-
bārdītus -ūs, m (germ.) ščitna pesem, bojna pesem (davorija) Germanov: carmina, quorum relatu, quem barditum (v slabših rok. barītum ali barrītum) vocant, accedunt animos T. (Germania 3).
-
Bardō -ōnis, f Bardon, hispansko mesto: L.
-
bardocucullus -ī, m (kelt.) galska vrhnja obleka s kapuco: Mart.
-
Bardūlis -is, m (Βάρδυλ[λ]ις) Bardulis, ilirski samozvani vladar: Bardulis Illyrius latro Ci. (pri nekaterih tudi Bardōlis ali Bardyllis).
-
bardus -ī, m (kelt.) bard, galski pevec in pesnik: Lucan., Amm.
-
bārdus 3 (iz *bāridus od nekega adj. bārus, sor. z bārō1) slaboumen, počasne pameti, zabit, top, topoglav, tudi neumno predrzen: Pl., Pers., Tert. idr., (Zopyrus) stupidum esse Socratem dixit et bardum Ci.
-
Bardȳlis ( Bardyllis), gl. Bardūlis.
-
Barēa -ae, f (Βαρεία) Bareja, mesto v tarakonski Hispaniji (zdaj Vera): Ci. ep., Plin.
-
Bargūsiī -ōrum, m (Βαργούσιοι) Barguzijci, ljudstvo v tarakonski Hispaniji: L.
-
Bargyliae -ārum, f (L.) ali Bargylia -ōrum, n (Plin.) (τὰ Βαργύλια) Bargilije, obmorsko mesto v Kariji. Od tod subst. Bargylētae -ārum, m Bargilijec, preb. Bargilij: Ci. ep.; adj. Bargyliēticus 3 bargilski: sinus L.
-
Bārīnē -ēs, f Barina, ime neke osvobojenke: H.
-
bāripē (barripē) -ēs, f barip (gl. baroptenus): Plin.
-
bāris -idos, f (gr. βᾶρις, prim. barca) egipč. ladjica veslača, čoln, čolnič: Pr. (zaničlj. o egipč. brodovju).
-
bārītus, gl. bārrītus2.
-
Bārium -iī, n (Βάριον) Barij, apulsko obmorsko mesto (zdaj Bari): L., H., T. idr.
-
bārō1 -ōnis, m tepec: Luc. fr., Pers., Petr., haec cum loqueris, non barones stupemus Ci.
-
bārō2 -ōnis, m vojak najemnik: Isid.
-
baroptenus -ī, f baropten, nam neznan dragulj črne barve z belimi in rdečimi pikami, tudi bāripē, barripē: Plin.
-
barrīnus 3 (barrus) slonov: aures Sid.
-
barriō -īre (barrus) rjuti, rjoveti (o slonu): Suet. fr.