-
catōnium -iī, n (iz gr. κάτω spodaj) podzemlje: Lab. ap. Gell., Eccl.; od tod besedna igra: vereor, ne in catonium Catoninos Ci. ep.
-
catoptrītis -tidis, f (gr. κατοπτρῖτις) katoptritida, dragulj, v katerem kakor v zrcalu odsevajo podobe: Plin.
-
catorchītēs -ae, m (gr. κατορχίτης, sc. οἶνος) smokvino vino: Plin.
-
catta -ae, f (cattus) mačka: Mart., Vulg.
-
Cattī, Catthī, gl. Chattī.
-
cattīnus (cātīnus) 3 (catta, cattus, cātus) mačje siv: oculi Acr.
-
cattus (cātus) -ī, m (najbrž kelt.) maček: Isid.
-
catula -ae, f (catulus) psička, psiček: Pr., Aur.
-
catulaster -trī, m, gl. catlaster.
-
catulīnus 3 (catulus) pasji: caro Pl. ap. P. F.; subst. catulīna -ae, f (sc. caro) pasje meso, psetina: Plin.
-
catuliō -īre (catulus) goniti se: Varr. (o psici).
-
catulītiō -ōnis, f, gl. catlītiō.
-
Catullus -ī, m Katúl, rim. priimek. Poseb.
1. C. (po drugih napačno Q.) Valerius Cat. Gaj (Kvint) Valerij Katul, slavni lirik in epigramatik, Nepotov prijatelj, roj. l. 87 v Veroni, umrl okoli l. 50: N., H., O., Tib., Pr. idr. Od tod adj. Catulliānus 3 Katúlov: basia Mart.
2. Catullus (Urbicārius) Katul Urbikarij, mimograf v Domicijanovem času: Iuv.
3. Cat. Messālīnus Katul Mesalin, ovaduh v Domicijanovem času: Iuv., Plin. iun.
4. Catulla Katula: Iuv.
-
catūlōticus 3 (gr. κατουλωτικός) ki pospešuje celjenje: medicamentum P. Veg.
-
catulus -ī, m (prim. umbr. catel = lat. catulus; cattus, catta)
1. živalski mladič, skòt, pl. (o kačah) zalega: Luc. ap. Non., suis Pl. prasè, leaenae H. ali leonis H., Ambr. levček, ovis Col.; v pl.: ferai (= ferae) catuli Lucr., ad cubilia et catulos ferarum bestiarum ire L., dum... catulos ferae celent inultae H., c. cervae H. jelenčki, srnice, c. ursae O. medvedki, c. (luporum) V. volčiči, c. leonini Val. Max., vulpis Plin. ali vulpini c. Ph. lisičke, c. tigris, simiae, mustelae, lacertae, serpentis Plin.
2. ščenè, mlad pes, psiček: Varr., Col., Plin., Lamp., Chrysippus, qui... omnia in perfectis et maturis docet esse meliora, ut in equo quam in eculeo, in cane quam in catulo Ci., sic canibus catulos similīs, sic matribus haedos noram V., venaticus,... militat in silvis catulus H.; preg.: aliter catuli longe olent, aliter sues Pl. — Kot nom. propr. Catulus -ī, m Kátul, „Psiček“, „Pesek“, priimek Lutacijevega rodu (gl. Lutātius).
3. pren. psiček, nekakšna spona: Luc. ap. Non.
-
catumeum -ī, n daritvena pogača: Arn.
-
Caturĭgēs (Caturīgēs) -um, m Katurigi, ligursko ljudstvo v Narbonski Galiji: C., Plin.
-
catus1 3, adv. -ē (sab. po Varr.)
1. oster, tenkozvočen, zveneč: signa Enn. ap. Varr.
2. pren. ostroumen, bistroumen, dovtipen, pameten, razborit, prebrisan, premeten, prekanjen, zvit, pretkan, spreten, vešč: Pl., Ter., Varr., c. Aelius Sextus Enn. ap. Ci., c. dicta Enn. ap. Varr., quis prudentem et, ut ita dicam, catum ex re externa iudicet? Ci., qui feros cultus... voce formasti catus H., ille catus, quantumvis rusticus H. premeten, čeprav zarobljen; z abl. ali gen. razborit v čem, vešč česa, čemu, v čem: experimentis catus Ap., catus linguā, arte palaestrae, legum Aus.; z inf.: Ap., catus... cervos iaculari H. spreten, da...
-
cātus2, gl. cattus.
-
Catuvolcus -ī, m Katuvolk, eburonski kralj: C.