-
ehem, interj., vzklik radostnega presenečenja: e! o! glej!: PL., Ter.
-
eĭ (hei), interj. (redko sama): joj! o joj!: ei, perii Pl., ei, video uxorem Pl., večinoma z dat.: ei mihi misero Pl., ei mihi, ei mihi Pl., ei mihi, qualis erat Enn., ei mihi, quod nullis amor est sanabilis herbis O., „ei mihi“ conclamat medioque in pectore fixa tela gerit O.
-
empīricus 3 (gr. ἐμπειρικός) izkušnje se držeč: medicus Ci. empirični zdravnik, t.j. zdravnik, ki zdravi le na podlagi izkušenj; subst. pl. empīrica -ōrum, n spis o empiriji: Plin.
-
equus in ecus -ī, m gen. pl. -ōrum, pesn. tudi equûm, equ ô m, ecûm
1. konj: Iuv., Suet., idr., obviam fit ei Clodius in equo Ci. na konju, jahajoč, equo vehi N., Plin., ali in equo vehi ali equo uti Ci. jezditi, jahati, equis ire Val. Fl., ali equis vectari L., Cu., Suet., equo admisso accurrere C. na konju pridirjati, incitatos equos sustinere et moderari ac flectere C., equites frenatis equis C., in equum ascendere S. ali equum conscendere L., V., O. konja zajezditi, ex equo descendere ali equum escendere S. razjahati (konja), arma, tela, equi, viri, hostes atque cives permixti S., ex equo pugnare L., equo merere L., ali equo militare Cu. služiti za konjenika, equus me portat, alit rex H. (po grškem pregovoru: ἵππος με φέρει, βασιλεύς με τρέφει o tistih, ki prijetno žive na tuje stroške), nunc athletarum studiis, nunc arsit equorum H. se je zanimal za konje, quibus est equus et pater et res H. ki imajo konje, znamenite prednike in premoženje (šalj. za bogate ljudi), equus publicus državni konj, od države dani konj: L., poseb. poštni konj, jadrniški konj: Ict., Amm. idr. pozni pisci, equi nudi (neosedlani) Sil., equus nobilis Cu.; prim. semper equos atque arma virûm pugnasque canebat V. konjske dirke; preg.: equi donati dentes non inspiciuntur Hier. = podarjenemu konju ne glej v zobe; met.
a) equi virique V., L. konjenica in pehota, utque acris concussit equos, utque impulit arma V. konjenike in pešce; ad equum aliquem rescribere C. med konjenike uvrstiti (tudi = v viteški stan povzdigniti); preg.: equis viris ali viris equisque ali equis virisque Ci. idr. = na vso moč.
b) iuncti equi Pl., V. vpreženi konji = bojni voz, prim.: equos temone pressos conscendit O., quadriiuges in equos adversaque pectora tendit V.; occ. žrebec: equus in armenta tendit equarum V., equ. bellator T.
2. met. konju podobne stvari,
a) bipes equus V. morski konjiček.
b) equus Troianus Pl., Ci., V., H., Hyg., Pr., Iust. trojanski konj; tudi naslov Najvijeve igre: Ci. ep.; pren. preg.: intus est equus Troianus Ci. skrivna zarota.
c) equus ligneus Pl., šalj. = ladja (prim.: (gr. αλὸς ἵππος Hom.).
č) (bojna naprava) zidoder, zidolom: invenisse dicunt … equom [= equum] (qui nunc aries appellatur), in muralibus machinis Epium ad Troiam Plin.
d) kot nom. propr. Equus konj = ozvezdje Pegaz: Ci., Hyg., Col., Plin.
-
exhauriō -īre -hausī -haustum
1. (o tekočinah) izčrpati, izprazniti: tantum vini in Hippiae nuptiis exhauseras Ci. si bil popil, iam exhausto illo poculo mortis Ci., exhaurire sentinam Ci., fons exhaustus Hirt., exhaurire fossas cloacasque L. očistiti, osnažiti, flumen Pr., solibus amnes Stat., exhaustum uber V. izmolzeno, prazno vime; pren.: sentinam rei publicae ex urbe exhaurire Ci.
2. (o suhih telesih) izprazniti, pobrati, vzeti, odnesti: terram manibus C., humum ligonibus H. izkopati, tecta L. opleniti, exhaustum aerarium Ci. prazna, cum omnem pecuniam ex aerario exhausissetis Ci., praedam ex fortunis publicanorum exhaurire Ci., apes exhaurire V. čebelam med vzeti, exhausta pharetra O. prazen tul.
3. pren.
a) izčrpati, izprazniti, izsesati, vzeti, izpiti (moči), koga rešiti česa, koga spraviti ob kaj, oslabiti, uničiti: Stat., Atheniensibus exhaustis praeter arma et naves nihil supererat N., exhaustis patriae facultatibus N., illi exhausti sumptibus bellisque Ci. izsesani, provincias, reges, socios exhauriunt Ci., aliquam partem ex tuis laudibus exhaurire Ci., exhaurire vim aeris alieni L. poplačati, cursu corpora exhausta Cu. oslabljena, upehana, fortissimum hominem vitam sibi manu exhausisse Ci. da si je smrt zadal, ea plāga reliquum spiritum exhausisset Ci., urbs exhausta funeribus L., mitto ea, quae bellando exhausta sint V. kar je bilo v vojni uničeno, exhaurire vires, heredem legatis Plin. iun.
b) končati, prebiti, prestati, pretrpeti, izkusiti: actio consumpta superiore motu et exhausta Ci., tantus fuit amor, ut exhauriri nulla posset iniuria Ci. ep., poenarum exhaustum satis est V. dosti je maščevanja, labor, cui numquam satis exhausti est V. ki se ne more nikdar docela izvršiti, labores exhausti aut exhauriendi L.; poseb. o zoprnostih (prim. ἐξαντλεῖν κακά): exhaurire pericula V., T., bella, omnes casus V., dura belli L. nadloge v vojni, belli molem Cu., sic exhaustā nocte T. po tako prebiti noči.
Opomba: Pt. fut. act.: exhausūrus Sen. ph.
-
fīdūcia -ae, f (fīdere)
I.
1. zaup(anje), trdno upanje, zanašanje na;
a) abstr.: fiduciam in se collocare Ci., habere fiduciam N., Sen. ph., fiduciam commendationi tribuere S., humanis quae sit fiducia rebus V. kako malo se je zanašati na … , quae sit f. capto V., populis rector fiducia Sil., fiduciam reponere in re Plin. iun.; qui tuae mandatus est fidei et fiduciae Pl. izročen tvojemu nadzoru. Večinoma z objektnim gen. (do koga, česa, v (na) koga, kaj): f. benevolentiae Ci., habebat hominem potentem, cuius fiduciā provinciam spoliaret Ci. na katerega se zanašajoč, hoc colle se Galli fiduciā loci (na njega lego) continebant C., f. viriam C., L., Val. Fl., rerum suarum C., T. ali sui L. zaupanje v samega sebe, Antiochi spe fidaciāque N., f. belli, generis V., formae, pedum, futuri O., memoriae Q., mei Plin. iun., vestri Amm., f. regni potiundi (polastiti se) N. laudis (doseči jo) O.; nam. objektnega gen. svojilni zaimki: f. mea, tua (= mei, tui) Pl.
b) konkr.: tu quoque nostrarum quondam f. rerum O., spes et f. gentis Regulus Sil.
2. occ. zaupanje v samega sebe, pogum, srčnost, drznost: fiduciae pleni C., fiduciam afferre alicui C. vlivati komu zaupanje, (o)srčiti ga, nobiscum, si qua est f. vobis, certate! O. neve tuum animum fallax f. tangat, quod … O., audax f. Stat., prodiit tanta f. Suet., fiduciam capere ex re Suet. —
II.
1. zanesljivost: concreditum est fidei et fiduciae Pl., accensi, minimae fidaciae manus (četa) L.
2. occ.
a) kot jur. t. t. α) zastava, zastavitev, prepustitev lastnine komu drugemu na vero, s pridržkom, da jo prepustnik ob svojem času zopet vzame v svojo posest, pogodba o lastnini, dani v zastavo: formula fiduciae Ci., indicium fiduciae Ci. ep. ker zastavljena lastnina ni bila vrnjena, per fiduciae rationem Ci., fidei bonae nomen versatur in tutelis, societatibus, fiduciis Ci. β) meton. nepremična zastava, zaloga, hipoteka, hipotečna varščina: fiduciam accipere, fiducia accepta Ci.
b) meton. pesn. sploh varščina, jamstvo, poroštvo: crinis (sc. Nisi), magna fiducia regni O., haec vitae non est fiducia nostrae certa satis O.
-
foedus -eris, n (fīdere)
1. pogodba o zvestobi, pogodba, dogovor, z(a)veza (med vladarji in svobodnimi državami): duo foedera duorum populorum Ci., foedus aequum L. sklenjena med enakimi (ne s premaganci), enakopravna, aliter.: foedus facere (cum aliquo) Ci., L., Iust. ali ferire Ci., L., V. ali icere Ci., T., Suet., Amm., Cl. (s kom) z(a)vezo skleniti, foedus componere, foedera pangere, foedera firmare V., mittere se in foedera V. spustiti se v … , foedus inire Pr., f. iungere L., Val. Fl., frangere, rumpere, violare Ci. idr. ali solvere V., decedere de foedere Ca. ap. Gell., foedus et amicitiam dare S., f. pacis Vell., Amm., tabulae foederis Petr., foederis pactum Fl.; pogosto ex foedere Ci., N., L., Cu. po zavezi (pogodbi), naspr. contra foedus Ci. zoper besedilo zaveze; meton. pogodba o zavezi, zavezna pogodba: in ipso foedere sanctum atque perscriptum est, ut … Ci., quorum foederibus scriptum est, ne … Ci.
2. zveza, pogodba, dogovor (med posamezniki): f. coniugale, lecti, thalami O. ali tori Lucan. zakonska zveza, zakon, Veneris O. ljubezen, ljubljenje, ljubimkanje, caelestia foedera O. zakoni božanstev, f. sociale O. družba, zadruga, f. amicitiae O. ali samo foedus Ci. (De fin. 2, 83) prijateljska zveza, f. amorum Ci. ljubezenska zveza, scelerum (za hudodelstvo) Ci., patrocinii Plin. Iun., hospitii Iust., infanda foedera Val. Fl. ali temeratum foedus Sil. prešuštvo: Amm., foedere iuncti O. sorodniki, contra data foedera O. zoper dano besedo, dare foedera per divos Tib. zvestobo priseči pri bogovih.
3. meton. določba, odredba, naredba, zakon, pravilo: foedere certo et premere et laxas … dare … habenas V., f. civile et humanum L., naturae Lucr., O., naravni zakon, animarum foedera pacta Lucr., metuens alterius viri certo foedere castitas H., sic Parcarum foedere cautum est O., hoc … iunctast foedere nostra Venus Tib., f. caeli Col., foedere certo degeneres tenebris animas damnavit Avernis Sil., ex foedere pragmaticorum Iuv.
-
geōrgicus 3 (gr. γεωργικός) poljedelski: carmen COL. (Vergilijeva) pesnitev o poljedelstvu; subst. geōrgicon -ī, n spis o poljedelstvu: COL.; v pl. geōrgica -ōrum ali -ōn, n (pesnitev) o poljedelstvu, naslov Vergilijeve pesnitve: SUET., FULG. Vergilius ... in georgicis suis GELL., in primo georgicon GELL., in tertio georgicorum AUS.; tudi geōrgica -ae, f poljedelstvo (kot pesnitev): SERV., FULG.
-
Gracchus -ī, m Grákh, priimek Sempronijevega rodu; gl. Sempronius 3. Od tod adj. Gracchānus 3 Grakhov -a -o, Grakhov (gen. pl.), grakhovski: iudices CI., leges VELL., tumultus VAL. MAX., mala SEN. PH.
-
halieuticus 3 (gr. ἁλιευτικός) ribolovski; subst. pl. Halieutica -ōn, n O ribolovu (ribarstvu), Ovidijeva didaktična pesnitev: Plin., Nemezijanov (grški) spis: Vop.
-
harmonicē -ēs, f (gr. ἁρμονική sc. τέχνη) nauk o glasovih: Vitr. Soobl. harmonica -ae, f: Vitr.
-
hem, interj. hm! ej! o! oh! ah! vzklik začudenja, radosti, žalosti, nejevolje, tudi kot odgovor in iron.: Ter., hem, mea lux Ci., hem causam! Ci., hem, Postume, tune es G. Curtii filius? Ci.
-
heu, interj. (prim. ēheu)
1. vzklik zavzetosti = a! o!: Pl.
2. vzklik bolečine, tožbe, žalovanja = ah! oh! oj! joj! ojoj! gorje!: Pl., Petr., Plin., Val. Fl., Suet., heu me miseram! Ter., heu me miserum! Ci., heu stirpem invisam … ! V., „heu miser“, inquit, „quisquis es!“ O., heu facinus! O., foederis heu taciti! Pr., heu dolor! heu lacrimae! Sil.; vrinjen medmet: a me morte revelli, heu, poteras sōlā O.; podvojen medmet: heu, heu, quid volui! V.
-
ïātrosophistēs -ae, m (gr. ἰατροσοφιστής) izvedenec o zdravilih, zdraviloznanec: Fulg.
-
Īlion, Īlium -iī, n (Ἴλιον): Ci., V., O., Petr., Amm., tudi Ilios -iī, f (ἡ Ἴλιος): H. Ílion pesn. ime Homerjeve Troje (prim. Ilus), pa tudi: postquam alta cremata est Ilion O. (κατὰ σύνεσιν); pri L. pogosto mesto, ki je bilo pozneje sezidano na istem kraju. — Od tod adj.:
1. Īlius 3, ilijski, trojanski: tellus, res V.; subst.
a) Īliī -ōrum, m Ilijci, ilijski preb., Trojanci: Pl.
b) Īlia -ae, f Ilijka, Trojanka = Rhea Silvia, Romulova in Remova mati: V., H.; k temu metron. α) Īliadēs -ae, m Ilijkin sin (Romul): O. Iliadae fratres O. (Romul in Rem) β) Īliadēs -ae, m (izpeljano naravnost iz Ilion) označuje nasploh Trojanca: Il. Ganymedes O.
2. k Īlius gr. adj. fem. Īlias -adis (Ἰλιάς) pravzaprav ilijska, trojanska; potem subst.: Īlias -adis, f (sc. γυνή) Trojanka: Iliades peplum ferebant V., pa tudi (sc. ποίησις) pesem o Ilionu, Iliada: Varr. fr., Iuv., Fr., Sen. ph. idr. Ilias et Odyssēa Ci., Ilias quid est, nisi adultera? O. o čem govori sicer Iliada kot o …
3. po gr. tudi Īliacus 3 (Ἰλιακός) ilijski, trojanski: O., Vell., Mart., Amm., classis V., Iliacum carmen H. = Iliada; pesn. = rimski (ker je Enej praded Rimljanov): Sil.
4. Īliēnsis -e ilijski: Serv.; večinoma le kot ethnicon: Īliēnsēs -ium, m Ílijci, ilijski preb.: L., Vitr. idr.; tudi narod na Sardiniji; gl. zgoraj: Īliēnsēs.
-
īmmō Rabi se v popravljajočem ali stopnjujočem odgovoru, in sicer
1. potrjujoč in s poudarkom nadaljujoč: menim, da; vsekakor; da, celo; temveč celo: verum vis dicam? Immo etiam! seveda, vivit? immo in senatum venit Ci. da celo, non hi omnes defuerunt? immo, etiam testimonio laeserunt Ci. da, celo … , ei nihil in Gabinium dixerunt: immo, Gabinium laudaverunt Ci., causa non bona est? immo, optima Ci.; pogosto z drugimi part. (prim. prvi zgled!): immo, mehercule, habeo tibi gratiam Ci., isti Latine non loquuntur? immo vero, tantum loquuntur, quantum … Ci.; pri Pl. in Ter. v zvezi: immo si scias (z obj. ali brez obj. ali z odvisnim vprašalnim stavkom, da se neopaženo popravi prejšnji stavek in iron. uvede popolnoma drugačno mnenje): da, če bi ti vedel: Probus homost, ut praedicare te audio; odgovor: Immo si scias. Ubi te aspexerit, narrabit ultro, quid sese velis Pl.; s celim izrazom: Magis id dicas, si scias, quod ego scio Pl.; prav tako: immo si audias (da, če bi ti slišal) meas pugnas, fugias manibus dimissis domum Pl.
2. zanikujoč: mislim nasprotno, o ne, ne, temveč, marveč, narobe, nasprotno, nikakor (ne): debebat? Immo, in suis nummis versabatur! Ci. ali je imel dolgove? Nikakor ne! … , fundus Sabinus meus est! Immo, meus! Ci. ne, moje je, venit ad Cluvium, quem hominem? levem? immo, gravissimum! mobilem? immo, constantissimum! familiarem? immo, alienissimum! Ci., egebat? immo, locuples erat Ci.; tako tudi: immo contra ea L. ne, nasprotno = immo contra Sen. ph. = immo e diverso Suet.
Opomba: V primerih, navedenih pod
1. je prejšnja misel večinoma (a ne vselej!) nikalna, pod
2. trdilna.
-
in-contemplābilis -e (in [priv.], contemplārī) ki ga ni mogoče ogledovati ali premišljati o njem: Eccl.
-
in-dubitō -āre -āvī -ātum dvomiti o čem: z dat.: absiste viribus indubitare tuis V., tuis moribus Stat.
-
interpretātiō -ōnis, f (interpretārī)
1. razlaga(nje), razklada(nje), tolmačenje: illa auspicia non egent interpretatione Ci., singula magnas interpretationes habent nec dubias Plin.; s subjektnim gen.: ita est illa pontificum Ci.; z objektnim gen.: huius verbi i. Ci., iuris Ci., ostentorum et somniorum Plin., interpretationes sermonum Vulg.; z obema gen.: habetis clarissimorum virorum interpretationem iuris Ci.
2. metaf.
a) pojmovanje, dojemanje, razumevanje, sodba o čem, presoja(nje), razsoja(nje): sinistra erga eminentes i. T., nec traditur certum, neque interpretatio est facilis L., huc illuc trahere interpretatione T., sententiam suam interpretatione lenire Suet.
b) prevajanje: nominis Plin., dura Q., de Graecis Tert.; konkr. prevod: i. foederis Ci., cuius interpretatio est verborum tenacior (dobesednejši) et perspicuitate sententiae clarior Isid.
-
iō! interj. (gr. ἰώ, ἰού), vzklik strastno divje radosti: ju! ju ju ju! juhu(hu)! juhej! Pl., O., Mart., Suet., (Baccha:) io geminae, clamavit, adeste sorores V.; zlasti pri triumfih ali drugih slavnostih = hej(a)! hej(s)a! non semel dicemus „io triumphe“ H., io Saturnalia! Petr.; kot budilni klic: nu! nuj! (nujta! nujte! nujmo!) = dajmo!: Plin. iun., Tib., Mart., Sil., ecquis, io silvae, crudelius amavit? O., et bis „io Arethusa“, „io Arethusa!“ clamavit O.; kot vzklik bolesti: o! oj! ah! oh! O., Tib.