Franja

Zadetki iskanja

  • admoneō -ēre -uī -itum

    1. opomniti (opominjati), spomniti (spominjati); abs.: recte admones: Polycletum esse dicebant Ci.; pass.: et admoneri (dajati si prišepetavati) et ad libellum respicere vitiosum Q. Skladnja: adm. aliquem alicuius rei: quoniam nos tanti viri res admonuit S., adm. aliquem foederis L.; tudi brez acc. personae: adversae res admonuerunt religionum L., locus ipse admonebat Camilli L.; adm. aliquem aliquid, pri čemer je acc. rei navadno izražen z neutr. pron.: sed te illud admoneo Ci. ep., illud tamen te esse admonitum volo Ci.; redko z določenim subst. ali adj.: eam rem nos locus admonuit S.; v pass.: multa extis admonemur Ci.; brez acc. personae: Nucula hoc, credo, admonuit Ci., ante actos semper dolor admonet annos Tib.; redkeje z de: de quo (proelio) vos paullo ante invitus admonui Ci.; brez acc. personae: de multitudine quoniam, quod satis esset, admonui Varr., quoniam de moribus civitatis tempus admonuit S.; z ACI: Ci. idr., admonuit cum securibus fasces sibi praeferri L., admonebant alii alios supplicium ex se, non periculum peti L.; z odvisnim vprašanjem: meus enim me sensus, quanta vis sit fratemi amoris, admonet Ci. ep.; occ.

    2. opomniti (opominjati) = napotiti koga, opozoriti (opozarjati) koga, učiti koga, poučiti (poučevati) koga, namigniti (namigovati) komu, zabič(ev)ati komu, (prijazno) koga (po)svariti: amice admonere Ci. Skladnja kakor pri pomenih pod točko 1.: qui (Ephorus) eum admonere cupiebat N., admonitus ab aliis S.,admonent quiddam, quod cavebimus Ci., de quibus (discordiis) ipsis his prodigiis ... a dis immortalibus admonemur Ci., necessitas ... admonet esse hominem Ci., ipsa natura admonet, quam paucis rebus egeat Ci., necessitas ... quaedam etiam nova admonuit Cu. jih je naučila.

    3. opomniti (opominjati) = spodbuditi (spodbujati), vne(ma)ti, nagovarjati, prigovarjati, poz(i)vati, priganjati (naspr. deterrere); abs.: nihil est, quod me hortere, nihil, quod invites; admoneri me satis est Ci.; s finalnim stavkom: cum ... admonerent, si ... careret, liberis tamen suis prospiceret N., nisi ... Seneca admonuisset, venienti matri occurreret T., admonuit, negotiis abstineret Suet.; večinoma z ut, ne: aedes illa vos admonet, ut recordemini Metelli Ci. quo ne trudamur, dii nos admonent Ci., ea res admonet, ut disseram T.; s praep. ad in in (z acc.): ad aleae lusum, in consilium Suet.; z ad in gerundivom: multi inopes ... ad thesaurum reperiendum admonentur Ci.; pesn. in poklas. tudi v prozi z inf.: easdem vesper ubi e pastu tandem decedere campis admonuit V., sol acrior ire lavatum admonuit H., Tiberius ... admonuit C. Cestium patrem dicere senatui, quae sibi scripsisset T.

    4. (z materialnimi sredstvi) nagnati (naganjati), priganjati, pokoriti: telo admonuit biiugos V., adm. iuvencum flagello Col., liberos aliquando etiam verberibus Sen. ph., a servo eius manu leviter admonitus Plin. iun. Od tod subst. pt. pf. admonitum -ī, n opomin, svarilo: praecepta, admonita Ci.
  • adorior -īrī -ōrtus sum vzdigniti (vzdigovati) se proti čemu, od tod

    1. napasti (napadati), prije(ma)ti koga (sovražno, zahrbtno): inermem ... tribunum alii gladiis adoriuntur, alii ... fustibus Ci., navem piratae adoriebantur Ci., adoriri pagum, equis incitatis impeditos C., imprudentes N., urbem vi, arcem L., castella T.; abs.: iustā pugnā adoriri L., Labienus Afraniusque cum omni equitatu ... ex insidiis adorti agmini eius extremo se offerunt Auct. b. Afr.; o abstraktnih subj.: oppugnatio eos aliquanto atrocior quam ante adorta est L. je prišla nadnje, iam satis paventes ... terribilior ab tergo adortus clamor L. je udaril nanje.

    2. pren. lotiti (lotevati) se koga (z besedami idr.), obrniti (obračati) se na koga (s prošnjami): Primum Delphos corrumpere est conatus. Cum id non potuisset, Dodonam adortus est N., adoriri aliquem minis, criminationibus T., aliquem tumultuosissime Ci., regem ferocius quam alias adorti Cu.

    3. lotiti (lotevati) se česa, zače(nja)ti kaj, podvze(ma)ti kaj, predrzniti si: hoc ipsum Ci. ep., rem Corn., maius adorta nefas V., O.; z inf.: hi dominam Ditis thalamo deducere adorti V., hanc (Munychiam) bis tyranni oppugnare sunt adorti N., operibus urbem oppugnare est adortus L.

    Opomba: Pf. adorsus: Ambr.
  • adūrō -ere -ūssī -ūstum ož(i)gati, (o)smoditi: qui (Dionysius) cultros metuens tonsorios candente carbone sibi adurebat copillum Ci., ignes caelestes ... adussisse complurium vestimenta dicebantur L., adustus panis H., merulae adusto pectore H. dobro pečeni kosi, laurus adusta focis O., adustum robur Lucan., iubet ... ossa ... canis flammis aduri Colchicis H. ali ceram gallae carbonibus adurere ad sudorem usque Plin. razgre(va)ti, loca adusta Cels. opekline; včasih = (se)žgati: sine gemitu aduruntur Ci. se dajo žgati ognju, aduritur dextra (papilla) Cu., praecisae adustaeque manus Cu.; o zdravniku: os ferramento adurere Cels. žgati; o zdravilih: medicamenta adurentia Cels. razjedajoča, jedka; o blesku: splendor acer adurit oculos Lucr. jemlje vid, femora alteri adurique equitatu notum est Plin. da se ... vnamejo; pogosto o vročini, mrazu, vetru = ož(i)gati, (o)smoditi, okvariti: ne tenues pluviae rapidive potentia solis acrior aut Boreae penetrabile frigus adurat V., sol omnia incenderat siccaque et adusta erant omnia Cu., deserta adustaque Indiae loca Plin. od sonca ožgane pustinje, nec ... frigus adurat poma O., multorum adussit pedes (rigor insolitus nivis) Cu. je storil, da so ... ozeble, od snežnega mraza so mnogim noge ozeble, adustus gelu O. ozebel; tako o kobilicah: multa tactu adurentes Plin. škodljive (kakor ogenj ali mraz); pren. (o plamenu ljubezni): Ap., quae te cumque domat Venus, non erubescendis adurit ignibus H. te vžge. Od tod adj. pt. pf. adūstus 3 od sonca ožgan, ogorel, zagorel: hominum color L., adustioris coloris ex via esse L., adustus corpore Maurus Sil., lapis adusto colore Plin.; subst. adūstum -ī, n
    a) opeklina, večinoma v pl. adūsta -ōrum, n (sc. membra ali loca) opečeni udje, opečena mesta (na telesu), opekline: adusta sanare cancri cinere Plin.
    b) adusta nivibus ozebli udje, ozebline: Plin.
  • advehō -ere -vexī -vectum

    1. privesti, privažati, pripeljati (s kako pripravo, zlasti z ladjo), prinesti (prinašati): Pl., C. idr., frumentum ex agris Romam Ci. mulio eam advexit Ci., quinque navibus, quae advexerant captivos legatos L., imposito, quem secum advexerat, milite Romam navigat L.; pesn.: advehit unda rates O., hibernos nebulosus imbres Auster advexit Sen. tr.

    2. pass. pripeljati se, prijezditi, prijahati, prijadrati: cisio ad urbem advectus Ci., citato equo advehitur L., hitro prijaha nasproti, Locros hexere (navi) advectus L., advectum Aeneam classi V., quia ... classibus advehebantur, qui mutare sedes quaerebant T. Tako tudi brez omembe vozila: Marius Uticam advehitur S. pristane, dospe; pesn. in poklas. s samim acc.: Dardanus advehitur Teucros V., ut quosque suorum advehebantur T. = ad quosque; z dat. loci: urbi se nostrae advehendum restituit Val. Max.; z dat. personae: Varr. ap. Non., cum tibi tota cognatio serraco advehatur Ci. ap. Q.

    Opomba: Sinkop. pf. advextī = advexistī: Pl.; sinkop. inf. pf. advexe = advexisse: Pl.
  • adveniō -īre -vēnī -ventum

    1. priti, prihajati: abs.: N. idr., adv. in tempore Pl. ali in ipso tempore Ter., in Caecinam advenientem cum ferro invadere Ci., mare adveniens Plin. plima. Izhodišče z abl.: Acherunte Enn. ap. Ci., Cypro Cu.; s praep. in abl.: a portu Pl., procul a patriā domoque Lucr., ab urbe Mart., ex Hyperboreis Ci., ex proelio Cu.; z adv.: unde (locustarum ingens vis) advenisset L. Smer z acc.: domum noctu Pl., Chalcidem L., Tyriam urbem V.; s praep. in acc.: in provinciam Ci., ad forum Pl., adveniat navis ... ad urbem O.; z adv.: intro Pl., huc, quocumque Ter., eodem Auct. b. Afr., aliquo Suet.; z dat. personae: Kom., properantibus Blaesus advenit T.; redko z dat. rei: tectis meis Val. Fl. čemu? s sup.: me ultro accusatum advenit Ter.

    2. pren.
    a) (o času in dogodkih) (pri)bližati se, prikaz(ov)ati se, nasta(ja)ti: L., V. idr., dies advēnit Ci., S., hora advēnit T., ubi (pericula) advenere T., advenientes et crescentes morbi Ci.
    b) (o pridobitvah) komu pripasti (pripadati): Numidiae partem, ... tunc ultro adventuram S., vim adferre rei sua sponte mox ad eum adventurae L., ne advenientem quidem gratiam homines benigne accipere L.
    c) (o dostavkih): advenit id, quod ... (v klas. prozi accedit, quod ...) temu se pridružuje še to, da ...: Lucr.

    Opomba: Star. cj. aoristi advenat: Pl.
  • adventīcius 3

    I. (advenīre)

    1. od drugod prihajajoč, inozemski, tuj (naspr. vernaculus): auxilia Ci., doctrina transmarina atque adventicia Ci., nullum adventicium, nullum extraneum malum Ci., Puteolos adventiciis copiis occupare Ci., adv. genus (avium) Varr. ptice selivke, adv. merces Amm. uvoženo, uvozno.

    2. pren.
    a) zunanji, čuten (naspr. innatus, insitus): externus et adventicius tepor Ci., animos per se moveri an externa atque adventicia visione pulsari Ci. po zunanjem vtisu na oči; subst. neutr. pl.: assumpta et adventicia Ci. (naspr. innata atque insita).
    b) izreden, slučajen, postranski: pecunia Ci. ep., res adventicia atque hereditaria Ci., fructus adv. L. postranski dobiček, ex adventicio lucro Ulp. (Dig.); subst. neutr. ex adventicio kot slučajna sreča, slučajno: Sen. ph., ali kot izreden dobiček: Dig., ali iz izrednega dohodka (naspr. de meo): Plin. iun.

    — II. (adventus) k prihodu spadajoč: cena Suet. pojedina ob prihodu = subst. adventīcia -ae, f: Petr.
  • adventō -āre (intens. glag. advenīre; le pr. in impf.)

    1. prihajati, (hitro in s silo) bližati se, približevati se, primikati se; abs.: Varr., Hirt. idr., Caesar ... adventare iam iamque et adesse eius equites falso nuntiabantur C., cum classis adventaret N., postquam regem adventare conpertum est Cu., adventantes euri, adventante deā V. Smer s samim acc.: Romam S., propinqua Seleuciae T.; s praep. in acc.: ad Italiam Ci. ep., ad urbem V., sub ipsum finem V.; redko z dat.: Parthis T., portis Stat.; z adv.: quo cum adventaret Hirt.; čemu? in subsidium T., accipiendo Armeniae regno T., te in admonitum (sup.) Pl., eo quaesitum servom Pl. Izhodišče (redko): ex Macedonia Cu., ab urna Stat.

    2. pren. o abstr. bližati se: tempus adventat Ci., Cu., mors (alicui) adventat Ci., adventans senectus Ci., adventante urbi clade L., postquam comitiorum dies adventabat S.
  • advertō, st.lat. advortō, -ere -vertī (-vortī) -versum (-vorsum)

    1. obrniti (obračati), nameriti (namerjati) proti čemu (naspr. āvertere): gradūs citatos Stat., pedem ripae, urbi agmen V., agmen suum ei parti Cu., vineta orienti Col.; sese in hanc nostram plateam Ter.; (poseb.) oči obrniti (obračati) kam, (po)gledati kam oz. poslušati kaj: oculos Cu. in (pren.) Plin. iun., vultūs sacris, lumina in aedis partem O., oculos procellis Sil., aurem fabulis Mart., aures monitis Pr., aures ad vocem O.; navt. ladjo obrniti kam = krmariti proti čemu: proras terrae V. proti kopnemu, classem in portum L., puppim Colchos O., navem Brundisium Gell., huc carinam O.; pesn.: aequore cursum V. pluti po morju, cursūs Naxon O.; smer tudi s celim stavkom: quā vada non spectat ..., advertit proram V.; med. z dat.: notae advertuntur arenae V. krmarijo proti ..., z acc. smeri: Scythicas advertitur oras O.; abs.: advertere = pristati, k bregu postaviti: profugi ducente Noto advertēre coloni Sil.; refl. z dat. (o ladji): Maryandinis advertit arenis Val. Fl.

    2. pren. nase obrniti npr. oči nekoga, pozornost (pesn. in poklas. = animum advertere), nakloniti (naklanjati): Lucan., illos in se Sen. ph., aliquem Plin. iun., gemitus ac planctus etiam militum aures oraque advertēre T. je obrnilo nase tudi oči in ušesa vojakov, je zbudilo tudi pozornost vojakov, octo aquilae imperatorem advertēre T., odia adv. T. nakopati si; o božanstvih: malis advertite numen V. naklonite svojo moč moji nesreči = maščujte mojo nesrečo; podobno o Avgustu: lusibus ut possis avertere numen O. Pogosto v zvezi animum (animos) advertere (advortere) kot iuxtapositio = animadvertere (gl. animadvertō); pesn.: mentem (mentes) advertere
    a) duha, pozornost obrniti (obračati) na kaj, paziti na kaj; abs.: animum advorte ac dicto pare Enn. ap. Ci., laetas mentes adv. V.; z dat.: monitis animos advertite nostris O., animum etiam levissimis adv. T., animum Scythis subigendis adv. Cu.; toda: quae dicam, animis advertite vestris V. vzemite si k srcu; z acc. pron. neutr.: id animum advorte Pl.; s praep.: animos ad religionem adv. Lucr., eā de re praetor animum debet advertere Ci.; z adv.: animum huc Pl., mentem huc V.; s finalnim stavkom: animum advertant, ... ne quos offendant Ci., adverterent animos, ne quid novi tumultus ... oreretur L.; pesn. stoji tudi glag. sam: paucis, adverte (sc. animum ali mentem), docebo V.; tako tudi s si: advertendum etiam, si qua erunt loca palustria Varr., vos modo advertite, si modo quid denuo dicetur Gell.
    b) opaziti (opazovati), (ob)čutiti, spozna(va)ti, uvideti; z acc.: postquam id animum advertit C., animum adverso vitio, quā re animum adversā C., dimissos equites animum adverterunt C., animum advertit Gracchus in contione Pisonem stantem Ci., animum advortit inter saxa repentīs cochleas S.; z ACI: animum advertit ... magnas esse hostium copias instructas C., animum advortit supra gratiam atque pecuniam invidiam facti esse S.; v tej zvezi in pomenu tudi animo advertere: quo primum tempore hanc scientiam ad nostros pervenisse animo adverto Plin.; z odvisnim vprašanjem: Ci. idr., quam multarum rerum ipse ignarus esset, ex comparatione tam ordinatae disciplinae animum advertit L., priusquam animum adverti posset, quemadmodum accidisset C.; poklas. glag. sam: Plin., cum id advertisset T., donec advertit Tiberius T.; z dvojnim acc.: id in complurium veterum libris scriptum advertere Gell. V pomenu opozoriti (opozarjati), priganjati s finalnim stavkom: advertit ea res Vespasiani animum, ut vexillarios e legionibus ... deligeret T. to je opozorilo Vespazijana, da naj ...; glag. sam: non docet admonitio, sed advertit, sed excitat, ... Sen. ph.
    c) pokoriti, kaznovati, strahovati: in Apronium cum animum advertisset Ci. (prim. animadvertō), admonet in Phalacrum non posse animum adverti Ci.; poklas. glag. sam: in P. Marcium consules ... advertēre T., paratūs ... vulgati fecerunt curam, ne princeps ... durius adverteret T. da ne bi prestrogo postopal. Od tod

    A. adj. pt. pf. adversus, st.lat. advorsus 3, "nasproti obrnjen", od tod

    1. z licem nasproti obrnjen, s prednjo stranjo obrnjen proti čemu, spredaj stoječ, prednji (naspr. āversus, supinus, resupinus, a latere, a posteriore parte): et adversus et aversus impudicus est Ci. spredaj in zadaj, adversi solis radii Cu., adversi raedarium occīdunt Ci. spredaj, adversi dentes Ci. prednji zobje, palma adversa Ci. proti nam obrnjena roka = dlan, adversa facies Q., frons Sil. proti nam obrnjeno, frontibus adversis pugnare H. ali concurrere Mart. s čelom proti čelu, adverso pectore resistere Auct. b. Afr. s prsmi proti prsim, cicatrices adverso corpore (pectore L.) ostentare S. ali cicatrices adverso corpore exceptae Ci. ali adverso corpore vulneribus acceptis Cu. ali pectore adverso ferrum excipere Sen. tr. ali adversi telis figebantur Auct. b. Alx. spredaj na prsih; v istem pomenu tudi cicatrices adversae Ci., vulnera adversa Ci. ali adversa vulnera S. (prim.: quibus adverso sub volnere nulla iam facies Val. Fl.), ictus adversi Q., adversum vulnerari Auct. b. Alx.; podobno: in adversum os fundā vulneratur C. spredaj, prav v obraz, adversum femur tragulā ictus L. spredaj ...; adv. porta, adv. postes V., hastae adversae cadentes L. z ostjo naprej, adversis incurrunt hastis V. z naperjenimi sulicami; tudi voj.: adversi hostes C. čelo (fronta) sovražnikov, adversis hostibus occurrere C.

    2. nasproti obrnjen, ležeč, stoječ, nasproten: ripa Ci. idr., antrum V., litus H., quod (castellum) adversum proeliantibus erat S., collis adversus huic et contrarius C., adverso colle C., S. v breg, navkreber = in montes adversos L., Q. ali per adversos montes O., adverso flumine C. idr. ali adverso amne Cu. ali adversum amnem subvectus Cu. ali adverso Tiberi L. ali adversā ripā L. ali aquā advorsā Pl. ali contra adversas undas Sil. proti vodi, proti struji (Tibere, naspr. secundo amne, flumine), adversā viā Pl. naravnost, adverso sole V. proti soncu, solem adversum intueri Ci. naravnost proti soncu gledati, huic adversa solo pars altera nostro Tib., lectus adversus Pr. (nasproti vrat stoječa) nevestina postelja, adverso in limine V. prav na pragu, adversis funibus subire Plin., adversum fulgur Suet. proti nam švigajoči, adversos stare vobis ali adversis vestigiis stare contra nostra vestigia ali adversa nobis urgere vestigia Ci., adversa itinera T. pohodi proti sovražniku, impetūs hostium adversi Auct. b. Alx. s prednje strani, od spredaj, adversos concitare equos L. konja proti konju, adversis equis concurrere S. s konjem proti konju, folia adversa inter se Plin. obrnjeni drug proti drugemu. Poseb. o vetru, nevihti = nasproten, neugoden: adverso vento O., venti adversi L (naspr. secundi), navigantibus adversissimi venti C., adversis flatibus Q. ob neugodnem vetru, adversis austris aetatem ducere H. ob bučečem jugu, advorsa (adversa Suet.) tempestas Pl., procella V. (pren.: per adversas procellas O.). Subst. adversum -ī, n nasprotna smer: ventus ... adversum tenet Athenis proficiscentibus N. jim veje nasproti, adversa Bastamae tenent Pun. nasproti ležeče krajine; večinoma s praep.: ex adverso z nasprotne strani, nasproti, od spredaj: portus ex adverso urbi ipsi positus L.; in adversum na nasprotno stran, tudi kvišku, proti toku: inde ... non prius descenderunt in aequum, quam. ..in adversum Romani subiere L., in adversum nitens V., in adversa niti Q., scandere in adversum, in adversum tergere nares Q., propulsae in adversum aquae Gell.; tudi = drug proti drugemu: Pr.; pren.:si quis in adversum rapiat casusve deusve V.

    3. pren. nasproten, zoprn, sovražen: secunda fortuna ei regnum est largita, adversa mortem Ci. mila ... zla, secundas fortunas amittere et in adversis sine remedio permanere Ci., multos mortales (omnīs L, deos Pr.) adversos habere S., deo adverso O. ali adversis diis Cu. zoper voljo bogov, tako tudi adversa nobilitate, adversa patrum voluntate, adverso senatu L., Musis adversis tangere carmen O., adversa avi Pac. ap. Ci. ptičjemu svarilu navkljub; z dat.: mentes improborum mihi uni maxime sunt infensae et adversae Ci., unum genus est adversum infestumque nobis eorum Ci., neque (est) testudine aliud salamandrae adversius Plin. Kot subst. adversus -ī, m nasprotnik: adversus populi partium S. Occ.
    a) zoprn = neugoden, nesrečen (naspr. secundus, prosper): res adversae Ci., O. = fortuna advorsa Pac. ap. Ci. ali adversa fortuna N. ali fortuna adversa V. = casūs adversi Ci., N. nesreče, nezgode, omnia secundissima nobis, adversissima illis accidisse videntur C. In Ci. ep., adversum proelium C., adv. pugna L., adv. bellum H. morilska, adverso Marte V., adversum tempus navigandi Hirt., adv. nox C. viharna, valetudo L., Cu. slabo zdravje, fama L., adv. rumor T., adv. omen, adversissima auspicia Suet., adversis auribus militum L., adversis animis aliquid accipere T.; z dat.: adversus annus frugibus L., locus opportunus consiliis an adversus Q. Pogosto subst. adversum -ī, n, nav. pl. adversa -ōrum, n nesreča, nezgoda: si quid adversi acciderit (accidisset) Ci., C., N., si quando adversa vocarent V., res humanae semper in adversa mutantur S. se prevračajo nesrečno, precari alicui aliquid adversi Sen. ph.
    b) zoprn = mrzek:quîs omnia regna advorsa sunt S.
    c) pojmovno nasproten (naspr. par): haec, quae ex eodem genere contraria sunt, appellantur adversa Ci. nasprotje, qui timet his adversa H., adv. opinio Plin., adversa virtuti malitia Q. Adv. adversē nasprotno, protislovno: Gell. Od tod

    B. Adv. nom. sg. masc. adversus, st.lat. advorsus, in adv. nom. sg. neutr. adversum, st.lat. advorsum, obrnjen(o) proti čemu; od tod

    I. kot adv.

    1. naproti: tu mecum, pessime, i advorsus (= obviam) Pl., qui advorsum (= obviam) ierant Ter., facito ..., ut venias advorsum mihi PL., advorsum veniri mihi ad Philolachem volo tempori PL.; tako tudi advorsum (= obviam) fieri alicui nasproti prihajati komu, srečati ga: quis hic est, qui advorsum fit mihi? PL.

    2. (v sovražnem pomenu) nasproti: eos, qui advorsum eunt, aspellito Pl., qui adversus arma tulerant N. ki so se bojevali na sovražnikovi strani, qui adversus resistere auderent N., postquam nemo adversus (= contra) ibat L.

    II. kot praep. z acc. (ki mu je včasih zapostavljen; acc. je odvisen od praep. ad v zloženki adversus ali adversum: adversus te = ad te versus)

    1. (tja) proti: advorsum (adversus C.) clivum. Pl., quis haec est, quae me advorsum incedit? Pl., aliae (naves) adversus urbem ipsam ... deletae sunt L., impetum adversus montem in cohortes faciunt C., omnia (vestigia) te adversum spectantīa, nulla retrorsum H.; preg.: inscitia est, advorsum stimulum calces Ter. (gl. calx1); pren. adversus multa attollere oculos Sen. ph.; pren. proti, zoper; v protislovju s čim, v nasprotju s čim: atixilia adversus Romanos Hirt., hunc adversus Phamabazus habitus est imperator N., adversus eum bellum gessit N., adversus eum venit N. postavil se je proti njemu, adversus aliquem stare, dimicare, adversus Romanos fuisse N., quos advorsum ierat S., adversus quem ibatur L., Quinctius, quem armorum etiam pro patria satietas teneret, nedum adversus patriam L., respondere adversus ea L. na to, adversus haec Tempani oratio incompta fuisse dicitur L., sermonem adversum maiestatem habere T., fortis adversus hominem Ph., advorsum divitias invictum animum gerebat S., adversus blanditias incorruptus T., egregium adversus tempestates receptaculum Plin. iun., quaedam remedia propria adversus quaedam venena Cels., exercitationes adversum propulsandam vini violentiam Gell.; advorsum animi tui lubidinem Ter., adversus edictum facere Ter., adversus rem publ. facere C., pecunias conciliare adversus leges, rem publ. Ci., adversus senatūs consultum L., adversus modestiam disciplinae T.; adversus quod L. ali advorsum quam Pl. v nasprotju s tem, kar ...

    2. (krajevno) nasproti: ut adversus montes consisteret hostis L., porta Iovis, quae adversus castra Romana erat L., extremi prope Oceanum adversus Gades colunt L.; pren.
    a) proti komu ali čemu = v primeri s kom ali s čim: adversus veterem ... imperatorem comparabitur L. s starim poveljnikom, duo prospera ... bella Samnitium adversus tot decora populi Rom. L., differentia nostrae desidiae adversus acerrima eorum studia T.
    b) proti komu ali čemu, glede na koga ali kaj, z ozirom na koga ali kaj: sunt quaedam officia etiam adversus eos servanda, a quibus iniuriam acceperis Ci., est enim pietas iustitia adversum deos Ci., quemadmodum nos adversus homines geramus Ci., quam pacem summa fide adversus eum coluimus L., lentae adversum imperia aures T.

    3. proti komu = vpričo koga, pred kom: egone ut te advorsum mentiar? Pl., dixit me advorsum tibi Pl., id gratum fuisse advorsum te habeo gratiam Ter., nihilo plus fidei auctoritatisque habemus adversus Romanos ... quam Aetoli L. pred Rimljani, utendum est excusatione adversus eos Ci.
  • advolō -āre -āvī (-ātum)

    1. prileteti. Smer s praep. in acc.: in Italiam trans mare Varr., nuntiatum est examen vesparum ingens in forum advolasse L., adv. in civitatem T., in scaenam Plin., ad eas aves, quae in mari mergerent Ci., ad dulcia Plin.; z dat.: caprarum uberibus Plin., lucernarum luminibus Plin.

    2. pren. prileteti = prihiteti, hitro dospeti; abs.: advolone an maneo? Ci., ut ... alii classem hostium celeriter advolaturam suspicarentur C., cognoscit Germanos de improviso advolasse Hirt.; Izhodišče s praep. a(b), ex, pri mestnih imenih s samim abl.; smer s praep. ad, in, pri mestnih imenih, redko pri apel. s samim acc.: ex imo advolabit (delphinus) Plin., hostes repente ex omnibus partibus ad pabulatores advolaverunt C., ad urbem ... incredibili celeritate advolavit Ci., advola in Formianum Ci. ep., ipsa denique (mulier) nuper Larino ... Romam advolavit Ci., adv. trucis ora viri Val. Fl., perduelles Amm.; o stvareh: eius εἴδωλον mihi advolabit ad pectus Ci. ep., advolat imago ad nos Lucr., fama mali tanti advolat Aeneae (dat.) V.; kje? terrā adv. Ci.; čemu? ad spolia detrahenda Ci., in auxilium Plin., Suet.
  • adytum -ī, n, nav. pl. (gr. ἄδντον iz δύω; „nedostopen kraj“) neduhovnikom nepristopna notranjščina kakega svetišča, zlasti del, v katerem so svečeniki prejemali božje odgovore, presveto, najsvetejše, potem svetišče sploh: talibus ex adyto dictis Cumaea Sibylla horrendas canit ambages V., isque adytis haec tristia verba reportat V., non adytis quatit mentem sacerdotum incola Pythius H. (prim.: in occultis ac remotis templi, quo praeter sacerdotes adire fas non est, quae Graeci ἄδοτα appellant C.); adytis ... anguis ab imis ... septena volumina traxit V. iz notranjščine groba; pren.: ex adyto tamquam cordis Lucr. = iz notranjosti (globočine) srca, Latiae musae non solos adytis suis Accium et Vergilium accepere Col. Soobl. adytus -ūs, m: Acc. ap. Non.
  • aedēs, star. aedis, -is, f (gr. αἴθω gorim, αἶθος požar, ogenj, lat. aestus, aestuare, aestas, aedilis; aedes torej = [domače] ognjišče)

    I. sg.

    1. božji hram, božja hiša, svetišče (nav. s pristavkom imena božanstva ali atrib. sacra): hesterno die ... senatum in aedem lovis Statoris vocavi Ci., Athenis audistis ex aede Minervae grande pondus auri ablatum Ci., aedis Iovi Feretrii amplificata L., aedis lovis Feretrii in Capitolio N., aedes sacra Ci.; v pl. skoraj vedno s pristavkom deorum ali z imenom božanstva, ki mu je določeno svetišče posvečeno, ali z atrib. sacrae (taki pristavki so potrebni, ker je pl. aedes sicer = hiša = več sob): aedes deorum H., Suet., aedes deûm T., duae aedes, Fortunae et Martis L., in ea sunt aedes sacrae complures Ci.; prim.: consecrabantur aedes non privatorum domicilia, sed quae sacrae nominantur Ci.; sg. in pl. ti besedi sta le takrat brez vsakega pristavka, kadar je pomen „božji hram“ ali „božji hrami“ razumljiv iz zveze besed: ea causa fuit huius aedis (sc. Honoris) dedicandae Ci., haec ego ludo, quae neque in aede (najbrž palatinskega Apolona, kjer so se javno brale pesmi) sonent certantia iudice Tarpa H., Capitolii fastigium et ceterarum aedium non venustas, sed ... Ci. Včasih si je aedes potrebno vstaviti v mislih: ventum erat ad Vestae (sc. aedem) H. Pren.: aedes aurata Suet. v obliki svetišča postavljena, z zlatom okrašena zgradba, pod katero je bilo izpostavljeno truplo mrtvega Cezarja, mrtvaški oder.

    2. occ.
    a) soba: aedis nobis area est, auceps sum ego Pl., te ... Glycerae decoram transfer in aedem H., excubabant ... proximi foribus aedis, in qua rex vescebatur Cu.; v pl.: insectatur omnes domi per aedes Pl., domus ... totis vomit aedibus undam V.
    b) hiša: Antonin. in Cod. I.

    — II. kot pl. tantum

    1. skupek več sob = hiša, hram: Pl., V., Tib. idr., unae aedes Ter., binae aedes Icti., qui aedes sacras et privatas procuraret Varr., dii ex suis templis in eius aedes immigrare voluerunt Ci., quae aedes aedificiaque intra fines regni Antiochi sunt L., limina aedium Cu.

    2. met. (= domus) hiša, tj. hišni prebivalci, rodbina: ut ego hisce suffringam talos totis aedibus Pl., (h)ercle (h)as sustollat aedis in crucem Pl.

    3. pren.
    a) panj, ulj: (apes) intus clausis cunctantur in aedibus V.
    b) aedes aurium sobe ušes = ušesa: fac, sis, vacivas ... aedis aurium, mea ut migrare dieta possint Pl.
  • aeger -gra -grum

    1. bolehen, bolan (naspr. sanus): L. idr., mulier Ter., graviter aeger Eudemus Ci., aeg. sus Col., sues V.; z abl. causae: homines aegri gravi morbo Ci., gravi et periculoso morbo aeger L., gravi corporis morbo aeger T., longa navigatione aeger T. zaradi ..., aeger vulneribus N. ali ex vulnere Ci., L., Cu. za ranami, za rano; z gen.: morbi aeger Val. Max.; z abl. limitationis: aeger pedibus S. ali oculis L. ali corpore Cu. na (z loc.); poklas. nam. tega abl. stoji gen. ali grški acc.: aegra corporis Ap., manum aeger T. (prim. νοσῶν τὴν χεῖρα), pedes graviter aeger Gell.; o počutju: aegra valetudo Ci., Gell.; o telesu in telesnih delih: aeg. corpus Ci., corpora L., V., Cels., femur V., manus O., membra O., Stat., stomachus H., dens Mart.; o drugih stvareh: res Sen. ph. (naspr. sana), moles Stat. razpadajoča (= razpadajoč most); pesn.: genua V. šibeča se, seges V. vela; subst. aeger -grī, m bolnik: N., L. idr., ad aegros ... medicos solemus adducere Ci.; aegra -ae, f bolníca: Ter.

    2. pren.
    a) (politično) razmajan, zlomljen, razvetren: res, civitas L., quis non intellegit omnes tibi rei publ. partes aegras et labentes esse commissas Ci., quid in orbe terrarum validum, quid aegrum fuerit T. gnilo, prhko, quatere, quicquid usqrum aegrum foret T., aegra municipia T. nemirni, aegra vulnere Ausonia Sil.
    b) (na duši) bolehen = otožen, žalosten, zaskrbljen, nejevoljen, nezadovoljen: capellas protenus aeger ago V., aegra amans V., mortales aegri V. (prevod gr. δειλοὶ βροτοί Hom.) nadležni, bedni (v naspr. z bogovi), aeger animus Enn. ap. Ci., S., O., aegri animi L., aeg. anima O., mens O., Sil., aeg. corda O., pectora Val. Fl.; aliorum felicitatem aegris oculis inspicere T. z zavistnimi očmi; z abl. limitationis: aegra animo Enn. ap. Ci., animo magis quam corpore aeger L., minus aeger animo quam corpore Plin. iun.; nam. tega abl. tudi: aeger ab animo Pl. ali loc.: aeger animi L., Cu., Sil., consolantur aegram animi L., ipse aeger animi studiis militum refovebatur T.; z abl. causae: aeger amore L., ingentibus curis V., morā T., visis Sil., animus aeger avaritiā S., anima aegra cruciatibus O., subitis bonis mens aegra, aegra periclis pectora Sil., aegra laetis invidia Stat.; z gen. causae: aeger consilii S. fr., Stat., morae Lucan., timoris, delicti, pericli Sil.
    c) o abstr. α) mučen, bolesten, utrudljiv, težaven, nadležen, siten: luctus Lucr., morte sub aegra V., aeg. anhelitus ora quatit V. bolestno sopihanje, solans aegrum testudine amorem V., aeg. senectus O.; neutr. sg. subst.: plus aegri ex abitu mei viri ... cepi Pl., cui nihil accidit aegri Lucr. β) slab, omahljiv: fides Sil., spes Sil., Cl. Adv. aegrē

    1. bolestno, žalostno, bridko (naspr. volup): aegre est Ter., aeg. est mihi ali meo animo aliquid Pl. boli me, žal mi je, quid tibi ex filio ... aeg. est? Pl., numquam quidquam animo meo fuit aegrius Pl., aegre facere alicui aliquid Pl., Ter. užaliti koga, tudi abs.: voluit facere contra huic aeg. Ter.; aeg. aliquid ex aliquo audire Ter. bridko novico zvedeti od koga, aeg. ferre Ci. (Tusc. III., 10, 21 in 26, 62) žalostiti se; aeg. ferre z ACI: Cu., aeg. fert se pauperem esse Ci. boli ga; s kavzalnim stavkom: aeg. fert, quod ... Cu.

    2. s težavo, s trudom, težko (naspr. facile): Pl., Cu. idr., aeg. impetrare C., conglutinatio recens aeg. divellitur, inveterata facile Ci., inveteratio autem, ut in corporibus aegrius depellitur quam perturbatio Ci., omne bellum sumi facile, ceterum aegerrime desinere S., ductus anhelitus aegre O., aeg. rastris terram rimantur V., aegerrime conficere aliquid C.; occ. skorajda ne, komaj: Pl., Plin. idr., aeg. oppugantionem sustentare C., aeg. stantes T., aeg. obstinent, quin castra oppugnent L.

    3. s premagovanjem samega sebe, nerad: aeg. aliquid pati Pl., Ter., L., eo carent aegrius Ci., aegrius accipere T., aliquid aegrius pati L., aliquid aegerrime pati Enn. ap. Ci.; aegre pati z ACI: L.; aeg. tolerare T., aeg. habere aliquid ali aeg. habere z ACI: Pl., L., tudi s kavzalnim stavkom: aeg. habere, quod ... L.; pogosto aegre (aegerrime S., L.) ferre aliquid Ci., Cu.; abs.: aeg. ferens (χαλεπῶς φέρων) Ter., Ci.
  • aegrōtō -āre (aegrōtus)

    1. bolan biti: Ca., Col., Plin. in poznejši pisci, simulat se aegrotare et testamentum facere velle Ci., graviter, leviter aeg. Ci., aegrotare timens H.; pren. o abstr. = pešati: in te aegrotant artes antiquae tuae Pl., dum illi (boni mores) aegrotant Pl., aegrotans ac prope desperata res publ. Ci., aegrotat fama vacillans Lucr.

    2. pren. bolan biti na duši, trpeti: Luc. fr., Aug., ea res, ex qua animus aegrotat Ci., quo me aegrotare putes animi vitio? H.
  • aequālis -e, adv. aequāliter (aequus)

    I. raven, plan: loca S., gentes ... aequali dorso T., strata aequaliter unda V.

    — II. pren.

    1. enakomeren, enolik, primeren: Cu., Q. idr., ictus O., terram, ne non aequalis ab omni parte foret ... glomeravit ... O., nihil aequale homini fuit illi H. nikoli ni bil dosleden, imber aequaliter accidens auribus L., aequalissima porticus Tert. kar najbolj sorazmerno, collis aequaliter declivis C., aequaliter distribuere Ci., aequaliter tributum ex censu conferre L., oratio aequaliter constanterque ingrediens Ci. somerno in v trdnem taktu, aequalius duci parēre T.; z dat.: sibi aequalis Plin. vedno enakomernega vedenja, dosleden, aequalem se omnibus exhibens Eutr. vedno priljudnega.

    2. enak, enako ustvarjen (naspr. impar): partibus ... imparibus an aequalibus Ci., aequ. tumuli L., linguā et moribus aequales L., aequalis chorus Dryadum V. sestrski zbor, aequali corpore Nyphae V.; z dat.: pars pedis aequalis alteri parti Ci., paupertas aequalis divitiis Ci.; nam. dat. skloni s praep.: virtutes inter se aequales et pares Ci., gloria cum multis viris fortibus aequalis est S. fr., filius cum patre aequalis est Aug.; kot subst. masc. z gen.: creticus et eius aequalis paean Ci.

    3. occ.
    a) iste starosti s kom (naspr. natu maior ali minor): soror N.; aequali tecum pubesceret aevo V.; cum eā cupressus aequalis Plin.; z dat.: fuit huic aequalis animis et annis O., exercitus aequalis stipendiis suis L. z istim številom službenih let kakor on sam, Deiotari benevolentia est ipsius aequalis aetati Ci. je z njim zrasla, Attalus aequalis sibi Cu.; z gen. (preneseno iz samostalniške rabe): per calonem quendam aequalem Hieronymi L., sacrificium aequale huius urbis Ci.; kot subst. masc. in fem. = vrstnik, vrstnica, družica, tovariš, tovarišica (iz mladih let): Pl., Ter., N., Cu. idr., Orbius meus fere aequalis Ci., ego Q. Maximum ... senem adulescens ita dilexi, ut aequalem Ci., vestitus nihil inter aequales excelens L., inter aequales equitat H., Acca, ex aequalibus una V.; z gen.: aequales aevi Sil.
    b) iste dobe, istodoben (naspr. senior ali minor): memoria Ci.; z dat.: cui (Ennio) cum aequalis fuerit Livius Ci., nec quisquam aequalis illis temporibus scriptor exstat L.; z gen.: scriptum apud Philistum est, et doctum hominem ... et aequalem temporum illorum Ci.; memoria aequalis illius aetatis Ci.; studiorum agitatio vitae aequalis Ci. prav toliko trajajoče kakor življenje; kot subst. masc. = sodobnik: (Demosthenes) maximos oratores habuit aequales Ci., eminere inter aequales Trachalus videbatur Q.
    c) zavzemajoč enak položaj v državi: aequ. civis (naspr. eminens princeps) Vell.
  • Aequī -ōrum, m Ekvi, italsko ljudstvo v Latinskih gorah od Tibura do Fucinskega jezera: Ci., L.; met.: transire ex Volscis in Aequos L. v pokrajine Ekvov. Od tod adj. Aequicus 3 ekvovski: bellum L. z Ekvi.
  • aequus (aecus) 3 enak, in to

    I.

    1. raven, plan (naspr. acclivis ali declivis, superior ali inferior, pronus): campus, solum V., locus ... ad libellam aequus Varr., aequus et planus locus Ci., suos in aequum locum deducere S. ali in aequum locum sese demittere C. v ravan, planjavo, aequis locis L., paullo aequiore loco consistere C., loca aequiora S.; ex aequo loco loqui Ci. = v senatu, naspr.: ex superiore loco Ci. = z govorniškega odra, ex inferiore loco Ci. = pred sodniki, toda: ex superiore et ex aequo loco sermones habitos Ci. ep. = v javnih in zasebnih zadevah (govori, ki jih je imel Ci. kot prokonzul in kot zasebnik); saxum ascensu aequo L., aequ. pectus Q. ne naprej naklonjene, aequior vallis L., regiones aequissimae C.; statera posita examine aequo Suet. z navpično stoječim jezičkom = v ravnovesju; redko voj.: aequa frons L. Od tod subst. aequum -ī, n ravan, planjava, poljana: facilem in aequo campi victoriam fore L., in aequum descendere L. ali degredi T., ut primum agmen aequo, ceteri per acclive iugum insurgerent T., in aequo astare T.; tudi planota kakega hriba: in aequum eniti T., ali ploskev kake slike: magnā ... arte in aequo exstantia ostendens Plin.; pren.: in aequum descendere Sen. ph. docela se ponižati.

    2. raven, plan, od tod sinekdoha (ker je ravno polje najbolj primerno za bojevanje) ugodno ležeč, ugoden (naspr. iniquus): locus ... satis aequus agendis vineis L., etsi non aequum locum videbat suis L., locum se aequum ad dimicandum dedisse C., ut quibus locus aequior esset L., sibi, quam hosti, aequiorem locum capere Cu., aequum certamen L., T. boj na ravnini, torej ugoden; od tod (o času) ugoden: et tempore et loco aequo L., iudicium aequiore tempore fieri oportere Ci. fr.

    3. pren. ugoden = dobrohoten, blagohoten, naklonjen (naspr. iniquus, inimicus): non aequa Pallas V., aequo Iove H. z Jupitrovo naklonjenostjo, nobilitate inimica, non aequo senatu Ci. ep.; adesse aequo animo Ter., concedere alicui aliquid aequo animo Lucr., aequos adhiberent animos ad pacem accipiendam L. naj bodo pri volji sprejeti mir, aequis mentibus V. milostljivo, aequis auribus audire Cu. blagohotno poslušati, minus aequis animis auditus est Scipio L. ali ne in senatu quidem satis aequis auribus audiebatur L. poslušali so ga ne posebno blagohotno, meis aequissimis utuntur auribus Ci. ep. kaj rad jih poslušam, oculis aequis aspicere V. ali videre Cu. z milostljivim pogledom, aequos oculos advertere Sil., non aequa fata O. neugodna, nemila; z dat.: nulli satis aequus O. prav prijazen, uni aequus virtuti H., aequa Venus Teucris, Pallas iniqua fuit O., pater est aequus sorti utrique V. očetu je oboje prav (naj živim ali častno umrem), est aër avibus non aequus V. ne ugaja. Od tod subst. aequī -ōrum, m prijatelji: absentium aequi T., quique Romae, quique in exercitu erant, aequi atque iniqui L. prijatelji in nasprotniki, aequis iniquisque persuasum erat L., ut ... et aequi et iniqui intellegant Ci. ep.

    4. pren.
    a) enakomeren, ravnodušen, brezstrasten, miren, potrpežljiv, zadovoljen, brezbrižen, malomaren (naspr. iniquus): animus aequus Ci. ali aequam memento ... servare mentem H.; pogosto v abl.: aequo (aequiore, aequissimo) animo (bolj, prav) ravnodušno, mirno: Ter., L. idr., non tulit haec aequo animo Dion N., aequo animo esse de aliqua re Ci., hoc aequiore animo ferendum C., aequissimo animo mori Ci., aliquid aequo animo accipere, tolerare S. ali pati Pl., Ci. ep. ali aliquem spectare Ci.; v pl.: animis lubentibus aut aequis aliquid remittere Ci., haud aequioribus animis aliquid audire L. ali laudationem mortui aequis animis audivit L. malomarno; enalaga: quidquid tribunus plebis loquitur, assuestis aequi audire L. malomarno, quod adest, memento componere aequus H. hladnokrvno, praesentibus (abl.) aequus H. s svojim položajem zadovoljen.
    b) pravičen, pravi, nepristranski (naspr. iniquus, iniustus; aequus je tisti, ki mu je vodilo naravno pravo, iustus, ki se drži pozitivnega prava, paragrafov zakona): iudex, praetor, testis, lex, postulatio, iudicia, iura Ci., oratio L., existimatio C., condicio N., se ei aequum praebebat Ci., aequa postulare L. Pogosto: aequum est (videtur) prav je, prav in spodobno je, spodobi se: N., L. idr., primum id (postulo), quod aequissimum est Ci., at quibus verbis? modo "aequum sibi videri", modo "non iniquum" Ci.; pomni pravno besedilo: quod (quantum) melius aequius ali aequius melius Ci. kakor je pravičneje in bolje; z dat.: sicut aequum est homini Ci.; z abl. personae (kakor dignus): plus vidissem, quam me atque illo aequum foret Pl.; pogosto z inf.: ut facere aequum Pl., nunc non aequum est abduci Pl., aequum est illos viros mittere N.; nav. z ACI: aecum est me consulere V., cives enim civibus parcere aequum censebat N., aequum esse eum et officio meo consulere et tempori Ci.; redkeje z ut in quin: Pl. Kot subst. aequum -ī, n pravo, pravica, pravičnost, nepristranost: contemptor aequi, aequi cultor, amantior aequi O., servantissimus aequi V., quid in iure aut in aequo verum aut esset aut non esset Ci. v pozitivnem ali naravnem pravu, tako tudi: utilitas iusti mater et aequi H.; pogosto v zvezi aequum et bonum ali aequum bonumque ali aequum bonum kar je prav in dobro, pravično in dobro, pravo in pravica: aequum bonum colere Pl., fit reus magis ex aequo bonoque quam ex iure gentium Bomilcar S. bolj po pravičnosti kakor po strogem mednarodnem pravu, cum se in causa putant habere aequum et bonum Ci., tum vociferantur ex aequo et bono, non ex callido iure rem iudicari oportere Ci., contra scriptum de aequo et bono dixit Ci.; neque quidquam queo aequi bonique ab eo impetrare Pl. po pravšnosti, z dobrim, si tu aliquam partem aequi bonique dixeris Ter. če rečeš lé količkaj pravično besedo, aliquid aequi boni (mlajše aequi bonique) facere Ter., Ci., L. imeti (spoznati) kaj za prav in dobro. Pogosto abl. aequo (= quam aequum est) pri komp.: in cute curanda plus aequo operata iuventus H. več ko dovolj, čez mero, preveč, tako tudi: miser amplius aequo Pl., gravius aequo S., largius aequo H.

    II. enako velik (dolg, širok, visok), enakomerno razdeljen, istovrsten, istoroden: labor, caestūs V., aequo fere spatio abesse C. ali aequo discrimine V. v enaki razdalji, in aequa laude ponere Ci. imeti za enako pohvalno, aequae leges Lucr., aequa condicio L., aequum certamen proponitur L. z enakimi pogoji, sequitur patrem non passibus aequis V. s krajšimi koraki, aequis pedibus procedere O. (o distihu) ali aequis numeris O. (o heksametru) v enakomernem ritmu, aequis portionibus (pensionibus) L. ali partibus V., aequis viribus Cu., aequā utrimque librā Plin. ali aequā lance Cod. Th. v ravnovesju; aequi id faciam Pl. to mi bo enako veljalo, in aequos et pares fastidiosus Corn. proti ljudem svoje vrste, regibus aequa, nedum infima insolita sunt T. kraljem je že vzporejanje z drugimi nekaj nenavadnega, kaj šele globoko ponižanje; poseb. voj.: parati aequo Marte ad dimicandum C. na boj pripravljeni z enakim upanjem na zmago, tako tudi: aequo Marte pugnare L. ali contendere Cu., Fl.; aequo proelio (Marte Iust.) discedere C. = aequa manu discedere S. ali abscedere T. = aequis manibus dirimere pugnam L. brez odločitve prekiniti boj, aequa pugna L. neodločena. Skladnja: z dat.: aequum acribus aggerem attolunt O., aequa viro O. po stanu možu enaka; z abl. (v čem?, po čem?): numerone an viribus aequi V.; primerjana stavka ali pojma se vežeta z atque (ac), quam (poklas.) ali cum: cum aequam partem tibi sumpseris, atque populo Romano miseris Ci., aequa latitudine, atque ille congesticius agger fuerat C., postulante patre eius, ut aequum ei ius ... esset, quam erat ipsi Vell., utinam esset mihi pars aequa amoris tecum Ter., aequo iure cum civibus vivere Ci., ut ita sortem aequam sibi cum collega dent L. Subst. aequum -ī, n enakost, enako razmerje; le prislovno ex aequō (= ἐξ ἴσου) z istega stališča, enako(merno), na enak način; (o politični enakosti, enakopravnosti) ob enakih (političnih) razmerah, z enakimi pogoji ali pravicami: sol ex aequo metā distabat utrāque O., ex aequo dividere O., mentes ex aequo captae O., ex aequo convenit Tib., mundum ex aequo temperantia Sen. ph. kar vzdržuje svet v ravnotežju, ex aequo agere T. svobodno se gibati; ex aequo venire in amicitiam L., quae disceptatio ex aequo relicta est? L., pax ex aequo utilis T.; in aequō na isti stopnji, v istem razmerju, v istem položaju, iste veljave, nav. z glag. esse, stare: ne in aequo hostes vestri nostrique apud vos sint (da ne bi imeli enakih pravic) ac nos socii L., infra deos sumus, non in aequo illis stetimus Sen. ph. na isti stopnji z njimi; tako tudi: in aequo eum ... cum summis imperatoribus posuerunt L. na isto stopnjo z ..., industriosque aut ignavos pax in aequo tenet T. na isti stopnji, v istem položaju. Adv. aequē

    1. enako, na isti način, prav tako; pri adj., adv. in glagolih: aeque latus Varr., duae trabes aeque longae C., aeque natus Ci., ae. boni viri Ci., verba prisca et ae. sollemnia Ci., ae. bene Pl., N., Q., ae. istuc facio Pl. to mi je vseeno, benevolentiā civium non ae. omnes egent Ci., quem ae. tribunalia desideraverunt? Ci., quod ae. tegeret, curavit N. prav tako dobro; pesn. in poklas. adv. aeque podvojen: ae. pauperibus prodest, locupletibus ae. H., ae. discordiam praepositorum, ae. concordiam subiectis odiosam T.; od tod v komparativnih stavkih: enako, prav tako, ne drugače; primerjane pojme vežejo et, quam, pogosto atque (ac), neklas. ut, cum, quasi, ut quasi, tamquam: ae. incertum et infinitum Ci. prav tako negotovo in neomejeno = prav tako negotovo kakor neomejeno, nihil ae. eos terruit quam ... robur et color imperatoris L., qui ae. atque ego sunt occupati Ci., ei ae. ac meo testi creditis Ci., e moribus soceri nihil ae. ac libertatem hausit T., non Liber ae., ... tristes ut Irae H., animum advorte, ut ae. mecum haec scias Pl., novi ae. omnia tecum Ter. prav tako dobro kakor ti; primerjani predmet v abl.: nullus est hoc meticulosus ae. Pl. tako bojazljiv kakor ta; aeque podkrepljuje komp.: homo me miserior nullus est ae. Pl.; primerjani pojem s primerjalno besedo zamolčan, če je razumljiv iz zveze: quid Davus narrat? ae. quidquam nunc quidem (sc. atque antea) Ter. = bilo je toliko ko nič, tamen erat nemo, quicum essem libentius quam tecum, et pauci quibuscum essem ae. Libenter (sc. ac tecum) Ci. ep., ut postea numquam dextro (oculo) ae. bene usus sit (sc. ac sinistro) N.; primerjani stavki se vežejo z ac si: N. idr., Egnatii absentis rem ut tueare, ae. a te peto, ac si mera negotia essent Ci. ep., tum P. Decium consulem purum piumque deis immortalibus visum, ae. ac si T. Manlius collega eius devoveretur L.; s quam ut: Suet., an est quicquam, quod Veientibus optatum ae. contingere possit, quam ut seditionibus ... castra impleantur? L.

    2. pravično, prav: societatem condicionis humanae munifice et aeque tuens Ci., sin vis obstat, ferro quam fame aequis perituros S. fr. bolje.
  • āēr āěris, acc. āëra, m (gr. ἀήρ)

    1. spodnje ozračje, zrak (naspr. aether zgornji, redkejši zrak): itaque aër (utimur enim pro Latino) et ignis et aqua et terra prima sunt Ci., crassus hic et concretus aër, qui est terrae proximus Ci.; pesn.: summus aër arboris V. zračni drevesni vrh.

    2. occ.
    a) vzdušje, atmosfera: Boeotûm in crasso iurares aëre natum H., acutiora ingenia eorum, qui terras incolant eas, in quibus aër sit purus ac tenuis, quam illorum, qui utantur crasso et concreto Ci., Athenis tenue caelum, ex quo acutiores Attici, crassum Thebis, itaque pingues Thebani Ci.
    b) lov. vonj, ki ga prinaša zrak: aër pennae odoratae Lucan., externa nec perdidit aëra terra Lucan.

    3. pesn.
    a) megla, oblak: Venus obscuro gradientes aëre saepsit V. (prim. ἐκάλυψε ἠέρι πολλῆ Hom.); od tod: aëris in campis latis V. na meglenih poljanah (prim. εἰς Τάρταρον ἠερόεντα Hom.),
    b) sapa, piš: bucina, quae medio concepit ubi aëra ponto, litora voce replet O.

    Opomba: Aër tudi fem. (kakor gr. ἀήρ): Enn. ap. Gell.; acc. sg. neklas. aërem: Ca. fr., Cels. idr.; v pozni lat. nom. in acc. pl. aëra: Cass. idr.
  • aerārius 3 (aes)

    1. rúden, bronen, méden, s kovinami (bronom, bakrom, medjo) se ukvarjajoč: lapis Plin. rudnata kamnina, ruda, ae. metalla Vitr., Plin. ali ae. structurae C. rudniki, officina Plin. topilnica, čistilnica, fornaces Plin. topilnice rude, as Petr. bakren as, faber Plin., Vulg. ali artifex Vulg. kovinar, bronar, kotlar, medeninar, ulivalec kipov, ars Iust., folliculus aerarius Cael. topilniški meh. Od tod subst.
    a) aerāria -ae, f (sc. officina) topilnica, čistilnica: Varr., Plin.
    b) aerārius -iī, m = aerarius faber: Plin., Mart.

    2. occ. na bakren denar nanašajoč se, kdor ali kar ima opraviti z bakrenim denarjem ali vojaško mezdo, denaren: ratio C. računanje z bakrenim denarjem, preračunavanje na baker = nižje denarno merilo, missus Varr. ap. Serv. zadnja (sprva plačana iz nabranega denarja [aes]) tekma na cirkuških igrah, milites Varr. vojaki najemniki, illa vetus aeraria fabula Ci. tista stara pravljica o bakrenih novcih (s katerimi je baje Vetij plačal Klodijo kakor vlačugo), tribuni aerarii Varr., Ci. idr., erami tribuni, izplačevalci (plebejskega stanu), ki so izplačevali vojakom iz državne blagajne (aerarium) prejeti denar, zlasti mezdo (aera); od l. 70 po Avrelijevem zakonu (lex Aurelia iudicaria) do l. 46 poseben, po imetju vitezom najbližji razred državljanov, iz katerega so volili tretjino sodnikov; sg. tribunus aerarius Ca. ap. Gell. Od tod subst.
    a) aerārius -iī, m (sc. civis) erarec, „glavninar“, pripadajoč zadnjemu razredu rimskih državljanov, ki ni imel nobenih pravic in nobenih dolžnosti razen plačevanja določene glavnice (aera); premestitev v ta razred je bila najhujša kazen: his ... equi adempti ... tribuque moti aerarii omnes facti L., censor (eum) in aerarios referri iubet Ci.; kot adj. fem.: omnes tribus praeter unam aerarias reliquit L. epit.
    b) aerārium -iī, n zakladnica, erar, državna blagajna, zlasti rimska v Saturnovem svetišču, kjer je bila tudi shramba državnih dokumentov in legijskih znamenj: Varr., C. idr., auri ratio constat, aurum in aerario est Ci., rationes in aerarium ... detuli Ci., pecuniam referre in aerarium Ci., aurum ... in aerarium deferre ali ferre L., tibi senatus pecuniam ex aerario prompsit Ci., in beneficiis ad aerarium delatus est a L. Lucullo Ci. v zahvalo za nagrado ga je napotil L. Lukul k drž. blagajni; signa ex aerario deferre, signa ex aerario prompta L.; decreta patrum ad aerarium deferre T. v državno shrambo, v tem pomenu tudi: legem condere in aerarium Suet., apud aerarium pendēre Suet. v državni shrambi (kjer so se hranili tudi sodni spisi) „viseti“, o tožencu, čigar pravda še teče; aerarium sanctius (ali sanctum Fl.) tajna državna blagajna, v kateri je bil spravljen denar za nujno silo: quod (aurum vicesimarium) in sanctiore aerario ad ultimos casus servabatur L., pecuniam de aerario sanctiore auferre Ci. ep., tantus repente terror invasit, ut ... (Lentulus) aperto sanctiore aerario ex urbe profugeret C.; od tod pren.: illic opes (sc. dicendi) velut sanctiore quodam aerario reconditae, unde ad subitos quosque casus ... proferantur Q. Leta 6 po Kr. je cesar Avgust v Rimu ustanovil poseben oddelek državne blagajne: aerarium militare vojno blagajno (za vzdrževanje, mezde in pokojnine vojakov): T., Suet. Za časa cesarjev je aerarium državna blagajna, v nasprotju s cesarsko zasebno blagajno (fiscus): bona Seiani ablata aerario, ut in fiscum cogerentur T., summa aerarii fiscique inopia Suet. O drugih blagajnah: Delum commune aerarium esse voluerunt N., in aerario nihil habent civitates Ci., privatum aer. N. zasebna blagajna; litteras publicas, quas in sanctiore aerario conditas habebant Syracusani Ci. v tajni shrambi. Met. državno imetje, državni zaklad: domum ex aerario aedificare Ci. ob državnih stroških; tudi zakladnica, zaklad kakega kralja: Ci. (Ep. ad Atticum VI. 1, 3).
  • aes, aeris, n

    1. ruda, poseb. bakrova ruda = baker, bron, med (fem.): aes minutum Sen. ph. koščki rude (ki so služili otrokom za denar pri igranju), aes Cyprium Vitr., Plin. ciprska ruda = baker (baker so baje našli najprej na Cipru), squama Cels. ali scoria ali flos aeris (sc. Cyprii) Plin., aes candidum Plin. beli tombak; v pomenu bron: Myronis ex aere bucula, signum, craterae ex aere, pedestris ex aere statua, supellex ex eare elegantior Ci., Alexander edixit, ne quis praeter Lysippum ipsum ex aere duceret Ci. da ga ne sme nihče upodobiti, multa ex aere fabre facta L., aes Corinthium Plin. (najboljši bron starega veka), aes Aegineticum, Delium Plin.; pesn. pren. bronasta (železna) doba, bronasti (železni) rod: O., ut inquinavit aere tempus aureum; aere, dehinc ferro duravit saecula H.

    2. met. vse, kar je iz brona ali bakra
    a) brončena posoda: aera Ca. ap. P. F., Pers., Plin., quo vafer ille pedes lavisset Sisyphus aere H., aes cavum O. kotel; bronaste table (z zakoni, odredbami idr.): legum aera Ci. ali aera legum T. bronaste table s kazenskimi zakoni, leges in aes incidere Ci., aes figere Plin., nec verba minacia fixo aere legebantur O., eius aera refigere Ci. ep., fixum est aero publico senatusconsultum T., aes publicum per fora ... fixum T. javna oznanila, državni napisi na bronastih tablah, nabitih po ...; bronasti kipi: idem rex ille (Alexander) ... edicto vetuit, ne ... alius Lysippo (= quam Lysippus) duceret aera ... H. je odredil, da ne sme nihče razen Lizipa delati bronastih kipov ..., marmor aeraque H. kipi iz marmorja in brona, aera sudant V., excudent alii spirantia mollius aera V., aes Perilleum O., imagines et aera T. voščene podobe in bronasti kipi; bronasto orožje in orodje: cum pueri ... armati ... pulsarent aeribus aera Lucr., ardentes clipeos atque aera micantia cerno V., aere (= aeratā nave) pontus conficitur Tib., aera unca O. trnki, aes concavum Lact.; pesn. pren.: illi robur et aes triplex circa pectus erat H. hrastovina (= hrastov ščit) in trojni bron (= oklep iz brona) sta mu krila prsi = ni poznal strahu; bronasto ali médno glasbilo (trobilo): aeris crepitus L., aes sonans O., aes canorum V., aere ciere viros V. z médno tubo = aes cavum V. ali raucum (aeris rauci canor) V.; aera aere repulsa O. cimbale, isto tudi: Curetum crepitantia aera V., Corybantia aera V., acuta ... geminant Corybantes aera H., tinnulaque aera sonant Q., aera rotunda Cybebes Pr., aera Temesaea O. temeške cimbale (ki so jih uporabljali v brutijskem mestu Temezi [Temese] pri čaranju),
    b) poseb. bakren denar. Sprva je služil kot denar baker v palicah (aes rude) po teži (prim. staro besedilo: aere et librā emere, gl. lībra) pozneje so prelivali palice v funt težke štirioglate kose (asses librales ali aes grave), kvadratne ali podolgovate oblike: dena milia aeris gravis L., aes grave plaustris in aerarium convehentes L.; izraz aes grave „polnotežen (= star) denar“ je ostal v rabi v pravu, npr. pri posojanju globe: denis milibus aeris gravis reos condemnavit L.; v tem pomenu pogosto gen. aeris (elipt. = aeris librae ali asses): tressis, ex tribus aeris quod sit Varr., non amplius XII aeris Ci. 12 funtov bakra = 12 asov, qui C milia aeris habebant L. = 100 000 asov, ad equos emendos dena milia aeris data, ... viduae bina milia aeris in annos singulos penderent L. po 10 000 asov, ... po 2000 asov (prim. v nadalj. aes equestre), terna (quinquaginta) milia aeris (= assium) N., L., viginti aeris poena sunto Gell.; pri prislovnih števnikih z izpuščenim centena milia (prim. sestertium), usque ad decies aeris L. = do 1 milijona asov, habere aeris tricies (= 3 milijone) ali milies (= 100 milijonov asov) Ci., argentum aere solutum est S. za srebrn sestercij se je plačal bakren as (četrtina dolžne vsote, ker je bil takrat 1 sestercij vreden 4 ase). Do Pirovih časov so imeli Rimljani le bakren denar s funtom (aes) kot enoto. Naposled je bil aes le drobiž = božjak: Ambr., curque iuvent nostras aera vetusta manus. Aera dabant olim O., centum aureolos sic velut aera roget Mart.
    c) sinekdoha sploh denar: si aes habent, dant mercem Pl., ancilla aere suo empta Ter., gravis aere dextra V., hic meret aera liber Sosiis H., cum pretiosum aere parvo fundum abstulisset Mart., pueri, qui nondum aere lavantur Iuv. ki se še ne kopljejo za denar (še ne štiri leta stari; ti so se smeli v javnih kopališčih kopati zastonj, starejši otroci in odrasli pa so morali plačati tretjino asa); aes circumforaneum Ci. ep. denar, izposojen pri menjalničarjih (ki so imeli svoje menjalnice v stebrišču okrog foruma); tudi posamezne postavke preštete vsote: conficienda sunt aera Sen. ph.; aes manuarium Gell. prikockani denar (po Suet. je manus met pri kockanju); preg.: quid distent aera lupinis H. denar od fižolčkov (ker so lupini igralcem v gledališču služili za denar); pren. vrednost: res exigui aeris Col., suo aere censeri Sen. ph., si praelectatorem ... habuisset alicuius aeris Gell.
    č) imetje, premoženje: aes meum, tuum, suum Pl., Ci., Icti., meo sum pauper in aere H. reven sem, a brez dolgov; pren.: est aliquis in meo aere (ali aere meo) Ci. ep. (tako rekoč) k mojemu imetju spada kdo, je moj, ali: meni je kdo obvezan; v naspr. z aes meum, tuum, suum je aes aliēnum, redko aliēnum aes (ret. aes mutuum S.), le v sg., tuj (= izposojen) denar", torej dolg, dolgovi (prim.: aes alienum est, quod nos aliis debemus, aes suum est, quod alii nobis debent Ulp. [Dig.]): aes al. meum Ci. ep., aes al. tuum Ci., aes alienum cogere Pl. ali facere, contrahere Ci. ep. ali conflare S. dolgove delati, v dolgove se zakopati, aes al. habere Ci., in aere alieno esse Ci., in aere alieno laborare C. globoko v dolgovih tičati, in aes al. incidere Ci., aere alieno demersum (oppressum Ci., S.) esse L. zakopan biti v dolgove, aes al. adferre alicui Ci. ep. nakopati komu dolgove, aliquem aere alieno levare Ci. ali liberare Ci. ep. koga oprostiti dolgov, se liberare aere alieno Ci. ep. razdolžiti se = aere alieno exire ali expediri Ci. ali exsolvi N.; aes al. solvere, dissolvere Ci. ali persolvere S. ali luere Cu. ali exsolvere Plin. iun. plačati dolg, aeris alieni (alieni aeris) solutio L., hominem video non modo in aere alieno nullo, sed in suis nummis multis esse Ci. da ne le nima dolgov, ampak ima mnogo gotovine, superat aliquid aeri alieno Ci. ep. po plačanih dolgovih ostane še nekaj, nekaj več je imetja kakor dolgov; neque indulgendo inveterascere eorum aes alienum patiebatur neque multiplicandis usuris crescere N.; nam. aes alienum tudi samo aes: pro aere Tusculanum proseripsisse audio Ci. ep., aes confessum Tab. XII ap. Gell.; pren.: admonitus huius aeris alieni (neizpolnjene obljube, dolžnosti) nolui deese ne tacitae quidem flagitationi tuae Ci.
    d) plačilo, plača, mezda: aes datur Pl. plača rokodelcev, pueri octonis referentes Idibus aera H. ki plačujejo šolnino ob idah vseh osem mesecev (rim. šolsko leto je trajalo 8 mesecev, od 12. junija do 15. oktobra so bile počitnice), aera poposcit Iuv. zahtevala je plačo (o vlačugi), nullum (studium) in bonis numero, quod ad aes exit Sen. ph. ki meri na plačo; o voj. mezdi: aes militare Ca. ap. Gell., Varr., aera militum Plin., aera militibus constituere, dare L., aera omnibus procedunt L. teče, aera equestria Ca. ap. Prisc. konjeniška mezda, aere dirutus Ci. (gl. dīruō), annua aera habes, annuam operam ede L.; poseb. aes equestre opravnina za jezdnega konja rim. viteza (po L. I, 43, 9 v znesku 10 000 asov); G.; aes hordearium = aes, quod pro hordeo equiti Romano dabatur P. F. „ječmenina“, tj. letna preživnina za konje vitezov, ki so jo morale plačevati bogate dedinje (sirote in vdove), vsaka za enega konja: G. (prim. L. I, 43, 9); met. vojaška službena leta (prim. stipendia); sarkastično pren.: cognoscetur ... omnia istius aera illa vetera Ci. vse tiste njegove stare vojne (v službi ljubezni in igre).

    Opomba: Star. dat. sg. aere: Ci. (Ep. VII, 13, 2), L. (XXXI, 13, 5); v pl. le nom. in acc. aera; vendar gen. aerum: Ca. ap. Prisc., dat. ali abl. aeribus: Ca. ap. Prisc. et ap. P. F., Lucr., Arn.
  • aestimō, star. aestumō -āre -āvī -ātum (menda denominativum nekega iz *aes [po aeditumus, legitumus] nastalega subst. *aestumos, *aestimos = kdor pri nakupu ali prodaji preizkuša pravilnost odtehtane medi, cenilec)

    1. denarno vrednost (ceno) določiti (določevati), ceniti, preceniti (precenjevati): petiverunt ab eo civitates, ut aestimaret Ci., aest. pretia rerum, frumentum (prim. aestimatio frumenti) domum, possessiones, signa, argentum Ci. Merilo, po katerem se ceni, v samem abl. ali v abl. z ex: haec aestimare pecuniā (po denarni vrednosti) non queo Ci.; aest. aliquid ex artificio Ci. Nedoločene napovedi vrednosti v gen. pretii: aiebat se tantidem aestimasse Ci., permittite, ut liceat, quanti quisque velit, tanti aestimet Ci., pluris aest. Ci. višje, minoris aest. N. nižje, uti ea (mancipia) quoque deciens tanto pluris, quam quanti essent, aestimarentur L.; z adv.: emit domum carius, quam aestimabatur Ci., quam tenuissime aest. Ci. Določene napovedi vrednosti v abl. pretii: ternis denariis aestimare licere, denis non licere Ci., est modius HS IIIS aestimatus Ci. zakonita vrednost korca je 3 1/2 sestercija, quinis modiis libertatem omnium aestimavere S. fr., denis in diem assibus animam et corpus aestimari T.; po tem tudi: magno, permagno, minimo aestimare Ci. Pomni jur.: litem alicuius ali alicui aestimare sporni predmet nekoga ali nekomu (pre)ceniti = komu določiti globo, koga na plačilo odškodnine (globe) obsoditi: C. idr., lis ei aestimatur centum talentis N., quanti Catonis lis aestimata est Ci., litem esse aestimatam HS ad triciens (3 000 000 sestercijev) Ci.; splošno: lites severe aestimatae Ci., sunt lites aestimatae A. Gabinio Ci. A. Gabinij je izgubil pravdo, tako tudi: P. Septimio Scaevolae litem eo nomine esse aestimatam Ci.; ker je v reklu litem aestimare zajet pojem nekake obsodbe, se mu pridruži včasih še gen. criminis: damnatis de pecuniis repetundis lites maiestatis sunt aestimatae Ci., hanc litem capitis aestimare Ci.; pren.: voluntatis nostrae tacitae velut litem aestimari vestris inter vos sermonibus audio L. da se tako rekoč pravdate z mojo tiho namero in jo obsojate.

    2. pren.
    a) po notranji vrednosti ceniti, upoštevati, soditi, presoditi (presojati), čislati, imeti za ..., šteti za ...: in universum aestimare T. splošno presojati, iidem aestimant voluptates Ci., grato animo munera aest. L., numerare potius quam aestimare declamationes Q., diligenter cuncta Plin. ali vires suas aest. Q., Romanus sermo magis se circumspicit et aestimat praebetquae aestimandum Sen. ph. presojati, razbirati; od tod aestimare = pregledati: hinc septem dominos videre montes et totam licet aestimare Romam Mart. Merilo, po katerem se ceni, v samem abl. ali v abl. z ex: Campanorum cladibus Samnitium virtutem L., civitatem virtutibus L., Macedonas ... praesentibus viribus aestimandos Iust., aest. virtutem annis H. pesniško vrednost po letih ceniti, animum vultu Cu., aliquid vitā Cu. po življenju ceniti = za tako drago šteti kakor življenje, imeti za enakovredno življenju; amicitias non ex re, sed ex commodo aestumare S., sic est volgus: ex veritate pauca, ex opinione multa aestimat Ci., ex aequo aest. L. po pravem; quae pars ex tertia parte Galliae est aestimanda C. se mora šteti za tretjino Galije. Določilo vrednosti v gen. ali abl. pretii: tuam gratiam magni aestimare Ci. quanti est aestimanda virtus Ci., nisi voluptatem tanti aestimaretis Ci., ex iis alia pluris esse aestimanda, alia minoris Ci., maximi aest. conscientiam suam Ci., neque, quod dixi, flocci aestimat Pl., rumores senum severiorum omnes unius aestimemus assis Cat. naj nama bodo toliko ko en belič = ne meniva se zanje, nulli aest. Ap. za nič imeti; quorum salutem ... civitas levi momento aestimare posset C. imeti za stvar majhne pomembnosti, za malo tehtno, nae ista gloriosa sapientia non magno aestimanda est Ci., non nihilo aest. Ci., se magno aest. L. veliko vrednost si prisojati, se parvo aest. Sen. ph.; z adv. valde care aestimas tot annos Ci. ep., multo illa gravius aestimare C., levius tempestatis quam classis periculum aest. C., proinde aestimans ac si usus esset C., quorum ego vitam mortemque iuxta aestimo S., iusiurandum perinde aest. T., omnia ducum facta prave aest. T., nec ultra aestimatur T. dalje se ne upošteva; tudi: me esse mortuum nihil aestimo Ci. poet. Redko s predikatnim acc.: quod carum aestimant S. kar jim je drago, se satis beatum aest Mart.; namesto predikatnega acc. s pro: Aegyptios ... pro sociis ipsos, non pro hostibus aestimaturos Cu.
    b) occ. (visoko, dostojno) ceniti, čislati, pripozna(va)ti: quod non minoris aestimamus quam quemlibet ... triumphum N., est aliquis, qui se inspici, aestimari fastidiat L., famam in hoste aestimare Cu., modestiae fama, quae ... et a dis aestimatur T., electus, quem contubernio aestimaret (= dignum haberet) T.; prim.: qui poenam suam honoribus summis esset aestimaturus Q.; z ACI: se satis aestimare firmari domum T. zna dovolj ceniti.
    c) soditi = meniti, misliti; preudariti (preudarjati), pomišljati, spozna(va)ti: res gestae, sicuti ego aestumo, satis amplae fuerunt S., ut aestimabat Amm.; z odvisnim vprašanjem: ut aestimare possitis, in quantum cotidie ingenia decrescant Sen. rh., aestimari a medicis iubet, an ... T. da naj zdravniki povedo svoje strokovno mnenje, ipsa dissimulatione famae famam auxit aestimantibus, quanta futuri spe tam magna tacuisset T.; z ACI: aestimantes aliquid commissum a suis Ph., ridicule magis hoc dictum (esse) quam vere aestimo Ph.