Franja

Zadetki iskanja

  • pro-fundō -ere -fūdī -fūsum (pro in fundere)

    1. razli(va)ti, izli(va)ti, preli(va)ti: aquam, florem vini veteris Pl., aquas sub mensas Plin., vinum in terram O., lacrimas Ci., Auct. b. Alx., O., Sen. tr., lacrimas oculis V., vim lacrimarum Ci., sanguinem (sc. pro patria) Ci., sanguinem ex oculis Plin.; occ. kot pitni dar izli(va)ti: his merum Lact., deo vina Lact.; refl. se profundere in med. profundi uli(va)ti se, razli(va)ti se, udreti (udirati) se, izbruhniti (bruhati), privre(va)ti: lacrimae se profuderunt Ci., lacrimae ore profusae Sil., profusus e cervice cruor O., Nilus e lacu profusus Plin.; metaf. multitudo sagittariorum se profudit C. ali urbe profusi Aenidae Val. Fl. usuti (vsuti) (usipati (vsipati)) se, planiti, udariti, navaliti, se nova profundunt examina (sc. apum) Col. rojijo, quae (sc. in vitibus) se nimium profuderunt Ci. kar je prebujno zraslo, voluptates subito se profundunt Ci. izbruhnejo, p. animam Ci. ali spiritum Cu., Val. Max. izdihniti, clamorem omnes Ci., voces Cat. od sebe da(ja)ti, zagnati (zaganjati), ignes Lucr. od sebe da(ja)ti, res universas profundam Ci. razpravljal bom, profundere simul omnia Plin. iun. povedati, odium in aliquem Ci. sovraštvo stres(a)ti nad kom, usmeriti (usmerjati), nape(nja)ti na koga, profusus in iram Amm. ujezivši se, in questus flebiles sese profuderunt L. so milo zatarnali; se p. in aliquem Ci. ep. vdati se komu; (pogosto) od sebe da(ja)ti = roditi, ploditi: ex alvo matris (sc. puerum) natura profudit Lucr., ea, quae frugibus atque bacis terrae fetu profunduntur Ci., profundere palmites Col., vitia Suet., (sc. insula) profusa ab Aenaria Plin. nastal; cum somnus membra profudit Lucr. zlekniti, položiti (na tla), med. zlekniti se: molli cervice profusae Lucr., profusus gemitu Pac. ap. Fest.; med. profundi tudi = spuščati se, (dol) viseti, bingljati: cui infula ex utraque pari malarum parte profusast (= profusa est) Lucr.

    2. (o suhih stvareh) odsuti (odsipa(va)ti), izsuti (izsipa(va)ti): profusā in medium sportulā Ap.; metaf.: ne ventis verba profundam Lucr. da ne izsipam besed vetrovom = da ne bom govoril v burjo (v veter, v prazno).

    3. occ.
    a) radodarno darovati, žrtvovati: tantam pecuniam Plin. iun., non modo pecuniam, sed vitam etiam pro patria profundere Ci., omnes profudi vires animi atque ingenii mei Ci.
    b) zapraviti (zapravljati), (po)tratiti, razsipa(va)ti: divitias in exstruendo mari S., patrimonia, pecunias Ci., da, profunde (sc. pecuniam) Ci., totum se p. in aliquem Ci. vse komu razsipno izda(ja)ti, quae ego si non profundere ac perdere videbor Ci. ep. Od tod adj. pt. pf. profūsus 3, adv.

    1. (dol) viseč, dolg: cauda Varr.

    2. brez reda (neurejeno) naprej deroč: profuse tendere in castra L.

    3. nezmeren, brezmeren, objesten, prešeren: laetitia efficit profusam hilaritatem Ci., sumptus Ci., cupido T., profusissima libido Suet., genus iocandi Ci., profuse laudare Gell., ea profusius … quaestui atque sumptui deditus erat S.

    4. zapravljiv, potraten, razsipen: nepos Ci., profusissima largitio (darežljivost) Suet., profusissimae largitiones Val. Max., profusissimi in eo, cuius unius honesta avaritia est Sen. ph.; z gen.: alicui adpetens, sui profusus S. razsipajoč svoje; praetoria profuse exstructa Suet., festos … dies profusissime celebrabat Suet.; occ.
    a) potraten = zelo drag, terjajoč velike stroške: epulae Ci., convivia Suet.
    b) (v pozitivnem pomenu) radodaren, darežljiv: mens Stat., homo Mart.

    Opomba: Prōfūdit meri: Cat.
  • prō-gemmō -āre (prō in gemmāre) očes(c)a (popke) poganjati: si palmis in[i]cientibus progemmantibusque fossorem immiseris, magnam partem vindemiae decusserit Col.
  • prō-gener -erī, m (prō in gener) vnukinjin mož, prazet: Icti., fratre Druso insignis Caesarique progener destinatus T., quattuor progeneri Caesaris T., eiusdem Antonii Felix progener, Claudius nepos esset T., nihil illi profuisset gener Agrippa et Tiberius progener Sen. ph., exin Plauti Rufi Lucique Pauli progeneri sui Suet., progenerum appellat avus neptis suae virum P. F., nati generique et progeneri simul Aus.
  • prō-generō -āre (prō in generāre) (živali) rediti, ploditi, razmnoževati, razplajati: et qui ex his (sc. ex bubus) progenerantur, inter se vituli? Varr., nec progenerant aquilae columbam H., fetum progenerant (sc. apes) Plin., si res exigit, ut plurimi mares progenerandi sint Col.; abs.: marem posse ad vigesimum annum progenerare Col.
  • prō-germinō -āre (pro in germināre) pognati (poganjati), (z)rasti: ut et radices deorsum agat nec ex propinquo neglegenter in summa terra resecta progerminet Col.
  • prō-gerō -ere -gessī -gestum (prō in gerere)

    1. ven nesti (nositi), iznesti (iznašati), ven spraviti (spravljati): cum defunctas progerunt funerantiumque more comitantur exequias Plin., formicae concursantes aut ova progerentes Plin., noctu Chii terram, harenam, lapides progesserunt in mare ante murum Vitr., periti rustici, quicquid ovilibus stabulisque conversum progesserunt Col., urcei, quibus oleum progeritur Col. za katere se zajema olje (iz čebra) = v katere se naliva olje.

    2. naprej (spredaj) nesti (nositi): alius sub oculis dominae speculum progerit Ap., huius felicis alvei nitens carbasus [litteras] [litterae votum] intextas progerebat Ap., sacerdos maximus quique divinas effigies Ap.
  • prō-gīgnō -ere -genuī -genitum (prō in gīgnere) roditi (rojevati), (po)roditi, ustvariti (ustvarjati): Pl., Val. Fl. idr., Eurotae progignunt flumina myrtus Cat., sensum progignere acerbum Lucr., novos motus rerum Lucr., te saevae progenuere ferae O., illam terra parens progenuit V., quae ex seminibus progignuntur Ci.; pren.: nolebam ex me morem progigni malum Pl. nisem hotel da(ja)ti slabega zgleda.
  • prōgnārē, adv. (prō in gnārus) očitno, očividno: invenimus prognare significare aperte P. F.
  • prōgnāriter, adv. (prō in gnārus) dobro vedé, dobro vedoč, zelo spretno, zelo odločno, zelo gotovo: ut pro Romano populo prognariter armis certando prudens animam de corpore mitto Enn. ap. Non., age, indica prognariter Pl. no, odločno (brez ovinkov) povej ceno.
  • prō-gnātus 3 (pt. pf. glag. prō(g)nāscī)

    1. (od praočetov, prednikov) izhajajoč, izvirajoč, svoj rod imajoč (izpeljujoč); kot subst. m potomec, otrok, zarojenec: Naev. ap. Non., Ter. idr., Tantalo prognatus, Pelope natus (= Atreus) Poeta ap. Ci., prognati ex Cimbris, ab Dite patre C., magno consule prognatus H., quali me arbitrare genere prognatum? Pl., Herculei prognati Pl.

    2. (od staršev, roditeljev) rojen; kot subst. pl. m otroci, sinovi: prognatus es meo patre Pl., Romulus, deo prognatus L., Castor gaudet equis, ovo prognatus eodem (= Pollux) pugnis H., artes, quas doceat quivis eques semet (abl.) prognatos H. svoje sinove, parentes, patria et prognati Pl.; metaf. (o rastl.) zras(t)el: Peliaco quondam prognatae vertice pinus Cat., harundines in palude prognatae Plin.
  • prō-gredior -gredī -gressus sum (prō in gradī)

    I. iziti, oditi, izhajati, odhajati, ven (iz, z, od) česa iti, hoditi, stopiti (stopati): ex domo Ci., portā O., Italiā Pl., in publicum Iust. iti na ulico, javno se (po)kazati, iti v javnost, extra vallum Auct. b. Afr., in contionem L. nastopiti v zboru (na zborovanju, na skupščini), ad colloquium Iust; abs.: tandem progreditur V., cultius Iust. bolj nališpano (okrog) hoditi, nihil Ci. ali nusquam progredi Cels. prav nič, prav nikamor ne iti z doma, prav nič, prav nikjer se javno ne prikazovati, de progrediendo cogitare Plin.

    II.

    1. dalje, naprej iti (stopati, korakati): ut regredi quam progredi mallent Ci., pedetemptim Lucr., nec regredi volo nec progredi possum Hier.; occ. (kot voj. t.t.) naprej se pomakniti (pomikati), naprej podvizati, napredovati, naprej prodreti (prodirati), naprej korakati, (o ladjah) naprej pluti, naprej jadrati: Vell., Gell. idr., milites in locum iniquum progrediuntur C., longius a castris C., ante signa, praeter paludes L.; z acc.: tridui viam C., quattuor milia passuum silentio C., naves solvit paulumque a portu progressus C. pojadrati (odjadrati) malo naprej; s sup.: pabulatum longius C., lignatum pabulatumque L.

    2. metaf.
    a) napredovati, iti naprej, doseči (dosegati) napredek, napredujoč dospe(va)ti (pri(haja)ti) do česa, uspeti, razvi(ja)ti se, (z)rasti v čem, na kakem področju: estne aliquid ultra, quo crudelitas progredi possit? Ci., videamus, quatenus amor in amicitiā progredi debeat Ci., mihi ille pervenisse videtur, quoad progredi potuerit feri hominis amentia Ci., quo amentiae progressi sunt L., consideres, quo progrediare L., absurdam in adulationem progressus T. ki je zašel (zašedši) v absurdno prilizovanje, progredi in virtute Ci., paulum aliquid ultra primas litteras Q., incipientes aut paulo progressi Q. nekoliko napredovavši (potem ko so dosegli nekaj napredka) v znanostih; komp. pt. pf. progressior Tert. bolj uspel v znanostih.
    b) (v govoru, razpravi) napredovati, preiti (prehajati) na kaj: longius progredi non possit (nobene besede (ničesar) več ne more spregovoriti), qui obiecerit Ci., pusillum extra progredior Vitr. dovoliti si hočem majhen ekskurz (odmik, oddaljitev, zastranitev), pogumno se hočem malce oddaljiti od tematike, nunc ad reliqua progrediar Ci.
    c) (v starosti) napredovati, pomakniti (pomikati) se naprej, miniti (minevati): paulum aetate progressi Ci. nekoliko starejši, progredientibus aetatibus Ci., progressa aetate Suet. v visoki starosti, v priletnosti.

    Opomba: Imper. progredimino: Pl.; inf. progrediri (po 4. konjug.): Pl. Act. soobl. prōgrediō: progrediere = progredierunt: Ven.
  • pro-hibeō -ēre -uī -itum (pro in habēre) aliquem (aliquid) ab aliquā re, aliquem aliquā re, aliquid de aliquā re

    1. odvrniti (odvračati), odbi(ja)ti: vim hostium ab oppidis C., praedones procul ab insula Ci. ne pustiti (puščati) jih do otoka, ne dovoliti (dovoljevati) jim dostopa na otok, silva Suebos a Cheruscis prohibet C. loči, prohibere aliquem ab alicuius familiaritate Ci., prohibendo a delictis S., lasciviam a vobis prohibetote L. vzdržujte se prešernosti, di prohibeant a nobis impias mentes Cu., prohibere vim de classe Luc. ap. Non., prohibere naves portu C. braniti ladjam v pristanišče, preprečiti (preprečevati) ladjam dostop v pristanišče, hostes finibus C., hostes fonte C. prestreči sovražnikom pot do studenca, aliquem commeatu Ci. ep. presekati (onemogočiti) komu dovoz, prohibenda est ira in puniendo Ci. izogibati (vzdrževati) se jeze.

    2. preprečiti (preprečevati), (za)prečiti, onemogočiti (onemogočati), ovreti (ovirati), zadrž(ev)ati, (za)braniti (zabranjevati), ne dovoliti (dovoljevati), ne dopustiti (dopuščati): Caesarem C., aedificantes prohibere sunt conati N., loci natura aditum prohibet C., prohibere iniuriam S., motus conatusque alicuius Ci., Alpici transitu prohibere conantur N., exercitum itinere C., hostes rapinis pabulationibusque C., si ab iure gentium sese prohibuerit S. če mu prepreči, da bi se okoristil z mednarodnim pravom; aliquem prohibere aliquid (toda le z neutr. pron.): ut eos id prohiberet L. da bi jim to preprečil (onemogočil); v pass.: verum lege id prohiberi (sc. plebem) contumeliosum plebi est L.; z dat.: adversariis aditum Auct. b. Afr., obsecro, parentes ne meos mihi prohibeas Pl. da mi ne pridržuješ mojih staršev; z gen.: captae prohibere Poenos aquilae Sil.; večidel z inf.: Pl., Ter., Acc. fr., Pac. fr., S., Hirt. idr., aliquem exire domo Ci., Teutonos intra fines suos ingredi C.; z ACI: Gell. idr., num igitur ignobilitas … sapientem beatum esse prohibebit? Ci., ut eos in senatu esse prohibeant C., monet, ut ignes in castris fieri prohibeat C., ut armari civitatem prohibeant L.; z gerundivom in inf.: se ad prohibenda circumdari opera Aequi parabant L. (nam. ad prohibendum, ne opera circumdarentur), nec prohibendos ex privato redimi L.; s finalnim stavkom: potuisti prohibere, ne fieret Ci., ne lustrum perficerent, mors prohibuit P. Furi L.; s quominus in cj.: se quaestorem vi prohibitum esse, quominus e fano Dianae servum suum abduceret Ci., prohibere, quominus in unum coirent L.; s predhodno nikalnico (s quin in cj.): neu quisquam posthac prohibeto adulescentem filium, quin amet et scortum ducat Pl., nec, quin erumperet, prohiberi poterat L.; šele v pozni lat. brez nikalnice: quin erumperet, morte prohibitus T.; occ. (z besedami) preprečiti (preprečevati), (za)braniti (zabranjevati), ne dopustiti (dopuščati), prepoved(ov)ati: Mart. idr., nemo hic prohibet nec vetat Pl., prohibente deo Tib. zoper božjo prepoved, ob prepovedi boga, lex recta imperans prohibensque contraria Ci.; z inf.: tres (sc. cyathos) tangere prohibet H., lex, quae prohibet adulteram sine adultero occidere Q.; vulg.: idcirco prohibuit ei deus de arbore vitae contingere Aug.; v pass. z NCI: affectus movere prohibebatur orator Q. govorniku se je prepovedovalo, govorniku je bilo prepoved(ov)ano; od tod subst. prohibita -ōrum, n prepovedane stvari (reči): prohibitis abstinere Sen. ph.

    3. (o)braniti, (o)čuvati, (za)ščititi, ohraniti (ohranjati), rešiti (reševati) koga pred kom, čim, (ob)varovati koga česa, koga pred kom, čim: virginem ab impetu armatorum Ci., rem publicam a periculo Ci., Trinovantibus ab omni iniuriā prohibitis C., tenuiores iniuriā Ci., Campaniam populationibus L., magnum civium numerum calamitate Ci., uxor prohibita servitio L.; aliquem prohibere aliquid (toda le z neutr. pron.): id te Iuppiter prohibessit (gl. opombo spodaj) Pl., neque me Iuppiter neque dii omnes id prohibebunt, si volent, quin sic faciam, uti constitui Pl.

    Opomba: Star. cj. pf. prohibessis (prohibesseis): Enn. fr., Ca., prohibessit: Pl., prohibessint Lex ap. Ci.; sinkop. obl. probet = prohibet, probeat = prohibeat: Lucr.
  • prohinc, adv. (pro in hinc) zato(rej), zatégadélj, zatégavóljo: prohinc tormentis veritas eruenda Ap., prohinc epulare vadimonium differamus Ap., prohinc cubiculo te refer Ap., prohinc me quoque peti ma[g]no etiam deo famulum sentire deberem Ap.
  • prō-iactō -āre (—) -ātus (prō in iactāre) proč gnati: Isid.
  • prō-iciō -ere -iēcī -iectum (pro in iacĕre)

    1. vreči (metati) pred koga, komu: proiectum (sc. cani) odoraris cibum H., proicere alicui frustum cibarii panis Ap.; occ. (naprej) iztegniti (iztegovati, iztezati), (po)moliti (pomaljati), pred sebe (pred sabo) držati: brachium Ci., linguam Lucan., pectus ac ventrem Q., hastam N. nastaviti, clipeum prae se L., pedem laevum V. levo nogo postaviti naprej, naprej stopiti z levo nogo; metaf. stavbo napustiti, na stavbi narediti (delati) napušč (tin, izzidek): ius ali servitus proiciendi Icti. pravica narediti nad sosedovim zemljiščem napušč, prizidek, poseb. tin, izzidek; od tod proici moleti, štrleti, strčati: tectum proiceretur Ci., urbs in altum proiecta Ci. v morje moleče (se prožeče, iztezajoče); tako tudi act. proicere in altum Pac. fr., Ca. fr. v (na) odprto morje moleti (štrleti, prožiti se).

    2. (s)poditi, odgnati (odganjati), izgnati (izganjati): Sen. ph. idr., puerum ex angiportu Pl., tantam pestem (sc. Catilinam) foras Ci., aliquem ab urbe O.; occ.
    a) pregnati (preganjati), izgnati (izganjati): Agrippam in insulam Planasiam T., Sarmaticas proiectus in oras O.
    b) lacrimas Auct. b. Alx. preli(va)ti, točiti, verba Sen. ph. izustiti (izuščati), izgovoriti (izgovarjati).

    3. tja (na tla, proč, vstran) vreči (metati), zagnati (zaganjati), izvreči (izmeta(va)ti), odvreči (odmetavati), zavreči (zametavati): sarcinas C., effigiem imperatoris T., aquilam intra vallum C., proicere galeam ante pedes V., aliquid in ignem C., quaedam per fenestram Sen. ph., vexillum trans vallum Val. Max., crates C. nametati (da bi z njimi pokrili jarke), alga proiecta V., proiectus ad saxa Ci., proicere arma C. položiti orožje, odvreči orožje, insignia H. odložiti, puellam Pl. izpostaviti, se in forum L. planiti, semet in flumen Cu., se ex navi C. zagnati se (skočiti) z ladje, super exanimem sese proiecit amicum V. se je vrgel, proicere se ad pedes alicuius Ci. pasti na kolena pred kom; s predik. acc.: tribunos insepultos L., aliquem inhumatum Ci.; pren.: cives in aperta pericula V. pehati, se in hoc iudicium Ci. (kot priča) siliti k tej pravdi, in has miserias proiectus sum S. pahnjen sem, proicere se in muliebres fletus L. planiti v jok (tarnanje), ponižati se do … ; tako tudi pass.: in concubitum amicorum proiecta Iust., proiecta senatūs auctoritas T. propadla.

    4. metaf.
    a) zavreči (zameta(va)ti), odkloniti (odklanjati), zavrniti (zavračati), vnemar pustiti (puščati), opustiti (opuščati), odpoved(ov)ati se čemu, izogniti (izogibati) se česa, čemu: patriam virtutem C., libertatem Ci., ampullas H., pudorem O., spem salutis Plin. iun., queritur in contione sese proiectum ac proditum a Pompeio C., proiectis omnibus (vse pustivši vnemar) fugae consilium capere C., proicere animam V. usmrtiti (ubiti) se.
    b) (ob določenem času) koga odgoditi, odložiti (odlagati), preložiti (prelagati), zavrniti (zavračati), postaviti (postavljati) pred vrata, izločiti (izločati): ii, qui ultra quinquennium proiciantur T. Od tod adj. pt. pf. prōiectus 3

    I.

    1. (naprej, ven) moleč, štrleč, iztezajoč se, pomaljajoč se: saxa V., proiectae orae continentis L., neuter proiectus, neuter paulo proiectior Suet.; subst. prōiectum -ī, n tin, izzidek, pomol pri stavbah: Icti.

    2. metaf.
    a) izreden, izjemen, odličen, izvrsten, sijajen: proiecta iustitia est atque eminet Ci., audacia Ci., cupiditas Ci. nezmerna.
    b) nagnjen k čemu, dojemljiv za kaj, podvržen čemu: homo ad audendum proiectus Ci. zelo drzen človek, pravi vratolom(než), in libidinem proiecti Iust., proiectissima ad libidinem gens T., proiectus in verba Amm., Gell.

    II.

    1. naprej, na tla vržen, (na tleh) ležeč: proiecti ad terram C., viridi proiectus in antro V., ante simulacra proiecti C., proiecto opem ferre O., insula proiecta in meridiem Plin.

    2. metaf. zavržen, zaničljiv, zaničevanja vreden, nizek, podel: consulare imperium L., servientium patientia T., quid esse vobis aestimem proiectius? Prud.
    b) potrt, povešen, malodušen, pobit: vultus T. Adv. prōiectē zaničljivo, malomarno, brezskrbno, brezbrižno, nebrižno, neskrbno, ravnodušno: ignoscere Tert.
  • prō-lābor -lābī -lāpsus sum (prō in lābī)

    I.

    1. naprej zdrsniti (zdrsávati, zdrsováti), zdrkniti (zdrkávati, zdrkováti), (z)drseti, (z)drčati, smukniti (smukati), pomakniti (pomikati) se, (z)rušiti se: serpens prolabitur Ci. poet., alii (sc. elephanti) clunibus subsidentes prolabebantur L.

    2. metaf.
    a) zabresti, zaiti (zahajati), pri(haja)ti kam: Val. Max. idr., huc libido est prolapsa Ci., ad istam orationem Ci., longius Ci. postajati dolgovezen, ad superbiam T., ad iurgia T. spreti se, in misericordiam L. vdati (predati, prepustiti) se usmiljenju.
    b) (o besedi) zdrkniti, uiti, uteči: ab aliqua cupiditate prolapsum verbum Ci.

    II.

    1. dol zdrkniti, zdrkati (zdrkavati, zdrkovati), spodrsniti (spodrsavati), zdrsniti (zdrsavati), (dol) pasti (padati): velut si prolapsus cecidisset L., prolabens ex equo L., prolabi per caput (sc. equi) L., ex arbore Plin., in cloacae foramen Suet., matris prolapsus ab alvo O.; occ. (z)rušiti se, podreti (podirati) se, razpasti (razpadati): cum aedes Iovis vetustate … prolaberetur N., prolapsa Pergama V.

    2. metaf.
    a) grešiti, pregrešiti se, zabloditi: cupiditate, timore Ci., regni cupiditate L.
    b) propasti (propadati): prolapsa disciplina L., prolapsum clade imperium Romanum L., rem prope prolapsam (pokvarjeno) restituit L., ita prolapsa est iuventus, ut … Ci., dites olim familiae studio magnificentiae prolabebantur T.
  • prō-levō -āre (prō in levāre) izvleči: aliquem peccatorum fluctibus mersum Tert.
  • prō-lībō -āre (prō in lībāre) darovati, žrtvovati: vina diis Plin., aquas novo fictili Plin.; pass. impers.: fictilibus prolibatur simpuviis Plin.
  • prō-liceō (prō-liqueō) -ēre -cuī (prō in liquēre) (pri)teči iz česa: prolicere, emanare, effluere Varr. fr., demum ubi prolicuit dulcis unda Isid.
  • prō-liciō -ere (prō in lacere) izvabiti (izvabljati), privabiti (privabljati), privlačiti (privlačevati), (pri)mamiti (primamljati), zamamiti (zamamljati), (za)mikati: nos illum interea proliciendo propitiaturos facul remur Pac. fr., eius amor cupidam me huc prolicit per tenebras Pl., ceterus ad spem proliceret arma sine noxā ponendi T., voluptas tardā prolicienda (vzbuditi) morā O.