excēdō -ere -cēssī -cēssum
I. intr.
1. iziti, oditi, odhajati, oddaljiti se: abiit, excessit, evasit, erupit Ci., metu excesserant L., mecum excedentem tenuit non Ilia tellus V. izseljujočega se, audita maior humana vox excedere deos, simul ingens motus excedentium T. Od kod? z abl.: excedere urbe Ci., V., domo C., L., finibus suis, Galliā, oppido C., possessione L. posestvo zapustiti, finibus, viā L., regione, terrā, patriā V., Crotone excessum est L., excedere caelo O. z neba priti; poseb. o bojujočih se: excedere pugnā C., V., proelio C. boj zapustiti; s praep.: quoquam ex isthoc loco Ter., excessurum se ex Italia dixit Ci., excedere ex civitate, ex via, ex finibus C., ex acie N., ex pugna C., S., ex proelio C., N., ex orbe C. izstopiti, e templo L. Kam?: ex his tenebris in lucem illam Ci., agro hostium in Boeotiam L., in altius terrae fastigium Cu., excedere in exsilium (tudi abs. excedere) Icti,; brahilogija: excedere ad deos Cu., Vell. svet zapustiti in priti med bogove; o stvareh: priusquam ulla navis litore excederet Iust. je odrinila od obale; pren. umakniti se iz česa, s česa, ločiti se (npr. od tega sveta), umreti, (iz)giniti, preminiti: excedere vitā, e (ex) vita Ci., Cu., de vita Fr. = e medio Ter., Val. Fl., T. idr.; tudi abs.: excessise Augustum fama tulit T.; pren.: cura ex corde excessit Ter., mentes ex corpore excedunt Ci., cum animus … ex corpore excesserit Ci., cupiditatum dominatus excessit Ci., corporeae excedunt pestes V. telesne strasti izginejo, excedere palmā V. odreči se nagradi zmage, res excessit e memoria L. je ušla iz spomina, se je pozabila (v tem pomenu tudi samo excedere: Sil.), excedere pristinā bellandi consuetudine Auct. b. Afr. opustiti, reverentia excessit animis Cu.
2.
a) prodreti navzven: si quis humor excesserit Cels.
b) izstopati, ven moleti, dvigati se: sic … partes omnes collocatae sunt, ut nulla … excederet extra Ci., inferiores dentes longius quam superiores excedunt Cels., quod excedit, abscindendum est Cels., rupes quattuor stadia in altitudinem excedit Cu., excedentia in nubes iuga Plin., ubi in nostra maria tractus excedit Mel.; pren. α) iti čez (mejo), stopiti čez, stopiti iz česa, kaj prestopiti, prekoračiti, preseči (presezati): excedere ex ephebis Kom. ali e pueris Ci. mladeniško, deško dobo prestopiti (prerasti), iam excessit mi aetas ex magisterio tuo Pl., quo ultra eius iram excessuram fuisse L., cum libertas non ultra vocem excessiset L. je ostala le pri besedi, le na jeziku, excedere ultra fidem veri, supra usitatam rationem Val. Max., tantum ea clades excessit T. je bil tako čezmeren, hortante senatu, ut numerum augeret, iure iurando obstrinxit se non excessurum T. da ga ne bo prekoračil. β) (v govoru, spisu) od glavne teme zastraniti (zastranjati): excedere paululum ad enarandum, quam (kako) … L., in fabellam Sen. ph., si longior fuero in hoc, in quod excessi Plin. iun.
c) do česa dospeti, povzpeti se do česa: ad summum imperii vestigium Val. Max., eo laudis excedere T. povzpeti se do tolike slave.
č) časovno kam spadati: insequentia excedunt in eum annum, qui … L., pugna ad Trebiam in annum Flaminii non potest excessise L.
d) v kaj iziti, preiti, prehajati, prevreči se: quae (res) studiis in magnum certamen excesserit L., ne in altercationem excederet res L., in hoc … lacessiti principis ira excessit, ut … Vell.
— II. trans. (le poklas.)
1.
a) kak kraj zapustiti, (od)iti iz … umakniti se iz … : excedere curiam, urbem L., patrios muros Lucan.
b) kaj prestopiti (prestopati), prekoračiti: radicem montis S. fr., terminos agelli Val. Max.; (o rekah) stopiti čez, udariti čez … : Tiberis alveum excessit Plin. iun.; (o vodovju) iti čez kaj, sezati čez (nad) kaj, prestopiti kaj: ubi (flumen) adpositae crepidinis fastigium excessit Cu., stagnum altitudine genua non excedens Plin.; (o gorah) moleti nad kaj, vzdigovati se nad kaj: nubes excedit Olympus Lucan.
2. pren.
a) kako dobo prestopiti, prerasti: septimum mensem Col., annos decem Col., annum sextum natu Cael.
b) kako mejo ali mero prekoračiti (prekoračevati), preseči (presegati): tempus finitum L., modum L., Cu., modii mensuram L. epit., summam octoginta milium L., excessere metum mea bona O. moja sreča ne pozna strahu, fidem (vero) Vell., fidem veritatis Val. Max., fabae magnitudinem Plin., staturam iustam Suet., aequavit praestantissimorum gloriam aut excessit Suet., excedere fastigium equestre T. viteški čin, viteško dostojanstvo, excessā unione Tert.; v pomenu prekašati: nemine tantum ceteros excedente Iust.
Opomba: Sinkop. cj. pf. act.: excēssis = excēsseris Ter.
Zadetki iskanja
- excĭdō1 -ere -cĭdī (—) (ex in cadere)
I.
1. ven pasti (padati), iz česa pasti (padati), izpasti (izpadati), na tla pasti = zgruditi se: litteras excidisse in via Ci., quotiens (ista sica) excidit casu aliquo Ci., nullo cogente sagitta excidit V., excidit illa metu (omedlela od strahu) O., primo miser excidit aevo Pr., volvae excidunt Plin. izstopajo; z dat. personae: num qui nummi exciderunt … tibi? Pl., si qui nummi isti exciderant Ci., illi … dentes exciderunt Pl., Canidiae dentes excidere videres H., incautis pastoribus excidit ignis V., excidit tabella mihi O. Od kod? z abl.: excidere puppi V., lacertis H., excidit arce deus O., excidere equis Sen. tr.; s praep.: omnes illi nefarii gladii de manibus … exciderunt Ci., sol excidisse mihi e mundo videtur Ci. ep., sagittae excidunt e corpore Ci., a digitis excidit ansa meis O. Kam?: excidēre (sc. e navi) etiam saevientes quidam (elephanti) in flumen L., excidere inter manus Pr., excidat ante pedes lingua resecta tuos O., sagitta excidit in pedem Plin.
2. occ. vox horrenda per auras excidit V. je padel = je zadonel, quod primum sorte nomen excidit L. je prišlo iz žrebovnice, tako tudi: ut cuiusque sors exciderat L.
— II. pren.
1. uiti (iz ust), zdrkniti (z jezika), izmuzniti se: verbum ecquod umquam ex ore huius excidit, in quo quisquam posset offendi? Ci., quod verbum tibi non excidit … fortuito Ci., in libello, qui me imprudente et invito excidit Ci., tantumque (žaljive opombe) nefas patrio excidit ore? V., quod … excidit ore pio, coniunx, scelus? O., ne quis mihi putet temere excidisse Q.; pesn. (o osebi): (Proteus) vinclis excidet V. se bo izmuznil iz …
2. preiti, miniti, (iz)giniti, izgubiti (izgubljati) se, pogubiti se: nunc nobis omnia haec exciderunt Pl., neque verendum est, ne quid excidat Ci., vultus, oratio, mens denique excidit Ci., luctus, spes excidit O., nec vera virtus, cum semel excidit, curat reponi deterioribus H., non ingenio quaesitum nomen ab aevo excidet Pr., excidere sibi Sen. rh. nehati biti sam pri sebi, ne zavedati se; brahilogija: in vitium libertas excidit H. se je sprevrgla; occ. uiti, pasti iz glave: necdum causae irarum exciderant animo V. niso bili pozabljeni, exciderat pacis mentio ex omnium animis L., Carthaginem et Hannibalem excidisse de memoria L., exciderant animo foedera lecta tuo O., excidere haec credam pectore posse tuo O.; abs.: mihi ista exciderant Ci. tisto sem bil pozabil, excidit mihi nomen tuum O. tvoje ime sem pozabil, exciderant surdo tot mea vota Iovi Pr., paene excidit mihi Q. skoraj bi bil pozabil, Xenophon non excidit mihi Q.; z inf. ali ACI: si calore dicendi vitare id excidisset Q., non excidit mihi scripsisse me in libro priore Q. nisem pozabil, excidit vobis … Democritum invenisse, quemadmodum … Sen. ph.; s konsekutivnim stavkom: excidit, ut peterem iuvenes quoque … annos O. pozabil sem prositi … ; redko pren. (o osebi sami) = pozabivši, pozabljajoči: palam moneri excidentis est Q., etiam excidentes unius admonitionis verbi in memoriam reponuntur Q.
3. (po gr. ἐκπίπτειν ἔκ τινος) kaj izgubiti, biti ob kaj: ex hac familia me plane excidisse intellego Pl., herus uxore excidit Ter., excidere de regno L. epit., iterum (se) excidisse regno Cu., excidere genere Q.; pesn.: quem (currum) si non tenuit, magnis tamen excidit ausis O. je bilo vendar veliko dejanje, pri katerem se je ponesrečil; occ. jur.: excidere formulā pravdo izgubiti: Sen. ph., Suet.
5. excidere ab aliquo od koga odpasti = ne ujemati (strinjati) se z njim: ego ab Archilocho excido Luc. ap. Non. - excipiō -ere -cēpī -ceptum (ex in capere)
I.
1. ven vzeti, ven jemati, vze(ma)ti iz česa, izvleči, potegniti iz česa: vidulum e mari Pl., quos e mari propter vim tempestatis excipere non potuissent Ci., classis, quae exciperet natantes N. ki naj bi izvleklo, clipeum excipere sorti V. žrebanju odtegniti, excipere telum (e vulnere), dentem manu Cels., aliquem servitute L. sužnosti rešiti, osvoboditi, aliquem cupiditati, libidini T. rešiti (česa).
2. pren. izvze(ma)ti: excipere me Pl., hosce ego homines excipio et secerno libenter Ci., excepi de antiquis praeter Xenophanem neminem Ci., illud exceptum sit, ne vitia sint imitanda Ci., reus … quo minus decemvir fieri possit, non excipitur Ci., virtute exceptā nihil amicitiā praestabilius Ci. razen čednosti, tako tudi: exceptis … vobis duobus Ci., exceptis duobus Carthaginiensibus N., excepto Commio C., excepto Turno V., excepto Cicerone Sen. rh., uno … excepto, ne … decrescat oratio Q., excepto, si quid Masuri rubrica vetavit Pers.; pesn.: excepto, quod non simul esses H. z edino izjemo, da … ; occ.
a) izjemo določiti (določati), izrecno določiti (določati), izgovoriti si kaj: legibus exceptum est, de quibus causis … non liceat Ci., cum nominatim lex exciperet, ut ad templum … capere liceret Ci., Tauromenitanis exceptum est foedere „ne navem dare debeant“ Ci., est exceptum foedere, ne quem populus Romanus recipiat civitate Ci., cum Graecos Italiā pellerent … , excepisse medicos Plin., ut vindemiator auctoratus rogum ac tumulum excipiat Plin.
b) jur. sodno ugovarjati, sodno navesti (navajati) proti čemu: de dolo servi, adversus aliquem, societatem periculi Icti.
II.
1. padajoče osebe ali stvari ujeti, prestreči (prestrezati): Pallas ruentem excipit V., excipere moribundum L., regis corpus Cu.; od tod: excipere se pedibus Cu. ali in pedes L., Col., ali in genua Sen. ph., excipere clipeo caput, corpus Cu. na ščit naslanjati, opreti (opirati), exceptum poplitibus corpus Cu. na kolena oprto; podobno: excipere filiorum extremum spiritum ore suo Ci., sanguinem paterā Ci., sanguinem ore Sen. ph., tela Ci., C., tela clipeo Cu., plagae genus in se Lucr., ictūs H., ali vulnera Ci., C. rane dobiti, ranjen biti, cicatrices adverso corpore exceptae Ci. spredaj na prsih dobljene, armis suis imbrem excipere L.; pren.: veterem amicum … labentem excepit … , fulsit et sustinuit re, fortuna, fide Ci.
2. osebe ali stvari uje(ma)ti, prestreči (prestrezati), vzdrž(ev)ati: eae sublicae vim fluminis excipiebant C., vada ac decessum aestūs excipere C. vzdrž(ev)ati, zavarovan biti zoper … , tunicis fluentibus auras excipere O., porticus excipiebat arcton H. je prestrezalo severni veter = je stalo proti … vetru, excipere aprum H. prestreči z lovsko sulico, principio Phalerim excipit V. prestreže (s kopjem), Orestes excipit incautum V. prestreže in napade, Sucronem excipit in latus V. prestreže in rani v stran, excipere aves Cu. ptice v letu ustreliti, feram irruentem venabulo Sen. ph., excipere impetum hostium Ci., C., N., L., impetūs gladiorum C., tu Tyrrhenum equitem conlatis excipe signis V. zdrži napad … konjenice, vim improborum excepi Ci., excipere quamvis fortunam Ci. prenesti, non minorem invidiam aulicorum excepit N.
3. sploh ujeti, uloviti, prestreči, prijeti, zgrabiti, zasačiti: servos in pabulatione, ex fuga dispersos, bestias, uros parvulos C., equitum turmas dimittit ad aliquos excipiendos C., excipere caprum insidiis V., latitantem fruticeto aprum H., fugientes feras Ph., litteras Cu. prestreči, quidam saucii excepti erant Cu.; pesn.: excipitque manu dextramque amplexus inhaesit V. podal mu je roko in … ; pren. kako besedo, glas idr. ujeti, uloviti, prestreči, zaslišati, zazna(va)ti: sermonem eorum unus e servis excepit L., excipere casus (motus) futuros V., vocem L., Cu., assensu populi excepta vox consulis Ci., ad has excipiendas voces speculator missus Ci., qui rumores Africanos exciperent Ci., idem dixit, quod exciperent improbi cives Ci., maledicto nihil citius excipitur Ci., excipere clamorem C., vestigia Cu., laudem avidissimis auribus Plin. iun.; excipere eorum (hominum) voluntates Ci.
4. pren. nase vzeti (jemati) prevze(ma)ti, naložiti (nalagati) si, naprtiti si; najprej konkr.: exceptus tergo equi consueta locavit membra V., equus regem excipiebat Cu. konj se je kralju dajal zajahati; potem pren.: excipere imperium, pericula, labores magnos, vim frigorum hiememque Ci., illa onera excepit unus Ci., excipere has partes N. to vlogo (nalogo), rem publicam (obrambo države) L., iugum, inimicitias Cu., cognitionem (preiskavo) T., magnae quaestionis pondus T.
III.
1. spreje(ma)ti: qui fugientes ex Hispania exciperet Ci., excipitur ab omnibus eiusmodi clamore, ut … Ci., Metellus laetissimis animis excipitur S., exceptus est Caesaris adventus incredibili honore atque amore Hirt., excipere plausu pavidos V., aliquem festis vocibus T., victorem regis tabernaculo Cu.; poseb. gostoljubno spreje(ma)ti, pod streho vzeti, pogostiti: Kom. idr., excipitur comiter Ci., hunc (Mithridatem) in illo timore et fuga Tigranes … excepit Ci., excipere eiectum, aliquem servatum ex undis V., educes gaza agresti V., aliquem hospitio O. ali hospitaliter Cu., pro fortuna quisque apparatis epulis excipit T., hic te polentā excipiet Sen. ph.; o stvareh, poseb. o krajih: o terram illam beatam, quae hunc virum exceperit Ci., Cassius exceptus scaphā refugit C., si non exciperet caeli indulgentia terras V., excepere alios tecta barbarorum, alios castra Cu., silva tum excepit ferum Ph., lupanar excepit (virginem) Sen. rh.; izrečeno spreje(ma)ti, v posebnem smislu razume(va)ti, razložiti (razlagati) si: assensu populi excepta vox L., ea oratio summa militum alacritate excepta est Cu., excipere aliquid comiter T., sententiam gravius T.
2. s peresom sprejemati = pisati za (kakim) narekovalcem, pisati po nareku: orationem ali dictante aliquo versūs Suet., verba nostra Aug.; abs.: notis velocissime excipere solitum esse Suet.
3. pren.
a) sprejeti (o času): cum … virgunculam … septimus aetatis annus exceperat Hier. = ko je bila … deklica stopila v sedmo leto.
b) čakati koga, kaj, zade(va)ti, doleteti, prevzeti koga, opraviti da(ja)ti komu: qui quosque eventus exciperent C., quis te casus excipit? V., ipsas quamvis angusti terminus aevi excipiat V. čeprav jim je usojeno le kratko življenje, excipit eum deinde … bellum L., ali seditione militum excipitur Iust. naletel je na vojno, excepere eum voluptates Cu., regem alius haud levis dolor excipit Cu.
IV.
1. sprejeti = nadaljevati: memoriam illius viri excipient omnes anni consequentes Ci. spomin tega moža bodo ohranila … , alios alii deinceps exciperent C. naj se med seboj vrste, hanc legionem cohortes exceperunt C. na mesto te legije so stopile kohorte, ut primis … deturbatis … secundi … pugnam excipiant L., excipere proelium dubium L., inde Romulus excipiet gentem V. bo rod nadaljeval, quorum tempus esse vices excipere melius acturos Iust.; z inf.: excipit inde suos frater coniungere casus Sil.
2.
a) krajevno slediti za čim, stikati se s čim: ultima excipiat quod tortilis inguina piscis O., apodyterium … excipit cella frigidaria Plin. iun.; abs.: inde excipere loca aspera et montuosa C., Cyclades excipiunt O., excipere Gangem cognoscit Cu., regio aquarum inops excipit Cu.
b) časovno slediti za kom, za čim, naslediti (nasledovati) koga, kaj: Herculis vitam inmortalitas excepisse dicitur Ci., tristem hiemem pestilens aestas excepit L., orationem Tullii exceperunt preces multitudinis L., rosam cyanus excipit, cyanum amarantus Plin., Pompilium Numam Tullus Hostilius excepit Fl.; abs. slediti, nastati, nastopiti (nastopati): excipit rursus … clamor C., re cognita tantus luctus excepit C., turbulentior annus excepit L., excipit antumnus O, suboles deine excepit Cu.; v govoru slediti za kom: excipit hunc Labienus C. za njim je govoril Labenij; abs.: tum sic excepit Iuno V. nato (za njim) je spregovorila Junona.
3. excipere aliquid aliqua re (z)mešati kaj s čim: crocum albo ovi Cels.; v pass: excipi vino ali aquā pluviatili Cels. - exclūdō -ere -clūsī -clūsum (ex in claudere)
I.
1.
a) komu (pred kom) hišo ali vrata zapreti (zapirati), zakleniti (zaklepati), ne pustiti (puščati) koga v hišo (v mesto) ali predse, izključiti (izključevati) koga: mulierem foras Pl., me non excludet ab se, sed apud se occludet domi Pl., ego excludor, ille recipitur Ter., exclusi eos Ci., eicere nos magnum fuit, excludere facile Ci. pregnati … vrnitev preprečiti, amator exclusus H., audiat exclusi verba receptus amans O., si excluderetur (če ne bi bil puščen pred senat), … si admitteretur L. epit., nulla exclusura dolentes ianua Tib.; šalj.: abiit intro, occlusit aedes; nunc ego sum exclusissimus Pl. Od kod? z abl.: armis populum foro excludere Ci., eos … moenibus excluserunt Ci., moenibus exclusus V., poenas dedit exclusus fore (= stoječ pred vrati), cum Longarenus fuit intus H., excludit sanos Helicone poëtas Democritus H.; z a(b): eam a domo sua Ci.
b) kak kraj ločiti, (ločevati): locum L., Euphrates Armeniae regiones a Cappadocia excludens Plin., Aventinus mons extra pomerium exclusus Gell.
2. pren.
a) izključiti (izključevati) = braniti komu kam, ne (pri)pustiti ([pri]puščati) ga kam, odvrniti (odvračati), ovirati, preprečiti, odstraniti, ukiniti: petitorem Ci., tres legatos decernit nec excludit Pompeium Ci. ep., ne exceptione excluderetur Ci. da ne bi bil zavrnjen, excludere actiones, cupiditatem Ci., vitia culpamque Ci. onemogočiti (onemogočevati), qui curiosos oculos excludit Ci., temporibus (abl. instrumenti) excluduntur omnes Ci., spissa ramis laurea fervidos excludet ictus H. bo pekoče sončne žarke odvračala, excludat iurgia finis H., omne discrimen victi et victoris excludere Cu. ukiniti. Od kod? z abl.: qui honore decemviratūs excluditur Ci., excludere aliquem praemiis et honoribus Ci., excludere auribus suavitatem Ci., aliquem colloquio L., aliquem paternis opibus Vell.; z a(b): excludere aliquem ab hereditate paterna, illum a re publica, oratorem ab omni doctrina Ci., matres ab extremo conspectu liberûm exclusae Ci., aliquem a navigatione excludere C.
b) voj. vojski zvezo razdreti, zajeti, zadrž(ev)ati, preprečiti ji kaj, ustaviti, onemogočiti ji kaj: qui nostros exercitus saepe excluserant Ci., excludere maritimā orā hostem C., Romanos ab re frumentaria C. Rimljanom zapreti dovoz žita, diei tempore exclusus C. zadržan, spatiis exclusus iniquis V., ut reditu in Asiam excluderetur N. da bi se mu preprečila vrnitev v Azijo.
— II.
1. izleči, izvaliti: pullos suos in nido Ci., ovum Hyg., fetūs Q., ali samo excludere Col.; od tod excludi izleči se: Col., quoad pullus … cristatus exclusus est Suet.
2. moleti dati čemu, (po)moliti kaj iz česa: ut pallio velaretur caput exclusis utrimque auribus Sen. ph. tako, da sta bili le ušesi goli, pallio coccineo adrasum excluserat caput Petr. je bil pomolil iz … = je bil zagrnil z …
— III. zaključiti (zaključevati): excludit (ali claudit) volumen Stat. (Epist. praefixa Silvarum lib. II.)
Opomba: Sinkop.pf. act.: exclūstī = exclusisti: Ter. - excolō -ere -coluī -cultum
I. dobro, skrbno obdel(ov)ati, (vinograde) gojiti, (drevesa) vzgajati: Iust. idr., lanas rudes O., agrum Plin. iun., arva Mart., praedia Plin., vindemias ac silvas Varr.; met. z obdelovanjem pridobi(va)ti, pridel(ov)ati: excultae opes (posestvo) Pr., boves victum hominum excolunt Plin. pomagajo pridelati.
— II.
1. sploh fizično gojiti =
a) uglajati: hirsutas genas Mart.
b) (o)krasiti, (o)lepšati: Mel., Fl., regio ad luxum magis quam ad magnificentiam exculta Cu., marmora, quibus parietes excolantur Plin. iun., praetoria sua non tam statuarum … ornatu excoluit quam xystis et nemoribus Suet., urbem excoluit adeo, ut iure sit gloriatus marmoream se relinquere Suet., excolere triumphum Plin., excolat et geminas plurima palma fores Mart., excolere sepulcra Lact.
c) koga obilno preskrbeti s čim: aliquem opibus Ps.-Q.
2. pren.
a) umetelno izdelati: opera Q.
b) duševno, moralno olikati, omikati, izobraziti (izobraževati), ublažiti (ublaževati), plemeniti(ti), poplemenititi, oplemenititi, izpopolniti (izpopolnjevati): nihil tam incultum, quod non excolatur oratione Ci., excolere se philosophiā, animos doctrinā, ingenia disciplinis Ci., haec aetas iam exculta Ci., omni vita atque victu excultus Ci., vir studiis excultus O. izobražen, protinus excolimur pueri O., vitam excoluere per artes V., ipsum me studiis excolo Plin. iun.; occ. α) ret. olepšati, okrasiti, olepotiti: orationem T., quosdam locos Q. β) politično koga ali kaj povzdigniti (povzdigovati), poviš(ev)ati, ugled (veljavo, sijaj) pridobiti komu, čemu: gloriam Cu., aliquem ornare excolereque Plin. iun.
3. (redko)
a) negovati, izpolnjevati: ius amicitiae Val. Max.
b) koga, poseb. kako božanstvo častiti, služiti mu: quaeque tua est pietas, ut te non excolat ipsum O., per quem (ignem) … excolit pietas deos Ph., frustra … homines auro, ebore, gemmis deos excolunt Lact. - excubō -āre -cubuī -cubitum
1. zunaj hiše (pod milim nebom, na planem) ležati, spati, prenočiti (prenočevati): moniti Lacedaemonii, ut … in agro excubarent Ci., in fano somniandi causā excubabant Ci., excubui clausam ante domum O., apes noctu deprehensae in expeditione excubant supinae Plin.
2. occ. na straži biti, stati, stražiti: Sen. ph., Fl., in armis (na boj pripravljen) excubare C., ad mare excubare C., duae legiones semper (noč in dan) excubabant pro castris C., naves, quae ad portum excubabant C. ki so bile usidrane za stražo, cum Caesar ad opus consuetudine … excubaret C. je ostal tudi ponoči pri … , excubitum in portas cohortīs ex legionibus … mittere S., omnis per muros legio excubat V., Cerberus excubat ante fores Tib., excubare ante cubiculi fores, ad praetorium Cu.; pren.
a) sola (laurus) excubat ante limina Plin. stoji, licet alni … in tutela ruris excubent plin.; pesn.: ille (Cupido) … Chiae pulchris excubat in genis H. (po Sofoklovem: Ἕρως ἐν παρειαῖς νεανίδος ἐννυχεύει) preži.
b) bedeti = skrbeti za koga ali kaj, paziti na kaj: Val. Max., Sen. ph., Iust., sapiens semper animo excubat Ci., excubabo vigilaboque pro vobis Ci., excubare hospitibus (dat.) Lucan., omnis eorum ars urbibus excubabat Plin. je služila mestom, rerum, non animi pretiis excubatur Plin., tot lumina in actus suos excubant Suet. - excurrō -ere -(cu)currī -cursum
I. intr.
1. ven leteti, ven teči, ven hiteti, odhiteti, naglo oditi: cum se excucurrisse illuc frustra sciverit Pl., ego dabo ei talentum, primus qui in crucem excurrerit Pl., excurrat aliquis, qui hoc tantum mali filio suo nuntiet Ci., mandavi utrique eorum, ut ante ad me excurrerent Ci. ep.; pren.: animi … excurrunt foras Ci., in quo (campo) excurrere cognoscique virtus posset Ci. kjer bi se mogla … razmahovati in kazati, orationem pariter cum sententia excurrere Ci.; occ.
a) kam poleteti: provincia, quo cives facile excurrunt Ci.
b) voj. pridreti iz česa, prodreti (prodirati) iz česa, udariti (udarjati) iz česa, zagnati se iz česa, planiti iz česa: ut omnibus portis excurrerent L., in fines Romanos populandi magis quam iusti more belli excurrere L.; pren.: Carthago ex Africa excurrere videbatur Ci.
2. pren.
a) (o stvareh) α) iztekati, izvirati: fons ex summo montis cacumine excurrens Cu. β) poganjati: recisis qui a latere excurrunt pampinis Plin.
b) (o krajih) moleti v kaj, štrleti v kaj, sezati v kaj, do (prek) česa, širiti se, razprostirati se: Plin., ab intimo sinu paeninsula excurrit L., promuntorium … in altum excurrens L., tribus haec (Sicania) excurrit in aequora linguis O., (regio Uxiorum) in primam Persidem excurrit Cu.; pren.: productiora alia et quasi immoderatius excurrentia (namreč v govoru) Ci.
c) (o verzih) končevati se na … : quorum prior et quattuor, secundus in quinque (syllabas) excurrit Q.
č) presegati mero: viginti et quod excurrit Veg., decem et quod excurrit Dig.
d) (v govoru) zaiti, zahajati, zastraniti (zastranjevati): ne oratio excurrat longius (predaleč) Ci., excurrere in aliquem laetum locum Q., extra ordinem excurrens tractatio Q., excurro et ad Parrhasium revertor Sen. rh.; prim.: sine ratione in pericula excurrere Sen. ph.
— II. (redko) trans.
1. preteči, prehoditi: prope iam excurso spatio Ter., computatio … post sextam excursa nocturnam (horam) Amm. ki poteče po šesti … uri.
2. preskočiti: multa improbe, sed venuste dicta excurrere Sen. rh. - excūsō -āre -āvī -ātum (ex in causa)
1. koga ali kaj izgovoriti (izgovarjati), zagovarjati, opravičiti (opravičevati): uxori (pri ženi) excuses te Pl., excusare se apud regem Ci., excusavit … Terentius, quod … diceret Ci., his omnibus me vehementer excusatum volo Ci. rad bi, da bi bil pri vseh teh čisto opravičen, Varroni (pri Varonu) tarditatem litterarum mearum excusare Ci. ep., si Lysiades … excusetur Areopagites esse Ci., cum excusaretur solum vertisse exsilii causā L., prodit atque excusat Bibulum C., legati venerunt, qui se de superioris temporis consilio excusarent C., multa dixi, cur excusatus abirem H. da bi se opravičil, excusare missos ignes O., vires O., ut verba mea Alexandro (pred Aleksandrom, pri Aleksandru) excusem Cu., cum per senectutem, quominus interesse valeret, excusasset Aur.
2. kaj kot opravičevalni razlog ali v opravičilo navesti (navajati), izgovoriti (izgovarjati) se s čim: excusare morbum, propinquitatem Ci., inopiam suam C., ille Philippo (pri Filipu) excusare laborem H., excusare valetudinem L., errorem (zablodo) et adulescentiam L., consternationem, ignorationem Cu., iis diversa excusantibus T.; z ACI: Iust., excusare ebrios nos fecisse Pl., excusare minus datum ad occultandam facinoris invidiam Suet.
3. iz opravičevalnih razlogov
a) odkloniti (odklanjati), odbiti: reditum Agrippinae excusavit ob … hiemem T., Baeticis contra unum hominem advocationem excusare Plin. iun.
b) refl. in med. rešiti se česa, odtegniti se čemu: Plin. iun., Suet., ex eo, cui in universum excusari mallet T. čemur se hoče raje povsem odtegniti.
c) excusari aliqua re ali ab aliqua re oproščen biti česa: tutelā alicuius Ulp. (Dig.), a coepta (tutelā) Paul. (Dig.), ab aliqua re Ambr.
4. pren.
a) (zopet) popraviti, preravnati, poravnati: crimen lacrimis Stat., fallacem unius anni fidem omnibus annis Plin. iun., nefas armis Cl.
b) (za)ščititi: se ab aliqua re (zoper kaj) Pall.; z ne = preprečiti, ubraniti, ovreti (ovirati): Pall. — Adj. pt. pf. excūsātus 3, adv. -ē, izgovorjen, opravičen: inter quae necessitate praesentium rerum … excusata T., excusatā rei familiaris mediocritate Suet., hoc … ego excusatior, si forte sum lapsus Plin. iun., excusatissimus essem Sen. ph., fieri id videtur excusate Q., quo excusatius sub exemplo acciperentur T., exoratus excusatius facies Plin. iun., sperabat se excusatius sacrilegia commissurum Iust. - excutiō -ere -cussī -cussum (ex in quatere)
I.
1. iztresti (iztresati), otresti (otresati) kaj, otresti se česa, iztresaje, otresaje odstraniti, s sebe vreči: formas litterarum in terram Ci., crinem flagrantem V., pulverem O., pulverem pedum Eccl., pulvis digitis excutiendus erit O., excutere iugum Cu., Plin. iun., vestem Petr. Od kod? z abl.: taurus excussit cervice securim V., hasta clipeo excussa V.; z de: ignem de crinibus O., pulverem de pedibus Eccl.; pren. otresti = vnemar pustiti (puščati), odpraviti, pregnati: excussis tuis vocibus Ci. ne zmenivši se za tvoj ugovor, Iuno excussa est pectore V., conceptum excute foedus V. otresi jarem … zveze, Chloë (Hloine ljubezenske spone) excutitur H., excutere metum de corde O., onus visceribus O. odpraviti, sensum alicui Cu. izgnati, febrem Plin., sitim Sen. ph., verecundiam Sen. ph., mentis intentio morā excutitur Q. preide.
2. occ.
a) iz (s) česa vreči, od česa vreči, pahniti, zagnati, iz (s) sebe vreči, izvreči, odvreči, izbi(ja)ti, v pass. izpasti, s česa pasti (padati): excutere aurigam (namreč z voza) V., excusso … aurigā Plin., excutitur magister V. pade ven, se zvrne, equus excussit equitem L., excutere lapide clavum Pl., oculum Pl., Cu., Suet., mihi misero cerebrum excutiunt tua dicta Pl., ut me excutiam atque egrediar domo Ter. da se poberem, procellae excusserunt imbrem Cu. so izbile dež iz oblakov = so izlile … Od kod? z abl.: mora rubetis O. trgati z … , cristas vertice V. zbi(ja)ti, radii manibus excussi V. iz rok padli, excussus curru V., Cu.; z dat.: Pelion Ossae excutere O. vreči s sebe Oso; z e(x): ancoram e nave L. sidro spustiti z ladje, usidrati se, poculum e manibus Pers.; pren. izgnati, odgnati, pregnati, spoditi: excutere Teucros vallo V., deum pectore V. božansko navdušenost otresti, cursu excuti V. zanesen biti, patriā excussus V., soporem excutere O. spanje pregnati, somnus excutit sibi se O. odpodi sam sebe, excussus somno O. prebudivši se, somno excutior V. zdramim se, valvarum strepitus lectis excussit utrumque H. je vzgnal, excussus propriis H. izgnan s svojega, aliquem sceptris excutere V. iz kraljestva izgnati, s prestola pahniti, excutere feras cubilibus Plin. iun., hostem oppidis et regionibus Fl.; pesn. v pomenu oropati koga česa: navis spoliata armis, excussa magistro V. brez krmarja.
b) iztisniti (iztiskati), izže(ma)ti, narediti: sudorem N., vomitum Pl., lacrimas Pl., Ter., ignis semina multa Lucr.; pren.: risum H. izsiliti, izvabiti.
c) nasum excutere (nos) usekniti (usekovati): Petr., nares impulso … spiritu (o)čistiti: Q.
č) voj. metati, lučati, degati, streljati: glandem L., glandes, telum O., tela T., fundis excussi lapides et sagittae Cu.
d) iztrga(va)ti, odstraniti (odstranjevati), odpraviti (odpravljati): agnam dentibus (ore) lupi O.; pesn.: excutere fundo moenia Stat.= do dna porušiti; pren.: omnia ista studia nobis de manibus excutiuntur Ci., excutere somnum O., Senecam Q. iztrgati iz rok mladine = odstraniti iz običajnega čtiva.
— II.
1. (s)tresti (stresati), razpe(nja)ti, razpreti (razpirati): (leo) gaudet comantes excutiens cervice toros V., excutere caesariem O., comas Q., pennas, brachia O., lacertum O., Sen. ph., habenas O. nategniti, rudentīs V. razviti, razpeti, sese Plin. tresti se; occ.: (oblačilo) stresajoč preisk(ov)ati: pallium Pl., Ph., gremium Petr., stragulis … excussis Suet., a ianitore semper excussa, ne quid inferret cibi Plin.
2. pren. prebrska(va)ti, preizkusiti (preizkušati), izpraš(ev)ati, razisk(ov)ati, pregled(ov)ati, preteht(av)ati, preudariti (preudarjati): freta Tartareosque sinus O., bibliothecas, omne scriptorum genus Q., qui cotidie excutitur Sen. ph. ki se … prelistava, prebira (o Vergiliju), totum diem Sen. ph., rationes rerum publicarum, probationes Plin. iun., non excutio te, si quid forte ferri habuisti, non scrutor Ci., portitores non modo reges, sed etiam imperatores nostros excutiant Ci., excutere omnes eorum delicias, omnes ineptias Ci., unum quemque eorum Ci. zaslišati, illud excutiendum est, ut sciatur, quid sit carere Ci.; z odvisnim vprašanjem: nisi quae delata essent, excussissem Cu., illic quid aequum, hic quid aequius sit, excutitur Q.; brezos.: in quo (iudicio) de iure triumphandi … excussum est Val. Max. se je razsodilo; tudi izsledovati: muliebris pectoris scientiam Sen. rh. — Adj. pt. pf. excussus 3, adv. -ē
1. iztegnjen, tog: palma excussissima Petr., excusse remittere pilam Sen. ph. z iztegnjeno roko.
2. preizkušen, dobro preudarjen: consilium Val. Max.
Opomba: Sinkop. obl.: excussit = excusserit Pl. - exeō -īre -iī (redko -īvī) -itum
I. intr.
1. ven iti, iziti, oditi, odhajati, odpotovati, odriniti, izseliti se: dum … exeo Pl., cum Catilinae dies exeundi constituta est Ci., vivum exire Ci., Vell. rešiti se, ut tum exirent N. Od kod? z adv.: exire inde Pl., hinc ab Thaide Ter., hinc N., nulla hinc exire potestas V. uiti, uteči; z abl.: portā Pl., portis apertis V., domo Pl., Ci., C., castris C., saeptis, statione V., fornice H.; s praep.: ex urbe Pl., Ci., e balneo, e patria Ci., e finibus suis, ex castris C., e conspectu V., de cavea, de triclinio, de provincia Ci., ab urbe L. Kam?: foras Pl., Varr., ad te Pl., ad me Ter., legati ad eos exierunt Ci., exire in alias domos tamquam in colonias Ci., in provinciam C., in luminis oras Lucr., ne solus rusve peregreve exirem H. da ne bi sam potoval; s sup.: exire praedatum in agrum Romanum L.; pesn. z inf.: eximus intus ludos visere Pl., exierant dare veris opes Stat. V pass. brezos.: crepuit ostium, exitur foras Pl., nollem huc exitum Ter. rad bi, da ne bi bil (da nisem) … izšel, uti inde exiri possit Ca., quā in Novam viam exitur Varr., non posse exiri C. da ni možno izseliti se; occ.
a) (iz)stopiti (i)z ladje, izkrcati se, stopiti na suho: Ostiae … eum exire posse Ci., exire de navi Ci. ep., neminem ex nave exire passus est N., exire in terram ci., N.
b) voj. vzdigniti se na vojsko, odriniti, iti na vojsko, na boj(išče): exitum est maxumā copiā Pl., cum paludatus exisset Ci., ex Italia ad bellum civile exire Ci., exire (sc. castris) de tertia vigilia C., ad pugnam V., L., in aciem L., extra vallum L.; (o ladjah) odjadrati, odpluti: prius quam classis exiret, cum classis exisset N.
2. (o stvareh)
a) (o tekočinah) izteči (iztekati): ut … e visceribus sanguis exeat Poeta ap. Ci., veterem exire cruorem passa O.
b) (o vodovju) α) iztekati se, izlivati se: per septem portus in maris aquas O., in Scythicum sinum Mel. β) čez bregove stopiti, čez bregove udariti: cum spumeus amnis exīt (= exiit) V. γ) pritekati, izvirati: fons solo exit V.
c) (o rastlinah) (pri)kliti iz … , poganjati: Varr., quae (arbor) stirpibus exit ab imis V., exit pampinus de stamine O., lupinus agro limoso exit Col., folia a radice exeunt Plin.
č) (o žrebu) iz žrebovnice iziti, izhajati, izžrebati se: Lamp., exit sors ci., cuius nomen exisset Ci. je bilo izžrebano, senatores, qui C. Verre sortiente exirent Ci., primus ante omnīs exit locus … V., omnium versatur urnā serius ocius sors exitura H.
d) pesn. na dan priti, na dan prihajati, posta(ja)ti, pojaviti (pojavljati) se: currente rota cur urceus exit? H., cum ipsis vocibus … exeunt gestus Q.
e) (o besedah) priti (prihajati) iz ust: verbum, oratio exit Ci., nihil non consideratum exibat ex ore Ci., nihil insolens (nobena ošabna beseda) ex eius ore exiit N., maligna et vix exeuntia verba Sen. ph.
f) iztekati se v kaj: artius exit in spatium (Bosporus Thracicus) Mel.
g) vzdigniti (vzdigovati) se, kvišku, v zrak odleteti, vzleteti, vzpe(nja)ti se, kvišku moleti: exire in auras Lucr. (o ognju), curribus auras in aetherias V., hic mihi domus exit V. se mi dviga, mi stoji, ubi (vites) exierint V. so se vzvile, exit ad caelum arbos V., colles exire videntur O., ut (novellae) in altitudinem exeant Plin.
3. pren.
a) iti iz (s) česa, izstopiti iz (s) česa, zapustiti (zapuščati) kaj: e(x) vita Ci., ali de vita Ci., Plin. iun. iti s tega sveta, zapustiti ga, umreti, e patriciis exire Ci. izstopiti iz patricijskega stanu, memoriā exire (z ACI) L. izginiti iz spomina, pozabiti se, opus laudabile, numquam a memoria hominum exiturum Sen. ph., exire de (e) potestate (sc. mentis) Ci. ali a se Petr. „iz svoje lastne oblasti priti“ = iz uma priti, pamet izgubiti, (v pf. tudi =) ne biti več gospodar samega sebe, me studio gloriae exisse Ci., exire servitio V. uiti mu, rešiti se ga; de sponte eius (filiae), id est de voluntate exire Varr. odpovedati se svobodnemu razpolaganju z njo.
b) zaiti v kaj: necesse est exeat in immensum cupiditas Sen. ph. = se mora vsekakor neizmerno razpasti.
c) occ. α) izkopati se iz … : aere alieno (iz dolgov) exire Ci. β) med ljudi priti, v javnost prodreti, raznesti (raznašati) se, razširiti (razširjati) se (pogosto z ACI): fama exierat N., si in turbam exisset N., opinio etiam sine auctore exierat L., exiit opinio Suet., in vulgus exire et posteris prodi Plin. iun., ea res prodita est et in vulgus exivit Gell. γ) (o času) miniti (minevati), poteči (potekati), preteči (pretekati): quinto anno exeunte Ci. konec petega leta, exeunte hieme S., dies exit censurae, indutiarum dies exierat L., nullus mihi per otium dies exit Sen. ph., securus tibi et laetus dies exit Plin. iun. δ) mero ali mejo prekoračiti, preseči (presegati), raztegniti (raztezati) se: vide, ne novenae istae partes non exeant extra pecoris minoris ac maioris nomen Varr., vestra vita, licet supra mille annos exeat, in artissimum contrahetur Sen. ph., probationes in tertium diem exierunt Plin. iun.; (o dogodkih) spadati, priti na (v) … , biti na (v) … : exit … in Maias sacrum Florale Kalendas O., exire in hunc mensem O., in urbis nostrae ducentesimum annum Plin. ε) nagniti (nagibati) se na kaj, obrniti se zoper koga: exire in iram Lucan. razjeziti se, in aliquem Stat. besneti. ζ) v govoru zaiti, zahajati, zastraniti (zastranjevati): in allegorias et aenigmata, in laudes Castoris et Pollucis Q.
— II. trans. (večinoma pesn.)
1. (podobno glag. excedere) iti čez kaj, prekoračiti kaj, preseči (presegati) kaj: limen Ter., flumen, Avernas valles, modum O., lubricum iuventae T.
2. (podobno glag. effugere) uiti, (iz)ogniti (izogibati) se komu, čemu: feros exibant dentis adactūs Lucr., corpore tela modo atque oculis … exit V., vim viribus exit V. odbija, venientem eludit et exit Stat., exire ictūs Ambr.
Opomba: Nenavadne obl.: impf.: exiebant It.; pf.: exīt (= exiit) Pl., V.; fut. act.: exeam Vulg., exies Luc., Vulg., exiet Sen. ph., Eccl., exient Lact. - exerceō -ēre -cuī -citum (ex in arcēre)
I.
1. (za)gibati, v tek spraviti, pognati, zagnati (zaganjati): si in me (pugnos) exercituru's Pl., adsiduo varioque exercita motu Lucr., quemadmodum stans iumentum … exerceri posset N., turbinem magno in gyro … atria circum exercere V. goniti po … , (Maeandros) … exercet aquas O. žene svoje … valove, exercita cursu flumina V. neprestano tekoče; z abl. instrumenti: assiduis bracchia telis exercere O. gibati roke ob …
2. occ.
a) vzri(va)ti, razri(va)ti, razrvati, razkopa(va)ti, orati, obdel(ov)ati, vzburka(va)ti, razburka(va)ti: exercere Rutulos colles, solum presso sub vomere, humum in messem, pinguia culta, tellurem, terram V., paterna rura bobus suis H., praedia rustica L., vineas, arbusta, campos Plin. iun., arva, Aegyptum T., agros Dig., indomitas qualis undas exercet Auster H.
b) k delu naganjati, k delu priganjati, goniti, pojati, poditi; med. poditi se, pojati se: familiam Ca., servos Ter., exercete, viri, tauros V., equos aequore campi exercere V. po poljani poditi, apes per rura exercet labor V. poja okrog po … , famulas ad lumina longo penso exercere V., cura salicti exercet rusticum V. daje kmetu dosti dela; pueri exercentur equis V. se ukvarjajo s konji, podijo konje, (apes) exercentur agris V., Romani in munitionibus exercentur C. se ubijajo z … ; v slabem pomenu = utruditi, upehati, ugnati (uganjati): exercito corpore fessus in lecto quiescebat S. utrujen zaradi telesnega napora, (equae) neque opere neque cursu exerceantur Col., exercere feras Icti.
3. pren. razgrebsti (razgrebati), vznemiriti (vznemirjati), razburiti (razburjati), preganjati, mučiti, stiskati: ignem exercentibus Euris O., exercere venatu saltus opacos Sil., casūs, in quibus me fortuna vehementer exercuit Ci., ambitio animos hominum exercet S., multiplex cura patres exercebat S., non te nullius exercent numinis irae V. te preganja, fatis exercitus V. preganjan, ergo exercentur poenis V. jih zadevajo kazni, Venus exercita curis V., aurum et purpura curis exercent hominum vitam Lucr., strenua nos exercet inertia H., pectora rebus vestris exercita sunt O. so se za vas mučila, promulgata lex exercuit civitatem L., quae (centumvirales causae) me exercent magis quam delectant Plin. iun.; mučiti, trpinčiti (medic.): alios astricta, alios resoluta alvus exercet, teretes (lumbrici), qui pueros maxime exercent, si vero sudor exercet Cels.
II.
1. (z vztrajnostjo) vaditi, (iz)uriti, (iz)vežbati; refl. in med. vaditi (uriti, vežbati) se: in hoc vocem et vires suas Ci., iuventutem C., remiges N., corpus S., Cu., in gramineis membra palaestris V.; sese saliendo, se ad cursuram Pl., quam quisque norit artem, in hac se exerceat Ter., exercere se in curriculo Ci., notavi in porticu gregem cursorum cum magistro se exercentem Petr., exerceri in venando Ci., dum armis exercetur Ci. se vadi v orožju, cum exercentur (athletae) Ci., ludicra exercendi (telesnih in orožnih vaj) aut venandi consuetudo Ci., exercebatur plurimum currendo et luctando N., pueros ante urbem lusūs exercendique causā producere L. da se vadijo; pt. pr. exercēns refl. vadeč: spectavit adsidue exercentes ephebos Suet.; pren. duševno vaditi, učiti, izobraziti (izobraževati): quid te exercuit? Ci., quod genus belli esse potest, in quo illum non exercuerit fortuna rei publicae Ci., exercere memoriam Ci., ingenium Corn., Q., ingenium nemo sine corpore exercebat S., exercere linguam litibus O., vario modo discipulos Suet.; refl. in med.: exercere se vehementissime in his subitis dictionibus Ci., se cotidianis commentationibus acerrime Ci., in hoc genere exerceri apud magistros Ci., pueri … discunt, exercentur Ci. ep., optimis studiis exerceri Cu., exercebatur apud Arellium Fuscum Sen. ph. učil se je, ne aliter exerceri velint Q.; tudi voj. (v orožju) vaditi, (iz)uriti: copias cogere, exercere, equos parare coepit C., se hoc genere pugnae exercuisse C., regem armavit atque exercuit adversus Romanos N., in armis Macedonas et mercenarios milites exercere L.
2. (vztrajno kaj) izvrševati, opravljati, upravljati, oskrbovati, ukvarjati se s čim, kazati kaj: dura imperia V., imperium Cu., Sen. ph., in plebe regnum L., medicinam Ci., medicinam fame Plin., quam scit uterque, libens exerceat artem H., exercere arma, palaestras, labores V., vindemia, propter quam totius anni labor exercetur Col., exercere pharetram aut acres arcus Val. Fl., exercere facundiam S. fr., T. ali (met.) verba L. ukvarjati se z besedno umetnostjo, gojiti jo; drž.pr. in jur.: exercere iudicium Ci. soditi, quaestionem Ci., S., L. preiskavo odrediti, preiskovati, vectigalia Cu. upravljati; pesn.: vocem Pl. oglasiti se, cantūs V. peti, balatum V. (za)beketati, choros V. voditi, vices V. v službi se vrstiti, pacem aeternam et hymenaeos V. negovati … in obhajati … , commercia sociae linguae O. ob skupnem jeziku med seboj občevati; z abstr. obj.: izvajati, izpolnjevati, izvršiti (izvrševati), gojiti, izpustiti (izpuščati) (jezo na koga), (po)kazati: amorem Pl., amores ad aliquam Cat., civile ius Ci., crudelitatem non solum in vivo, sed etiam in mortuo Ci., libido crudelitatis exercendae Ci., exercere inimicitias Ci., inimicitias in tanta re S., inimicitias cum aliquo S., ali simultates cum aliquo S., L. v sovraštvu živeti s kom, iras O., odium in prole paternum O., odium in aliquem Vell., in aliquo vim suam N., ali in aliquo opes L. svoj mogočni vpliv izvajati, vim victoris Fl., victoriam L. izvajati (izkoriščevati), victoriam crudeliter S., acerrume victoriam nobilitatis in plebem exercuerat S., victoriam foede in captis exercere L. po zmagi nemilo ravnati z ujetniki, exercere libidinem et avaritiam in socios L., iustitiam Plin. iun.; pesn.: exercere diem V. svoj dnevni posel opravljati, sitim Sil.; occ. ukvarjati se s čim, obdelovati kaj: Cyclopes exercent ferrum V. kujejo, (Arachne) antiquas telas exercet O. prede marljivo kakor prej, non arma iuventus exercet V. ne suče orožja, arma contra patriam exercere T. nositi, metalla auri atque argenti exercere L. zlato in srebrno rudo kopati, neque arva aut metalla aut portus nobis sunt, quibus exercendis reservemur T., armorum officinas exercere T., exercere piraticam, piraticam adversus patriam Iust. cauponam Dig., krčmariti, navem Icti. ukvarjati se z ladjarstvom, pecuniam, fenus Icti. denar na obresti posojati, exercitae pelles Cael. ustrojene. — Adj. pt. pf. exercitus 3
1. izvežban, izurjen, izšolan, vajen česa: Cl., ad cubituram magis sum exercita Pl. ap. Non., civitas cotidianis exercita bellis C., exercere bello, militiā, tantis rebus T., Agrippina exercita ad omne flagitium T., exercita eloquentia T., trinitas agendis rebus exercitior facta Tert.; z inf.: exercitus velare odium fallacibus blanditiis T. Adv. komp. exercitius bolj izurjeno: Ap.
2.
a) (o osebah) hudega vajen, v hudem (v nadlogah) izkušen: Plin. iun., omnibus iniquitatibus exercitus Ci. ep.
b) pren. (o razmerah) poln nadlog, težaven, mučen: Plin. iun., quid laboriosius, quid magis sollicitum, magis exercitum dici potest? Ci., dura hiems, exercita aestas T., finem tam exercitae militiae orabant T., pueritia exercita Suet. - exhauriō -īre -hausī -haustum
1. (o tekočinah) izčrpati, izprazniti: tantum vini in Hippiae nuptiis exhauseras Ci. si bil popil, iam exhausto illo poculo mortis Ci., exhaurire sentinam Ci., fons exhaustus Hirt., exhaurire fossas cloacasque L. očistiti, osnažiti, flumen Pr., solibus amnes Stat., exhaustum uber V. izmolzeno, prazno vime; pren.: sentinam rei publicae ex urbe exhaurire Ci.
2. (o suhih telesih) izprazniti, pobrati, vzeti, odnesti: terram manibus C., humum ligonibus H. izkopati, tecta L. opleniti, exhaustum aerarium Ci. prazna, cum omnem pecuniam ex aerario exhausissetis Ci., praedam ex fortunis publicanorum exhaurire Ci., apes exhaurire V. čebelam med vzeti, exhausta pharetra O. prazen tul.
3. pren.
a) izčrpati, izprazniti, izsesati, vzeti, izpiti (moči), koga rešiti česa, koga spraviti ob kaj, oslabiti, uničiti: Stat., Atheniensibus exhaustis praeter arma et naves nihil supererat N., exhaustis patriae facultatibus N., illi exhausti sumptibus bellisque Ci. izsesani, provincias, reges, socios exhauriunt Ci., aliquam partem ex tuis laudibus exhaurire Ci., exhaurire vim aeris alieni L. poplačati, cursu corpora exhausta Cu. oslabljena, upehana, fortissimum hominem vitam sibi manu exhausisse Ci. da si je smrt zadal, ea plāga reliquum spiritum exhausisset Ci., urbs exhausta funeribus L., mitto ea, quae bellando exhausta sint V. kar je bilo v vojni uničeno, exhaurire vires, heredem legatis Plin. iun.
b) končati, prebiti, prestati, pretrpeti, izkusiti: actio consumpta superiore motu et exhausta Ci., tantus fuit amor, ut exhauriri nulla posset iniuria Ci. ep., poenarum exhaustum satis est V. dosti je maščevanja, labor, cui numquam satis exhausti est V. ki se ne more nikdar docela izvršiti, labores exhausti aut exhauriendi L.; poseb. o zoprnostih (prim. ἐξαντλεῖν κακά): exhaurire pericula V., T., bella, omnes casus V., dura belli L. nadloge v vojni, belli molem Cu., sic exhaustā nocte T. po tako prebiti noči.
Opomba: Pt. fut. act.: exhausūrus Sen. ph. - exhibeō (star. exibeō) -ēre -uī -itum (ex in habēre)
1. pripeljati koga, privesti koga, prinesti kaj, predložiti kaj, poseb. jur.: Pl., Sen. ph., Eccl., exhibeas nobis Verrucium Ci. privedi … sem, fratres saltem exhibe Ci., exhibere testem Cu., aliquem ad iudicem, debitorem in iudicium Icti., exhibe librarium legum Ci., exhibere pallium, centonem Petr., rationes Plin. iun., tabulas testamenti Suet.; pren.: veritatem exhibere Cu. dognati; occ.:
a) oddati, izdati, predati, izročiti: omnia alicui integra Ci., servum Ci., uxorem, liberos Icti., agere ad exhibendum Icti. tožiti za izročitev, ad exhibendum formulam accipere Plin. iun. besedilo (formulo) tožbe za izročitev.
b) dopustiti, pripustiti, dovoliti, privoliti: exhibe liberam contionem Argis V., in non exhibitis lusa toris O.
2. pren. kazati, izkaz(ov)ati, pokazati, izkaz(ov)ati, razode(va)ti, spoznati dati: populo Romano philosophiam Ci., exhibuit gemino praesignia tempora cornu O., exhibuit linguam paternam (drzni očetov jezik) O., exhibere querulos ore gemente sonos O. tožeče glasove spustiti, formamque removit (dea) anilem Palladaque exhibuit V., ubi calor … aestatem quoque similem exhibet Cels., quorum virtus exhibet solidum decus Ph. kaže pravi sijaj, ex hac nota sapientem alicui exhibere Sen. ph., vere civilem virum exhibere Q., pruna nucibus insita faciem parentis … exhibent Plin., memorabile populi Romani oculis spectaculum exhibuit publicum funus Vergini Rufi Plin. iun.; z dvojnim acc.: tres tibi se nudas exhibuere deae O., exhibere se adorandum adeuntibus Suet.; occ.
a) izvrševati, izkazovati, izprič(ev)ati, dokaz(ov)ati, uresničevati: imperium Pl., virtutem Iust., regi fidem Cu., domino fidem et benevolentiam Col., alicui humanitatem Plin. iun., moderationem clementiamque in aliqua re Suet., vicem tortoris Cels. posel mučitelja opravljati, vicem spodii Plin. kovinski pepel nadomeščati; pesn.: promissa exhibent fidem O. se izpolnjujejo, exhibere vocis fidem Ph. dokaz(ov)ati resničnost besed, uresničiti (uresničevati) besede.
b) biti za kaj, služiti komu za kaj: exhibere pertinacem inimicum Val. Max., alicui ministratorem Suet., professum adversus Phocenses ducem Iust., pro fratre hostem Iust.; se exhibere s predikatnim acc. izkaz(ov)ati se: se admirabilem Val. Max., malle se tribunum omnibus exhibere quam paucis advocatum Plin. iun.
c) povzročiti (povzročati), storiti, delati, prizade(va)ti: argutias Pl., alicui molestiam Pl., Ci. idr. mnogo sitnosti prizade(va)ti komu, alicui negotium Pl., Ci., idr. mnogo truda (sitnosti) prizade(va)ti komu, ipse exhibes negotium tibi Plin. iun., exhibere curam (delo) puellis Tib., aliquanto minus difficultatis Cels., alicui difficilem laborem Col.; s predikatnim acc.: rem salvam Pl., vias tutas O.
č) rediti, hraniti, preživeti (preživljati), vzdrževati: aliquem alimentis, vitam misere, diu vitam stupri patientiā Iust., se, parentes, uxorem, nautas Icti., dare athletae, unde se exhiberet Dig., aliquem benigne triduo exhibere Vulg.
d) da(ja)ti, poda(ja)ti, ponujati, podeliti (podeljevati), (na)kloniti, pokloniti (poklanjati): librum, quem … promiseram, exhibeo Plin. iun., exhibere cibum, potum, tectum Icti., palatinis … dapes Lamp., milites Lact. da(ja)ti, vicariis suis epulas Lact.; poseb. v amfiteatru igre, boje prirediti (prirejati), nastopiti da(ja)ti komu: comoediam publicis spectaculis, Troiae lusum, gladiatoria munera, naumachiam, quadrigarum certamina Suet., ad ferrum quadrigentos senatores Suet., Thessalos equites, adulescentulum Lucium Africanas Suet., Plin. iun. afriškim panterjem. - exhibitiō -ōnis, f (exhibēre)
1. jur.
a) privedba, postavitev: testium Cod. Th.
b) prikaz, izročitev, predaja: chirographi Gell., tabularum testamenti G. (Dig.).
2. oskrbovanje, vzdrževanje, zalaganje stroškov za kaj: thermarum Cod. Th., publici cursus Cod. Th., Cod. I., educationis Cod. I. vzgojni stroški.
3. prehranitev, živež: Tert., Ulp. (Dig.), Paul. (Dig.) - exhortātiō -ōnis, f (exhortārī) spodbujanje, spodbuda, bodrilo, prigovarjanje: Plancus in Ci. ep., Petr., Sen. ph., Plin. iun. idr., exhortatio tacita T., mutua T. klic v spodbudo, exhortationes et preces miscebat T. je spodbujal in prosil, haec exhortatio mea non eo pertinet Q.; s subjektnim gen.: exhortatio ducentium Q., ducum T.; z objektnim gen. = bodrilo za kaj: exhortatio studiorum Q.
- exigō -ere -ēgī -āctum (ex in agere)
I.
1. izgnati (izganjati), odgnati (odganjati), pregnati (preganjati), spoditi: exigere omnes foras Pl., uxorem Pl., Ter., Suet., odsloviti, zavreči, hiberno tempore non prius pastum (na pašo) exigere, quam pruina evanuit Varr., Tarquinius exactus est Ci., post reges exactos Ci., exactos tyrannos … bibit aure vulgus H., hoc initium fuit exactorum N., lupos fames exegit V. je ven pognala, exactus furiis suis O., exigere elephantos ultra aciem Cu. Od kod? z abl.: indigne exigor patriā innocens Naev. fr., campo exiguntur quadrigae L., eum domo exegerunt L.; s praep.: virum ab se Pl., capellas a grege Varr., reges ex civitate Ci., hostem e campo L., cervam e montibus L., e stratis corpus Stat. vskočiti s … Pren.: labore lassitudo est exigunda ex corpore Pl., vestimentis exigere frigus atque horrorem Lucr., exigere curas H., non vis exiget otium H., ne bo pregnala (motila) miru, agrorum exigere fructūs L. izvažati, merces Col. prodajati, aliquem vitā exigere Sen. ph. usmrtiti; pesn.: Hebrus exigit aquas O. izliva svoje vodovje v morje.
2. occ.
a) igralca ali igro žvižgaje ali cepetaje z odra pregnati, izžvižgati, izcepetati, v pass. tudi = propasti: spectandae an exigendae sint vobis prius Ter., partim sum earum exactus Ter.
b) (o rastlinah) pognati (poganjati): radices Cels., latum folium, duplices uvas, brevem materiam Col.
c) (kako orožje) pognati (poriniti) v kaj, skozi kaj, zamahniti s čim v kaj, prebosti kaj: ensem per costas, ensem per medium iuvenem V., ferrum per ilia V., O., ferrum per viscera Lucan., gladium per viscera Fl., exactus viribus (s silo) ensis O., exigere tela in aliquem Sen. ph., manum Q., illum exigit hasta Val. Fl.; pren. (pri)siliti k čemu: exigi in poenas Stat.
II.
1. izterjati, poterjati, pobirati, preje(ma)ti, s silo nabaviti (nabavljati), zahtevati: frumentum, numerum tritici, nomina sua, nummos, pecunias a civitatibus pro frumento, quaternos denarios in singulas vini amphoras portorii nomine, vectigalia Ci., tributa Ci. ep., in nautis remigibusque exigendis Ci. pri nasilnem odvzemu, exigere acerbissime pecunias imperatas, obsides ab Apolloniatibus, equitum peditumque certum numerum a civitatibus C., aes H., vigilias vicatim L., talenta Cu.; z dvojnim acc.: unum quemque iuxta vires exegit tam argentum quam aurum Vulg.; v pass. z acc. rei: exigor portorium Caecil. fr. carina se zahteva od mene, sese pecunias maximas exactos esse Q. Metell. Num. ap. Gell.
2. occ. zahtevati, da se kaj pogodbi primerno opravi, od tod
a) (uradno o cenzorjih) nadzorovati: sarta tecta L. stavbno stanje (poslopij), viam tensarum Ci., aedes privatas velut publicum opus L., opus Col.; pesn.: ipsa, quod hae faciunt, opus exigit O.
b) meriti, izmeriti, odmeriti, premeriti (premerjati), umeriti (umerjati), preteht(ov)ati, preisk(ov)ati: ad perpendiculum columnas Ci., aliquid mensurā, materiam ad regulam et libellam Plin., pondus margaritarum suā manu Suet.; pren. meriti, preteht(ov)ati, presoditi (presojati): ad summam veritatem legitimum ius Caelius in Ci. ep., nolite ad (po z loc.) vestra instituta exigere ea, quae Lacedaemone fiunt L., exigere opus ad vires suas, humanos ritus ad caelestia O.
3. pren.
a) zahtevati, siliti k čemu: a teste veritatem exigunt Ci. zahtevajo, exspectabo ea, quae polliceris, neque exigam Ci., exigere promissum ab aliquo, a se mercedem caritatis suae Ci., duplices ab aliquo mercedes Q., officia a suis, a singulis ius iurandum Cu., rationem Val. Max., Sen. ph. idr., ab aliquo rationem alienae culpae Sen. rh., disciplinam severissime Suet.; o kazni (ki se je sprva le plačevala, in sicer z živino ali denarjem): antiquo memores de vulnere poenas exigit alma Venus O. Venera zahteva nespravljivo kazen za … = kaznuje za … , tako tudi: exigere a violatoribus gravia piacula L. hudo jih kaznovati, supplicium de aliquo Fl. kazen izvršiti na kom, ab aliquo exigere ultionem necati infantis Iust. maščevati se komu zaradi … ; pesn. z dat.: huic poenam exigit ira deae O. ga kaznuje, exigerem nostrae qualia damna notae? O. V pass. z acc. rei: intellegeres, quod multo minora exigaris ab eo Vulg. da te dokaj manj kaznuje, ferus sacrae viae vastator poenas exactus est vastationis suae Cass. je bil kaznovan za … , je pretrpel kazen za … — Skladi (glag. v pomenu zahtevati): s finalnim stavkom: hanc a te operam exigo, ut me audias Ci., si tamen, ut referam breviter mala iuncta pudori, exigis O., ille haud amplius, quam ut duo ex tribus filiis secum militarent, exegit Cu., cum exigis a quoquam, ne peieret Iuv., nihil … a comitibus exegerat quam ne potestas cuiquam capitis sui fieret Suet.; z ACI: Suet., Paul. (Dig.); v pass. z NCI: ubi exigitur argentarius rationes edere Ulp. (Dig.); o stvareh, večinoma abs.: ubi res vigiliam exigeret Vell. ko bi bilo treba budnosti, prout res exigit Plin. nanese, si ita res familiaris (gospodarstvo) exigat T., si quid res exigeret Vell.
b) occ. povprašujoč zvedeti, izvedeti, izprašati kaj: facta alicuius O., exacta refero V. kar sem izvedel, rei causam exigere Cu., exactum et a Titidio Labeone, … cur … ultionem legis omisisset T.; prim.: rationem saporum exigere H. proučiti.
III.
1. (do konca) dognati, dovršiti, izvršiti, (do)končati: exegi monumentum H., exacta carmina H., iamque opus exegi, quod … O., his demum exactis V., exactus tenui pumice versus eat Pr. skrbno opiljen, suo cultu ad magnificentiam exacto Cu., commentarii ita exacti Q.
2. mimo česa iti, mimo česa priti, kaj preiti, prehoditi (prehajati), prevoziti (prevažati), za seboj pustiti (puščati) kaj: cum primus equis exegit anhelis Phoebus Athon Val. Fl., exigere hibernum mare Plin.
3. pren.
a) (dobe) preteči (pretekati), dokončati: mediam dies exegerat horam O., Iuppiter … spatiis exegit quattuor annum O. je leto v štiri dobe dokončal, Phoebe, qui aestivos spatiosius exigis ignes Pr. = ki delaš dolge poletne dneve; v pass. = izteči se, poteči, preteči, miniti: tertiā vigiliā exacta, temporibus exactis Ci., aestas prope exacta erat C., ante exactam hiemem C. pred koncem zime, iam aestatem exactam esse S., aestatibus tribus exactis V. po preteku treh poletij, annuus exactis completur mensibus orbis V., dies exactus erat O.; occ. prebiti, preživeti: aerumnam Pl. prestajati, malam aetatem Pl., exactā aetate mori Ci. v visoki starosti, zelo prileten, exacta sua aetate S. ko se je bližal smrti, exigere aevum Lucr., V., O., vitam Ca. fr., Luc. fr., Ter., S., Vitr., Val. Max., Petr., Sen. ph., ut tecum annos exigat omnīs V., exacto tempore vita cedat H., eodem anno Q. Fabius Maximus moritur exactae aetatis L., ali exacta aetate feminae T. v visoki starosti, exigere senectutem Val. Max., noctem Petr., triginta dies in exspectatione mortis Sen. ph., diem supremum noctemque T., exacto per scelera die T., exigere ullum tempus iucundius Plin. iun., exactā pueritiā Iust.
b) določiti (določati), odrediti (odrejati), ukreniti (ukrepati), skleniti (sklepati), posvetovati se, dogovoriti (dogovarjati) se glede česa, pogajati se za kaj, preudarjati kaj, premišljati kaj: non satis exactum, quid agam Ci., ali nec satis exactum est, corpus an umbra forem O. še ni določeno (dognano, gotovo), non habet exactum, quid agat O. ne ve natančno, de his rebus ut exigeret cum eo Plancius in Ci. ep., tempus secum ipsa modumque (moriendi) exigit V., talia exigentīs … hostes oppressere L. sklepajoče, talia secum exigere O., quo (die) de his coram exigere possimus Plin. iun. — Od tod adj. pt. pf. exāctus 3, adv. -ē, dovršen = natančen, točen, določen, popoln, skrben: difficile est, quot ceciderint, exacto numero affirmare L., exacta fides O., acies falcis Plin., frugalitas Sen. ph., cura exactior Suet., nil exactius … est Mart., exactissimus cultus caerimoniarum Val. Max., exactissimum ingenium Sen. rh., vir exactissimus Plin. iun., exactissima diligentia Front., exacte perorare Sid., exactius disserere Gell., exactissime pascere Sid.; z gen. (v čem): morum fabraene exactior artis O. - eximō -ere -ēmī -emptum (ex in emere)
I. izvze(ma)ti, vzeti iz (z, od) česa, jemati iz (z, od) česa, odvze(ma)ti: ulmos bene cum radicibus, acina de dolio Ca., rem acervo O., exempta … spinis de pluribus una H., eximere medullam e caule, lapillos ventre crocodilli Plin., telum Q., dentem Neroni Suet., venena suctu corporibus Plin. izse-sa(va)ti, anulum digito Iust. s prsta sneti.
— II. pren.
1. (o času)
a) izvze(ma)ti, odvze(ma)ti, izpustiti (izpuščati): unum diem ex mense, biduum ex mense, ex anno mensem Ci., tot annos e vita T.
b) preskočiti: biennium L.
c) (iz)gubiti, (po)tratiti: diem (dicendo, namreč pred sodiščem) Ci. ep., calumniā dicendi tempus Ci. ep., ea res exemit illum diem L. je vzela, eximere diem Plin. iun., tempus Suet.
č) prebiti, preživeti: aetas male exempta Sen. ph., post tempus hiemalis quietis exemptum Amm.
2. (od)vzeti komu ali čemu kaj, odtegniti (odtegovati) komu ali čemu kaj: moram certaminis hosti L., Leucas exempta est Acarnanum concilio L., otiosae peregrinationi tempus eximere Cu.
3. koga iz števila, seznama izvze(ma)ti, črtati, izbrisati: aliquem de proscriptorum numero N., nomen Roscii de tabulis, aliquem ex (de) reis Ci., nulli eximentur Ci. nihče ne bo izvzet = vsi brez izjeme, aliquem turbae … auctorum eximere Q. povzdigniti iz … , hominibus se eximere Cu. ločiti se od ljudi; pesn.: aliquem memori aevo eximere V. izbrisati iz spomina potomstva, Phraaten numero beatorum eximit virtus H.
4. kaj odvzeti = odpraviti, odstraniti: numquam … omnes balineae mihi hanc lassitudinem eximent Pl., illud, quod me angebat, non eximis (sc. mihi) Ci., eximere amicitiam ex natura rerum Ci., eximere labem V., postquam exempta fames epulis V. je bila utolažena (bolje act.!), eximere alicui atras curas, sollicitis animis onus H., religionem L., discrimen nationum Cu., dubitationem Q., sensum rei gestae Fl.; alicui non eximitur, quin … kdo si ne da iz glave izbiti, da … : plurimis mortalium non eximitur, quin primo cuiusque ortu ventura destinentur T.
5. koga česa oprostiti (oproščevati), rešiti (reševati), osvoboditi: z abl.: aliquem obsidione, servitio, servitute, crimine L., rem miraculo L. stvari čudežnost odvzeti; s praep.: aliquem ex cruciatu Pl., an eximes ex hoc miseram metu? Pl., eximere aliquem ex culpa Ci., agrum de vectigalibus Ci., aliquem de nervo (jetništva, sužnosti) L., aliquem ex servitute L.; pesn. in poklas. z dat. = odtegniti (odtegovati): eximere aliquem noxae L., poenae O., T., Dig., aliquem supplicio magis quam crimini Cu., nos sceleri Val. Fl., aliquem opinionibus vulgi Q., vitae, morti T., quas mors odio et gratiae exemit T., eximere aliquem notae iam destinatae Gell.; z in in acc.: Syracusas in libertatem eximere L. Sirakuze osvoboditi.
— III. izvze(ma)ti: Ci. idr., maiestatis quaestionem T.
— IV. koga zadrževati, da ne pride pred sodišče: Ulp. (Dig.), Paul. (Dig.) - exīstimō, st.lat. exīstumō, -āre -āvī -ātum (ex in aestimāre, aestumāre)
I. (večinoma z gen. pretii) (o)ceniti: neque quod dixi flocci existumat Pl., minas tuas quanti volet existimabit Ci., eius vita tanti existimata est Ci., magni eius opera existimata est N., utcumque haec … existimata erunt L.
— II. pren.
1. imeti za kaj, smatrati za kaj, šteti za kaj, v pass. šteti se za kaj, veljati za kaj;
a) v act. z dvojnim acc., v pass. z dvojnim nom.: eum, qui hoc facit, avarum possumus existumare Enn., illum hominem eruditum et perfectum existimabant Ci., aliquid memorabile, verum alienum, se parem existumare S., se munitos existimabant C., unicum bonum diuturnam vitam existimare Cu., qui amicissimus nostrorum hominum existimatus est Ci. ki je veljal za najboljšega prijatelja, scribae existimabantur mercennarii N., Hortensius … diu princeps oratorum existimatus est Q.
b) z gen. qualitatis: eae leges debent populi Romani existimari Ci. sme veljati, da izhajajo (izvirajo) od … , ut optimarum partium existimaretur N. za pristaša optimatov.
c) in abl. qualitatis: eam summā pudicitiā existimari Ci. da jo imajo za zelo sramežljivo.
č) z in z abl.: Plin., socii in hostium numero existimati Ci.
d) z inf.: maximum existimavit quaestum memorem gratumque videri N. imel je za največji dobiček.
2. sodbo izreči (izrekati), soditi, presoditi (presojati), razsoditi (razsojati), odločiti: existimare facilius possunt, qui adfuerunt Ci.; pogosto z de: quid socii de imperatoribus nostris existiment Ci. kako izrekajo sodbo, kako sodijo, exstant orationes, ex quibus existimari de ingeniis eorum potest Ci., quis autem de ipso sapiente aliter existimat, quin … Ci. kdo bi o modrijanu samem ne sodil, da … , de qua causa vos existimare … melius est L., bene de aliquo existimare, male de aliquo existimare Ci. idr. dobro (ugodno), slabo (neugodno) soditi (govoriti) o kom, v pass.: aegre ferebat de se ab iis male existimari N. da o njem neugodno sodijo; z odvisnim vprašanjem: quorum quanta mens sit, difficile est existimare Ci., nunc vos existumate, facta an dicta pluris sint S., existumabitis, qualis illa pax aut deditio sit S., existimari non potest ali vix existimari potest, utrum … an … C., L. Subst. pt. pr. exīstimantēs -ium, m presojevalci, sodniki, kritiki: Ci.
3. (tega) mnenja biti, meniti, misliti: an vos aliter existimabitis Ci., ut existimant, ut Cicero existimat Q., ita intellegimus vulgo existimari Ci.; z obj.: quod ego nullo modo existimo, quod ego longe secus existimo Ci., id quod omnes semper existimaverunt Ci.; v act. z ACI, v pass. z NCI: merito id fieri uterque existumat Pl., ego sic existimo, hos oratores fuisse maximos Ci., non omittendum sibi consilium Nervii existimaverunt C., existimans se Afros corrupturum N. da bo mogel … , ne quis existumet memet studium meum laudando extollere S.; Africano vim attulisse existimatus est Ci., ea disciplina in Brittania reperta esse existimatur C. je po splošnem mnenju … nastala, qui vivere existimantur N. ki baje žive, Themistocles suasisse existimatur Atheniensibus Q.; z odvisnim vprašanjem: haud existumans, quanto labore partum Ter. - exoculō -āre -āvī -ātum (ex in oculus) koga, kaj oslepiti, komu oči izbiti: ni ei caput exoculassitis (= exoculaveritis) Pl.; pren.: exoculare Fortunam Ap.
- exōsculor -ārī -ātus sum
1. goreče poljubljati: Fr., collum uxoris, manūs cum fletu Suet., vulnus manusque Othonis exosculantes T., multum ac diu adulescentem exosculari Plin. iun.; pt. pf. v pass. pomenu: Ap., Amm.
2. pren. laskavo hvalo da(ja)ti čemu, poveličevati kaj: sententiam Sen. ph., ingenium pueri Gell.