adiūnctiō -ōnis, f (adiungere) privezovanje, le pren.
1. priklepanje, pripajanje, pripojitev: naturae ad hominem Ci., adiunctio animi vel voluntatis Q., Ci. naklonjenost; occ. kot govorna podoba (= συνεζενγμένον) nanašanje enega predikata na več misli (predikat stoji na začetku ali na koncu stavka): Corn., Q., in eadem verba impetus et concursio et adiunctio et progressio Ci.
2. pomnožujoče pripajanje, dodajanje, dostavek: verborum Ci., in illis sententiis nulla est virtutis adiunctio Ci. v tistih mislih ni sodelovanja kreposti; occ. kot govorna podoba omejujoči dostavek (ki izniči absolutnost določene misli), omejitev: quaedam cum adiunctione necessitudines Ci. pogojne nujnosti.
Zadetki iskanja
- administrō -āre -āvī -ātum
I. intr. na roko biti, pomagati: administrare ad rem divinam alicui Pl.
— II. trans.
1. (v roke) poda(ja)ti, da(ja)ti: mel ad principia convivii ... administratur Varr se prinaša na mizo, se res complures, quae utiles bello sint, administraturos Auct. b. Afr.
2. delati s čim, ravnati, voditi: vineas S., facultas administrandi Ci. krmariti (ladjo), navis privato consilio administrabatur C.; od tod
3. pren.
a) voditi, ravnati, poveljevati komu ali čemu: bellum Ci., C., exercitum, classem C., summam rerum Ci. vrhovno poveljstvo imeti, ea, quae amissa sunt, administrare et reficere C. ob osebnem vodstvu poravnati izgubo; abs.: administrantibus M. Antonio et Fufio Caleno C.
b) oskrbeti (oskrbovati), opraviti (opravljati), izvršiti (izvrševati): munus suum Ter., negotium Ci., caedem Auct. b. Hisp., legationes N. poslanstva opravljati, rem Ci., C., N. ali ea, quae quis imperat C. povelja izvrševati, opera imperat administrari Hirt. ukaže oskrbeti, dextram partem operiš adm. C. desno stran ... oskrbovati — na levem krilu napasti, adm. honores Suet.
c) upravljati: oppida et fines S., domum, rem familiarem, rem publ. exercitu (tudi brez exercitu) C., L. vojaško upravljati; occ.
a) ukreniti (ukrepati): haec ita Caesar administrabat, ut ... C., per se, quae videbantur (kar se jim je zdelo potrebno) administrabant C.
b) abs. službovati, službo opravljati, delati: neque inter vineas sine periculo administrare poterant (milites) S., si celeriter administraverint Vitr.
Opomba: Sinkop. impf. cj. act. adminstraret = administraverint: Pl. - adolēscō1 (adulēscō) -ere, adolēvī, adultum (ad in alēscere, ki je incoh. glag. alere; gl. alō)
I.
1. dorasti (doraščati), zrasti: (Romulus) ut adoleverit Ci.; beluae ad immobilem magnitudinem adolescunt Plin.; s samim acc.: ter senos proles adoleverat annos O.; o rastlinah: ramos ... adolescere cernit O., adolesse (gl. opombo) segetes O., quae (herbescens viriditas) sensim adulescit Ci., sata ... solitam in speciem adolevere T.; pren. dospeti do godnosti: cum primum adolevit aetas L. ali loquaces ... vitet, simul atque adoleverit aetas H., mox cum matura adolevit aetas V., ver donec adolesceret T.
2. pren. rasti, narasti (naraščati), okrepiti se, na moči pridobi(va)ti: adolescens in maius Plin. (o Nilu), luna adolescens (naspr. decedens) Gell. rastoči mesec; postquam res publ. adolevit S., res Persarum brevi adolevit S., inter bonas artes ingenium brevi adolevit S. je dozorel, quae (ratio) cum adolevit ..., nominatur rite sapientia Ci., postquam virtus adolevit annis O., adolescebat interea lex maiestatis T.
— II. prirasti (priraščati): coria ... quasi glutino adolescebant S. fr. — od tod
1. pt. pr. adolēscēns (pravilneje adulēscēns) -entis
a) kot adj. z abl. sg. -ī, gen. pl. -ium doraščajoč, mlad, mladosten: homo adulescens Pl., Ci., T., homines adulescentes S., oppido adulescens L., admodum adulescens Ci., filia adul. Ci., cum duobus adulescentibus filiis Ci., adulescentior Academia Ci.
b) kot subst. z abl. sg. -e, gen. pl. -ium, pri Pl. tudi -um α) masc. mladenič = mlad človek (od 14. do 30. leta), tudi = mlad, krepak mož (približno do 45. leta): Kom., C., L. idr., puer sive iam adulescens Cl., adulescens vel puer potius Ci., bella gerebat ut adulescens, cum plane grandis esset Ci., defendi rem. publ. adulescens, non deseram senex Ci.; pri razločevanju istoimenskih oseb = mladi, mlajši: mittit Brutum adulescentem C., id cum animadvertisset P. Crassus adulescens C. β) fem. deklica, devica, mlada žena: optuma Ter.
2. adj. pt. pf. adultus 3
a) dorasel, odrasel, vzrasel (o človeku, živalih, rastlinah idr.): virgo L., H., virgines Ci., Cu., Suet., liberi Suet., apum fetus adulti V., adultiores pulli hirundinum Plin., adultae vitium propagines H., ad. crinis Stat.; subst. masc. pl. adulti odrasli: Ci. fr., Plin.
b) pren. α) o času pozen: adulta aetate filius Ci. že (precej) v moški dobi, puer aetate adulta Ci. ali privignus adulta aetate S. precej dorasel, ad. nox T., Amm. pozna, tako tudi ad. aestas S. fr., T., ad. sol Sen. tr., Petr. poet. β) okrepljen, močan, (politično) močan: Athenae Ci., adulta rei publ. pestis Ci. (o Katilini), res nondum adultae L., nondum adulta seditio, coniuratio, Parthi nondum adulti T. γ) (duševno) okrepljen, razvit: populus adultus iam paene Ci., ad. eloquentia T.
Opomba: Pf. adoluī Varr. ap. Prisc.; sinkop. inf. pf. act. adolēsse (= adolēvisse) O. - adoptīvus 3 (adoptāre)
1. na posinovljenje nanašajoč se, s posinovljenjem pridobljen, na posinovljenju sloneč: filius Suet., Icti. ali frater, pater, soror (naspr. naturalis) Icti., nobilitas O., nomen (naspr. gentile) Suet., sacra Ci. tiste rodbine, v katero je bil kdo posvojen, familia Icti.
2. pren. s cepljenjem pridobljen, vcepljen: adoptivas accipit arbor opes O., adopt. rami Mart. - adverberō -āre udariti (udarjati) na (ob, v) kaj: unguibus armos Stat.
- advertō, st.lat. advortō, -ere -vertī (-vortī) -versum (-vorsum)
1. obrniti (obračati), nameriti (namerjati) proti čemu (naspr. āvertere): gradūs citatos Stat., pedem ripae, urbi agmen V., agmen suum ei parti Cu., vineta orienti Col.; sese in hanc nostram plateam Ter.; (poseb.) oči obrniti (obračati) kam, (po)gledati kam oz. poslušati kaj: oculos Cu. in (pren.) Plin. iun., vultūs sacris, lumina in aedis partem O., oculos procellis Sil., aurem fabulis Mart., aures monitis Pr., aures ad vocem O.; navt. ladjo obrniti kam = krmariti proti čemu: proras terrae V. proti kopnemu, classem in portum L., puppim Colchos O., navem Brundisium Gell., huc carinam O.; pesn.: aequore cursum V. pluti po morju, cursūs Naxon O.; smer tudi s celim stavkom: quā vada non spectat ..., advertit proram V.; med. z dat.: notae advertuntur arenae V. krmarijo proti ..., z acc. smeri: Scythicas advertitur oras O.; abs.: advertere = pristati, k bregu postaviti: profugi ducente Noto advertēre coloni Sil.; refl. z dat. (o ladji): Maryandinis advertit arenis Val. Fl.
2. pren. nase obrniti npr. oči nekoga, pozornost (pesn. in poklas. = animum advertere), nakloniti (naklanjati): Lucan., illos in se Sen. ph., aliquem Plin. iun., gemitus ac planctus etiam militum aures oraque advertēre T. je obrnilo nase tudi oči in ušesa vojakov, je zbudilo tudi pozornost vojakov, octo aquilae imperatorem advertēre T., odia adv. T. nakopati si; o božanstvih: malis advertite numen V. naklonite svojo moč moji nesreči = maščujte mojo nesrečo; podobno o Avgustu: lusibus ut possis avertere numen O. — Pogosto v zvezi animum (animos) advertere (advortere) kot iuxtapositio = animadvertere (gl. animadvertō); pesn.: mentem (mentes) advertere
a) duha, pozornost obrniti (obračati) na kaj, paziti na kaj; abs.: animum advorte ac dicto pare Enn. ap. Ci., laetas mentes adv. V.; z dat.: monitis animos advertite nostris O., animum etiam levissimis adv. T., animum Scythis subigendis adv. Cu.; toda: quae dicam, animis advertite vestris V. vzemite si k srcu; z acc. pron. neutr.: id animum advorte Pl.; s praep.: animos ad religionem adv. Lucr., eā de re praetor animum debet advertere Ci.; z adv.: animum huc Pl., mentem huc V.; s finalnim stavkom: animum advertant, ... ne quos offendant Ci., adverterent animos, ne quid novi tumultus ... oreretur L.; pesn. stoji tudi glag. sam: paucis, adverte (sc. animum ali mentem), docebo V.; tako tudi s si: advertendum etiam, si qua erunt loca palustria Varr., vos modo advertite, si modo quid denuo dicetur Gell.
b) opaziti (opazovati), (ob)čutiti, spozna(va)ti, uvideti; z acc.: postquam id animum advertit C., animum adverso vitio, quā re animum adversā C., dimissos equites animum adverterunt C., animum advertit Gracchus in contione Pisonem stantem Ci., animum advortit inter saxa repentīs cochleas S.; z ACI: animum advertit ... magnas esse hostium copias instructas C., animum advortit supra gratiam atque pecuniam invidiam facti esse S.; v tej zvezi in pomenu tudi animo advertere: quo primum tempore hanc scientiam ad nostros pervenisse animo adverto Plin.; z odvisnim vprašanjem: Ci. idr., quam multarum rerum ipse ignarus esset, ex comparatione tam ordinatae disciplinae animum advertit L., priusquam animum adverti posset, quemadmodum accidisset C.; poklas. glag. sam: Plin., cum id advertisset T., donec advertit Tiberius T.; z dvojnim acc.: id in complurium veterum libris scriptum advertere Gell. V pomenu opozoriti (opozarjati), priganjati s finalnim stavkom: advertit ea res Vespasiani animum, ut vexillarios e legionibus ... deligeret T. to je opozorilo Vespazijana, da naj ...; glag. sam: non docet admonitio, sed advertit, sed excitat, ... Sen. ph.
c) pokoriti, kaznovati, strahovati: in Apronium cum animum advertisset Ci. (prim. animadvertō), admonet in Phalacrum non posse animum adverti Ci.; poklas. glag. sam: in P. Marcium consules ... advertēre T., paratūs ... vulgati fecerunt curam, ne princeps ... durius adverteret T. da ne bi prestrogo postopal. — Od tod
A. adj. pt. pf. adversus, st.lat. advorsus 3, "nasproti obrnjen", od tod
1. z licem nasproti obrnjen, s prednjo stranjo obrnjen proti čemu, spredaj stoječ, prednji (naspr. āversus, supinus, resupinus, a latere, a posteriore parte): et adversus et aversus impudicus est Ci. spredaj in zadaj, adversi solis radii Cu., adversi raedarium occīdunt Ci. spredaj, adversi dentes Ci. prednji zobje, palma adversa Ci. proti nam obrnjena roka = dlan, adversa facies Q., frons Sil. proti nam obrnjeno, frontibus adversis pugnare H. ali concurrere Mart. s čelom proti čelu, adverso pectore resistere Auct. b. Afr. s prsmi proti prsim, cicatrices adverso corpore (pectore L.) ostentare S. ali cicatrices adverso corpore exceptae Ci. ali adverso corpore vulneribus acceptis Cu. ali pectore adverso ferrum excipere Sen. tr. ali adversi telis figebantur Auct. b. Alx. spredaj na prsih; v istem pomenu tudi cicatrices adversae Ci., vulnera adversa Ci. ali adversa vulnera S. (prim.: quibus adverso sub volnere nulla iam facies Val. Fl.), ictus adversi Q., adversum vulnerari Auct. b. Alx.; podobno: in adversum os fundā vulneratur C. spredaj, prav v obraz, adversum femur tragulā ictus L. spredaj ...; adv. porta, adv. postes V., hastae adversae cadentes L. z ostjo naprej, adversis incurrunt hastis V. z naperjenimi sulicami; tudi voj.: adversi hostes C. čelo (fronta) sovražnikov, adversis hostibus occurrere C.
2. nasproti obrnjen, ležeč, stoječ, nasproten: ripa Ci. idr., antrum V., litus H., quod (castellum) adversum proeliantibus erat S., collis adversus huic et contrarius C., adverso colle C., S. v breg, navkreber = in montes adversos L., Q. ali per adversos montes O., adverso flumine C. idr. ali adverso amne Cu. ali adversum amnem subvectus Cu. ali adverso Tiberi L. ali adversā ripā L. ali aquā advorsā Pl. ali contra adversas undas Sil. proti vodi, proti struji (Tibere, naspr. secundo amne, flumine), adversā viā Pl. naravnost, adverso sole V. proti soncu, solem adversum intueri Ci. naravnost proti soncu gledati, huic adversa solo pars altera nostro Tib., lectus adversus Pr. (nasproti vrat stoječa) nevestina postelja, adverso in limine V. prav na pragu, adversis funibus subire Plin., adversum fulgur Suet. proti nam švigajoči, adversos stare vobis ali adversis vestigiis stare contra nostra vestigia ali adversa nobis urgere vestigia Ci., adversa itinera T. pohodi proti sovražniku, impetūs hostium adversi Auct. b. Alx. s prednje strani, od spredaj, adversos concitare equos L. konja proti konju, adversis equis concurrere S. s konjem proti konju, folia adversa inter se Plin. obrnjeni drug proti drugemu. Poseb. o vetru, nevihti = nasproten, neugoden: adverso vento O., venti adversi L (naspr. secundi), navigantibus adversissimi venti C., adversis flatibus Q. ob neugodnem vetru, adversis austris aetatem ducere H. ob bučečem jugu, advorsa (adversa Suet.) tempestas Pl., procella V. (pren.: per adversas procellas O.). Subst. adversum -ī, n nasprotna smer: ventus ... adversum tenet Athenis proficiscentibus N. jim veje nasproti, adversa Bastamae tenent Pun. nasproti ležeče krajine; večinoma s praep.: ex adverso z nasprotne strani, nasproti, od spredaj: portus ex adverso urbi ipsi positus L.; in adversum na nasprotno stran, tudi kvišku, proti toku: inde ... non prius descenderunt in aequum, quam. ..in adversum Romani subiere L., in adversum nitens V., in adversa niti Q., scandere in adversum, in adversum tergere nares Q., propulsae in adversum aquae Gell.; tudi = drug proti drugemu: Pr.; pren.:si quis in adversum rapiat casusve deusve V.
3. pren. nasproten, zoprn, sovražen: secunda fortuna ei regnum est largita, adversa mortem Ci. mila ... zla, secundas fortunas amittere et in adversis sine remedio permanere Ci., multos mortales (omnīs L, deos Pr.) adversos habere S., deo adverso O. ali adversis diis Cu. zoper voljo bogov, tako tudi adversa nobilitate, adversa patrum voluntate, adverso senatu L., Musis adversis tangere carmen O., adversa avi Pac. ap. Ci. ptičjemu svarilu navkljub; z dat.: mentes improborum mihi uni maxime sunt infensae et adversae Ci., unum genus est adversum infestumque nobis eorum Ci., neque (est) testudine aliud salamandrae adversius Plin. Kot subst. adversus -ī, m nasprotnik: adversus populi partium S. Occ.
a) zoprn = neugoden, nesrečen (naspr. secundus, prosper): res adversae Ci., O. = fortuna advorsa Pac. ap. Ci. ali adversa fortuna N. ali fortuna adversa V. = casūs adversi Ci., N. nesreče, nezgode, omnia secundissima nobis, adversissima illis accidisse videntur C. In Ci. ep., adversum proelium C., adv. pugna L., adv. bellum H. morilska, adverso Marte V., adversum tempus navigandi Hirt., adv. nox C. viharna, valetudo L., Cu. slabo zdravje, fama L., adv. rumor T., adv. omen, adversissima auspicia Suet., adversis auribus militum L., adversis animis aliquid accipere T.; z dat.: adversus annus frugibus L., locus opportunus consiliis an adversus Q. Pogosto subst. adversum -ī, n, nav. pl. adversa -ōrum, n nesreča, nezgoda: si quid adversi acciderit (accidisset) Ci., C., N., si quando adversa vocarent V., res humanae semper in adversa mutantur S. se prevračajo nesrečno, precari alicui aliquid adversi Sen. ph.
b) zoprn = mrzek:quîs omnia regna advorsa sunt S.
c) pojmovno nasproten (naspr. par): haec, quae ex eodem genere contraria sunt, appellantur adversa Ci. nasprotje, qui timet his adversa H., adv. opinio Plin., adversa virtuti malitia Q. — Adv. adversē nasprotno, protislovno: Gell. — Od tod
B. Adv. nom. sg. masc. adversus, st.lat. advorsus, in adv. nom. sg. neutr. adversum, st.lat. advorsum, obrnjen(o) proti čemu; od tod
I. kot adv.
1. naproti: tu mecum, pessime, i advorsus (= obviam) Pl., qui advorsum (= obviam) ierant Ter., facito ..., ut venias advorsum mihi PL., advorsum veniri mihi ad Philolachem volo tempori PL.; tako tudi advorsum (= obviam) fieri alicui nasproti prihajati komu, srečati ga: quis hic est, qui advorsum fit mihi? PL.
2. (v sovražnem pomenu) nasproti: eos, qui advorsum eunt, aspellito Pl., qui adversus arma tulerant N. ki so se bojevali na sovražnikovi strani, qui adversus resistere auderent N., postquam nemo adversus (= contra) ibat L.
II. kot praep. z acc. (ki mu je včasih zapostavljen; acc. je odvisen od praep. ad v zloženki adversus ali adversum: adversus te = ad te versus)
1. (tja) proti: advorsum (adversus C.) clivum. Pl., quis haec est, quae me advorsum incedit? Pl., aliae (naves) adversus urbem ipsam ... deletae sunt L., impetum adversus montem in cohortes faciunt C., omnia (vestigia) te adversum spectantīa, nulla retrorsum H.; preg.: inscitia est, advorsum stimulum calces Ter. (gl. calx1); pren. adversus multa attollere oculos Sen. ph.; pren. proti, zoper; v protislovju s čim, v nasprotju s čim: atixilia adversus Romanos Hirt., hunc adversus Phamabazus habitus est imperator N., adversus eum bellum gessit N., adversus eum venit N. postavil se je proti njemu, adversus aliquem stare, dimicare, adversus Romanos fuisse N., quos advorsum ierat S., adversus quem ibatur L., Quinctius, quem armorum etiam pro patria satietas teneret, nedum adversus patriam L., respondere adversus ea L. na to, adversus haec Tempani oratio incompta fuisse dicitur L., sermonem adversum maiestatem habere T., fortis adversus hominem Ph., advorsum divitias invictum animum gerebat S., adversus blanditias incorruptus T., egregium adversus tempestates receptaculum Plin. iun., quaedam remedia propria adversus quaedam venena Cels., exercitationes adversum propulsandam vini violentiam Gell.; advorsum animi tui lubidinem Ter., adversus edictum facere Ter., adversus rem publ. facere C., pecunias conciliare adversus leges, rem publ. Ci., adversus senatūs consultum L., adversus modestiam disciplinae T.; adversus quod L. ali advorsum quam Pl. v nasprotju s tem, kar ...
2. (krajevno) nasproti: ut adversus montes consisteret hostis L., porta Iovis, quae adversus castra Romana erat L., extremi prope Oceanum adversus Gades colunt L.; pren.
a) proti komu ali čemu = v primeri s kom ali s čim: adversus veterem ... imperatorem comparabitur L. s starim poveljnikom, duo prospera ... bella Samnitium adversus tot decora populi Rom. L., differentia nostrae desidiae adversus acerrima eorum studia T.
b) proti komu ali čemu, glede na koga ali kaj, z ozirom na koga ali kaj: sunt quaedam officia etiam adversus eos servanda, a quibus iniuriam acceperis Ci., est enim pietas iustitia adversum deos Ci., quemadmodum nos adversus homines geramus Ci., quam pacem summa fide adversus eum coluimus L., lentae adversum imperia aures T.
3. proti komu = vpričo koga, pred kom: egone ut te advorsum mentiar? Pl., dixit me advorsum tibi Pl., id gratum fuisse advorsum te habeo gratiam Ter., nihilo plus fidei auctoritatisque habemus adversus Romanos ... quam Aetoli L. pred Rimljani, utendum est excusatione adversus eos Ci. - advocātiō -ōnis, f (advocāre) „prizivanje“
1. jur. prizivanje strokovnjakov k skupnemu posvetovanju o težavnih zadevah: quo (in aedem Castoris) maximarum rerum frequentissimae cotidie advocationes fiunt Ci.
2. abstr.
a) prizivanje pravoznancev k posvetovanju, pravniško posvetovanje: Q., sed tu in re militari multo es cautior quam in advocationibus Ci. ep.; pravniška pomoč pred sodiščem, pravništvo = pravdnikovanje (poseb. v ces. dobi): tuus parens ... advocationem hominis improbissimi sella curuli ... honestavit Ci., aliquem advocatione iuvare Plin. iun.; v zvezah advocationem petere, postulare, dare, consequi = prilika ali dovoljenje imeti pravno posvetovanje s strokovnjaki, rok za pridobitev pravne pomoči: Ci., Sen. rh.; pren. čas za premislek, odlog, rok sploh: Val. Max., Sen. rh.
b) met. konkr. k posvetovanju poklicani strokovnjaki, pred sodiščem navzoči pravniki, svetujoči prijatelji, pomočniki, pravni pomočniki, svetovalci: quod exercitus armatos movet, id advocationem togatorum non videbitur movisse? Ci., scio, ... quid haec advocatio, quid ille conventus, ... postulet Ci., filiam ... eum ingenti advocatione in forum deducit L.; v dobi cesarjev = pravništvo, odvetništvo: pozni Icti.
3. pozno
a) sklicevanje na kaj, opravičevanje s čim: necessitatis Tert.
b) tolažitev: Tert. - advocō -āre -āvī -ātum
1. poz(i)vati, (po)klicati: Tiresiam Pl., ego vos, quo pauca monerem, advocavi S., advocat amicos statim Ci., adv. socios ab litore V. Smer s praep.: aliquem in consilium Ci., Cu. ali in consilia Q., populum in contionem L., populum ad contionem L., populum ad tribunum celerum L., socios in coetum V., aliquem in concilium deorum Q.; pren.: animum ad se ipsum Ci. = k sebi priti, zavedeti se; brez obj.: adv. ad contionem L.; pesn. in poklas. z dat.: advocari aegro O. k bolniku, studiis pacis advocor O., quibus advoceris gaudiis H. na katere zabave te vabijo, falsis tabulis (oporokam) advocari Plin. iun.; čemu? quod non vocavi ad obsignandum Ci. ep., adv. aliquem ad causas defendendas, ad actiones, ad probationes Q., aliquem in auxilium T., homines in hoc advocati Q.
2. sklic(ev)ati: advocat contionem, habet orationem consul Ci., lex contionem advocari iubet Ci., contra legem Aeliam concilium advocavit Ci., eo senatum advocat S.
3. (bogove na pomoč idr.) (po)klicati: deos L., deum sibi Cat., hos deos ad venerationem Varr., advocabant deos testes T., adv. numina deorum (precibus) Lact.; tudi: fidem advocavit Ph.
4. occ. jur.
a) za časa republike α) (o sodniku) poz(i)vati strokovnjake k posvetovanju o kaki pravni zadevi (prim. advocatio): in consilium adv. Ci., in his, quos tibi advocasti, viris electissimis civitatis spem habere ... Ci.; pogosteje β) (o strankah) poz(i)vati ali pritegniti kakega poznavalca, zlasti pravoznanca k posvetu o kaki pravni zadevi in k razpravi pred sodnikom = poz(i)vati ali pritegniti koga v pravno pomoč (za pravnega pomočnika): aliquem Ci. idr., aliquem contra aliquem Ci.; z dat.: aliquem sibi Pl., aliquot mihi amicos advocabo Ter.; abs.: aderat frequens, advocabat Ci. pozival je pravne pomočnike.
b) (v cesarski dobi) pravnega pomočnika (pravnika, odvetnika) iskati ali vzeti (jemati) si (prim. v nadalj. advocatus); abs.: hic advocat, hic adest Sen. ph.; adv. contra Caesarem Sen. ph. z dat. rei (k čemu): causae, quibus advocamur Q.; od tod šalj.: veniam advocandi peto Plin. iun. prosim za odlog, da bi vprašal za nasvet.
5. pren.
a) stvari na pomoč vzeti (jemati), uporabiti (uporabljati): secretas advocat artes O., adhibes artem advocatam etiam sensibus Ci., Alcides omnia arma advocat V. porabi vse za orožje, oblitterata iam nomina sacramento adv. T. pri prisegi spet rabiti, desiderare iracundiam advocatam Ci. na pomoč zahtevati,
b) pomagati, podpirati, tolažiti: languentes Tert. — od tod subst. pt. pf. advocātus -ī, m „prizvanec“ =
1. za časa republike prijatelj, poznavalec (poseb. pravoznanec), poklican k posvetovanju zaradi kake pravne zadeve, ki je pred sodiščem podpiral obtoženca s pojasnili, pričanjem ali že s samo pri sotnostjo, pravni pomočnik: parens tuus, Torquate, consul reo de pecuniis repetundis Catilinae fuit advocatus Ci., ire advocatum privatis L.
2. v cesarski dobi pravnik, odvetnik (po poklicu, kakor danes): controversias dicunt ita, ut advocati Q., horum autem temporum diserti causidici et advocati et patroni et quidvis potius quam oratores vocantur T., alio senatu Vicentini sine advocatio intraverunt Plin. iun.; advocatus fisci Eutr. = finančni prokurator (upravitelj).
3. pren. pomočnik sploh, pomoč: sapientis ... cogitatio ... adhibet oculos advocatos Ci. - advolvō -ere -volvī -volūtum
1. privaliti: advolvens ingentia saxa Stat.; advolvunt montibus (abl.: s hribov) ornos V.; totas advolvere focis (dat.: k ognjišču) ulmos V.; advolvi (med.) ad ignem Plin.
2. refl. in med.: (o prosečih) na tla se vreči, poklekniti pred koga, pred kom; z dat.: omnium genibus se advolvens L., tuis humiles advolvimur aris Pr., advoluta est pedibus eius Cu.; z acc.: genua patrum advolvuntur S. ap. Serv., cum Tiberii genua advolveretur T:, Psyche pedes eius advoluta Ap.
3. pren.: magnus advolvitur astris (dat.) clamor Stat. se dviga proti ..., carmen in unum tantarum cumulos advolvere rerum Ci. spojiti. - aequus (aecus) 3 enak, in to
I.
1. raven, plan (naspr. acclivis ali declivis, superior ali inferior, pronus): campus, solum V., locus ... ad libellam aequus Varr., aequus et planus locus Ci., suos in aequum locum deducere S. ali in aequum locum sese demittere C. v ravan, planjavo, aequis locis L., paullo aequiore loco consistere C., loca aequiora S.; ex aequo loco loqui Ci. = v senatu, naspr.: ex superiore loco Ci. = z govorniškega odra, ex inferiore loco Ci. = pred sodniki, toda: ex superiore et ex aequo loco sermones habitos Ci. ep. = v javnih in zasebnih zadevah (govori, ki jih je imel Ci. kot prokonzul in kot zasebnik); saxum ascensu aequo L., aequ. pectus Q. ne naprej naklonjene, aequior vallis L., regiones aequissimae C.; statera posita examine aequo Suet. z navpično stoječim jezičkom = v ravnovesju; redko voj.: aequa frons L. — Od tod subst. aequum -ī, n ravan, planjava, poljana: facilem in aequo campi victoriam fore L., in aequum descendere L. ali degredi T., ut primum agmen aequo, ceteri per acclive iugum insurgerent T., in aequo astare T.; tudi planota kakega hriba: in aequum eniti T., ali ploskev kake slike: magnā ... arte in aequo exstantia ostendens Plin.; pren.: in aequum descendere Sen. ph. docela se ponižati.
2. raven, plan, od tod sinekdoha (ker je ravno polje najbolj primerno za bojevanje) ugodno ležeč, ugoden (naspr. iniquus): locus ... satis aequus agendis vineis L., etsi non aequum locum videbat suis L., locum se aequum ad dimicandum dedisse C., ut quibus locus aequior esset L., sibi, quam hosti, aequiorem locum capere Cu., aequum certamen L., T. boj na ravnini, torej ugoden; od tod (o času) ugoden: et tempore et loco aequo L., iudicium aequiore tempore fieri oportere Ci. fr.
3. pren. ugoden = dobrohoten, blagohoten, naklonjen (naspr. iniquus, inimicus): non aequa Pallas V., aequo Iove H. z Jupitrovo naklonjenostjo, nobilitate inimica, non aequo senatu Ci. ep.; adesse aequo animo Ter., concedere alicui aliquid aequo animo Lucr., aequos adhiberent animos ad pacem accipiendam L. naj bodo pri volji sprejeti mir, aequis mentibus V. milostljivo, aequis auribus audire Cu. blagohotno poslušati, minus aequis animis auditus est Scipio L. ali ne in senatu quidem satis aequis auribus audiebatur L. poslušali so ga ne posebno blagohotno, meis aequissimis utuntur auribus Ci. ep. kaj rad jih poslušam, oculis aequis aspicere V. ali videre Cu. z milostljivim pogledom, aequos oculos advertere Sil., non aequa fata O. neugodna, nemila; z dat.: nulli satis aequus O. prav prijazen, uni aequus virtuti H., aequa Venus Teucris, Pallas iniqua fuit O., pater est aequus sorti utrique V. očetu je oboje prav (naj živim ali častno umrem), est aër avibus non aequus V. ne ugaja. — Od tod subst. aequī -ōrum, m prijatelji: absentium aequi T., quique Romae, quique in exercitu erant, aequi atque iniqui L. prijatelji in nasprotniki, aequis iniquisque persuasum erat L., ut ... et aequi et iniqui intellegant Ci. ep.
4. pren.
a) enakomeren, ravnodušen, brezstrasten, miren, potrpežljiv, zadovoljen, brezbrižen, malomaren (naspr. iniquus): animus aequus Ci. ali aequam memento ... servare mentem H.; pogosto v abl.: aequo (aequiore, aequissimo) animo (bolj, prav) ravnodušno, mirno: Ter., L. idr., non tulit haec aequo animo Dion N., aequo animo esse de aliqua re Ci., hoc aequiore animo ferendum C., aequissimo animo mori Ci., aliquid aequo animo accipere, tolerare S. ali pati Pl., Ci. ep. ali aliquem spectare Ci.; v pl.: animis lubentibus aut aequis aliquid remittere Ci., haud aequioribus animis aliquid audire L. ali laudationem mortui aequis animis audivit L. malomarno; enalaga: quidquid tribunus plebis loquitur, assuestis aequi audire L. malomarno, quod adest, memento componere aequus H. hladnokrvno, praesentibus (abl.) aequus H. s svojim položajem zadovoljen.
b) pravičen, pravi, nepristranski (naspr. iniquus, iniustus; aequus je tisti, ki mu je vodilo naravno pravo, iustus, ki se drži pozitivnega prava, paragrafov zakona): iudex, praetor, testis, lex, postulatio, iudicia, iura Ci., oratio L., existimatio C., condicio N., se ei aequum praebebat Ci., aequa postulare L. Pogosto: aequum est (videtur) prav je, prav in spodobno je, spodobi se: N., L. idr., primum id (postulo), quod aequissimum est Ci., at quibus verbis? modo "aequum sibi videri", modo "non iniquum" Ci.; pomni pravno besedilo: quod (quantum) melius aequius ali aequius melius Ci. kakor je pravičneje in bolje; z dat.: sicut aequum est homini Ci.; z abl. personae (kakor dignus): plus vidissem, quam me atque illo aequum foret Pl.; pogosto z inf.: ut facere aequum Pl., nunc non aequum est abduci Pl., aequum est illos viros mittere N.; nav. z ACI: aecum est me consulere V., cives enim civibus parcere aequum censebat N., aequum esse eum et officio meo consulere et tempori Ci.; redkeje z ut in quin: Pl. Kot subst. aequum -ī, n pravo, pravica, pravičnost, nepristranost: contemptor aequi, aequi cultor, amantior aequi O., servantissimus aequi V., quid in iure aut in aequo verum aut esset aut non esset Ci. v pozitivnem ali naravnem pravu, tako tudi: utilitas iusti mater et aequi H.; pogosto v zvezi aequum et bonum ali aequum bonumque ali aequum bonum kar je prav in dobro, pravično in dobro, pravo in pravica: aequum bonum colere Pl., fit reus magis ex aequo bonoque quam ex iure gentium Bomilcar S. bolj po pravičnosti kakor po strogem mednarodnem pravu, cum se in causa putant habere aequum et bonum Ci., tum vociferantur ex aequo et bono, non ex callido iure rem iudicari oportere Ci., contra scriptum de aequo et bono dixit Ci.; neque quidquam queo aequi bonique ab eo impetrare Pl. po pravšnosti, z dobrim, si tu aliquam partem aequi bonique dixeris Ter. če rečeš lé količkaj pravično besedo, aliquid aequi boni (mlajše aequi bonique) facere Ter., Ci., L. imeti (spoznati) kaj za prav in dobro. Pogosto abl. aequo (= quam aequum est) pri komp.: in cute curanda plus aequo operata iuventus H. več ko dovolj, čez mero, preveč, tako tudi: miser amplius aequo Pl., gravius aequo S., largius aequo H.
II. enako velik (dolg, širok, visok), enakomerno razdeljen, istovrsten, istoroden: labor, caestūs V., aequo fere spatio abesse C. ali aequo discrimine V. v enaki razdalji, in aequa laude ponere Ci. imeti za enako pohvalno, aequae leges Lucr., aequa condicio L., aequum certamen proponitur L. z enakimi pogoji, sequitur patrem non passibus aequis V. s krajšimi koraki, aequis pedibus procedere O. (o distihu) ali aequis numeris O. (o heksametru) v enakomernem ritmu, aequis portionibus (pensionibus) L. ali partibus V., aequis viribus Cu., aequā utrimque librā Plin. ali aequā lance Cod. Th. v ravnovesju; aequi id faciam Pl. to mi bo enako veljalo, in aequos et pares fastidiosus Corn. proti ljudem svoje vrste, regibus aequa, nedum infima insolita sunt T. kraljem je že vzporejanje z drugimi nekaj nenavadnega, kaj šele globoko ponižanje; poseb. voj.: parati aequo Marte ad dimicandum C. na boj pripravljeni z enakim upanjem na zmago, tako tudi: aequo Marte pugnare L. ali contendere Cu., Fl.; aequo proelio (Marte Iust.) discedere C. = aequa manu discedere S. ali abscedere T. = aequis manibus dirimere pugnam L. brez odločitve prekiniti boj, aequa pugna L. neodločena. Skladnja: z dat.: aequum acribus aggerem attolunt O., aequa viro O. po stanu možu enaka; z abl. (v čem?, po čem?): numerone an viribus aequi V.; primerjana stavka ali pojma se vežeta z atque (ac), quam (poklas.) ali cum: cum aequam partem tibi sumpseris, atque populo Romano miseris Ci., aequa latitudine, atque ille congesticius agger fuerat C., postulante patre eius, ut aequum ei ius ... esset, quam erat ipsi Vell., utinam esset mihi pars aequa amoris tecum Ter., aequo iure cum civibus vivere Ci., ut ita sortem aequam sibi cum collega dent L. Subst. aequum -ī, n enakost, enako razmerje; le prislovno ex aequō (= ἐξ ἴσου) z istega stališča, enako(merno), na enak način; (o politični enakosti, enakopravnosti) ob enakih (političnih) razmerah, z enakimi pogoji ali pravicami: sol ex aequo metā distabat utrāque O., ex aequo dividere O., mentes ex aequo captae O., ex aequo convenit Tib., mundum ex aequo temperantia Sen. ph. kar vzdržuje svet v ravnotežju, ex aequo agere T. svobodno se gibati; ex aequo venire in amicitiam L., quae disceptatio ex aequo relicta est? L., pax ex aequo utilis T.; in aequō na isti stopnji, v istem razmerju, v istem položaju, iste veljave, nav. z glag. esse, stare: ne in aequo hostes vestri nostrique apud vos sint (da ne bi imeli enakih pravic) ac nos socii L., infra deos sumus, non in aequo illis stetimus Sen. ph. na isti stopnji z njimi; tako tudi: in aequo eum ... cum summis imperatoribus posuerunt L. na isto stopnjo z ..., industriosque aut ignavos pax in aequo tenet T. na isti stopnji, v istem položaju. — Adv. aequē
1. enako, na isti način, prav tako; pri adj., adv. in glagolih: aeque latus Varr., duae trabes aeque longae C., aeque natus Ci., ae. boni viri Ci., verba prisca et ae. sollemnia Ci., ae. bene Pl., N., Q., ae. istuc facio Pl. to mi je vseeno, benevolentiā civium non ae. omnes egent Ci., quem ae. tribunalia desideraverunt? Ci., quod ae. tegeret, curavit N. prav tako dobro; pesn. in poklas. adv. aeque podvojen: ae. pauperibus prodest, locupletibus ae. H., ae. discordiam praepositorum, ae. concordiam subiectis odiosam T.; od tod v komparativnih stavkih: enako, prav tako, ne drugače; primerjane pojme vežejo et, quam, pogosto atque (ac), neklas. ut, cum, quasi, ut quasi, tamquam: ae. incertum et infinitum Ci. prav tako negotovo in neomejeno = prav tako negotovo kakor neomejeno, nihil ae. eos terruit quam ... robur et color imperatoris L., qui ae. atque ego sunt occupati Ci., ei ae. ac meo testi creditis Ci., e moribus soceri nihil ae. ac libertatem hausit T., non Liber ae., ... tristes ut Irae H., animum advorte, ut ae. mecum haec scias Pl., novi ae. omnia tecum Ter. prav tako dobro kakor ti; primerjani predmet v abl.: nullus est hoc meticulosus ae. Pl. tako bojazljiv kakor ta; aeque podkrepljuje komp.: homo me miserior nullus est ae. Pl.; primerjani pojem s primerjalno besedo zamolčan, če je razumljiv iz zveze: quid Davus narrat? ae. quidquam nunc quidem (sc. atque antea) Ter. = bilo je toliko ko nič, tamen erat nemo, quicum essem libentius quam tecum, et pauci quibuscum essem ae. Libenter (sc. ac tecum) Ci. ep., ut postea numquam dextro (oculo) ae. bene usus sit (sc. ac sinistro) N.; primerjani stavki se vežejo z ac si: N. idr., Egnatii absentis rem ut tueare, ae. a te peto, ac si mera negotia essent Ci. ep., tum P. Decium consulem purum piumque deis immortalibus visum, ae. ac si T. Manlius collega eius devoveretur L.; s quam ut: Suet., an est quicquam, quod Veientibus optatum ae. contingere possit, quam ut seditionibus ... castra impleantur? L.
2. pravično, prav: societatem condicionis humanae munifice et aeque tuens Ci., sin vis obstat, ferro quam fame aequis perituros S. fr. bolje. - aerārius 3 (aes)
1. rúden, bronen, méden, s kovinami (bronom, bakrom, medjo) se ukvarjajoč: lapis Plin. rudnata kamnina, ruda, ae. metalla Vitr., Plin. ali ae. structurae C. rudniki, officina Plin. topilnica, čistilnica, fornaces Plin. topilnice rude, as Petr. bakren as, faber Plin., Vulg. ali artifex Vulg. kovinar, bronar, kotlar, medeninar, ulivalec kipov, ars Iust., folliculus aerarius Cael. topilniški meh. Od tod subst.
a) aerāria -ae, f (sc. officina) topilnica, čistilnica: Varr., Plin.
b) aerārius -iī, m = aerarius faber: Plin., Mart.
2. occ. na bakren denar nanašajoč se, kdor ali kar ima opraviti z bakrenim denarjem ali vojaško mezdo, denaren: ratio C. računanje z bakrenim denarjem, preračunavanje na baker = nižje denarno merilo, missus Varr. ap. Serv. zadnja (sprva plačana iz nabranega denarja [aes]) tekma na cirkuških igrah, milites Varr. vojaki najemniki, illa vetus aeraria fabula Ci. tista stara pravljica o bakrenih novcih (s katerimi je baje Vetij plačal Klodijo kakor vlačugo), tribuni aerarii Varr., Ci. idr., erami tribuni, izplačevalci (plebejskega stanu), ki so izplačevali vojakom iz državne blagajne (aerarium) prejeti denar, zlasti mezdo (aera); od l. 70 po Avrelijevem zakonu (lex Aurelia iudicaria) do l. 46 poseben, po imetju vitezom najbližji razred državljanov, iz katerega so volili tretjino sodnikov; sg. tribunus aerarius Ca. ap. Gell. Od tod subst.
a) aerārius -iī, m (sc. civis) erarec, „glavninar“, pripadajoč zadnjemu razredu rimskih državljanov, ki ni imel nobenih pravic in nobenih dolžnosti razen plačevanja določene glavnice (aera); premestitev v ta razred je bila najhujša kazen: his ... equi adempti ... tribuque moti aerarii omnes facti L., censor (eum) in aerarios referri iubet Ci.; kot adj. fem.: omnes tribus praeter unam aerarias reliquit L. epit.
b) aerārium -iī, n zakladnica, erar, državna blagajna, zlasti rimska v Saturnovem svetišču, kjer je bila tudi shramba državnih dokumentov in legijskih znamenj: Varr., C. idr., auri ratio constat, aurum in aerario est Ci., rationes in aerarium ... detuli Ci., pecuniam referre in aerarium Ci., aurum ... in aerarium deferre ali ferre L., tibi senatus pecuniam ex aerario prompsit Ci., in beneficiis ad aerarium delatus est a L. Lucullo Ci. v zahvalo za nagrado ga je napotil L. Lukul k drž. blagajni; signa ex aerario deferre, signa ex aerario prompta L.; decreta patrum ad aerarium deferre T. v državno shrambo, v tem pomenu tudi: legem condere in aerarium Suet., apud aerarium pendēre Suet. v državni shrambi (kjer so se hranili tudi sodni spisi) „viseti“, o tožencu, čigar pravda še teče; aerarium sanctius (ali sanctum Fl.) tajna državna blagajna, v kateri je bil spravljen denar za nujno silo: quod (aurum vicesimarium) in sanctiore aerario ad ultimos casus servabatur L., pecuniam de aerario sanctiore auferre Ci. ep., tantus repente terror invasit, ut ... (Lentulus) aperto sanctiore aerario ex urbe profugeret C.; od tod pren.: illic opes (sc. dicendi) velut sanctiore quodam aerario reconditae, unde ad subitos quosque casus ... proferantur Q. Leta 6 po Kr. je cesar Avgust v Rimu ustanovil poseben oddelek državne blagajne: aerarium militare vojno blagajno (za vzdrževanje, mezde in pokojnine vojakov): T., Suet. Za časa cesarjev je aerarium državna blagajna, v nasprotju s cesarsko zasebno blagajno (fiscus): bona Seiani ablata aerario, ut in fiscum cogerentur T., summa aerarii fiscique inopia Suet. O drugih blagajnah: Delum commune aerarium esse voluerunt N., in aerario nihil habent civitates Ci., privatum aer. N. zasebna blagajna; litteras publicas, quas in sanctiore aerario conditas habebant Syracusani Ci. v tajni shrambi. Met. državno imetje, državni zaklad: domum ex aerario aedificare Ci. ob državnih stroških; tudi zakladnica, zaklad kakega kralja: Ci. (Ep. ad Atticum VI. 1, 3). - aestīvus 3, adv. -ē (aestus, toda po pomenu naslonjeno na aestās) poleten (naspr. hībernus): sol V., Cu., Plin., Plin. iun., soles O., ignes Pr. vroči poletni dnevi, aura H., nox H., L., dies, tempora Ci., aestivos menses rei militari dare, hibernos iurisdictioni Ci., canis, ortus canis Tib., aves L. poletne ptice, ptice selivke, cauponarum aestiva animalia Plin. poletni mrčes, partes aest. ali signa aest. (na nebu) Lucr., pastiones Varr. planine (kamor se poleti goni živina na pašo), saltūs L. le poleti dostopni pašniki, aurum aest. (tudi aurum semestre) Iuv. zlati prstan (ki ga je v ces. dobi nosil navadno le pol leta službujoči vojaški tribun), aestiva castra T. poletni tabor (naspr. hiemalia), viaticati ... admodum aestive sumus Pl. = s potnino nismo kdove kako preskrbljeni; adv. iz acc. neutr.: aestivum tonat Iuv. poletno grmi. — Subst. aestīva -ōrum, n
1. (sc. castra, naspr. hīberna) poletni tabor: dum in aestivis essemus Ci. ep., aestiva sub tectis equitatūs L., isdem aestivis (legiones) habebantus T.; iron.: illa aestiva praetoris Ci. tabor razkošja; met. vojni pohod, vojna (starodavniki so se vojskovali navadno le poleti): aestivorum tempus S. za vojna podjetja ugoden čas, sub tempus aestivorum Hirt., superiora aestiva H. vojni pohod prejšnjega poletja, aestiva agere L., Cu., aestivis confectis Ci. ep., nulla ex trinis aestivis gratulatio Ci. po treh vojnih pohodih.
2. (sc. stabula, naspr. hīberna) poletne paše, staje, planine: Varr., Plin.; met. čreda na planinah: nec singula morbi corpora corripiunt, sed tota aestiva repente V. — Adv. aestīvō ob poletnem času, poleti: Ap. - Aetna -ae, f, redko Aetnē -ēs, f (Αἴτνη) Etna,
1. vulkanska gora na Siciliji, ki jo je baje vrgel Jupiter na Giganta Enkelada (ali Tifeja, Tifona): Ci., H., O. idr.; od tod preg.: onus Aetnā gravius Ci.; imeli so jo za Vulkanovo delavnico: Ci., V.; pl. apel. = vulkanske gore: Aetnae omnes Luc. ap. Gell. — Od tod adj. Aetnaeus 3 (Αἰτναῖος) na Etni, etenski: ignes Ci., fratres (= Cyclopes) V., pastor (= Polyphemus) O., deus (= Vulcanus) Val. Fl.; met. sicilski: tellus (= Sicilia) O., triumphi Sil.; pren.: Aetnaei ignes V. silni ogenj, silni plameni (Himerini); pl. subst. Aetnaeī -ōrum, m etenski podgorci: Iust.
2. mesto na vznožju te gore (prej Innesa, zdaj S. Maria di Licodia ali Nicolosi): Ci. Od tod adj. Aetnēnsis -e iz Etne, etenski: ager Ci.; pl. subst. Aetnēnsēs -ium, m Etnjani, preb. mesta Etne: Ci., Plin.
3. neka sicilska Nimfa: Serv. - affectō (adfectō) -āre -āvī -ātum (intens. glag. afficere, adficere)
1. spravljati se na kaj ali k čemu, segati po čem, prije(ma)ti za kaj: nulla datur dextrā adfectare (sc. navem) potestas V. približati se ji z roko; pogosto (in klas. le) pren.: iter (viam) affectare aliquo pot ub(i)rati, pristop iskati kam, meriti na kaj: eam affectas vias ut... Pl., hi gladiatorio animo ad me affectant viam Ter., quod iter adfectet, videtis Ci., viam adfectat Olympo (dat. = do nesmrtnosti) V., consulis litterae Romam adlatae se... gravi morbo adfectari L. da se ga je lotila huda bolezen; spes adfectandae eius rei L. spustiti se v to reč, ukvarjati se z njo; affectare mulierem Ap. h. lotiti se ženske.
2. pren.
a) za čim prizadevno stremeti, težiti, gnati se, potezati se za čim, hlepeti po čem, želeti pridobiti si koga ali kaj, skušati spraviti kaj pod svojo oblast, skušati dobiti koga na svojo stran, misliti na kaj, lastiti si kaj: munditiam, non affluentiam affectabat N., cur opus adfectas novum? O., ars, quam affectabat (Demosthenes) Val. Max., aff. elegantiam Graecae orationis Gell.; pogosto v slabem pomenu: adfectantes caelestia regna Gigantes O., aff. immortalitatem Cu., famam T., studia militum T. vdanost vojakov, civitates S., T., imperium, opes L., regnum L., Cu., regium nomen Suet., tyrannidem Q., bellum Hernicum L. želeti si vodstva v vojni s Hern., adf. easdem spes O. ali spem potiundae Africae L. gojiti; z ad: ad gloriam Tert., ad omnem malitiae suae scenam (sleparstvo) Tert.; z inf. = hoteti, kaniti, drzniti si: Pl., Sil., Stat. idr., non sidereas adfecto tangere sedes O.; z NCI: qui esse docti affectant Q. ki hočejo veljati za učenjake; z ut: Eutr., Ambr.
b) skušati doseči kaj posebnega, hliniti: Nero carminum quoque studium affectavit T. delal (kazal) se je tudi pesnika, aff. decus in dicendo Q., dicacitatem in deformibus lucris Suet. rad se kazati duhovitega pri...; poseb. pt. pf. affectātus 3 prihlinjen, prisiljen, izumetničen: subtilitas Q., affectata et parum naturalia Q., affectata aliis castitas, tibi ingenita et innata Plin. iun. Z dvojnim acc.: qui se divites affectant Aug., ki se delajo (kažejo) bogate; z ACI: homo, qui se divitem videri affectat Aug., ki se vede tako, da se zdi ljudem bogat. — Od tod adv. abl. affectātō s premislekom (namenom): Lamp. - afflīctō (adflīctō) -āre -āvī -ātum (frequ. in intens. glag. afflīgere, adflīgere)
1. udarjati, biti ob (na) kaj, refl. se adflīctāre = biti se, tolči se na prsi (v znak žalosti): mulieres... adflictare sese, manus supplices ad caelum tendere S., (Piso)... semet adflictando... seditionem coeptabat T.; occ. (z udarjanjem) poškodovati, pokvariti, grdo zdelati: naves tempestas afflictabat C., quod rursus minuente aestu naves in vadis afflictarentur C., ut tempestate adversa vehementique vento ita afflictaretur Auct. b. Hisp.
2. pren. koga zdelati, tlačiti, stiskati, zatirati, mučiti, (o nesrečah) zadeti: vulneribus equites equosque T., Italiam luxuriā saevitiāque T., ne XIV legio... adflictaret Batavos T.; večinoma pass.: adflictantur coloniae Ci., turpius adflictatur res publ. Ci., gravius atque atrocius quam bello adflictari T., morbo adflictari Ci., L., T., Suet., foedo adflictari amore Lucr.; refl. in med. delati si težave in skrbi, giniti, propadati, žalostiti se: adflicter miser Pl., ne te adflictes Ter., cum Alcibiades se adflictaret Ci., adflictari lamentarique Ci. - afflīgō (adflīgō) -ere -flīxī -flīctum
1. udariti (udarjati) ob kaj, vreči (metati) ob (na) kaj; z ad: aliquem ad terram Pl.; pren.: neque tuas rationes ad eos scopulos appulisses, ad quos Titii adflictum (vrženo) navem... videres Ci.; z dat.: Cu., Sil., Suet., vasa parietibus L., navem undae L. udariti z ladjo ob..., naleteti z njo na val, (Ulixes vidit) adfligi sociorum corpora terrae O., Galbae imaginem solo adflixit T., Hispanus saxo caput adflixit T. je udaril z glavo ob ...; pesn.: oscula (labellis) adf. Lucr. poljubljati (ustnice); v pass. z loc.: infantes suos afflictos humi in ora militum adversa miserunt Fl.; pren. se adfligere Ci. biti se (po prsih v znak žalosti) = žalostiti se, gristi se.
2.
a) kaj ob (na) tla vreči (metati), podreti (podirati), zvrniti (zvračati), v pass. tudi pasti (padati) na tla: statuam... deturbant, adfligunt, comminuunt, dissipant Ci., monumentum Catuli adflixit, meam domum diruit Ci., (alces) infirmas arbores pondere affligunt C., mensam evertere, pocula affligere Sen. ph., infestantes adflixit et ad terram dedit Suet.; nolo equidem te adfligi Pl. da bi padel, vertice intorti adfligebantur L., qui supersteterant (scalis), adflicti sunt S., equi atque viri adflicti S., neque (alces), si quo afflictae casu conciderunt, erigere sese... possunt C., lapsu equi adflictus T.... padel s konjem.
b) (z udarcem) poškodovati, pokvariti, grdo zdelati: trierarchus fusti (abl.) caput eius (Agrippinae) adflixit T., ferro, saxo, aliis telis adfligebantur capita S. fr., adflicti alvos (grški acc.) undarum vi S. fr., naves, quae gravissime afflictae erant C. ki so bile hudo okvarjene; pren.: cum (fortuna) reflavit, adfligimur Ci. se nam ladja razbije.
3. pren.
a) treščiti na tla, poraziti, potlačiti, ukloniti, upropastiti, oslabiti koga ali kaj, poniž(ev)ati: non plane me enervavit, non adflixit senectus Ci., adf. equestrem ordinem, consulare nomen Ci., Lyciam frumento imperando adflixit Ci. je oškodil, causam susceptam adf. Ci. nalašč opustiti, ubi Mars communis et victum saepe erigeret et adfligeret victorem L., ut Persarum imperium magno motu concuterent magis quam adfligerent Cu., Corsicam prope adflixit Decumi Pacarii temeritas T. bi skoraj pogubila; pogosto le v pass.: senatus oppressus et adflictus Ci., auctoritas huius ordinis adflicta est: adflixit Antonius Ci., quorum scelere religiones tum prostratae adflictaeque sunt Ci. se je teptala in v nič dajala, vectigalia difficultatibus belli adfliguntur Ci. vojne težave prizadevajo davke, adfligi uno genere morbi Ci. ena vrsta bolezni napade koga, adflictam civitatem pestilentiā esse L. da je državljane napadla kuga, adflictus vulnere Cu. trpeč za rano, afflictus frigoribus Col. zmrzujoč, arbor afflicta senio aut tempestate Col. onemoglo, civitates terrae motu aut incendio afflictae Suet. ki jih je prizadel potres ali požar, mutatione bonorum affligi Amm. izguba posestev zadane koga.
b) (duševno) potreti, pobiti, srčnost vzeti (jemati) komu (naspr. levare): animos adfligere et debilitare metu Ci., si hunc vestris sententiis adflixeritis, quo se vertet? Ci., amissi eius desiderio vehementer adflictus est Cu., fames adfligebat serendis frugibus incuriosos T.
c) (moralno) oškodovati = izpriditi, poslabšati, pohujšati: Asia donata multo etiam gravius adflixit mores Plin., illae opes atque divitiae afflixere saeculi mores Fl. — Pogosto adj. pt. pf. afflīctus (adflīctus) 3, pren.
1. razmajan, razvetren, nesrečen, beden, neugoden (naspr. integer, florens, prosper): ruinae eversae atque adflictae rei publ. Ci., provincia adflicta et perdita Ci., regum adflictae fortunae Ci., opes C., adflicta res Romana L., adflictae res (naspr. prosperae) L., rebus afflictis N. v stiskah, Italia cladibus adflicta T., fides adflicta T. omajano zaupanje, afflictior condicio Ci. ep.
2. potrt, pobit, upadlega srca: in illo timore... Tigranes adflictum erexit Ci., adflicti et fracti animi fuit Ci., aegritudine adflictus Ci., reus adflictus Ci., adflictus vitam in tenebris luctuque trahebam V.; subst. masc.: succurrere afflictis N.
3. zaničevan, zavržen, propadel: homo afflictus et perditus Ci., afflicti mores Macr.
Opomba: Star. afflīxint = afflīxerint: Fr. - agēa -ae, f (iz gr. ἀγυιά) prehod na ladji, po katerem se pride do veslačev: Enn., Isid., P. F.
- aggravēscō (adgravēscō) -ere
1. težji, bolj obremenjen postajati: Pac. ap Non. (o ženski nosečnici).
2. pren. na slabše se obračati: metuo, ne Philumenae magis morbus adgravescat Ter. - aggredior (adgredior) -gredī -gressus sum (ad in gradī)
1. priti, iti, prihajati, pristopiti (pristopati) h komu ali čemu, bližati se, približ(ev)ati se komu ali čemu, abs.: contra adgredibor (gl. opombo) Pl.; z acc.: adgredior hominem Pl.; z ad: quin ad hunc adgredimur? Pl.; s krajevnimi adv.: non enim repelletur inde, quo aggredi cupiet Ci., qua aggressi erant (Galli) Ci., oras omnes, qua mare aggreditur Plin.
2. occ.
a) s posebnim namenom (pri)bližati se komu, lotiti (lotevati) se ga = nagovoriti in zaprositi ga, obrniti (obračati) se na koga, skušati si ga pridobiti za svoje namene: Ter., quin ego hunc adgredior de illa? Pl., Locustam ego Romae aggrediar atque, ut opinor, commovebo Ci. ep., legatos alium ab alio divorsos adgreditur S., adgr. crudelitatem principis T., modestiam alicuius T. izkušati; adgr. Heraclium artificio Ci., talibus adgreditur Venerem Saturnia dictis V., aliquem adgr. arte (z zvijačo) L., aliquem pecuniā S., skušati podkupiti koga, animos largitione T.
b) sovražno lotiti (lotevati) se koga, napasti (napadati) ga; abs.: simul a mari, simul a terra L.; z obj.: bene comitatum Ci., eos impeditos et inopinantes C., navem pluribus navibus C., aliquem ferro N., O., murum, castella et oppida S., milites palantes inermes S., Hannibalem L., aliquem proelio Suet.; pren. sodno lotiti (lotevati) se koga, koga sodno napasti (napadati), prije(ma)ti, preganjati: ut sic absentem aggrederentur N., aliquem vi et legibus agg. Suet.
3. pren. lotiti (lotevati) se česa, poprije(ma)ti se česa, začenjati, poskusiti (poskušati) kaj: dolum Pl., ancipitem causam, officia Ci., aliam rem, maiora et aspera S., maiora viribus V., honores V. prevze(ma)ti, facinus L., nefas O., opus L., T.; pogosto z ad: ad opus L., ad ius causamque, ad crimen Ci. prihajati k..., ad spem oratoris Q., ad rem publ. Vell. stopiti v javno življenje, ad cetera Ap. nadaljevati (v govoru); z ad in gerundivom: adgredior ad dicendum Ci., adg. ad iniuriam faciendam Ci. misliti na to, da bi storil krivico; z inf.: de quibus dicere adgrediar, si... Ci., Iugurtham beneficiis vincere adgressus est S., oppidum altissimis moenibus oppugnare aggressus C., mollire impetum adgrediuntur L., (Titanes) adgressi Iovem detrudere regnis V., materiam caedere aggressus Cu.; abs.: aliā adgrediemur viā Ter., in omnibus negotiis, priusquam adgrediare, adhibenda est praeparatio diligens Ci.
Opomba: St.lat. obl.: aggrētus, adgrētus ali adgrettus = adgressus: Enn. ap. P. F.; fut. I. adgredībor: Pl.; inf. pr. adgredīrī, adgredīrier: Pl., pr. ind. adgredīmur: Pl. - aginātor -ōris, m (agina) = qui parvo lucro movetur P. F. (najbrž trgovec na drobno).