Franja

Zadetki iskanja

  • assentiō (adsentiō) -īre -sēnsī -sēnsum; v klas. lat. pogosteje kot dep. assentior (adsentior) -īrī -sēnsus sum pritrditi (pritrjevati), pritegniti (pritegovati), soglašati s čim, privoliti v kaj, potrditi (potrjevati), (po)hvaliti:

    I. act.; abs.: adsentio Pl., censuit hoc Cato: adsensit senatus Ci. ep., adsensere omnes V., assensere dei O., adsensere atque... iter incipiunt T.; z dat. personae: L., adsentire Volcatio Ci. ep., omnes fere Parmenioni assentiebant Cu.; z dat. rei: cavendum est, ne his rebus temere adsentiamus Ci., assensit precibus Rhamnusia iustis O.; z notranjim obj. (v čem): testes, qui illud, quod ego dicam, adsentiant Pl.; z de: cum de aliis rebus adsentire se veteribus Gabinis diceret L.; adsentio tibi s posledičnim ut in cj.: Ci. ep.; v pass.: sapiens multa sequitur probabilia... neque percepta neque adsensa Ci. kar ni... niti pripoznano (za resnično spoznano); brezos.: Fabio adsensum est L., Bibulo adsensum est de tribus legatis Ci. ep., adsentiendum temporibus Ci. vdati se je treba časovnim razmeram, saepius tamen assentiendum quam repugnandum est (insanientibus) Cels. —

    II. kot dep.; abs.: adsensus est uterque Ci., omnes adsensi sunt L., verbo (z malo besedami) adsentiebatur L., ne assentiri necesse esset Suet.; z dat. personae: tibi adsentior Pl., ei senatus adsensus est Ci., verbo (na kratko) alius alii varie adsentiebantur Cu. purganti deinde se in Dareus vultu adsentiebatur Cu. je prikimaval; z dat. rei: eius sententiae libenter sum adsensus Ci., cum iidem huic orationi, qui litteris regis adsensi erant, adsentirentur L.; z notranjim obj. (v čem): ego illud adsentior Theophrasto Ci., nunc id dicam, quod tu mihi adsentiare Ci., cetera adsentior Crasso Ci.; z de ali in in abl.: alicui de maximis rebus Ci., in quo te Dicaearcho adsentiri negas Ci. ep.; s posledičnim ut in cj.: Ci.; z ACI: Ci. ep.

    Opomba: Pri pt. pr. in gerundiju seveda ni mogoče ugotoviti, ali je oblika izpeljana iz act. glag. ali iz dep., npr.: qui magno applausu loquitur adsentiente populo Ci., temeritas in adsentiendo Ci.
  • assentor (adsentor) -ārī -ātus sum (intens. glag. as-, adsentīrī)

    1. v vsem pritrjevati, pritegovati, po godu komu govoriti, potrditi (potrjevati), prilizovati se: quippe qui (callidus adulator) etiam adversando saepe adsentetur Ci., nisi... tibi adsentantur (Baiae nostrae) Ci. ep. če... se ti ne prikupljajo, ipsum sibi adsentari Ci. sam sebe varati, Callisthenes... haud quaquam... adsentantium accomodatus ingenio Cu.; z notranjim obj. (v čem): omnia adsentari Ter., ut nihil nobis adsentati esse videamur Ci.

    2. (redkeje v splošnem ali dobrem pomenu) pritrjevati: etiam tu quoque adsentaris huice Pl., iis assentabatur... iis adversabatur Vell., manus lenior promittit et assentatur Q., cur ergo consilio assentabimur? Tert.
  • assequor (adsequor) -sequī -secūtus sum (ad in sequī)

    1. dohiteti, dospeti, doiti, doseči koga ali kaj, priti za kom; abs.: nunc sequere, adsequere Pl. ap. Varr., adsequere et retine Ter. poženi se za njo, da jo dohitiš, in Bruttios raptim, ne Gracchus adsequeretur, concessit L., Porcius deinde adsecutus cum levi armatura L., duces... paucos ad requiem dies sumunt, donec aquilae signaque legionum adsequerentur T.; z acc.: si enim es Romae, iam me adsequi non potes Ci. ep., ads. agmen refugientium, vehiculum Darei Cu., Pisonem... apud Coum insulam nuntius adsequitur T.; pren.: nonne modo pueros, modo adulescentes... adsecuta est senectus? Ci.

    2. pren.
    a) doseči (dosegati) koga ali kaj, izenačiti (izenačevati) se s kom: ita in utroque excellunt, ut nemo adsequi possit Ci., quem si adsequi posset Ci., merita (tua) non adsequar Ci., vim dicendi atque inventionis non assequuntur Q., ingenium alicuius aliqua ex parte ass. Plin. iun.
    b) (kaj zaželenega) doseči (dosegati), dobi(va)ti, dokopati se (do) česa: honores gradatim singulos, eosdem honorum gradus, magistratus omnes sine repulsa, nullis comitiis imperium aut potestatem, laudem, immortalitatem Ci., quales viri idem adsequi nequiverint S.; z abl. instrumenti, modi ali s praep. per: quod non poterant vi, fraude adsequi temptant Cu., neque id quibus modis adsequeretur,... quidquam pensi habebat S., istam diem quomodo adsequitur? Ci. kako se drži tistega roka? per quorum sententias... id adsequantur, quod antea ipsi scelere et ferro adsequi consueverant Ci., in iis, per quae nomen est assecutus Q.; s finalnim stavkom: qua in re nihil aliud adsequeris, nisi ut... audacia tua cognoscatur Ci., pretio adsecuti sunt, ne navem darent Ci.; z inf.: Ci. (Pro Roscio Amer. 29, 80).
    c) z umom doseči (dosezati), doume(va)ti, razume(va)ti, pojmiti: quod vis divina adsequi non possit, mens humana adepta est Ci.; z abl.: ads. aliquid cogitatione ali suspicione ali coniecturā Ci. domnevati, zavedati se, uganiti, quis tot ludibria fortunae... animo adsequi queat...? Cu.; z odvisnim vprašanjem: quae vestra defensio futura sit, coniecturā adsequi non queo Ci.
  • assideō (adsideō) -ēre -sēdī -sessum (ad in sedēre)

    1. poleg sedeti, pri (ob) kom ali čem sedeti; abs.: intellegens dicendi existimator non adsidens et attente audiens Ci.; s praep.: fabri ferarii, qui apud carbones adsident Pl.; z dat.: Sthenius est, is qui nobis adsidet, Thermitanus Ci., inquietis adsidens praecordiis H., adsidebat ei altera ex neptibus Cu.; pren.: parcus... nimiumque severus assidet insano H. sedi (je) precej blizu... = je precej podoben.

    2. occ.
    a) sedeti pri kom kot obiskovalec, tolažnik, pomočnik, svetovalec: α) tolažeč sedeti pri kom, (v nesreči, stiski) kot tolažnik (tolažnica) ali pomočnik (pomočnica) ob strani stati komu, tolažiti koga: morte propositā cum lacrimans in carcere mater noctes diesque adsideret Ci., adsidet una soror Pr., ut agere non potueris, assidere noluisti Q. β) pri bolniku ob postelji sedeti, streči mu, (o)kopati ga; abs.: si... alius casus lecto te affixit, habes, qui adsideat H., adsidentes curantesque eadem vi morbi repleti L., consensu nobilium adulescentium, qui ibi adsidebant L., adsidente amantissima uxore T.; z dat.: ads. aegro collegae L., ass. aegrae O., aegro Sen. ph., aegrotantibus Sen. rh., ads. morienti Cu., ass. Iuniae Virgini Plin. iun., ads. valetudini (v bolezni) T.; pesn.: adsidens inplumibus pullis avis H. goječa... mladiče; redkeje z acc.: ass. parentem aegrotum, pedes Ap. γ) (pred sodiščem) komu v pomoč biti, pomoči (pomagati) kot svetujoč prijatelj: qui (principes civitatum)... huius repentino periculo commoti huic adsident Ci., cum (Cn. Pompeius)... P. Lentulo consuli... frequens adsideret Ci.; kot sodni prisednik prisedati, prisostvovati; abs.: Suet., Icti., rarus in tribunali Caesaris Piso et, si quando adsideret, atrox T.; z dat.: iudiciis adsidebat in cornu tribunalis T., ass. legibus Icti. δ) pren.: assidet inde Iovi (Maiestas) O. prisostvuje, mu je tovarišica, huic (philosophiae) ass. Sen. ph. vdati se, ass. gubernaculis Plin. iun. sedeti ob državnem krmilu, totā vitā litteris ass. Plin. iun. z vedami se ukvarjati.
    b) pred kakim krajem bivati, muditi se, ustanjen biti, šotoriti, taboriti; abs.: sed adsidendo diutius artiorem annonam... faciebant L., ne inrisus... isdem castris (abl., v istem taboru) adsideret T.; s praep.: adsederint prope moenia Romana L.; z dat.: ads. intactis muris L., sepultae urbis ruinis T., populis ferocissimis T. pri... narodih, na ozemlju narodov; redkeje z acc.: moenia urbis adsidens T.; pren. α) obsesti (obsedati), obleči (oblegati); z dat.: Gracchus adsidens... Casilino L., moenibus adsidet hostis Ps.-V. (Cir.); v pass.: ne segniter adsideri uni urbi videretur Cu.; z acc.: Val. Fl., Gell., muros adsidet hostis V., adsidendo castellum T.; v pass.: Amisumque adsideri sine proeliis audiebat S. ap. Prisc., assessos Capuae muros Sil. β) pred čim na straži biti (stati), pri (ob) čem stražiti: ads. theatro, ludis T.
  • assīdō (adsīdō) -ere -sēdī -sessum sesti (sedati), usesti (usedati) se; abs.: adsido: occurrunt servi Ter., simul adsidamus, si videtur Ci., consulares,... simul atque adsedisti, partem istam subselliorum... reliquerunt Ci., assidentem conspirati... circumsteterunt Suet.; poseb. o govorniku, ki sede po končanem govoru ali ker ne more dalje govoriti: peroravit aliquando; adsedit, surrexi ego Ci., postquam Cato adsedit S., subito adsedit Ci. je prenehal, je umolknil; evfem. sesti = počeniti (o psu, ki namerava opraviti svojo potrebo): Sen. ph.; kam? oz. kje? z adv.: surge, ego istic adsedero Pl., eo mulier assidat Ca., ut aves videre possint, ubi assidant Varr.; s praep.: ads. hic in ara Pl., ass. in loco inquinato Varr., in bibliotheca Ci., ads. in sella apud magistratum Pl., ads. super eam (aspidem) Ci., propter Tuberonem Ci.; z acc.: dexterā Adherbalem adsedit S. Adherbalu na desno, se (poleg sebe, oz. poleg njega) utrumque assidere iussit Aur.; z loc.: ass. humi Suet.
  • assiliō (adsiliō) -īre -siluī (ad in salīre)

    1. skočiti (skakati) proti komu, čemu, priskočiti (priskakati): Dioxippus... adsiluit et... eam (lanceam) fregit Cu., mus escam petens assiluit Ph.; kam? z dat.: assiluit (tekst. var. assistit) aris Sen. tr., volanti assiluit a tergo Sil.; z in in acc.: in ferrum Sil.

    2. (o bojevnikih) naskočiti (naskakovati) kaj, zagnati (zaganjati) se proti čemu, dreviti se proti čemu, pridreviti se: hostes vagi et ex occasionibus assilientes Sen. ph., pars montibus (abl., s hribov)... tam improvisi adsiluere, ut... T., assilit... Hasdrubal, undique nudi assiliunt... manipli Sil.; z dat.: adsiluit defensae moenibus urbis O.

    3. (o vodi) valoviti proti čemu, pljuskati, plivkati ob kaj: adsiliunt fluctus O., tactum vereri assilientis aquae O., assilientia longe aequora O.; z acc.: quas (insulas) assilit spumiger Aegon Stat.

    4. pren. preskočiti kaj, preiti na kaj: neque adsiliendum statim est ad genus illud orationis Ci., primo libenter assilui (sc. ad ista studia) Sen. rh. sem se lotil.

    Opomba: Supin. assultum (adsultum) se ne da izpričati, ampak le s sklepanjem izpeljati iz adv. assultim (adsultim) in subst. assultus (adsultus).
  • assistō (adsistō) -ere, āstitī in adstitī

    1. staviti se, postaviti (postavljati) se, stopiti (stopati) kam, pristopiti (pristopati) k čemu, h komu: adsiste ilico Pl., ego adsistam hinc altrinsecus Pl., alter istinc, alter hinc adsistite Pl., hic propter hunc adsiste Ter., accede, nate, adsiste Ci. poet., ads. propter aquilam S., cum in Sigeo ad Achillis tumulum astitisset Ci., ads. ad fores Ci., pone fores T., quem Turnus super adsistens V., ut contra omnes hostium copias in ponte unus adsisteret Ci., in publico in conspectu patris adsistere C. javno prikazovati se ob očetovi strani, ass. alicui supra humerum et deinde in capite Suet.; pesn. z dat. ali acc.: umbra cruenta Remi visa est assistere lecto O., pererro saepe forum, adsisto divinis H. pristopim k vedeževalcem, se mudim pri njih, consulum tribunalibus Italia et... provinciae adsisterent T. naj prihajajo pred..., ass. illas trabes Val. Fl., hos equos Stat.; pesn.: Daedalus... enavit ad Arctos Chalcidicaque... super adstitit arce V. se je ustavil; occ. postaviti se, stati (pokonci): ita iacĕre talum, ut rectus adsistat Ci., donec Laërtius heros astitit O., se tollere humo rectoque adsistere trunco O.

    2. stati (pri, ob čem): milites, solito adsistentes ordine T., nemo observator nec castigator assistet Plin. iun., ads. ad epulas regis Ci. streči pri mizi, adsistunt contra certamina V., ass. in latus obliquum O. na stran nagnjen stati, cum inter ceteros Artabanus armatus assisteret Iust., ass. pro foribus Ap.; z dat.: ads. foribus principum Ci. v knežjih predsobah čakati, ads. regionibus Lucr., ass. arae Larum cubiculi Suet. nadzorništvo opravljati pri..., poseb. še o osebah, ki prisostvujejo javnim obravnavam, ne da bi imele tam kaj opraviti (večinoma v pt. pr. assistentes = astantes): iudices aut assistentes (sc. in iudicio) Q. okrog stoječi, okrog stoječe stranke, assistentium aures permulcere Q., assistentium fletus Iust.

    3. (kot pomočnik) komu ob strani stati, pomoči (pomagati) komu, podpirati koga (poseb. kot zavetnik pred sodiščem): Icti., mihi assistat diligens aliquis aut peritus Q., si assiduus studiorum exactor astiterit Q., ut causae suae deprecator adsistat T. kot prosilec, s svojo prošnjo, assistebam Vareno Plin. iun.
  • assuēscō (adsuēscō) -ere -suēvī -suētum (*as-, adsuēre, prim. sueō)

    1. intr. vaditi se v čem, česa, privaditi (privajati), navaditi (navajati) se česa, čemu, na kaj ali delati kaj (v logičnem pf. = (na)vajen biti), priučiti (priučevati) se čemu: consuetudine oculorum adsuescunt animi Ci., ego servo et servabo — sic enim adsuevi — Platonis verecundiam Ci. ep., adsŭēvī Ph.; z dat.: disciplinā Lycurgi, cui per LXX annos adsueverant, sublatā L., caritas ipsius soli, cui longo tempore adsuescitur L., ass. mori, sermoni Q., ut homines... quieti et otio per voluptates adsuescerent T.; z abl.: Fl., Iust., genus pugnae, quo adsueverant L.; pogosto se ne da določiti, ali je neka oblika v dat. ali abl., npr.: ubi libera colla servitio adsuērint V., quibus (legibus) cum inter bella adsuescere videret non posse L., nec aquis adsuevimus istis O.; s praep.: (uri) assuescere ad homines... ne parvuli quidem excepti possunt C., in hoc (acc.) assuescat (puer) Q.; z inf.: ut fremitum adsuesceret (Demosthenes) voce vincere Ci., quidquid tribunus plebi loquitur... adsuestis quieti audire L., votis iam nunc adsuesce vocari V., quo se demittere rivi assuērant O.; occ. vzljubiti koga: amici, quibus maxime adsueverat, pedites, quibus adsueverat Cu.

    2. (pesn. in poklas.) trans. privaditi (privajati), navaditi (navajati) koga česa, čemu, na kaj, uvesti (uvajati) koga v kaj, priučiti (priučevati) koga čemu: ne tanta animis adsuescite bella V., qui pluribus adsuērit mentem corpusque H., navalibus assuescendo certaminibus praefectus Vell., quod adsuescis (me) fatis Lucan., Rhodopen adsueverat umbrā Stat., assueverat Armenios in hoc unum servitutis genus, ut... Fl.; z inf.: rem Quirini assuescit supero pollere... regno Prud. Od tod pt. pf. assuētus (adsuētus) 3
    a) vajen česa, privajen, navajen česa, čemu, na kaj ali delati kaj; z dat.: gens umori ac frigori adsueta L., mensae adsuetus herili V., nobiles pueri custodiae corporis eius adsueti Cu.; evfem. (o nenaravnem spolnem občevanju): spado,... cui et Dareus adsuetus fuerat et mox Alexander adsuevit Cu.; z abl.: homines labore... adsueti Ci., Hannibale duce acerrimo adsuetus L., horrida... gens adsuetaque multo venatu nemorum V., praedae assuetus amore O.; včasih ni jasno, ali je oblika dat. ali abl.: vicinitas non adsueta mendaciis Ci., adsuetae ripis volucres V., ea (cohors) adsuetior montibus L., Macedones, adsueti quidem regio imperio Cu., nil pudet adsuetos sceptris Lucan., assueta gymnasiis et oleo corpora Q.; z gen.: Romanis Gallici tumultus adsuetis L.; redkeje s praep.: male assuetus ad omnes vis (acc. pl.) controversiarum S. ap. Prisc., non assuetae ad sceptra manus Sen. tr., iuxta in invia ac devia adsueti L., adsueti inter se hostes L.; z inf.: adsueti longo muros defendere bello V., adsuetus aquae perfundi flumine V., Sardis facile vinci adsuetis L., si Romana fatigat militia adsuetum graecari H., rapto vivere adsueti Cu.; z grškim acc.: non illa colo femineas adsueta manus V. odvajena preslice.
    b) kot adj. = navaden, običajen, znan; abs.: portula ads., adsueti collis cultores L., non ille... habebat adsuetos vultus O., adsueto amore Pr., ads. belli mos Sil., otium des corpori, ut ádsŭētam fórtius praestés vicem Ph.; z dat.: adsueta oculis regio L., motus corporum cuique genti adsueti L. Od tod subst.
    a) adsuētum -ī, n, le v abl. sg. pri komp.: longius adsueto lumina nostra vident O. dlje kakor navadno, adsueto propior premat orbita terras Stat.
    b) adsuētī -ōrum, m navadni tovariši: Cu.

    Opomba: Sinkop. obl. (pesn. in poklas.): adsuēsti(s), adsuērit, adsuēram, adsuēsse(m) idr. = adsuevisti(s), adsueverit, adsueveram, adsuevisse(m).
  • assum (adsum), adesse, affuī (adfuī), affutūrus (adfutūrus), v cj. impf. tudi afforem (adforem), v inf. fut. tudi affore (adfore)

    1. biti pri čem, pričujoč (prisoten, navzoč) biti, prisostvovati, biti kje; abs.: gloria efficiebat, ut absentes adessemus, mortui viveremus Ci., adesset an abesset L., quam diu adfuit, ne qua sibi statua poneretur, restitit: absens prohibere non potuit N., utinam rex ipse Noto compulsus eodem adforet V., omnes, qui adsunt (aderant, adfuerunt, adfuerant) Ci., C., N., T. vsi navzoči; ades ali adesdum Kom. bodi tu = ostani tu; na vprašanje kako? z adv. ali adj. določili, kakor npr. adesse coram Ci. ep., V., Cu. ali praesentem Pl., Ter., Ci., C. ali praesto Acc. fr., Ter., Ci., Cu. osebno prisoten biti, adesse frequentem Ter.; na vprašanje kje? z adv. in praep.: sed hic num quis adest? Pl., iam hic adero Ter. takoj bom spet tu, assum apud te, genitor Acc. fr., apud te adsum Sosia idem Pl., mane ad (= apud) portam adesse Ci., ante oculos... Hector visus adesse mihi V., adesse in tabernaculo Pl., in vestibulo Cu.; z abl. loci: omnibus umbra locis adero V.; z loc.: domi adsitis, facite Ter., Brundisi, Amphipoli adesse L.; pesn. z dat.: portis alii adsunt V.; adesse alicui rei pričujoč biti pri čem = deležen biti česa, udeležiti (udeleževati) se česa, sodelovati pri čem: omnibus his pugnis adfuit Dolabella Ci., plebs comitiis adfuit Ci. ep., omnibus periculis illius adfuit N., adesse pugnae, colloquio L., sermoni, funeri Cu.; poseb. adesse scribendo senatūs consulto ali decreto Ci. ali samo scribendo Sc. ap. Ci. pričujoč biti pri sestavljanju (pisanju) senatskega sklepa; nam. dat. tudi praep.: adesse in hac re, in pariundo Ter., in senatu Ci. ep., ad suffragium Ci.; abs.: ut paene liberum sit senatori non adesse Ci. priti ali ne priti na senatove seje, nec adfuisse usque Philippum Cu.

    2. z določenim namenom priti (prihajati), znajti se, na roko biti, prikaz(ov)ati se, pojaviti (pojavljati) se, bližati se, približ(ev)ati se, tu biti (adsum često = prišel sem, prikazal sem se, pojavil sem se); abs.: primum me ipsum vigilare, adesse Ci., cum hostes adessent L., hostem iam adfore nuntiabatur Cu. da bo takoj na mestu; na vprašanje od kod? ali kod? hi autem ex Africa adfuturi videntur Ci. ep., oratores aderant ex urbe V., de montibus adsunt Harpyiae V., adsum ab sede sororum V., quaeritis, aetheriis quare regina deorum sedibus huc adsim? V., adsum atque advenio Acheronte vix viā altā atque arduā per speluncas Enn. ap. Ci., Galli per dumos aderant V.; na vprašanje kam? in čemu? huc ades V., Tib. pridi sem, ad ossa parentis adsumus V. prišli smo, nunc ades ad parendum vel ad imperandum potius Ci. ep. pridi sem, da..., sed volgus ad magnitudinem beneficiorum aderat T. je bilo takoj pripravljeno sprejemati, je radovoljno in željno sprejemalo tolike dobrote, adesse tributo (dat.) T. priti pobirat (terjat) davke, excubiis T. kot straža, primā face cubiculum tuum (acc.) adero Ap. pridem v tvojo sobo, se pojavim v tvoji sobi; z inf.: non Teucros delere aderam Sil.; zoper koga ali proti komu? adversus hostes S., in semisomnos barbaros T.; kje? pri čem? in agmine modo in primis, modo in postremis aderat S., in operibus, in agmine atque ad vigilias multus adesse S., in eo cornu non Poetilius solus, sed Sulpicius etiam hortator aderat L., Caesar ubique aderat Vell.; z dat.: ipse dux hostium suis aderat C., Turnus improvisus urbi adest V. se nenadoma prikaže pred mestom; kakšne volje? iam omnes feroces aderant S., Numidae infensi adesse atque instare S., Masinissa dies noctesque infestus aderat L.; occ. priti pred sodnika, na sodišče; o obtožencu: ne reus adsit, ne citetur Ci., edicit, ut Kal. Dec. adsit Sthenius Ci., Verres adesse iubebat, Verres cognoscebat Ci., Siculos ad iudicium non adfuturos Ci.; o tožniku: cum accusator non adesset, Sthenium non condemnari oportere Ci., adsunt (prišli so k sodniku), queruntur Siculi Ci., si Verres ea non reddidisset, (legati) in iudicio adessent Ci.

    3. pren.
    a) biti na uslugo (razpolago), biti pri roki (rokah): ubi vis, dona tibi adsunt a Phaedria Ter. ti pridejo od, dobiš od Fedrija, frumentum conferri, comportari, adesse dicere C., cum adesset usus C. če je bilo treba, „aderat vis“, ut ait poëta Ci., quid enim abest huic homini, quod, si adesset, iure ei tribueretur? Ci., quod adest quodque praesens est Ci., quod optastis, adest V., vim adfore verbo crediderat V. da bo beseda imela moč, assunt multa eius rei exempla Q., illis robur aetatis adfuerat T.
    b) (o času in časovnih razmerah) tukaj, blizu biti, bližati se, čakati koga: nunc adest occasio bene facta cumulare Pl., aderit tempus (dies), cum... Acc. fr., Kom. pride čas (dan), ko..., tudi samo: prope adest, cum... Kom. kmalu pride čas, ko..., adsunt Kalendae Ianuariae Ci., etiamsi certa pestis adesset, (se) mansurum S., iamque dies infanda aderat V., adest ingens certamen, ingens seditio, aderat iudicio dies, adesse Romanis ultimum diem L., vesper adest Cat., adest vitae finis, adesse supremam horam, aderat nox Cu.
    c) (duševno) pričujoč (prisoten) biti, paziti: ades animo! Ter. ali samo ades! Pl. pazi! adeste aequo animo! Ter. poslušajte blagovoljno! adeste omnes animis, qui adestis corporibus Ci., adestote omnes animis Ci.
    č) miren (mirnega srca) biti: ades... animo et omitte timorem, Scipio Ci., quam ob rem adeste animis, iudices, et timorem... deponite Ci.

    4. na roko biti, pomoči (pomagati) komu, podpreti (podpirati) koga, pospešiti (pospeševati) kaj, mil, naklonjen biti komu, do koga (naspr. abesse, deesse); o božanstvih; abs.: adsis, o Tegeaee, favens V., adsit bona Iuno V., dique omnes nemorum, dique omnes noctis adeste O., deos sui sceleris ultores adesse Cu.; z dat.: te precor, Alcide, coeptis ingentibus adsis V., satis scio origini Romanae deos adfuisse L. da so bili mili, nostrisque et nunc querelis adsint (di) et mox armis L. naj poskrbijo za..., tam evidens numen... rebus Romanis adfuit L., si vocata partubus Lucina veris affuit H., aderat querenti perfidum ridens Venus H., si fortuna coeptis adfuerit T., fortunam adesse consiliis, adfore conatibus T.; na splošno: aderat in magnis rebus N., utrique... in consilio semper adfuit N., adsum amicis Ci., semper absenti Deiotaro adfui Ci. vselej sem se zavzel za... Dejotara, ut fautor consultorque sibi adsit S., ipsi mihi... custos aderat (pater) H., imperium suscipienti (Alexandro) adesse Cu.; o osebah, ki so kakemu sodniku (iudex) ali preiskovalnemu sodniku (quaesitor) v pomoč kot svetovalci: quod... a vobis, qui adestis in consilio, quaeso, ut diligenter attendatis Ci.; occ. (pred sodnika, na sodišče) priti (prihajati), kot pravni pomočnik, zavetnik, zastopnik, zagovornik, na sodišču zagovarjati, zavetovati, zastopati koga, kaj, zavzemati se za koga, za kaj: volo ego adesse hic advocatos nobis in turba hac Ter., reo non adfui Ci., mirari Torquatus desinat me, qui Autronio non adfuerim, Sullam defendere Ci., ius qui profitebitur, adsit O., reo... L. Piso et Livineius Regulus adfuere T., adesse ei sententiae Plin., adesse partibus Plin. iun., affuisse Ciceronem tali causae invenio Q.; čemu? ad defendendam causam, ad hanc rem Ter., ad rem agendam Caelius ap. Q.; kje? in iudicio Ci., in foro L.; v kaki stvari? in hac causa Ci.; pren.: in sua causa omnium libertati L.; zoper koga? contra Satrium Ci. ep., adversus privatum intemperantius Suet.

    Opomba: St.lat. cj. pr. adsiem V. (Catal.), adsies Prud., adsiet Ca., Pl., Ter., adsient Ter. in pri L. v posvetilnem besedilu.
  • āssus 3 (iz ārēre nam. *āsēre) posušen, suh, na suhem pripravljen = t.j. le z vročino. Od tod

    1. kulin. suho (= le v lastnem soku, brez juhe ali omake) pečen, cmarjen: assa bubula Pl. pečena govedina, goveja pečenka, caro Varr., Cels., mergi assi H., res eadem magis alit iurulenta quam assa, magis assa quam frixa Cels.; subst. āssum -ī, n pečenka: ass. vitulinum Ci. telečja, assis miscere elixa H. pečene in kuhane jedi.

    2. kopal. assus sol na suho (t.j. na nenamaziljeno kožo) pekoče sonce: pro isto asso sole... a te nitidum solem unctumque repetemus Ci. ep.; humor ass. Varr. le z vročino povzročena, assae sudationes Cels. suhe (potilne) kopeli, balnearia assa Ci. ep. priprave za suhe kopeli.

    3. pren. suh, gol: vetula Iuv. ali nutrix Fr. „suha pestunja“ = tista, ki le varuje in vzreja, a ne doji, vox Varr. ap. Non., Asc. petje brez spremljave glasbil, tibiae Serv. piščali brez spremljave petja, lapides Serv. neobdelani; v istem pomenu najbrž tudi assa structura Vitr.
  • āstō (adstō) -āre, āstitī (nam. adstetī)

    1. stati pri (ob) čem, (zraven) stati; abs.: adstante atque audiente Italiā totā Ci., maximā frequentiā... civium adstante Ci., astante... ipso C. vpričo njega, super adstantium manibus in murum attollitur S. fr., arrectis auribus adsto V.; o rečeh: sedes relictae adstant V. stoje; kje? s krajevnim adv.: hic patrem astare aiebas? Ter.; z dat. ali samim abl.: ast. alicui Pl., adst. mediis aedibus, portis, vestibulo V., curru Sil., crepidinibus stagni T., mensae Mart., Suet.; z acc.: te astaret Plin. iun. (tudi: te artaret), ast. illum locum Prisc.; s praep.: ast. ante ostium, ante aedis Pl., ante aras adst. Lucr., adst. ante oculos V., iuxta genitorem adstat virgo V., ast. iuxta praesides deos Sen. tr., cum ad id spectator pugnae adstitisset (eques) L., adst. in conspectu alicuius Ci., ast. apud templa T., pro foribus adst. Suet.; pren.: certa quidem finis vitae mortalibus adstat Lucr. jih čaka.

    2. occ.
    a) (svetujoč, pomoč dajajoč) na (ob) strani stati (biti) komu, na roko biti (iti) komu: dum asto advocatus quoidam cognato meo Pl., amanti subparasitor, hortor, adsto Pl.
    b) kot strežnik stati, streči pri čem: tibi servi multi ad mensam astant Naev. fr.

    3. pokonci stati, kvišku moleti, štrleti: vix asto prae formidine Pl., cave, ne cadas, asta Pl., attoniti squamis adstantibus hydri V., (equus) arduus in moenibus adstans V., mihi... supra caput adstitit imber V. je stal = se je nagrmadil hudourni oblak (ta pf. prihaja sicer tudi od glag. adsisto), Phidias... fecit... Minervam Athenis, quae est in Parthenone adstans Plin.; pren.: astante ope barbaricā Enn. ap. Ci. ko je še (neoškodovana) stala... država.

    Opomba: Sup. āstātum ali āstitum pri Prisc.; od tod pt. fut. act. āstitūrus: Aemil. Porcina ap. Prisc.
  • āstringō (adstringō) -ere -strinxī -strictum

    1. togo nategniti (natezati), trdno (z)vezati, privez(ov)ati: adstringite isti, sultis, vehementer manūs Pl., vinculum id est aptissimum, quod ex se atque ex iis, quae adstringit, quam maxime unum efficit Ci., illa sit adstrictis impedienda comis O., anulus adstringens digitos O. prežemajoč, artius atque hederā... adstringitur ilex H. kakor se ovija bršljan okoli gradna, serie vinculorum ita adstrictā, ut... Cu., iugum adstrictum compluribus nodis Cu., balteus... fluxos gemmis astrinxit amictus Lucan., rotam multo sufflamine adstr. Iuv. močno ovirati, abducite hunc intro atque adstringite ad columnam fortiter Pl., quis est hic, qui ad statuam adstrictus est? Ci.

    2. zategniti (zatezati), zadrgniti (zadrgovati), stisniti (stiskati): quo magis extendas (vincula), tanto adstringunt artius Pl. toliko bolj, toliko tesneje, adstringit vincula motu O., adstricti crepidis pedes Cu. stisnjene, stlačene v..., astrictos refovet complectibus artus Lucan., quantum adstrictis faucibus poterat clamitans T.; pren.: pectora... adstricta dolore O.

    3. krčiti, skrčiti (skrčevati), zapreti (zapirati), (s)trditi: venas (terrae) adstringit hiantes V. stori, da se zapro, ferrum adstrictum longā... morā O., astricta tempora Cels. zgrbančeni sencì, astr. frontem Sen. ph. nagubati čelo, vultum superciliis Q., labra astringere et diducere Q. stiskati; occ.
    a) medic. (prim. v nadaljevanju āstrictus): (alvus) tum adstringitur, tum relaxatur Ci., alvum astringere Cels., quae gustu adstringit Plin. kar veže usta = je trpkega okusa, linguam adstringere leniter nec mordere Plin. le malo trpek okus imeti, a ne peči, adstringi a marino morsu Plin. (z)gostiti se.
    b) o mrazu (prim. v nadaljevanju āstrictus) storiti, da kaj skrepeni ali zmrzne, (o)krepeniti: nivibus quoque molle rotatis adstringi... corpus O., quamquam imbrem vis frigoris concreto gelu adstrinxerat Cu., vis frigoris ita adstringebat (corpora), ut rursus ad surgendum coniti non possent Cu., stat iners Scythicas astringens Bosporos undas Lucan.; tudi = ohladiti (ohlajati): lacūs, quibus remissum corpus astringes Mart., puteus, ex quo possis rursus astringi Plin. iun. ohladiti se.
    c) (dobro) zaklejiti (zaklejati), z(a)lepiti (zalepljati): cortex adstrictus pice H. zasmoljena, opus bitumine adstringitur Cu.
    č) (barvo) manj živo storiti (delati), medliti: ita permixtis viribus alterum altero excitatur aut adstringitur Plin.

    4. pren.
    a) togo nategniti (natezati), nape(nja)ti, brzdati: pater nimis indulgens quidquid ego adstrinxi relaxat Ci. ep. popušča vajeti, ki sem jih jaz napel, puta enim avaritiam relaxatam, puta astrictam esse luxuriam Sen. ph.
    b) (duševno, nravstveno ali politično) (z)vezati, obvezati (obvezovati), zavezati (zavezovati), nerazvezno storiti kaj: illis studio suorum adstrictis S. ko so bili prevzeti od sočutja do svojcev, res exsequi..., quae Iugurthae... maioribus adstricto superaverant S., Nicomachum religione quoque deûm adstrictum... properasse Cu., te mihi compositis... a me adstrinxit verbis ingeniosus Amor O., adstr. aliquem suis condicionibus, disciplinam legibus, fidem iure iurando Ci., aliquem legibus Ci. ep., adstringi lege et quaestione ali sacris Ci., nulla astrictus necessitate Ci., religione devinctus atque astrictus, lingua adstricta mercede Ci., astricti continentiā mores Val. Max., mores disciplinae severitate astringere Q., se scelere adstringere ali scelere adstringi Ci. okriviti se zločina, tako tudi: sese furti adstringere Pl.; ob čem? k čemu? na (v) kaj? meque adstringam verbis in sacra iura tuis O., astr. se ad certa verba, se ad servitutem iuris Q., quidquid autem ubique militum esset, ad certam stipendiorum... formulam adstrinxit Suet., astringi ad temperantiam Plin. iun., lex..., quae ad omnem astringit humanitatem Ambr.; za kaj? ius iurandum, quo se cuncti pro salute unius astrinxerant Suet.
    c) omejiti (omejevati), utesniti (utesnjevati): inops regio, quae parsimoniā astringeret milites L. tako, da je držala vojake v mejah skromnosti, da jih je držala na tesnem; (o govoru, dokazovanju idr.) skrčiti (skrčevati), povze(ma)ti: breviter argumenta Ci., hoc artius adstringi ratio non potest Ci., astr. luxuriantia stilo Q., rem tam late fusam tam breviter Q. Od tod adj. pt. pf. āstrictus (adstrictus) 3, adv.

    1. nategnjen, zategnjen, trdno (z)vezan, strumen, tog, tesen, ozek: non adstricto socco H. v mahedravem (ohlapnem) nizkem čevlju (pren. o nemarnem načinu pisanja), liminis adstricti sollicitare fidem Q. trdno zaklenjene, imponendum malagma... astrictiusque alligandum Cels., astrictum corpus ali astricta alvus Cels. zaprtost, zapeka, melior est... in iuvene fusior, in sene astrictior (alvus) Cels., corpora astricta et lacertis expressa Q. strumna, illa astricta equi Q. ozki lakotnici, polygala... gustu adstricto Plin. trpkega okusa, coit astrictis... Hister aquis O. ker mu vodovje (od mraza) skrepeni, zmrzne; enalaga: adstricto terra perusta gelu O. od hudega mraza, adstrictus cruor Lucan. strjena.

    2. pren.
    a) na tesnem živeč, skromen, varčen, skop: Platonis verbis astricta, sensu praevalens sententia Val. Max., astr. pater Pr., adstricti sunt in continendo patrimonio, ... profusissimi (pravi zapravljivci) in eo, cuius unius honesta avaritia est Sen. ph., adstricti moris auctor Vespasianus T., adstricta parsimonia Iust.
    b) (ritmično) vezan: nec tamen haec ita sunt arta et adstricta, ut ea, cum velimus, laxare nequeamus Ci., ut eam (sententiam) numero quodam complectar et adstricto et soluto Ci., est enim finitimus oratori poëta, numeris adstrictior paulo, verborum autem licentiā liberior Ci., cum (poëta) versu sit adstrictior Ci., orationem non adstricte, sed remissius numerosam esse oportere Ci.
    c) jedrnat, kratek: dialectica quasi contracta et adstricta eloquentia putanda est Ci., adstricta verborum comprehensio Ci., astrictior circuitus eloquendi Q., ille concludit astrictius, hic latius Q., astrictius (naspr. effusius) dicere Sen. ph., Plin. iun., astrictius scribere Plin. iun.
  • astrologia -ae, f (gr. ἀστρολογία)

    1. zvezdoslovje, zvezdoznanstvo, astronomija (ne = astrologija): Col., Plin., Q., Eudoxus in astrologia facile princeps Ci.; pren.
    a) zvezdoslovje = knjiga (spis) o zvezdoslovju: Plin.
    b) zvezdoslovstvo = zvezdoslovci: Varr.

    2. vedeževanje po zvezdah, zvezdoverstvo, astrologija: Lact., Hier.
  • at, adverzativni veznik ali, toda, a, pa, (p)a vendar, nasproti (pa), z druge strani (pa).

    I.

    1. uvaja protirek v obliki kontrasta: non placet M. Antonio consulatus meus; at placuit P. Servilio Ci., qui arma capere potuerunt, proelium commiserunt, at reliqua multitudo fugere coepit C., magnae divitiae... brevi dilabuntur: at ingeni egregia facinora... immortalia sunt S.; postavlja nasproti posamezne pojme: non cognoscebantur foris, at domi, non ab alienis, at a suis Ci. zato pa, pač pa; okrepljeni veznik: at potius Pl. ali temveč, ali marveč, at etiam Ci. ali celo, at vero Ci. a zares, at certe O. a gotovo, at contra Ci. ali at e contrario N. a nasproti; elipt. brez glagola: nox erat et placidum carpebant fessa soporem corpora... At non infelix animi Phoenissa V.

    2. pri naglem prehodu h kakemu novemu odstavku ali nepričakovanemu, mikavnemu, čudovitemu prizoru: Caesar naves plano litore constituit. At barbari nostros navibus egredi prohibebant. C., conticuit tandem (Aeneas) factoque hic fine quievit V. (ob koncu III. speva Eneide). At regina... volnus alit venis V. (v začetku IV. speva), (Laocoon) simul manibus tendit divellere nodos...,... clamores simul horrendos ad sidera tollit... At gemini lapsu delubra ad summa dracones effugiunt V., tum litore curvo exstruimusque toros dapibusque epulamur opimis. At subitae... adsunt Harpyiae V.; prim. Tib. II, 5, 33. Poseb.

    3. v patetičnem govoru
    a) pri nepričakovanih spodbudah in prošnjah: at unum hoc quaeso, ut... Pl., at videte hominis intolerabilem audaciam Ci., me... Notus obruit undis. At tu, nauta, vagae ne parce malignus arenae H.
    b) pri prijaznih željah in v molitvah: at tibi dii bene faciant omnes Pl., at tu candidior semper candidiorque veni Tib., at vos, o superi,... quaeso, patrias audite preces. V.
    c) pri zakletvah in grožnjah: at te Iuppiter diique omnes perdant! Pl., at tibi dii dignum factis exitium duint! Ter., at tibi pro scelere di persolvant grates V., at vobis male sit, malae tenebrae Orci Cat., at vos respiciant dii periuriorum vindices Iust., at tibi ego continuo cyatho oculum hoc excutium tuum Pl.
    č) pri vzkliku prevzetosti, nevolje, bolečine idr.: at ut scelesta sola secum murmurat Pl., exi foras, sceleste! at etiam restitas? Ter., Horum omnium studium... una mater oppugnat. At quae mater! Ci. toda, ljubi bog, kakšna mati! at per deos immortales, quid est, quod dici possit? Ci., at quem hominem, C. Verres, tantā, tam insigni iniuriā affecisti? Ci., tangit ira deos. At non impune feremus O.

    II. uvaja neposredne ali posredno izrečene ugovore ali njih zavrnitve: edepol, facinus improbum. At iam ante alii fecerunt idem Pl., (herus) nunquam cuiquam nostrum verbum fecit. At nunc faciet Ter., An quia lex Porcia vetat? At aliae leges item condemnatis civibus... exilium permitti iubent S., dices: „quid postea, si Romae adsiduus fui?“ respondebo: „at ego omnino non fui“ Ci., „fateor me sectorem esse“; „at ego agricola et rusticus“ Ci., non potest esse miser quisquam sensu perempto; at id ipsum odiosum est, sine sensu esse Ci.; navaja misel namišljenega nasprotnika = tako se mi bo ugovarjalo, utegnil bi kdo ugovarjati: prudentia est senescentis aetatis. At memoria minuitur. Credo, nisi eam exerceas Ci.; postavlja nasproti posamezne pojme v ugovoru: parens tuus Catilinae fuit advocatus improbo homini, at supplici; fortasse audaci, at aliquando amico Ci.; uvaja ugovor in protiugovor, veznik je postavljen dvakrat: insipienter sperat (adulescens). At senex ne quod speret quidem habet. At est eo meliore condicione quam adulescens Ci.; okrepljeni veznik: at pol, at edepol, at hercule (hercle) Pl., L. idr., at mehercule Sen. ph., at pol quī (= atquī pol) Pl., at enim Pl., Ci. ali seveda, at vero Servius Sulpicius in Ci. ep. a vendar, at enim vero L.

    III. omejuje za pogojnimi in dopustnimi stavki = pa vendar, pa vsaj: si ego hic peribo,... at erit mihi hoc factum mortuo memorabile Pl., qua e poena si evolarunt, at maiorem subierunt Ci., si pars aliqua circumventa cecīderit, at reliquos servari posse confidunt C., causam si non commode, at libere dici Ci., istum hominem si minus (če že ne) supplicio affici, at custodiri oportebat Ci.; okrepljeni veznik: res quamvis rei publicae calamitosae, at tamen magnae Ci., consulibus si non adiuvantibus, at coniventibus certe Ci., quorum cognitio studiosis iuvenibus si non magnam utilitatem afferret, at certe bonam voluntatem Q., consules si minus fortes, at tamen iusti Ci., si moderatio illa non fuit, at fuit pompa, fuit incessus saltem Ci., si id consilium damnaret, at ille divideret saltem copias innumerabiles Cu.

    IV. včasih stoji v podreku kakega silogizma (= atqui): Ci.

    V. včasih se uporablja le kot prehodna členica (= autem): quae (naves) omnes citeriorem Hispaniam petiverunt. At ex reliquis una praemissa Massiliam... C., „quid faceres, cum sic mutilus miniteris?“ Atilli foeda cicatrix... frontem turpaverat H.

    Opomba: Sprva je bil veznik at prejkone = ad, zato so ga starodavniki tako tudi pisali; obratno pa se pri njih nahaja predlog ad pisan v obl. at.
  • Atalanta -ae, f in v gr. obl. Atalantē -ēs, f (Ἀταλάντη) Atalanta,

    1. gr. žensko ime. Gr. mitologija razlikuje med beotsko Atalanto, Shenejevo (Schoeneus) hčerjo, Hipomenovo ženo, in arkadsko Atalanto, Jazovo hčerjo in deviško lovko, ki se je udeležila kalidonskega lova, pozneje Milanionovo ženo; Milanion jo je bil v tekmovalnem teku zvijačno premagal tako, da je vrgel na tekališče tri zlata Afroditina jabolka; pozneje sta bila oba spremenjena v leva: O., Hyg., Q. idr. Rim. pesniki med obema Atalantama ne ločujejo; arkadsko Atalanto označuje O. s pridevki Maenalia, Nonacrina, Nonacria, Tegeaea. Od tod adj. Atalantaeus (Ἀταλανταῖος) atalantski: Stat., Schoenos At. Stat. atalantski Shen, arkadijsko mesto, pri katerem je arkadska Atalanta priredila tekmovalni tek; matronim Atalantiadēs -ae, m Atalantin (arkadske Atalante in Meleagrov) sin = Parthenopaeus: Stat.

    2. otoček v Opuntskem zalivu: L., Sen. ph.
  • Ātella -ae, f (ātra črna) Atela, oskovsko mestece v Kampaniji med Kapovo in Neapljem, pozneje rim. muncipij, potem rim. naselbina: Ci., L. idr. Od tod adj. Ātellānus 3 atelski: municipium Ci. ep.; subst. Ātellānī -ōrum, m Atelčani, preb. Atele: L., Plin.; poseb. fabella Ātellāna ali samo Ātellāna -ae, f atelska burka, atelana, sprva preprosta igra, ki je zasmehovala nerodna dejanja Atelčanov, pozneje, ko je bila že prenesena v Rim in tam udomačena, pa je prikazovala sploh vesele, z grobimi dovtipi zabeljene prizore pravega italskega značaja; v njej so igrali le rim. mladeniči (ne pa tuji igralci): Varr., Ci. ep., L. idr. Od tod

    1. adj.
    a) Ātellānicus 3 ki se tiče atelskih burk, atelanski: versus Petr., exodium Suet.; subst. Ātellānica -ōrum, n atelanske pesmi: Porph.
    b) Ātellānius 3 = Ātellānicus: versus Ci., fabula Gell., ars Macr.; subst. Ātellānia -ae, f (sc. fabula) = Ātellāna: Gell., Macr.

    2. subst.
    a) Ātellānus -ī, m igralec v atelskih burkah: Val. Max., Q., Suet., Tert.
    b) Ātel-lāniola -ae, f (demin. Atellānia) atelska igralka: M. Aurel. ap. Fr.
  • āter, ātra, ātrum

    1. (medlo) črn, temen, mračen (naspr. albus; niger = lesketajoče črn, naspr. candidus): album an atrum vinum potas? Pl. temno rdeče, tam excoctam reddam atque atram, ut carbo est Ter., atrior ut multo siet quam Aegyptii (kot črnci) Pl., vide, quam te amarit is, qui albus aterne fuerit ignoras Ci. (gl. albus), a. filius O. črnec, sanguis Ci., cruor H., nubes Lucr., V., H., fumus, odor, fel V., nox V., H., noctes T., nemus V. globoko senčen, color, pulvis, nivei atrique lapilli O.; enalaga: a. fax V. črno kadeča se; pesn.: a. tempestas, hiems V., ater sinus Hadriae H. črni = viharni; pren. (= ātrātus) v črno oblečen: lictores atri H. v črno oblečeni sluge (pri pogrebih).

    2. pren.
    a) črn, temen, žalosten, nesrečen, hudonosen, zlonosen, poguben, grozovit: a. cupressus, Styx, palus, serpens V., viperae H. (v teh zvezah se ne da ugotoviti, ali je treba adj. razumeti v pravem ali v pren. pomenu); brez dvoma pa so v pren. pomenu zveze kakor: post equitem sedet atra cura H., a. curae H., a. timor, comes atra (= cura) H., a. tigris, acies, a. agmen V., atrae lites H. mrzke, odurne, a. dies Afr. ap. Non., V. nesrečen dan, poseb. ater dies ali atri dies (v rim. državnem življenju) nesrečni dnevi (po Varr. predvsem dies postridie Calendas, Nonas, Idus), ko se ni začelo nič novega (pri nas npr. petek), poleg teh še dnevi, na katere je državo zadela kaka nesreča (npr. dies Alliensis): Varr., L. idr.; a. mors H., tako tudi o vsem, kar je v zvezi s smrtjo: ignes V. grmadni ogenj, me mors atris circumvolat alis H. s temnimi krili, sororum fila trium... atra H., funus Lucr., extremi funeris atra dies Pr., luctus Sen. tr., planctus Sil.
    b) črn = strupen, zloben, zločest, kovaren, zaviden: si quis atro dente me petiverat H., nec... quaerit, quem versibus oblinat atris H., atram mentem stimulare Sil., Aemilia... non atra animo Aus.
    c) temen = nejasen, težko (raz)umljiv: Lycophron Stat.

    Opomba: Komp. pri Pl., Gell., Lact.; superl. ni izpričan.
  • atquī (atquīn) (v rok. in izd. tudi adquī), adverzativni veznik (iz at in quī oz. iz at in quī in ne)

    1. in vendar, pa vendar (le), no pa, a pri vsem tem, pa, a, toda (uvaja zlasti ugovore): o rem, inquis, difficilem atque inexplicabilem! atqui explicanda est Ci. ep. pa vendar se mora rešiti; atqui je bil prvotno samostojno rabljen = ali kako? in navedeni stavek bi se potem takole bral: o rem... inexplicabilem! atqui? explīcanda est ali kako? rešiti se mora; ko je atqui izgubil prvotni pomen, se je spojil s sledečim stavkom in dobil veljavo protivnega (adverzativnega) veznika, nihil criminamini Sestium. „Atqui vis in foro versata est“ (nasprotnikove besede) Ci., Cebalinus plus quam audierat scire non potuit. Atqui coniurationis caput me fuisse credit rex Cu.; pred pogojnimi stavki atqui si = no pa če, no dobro, če, no če pa (vendar): atqui si ita placet Ci., Quasi cupias id tibi licere. Atqui si id licebit, nihil est... Ci., atqui si noles sanus, curres hydropicus H.; atqui se lahko krepi s certe: Ci. ep.

    2. nasproti, toda, marveč: satis scite promittit tibi. Atqui tu hanc iocari credis? Ter. ali marveč meniš, da se šali?, atqui mihi quoque videor, inquam, venisse, ut dicis, opportune Ci. marveč tudi mislim.

    3. uvaja misel, ki potrjuje prejšnjo trditev = kajpada, seveda: Salvus sis adulescens. Siquidem hanc vendidero pretio suo. Atqui aut hoc emptore vendes pulchre aut alio non potes Pl., atqui multa quaeruntur in Mario fictane an vera sint Ci.; včasih v zvezi atqui pol, atqui sic: Pl., Ter.

    4. uvaja podrek v silogizmu = no pa, pa: si virtutes sunt pares, paria vitia esse necesse est; atqui pares esse virtutes... facillime potest perspici Ci., (mors) aut plane neglegenda est, si extinguit animum, aut optanda, si aliquo eum deducit, ubi sit futurus aeternus: atqui tertium nihil inveniri potest. Quid igitur timeam... Ci.; včasih v zvezi atqui certe no pa vsaj, no pa gotovo: Ci.
  • atrophia -ae, f (gr. ἀτροφία) stanje tistega, ki se ne redi dovolj, popuščanje rejenja in od tod hujšanje, slabljenje: Cael., Th. Prisc., v gr. pisavi: Cels.
  • attendō (adtendō) -ere -tendī (tetendī Ap.) -tentum

    1. proti čemu, kam nape(nja)ti, (po)moliti, (iz)prožiti, naravna(va)ti: simul aurem attendo, ut quirem exaudire amplius Acc. ap. Non. nastavim, arcum meum et ipse vigor attetendit Ap.; kam? caput eodem Hyg., caelo (dat.) manūs Ap. izprožiti, signa ad eos, qui... Q. — Pass. v med. pomenu = prožiti se, raztezati se: ante fores exigui tramites... attenduntur Ap., nemus, quod fluvio praeterlabenti (ob... reki)... attenditur Ap.

    2. klas. le pren. (v zvezi z animum, animos, večinoma pa brez tega subst.)
    a) duha napeti, naravnati kam = paziti na kaj, opaziti kaj, pozoren biti na kaj, pozornost nameniti (namenjati) komu, čemu, poslušati koga, kaj: cum silentio animum attendite, ut pernoscatis... Ter., quo tempore igitur aures iudex erigeret animumque attenderet? Ci., bene (diligenter) att. Ci., magis att. Q.; z acc.: stuporem hominis attendite Ci., cetera neglegentius att. Ci. za drugo se ne posebej meniti, me de invidiosis rebus dicentem attendite Ci.; z dat.: dictis animum att., animos att. dictis Luc. ap. Non., att. Caesari, sermonibus malignis Plin. Iun., att. iuri, minimum eruditioni, eloquentiae plurimum Suet.; z ad: animum att. ad quaerendum Pac. ap. Non., att. animos ad ea, quae consequuntur Ci.; z ACI: non attendit eum hoc curasse Ci., attende nunc bona Quinctii possideri non potuisse Ci. pomni; z odvisnim vprašanjem: nunc quid velim, animum attendite Ter., hoc quam late pateat, attendite Ci., forte lubuit attendere, quae res maxime tanta negotia sustinuisset S., attende, cur... Ph.; redkeje pass.: attenditur versus pars Ci. zaznava se.
    b) occ. α) (po)misliti na kaj, premišljati, razmišljati: puer, ne attenderis petere a me id, quod nefas sit concedi tibi Acc. fr., immo id hercule, inquit, ipsum attendo Ci., cum animum attendisset ad cavendum N., cum de necessitate attendemus Ci., de officiis legationis att. Ci., attendite, cuiusmodi edicta sint Ci., iubet peritos linguae attendere animum, pastorum sermo agresti an urbano propior esset L., illud att., ne... Cels. β) attendere sibi (tudi brez sibi) ab aliquo in ab aliqua re čuvati se koga, česa, varovati se koga, česa, paziti se česa: Eccl. — Od tod adj. pt. pf. attentus (adtentus) 3, adv. (le pren.)

    1.
    a) napet, pazljiv, pozoren: ut animus in spe... antehac attentus fuit, ita, postquam adempta spes, lassus curā confectus stupet Ter., att. auditor Ci., me attentissimis animis auditis Ci. s popolnoma napeto pozornostjo, attentissima cogitatio Ci., attentissimo consilio, attentissimā curā Val. Max., attentum facere iudicem Ci., Q., iudex circa ius nostrum attentior Q., attenta auris H., attentae aures Lucr., attente alicuius officia fungi Ter., attente legere Ci. ep., attente (attentius, attentissime) audire Ci., attentius cogitare de... Ci., attentius agere aliquid S., attentius spectare H., attentius custodire aliquem Plin. iun., parum attente dicere Gell.
    b) napet, strmeč: visus Cael., oculi Cael., P. Veg.

    2. pozorno misleč na kaj, skrben za kaj, do česa (zlasti za pomnožitev in ohranitev imetja), podjeten, varčen, skop, trd: nimium ad rem in senectute attenti sumus ali adtentiores sumus ad rem (imetje) omnes Ter., qui in re adventicia... tam diligens, tam attentus essem Ci.; z dat.: asper et attentus quaesitis H.; z gen.: att. continentiae Val. Max., communis boni Sen. ph.; abs.: attenta vita et rusticana Ci., att. pater familias Ci., pater H., durus nimis attentusque esse videris mihi H.