Franja

Zadetki iskanja

  • respectus -ūs, m (respicere)

    1. gledanje (pogled, pogledovanje) nazaj, ozir(anje) nazaj: res sine respectu fugit L. ne da bi se ozrl, sine respiratione ac respectu pugnare L., incendiorum Ci. na požar.

    2. metaf. o(b)zir na kaj, do česa, obzirnost do koga, do česa, oziranje na koga, na kaj, upoštevanje koga, česa: Iust., Sen. ph. idr., si aliquis respectus est mei L. če je kaj ozira name (do mene), sine respectu humanitatis … in legatum impetum faciunt L. ne oziraje se na … , aliquem respectum amicitiae habere L., sine respectu maiestatis L.; zlasti v abl. respectu mei, sui O. z ozirom name, nase, respectu huius fabulae Ph., respectu rerum privatarum L., respectu paucitatis Iust.

    3. meton. pribežališče, zatočišče, zaslomba, zaščita, zavetje, opora, podpora, azil: si nullus alio sit quam ad Romanos respectus L., nos omnium rerum respectum praeterquam victoriae nobis abscidamus L., respectum habet ad bonos Ci., illis ignavis esse licet, qui respectum habent L.
  • respīrātus, dat. -uī: (Ap.), abl. (Ci.), m (respīrāre) dihanje: pulmones in respiratu se dilatant Ci.
  • respōnsitō -āre -āvī (frequ. k respōnsāre) povedati, izrekati svoje mnenje, dajati odgovor(e) (o pravnikih); abs.: summos fuisse in civitate nostra viros, qui id interpretari populo et responsitare soliti sint Ci., se responsitando et lectitando et scriptitando ne impediat Ci., responsitare publice de iure Gell., Ulp. (Dig.).
  • re-spuō -ere, respuī (re in spuere)

    1. „nazaj (iz)pljuniti ((iz)pljuvati)“„nazaj bljuvati“; (iz)bljuvati, izmetati (izmetavati), iz sebe dati (dajati), (iz)bruhati: Col., Q., Vitr. idr., frenos cum sanguine respuere Stat., reliquiae cibi, quas natura respuit Ci., respuet invisum iusta cadaver humus O., respuere ferrum ab se Lucr. nazaj pehati, odbi(ja)ti, omne vulnus respuens Plin. neranljiv.

    2. metaf. odvrniti (odvračati), zavrniti (zavračati), zavreči (zametati, zametavati), odkloniti (odklanjati), odbi(ja)ti, ne odobriti (odobravati), ne spreje(ma)ti, prezreti (prezirati): orationem, defensionem, consolationem Ci. ne marati (za kaj), condicionem C., Ci., poëtas H., aliquem auribus Ci. ne hoteti poslušati, cuius aures respuunt (z ACI) Ci. čigava ušesa bolijo? čigava ušesa se pritožujejo? Pt. pr. respuens z gen.: vocum communium Gell.
  • re-staurō -āre -āvī -ātum (iz in in *staurō (= pōnō) „postaviti“ domnevno prvotno beseda iz sakralnega besednjaka; indoev. kor. *st(h)ēu-ro- (*st(h)āu-rō-), *st(h)əu-ro-, *st(h)ū-ro- trden, močan (razširjen iz kor. *stáH- postaviti, stati; prim. stāre); prim. skr. sthāvaráṣ močan, trden, gr. σταυρός kol, στεῦμαι nastavljam se, pripravljam se za kaj, στύω postavljam kvišku (pokonci), στο(ι) stebrišče, στῦλος steber, črtalnik, στῦμα erekcija, nabreklost penisa, got. stiurjan določiti, določati, stvnem. stiura kol, krmilo, nem. Steuer, sl. star (prvotni pomen „trdno postavljen, čvrst, izkušen“), sl. (po)staviti, lat. instaurare)

    1. obnoviti (obnavljati), popraviti (popravljati), znova (z)graditi, znova postaviti (postavljati), restavrirati: aedem Veneris, Pompei theatrum T., aliquid in pristinum statum Icti. postaviti (spraviti) v prejšnje stanje, navem iisdem tabulis Icti.

    2. ponoviti (ponavljati), znova zače(nja)ti: bellum Iust., accusationem, veterem obligationem, actionem furti Icti.
  • re-stinguō -ere -stīnxī -stīnctum (re in stinguere)

    1. gasiti, ugasiti (ugašati, ugaševati), pogasiti (pogašati): Pl., L., S. idr., opera flammā comprehensa C., aggerem C., ignem Ci., incendium Hirt.; abs.: ad restinguendum concurrunt C.; pass. ugasniti, pogasniti: ignes fontibus restinguuntur V., ignis in aquam coniectus restinguitur Ci.

    2. metaf.
    a) (u)gasiti, pogasiti (pogašati), (po)tešiti, (o)brzdati, (u)krotiti, pomiriti (pomirjati), (o)militi, (u)blažiti (ublaževati): flammam exortam paucarum morte restinguere Ci., ardorem cupiditatum Ci., mentes auditorum inflammatas Ci., ovium alicuius Ci., restinguere ardentis Falerni pocula lymphā H. hladiti, sitim V.
    b) (po)gasiti = dušiti, zadušiti, udušiti, uničiti (uničevati), izničiti (izničevati), zatreti (zatirati), pokonč(ev)ati (pokončavati), zavreti (zavirati): Ter., Sil. idr., studia Ci. ovirati, omnem sermunculum restinguere Ci., animos hominum sensusque morte restingui Ci. se nehajo, prenehajo, incensam cupiditatem Ci., incendium belli civilis, belli Punici Plin., morbum, ictus scorpionum, venena Plin., cimices Plin. zatreti, pobiti.
  • restis -is, f, acc. -im, redkeje -em, abl. -e (iz *rezgtis; prim. skr. rájju- vrv, lit. rezgù, règzti plesti, vezati, rẽzgis košara, pletenica, sl. rozga)

    1. vrv, motvoz, konòp, konôpec (tanjši kakor funis): Pl., Mart., Iuv., Varr. idr., per manus reste datā L. (pri verižnem plesu oz. plesu v krogu je šla vrv od roke do roke plesalcev), tu inter eas restim ductans saltabis Ter. plesal boš kordaks (cordax, prešeren ples v stari grški komediji, pri katerem so plesalci z rokami držali konopec; prim.: gr. κόρδακα ἕλκειν); preg.: ad restim res redit Caecil. fr., Ter. tako mi je (tako se počutim, takšni občutki me prevevajo), da bi se kar obesil = moj položaj je brezupen.

    2. metaf. (v pl.) vrvasto perje: restes allīi Plin. luka, lukovo, restes cepis Mart. čebule, čebulno.
  • re-stituō -ere -uī -ūtum (re in statuere)

    I.

    1. postaviti (postavljati) (spet) na prejšnje mesto, postaviti (postavljati) nazaj: statuam Ci., ut, quo quaeque (sc. arbor) modo steterit, restituant O.

    2. metaf.
    a) postaviti v prejšnje stanje (v (na) prejšnji položaj): Seuthen in regnum restituit N., Siciliam in pristinum restituere N. na Siciliji obnoviti prejšnje stanje (razmere), tribunos in suam dignitatem C., aliquem in antiquum locum gratiae C. nakloniti (naklanjati), izkazati (izkazovati) komu nekdanjo milost (naklonjenost), aliquem in amicitiam Ci. zopet se spoprijateljiti s kom; abs.: fratrem restituit Ci. je pomilostil; toda: quin eum restituis? Pl. = spametuj ga; ret. z dat.: Britanniam veteri patientiae restituere T. zopet vrniti v prejšnjo pokorščino; poseb. restituere in integrum (o odpravi kakega pravnega položaja) postaviti (vrniti) v prejšnji stan (položaj): damnatos in integrum restituit C. obsojencem je ukinil kazen, consilia restituere L. ovreči, preklicati, iudicia (sc. Verris) Ci. ovreči razsodbe in tako zadevo vrniti v prejšnji (nekdanji) položaj (prvotni status), praedia in integrum restituere Ci., quod te absente hic filius egit restitui in integrum, aequom est Ter. zopet spraviti v tir; occ. nazaj poklicati, nazaj pozvati, nazaj pripeljati, nazaj spraviti: (sc. Aristides) populi scito in patriam restitutus est N., causā restituendi mei (v domovino iz pregnanstva) Ci., virgines in patriam ad parentes L., sospites Romam ad propinquos L.
    b) (večinoma z dat. personae) zopet (znova, spet) da(ja)ti, zopet (znova, spet) preda(ja)ti, zopet (znova, spet) izročiti (izročati), zopet (znova, spet) vrniti (vračati), povrniti (povračati, povračevati): restituta ei sunt bona N., restituere agrum alicui L., civibus sua H., apibus fructum suum Ph. (kot sodnik) prisoditi v last; metaf.: restituere Syracusanis libertatem N., populo Romano tribuni plebis restituti sunt Ci., se alicui restituere Ci., L. zopet se spraviti, zopet se spoprijateljiti s kom; ocvc.
    a) komu zopet (znova, spet) pridobi(va)ti: restituere Ioniam Atheniensibus N., Samum populo N., oppida abalienata patriae N., Arpi ad Romanos restituti L.
    b) nadomestiti (nadomeščati), vrniti (vračati, vračevati), povrniti (povračati, povračevati), poravna(va)ti: restituere alicui impedimenta Cu.; brez dat.: restituere amissa ali fraudata C. škodo = restituere damna L. = iacturam Col., res perditas L., vim Ci. prizadeto škodo poravnati s silo (z nasiljem).

    II. popraviti (popravljati), zopet (znova, spet) postaviti, zopet (znova, spet) (z)graditi, zopet (znova, spet) ustanoviti (ustanavljati), zopet (znova, spet) obnoviti (obnavljati): aedes Ci., muros Atheniensium N., comas turbatas ali disiectas O. zopet poravnati, oppida vicosque, quos incenderunt, restituere C.; metaf.: rem prolapsam L., aciem L. bojno vrsto zopet poravnati (zopet vzpostaviti, zopet formirati), restituere pugnam, proelium L. obnoviti, zopet urediti, ordines L., cunctando restituit rem Enn. je rešil, restituere tribuniciam potestatem Ci., restitue nobis aliquando veterem tuam illam calliditatem atque prudentiam Ci. pokaži svojo staro prekanjenost, pokaži se zopet starega zvitorepca, se restituere Varr. zopet si opomoči, sanitatem Plin., vina sibi restituuntur Plin. se zopet popravijo.
  • restrictim, adv. (restrictus) natančno: eaque ferme se dedere melius consultoribus quam restrictim cogitata atque omnibus rationibus Afr.
  • re-stringo -ere -strīnxī -strictum (re in stringere)

    1. nazaj ali nase potegniti (potegovati, potezati, vleči): laevam Q., restrictis manibus Petr.

    2. (nazaj, zadaj) (z)vezati, zvezati (zvezovati), privezati (privezovati): manus ad terga restringere Plin., lora restrictis lacertis sensit H., (sc. Octavia) restringitur vinctis T., vinclum fasciae ad arcum sellae restringere T.; z dat.: restrictus silici Cat.; metaf.
    a) prikleniti (priklepati) koga na kaj, nape(nja)ti koga k čemu, natanko odkazati (odkazovati) mu kaj: omnes ad custodiam pecuniae restringere Plin. iun., paralyticos restringere Tert. (o)zdraviti (= zvezati, utrditi jim zopet sklepe).
    b) omejiti (omejevati), stisniti (stiskati), zadrž(ev)ati, (za)ustaviti ((za)ustavljati), zavreti (zavirati), ovreti (ovirati), (s)krčiti, skrčiti (skrčevati): sumptūs, delicias et necessitates Plin. iun., animum maestitiā T. utesniti (utesnjevati), vzbuditi (vzbujati) tesnobo (tesnoben občutek).

    3. nazaj potegniti (potegovati, potezati, vleči), da se kaj odpre = raztegniti (raztegovati, raztezati), odpreti (odpirati): dentes Pl. idr. (po)kazati zobe, (za)režati, labella Ap., rabies restricta Lucr. režeči srd. — Od tod adj. pt. pf. restrictus 3, adv.

    1. trdo napet, tesen, ozek: toga Suet. trdno op(rij)eta (naspr. toga fusa (pre)ohlapna), digiti restrictiores Suet. krajši.

    2. metaf.
    a) strog, oster, trd(en), natančen, previden: Ambr., Cod. I. idr., summum imperium non restrictum nec praeseverum T., restricte praecipere Ci., restricte observare, ne plus reddat Ci.
    b) skop, škrt, škrtljav, boren, pičel: restrictus et tenax Ci., in iis qui se adiuvari volent, restricti esse non debemus Ci., ad largiendum alieno restrictior Ci., tam restricte facere id Ci., restrictius uti rebus praetereuntibus Aug., restrictissime facere Plin. iun. (naspr. plenissime).
    c) skromen: an restrictius arbitraris per orbem terrarum legendum dare duraturam memoriam suam, quam … Plin. iun.
  • re-tardō -āre -āvī -ātum (re in tardāre) zadržati (zadrževati, zadržavati), pomuditi (pomujati), (za)muditi koga, ustaviti (ustavljati): V., N., O., T., Col. idr., aliquem in viā retardare Ci., Tigranen magnis copiis minitantem Asiae retardavit Ci., inundationibus Tiberis retardatus Suet., mulierum menses retardati Plin., rete tum antecedendo tum retardando Ci. v hitenju naprej in zaostajanju; med.: motus stellarum retardantur Ci. zvezde se počasi premikajo; metaf. zadržati (zadrževati, zadržavati) koga, preprečiti (preprečevati) komu kaj, ovreti (ovirati), zavreti (zavirati) koga, kaj, braniti komu, čemu: Epaminondae retardavit impetus N., animos, celeritatem, loquacitatem, cupiditatem Ci., tua ne retardet aura maritos H. da tvoja milina ne naredi soproge vnemarne, da tvoja milina ne omlači soprogov, retardare aliquem a scribendo Ci., a scribendi studio Plin. iun.
  • re-temptō -āre -āvī -ātum (re in temptāre) zopet (znova, ponovno, spet) poskusiti (poskušati): verba intermissa, preces O., leti viam sine fine O., fila lyrae O. še enkrat zabrenkati, memoriam Sen. ph., vota dimissa Val. Fl. znova se vda(ja)ti izgubljenemu upanju, spes aliquem retemptat Val. Fl. zopet priganja, znova žene; z inf.: retemptantem totas refringere vestes O.
  • re-tendō -ere -tendī -tēnsum in -tentum (re in tendere) odpe(nja)ti, spustiti (spuščati), sprostiti (sproščati): arcum O., arcus retentus O. in retēnsus Ph. spuščen; pren.: velut quiete alternā retenduntur Q. se sprošča(jo).
  • retentō1 -āre -āvī -ātum (frequ. k retinēre)

    1. pridrž(ev)ati (pridržavati), zadrž(ev)ati (zadržavati), ustaviti (ustavljati), zaustaviti (zaustavljati), (trdno) držati: aliquem Pl., L. idr., agmen L., fugientes T., se Corn., frena O., caelum a terris Lucr. nebo in zemljo držati narazen (posebej, vsaksebi).

    2. metaf.
    a) zadrž(ev)ati (zadržavati), zatreti (zatirati), požreti (požirati), (za)dušiti, (u)krotiti: iras Val. Fl.
    b) ohraniti (ohranjati), vzdrž(ev)ati: hominum sensus vitasque Ci. poet.
  • re-terō -ere (-trīvī) -trītum (re in terere) odrgniti, ostrgati, otreti: Naevius obscenam viri partem describens: „vel quae sperat se nupturam † viri † adulescentulo[s], ea licet senile tractet retritum rutabulum“ Naev. ap. Fest., pura deinde frumenta, si in annos reconduntur, reteri debent Col., iamque militari habitu glaber retritis pilis aut penitus evulsis tota nocte pervigilat Sen. ph.
  • re-texō -ere -texuī -textum (re in texere)

    I.

    1. (stkano) raztkati, zopet razparati: Stat. idr., Penelope telam retexens Ci., tarda nocturno tela retexta dolo O.

    2. metaf.
    a) luna quater iunctis cornibus orbem implevit quaterque tenuata retexuit O. se je napolnila in zmanjšala, haec (sc. corpora) non possunt retexi Lucr. se zopet sprostiti, zopet razpasti.
    b) ovreči, zanikati (zanikovati, zanikavati), negirati, razveljaviti (razveljavljati), preklicati (preklicevati), uničiti (uničevati): Stat., Sen. ph., Ap. idr., iam retexo orationem meam Ci., praeturam, superiora Ci., scriptorum quaeque retexens H. predelavajoč, an me ipse retexam Matius ap. Ci. ep. ali naj se sam preobrazim, opus retexere O.

    II. zopet (znova) (s)tkati, (za)snovati, (na)snovati; od tod pesn. obnoviti (obnavljati), ponoviti (ponavljati): properata retexite fata O. oživite zopet prezgodaj umrlo, cursu quinque orbes explent totidemque retexunt O., retexitur ordo O.; poseb. pripovedovaje (pripovedujoč) ponoviti (ponavljati), obnoviti (obnavljati): Lamp. idr., ordine singula retexere Ap., belli Troici causam Aus., nonas Stat. spominjati se.
  • retiārius -iī, m (rēte) retiárij, mrežeborec, mrežemetec, mrežar, gladiator, ki se je boril s trizobom in mrežo; to je moral svojemu nasprotniku mirmilonu (gl. mirmillō, murmillō) vreči čez glavo, da ga je potegnil na tla: Val. Max., Q., Suet., Tert., Fest., P. F.; preg.: ferula contra retiarium Mart. slabo orožje proti dobro oboroženemu.
  • rēticulum -ī, n (demin. iz rēte) mrežica

    1. za ribolov: venari reticulo in medio mari Pl.

    2. v kateri se kaj
    a) hrani: reticulum plenum rosae Ci.
    b) nosi: reticulum panis H. za kruh, s kruhom.
    c) obeša: amphora ex reticulo suspensa Ulp.

    3. kot del precejalnika oz. cedil(nik)a: vinum infundere reticulo aut cribro Sen. ph.

    4. kot mreža za lase: Varr., Petr., Iuv., Lamp., Fest.

    5. za pokrivanje oči: Plin.

    6. kot lopar, reket za žoganje: reticulo pilae fundantur O.

    7. mrežast prsni trak, mrežasta poprsnica: reticulus pectoralis Fenestella ap. Non.

    8. kot rešetka, omrežje: Varr., reticulum aëneum Fest. žičn(at)a rešetka.

    9. kot mrena: reticulum iecoris Vulg. jetrna mrena.
  • re-torqueō -ēre -torsī -tortum (re in torquēre)

    1. nazaj (za)sukati, nazaj (za)viti (zavijati), nazaj obrniti (obračati), nazaj usmeriti (usmerjati), okreniti: hastam in se Cu., retorquet saepe oculos ad hanc urbem Ci.; toda: sacra retorserunt oculos O. so obrnile oči, retorquere gubernacula Plin. iun. obrniti, usmeriti nazaj proti bregu, agmen ad dextram retorquetur C. se zasuče (obrne, krene) na desno, caput in terga retorquere O., manus retortae H. roke, zvezane na hrbtu, hastam Sil. nazaj zagnati, crinem Mart. (na)kodrati, (na)kravžljati; pesn.: pantherae tergum V. ogrniti; tako tudi amictum V., retortae litore violenter undae H. odbiti, Rhoetum leonis unguibus retorquere H. pregnati, viam Cl. nazaj iti; metaf.: mentem V. spremeniti, animum ad praeterita Sen. ph. (nazaj) obrniti (obračati), usmeriti (usmerjati) na … , argumentum Ap. dokaz obrniti na nasprotno stranko (proti nasprotni stranki); tako tudi crimen in aliquem Icti. zvrniti (zvračati) na koga, scelus in auctorem Iust. zločin (smrt, ki je bila meni namenjena) odvrniti od sebe na …

    2. zvi(ja)ti, (po)kvečiti, ukriviti (ukrivljati), upogniti (upogibati): gibbi retorti Lamp. pohabljeni; pren.: sermones gibberosi retorti (težavni, dvoumni) Fr.
  • retrānsitiō -ōnis, f (retrānsīre) ponovno vzvratno nanašanje zaimka sui, sibi, se, ponovno nanašanje zaimka nazaj, retranzícija: Prisc.