-
Butrōtus -ī, m Butrot, rutijska reka pri Lok-rih: L.
-
buttuti, interj. pri Pl. po Char.
-
butubatta, interj. pri Naev. in Pl. po Char. in P. F.
-
Butuntum (Butuntīnum) -ī, n Butunt, Butuntin, mesto v Kalabriji (zdaj Bitonto); od tod preb. Butuntīnēnsēs -ium, m Butuntčani, Butuntinci: Plin.
-
būtȳrum -ī, n (gr. βού-τυρον = kravji sir) surovo maslo, zmetek: Cels., Col., Plin., Plin. Val., Sid. (z abl. bŭtȳrō). — Pesn. soobl. būtyr: Ven.
-
buxāns -antis (buxus) zeleniki podoben: Ap.
-
buxeirōstris, gl. buxeus.
-
Buxentum -ī, n (iz gr. acc. Πυξόεντα: Πυξοῦς „zelenikovit“) Buksent, mesto v Lukaniji, ki so ga ustanovili Mesenci, pozneje rim. naselbina (zdaj Policastro Bussentino): L., Vell. idr. Od tod adj. Buxentius 3 buksentski: pubes Sil.
-
buxētum -ī, n (buxus) zelenični nasad, zelenikovje: Mart.
-
buxeus 3 (buxus)
1. zeleničen, iz zelenik(ovin)e: frutices, formae Col., mola, anuli Petr.
2. po barvi zelenik(ovin)i podoben, zelenične barve, bledo rumen, rumenkast: rostra (anatum) Varr. ap. Non. (dobi se tudi buxeirostris), dentes Mart., color Plin., luror, pallor Ap.
-
buxifer -fera -ferum (buxus in ferre) zelenikonosen, zelenikoroden: Cytorus Cat.
-
buxōsus 3 (buxus) zelenikovini podoben: Plin.
-
buxus -ī, f in buxum -ī, n (iz gr. πύξος) zelenika: Enn. fr. (z obl. buxum), Plin. (z obema obl.), iuvat undantem buxo spectare Cytorum V., buxus virens perpetuo O., densae foliis buxi O., Idaea buxus Val. Fl., Stat., multiformis, gradata Plin. iun.
2. met.
a) zelenikovina: torno rasile buxum V., ora buxo pallidiora O.
b) različni izdelki iz zelenikovine: piščal, svirka; v obl. buxum: Sen. tr., aëra... inflati complevit murmure buxi O., cava buxa Pr., inspirata buxa Stat.; v obl. buxus: tympana vos buxusque vocat Berecynthia V., longo foramine buxus O. (prim.: multifori tibia buxi O.), plurima buxus Stat.; vrtavka: volubile buxum V., buxum torquere flagello Pers; glavnik: crines depectere buxo O., caput intactum buxo Iuv.; pisalna deščica: Prud., vulgari buxo sordida cera fuit Pr.
-
Buzērī -ōrum, m Buzerci, pontsko ljudstvo: Mel., Plin.
-
Būzygēs (Būzugēs) -ae, m (Βουζύγης „vprežnik volov“) Buzig, priimek atiškega heroja Triptolema (po drugih Epimenida), ki je iznašel plug in oranje: Varr., Plin. idr.
-
byblio..., gl. biblio...
-
Byblis -idis, acc. -ida, f (Βυβλίς) Biblida,
1. mitološka Miletova hči, ki se je zaljubila v svojega brata Kavna in se utopljena v solzah spremenila v izvir (ali se obesila): O., Hyg.
2. otok v Egejskem morju, tudi Melos: Plin.
-
Byblos -ī, f (Βύβλος) Bibel, prastaro gorsko fen. mesto s slovitim Adonidovim svetiščem: Cu., Mel., Plin.
-
Byllis, gl. Bullis.
-
byrrus, gl. burrus.