Franja

Zadetki iskanja

  • perfungor -fungī -functus sum (per in fungī) večinoma v pf. ali v pt. pf

    1. dobro, prav opraviti (opravljati): opere, munere, militiā, rebus amplissimis Ci., senex honoribus perfunctus Ci.; occ. uži(va)ti: epulis O., omnibus bonis Sulpicius in Ci. ep.

    2. prebi(ja)ti, presta(ja)ti, (pre)trpeti: periculis, bello Ci., laboribus Ci. ep., N., curā L., imperio brevi T., fato L., Gell. ali vitā perfunctus Lucr., perfunctus faber Varr.; z acc.: timorem satis inanem perfuncti Ap., omnia perfunctus vitai (= vitae) praemia Lucr.; zevg.: multa pro aliquo perpessus atque perfunctus Ci. ep.; abs.: perfunctus sum prestar sem Ci., a tudi: opravil sem, na (pri) koncu sem, pri kraju sem: se perfunctos esse arbitrantur Ci.; pt. pf. s pass. pomenom: memoria perfuncti periculi Ci. na prestano nevarnost, vitā perfunctā Suet., post perfuncta opera Aug.
  • perfurō -ere (per in furere)

    1. intr. venomer ali okrog divjati, besneti: Lucr., Sil., Prud., incensus et ipse perfurit V.

    2. trans. predivjati, divjati, besneti kje, po čem: domos Stat. po hišah.
  • per-gaudeō -ēre (per in gaudēre) zelo se veseliti: Trebonium meum a te amari teque ab illo pergaudeo Ci. ep.
  • per-glīscō -ere (per in glīscere) debeléti, debeliti se: quae (sc. avis oz. gallina) prima luna (quoniam id quoque custodiendum est) saginari coepta vicensima pergliscit Col.
  • per-gnārus 3 (per in gnarus) zelo izveden v čem, zelo vešč česa, dobro poznavajoč kaj: locorum S. fr., magia ne magiam, qui eam temere accusatis, artem esse dis immortalibus acceptam, colendi eos (sc. immortales) ac venerandi pergnaram pergnara Ap.
  • pergō -ere, perrēxī, perrēctum (po sinkopi iz *per-regō)

    I. trans.

    1. (začeto gibanje, premikanje, pot) nadaljevati: iter Ter., S., L., T., iter coeptum Auct. b. Afr., viam in Macedoniam Ci.

    2. z inf. dalje, naprej, še kaj vršiti (delati, početi, opravljati): agere cum populo Ci., ad eum ire Ci., ire, porro ire, hosti obviam ire, ire ad hostes, navigare Peloponessum L., retro ire Cu., Saguntum ire L. nadaljevati (iti, prodreti) do Sagúnta, ire ad hostes L., perge linquere Thespiae rupis Aonios specus Cat. takoj zapusti.

    3. nadaljevati govor, še naprej govoriti:
    a) z inf.: perge porro dicere (proloqui) Pl., perge quattuor mihi istas partes explicare Ci.; elipt.: sed pergo praeterita (sc. commemorare) Ci. ep., pergit in me maledicta (sc. dicere ali congerere) Ci.; occ. abs. (brez inf.): perge porro Pl., perge de Caesare Ci., perge, ut coeperas Ci., pergam atque insequar longius Ci., pergamus ad reliqua Ci. razpravljajmo še o (pre)ostalem.

    II. intr.

    1. odpraviti (odpravljati) se, odriniti, iti kam, kam priti, prodreti (prodirati): huc, horsum Ter., perge porro Ci., ad castra C., in exsilium, in Macedoniam Ci., domum, in solitudines, adversum hostes S., ad delendam urbem Veios L., in bellum adversus Lacedaemonios Iust., alicui obviam Corn., quo pergeret, ad imperatorem an ad patres T., Aethiopiam Hier., eādem, quā ceteri, viā Ci., ut ad eas (sc. virtutes) cursim perrectura beata vita videatur Ci.; s sup.: nunc, quod accepi, obsonatum pergam Pl.; impers.: ad plebem pergitur Caecil., non potest ad similitudinem pergi rei, quae necdum est Macr.

    2. pripraviti (pripravljati) se na kaj, truditi se za kaj, kako začeto delo zaključiti (zaključevati), dognati, spraviti (spravljati) h koncu, narediti, izvesti kaj do konca, dokonč(ev)ati: perge, aude, nate! Poeta ap. Ci. na noge! daj! nuj!, pergite, Pierides! V. dajte! začnite! nujte!, pergin? infelix Pl. ostajaš (vztrajaš) pri tem? se držiš tega? ne nehaš?, prospere cessura, quae pergerent (po starejših izdajah prospere cessurum quā pergerent) T. za kar se trudijo, kar nameravajo; s sup.: socios defensum pergit Gell. ne preneha.

    Opomba: Pergin = pergisne, pergitin = pergitisne: Pl.
  • per-gracilis -e (per in gracilis) zelo tenek: asperrimi gustus, longiore caule, sed pergracili Plin.
  • per-graecor -ārī (per in graecāri) „po grški navadi (šegi) živeti“ = razkošno živeti: pergraecamini Pl., hominem improbum! nunc ruri pergraecatur Tit.
  • per-grandēscō -ere (per in grandescere) zelo velik posta(ja)ti: frugis prohibet pergrandescere Acc. ap. Non.
  • per-grandis -e (per in grandis)

    1. zelo velik: lucrum Pl., gemma, pecuniae summa, vectigal Ci., lapis, Iosuë Vulg.

    2. p. natu zelo star (prileten): regnum ad fratrem regis Oezalcen pergrandem natu — ita mos apud Numidas est — pervenit L.
  • per-graphicus 3 (per in graphicus) zelo premeten, zelo zvit, zelo zvijačen, zelo lokàv, zelo prebrisan, zelo iznajdljiv: modo mihi advenienti nugator quidam occessit obviam, nimis pergraphicus sycophanta Pl.
  • per-grātus 3 (per in grātus) zelo prijeten, zelo ljub, zelo všečen: litterae tuae pergratae fuerunt Ci. ep., cum Scipioni adventus eorum periucundus et pergratus fuisset Ci., id vero militibus fuit pergratum et iucundum, ut … C., pergratum mihi feceris, si … Ci. zelo mi boš ugodil, zelo mi boš ustregel; v tmezi: per mihi, per, inquam, gratum feceris, si … Ci.
  • per-gravis -e (per in gravis) adv. pergraviter zelo važen, zelo pomemben, zelo tehten: levia sunt, quae tu pergravia esse in animum induxti tuum Ter., oratio Ci., testis Ci., pergraviter aliquem reprehendere Ci. ali pergraviter illum esse offensum Ci. ep. hudo, zelo.
  • pergula -ae, f (iz pergere kakor tegula iz tegere) prizidek, lopa, napušč, baraka kot

    1.
    a) prodajalna, trgovina, štacuna: Ulp. (Dig.).
    b) umetniška delavnica, ateljé: pictorum Luc. ap. Lact., Plin., Ulp.
    c) menjalnica: Plin.

    2. učilnica, šola: in pergulā docere Suet. (o retorju), pergulae magistrales Vop.; meton.: omnis p. Iuv. cela, vsa šola = vsi učenci.

    3. koča, baraka (bivališče revežev, naspr. aedes -ium = palača): Petr., Aus.

    4. javna hiša, bordél, kurbišče, kupleráj: Pl., Pr.

    5. zvezdoslovno opazovališče, zvezdna opazovalnica, zvezdarna, observatórij (na ravni strehi): Suet.

    6. podstrešna soba, podstrešnica, mansárda kake najemne hiše (insula): Tert.

    7. brajda, brajdišče, plánta, sèp: Col., pergulae umbrosae Plin.
  • per-hauriō -īre -hausī (per in haurīre) čisto (do konca) izpiti: grandissimum illum calicem uno haustu p. Ap.; metaf. docela (do konca) požreti (požirati): parum infante vescimini, quia infantem totum praecocum perhauristis Tert.; pren.: auribus per[h]aurienda sunt Pl. pazljivo poslušati.
  • per-hibeō -ēre -uī -itum (per in habere)

    1. (po)moliti, (po)nuditi, poda(ja)ti, (po)držati: aliquem Ci. ep. postaviti koga (za odvetnika), p. se Q. ponuditi (ponujati) se.

    2. occ.
    a) da(ja)ti = nakloniti (naklanjati), izkaz(ov)ati kaj: operam rei publicae Ca. fr., honorem alicui Plin., alicui gratias Ap.
    b) da(ja)ti, pripis(ov)ati: alicui rei palmam Plin. prednost da(ja)ti, alicui auctoritatem Plin., vim herbae Plin.

    3. ustno kaj od sebe da(ja)ti, (iz)prič(ev)ati
    a) testimonium p. alicui Varr., apud principem testimonium merentibus p. Plin. iun. pričevanje (po)dati komu.
    b) klas. reči, praviti, povedati, pripovedovati, poročati, imenovati, navesti (navajati), (o)klic(ev)ati: Pl., Mel. idr., si vos vultis perhiberi probos Ter., locum Hesperiam quam mortales perhibebant Enn., id quod nostri caelum memorant, Grai perhibent aethera Pac. ap. Ci., ut Grai perhibent V., si modo, quem perhibes, pater est Thymbraeus Apollo V., vatem hunc perhibebo optimum Ci., Spa[r]tiates Agesilaus † ille perhibendus † Ci.; z ACI: Cat., perhibent illum flevisse V.; v pass. z NCI: Aug., Lact., India perhibetur molibus ferarum mirabilis Col., qui (sc. Tyndaridae fratres) non modo adiutores in proeliis victoriae populi Romani, sed etiam nuntii fuisse perhibentur Ci. ki sta po bajki menda bila … , Romulus perhibetur … tantum ceteris praestitisse, ut … Ci.
  • per-hiemō -āre (per in hiemāre) intr. prezimiti (prezimovati): modum altitudinis eorum abunde est esse bipedaneum, sed eos vacuos perhiemare patiemur praeparatis seminibus, quibus obserantur Col.
  • per-honestus 3 (per in honestus) zelo časten, zelo pošten: homines Arn.
  • per-honōrificus 3, adv. (per in honōrificus)

    1. zelo časten: discessus, consalutatio Ci.

    2. zelo spoštljiv: eius autem collega et in me perhonorificus Ci. ep.
  • per-horreō -ēre (per in horrēre) zelo (močno) se prestrašiti (ustrašiti) česa, zelo (močno) se zdrzniti ob čem: cumque perhorruerit (po nekaterih izdajah perhorreret) casus pars maxima nostros O., illorum tela atque aciem perhorrebimus Iul. Val., saetis nexos equinis et occipitiis incumbentes gladios perhorrebant Amm., detecti sceleris qualitatem mecum pariter perhorrete Ambr.