-
per-cōpiōsus 3, adv. -ē (per in cōpiōsus) zelo obilujoč z izrazi, zelo gostobeseden, zelo mnogobeseden: Sid., legi enim librum tuum, identidem repetens ea maxime (non enim mentiar), quae de me scripsisti, in quibus quidem percopiosus fuisti Plin. iun.
-
per-currō -ere -cucurrī in -currī -cursum (per in currere)
I. intr. teči, hiteti: Ter., Lucr. idr., citato equo Cales L., per temonem C.; metaf.: per omnes civitates percurrit oratio mea Ci. —
II. intr.
1. preteči (pretekati), preleteti (preletati), prehite(va)ti, hitro prehoditi (prehajati), hitro (pre)potovati: Lucr., Pr., Plin. idr., agrum Picenum C., pulpita H., aristas O. teči (leteti) preko (čez), pollice chordas O. preletati strune = brenkati na strune, pectine telas V. skozi greben spuščati, na brdo tkati, omnes conventūs Hirt. obiti (obhajati).
2. metaf. (v mislih) preleteti (preletati), premisliti (premišlj(ev)ati): animo polum H., aevum animo Sen. ph., multa animo et cogitatione Ci.; occ.
a) z očmi preleteti (preletati), hitro pregled(ov)ati, površno prebrati (prebirati): rem oculo veloci H., paginas L.
b) (o čustvih, afektih) pretres(a)ti, spreleteti (spreleta(va)ti): timor, qui lectoris percurrit animum Sen. ph., omnium pectora occulto metu percurrente Cu., totum pectus percurrit pavor Q.
c) po vrsti navesti (navajati), našte(va)ti: de re pecuaria breviter ac summatim percurram Varr., quae breviter a te de ipsā arte percursa sunt Ci., omnia poenarum nomina V., suis beneficiis percursis T.
d) zaporedoma (po vrsti) opraviti (opravljati) službe: honores Suet., paene iunctim quaesturam, praeturam, consulatum Suet., quaesturam, tribunatum, praeturam honestissime Plin. iun., percursis honorum gradibus Amm.
-
per-egrē in per-egrī (per in loc. subst. ager) zunaj, in sicer
1. zunaj mesta, v tujini, na tujem, v inozemstvu: domi … peregri Naev. fr., peregri et domi, peregre domique Pl., peregre esse Pl., domi aut peregre Ter., peregre habitare L., peregre depugnavit Ci.; pren.: animus est peregre H.; tudi: in peregrē: Vulg.
2. na tuje, v tujino, v inozemstvo, z doma, iz dežele: proficisci Pl., Suet., rusve peregreve exeo H., p. abire Tit. fr., Plin.
3. iz tujine, iz inozemstva, od zunaj: advenire Pl., redire Ter., nuntiare L., alios peregre Romam accitos L., una a foro, altera a peregre Vitr.
-
perīculōsus 3, adv. -ē (perīculum) nevaren, z nevarnostjo grozeč (preteč), z nevarnostjo združen (povezan), nevarnost prinašajoč, pogub(onos)en, tvegan: Ca., Auct. b. Alx., Plin. iun., Sen. ph., Cu. idr., iter, bellum, vulnus Ci., alea H. drznost, periculosum ducere S., locus periculosissimus Ci., periculose dicere, pugnare Ci., periculose aegrotare Ci., et eum per scelus occupata periculosius dimissurum S. z večjo nevarnostjo, ob večji nevarnosti; z dat.: nomen periculosum libertati L., periculosae libertati opes L.; abl. abs.: iuxta periculoso T. = cum iuxta periculosum esset.
-
per-indignus 3 (per in indignus) zelo nedostojen, zelo nespodoben, zelo nevreden: perindignum est deliberare Sid.; adv. perindignē zelo ne(je)voljno, z veliko ne(je)voljo: tulit etiam perindigne actum in senatu, ut titulis suis quasi Augusti, ita et Liviae filius adiceretur Suet.
-
per-litō -āre -āvī -ātum (per in litāre) daritev opraviti (opravljati) z ugodnimi znamenji (ob ugodnih znamenjih), žrtvovati pod ugodnimi znamenji: si eae res divinae factae recteque perlitatae essent Valerius Antias ap. Gell., id cum ad senatum rettulisset, bove perlitare iussus L., libellus etiam Caesari datus eodem die, nec perlitare centum victimis potuerat Fl., qui (sc. alter consul) se, quod caput iocineri defuisset, tribus bubus perlitasse negavit L.; impers.: ea omnia sacrificia laeta fuerunt, primisque hostiis perlitatum est L. so žrtvovali, diu non perlitatum tenuerat dictatorem L., ceteris dis perlitatum ferunt; Saluti Petillium perlitasse negant L.
-
per-lubēns (per-libēns) -entis (perlubet) zelo rad: ausculto perlubens Pl., perlubente me Ci. ep. na moje veliko veselje, na mojo veliko radost; adv. perlubenter (perlibenter) zelo (prav) rad, z (velikim) veseljem, z (velikim) užitkom: tum ille: legi, inquit, perlubenter epistulam, quam ad te Brutus misit ex Asia Ci. ep.
-
per-scrībō -ere -scrīpsī -scrīptum (per in scrībere)
1. natančno zapis(ov)ati, skrbno zaznamovati: Q., versu aliquid O., puris versum p. verbis H., res populi Romani a primordiis urbis L., rationes sunt perscriptae scite Ci., in epistulā, in qua omnia perscripta erunt N.; occ.
a) uradno zapis(ov)ati, v zapisnik da(ja)ti, v zapisnik vnesti (vnašati), v zapisnik vzeti (jemati), v zapisnik (na)pisati, zabeležiti: interrogata, responsa, iudicum dicta Ci., in his tabulis senatūs consultum perscripserant Ci., de aliquo C.
b) vpis(ov)ati, (v)knjižiti (vknjiževati): fabrum nomen, usuras, pecunias Ci.
2. obširno (o)pisati, pis(me)no sporočiti (sporočati) komu, natančno obvestiti (obveščati) koga: rem gestam in Eburonibus C., haec Romam ad suos perscribebant C., alicui alicuius orationem Ci., de suis rebus ad Lollium Ci.; z ACI: perscribit in litteris hostes ab se discessisse C.
3. denar nakaz(ov)ati komu, z nakazilom plač(ev)ati: Suet., argentum illis, quibus debes Ter., illam pecuniam in aedem sacram reficiendam Ci., HS CC praesentia (v gotovini) solvimus, reliqua perscribimus Ci., si quid emptum foret … a quaestore perscribebatur L. se je po nakazilih izplačevalo kvestorju.
4. popolnoma (v celoti) (ne s številkami ali kraticami) izpis(ov)ati: notata non perscripta erat summa Suet., verbo non perscripto Tiro ap. Gell.
5. črke prečrta(va)ti, zaznamovati s prečrtano črto (= gr. διαγράφειν): Prisc.
-
per-sonō -āre -sonuī (per in sonāre)
I. trans.
1. skozi in skozi (za)šumeti, z glasovi napolniti (napolnjevati), (za)zveneti skozi kaj: regna latratu, aequora conchā V., amoena litorum T., gemitu regiam Cu. glasen jok zagnati, glasno (za)jokati, mihi qui personat aurem H. ki mi kliče (trobi) na uho.
2. na (vso) moč (za)kričati, glasno (za)klicati: haec personat ardens Sil.; z ACI: Ci., L.
3. glasno oznaniti (oznanj(ev)ati), naznaniti (naznanj(ev)ati), (raz)trobiti, (raz)trobentati, razglasiti (razglašati), napoved(ov)ati, oklic(ev)ati: eas res in angulis Ci.; z ACI: illa vox secum consules facere acerbissime personabat Ci., Baiae personant huc unius mulieris libidinem esse prolapsam Ci.; occ. opevati, glasno slaviti: Prud., Aug., Achilles fortium virorum laudes personans Cu. slavna dela (dejanja) junakov, plausibus p. formam principis T. z glasnim ploskom slaviti.
4. na kako glasbilo igrati, trobiti, brenkati: classicum Ap., nunc citharā, nunc lyrā personatur hendecasyllaborum volumen Plin. iun. —
II. intr.
1. glasiti se, razlegati se, doneti, zveneti: Ap., Gell., Lact., domus cantu personat Ci. po hiši se razlega petje, personat regia ploratu Cu., id totis castris personabat L., aures personant vocibus Ci. po ušesih mi zvenijo glasovi; metaf.: plebs personabat plausu composito T. ljudstvo je ploskalo, ii plausibus personare T.
2. oglasiti (oglašati) se, (za)igrati, (za)brenkati: citharā Iopas personat V.
Opomba: Pf. personavit: Ap.; inf. pf. personasse: Prud.
-
per-strepō -ere -strepuī (per in strepere)
I. intr. velik hrup delati (zganjati), silno (močno, glasno) hrumeti, kričati, šumeti, (za)doneti: Ter., Sen. ph., Ap., tellus perstrepit Sil., rumor in arcana iamdudum perstrepit aula Stat. —
II. trans.
1. skozi in skozi (za)šumeti, z glasovi napolniti (napolnjevati), skozi kaj (za)doneti, (za)zveneti: Ap., latas aedes Cl.
2. velik hrup delati s čim: nonne haec quotidie perstrepunt Ariani? Ambr.
-
per-suādeō -ēre -suāsī -suāsum (per in suādēre) „z uspehom svetovati“, „nagovarjati k čemu“; od tod
1. pregovoriti (pregovarjati), preprič(ev)ati, nagniti (nagibati); abs.: magnitudine pecuniae persuasum est Ci., persuasit nox, amor, adulescentia Ter., homo factus ad persuadendum Ci.; z dat. personae: C., Trebonio ego persuasi? Ci.; (redko) z acc. personae: quis te persuasit Enn. fr., te persuadeam, ut … venias Petr.; z acc. rei (klas. le z acc. pron. n) = k čemu: quorum si utrumvis persuasissem Ci., numquam tamen haec felicitas illi persuasit neglegentiam Sen. rh., omnia nobis mala (k vsemu slabemu, k vsemu hudemu) solitudo persuadet Sen. ph.; od tod pass. impers.: Siculis hoc persuasum est, ut … Ci. Sicilci so se odločili, da … ; s finalnim stavkom: huic persuadet, petat S. (da) naj zahteva, huic persuadet, uti transeat C., persuasit populo, ut classis aedificaretur N.; redko z inf.: Sen. ph., ei persuadet tyrannidis finem facere N., nec arare terram persuaseris T.; kot trans. le pesn. in poklas.: Auct. b. Afr., Val. Max., persuasus fecit Ph., persuasi mori Iust. ki so sklenili umreti.
2. mnenje vcepiti (vcepljati), dopoved(ov)ati (dopovedavati), preprič(ev)ati: persuadentia verba O., dicere ad persuadendum accomodate Ci.; z dat. personae ali brez njega in ACI: C., V., H., Gell. idr., recuperatoribus p. non esse iniuriā M. Tullio damnum datum Ci., persuasit consilium esse Apollinis N.; poseb.: mihi persuadeo, tibi persuades, sibi persuadet itd. = prepričan sem (si, je itd.): velim tibi ita persuadeas, me tuis consiliis nullo loco defuturum Ci.; z odvisnim vprašalnim stavkom: si praesens sibi persuasisset, quam iustas petendi causas haberet Suet.; z acc. rei (pron. n) = o čem, glede česa: id ei persuasit N., hoc volunt persuadere, non interire animas C.; z de: si forte de paupertate non persuaseris Ci.; pass. impers.: mihi persuadetur Ci. dam si dopovedati, dam se prepričati, persuasum (persuasissimum) mihi est N., Ci. trdno sem prepričan, trdno sem sklenil; v istem pomenu tudi persuasum habeo C. ali mihi persuasum habeo C.; trans.: si scit et persuasus est Caecina in Ci. ep., si persuasus auditor fuerit Corn.; od tod v abs. abl.: quo (sc. malo) viso atque persuaso Ci. in se je človek o njem prepričal.
-
per-tonō -āre -uī (per in tonāre)
1. venomer (neprenehoma) grmeti, silno (za)grmeti; metaf.: dominus salvator in evangelio pertonans Hier., quando vox illa pertonuit Hier., contra aliquem Hier.
2. trans. z grmečim glasom oznanjati: gloriam alicuius Ambr.
-
petrō -ōnis, m (petra)
1. star koštrun (skopljen oven, skopec) z mesom, trdim kakor kamen: Pl.
2. utrjen kmet: Fest., P. F.
-
phalerātus 3 (phalerae)
1. načelne in naprsne okraske imajoč, z načelnim in naprsnim nakitom okrašen: equi L., cursores Mart., turba Mazacum Suet.
2. pren. olepotičen, nalepotičen, okrašen, lepo zveneč: dicta Ter.
-
phalerō -āre (phalerae) z načelnim ali naprsnim nakitom (okrasjem) opremiti, z načelnim ali naprsnim nakitom (okrasjem) (o)krasiti: animalia phalerari sibi magis quam nodari gaudent Ambr., phalerata tempora vittis Prud.; pren. z zunanjim nakitom (o)krasiti, (o)lepotičiti: eloquentiae phalerandae gratiā Ambr.
-
philologia -ae, f (gr. φιλολογία) „ljubezen do znanosti“ = ukvarjanje s slovstvom, ukvarjanje z znanostjo, literarno-znanstveni študij, filologíja: Ci. ep., Vitr.; poseb. razlaga(nje) (tolmačenje, interpretiranje) drugih pisateljev: Sen. ph.
-
pictūra -ae, f (pingere)
1. slikanje, slikarstvo: ars ratioque picturae Ci., imaginum Plin.; metaf.: gemmarum, parietum Plin. risba; occ. barvanje obličja, lepot(ič)enje, ličenje, šminkanje: Pl.
2. meton. slika, occ. vezêna slika, vezenína: Lucr., picturas avehere T., nego ullam picturam neque in tabulis neque in textili fuisse Ci., picturae decus V. mozaična slika.
3. metaf. slikanje z besedami: Homeri picturam, non poësin videmus Ci.
-
pĭla3 -ae, f
1. žoga (iz usnja, nagačena z dlako): Varr. ap. Non., Pl., Petr., Sen. ph., pilā ludere Ci., H.; preg.: claudus pilam retinere Ci. (o človeku, ki česa ne zna uporabljati), mea pila est Pl. žoga je moja = jaz sem dobil; meton. igra(nje) z žogo, žoganje: quantum alii tribuunt alveolo, quantum pilae Ci., pilae studium Ci. vneto (navdušeno, marljivo) žoganje.
2. metaf. vse, kar je okroglo, oblo, klobčič, klobka (klopka), klobko (klopko), okrogel kup, krogla: lanuginis Plin., terrae Varr. zemeljska obla, pilae Nursinae Mart. = rapa rotunda; occ.
a) milni mehurček: pilae Mattiacae Mart.
b) glasovalna kroglica: Pr.
c) nagačena človeška podoba, s katero so za zabavo dražili bike pri bikoborbah, slamnati mož: Mart.; biki so tako podobo skoraj vedno raztrgali, od tod metaf.: noluerit dici quam pila prima suam Mart. (o raztrgani suknji).
-
pīlātus 3 (pīlum) opremljen (oborožen) z metalnim kopjem (z metalnimi kopji), okopljen: agmina V., cohors Mart. — Kot priimek Pīlātus, gl. pod Pontius.
-
pilī-crepus -ī, m (pĭla3 in crepāre) igralec z žogo, žogometec, žogometalec, žogobrc(ar): Sen. ph.