ti, pripisovati (krivdo) zvrniti (zvračati) na kaj: Sen. ph., Sen. rh., Plin. iun., noli imputare beneficium mihi Ph., data munera non imputant T., bos … mortem senioribus imputet annis O. naj zvrača na … , culpam i. Plin., caedem Q., num quam exercitui imputari possunt morae belli T.; abs.: hoc solum erit certamen, quis mihi plurimum imputet T. kdo si pri meni največ zaslug pridobi, kdo me najbolj k sebi obveže.
  • in … 2 (gr. ἐν, ἐνι in εἰς = ἐνς, sl. v, nem. in, v sestavah ein). Glasoslovne opombe: pred ustničniki b, p, m se „in“ (v sestavi) nav. priliči v im-, pred jezičnikoma l, r v il-, ir-; pred gn stoji samo i-; prim. ī-gnōscere; pred f in s se je samoglasnik izgovarjal dolgo, obenem pa se je oslabil soglasnik: ī(n)-ferre, ī(n)-sipiens; sicer kratko: in-tuli. Uporablja se:

    A. adverbialno (v sestavi)

    1. pri pojmih mirovanja: v, notri, na, ob: incolere, instare, inesse; pri adj.: insignis, illustris.

    2. pri pojmih gibanja: v, noter: incidere, incidere, inire, inludere, inlaqueare, instituere, insuere idr.; pri adj.: in-curvus na znotraj ukrivljen; occ. pomeni začetek: in-gravesco, in-dolesco, in-auguro idr.

    3. oba odnosa v eni besedi: includere in carcerem ter in carcere Ci., innare Ci., V., L.

    B. prepozicionalno: v; kakor vsi predlogi določa prvotno tudi „in“ glagolski pojem krajevno; po glagolskem pomenu stoji torej ali acc. (pri pojmih premikanja) ali abl. (pri pojmih stanja, mirovanja).

    I. pri acc.

    1. kot sklon smeri, in sicer krajevno in metaf.: noter — v, na, tja — proti; prvotni pomen sklonov se je ohranil popolnoma v mestnih imenih: Romam venire Ci.; enako tudi v običajnih oblikah: domum domov, rus na kmete idr. Za natančnejšo določitev prostora (kraja) se uporabljajo praep.: ad urbem vel potius in urbem exercitum adducere Ci., ex Asiā in Europam exercitum traiecit N., in castra Sullae mors Roscii nuntiatur Ci., de convivio in vincla atque in tenebras abripi Ci., corpus abiecit in mare Ci., se in conclave committere Ci., se in Thraciam abdere N., Ci., in aram confugere Ci. na … , quam longe est hinc in Galliam? Ci., augur fit in Metelli locum Ci., in familiae luctum nubere Ci. v žalujočo rodbino se primožiti, se in medios hostes inmittere Ci. v sredo sovražnikov; od tod tudi samo v določitev smeri: omnes in unum spectant Ci. tja nanj, terra vergit in septentrionem C. proti severu, in Galliam versus S., in meridiem versus Cu. Od tod pogosto pren.: in eos est scripta lex Ci. zanje = zoper njih, suspicio in vosmet ipsos recidit Ci. pada na vas nazaj, in aliquid peccare Ci.; pogosto: in aliquid vertere, convertere, mutare L., Cu. v kaj spremeniti, Himera in muliebrem figuram formata Ci. upodobljena v ženski podobi (kot ženska), in utramque partem disputare Ci. za in proti. Pri adj., ki izražajo kako duševno stanje: ita in te animatus Ci., aequus, iniquus, acerbus, crudelis in te Ci., tam durus in plebem noster ordo Ci., putarem te gratum in deos Ci., dicax in aliquem Ci., idem in Dolabellam, qui in Carbonem fuit Ci. prav tak (takih misli) nasproti … , kakor … Tako tudi pri subst., ki izhajajo iz glag.: aditus in id sacrarium non est viris Ci., adventus in urbes Ci., ascensus in Capitolium Ci., iter in Graeciam Ci. ali pa izražajo kako duševno stanje: in rem publicam habebat animum eius modi Ci., amor in patriam Ci. ljubezen do domovine, odium patris in filium Ci., praestanti in me benevolentia fuerunt Ci. tudi: iudex in eum sum Ci., lex de vi est in eos, qui … Ci. je naperjena proti tistim, supplicium reperitur in eum Ci., multi in istum testes Ci. tako se uporablja „in“ poseb.:
    a) da označi raztezanje v prostoru: patere in longitudinem milia passuum CCXL, in latitudinem CLXXX C., murus in altitudinem pedum XVI C., trecentos (pedes) cippus in agrum hic dabat H. 300 čevljev „v globino“ (naspr. in fronte, gl. cippus).
    b) pri razdelitvah: Gallia divisa est in partes tres C., orationem divisam esse in partīs duas Ci., distribui causam in crimen et in audaciam Ci., agrum in iugera dena discribere Ci.; tako poseb.
    c) pri distributivnem razmerju: discribebat censores binos in singulas civitates Ci. po dva na vsako mesto, ne amplius in iugera singula quam terna medimna exigeret Ci., quaternos denarios in singulas vini amphoras exegit Ci., lex in annos singulos sacerdotem capi iubet Ci. vselej za eno leto, in annos singulos sexagena milia imperavit Ci. za posamezno (vsako) leto, letno, terna milia in singulos menses N. mesečno; tako tudi: in singulos dies ali in dies Ci., C., H. od dne do dne, vsak dan; prim.: in dies dolores accrescunt N., quid quisque vitet in horas … H. od ure do ure.
    č) iz pojma smeri se je razvil pojem namena (smotra): in huius modi sponsionem testīs dare Ci., nullam pecuniam Gabinio nisi in rem militarem datam Ci., haec civitas mulieri in redimiculum praebeat … Ci., in classem sumptum facere N., in consilium dari N. kot pridani svét(niki), pecuniae erogatae in operum locationes Ci., servos in quaestionem polliceri Ci., postulare Ci. za preiskavo.
    d) „in“ prehaja v načinoven pojem: cives Romani servilem in modum cruciati et necati Ci., hostilem in modum L., classis in speciem (navidezno) praeclara, sed infirma Ci., mirandum (admirandum H.) in modum aptus Ci. ali patiens H., tabulae in ordinem confectae Ci., ne quis in perniciem populi popularis esse posset Ci.; pesn.: in plumam V. kakor pero; tako poseb.: in eam rationem loqui Ci. v tem smislu = tako, recitatae sunt tabellae in eandem fere sententiam Ci., senatus consultum fit in haec verba L.; prim. in eas leges L. na te pogoje = s temi pogoji, pod temi pogoji, in ea munera T. pod pogojem, da se prinesejo ti darovi.
    e) pogosto v zvezi s subst. v popolnoma adverbialnem pomenu: invicem vzajemno (drug drugega); tudi: izmenoma, po izmeni, izmenjaje, zdaj eden, zdaj drugi, incassum slepo, brez uspeha, in universum Ci. v obče, splošno, in rem esse S., L. stvari primeren biti, stvaren biti, in quantum Ci. kolikor, in tantum Ci. toliko, in incertum L. negotovo, tjav(en)dan.
    f) elipt. brez glagola: inde senatus in Capitolium Ci., non multo post in domum Ci.

    2. časovno: v, tja v, tja do; occ.
    a) določajoč časovno mejo do katere kaj sega: do: in lucem dormire H. do belega dne, in horam vivere Ci. tjav(en)dan živeti (samo od ure do ure), in multam noctem pugnare Ci. pozno v noč, tudi samo: in noctem V., Plin. iun., in multum diei C. pozno: usque in (venomer, vse do) adventum eius tenuit urbem L. O izrazih kakor so: in singulos dies crescit hostium numerus Ci. ali: id malum manat in dies latius, prim. B., I., 1., c).
    b) naznanjajoč trajanje: za, na: ei ille honos in illum annum debetur Ci., aliquem in posterum, diem invitare Ci., in crastinum differre Ci., aliquid in vitam suscipere Ci.; tako poseb. pogosto: in reliquum tempus id sanxit Ci., sanxit in posterum, ne … Ci. za prihodnost, salus urbis in posteritatem interiit Ci., aliquid in perpetuum retinere Ci. za vse čase. Zlasti pomni različne pomene rekla in diem, ki pomeni α) tjav(en)dan: in diem vivere Ci. β) od dne do dne: in diem poenam reservare Ci. γ) vsak dan, dan za dnevom, dan na dan: in diem rapto vivere L. δ) na ta dan, na določeni (dogovorjeni) dan: in diem fundum emere N. ki se mora plačati na dogovorjeni dan. ε) samo za en dan: in diem adesse L.; podobno: praesens quod fuerat malum, in diem abiit Ter. samo za nekaj časa. Podobno pomeni in dies α) za en (posamezen) dan: panem in dies mercari S. β) od dne do dne: quem mehercle plus plusque in dies diligo Ci.

    II. pri abl. na vprašanje kje?

    1. krajevno: v, na. Mestna imena kakor Romae, Corinthi, Carthagine zaznamujejo bivanje, zadrževanje v kakem kraju že s samim loc., ki je ohranjen tudi še v obl.: humi, ruri, domi, domi bellique, domi militiaeque. Apelativa (= občna imena) pa zahtevajo natančnejše določitve. Torej je: maestus animi V. = maestus in animo Ci.; čisto krajevno: in lectica cubans Ci., fuit tabula fixa in curia Ci., in sortibus inscriptum erat nomen Theomnasti Ci., pontem fecit in Histro N. čez Ister, homines non inerant in urbe Ci., eum sedere in subsellio video Ci., huius fornix in foro Syracusis est Ci., in Italia domicilium habere Ci., qui in Lalentinis habent (= habitant) Ci., coronam in capite habere, gerere Ci., quis te in rosā urget? H. na ležišču, potresenem z rožami; pren.: in eo loco sunt res nostrae N. so na tem, in eo est, ut … N. prišlo je do tega (tako daleč), da … , aliquid in animo habere Ci. nameravati, namen imeti, in oculis esse Ci. pred očmi biti, aliquid in manibus habere Ci. v rokah = v svoji oblasti imeti, feminam in matrimonio habere Ci. za ženo imeti; occ. o obleki in orožju: esse in veste domestica O., in Persico habitu Cu., in armis esse Ci. v orožju, pod orožjem; podobno: in vinculis (catenis) esse L. vklenjen biti.

    2. časovno: v, med, v teku … : hoc (quo) in tempore Ci., Ter. ravno sedaj, in tali tempore L., in omni aetate Ci. ob vsakem času, in tempore venire L. ob pravem času, in extremo tempore aetatis Ci. ter in anno Ci. bis in die Ci.; occ. z meton. subst. ob, pri, za (z gen.): in imbri Ci. ob dežju, medtem ko dežuje, horum in imperio N. za (= v času) njihove vlade, in hoc magistratu Ci., in adulescentia Ci., in morte ipsa Ci., in quo morbo Ci., in tuo periculo Ci., in itinere C., in bello, in pace N., Ci., in tanta caritate annonae Ci. ob taki draginji, in tantis tenebris Ci., in rebus secundis, adversis Ci., in tanta hominum perfidia Ci. ob taki … , ker so taki … ; tako pogosto z gerundijem ali gerundivom: cum in inquirendo eius furta cognovisset Ci. pri, ob, in furando manibus suis utitur Ci., eas artīs in emendo secuti sumus Ci., illae nationes in bellis gerendis ab dis immortalibus veniam petunt Ci., ego in sententia dicenda honorem Pompei cum populi salute coniunxi Ci., quo in oppido oppugnando N. pri obleganju, med obleganjem; tudi s subst.: in convivio Ci. pri, med, in funere eius Ci.

    3. metaf.
    a) o množini, v kateri se nahaja kaka stvar: v, med: in hoc numero fuit Miltiades N., in iis cepit propinquos regis N., in eius virtutibus id commemorare N., in summis ducibus haberi Ci., in his quattuor centuriones L. med temi, in his omnibus natu minimus Ci.
    b) zaznamuje pojem, na katerem se pojavlja predik. pojem: erat in eo summa humanitas N. v njem je bivala, bil je zelo človekoljuben, haec magnitudo animorum in maioribus nostris fuit Ci., in eo satis praesidii est Ci.; od tod: in his cognitum est … N. na njih se je pokazalo, in hoc videtur natura experta N., ausurum se in tribunis, quod princeps familiae in regibus ausus esset L., in filio vim suam exercuit N., in hoc homine admiror eloquentiam Ci., idem in bono servo dici potest Ci. Tako pogosto z adj.: audax in convocandis hominibus Ci., in hoc si improbus fuit Ci. v tem, in eo sane liberi fuerunt Siculi Ci., princeps in agendo Ci. ali in re p. Ci. unum in religionibus sanctum accipite Ci. —

    III. Pomni naslednje razlike med lat. in sl. rabo:

    1. glagole postavljanja, posajanja sklada lat. le na vprašanje kje? z in in abl.: id signum in Capitolio posuerat Flamininus Ci. sl.: na Kapitolij, a tudi: na Kapitoliju, Manlius in agro Faesulano castra posuit Ci., in lenonis domo ornamenta ponere Ci., in alterius manu vita posita est Ci. je v rokah, ostendam in aedibus privatis columnas locatas Ci., erant armati in eo ipso loco conlocati Ci. itd.

    2. temu nasproti stoji (brahilogično) odgovor na vprašanje kam? za nekaterimi glagoli, ko se v sl. vprašamo kje?: alicui esse in mentem Pl. = alicui venire in mentem et esse in mente na misel priti, v glavo pasti, eos adesse in senatum iussit Ci. = in senatum (venire ibique) adesse, res esse in vadimonium coepit Ci. bilo je tako daleč, da je prišlo do … , in potestatem esse Ci. ali habere S. ali retinere Ci. = priti na oblast in biti na oblasti, (captivum) in carcerem asservari L. (= duci et asservari).

    3. dvojni sklad se nahaja za nekaterimi glagoli: an se in contrariam partem terrarum abdet? Ci. ali cum se fugiens in scalarum tenebris abdidisset Ci. (pri pt. pf. prevladuje in in abl.; za abdere stoji tudi sam abl., pa tudi druge praep.; gl. abdere); prim. sl.: „v zatišju skrit“ in „skriti se v goščavo“; arma in templum Castoris comportabantur Ci. v svetišče, pa tudi: arma in templo comportabantur L.

    4. poseb. pomni: aliquid in medium relinquere T. neodločeno pustiti (gl. medius), in vulgus ignotus Ci. pri ljudstvu (med ljudstvom) nepoznan = čigar ime ni prodrlo med ljudstvo; podobno: probari in vulgus, in vulgus gratum esse Ci.
  • in-commodus 3, adv. „neprimeren“

    1. neugoden, neprimeren, nepriležen, nepriličen, nepriročen, odročen, nadležen, siten, zoprn, neprijeten: Pl., Ter., N. idr.; pogosto litota: non incommoda aestate statio C. prijetno, non incommodum videtur non praeterire Hannibalem N. zdi se prikladno, primerno, umestno … ; samo zase: onus grave et incommodum Ci., opes eum in rebus incommodissimis sublevant Ci., i. ac difficile bellum L., i. valetudo Cu.; adv.: incommode dicere Varr., accidere C., venire Ci. ob nepravem (neugodnem) času, quod ipsā iactatione incommodius fit Sen. ph., incommodissime navigare Ci. ob zelo neugodnem času. Subst. incommodum -ī, n neugodnost, neprimernost, neprijetnost, nepriličnost, težava: locus plus habet adiumenti quam incommodi L.; pogosto = težava, hiba, škoda, nesreča, neprilika, nezgoda: Corn., Plin., Sen. ph., te commoveri incommodo valetudinis tuae Ci., incommoda patriae lugere Ci., amicorum pericula aut incommoda N., magna incommoda sociorum Ci., meorum laborum atque incommodorum participes Ci., tametsi multis incommodis adfectus (adflictus) est Ci. čeprav ga je doletelo (zadelo) dosti neprilik (nadlog), incommodi nihil ceperunt (acceperunt) Ci.; toda: incommodum alicui ferre (importare, dare) Ci. ali afferre C. prizade(ja)ti, povzročiti, accidit repentinum incommodum C. poraz.

    2. (o osebah) neprijazen, neznosen, nestrpen, nadležen: Pl., L., Eutr., non incommodā voce L. prav prijazno, pater incommodus est amanti filio Ci., incommodus ac molestus videri tibi potest Cu.
  • in-dulgeō -ēre -dūlsī (poklas.) -ultum (prim. gr. ἐνδελεχής trajen, lat. longus)

    I. klas. le intr.

    1. postrežljiv, naklonjen, prizanesljiv, popustljiv biti, popustiti (popuščati), spregled(ov)ati, odneha(va)ti, odpustiti (odpuščati), vda(ja)ti se; z dat. personae: Ter., Suet., Cels., Ci. idr., eis indulsit Ci., Caesar Aeduorum civitati praecipue indulserat C., uni huic maxime indulgebat N., militiam detrectantibus ind. Cu., nihil his indulsit ad Antonium violandum N., irae vestrae magis ignoscendum quam indulgendum est L., consules indulgent ardori legionum L., peccatis Ci., amori, precibus Plin. iun., debitori N.; pesn.: indulge ordinibus V. napravi širše vrste; pogosto refl.: Ci., Iuv., Q., indulgebat sibi liberalius N. bil je preveč popustljiv do sebe, ravnal je preveč po svoji volji (glavi), preveč svojeglavo; star. z acc. personae: Afr. fr., sese Ter., se Stat.; pass.: quando animus ... indulgeri potuisset Gell. naslajati se.

    2. metaf. čemu vda(ja)ti se, streči, služiti: Plin. iun., Sen. ph., Q., Amm. idr., tantum dolori indulsit, ut ... N. se je tako vdal, da ..., animo (volji) patrioque suoque Delius indulgens O., indulgere novis amicitiis Ci., indulgent vino V., luxuriae ind. Ci., somno T., si aviditate indulgeretur L. ko bi se ji kdo vdajal, Hannibalem non plus quam sextario vini indulsisse Iust. da ni pil več kot ..., lacrimis ind. O., Val. Fl. (raz)jokati se, thalamis Val. Fl., choreis V.; occ. skrbeti za kaj, brigati se za kaj, oskrbeti (oskrbovati), opraviti (opravljati): iuvat indulgere labori V., indulge hospitio V. opravljaj gostoljubne dolžnosti, valetudini ind. Ci.

    — II. poklas. trans. dopustiti (dopuščati), dovoliti (dovoljevati), prizna(va)ti, prista(ja)ti na kaj, da(ja)ti, darovati, žrtvovati: alicui indulgere sanguinem suum L., hoc solatii Cu., largitionem T. (naspr. abnuere), alicui commeatum Plin. iun., essedario rudem Suet. dati mu borilsko palico = odpustiti ga, patientiam flagello Mart. potrpežljivo se dati bičati, condemnationes Lamp. pri obsodbah najti prostor za pomilostitve, poseči tudi po pomilostitvah; pesn. z inf.: Sil., Stat.; pass.: abolitio, quae indulgetur Icti., licentia crudelitati indulta Amm.; refl.: se indulgere alicui prepustiti (izročiti, dati) se komu: se tribuno Iuv., sese videndum alicui Stat. — Od tod pt. pr. indulgēns -entis, adv. indulgenter

    I. act.

    1. popustljiv, spregledljiv, milostljiv, prizanesljiv, dobrotljiv (naspr. severus): N., Plin., Suet., Sen. ph., Sen. rh., Fl., captivos indulgenter habere L., bestiae multa faciunt indulgenter Ci. drugim v korist, civitas in captivos minime indulgens L., nomen indulgentius maternum Ci., indulgentissime imperator Plin. iun. premilostljivi cesar, ministri irarum indulgentes L. uslužni pomagači njih ogorčenosti, nimis indulgenter loqui Ci. ep.; z dat.: peccatis indulgens Ci., spei Cu.; adv. comp. indulgentius: Sen. ph., Val. Max.; superl. indulgentissimē: Sen. ph.

    2. vdan: aleae Suet.

    — II. pass. srčno ljubljen: indulgentissime adulescens Q.
  • īn-fīnītus 3, adv. (in [priv.], fīnīre) neomejen, brez konca, neskončen, brezkončen, neizmeren, in sicer

    1. prostorsko: Mel., spelunca ... infinitā altitudine Ci., mundus finitus infinito similis Ci., inf. spatium Lucr., domuisti gentes ... locis infinitis Ci., inf. imperium, potestas Ci., L. neomejena.

    2. časovno: Lucr., infinito ab tempore Ci. od vekov; od tod o dogodkih: infinitum bellum N. neskončna, caedem infinitam civium facere Ci., dimicatio Ci., infinita illa hasta Ci. neprestane dražbe (gl. hasta), infinitae quaestiones Ci., iis infinitum est odium Ci., quid plausūs infiniti Ci. odobravanje, ploskanje, ki ga noče biti konec, spem infinitam persequi Ci. čigar konec je nedogleden, čigar konca ni videti, labor Ci., occupationes N. neprestana, cunctatio Plin. iun., curae Q.

    3. po številu: Auct. b. Afr., Gell., Eutr., Lamp., multitudo infinita eorum, qui ... Ci., lucrum Ci., unum genus infinitae pecuniae cogendae Ci.; od tod: inf. facta, scelera, crimina Ci. ali inf. copiae Cu. brezštevilni, immunitatibus infinitis sublata vectigalia Ci.

    4. po meri: Q., Iust., Eutr., Val. Max., magnitudo C., commentarii Ci.; od tod: inf. ambitus, largitio, licentia, cupiditas Ci. brezmeren, neizmeren, oratio Ci. ki ga ni konca, singillatim ea dicere infinitum est Ci. bi bilo neskončno dolgo, pretium Icti. nezmerna, si cui nimis infinitum videtur Ci. preobširno; subst. īnfīnītum -ī, n neizmerna množina: auri Eutr., ad, in infinitum Plin., Q. brez konca in kraja, do neskončnosti, in infinito Icti. neomejeno, brez omejitve, infinitum quantum Plin. neskončno, čez mero, izredno, infinito (silno) praestare ceteris Plin., infinito plus, magis Q. dokaj več, bolj; adv.: infinite partes secare et dividere Ci., inf. perorare, concupiscere Ci.

    5. occ. kot ret. in fil. t. t.: nedoločen, splošen, pojmoven (posnet, abstrakten): „convenerit“ aeque infinitum est, „consenserit“ hoc vero cum infinitum tunc obscurum et occultum Ci., res infinite posita Ci., infinitior distributio Ci., inf. quaestio Ci. govorniška snov, coniunctiones ali connexa Ci. nedoločne povedi, nedoločen konsekutivni stavek; kot gram. t. t. modus inf. ali verbum inf. Q. nedoločni zaimek (kakor quis, quem, quoius) Varr.
  • inopia -ae, f (inops, prim. cōpia)

    1. pomanjkanje, revščina, beda, sila, nadloga, utrpevanje, nedostatek: Pl., Ter., sutor inopiā deperditus Ph., suis opibus alienam inopiam levare N., plus huius inopia potest ad misericordiam, quam illius opes ad crudelitatem Ci., inopiam tolerare mercede manuum S., inopia aerarii L. prazna državna blagajna, inopiam ferre, sentire Cu., vitare C., criminari Cu., inopiam recreare Iust., ad summam inopiam redigi Suet., inopiam sustentare Suet., si propter inopiam in egestate estis Ci., inopia esse coepit Cu.; occ. pomanjkanje (nedostatek) hrane, stradanje, stradež, lakota: Vell., tanta vilitas annonae ex summā inopiā consecuta est Ci., in Rhodiorum inopiā et fame summāque annonae caritate Ci., inopia et pauperies Suet., inopiā hostem debellare Cu., inopiā interire N.

    2. z objektnim gen. pičlost (pomanjkanje) česa, malo število, (pre)majhna množica: nautae fame atque inopiā omnium rerum confecti Ci., i. rei frumentariae Ci., frumentaria C., frugum Ci., Suet., vini Suet., inopiam frumenti lenire S., Suet., i. leguminum Col., inopiā lactis premi Col., in tantā inopiā navium Ci., i. amicorum, criminum, argumentorum Ci., num te inopiā verbi lapsum putarem Ci. ker ti manjka besed, argenti Pl., sermonis Sen. ph. redkobesednost, malobesednost, occasionis Col., loci L. pomanjkanje prostora, consilii Ci. brezglavost.

    3. metaf. nemoč, brezpomočnost, zapuščenost, zadrega: huius inopia et solitudo memoratur Ci., inopiā coactus ad Caepasios confugit Ci.
  • īn-sum, inesse, īnfuī, klas. le fuī

    1. biti v (na) čem, nahajati se kje: nec digitis anulus ullus inest O., inerant cornua fronti O., homines non inerant in urbi Ci., inesse aliquem in hac caelesti domo Ci., pisces inerant (sc. in aqua) Cu., in quibus legibus inerat curiata illa lex Ci., comae insunt capiti O., inesse telo Cu., ferrum, quale hastis velitaribus inest L., inesse auri et argenti largiter Pl., nummi … in marsupio infuerunt Pl., inest pictura in hac tabulā Ter., Caesari multos Marios inesse Suet., placet enim satis et arbustis animam inesse Sen. ph.

    2. metaf. bivati v čem, nahajati se, zajet biti v čem, vsebovan biti v čem, držati se česa: non minus inerat auctoritatis in ea oratione, quam facultatis Ci., in his rebus culpa inest Ci., in vi dolus malus inest Ci., in uno omnia maleficia inesse videntur Ci., in imperatore IV has res inesse oportet: scientiam rei militaris, virtutem, auctoritatem, felicitatem Ci. poveljnik mora imeti (v sebi), mora v sebi združevati, in facie vecordia inerat S. obraz je razodeval slabo vest, na obrazu mu je bilo moč razbrati slabo vest, tristis veritas inest in voltu Ter., vitium aliquod inesse in moribus Ci., in superstitione inest timor Ci., quibus in artibus prudentia maior inest Ci., quibus in ipsis inest causa Ci., in quā vitā nihil inest Ci., dissimilitudinem tantam in uno homine inesse N., ni vis boni in ipsā inesset formā Ter., in amore haec omnia insunt vitia Ter.; z dat.: inerat Dareo mite ingenium Cu., inest auctoritas sermoni S., illi genti plus inest virium quam ingenii N., malignitati falsa species libertatis inest T., rebus fides i. O., magna cura duci i. L., ut imperfecto huic viro malitiae quaedam vis inest Sen. ph., quod eximium orationi eius inest Plin. iun., nobis inest spes Pl., columbis quidam gloriae intellectus i. Plin., oculis quiddam divini vigoris i. Suet., huic parsimonia i. Aur.; abs.: praecipua pernicitas pedum inerat (sc. iis) L., multus lepos inerat S., conscientia i. T.
  • inter-dum, adv.

    1. včasih, od časa do časa, kdaj pa kdaj, katerikrat, na čase, sem ter tja, sem in tja, tu in tam, tu pa tam: ut solemus i. in defensionibus dicere Ci., multo acriorem i. memoriam esse sentio improborum quam bonorum Ci., i. doctā plus valet arte malum O.; ponovljeno: interdum … interdum Ci., O., Cels. zdaj … zdaj; tudi: modo … interdum H., N., S., Pr., modo … modo … interdum N., Suet., interdum … alias Ci., interdum … non numquam Ci., Ter., interim … interdum Q.

    2. medtem, med tem časom, v tem času, tačas: Sil., Iust. Ap.
  • invidia -ae, f (invidus)

    1. act. zavist = zavidanje, sovražnost, nevoščljivost, zavistna bojazen, mržnja, sovraštvo, nenavist, nenavidnost: invidiā rumpantur ut ilia Codro V., invidiā laudem virtutis obterebant N., sine invidiā Mart. rad, invidiae aut odio non dissimilis offensio Ci., invidiā non maius tormentum H.; s subjektnim gen.: non effugit civium invidiam N., Ci., eum invidia aulicorum excepit N., invidiā ducum Antigono est deditus N., invidiae erga eum T., zbadanje.

    2. pass. sovraštvo, zavist, nenavist proti komu, osovraženost, zamrzelost, pristujenost, neprijetnost, zoprnost: videtur honoris amplissimi nomen plus invidiae quam dignitatis adferre Ci., quod dictum magna invidia consecuta est N., absit invidia (verbo) L., Cu., invidiae moles Ci., invidiae tempestas Ci.; z objektnim gen.: invidia facti T., profers verbi invidiam Ci., invidia totius rei L., temere commissi belli Iust.; z adj.: i. decemviralis L. mržnja (sovraštvo) do decemvirov, dictatoria L., invidia ea L. ogorčenje nad tem. Pogosto: in invidiam incidere, venire Ci., N. postati zaviden, zavisti podleči, zasovražiti, zamrziti, in invidiā esse, versari Ci., S. = invidiam habere Ci. zoprn biti, mrzek biti (komu), mrzeti, invidiā premi Ci., ex invidiā laborare Ci., esse minore invidiā N. manj biti izpostavljen zavisti, invidiā rumpi Mart., in invidiam adducere Ci. omr(a)ziti, zasovražiti, invidiam in aliquem commovere, concitare, excitare Ci., invidiam quaerere in aliquem Ci., invidiam alicui inferre Iust. nakopati, aliquem apud aliquem in invidiam vocare Ci. narediti zavistnega, aliquem in invidiam rapere Ci., aliquem invidiā onerare Suet., ex illius invidiā deonerare aliquid et in te traicere Ci., hoc ei magnae erat invidiae N., Ci., T. to se mu je zelo zamerilo, invidiā ardere ali flagrare Ci. od zavisti goreti = strastno sovražiti, invidiam parere Ci.

    3. meton.
    a) predmet zavisti: locupletatis aut invidiae aut pestilentiae possessoribus Ci. zavidana polja, quae invidia est Teucros considere terrā? V.
    b) nevoščljivec, zavistnež, zavidnež, zavistnik; pooseb. Zavist, boginja zavisti: invidia infelix furias … metuet V., me vixisse fatetur invidia H., protinus Invidiae tecta petit O., vidit intus edentem vipereas carnes Invidiam O.
    c) mržnja (ki jo kdo vzbuja v drugih), sovražnost, sovraštvo (zlasti strankarsko), črt, obrekovanje, sumničavost, ogovarjanje, očitek, ne(je)volja, ogorčenost, nezadovoljstvo s kom (naspr. favor, cupiditas = strankarska posebna ljubezen): invidiam Sullanorum agrorum ferre non potuit Ci., sequitur auri invidia Iudaici Ci. očitek zaradi … , Graccho invidia Numantini foederis timori fuit Ci., invidiae et preces T., invidiae erat amissum praesidium S., multa cum invidiā flagitare T., Rhodum secedere statuit ad declinandam invidiam Suet., ut ex eo crudelitatis invidiam colligam Ci., mihi enim nec Demosthenes tam gravi morum dignus videtur invidiā Q.,