Franja

Zadetki iskanja

  • perfringo -ere -frēgī -fractum (per in frangere)

    I.

    1. razbi(ja)ti, prebi(ja)ti, (z)drobiti, premag(ov)ati, nasilno vdreti (vdirati), predreti (predirati), (z)lomiti, razlomiti (razlamljati), vlomiti (vlamljati), s silo si utreti (utirati) pot skozi kaj, odpreti (odpirati) si pot skozi (v) kaj, do česa: qui … omnis altitudines moenium obiectas semper vi ac virtute perfregit Ci., perfracto saxo sortes erupisse Ci., vis incita venti … nubem perfringens Lucr., ne … tela tormentis missa tabulationem perfringerent C., munitiones hostium, phalangem pilis C., quis … lento perfregerit obvia pilo Tib., iumenta secabant … infimam ingredientia nivem et prolapsa … penitus perfringebant L., naves perfregerant proras L., misso perfregit Olympum fulmine O., perfracto limine Sen. tr., perfringit lancea costas Stat., perfringendis obruendisque hostibus T., aciem tenuem T., quod … auro … soleant adamantinae etiam perfringi fores Ap., tuba obsaeptas foris sonitu perfringit Stat. (o zvoku, hrupu), aciem Sil., non ullas valuit perfringere Poenus tota mole vias Sil., quod votis optastis adest, perfringere dextra V., occurrit ei (sc. flumini) Taurus mons … Ommam vocant irrumpentem, mox ubi perfregit, Euphraten Plin., claustra Cu., compedes Plin. iun.; abs.: perfregi Euphrates Plin.; pren. abs.: haec (sc. eloquentia) modo perfringit, modo inrepit in sensus Ci., maius est difficilia perfringere quam laeta moderari Sen. ph.; metaf. predreti (predirati) = premagati, ne (z)meniti se za kaj: repagula iuris, omnia repagula pudoris Ci., adversa impetu perfringe solito Sen. tr.; des operam ut uno impetu perfringatur (sc. res) Ci.; pren.: omnes altitudines Ci., animos (o govorniku) Ci. močno govoriti, močno seči (segati) v srce.

    2. vlomiti (vlamljati), prodreti (prodirati): domos T., portas Sil., Lucan., fores Tib., clausas voveo perfringere Thebas Stat., velut perfringere aerarium T., dormientis anus perfracto tuguriolo Ap.; pren.: suavitate ea, qua perfunderet animos, non qua perfringeret Ci.

    II.

    1. (z)lomiti se, zlomiti si kaj, poškodovati se, poškodovati si kaj, (z)drobiti se, zdrobiti si kaj: perfringet celsos defixo robore malos (sc. ventus) Ci., perfracta … quadrupedantum pectora pectoribus rumpunt V., perfracto capite acie excessit L., naves, quae non … perfregerant proras litori inlisas L., ut ex ictu neque findatur os neque perfringatur Cels., suam ipse cervicem perfregit T., campi, quos non nisi ingentes boves et forissima aratra perfringunt Plin. iun.

    2. metaf. uničiti (uničevati), razbi(ja)ti, (po)rušiti, obrezuspešiti, spodkopa(va)ti, ovreti (ovirati), zavreti (zavirati), spodnesti (spodnašati): omnia cupiditate ac furore Ci., conspirationem bonorum Ci., aliorum domum et omnem familiam perfringens Corn., nemo … me … suspicione perstrinxit, quem non perverterim ac perfregerim Ci., sin istius ingentes divitiae iudiciorum religionem veritatemque perfregerint Ci., non solum ad neglegendas leges, verum etiam ad evertendas perfringendasque Ci.
  • per-friō -āre (per in friāre) (z)drobiti, (na)drobiti, mrviti: bacas myrti Col.
  • per-frīvolus 3 (per in frīvolus) zelo ničvreden, zelo objesten, zelo frivólen: Vop.
  • perfruor -fruī -frūctus sum (per in fruī)

    1. dodobra uži(va)ti, naslajati se nad čim, ob čem: pacis libertatisque bonis L., amplexu alicuis O., regno, regali otio, laetitiā, vitā modicā Ci., et amoenitate perfructus est Ci. fr. ap. Prisc., mutuis amplexibus et festinantibus saviis sese perfruuntur Ap., ad quos sensus capiendos et perfruendos Ci., ad perfruendas voluptates Ci.

    2. docela (povsem, ustrezno, prav) izvršiti, opraviti: mandatis O.
  • perfugiō -ere -fūgī -fugitūrus (per in fugere)

    1. kam (pri)bežati, zateči (zatekati) se kam, h komu, k čemu: in Capitolium T., ad aliquem Ci., C., in fidem Aetolorum L., Corinthum N., servi ad Helvetios perfugerunt C., in castra Caesaris Auct. b. Afr.; metaf.: a negotiis publicis se removere ad otiumque p. Ci., in fidem alicuius L., ad fati necessitatem Gell.
  • perfugium -iī, n (perfugere)

    1. pribežališče, zavetišče: Pl., Lucr., L., S., T. idr., paludes, quo perfugio usi fuerant C., hiemis non avaritiae perfugium in sociorum tectis est Ci.

    2. metaf. zavetje: L., Gell., Amm. idr., p. et praesidium salutis Ci., p. improborum Ci., in Caesare miseris p. S., sacella … periculi perfugia Ci. v nevarnosti, perfugia annonae Ci.
  • perfulgurō -āre (per in fulgurāre) bliskati se: Stat. (?).
  • per-fundō -ere -fūdī -fūsum (per in fundere)

    I.

    1. čez in čez obli(va)ti, poli(va)ti, omočiti (omakati), namočiti (namakati), (po)škropiti: Plin. idr., pisces olivo H., artūs rore O., aliquem sanguine, cruore T., Lact., perfusa multo natorum sanguine Terra O., aliquem lacrimis p. iustis O. močno objokovati; occ.
    a) (o suhih stvareh) čez in čez posuti (posipati), pokri(va)ti: pulvere ac sudore perfusus (zevg.) Cu., canities perfusa pulvere V., papavera somno perfusa V., pedes amictu Mart., tecta auro Sen. ph.
    b) barvati: ostro perfusae vestes V., coloribus p. Lucr.

    2. med. (o)kopati se, omočiti (makati) se, namočiti (namakati) se: aquā ferventi Ci., Varr., Corn., flumine V., vivo flumine L., nardo H. ali oleo V. (na)maziliti se, perfusus lacrimis O., Cu. ali fletu L. s solzami oblit, v solzah plavajoč, ves v solzah; z gr. acc.: lacrimis perfusa genas V. s solzami oblita po licih.

    3. (o rekah) kak kraj oblivati, teči mimo kakega kraja: Plin.

    4. metaf.
    a) napolniti (napolnjevati), prešiniti (preši njati), obvze(ma)ti, prevze(ma)ti, navda(ja)ti: Amm., cubiculum sole perfunditur Plin. iun., cor perfusum frigore leti Lucr., fama perfundit moenia pennis Stat., me horror perfudit Ci., perfundere religione animum posset L., sensus iucunditate quādam perfunditur Ci., mentem amore Cat., perfundi laetitiā Ci. ali gaudio L., perfusus ultimi suplicii metu L.
    b) vznemiriti (vznemirjati), (pre)strašiti: nos Ci., litora bello Sil., tempestate belli perfusus pectora Mars Stat.
    c) pass. ali refl. površno dotakniti (dotikati) se česa: perseveret … perbibere studia liberalia, non illa, quibus perfundi satis est, sed haec, quibus tingendus est animus Sen. ph., si illā (sc. humanorum divinorumque notitiā) se non perfuderit, sed infecerit Sen. ph.

    II. vsuti (vsipati), vli(va)ti: sextarios musti in vas Col.

    III. storiti (povzročiti), da kaj izteče: ut oculus puero perfunderetur Dig.
  • perfungor -fungī -functus sum (per in fungī) večinoma v pf. ali v pt. pf

    1. dobro, prav opraviti (opravljati): opere, munere, militiā, rebus amplissimis Ci., senex honoribus perfunctus Ci.; occ. uži(va)ti: epulis O., omnibus bonis Sulpicius in Ci. ep.

    2. prebi(ja)ti, presta(ja)ti, (pre)trpeti: periculis, bello Ci., laboribus Ci. ep., N., curā L., imperio brevi T., fato L., Gell. ali vitā perfunctus Lucr., perfunctus faber Varr.; z acc.: timorem satis inanem perfuncti Ap., omnia perfunctus vitai (= vitae) praemia Lucr.; zevg.: multa pro aliquo perpessus atque perfunctus Ci. ep.; abs.: perfunctus sum prestar sem Ci., a tudi: opravil sem, na (pri) koncu sem, pri kraju sem: se perfunctos esse arbitrantur Ci.; pt. pf. s pass. pomenom: memoria perfuncti periculi Ci. na prestano nevarnost, vitā perfunctā Suet., post perfuncta opera Aug.
  • perfurō -ere (per in furere)

    1. intr. venomer ali okrog divjati, besneti: Lucr., Sil., Prud., incensus et ipse perfurit V.

    2. trans. predivjati, divjati, besneti kje, po čem: domos Stat. po hišah.
  • per-gaudeō -ēre (per in gaudēre) zelo se veseliti: Trebonium meum a te amari teque ab illo pergaudeo Ci. ep.
  • per-glīscō -ere (per in glīscere) debeléti, debeliti se: quae (sc. avis oz. gallina) prima luna (quoniam id quoque custodiendum est) saginari coepta vicensima pergliscit Col.
  • per-gnārus 3 (per in gnarus) zelo izveden v čem, zelo vešč česa, dobro poznavajoč kaj: locorum S. fr., magia ne magiam, qui eam temere accusatis, artem esse dis immortalibus acceptam, colendi eos (sc. immortales) ac venerandi pergnaram pergnara Ap.
  • pergō -ere, perrēxī, perrēctum (po sinkopi iz *per-regō)

    I. trans.

    1. (začeto gibanje, premikanje, pot) nadaljevati: iter Ter., S., L., T., iter coeptum Auct. b. Afr., viam in Macedoniam Ci.

    2. z inf. dalje, naprej, še kaj vršiti (delati, početi, opravljati): agere cum populo Ci., ad eum ire Ci., ire, porro ire, hosti obviam ire, ire ad hostes, navigare Peloponessum L., retro ire Cu., Saguntum ire L. nadaljevati (iti, prodreti) do Sagúnta, ire ad hostes L., perge linquere Thespiae rupis Aonios specus Cat. takoj zapusti.

    3. nadaljevati govor, še naprej govoriti:
    a) z inf.: perge porro dicere (proloqui) Pl., perge quattuor mihi istas partes explicare Ci.; elipt.: sed pergo praeterita (sc. commemorare) Ci. ep., pergit in me maledicta (sc. dicere ali congerere) Ci.; occ. abs. (brez inf.): perge porro Pl., perge de Caesare Ci., perge, ut coeperas Ci., pergam atque insequar longius Ci., pergamus ad reliqua Ci. razpravljajmo še o (pre)ostalem.

    II. intr.

    1. odpraviti (odpravljati) se, odriniti, iti kam, kam priti, prodreti (prodirati): huc, horsum Ter., perge porro Ci., ad castra C., in exsilium, in Macedoniam Ci., domum, in solitudines, adversum hostes S., ad delendam urbem Veios L., in bellum adversus Lacedaemonios Iust., alicui obviam Corn., quo pergeret, ad imperatorem an ad patres T., Aethiopiam Hier., eādem, quā ceteri, viā Ci., ut ad eas (sc. virtutes) cursim perrectura beata vita videatur Ci.; s sup.: nunc, quod accepi, obsonatum pergam Pl.; impers.: ad plebem pergitur Caecil., non potest ad similitudinem pergi rei, quae necdum est Macr.

    2. pripraviti (pripravljati) se na kaj, truditi se za kaj, kako začeto delo zaključiti (zaključevati), dognati, spraviti (spravljati) h koncu, narediti, izvesti kaj do konca, dokonč(ev)ati: perge, aude, nate! Poeta ap. Ci. na noge! daj! nuj!, pergite, Pierides! V. dajte! začnite! nujte!, pergin? infelix Pl. ostajaš (vztrajaš) pri tem? se držiš tega? ne nehaš?, prospere cessura, quae pergerent (po starejših izdajah prospere cessurum quā pergerent) T. za kar se trudijo, kar nameravajo; s sup.: socios defensum pergit Gell. ne preneha.

    Opomba: Pergin = pergisne, pergitin = pergitisne: Pl.
  • per-gracilis -e (per in gracilis) zelo tenek: asperrimi gustus, longiore caule, sed pergracili Plin.
  • per-graecor -ārī (per in graecāri) „po grški navadi (šegi) živeti“ = razkošno živeti: pergraecamini Pl., hominem improbum! nunc ruri pergraecatur Tit.
  • per-grandēscō -ere (per in grandescere) zelo velik posta(ja)ti: frugis prohibet pergrandescere Acc. ap. Non.
  • per-grandis -e (per in grandis)

    1. zelo velik: lucrum Pl., gemma, pecuniae summa, vectigal Ci., lapis, Iosuë Vulg.

    2. p. natu zelo star (prileten): regnum ad fratrem regis Oezalcen pergrandem natu — ita mos apud Numidas est — pervenit L.
  • per-graphicus 3 (per in graphicus) zelo premeten, zelo zvit, zelo zvijačen, zelo lokàv, zelo prebrisan, zelo iznajdljiv: modo mihi advenienti nugator quidam occessit obviam, nimis pergraphicus sycophanta Pl.
  • per-grātus 3 (per in grātus) zelo prijeten, zelo ljub, zelo všečen: litterae tuae pergratae fuerunt Ci. ep., cum Scipioni adventus eorum periucundus et pergratus fuisset Ci., id vero militibus fuit pergratum et iucundum, ut … C., pergratum mihi feceris, si … Ci. zelo mi boš ugodil, zelo mi boš ustregel; v tmezi: per mihi, per, inquam, gratum feceris, si … Ci.