Franja

Zadetki iskanja

  • sublica -ae, f (drugi del besede sor. z lix, liquor, liquēre; osnovni pomen = „podvodni kol”)

    1. mostni kol, mostník, mostni nosilec, podmostník: sublicae, quod sub eis aqua liquens habetur Fest., isdem sublicis … pontem reficere coepit C., accensa ligna … sublicis cum haererent, pontem incendunt L.

    2. sploh v zemljo zabit kol ali hlod, palisáda, gradíščnica: Vitr., has (sc. angustias vallium) sublicis in terram demissis praesepserat C., subiectis validis sublicis L.
  • sublīmis -e (menda iz sub + līmen, torej „do zgornjega praga segajoč” ali „na zgornji prečnik vrat obešen”)

    1. v zraku viseč (plavajoč, zibajoč se, lebdeč), visoko nad tlemi (zemljo) bivajoč, nadzemski: apparet sublimis in aëre Nisus V., accipiter … consequitur pennis sublimem in nube columbam V., hanc Venus ex alto sublimis Olympo spectat Tib., sublimis aranea Cat., aliquem sublimem ferre Pl. odnesti na ramah, aliquem sublimem (po novejših izdajah sublimen, gl. spodaj) medium arripere Ter. koga zgrabiti za telo in ga odnesti kvišku, aliquem sublimem rapere Kom., L., O. koga odnesti (odpeljati) visoko po zraku, quem (sc. Ganymedem) sublimem pedibus rapuit Iovis armiger uncis V.; v zvezi z glag. premikanja = kvišku v zrak (po zraku) oditi, odplavati, splavati, vzleteti, odleteti idr.: haec locutus … sublimis abiit L., ipsa (sc. Venus) Paphum abit V., iam super Europen sublimis vectus erat iuvenis O.; prolept.: ad caelum hinc ire putandum est sublimīs animas V. da se dvigajo kvišku na zgornji svet; pren.: Mnestheus, quem … sublimem gloria tollit V. ki ga povzdiguje slava, sublimemque feres ad sidera caeli … Aenean V. povzdignila boš visoko do zvezd; tako tudi: tuum nomen … cantantes sublime ferent ad sidera cycni V.

    2. pesn. v višini, v višavah ali visoko bivajoč (sedeč, stoječ ipd.), visok, kvišku strmeč, moleč, segajoč: quotiens steteris sublimis in orbe O., sublime tectum, cacumen montis, sublimes columnae O., os O. pokončen, vertex, portae V., prospexi Italiam summa sublimis ab unda V. z vala, visoko na valu se zibajoč, sublimes in equis redeunt V. visoko na konjih, iret alter consul sublimis curru L. visoko na vozu (stoječ), sublime atrium H., flagellum H. visoko dvignjen, sublimior Atlas Iuv., sublimissimus currus Tert.; subst. sublīme -is, n višina, zrak, ozračje, starejše vzduh, vzdušje: aliquem in sublime extollere Auct. b. Afr. (o slonih), se eiaculari in sublime Plin., iactari in sublime Suet., facies in sublimi posita Plin., per sublime volantes Plin., ex sublimi devolutis Plin.; v pl.: antiquique memor metuit sublimia casus O.

    3. metaf. vzvišen, vznesen, zanosen, vznosit, visok, vzvišen, plemenit, sublimen, veličasten, velik, slaven, ponosen, visoko mereč, za visokim stremeč ipd.: viri Varr., nomen O. sloveče, mens, pectora ali sublimis cupidusque H. visoko mereč(a), sublimia cures H., nos quoque sublimes Magnus facit Lucan., qua claritate nihil in rebus humanis sublimius Plin., quid … tuis natalibus … inveniet quisquam sublimius? Iuv., sublimissimi iudices Cod. I.; o govoru: versūs H., carmen O., carmina Iuv., oratio, actio, genus dicendi, verbum Q., sublimia humilibus miscere Q., sonus (jezik) Sophoclis sublimior Q.; metaf. o govorniku in pesniku: naturā sublimis et acer H., sublimis et gravis et grandiloquus Q., plerumque sublimis et satis apertus Q. Adv.

    1. sublīmiter visoko, v višini, v višavah: sublimiter stare Ca. pokonci, volitare Col.

    2. adv. acc. sg. n sublīme
    a) visoko = kvišku, v višavo (višave), v zrak: aër ali sonus sublime fertur Ci., legatos non pinnis sublime elatos Alpīs transgressos (sc. esse) L., segetem … sublime expulsam eruerent V., sublime volans nubi se inmiscuit atrae V., sublimius altum attollere caput O.
    b) visoko = v višini, v višavi (višavah), v (na) zraku: nihil interest, humine an sublime putescat Ci., faces caeli sublime volantīs Lucr.; metaf. vzvišeno, vzneseno, zanosno, zaneseno: alia sublimius … dicenda Q. Adv. soobl. sublīmen
    a) visoko = kvišku, v višavo (višave), v zrak: Naev. fr., erum meum … sublimen ferunt Pl., sublimen intro hunc rape Ter.
    b) visoko = v višini (višavi), v zraku: aspice hoc sublimen candens, quem vocant omnes Iovem Enn. ap. Ci. Adj. soobl. sublīmus 3: ex sublimo vertice ali sublima evolat Acc. ap. Non., per deum sublimas subices (beri dvozložno!) Enn. ap. Gell., sublima nebula S. fr., sublima (subst. n. pl.) caeli Lucr.
  • sub-linō -ere -lēvī -litum (sub in linere)

    I.

    1. spodaj (na)mazati, spodaj premazati (premazovati), podmazati (podmazovati): argentum vivum sublitum bratteis Plin., sanguis … pedibus sublitus Plin.; occ. kot slikarski t.t. podmazati (podmazovati), (na)mazati spodaj, spodaj nanesti (nanašati) barvo, podbarvati, kaj narediti (postaviti, izdelati) kot dno: caeruleum sublinunt Plin., sandyce sublita Plin.

    2.
    a) kot slikarski t.t. kaj s čim podmazati (podmazovati), (pre)barvati spodaj pod čim, podbarvati, nanesti kaj pod kaj: chrysocollam atramento Plin.
    b) kot zlatarski t.t. kaj s čim podvleči, podložiti (podlagati) kaj čemu, kaj pod kaj, podstaviti (podstavljati) kaj pod kaj: tertium genus (sc. sardonychis) est, quod argenteis bratteis sublinunt Plin., inveniuntur (sc. sardonyches) … brattea aurea sublinuntur Plin.

    II. nekoliko (malce, rahlo) namazati, premazati: maceriam calce Ca. ometa(va)ti; metaf. preg. alicuius ali alicui os sublinere = koga opehariti, preslepiti, ukaniti, prevarati, prinesti okoli, prelisičiti, nadmodriti: Pl.
  • sub-lūceō -ēre (—) (—) (sub in lūcēre) svetiti se, lesketati se, bleščati se spodaj ali izpod česa: Ci. (Arat.), Plin., in foliis … violae sublucet purpura nigrae V., candida nec mixto sublucent ora rubore O.
  • sub-luō -ere -luī -lūtum (sub in luere)

    1. spodaj (o)prati, spodaj umi(va)ti, spodaj (o)kopati: inguina Mart., intertrigo bis in die subluitur aquā calidā Col.; abs.: subluere aquā calidā Cels.

    2. spodaj (o)prati = spodaj obli(va)ti, spodaj mimo česa ali ob čem teči, podplavljati: collis radices duo … flumina subluebant C., montem flumen subluebat C., qua rubro mari subluitur (sc. Asia) Cu.
  • sub-mergō (sum-mergo) -ere -mersī -mersum (sub in mergere)

    1. potopiti (potapljati), pogrezniti (pogrezati), spustiti (spuščati); v pass. včasih tudi = potopiti (potapljati) se, pogrezniti (pogrezati) se, spustiti (spuščati) se, utopiti (utapljati) se, (u)toniti: navem submergere T., submersamque navim … adduxit C., iam aliquot procellis submersi paene sumus L., submersas obrue puppes V. pogrezni v zakrivajoče valove, pogrezni na dno morja, duo maiora navigia submersa sunt Cu., legiones vagante famā submersas esse T., Roma submersa Cl. preplavljeni; toda: quot genera … submersarum … beluarum Ci. na dnu morja (v morski globini) živečih živali; z abl. (kje, kam, v kaj, v čem): ipsos (sc. Argivos) potuit submergere ponto V., tota cavā membra palude submergere O., submersus equus voraginibus Ci., submergi fluctibus Q. ali gurgite paludis Aur., terrae submersae profundo Iust., submerso fluctibus capite Ap.; z in z abl.: illud (sc. ferrum) … in tepida summersum sibilat unda O., medio in fluctu submersus V. ki je utonil, utonivši.

    2. pren.
    a) velut aliquod flumen torrens cunctas submergere … nationes Arn. preplaviti, quid (sc. virtus) submersa tenebris proderit obscuro Cl.
    b) zatreti (zatirati): publicam lectionem Arn.
  • sub-mittō (sum-mitto) -ere -mīsī -missum (sub in mittere)

    I.

    1. (dol, na tla) spustiti (spuščati), povesiti (povešati), skloniti (sklanjati), nagniti (nagibati): clipeum Cu., latus summisit in herba O., submittere fasces L., Plin. in (pren.) Ci., summittere caput O., summisere oculos cum duce turba suo O., submittere aures Plin., vultum Sen. ph., vultum alicui (pred kom) Suet., sponte genua Cu. (o konju) upogniti (upogibati), submissis genibus aliquem orare Lact. z upognjenimi koleni = na kolenih, kleče = in dura summisso poplite terra O., submittere se alicui ad genua Cu. ali se ad pedes submittere L. spustiti se (pred kom) na kolena, poklekniti (pred kom), pasti (pred kom) na kolena, seque praesidenti patri ad genua summisit Suet.; med.
    a) spustiti (spuščati) se, pasti (padati): genu (na koleno) submitti Cu., genu submissus Lucr.
    b) upasti (upadati), (o krajih) spustiti (spuščati) se = ulegati se, (z)nižati (zniževati) se: Tiberis aestate submittitur Plin. iun., submissa fastigio planities L., cuius (sc. Hyrcaniae) fastigium perpetua valle submittitur Cu., rupes leniore submissa fastigio Cu.; occ.
    a) koga kam spustiti (spuščati), pogrezniti (pogrezati), potopiti (potapljati): aliquem in Tiberim Lamp.
    b) (z višine) prestaviti (prestavljati) dol (nav(z)dol, v nižino), premestiti (premeščati): aedes suas in plana Fl.

    2. metaf.
    a) pustiti (puščati), opustiti (opuščati) kaj, popustiti (popuščati) v čem, umiriti (umirjati) kaj, izogniti (izogibati) se česa, čemu, odreči (odrekati) se čemu, zmanjšati (zmanjševati) kaj: inceptum frustra submitte furorem V. ukroti, submisserant obnoxios animos L. srce jim je (bilo) upadlo, pogum jim je upadel, ne ad minores calamitates animos submitterent L., cum possit clarius dicere … multum summittere Ci. nekaj krepko govoriti, submittere orationem Plin. iun. ali verba Sen. ph. govoriti (predavati, nastopati) z zamolklim (pritajenim) glasom, quando attollenda vel summittenda sit vox Q. kdaj je treba glas povzdigniti ali priglušiti, aemuli pretia summittunt Plin. znižujejo.
    b) podrediti (podrejati), podvreči, ukloniti (uklanjati), ponižati (poniževati), prepustiti (prepuščati): citharae cannas O., qui superiores sunt, summittere se debent in amicitia Ci., summisi me et supplicavi Ci., periculo ulli submittere animum nostrum Brutus et Cassius ap. Ci. ep., animos submittere amori V. ponos podrediti ljubezni, ponos žrtvovati za ljubezen, Camillo summittere imperium L. svoje poveljstvo podrediti (prepustiti) Kamilu, summittendo se in privatum fastigium L., summittere se in humilitatem causam dicentium L., nec me summittere culpae certa fui O. ne biti kriva, ne zagrešiti, nimis se temporibus summittere Sen. ph. vdati se v časovne razmere, podrediti se trenutnim razmeram, animus neutri fortunae se submittens Sen. ph. ne uklanjajoč se, ut ei aliquis se submitteret Iust.

    3. pripustiti (pripuščati), postaviti (postavljati) kaj pod kaj, podstaviti (podstavljati) kaj pod kaj: agnos nutricibus Col., cantherium vitibus Col.

    II.

    1. pod roko ali (na) skrivaj poslati (pošiljati) za kom, dodatno (zraven, naknadno) poslati (pošiljati) komu kaj, (v pomoč, na pomoč, v podporo) poslati (pošiljati) komu kaj: summittebat iste Timarchidem Ci., submittere exercitūs huc Plancus in Ci. ep., quos laborantes conspexerat, his subsidia submittebat C., nisi subsidium sibi submittatur C., submittit cohortes equitibus subsidio C., submittere milites auxilio C., L., submittantur et suppleantur capita Dig.; brez obj.: huic vos non summittetis (sc. successorem)? Ci., ad pupillae matrem summittebat Ci., Caesar … laborantibus submittit (sc. subsidium) C.

    2. occ.
    a) poslati (pošiljati) koga namesto koga, nadomestiti (nadomeščati) koga s kom: integros defatigatis submittens C.
    b) razposlati (razpošiljati), napelj(ev)ati, (na)hujskati koga k čemu, pripraviti koga do česa: summissis consularibus viris, qui (sc. Acten libertam) regio genere ortam peierarent Suet.
    c) sploh poslati (pošiljati): laticlaviam alicui per libertum Lamp.

    III.

    1. dvigniti (dvigati, dvigovati), vzdigniti (vzdigati, vzdigovati), povzdigniti (povzdigati, povzdigovati): oculos O., palmas, alta ad Capitolia dextras Sil., rite summisi manus Sen. tr., aliae falces submissae, aliae demissae Cu.

    2. occ.
    a) omogočiti (omogočati) rast (klitje) česa, da(ja)ti čemu (vz)kliti, (z)rasti: aspice, quo submittat humus … colores Pr. pisane cvetlice, tibi … tellus summittit flores Lucr., uti … nequeat fetus submittere tellus Lucr., non pabula tellus pascendis summittit equis Lucan., submittere gramina Val. Fl.
    b) pustiti (puščati) kaj rasti ali da kaj raste = ne rezati, ne porezati, ne odrezati, ne striči, ne odstriči, ne postriči česa, (vz)rediti (vzrejati), gojiti kaj (rastline, perje, lase): Ca. idr., prata Varr., Col., arbori brachia, frutices in semen Col., salix ad unam perticam submittitur Col., submittere capillum Plin. iun., barbam ac capillum Sen. rh., barbam capillumque Sen. ph., crinem barbamque T., barbam demittere vel capillum submittere Ulp. (Dig.).
    c) za pleme (razmnoževanje, razplod) (vz)rediti (vzrejati): arietes, haedos, mares ad admissuram Varr., tauros V., quos (sc. vitulos) … pecori malint submittere habendo V.
    d) pesn. (o krajih kot subj.) (vz)rediti, roditi (rojevati), da(ja)ti rast čemu: vinea submittit capreas non semper edulīs H., non hydra … firmior … crevit … monstrumve submisēre Colchi maius H. Od tod adj. pt. pf. sub-missus (sum-missus) 3, adv.

    1. (dol) spuščen, povešen, sklonjen: submisso voltu V. ali summisso vertice O. s povešeno glavo, tenet fama … eam (sc. lupam) summissas infantibus … praebuisse mammas L., summissa terrā (po drugih terrae) brachia O., cervix in terram submissa Col., oculi summissi Plin., submissi petimus terram V. sklonivši se pokleknemo, stantibus primis, secundis summissioribus L. bolj sklonjeni, v bolj sklonjeni drži, purpura sit summissior Q. bolj spodaj, capillo summissiore Suet. bolj dol visečih las.

    2. metaf.
    a) (o glasu in govoru) α) zamolkel, pritajen, zatopljen, tih (naspr. contentus): vox Ci., O., Q., oratio Ci., C., Q., murmur Q., summissior oratio, sermo Q.; (o govorniku) zamolklo, tiho, pritajeno, ne krepko, ne glasno govoreč: hanc ego iudico formam summissi oratoris Ci., in prooemiis plerumque summissi … in narratione pleni atque expressi … sumus Q., sciscitari submissius Petr. tiš(j)e. β) miren, hladen, umirjen, obvladan, brezstrasten, skromen, zmeren (naspr. elatus): summissa dicere Ci., miscere elata summissis Q., summissa, qualia in epilogis sunt Q., summissa actio Q., causae reorum tristes atque summissae Q.; (o govorniku): (sc. orator Atticus) summissus est et humilis Ci. skromen, cui Iuno submissa (sc. respondet) krotko, plašno, plaho.
    b) (o značaju) α) v pozitivnem pomenu = skromen, pohleven, ponižen, ne prevzeten (brez prevzetnosti): non enim dubitabat, quin (sc. civitates) recenti calamitate submissiores essent futurae C., summissis precibus Lucan., non nimis summisse supplicare Ci., multaque summisse, multa minanter agat O., aspere an leniter an etiam summisse loqui expediat Q., submisse scribere T., tanto nos geramus summissius Ci., submissius dolere Ci.; enalaga: summissas tendere manus O. ponižno; occ. popustljiv, prizanesljiv, milostljiv, milosten: tristem viro submissus honorem largitur vitae Stat. β) v negativnem pomenu = nizkoten, podel, klečeplazen: neque summissum et abiectum vivere Ci., ne quid humile, submissumque faciamus Ci.
  • sub-moveō (sum-moveō) -ēre -mōvī -mōtum (sub in movēre)

    1. odpraviti (odpravljati), odgnati (odganjati), oddaljiti (oddaljevati), odstraniti (odstranjevati): Aur., submovere inertes strictis gladiis L., instantes O., alios longe submotos arcet harena V., nec tyrannicidae (sc. imago) ullo alio casu summoveri (sc. potest) Q., gemitus suspirio tectus animam paene submovit Petr. me je skoraj zadušilo; med.: submotis nubibus V. ko se megle dvignejo, iz megel, ki so se dvignile. Od kod? z abl.: aliquem orbe suo O., quae (sc. Niobe) modo Latois populum summoverat aris O.; s praep. a: coniugem et liberos procul a furentibus T., aliquem a conspectu (sc. suo) Val. Max., Iust.

    2. occ.
    a) odvrniti (odvračati), udržati, zadrž(ev)ati: siquem tellus extrema refuso summovet oceano V.
    b) odpraviti (odpravljati) = (za)ukazati komu umakniti se, veleti komu odstopiti (oditi): iubet … recusantes nostros advocatos submoveri Ci., submovere (sc. Academiam) non audeo Ci., summota contione Ci., summovere legatos L., cum pro tribunali quaedam ageret … starentque summoto populo accusator et reus L., summotis arbitris L., Cu., summoto Lysandro N., submoto eo (sc. Caesare) Vell.; poseb. kot t.t. (o liktorju) odpraviti (odpravljati), s poti spraviti (spravljati), odstraniti (odstranjevati), odriniti (odrivati) ljudi, ki so v napoto prihajajočim oblastnikom, zaukazati (veleti) jim umakniti se ali narediti (delati) prostor: lictor, submove turbam et da viam domino L., summovere populum L., obvios Val. Max., nemo submovebatur Plin. iun.; abs. = narediti (napraviti, delati, pripraviti) prostor: submoveri Laetorius iubet L., lictores submoventes L., consul lictores misit, qui submovendo iter ad praetorium facerent L., per vacuum in summoto locum cuneo irruperunt L.; od tod abl. abs.: lictor apparuit, summoto incesserunt L. ko je bil narejen prostor; brezos. z dat. osebe, ki se ji dela prostor: felix est L. Sulla, quod illi descendenti ad forum gladio submovetur … ? Sen. ph., is, cui submovetur, non felicior eo, quem lictor semita deicit Sen. ph.; pren.: neque consularis summovet lictor miseros tumultus mentis H.
    c) pregnati (preganjati), (od)poditi, prepoditi, zapoditi, zavrniti (zavračati), nazaj potisniti (potiskati): Eutr., Fl., Vop. idr., nostros longius Hirt., avide ruentes barbaros Cu., procul amne Macedonum copias Cu., postquam … statione summotos hostium lembos audivit L., reliquos a porta paulum summovit C., summovere victorem hostem a vallo L., hostes ex muro ac turribus submoventur C., summovere cohortes sub murum C., hostes ab Alpibus in Italiam S. fr., summotis velut in aliam insulam hostibus T., hostes ex agro Romano trans Anienem submovere L., Germanos ultra Albim fluvium Suet.
    d) (iz domovine v tujino) pregnati (preganjati), izgnati (izganjati), (od)poditi: summotum studio defendis amico O., qui sum summotus ad Histrum O., summotum patriā proscindere O., ut … Pyladen urbe atque Italiā summoverit Suet., summovere philosophos ab urbe Plin. iun.
    e) s prodajo stran spraviti (spravljati), proda(ja)ti: agnos, oves Col.
    f) kaj čemu odtegniti (odtegovati, odtezati), odvze(ma)ti: arte nefandā summota est capiti tabes Lucan.
    g) kako področje (lokacijo), kak kraj dalje ven pomakniti (pomikati), premakniti (premikati), premestiti (premeščati), nazaj potisniti (potiskati): marisque … urges summovere litora H., maria proiectis molibus submoventur Sen. rh.
    h) kako področje, kak kraj odmakniti (odmikati), ločiti (ločevati) od drugega: terrae, quas natura longe submoverat Cu., submotae vastius terrae Mel. široma ločene ena od druge, Isthmos Aegaeum mare ab Ionio submovens Mel., ubi Alpes Germaniam ab Italia submovent Plin., in summoto loco partis meridianae murorum Amm. na izstopajočem delu (mestu). Od tod adj. pt. pf. submōtus 3 stran ležeč (stoječ), skrit: hic spelunca fuit, vasto submōta recessu V., submotae terrae Mel., submotus locus Amm.

    3. metaf.
    a) koga od česa odvrniti (odvračati), nagniti (nagibati), pripraviti koga do česa, (pri)siliti koga, da kaj opusti, da se izogne čemu: quem (sc. legatum) ad summovendos a bello Antiochum et Ptolemaeum reges misistis L., ut … magnitudine poenae a maleficio summoverentur Ci., solā formidine oppidanos a propugnandi studio summoturus Amm. (od)vzeti meščanom voljo braniti se.
    b) α) koga pri čem zavrniti (zavračati), koga od česa izključiti (izključevati), ne pripustiti (pripuščati) k čemu, ne dovoliti (dovoljevati) komu česa: absentes petitione honorum Suet., athletarum spectaculo muliebre secus omne Suet., quid … crudelius quam homines honestis parentibus ac maioribus natos a re publica (od državne uprave) summoveri? Q., neminem ab eius latere (od zaupnega občevanja z njim) summovere Lamp. β) koga iz kake javne službe, s kakega častnega mesta (položaja, funkcije) odstraniti (odstranjevati), odpustiti (odpuščati), koga spraviti (spravljati) ob službo, koga odsloviti (odslavljati): aliquem administratione rei publicae Suet. = aliquem a re publica Vell., aliquem a proconsulatu Plin. iun., ministeria seniora summovere Lamp.; occ. (pesn.) izpodriniti (izpodrivati), spodriniti (spodrivati) koga (z njegovega položaja): dispeream, ni submosses (cj. plpf. v pomenu fut. II) omnes (sc. aemulos) H.
    c) kaj odstraniti (odstranjevati), (iz)brisati iz česa: cum alia iure (na osnovi prava, na pravnem temelju) summoveantur Q., libros … tamquam subditos summovere familiā Q., sumendae voces a plebe summotae (po novejših izdajah semotae) Petr. ljudski govorici tuje besede.
    d) α) odvrniti (odvračati) kaj od česa: silva … frondibus … Phoebeos submovet ictus O., summovisse hiemem tecto Lucan., quae (sc. cryptoporticus) … aquilonem inhibet summovetque Plin. iun. β) kako stanje odgnati (odganjati), pregnati (preganjati), (pre)poditi, odpraviti (odpravljati): informes hiemes reducit Iuppiter, idem summovet H., summovere regnum (samodrštvo, tiranijo) Plin. iun., dolores Cels., querelam Ph., summotus pudor H. premagan.
    e) česa ne rabiti, ne dovoliti (dovoljevati) (upo)rabe, ne trpeti, ne prenašati: submovendum vero est utrumque ambitus genus Q., summovere mendacem … superstitionem Val. Max.
    f) zavrniti (zavračati) koga ali kaj = ne pripustiti (pripuščati) koga, česa k čemu, ne ozreti (ozirati) se na kaj, ne upoštevati česa, vnemar pustiti (puščati) kaj pri čem: tabellas e quaestione Val. Max., sermonem a persona iudicis aversum … quidam in totum a prooemio summovent Q.
    g) s prepovedjo odpraviti (odpravljati), prepovedati (prepovedovati): aurum a vestibus Vop. prepovedati rabo zlata na obleki.
  • sub-nīxus ali sub-nīsus 3 (sub in nītī)

    1. „podslonjen“ pod kaj, podstavljen pod kaj: galea coruscis subnixa cristis Sil.

    2. opirajoč se na kaj, oprt na kaj, naslonjen na kaj, sloneč na čem: Pl., Cl. idr., caeli verticibus ipsis … subnixos (sc. cingulos) … vides Ci., solioque alte subnixa resedit V., subnixa Petelia muro V. oprta na zid = utrjena z zidovjem.

    3. metaf.
    a) bivajoč pod čem, podvržen čemu: servitute subnixus Tert.
    b) opirajoč se na kaj, oprt na kaj, zanašajoč se na kaj, kljubujoč (upirajoč se) zaradi česa; z abl.: Mart., Asc., Gell. idr., qui eius artis adrogantiā … ita subnixi ambulant Ci., victoriis divitiisque Ci., qui Hannibalem subnixum victoria Cannensi … reppulisset L., cum Bastarnas … cernerent subnixos Thracum … auxiliis L., in civitate tot inlustribus viris subnixa T.; z ex: subnixus animus ex victoria inerti Quadr. ap. Gell., Quadr. ap. Non. zavedajoč se, svest si česa; abs.: subnixus et fidens innocentiae animus L. zaupljiv.
  • sub-oleō -ēre (sub in olēre) nekoliko dišati komu; le pren.: hoc subolet mihi ali samo subolet mihi; tudi samo subolet Pl. čutim, slutim nekaj, dozdeva se mi (nekaj). Soobl. subolō -ere: ut ne paululum quidem subolat (sc. tibi) Ter.
  • sub-ōrnō -āre -āvī -ātum (sub in ōrnāre)

    1. opremiti (opremljati), oskrbeti (oskrbovati), preskrbeti (preskrbovati), (o)krasiti: Val. Max., Sen. ph. idr., pecuniā Brutum Antonius in Ci. ep., vigilanter nervoseque nos … subornes Plancus in Ci. ep., leporem pinnis subornatum Petr.; pren.: intelleget, quem ad modum a natura subornatus in vitam venerit Ci., legatos … subornatos criminibus introduxit L. opremljene z obdolžbami, ki naj bi jih povedali, nec ullis praeceptis contra mortem … subornatus Sen. ph.

    2. imeti koga pripravljenega ali pri roki, najeti koga: bucinatorem habet subornatum Petr.

    3. koga skrivaj (poseb. k čemu zlobnemu) nagovoriti (nagovarjati), nagnati (naganjati), (na)ščuvati, naje(ma)ti: hominem, qui dicat Ci., militem, ut perferret nuntium L., regem in bellum Iust., tres ad caedem regis L., percussorem alicui Suet., testem Q., fictus testis subornari solet Ci., in quo (sc. iudicio) … es confessus, a te accusatores esse instructos et subornatos Ci., cum adversus Charetem ille eum subornaret N., quod non ipse deferret, sed fratrem potius subornaret Cu., ceterosque eiusdem amentiae in caput meum subornavit Cu., ab eo subornati falsis criminibus occupant aures Cu., subornat parentes interfectorum, qui … crudelitatem mulieris accusarent Iust.; z dvojnim acc.: medicum indicem subornavit Ci., falsum subornavit testem Roscius Cluvium Ci.
  • sub-rogō (sur-rogō) -āre -āvī -ātum (sub in rogāre)

    1. dati koga po ljudstvu (iz)voliti namesto koga ali nasvetovati (predlagati) koga ljudstvu za nadomestno (dodatno) (iz)volitev (o predsedniku volilnega zbora; za ljudstvo samo, ki je volilo, se je reklo sufficere): Val. Max., Fl., Aur. idr., in annum posterum decemviros alios subrogaverunt Ci., nec collegam subrogaverat in locum Bruti L., collegam sibi subrogare L., nullis subrogatis magistratibus L., ad consules subrogandos L., de praetore in locum Vipstani Galli … subrogando certamen incessit T.; metaf. (o cesarski oblasti): Gallienus in loco filii sui alterum filium subrogavit Aur.

    2. kak zakon dopolniti: lex subrogatur, id est, adicitur aliquid primae legi Ulp. fr.
  • sub-scrībō -ere -scrīpsī -scrīptum (sub in scrībere)

    1. spodaj zapisati (zapisovati), spodaj pripisati (pripisovati), (za)beležiti (zabeleževati): Col., Suet. idr., causam parricidii Ci., quibus (sc. statuis) subscripsit reges ab se in gratiam esse reductos Ci., si quaeret „pater urbium“ subscribi (= subscripto nomine appellari) statuis H. imenovan biti na stojalu kipov … , neve merere meo subscribi causa (kot vzrok moje smrti) sepulcro O., meo citus haec (ta poslovilni pozdrav, ta pozdrav v slovo) subscribe libello H.

    2. occ.
    a) kako listino, kako pisanje podpisati (podpisovati), podpisati (podpisovati) se na kaj, s svojim podpisom kaj odobriti (odobravati), potrditi (potrjevati, potrjati), dovoliti (dovoljevati): rationes ali rationibus, testamento Icti., tabulis venditionis Ambr., cum de supplicio cuiusdam capite damnati ut ex more subscriberet admoneretur Suet., quingenties sestertium ad peragendam auream domum Suet.; metaf. α) kaj podpisati (podpisovati) = kaj potrditi (potrjevati), podpreti (podpirati), pospešiti (pospeševati), čemu da(ja)ti pomoč (potuho), čemu pritrditi (pritrjevati, pritrjati): subscribere odiis accusatorum Hannibalis L., neve, precor, magni subscribite Caesaris irae O., subscribere aut gratiae aut odio suo Ph., subscripsit orationi eius consul L., si voto fortuna subscribit Col., subscribere amoribus alicuius Val. Max., desiderio alicuius Traianus ap. Plin. iun., luxuriae Cels. β) dovoliti (dovoljevati) kaj, privoliti (privoljevati) v kaj: Tert.
    b) (o cenzorju) vzrok za ukor (opomin) imenu okaranca podpisati, pripisati, dopolniti, pripomniti, zaznamovati (nota censoria): cum (sc. censores) istam ipsam causam subscriberent Ci., quae de iudicio corrupto subscripserunt Q.
    c) o tožniku ali sotožniku, ki sta se podpisala na obtožno pismo, α) (o tožniku) obtožno pismo podpisati, z vso pravico ali pravnoformalno (pis(me)no) tožiti (obtožiti, zatožiti), podati obtožbo, sprožiti obtožbo: cras subscribam homini dicam Pl. bom človeka zatožil, subscriptum est Ci. tožilo se je, in P. Popilium subscripsit L., Gellius, quod is pecuniam accepiset Ci., subscribere in crimen Icti., cum ceteris subscripsit centumvirale iudicium, non subscripsit mecum Plin. iun. centumvirskemu sodišču je podal tožbo zoper druge dediče, a ne zoper mene. β) (o sotožniku) skupaj s kom podpisati obtožno pismo, biti sotožnik, biti soobtožitelj: Gabinium de ambitu reum fecit subscribente privigno Ci., neminem neque suo nomine neque subscribens accusavit N., subscribere accusanti patrono Suet., Agrippae in Cassium Vell.
    d) (v času cesarjev) kakemu prosilnemu spisu na kratko pripisati, pristaviti, dostaviti, dodati vsebino ali kako prijazno besedo ali pozdrav prejemniku: Lamp.

    3. metaf. kaj zapisati (zapisovati), zaznamovati, (za)beležiti (zabeleževati): numerus aratorum quotannis apud magistratus publice subscribitur Ci., subscribere audita Q., quaedam Suet., cum suspiria nostra subscriberentur (sc. a delatoribus) T.
  • subscrīptiō -ōnis, f (subscrībere)

    1. podpis nasploh: cum animadvertissem in Sarapionis subscriptione Africani imaginem Ci. ep., si testator specialiter subscriptione sua declaraverit Dig.

    2. occ.
    a) s podpisom na listini potrjena navedba (napoved), s podpisom potrjen zapisek oralov: in (sc. agro) Leontino iugerum subscriptio ac professio Ci.
    b) subscriptio censoria, censorum pojasnjena napoved cenzorskega ukora (cenzorskega opomina): ne subscriptio censoria non minus calamitatis civibus quam … proscriptio possit adferre Ci., populi Romani suffragiis saepenumero censorias subscriptiones esse sublatas Ci., quicquid de subscriptionibus eorum (sc. censorum) mihi dicendum erit Ci.
    c) α) tožnikov podpis, pis(me)na obtožba: Icti., † consecratur † subscriptio Sen. ph., subscriptio tanti sceleris Ps.-Q. (Decl.). β) sotožnikov podpis, sopodpis, soobtožba: Ulp. (Dig.), qui moratores subscriptionem sibi postularunt Ci., subscriptionem conponere Sen. ph., cuinam ex duobus pluribusve accusatio subscriptiove in reum permittatur Gell.
    d) pripis vsebine ali kake prijazne želje ali pozdrava na kakem odpisu ali kaki vlogi: imperator per epistulam et subscriptionem statuit Ulp. (Dig.), quod litteras sine subscriptione ad se dederant Suet.
  • subscūs -cūdis, f (sub-s in cūdere) nekaka škarjastemu lastovičjemu repu podobna spojka, „škarje“: Vitr., nec ulla subscus cohibet compagem alvei Pac. fr. ap. Fest., terebratus multum sit [et]: subscudes addite Pl. fr., iligneae Ca., s. ferrea Vitr. kopríca (pri mlinskem kolesu; nekakšna spojka ali zatič, ki nosi zgornji mlinski kamen), [subscudes ap]pellantur cune[a]tae ta[bellae, quibus] tabulae inter se con[figuntur, qui]a, quo eae immittantur, [succuditur] Fest., subscudibus et catenis uncis retentari Arn. Soobl. v pl. suscūdinēs: Aug.
  • sub-secundārius 3 (sub in secundārius) od zadaj, za čim, sledeč ali prihajajoč, postranski: tempora Gell. postranski časi, pozne ure.
  • sub-sequor -sequī -secūtus (sequūtus) sum (sub in sequī)

    1. kaj (neposredno, takoj, trdo) za kom ali čim iti, hoditi, priti, prihajati, slediti komu, naslediti (nasledovati) koga; z acc.: Pl., nostri … neque firmiter insistere neque signa subsequi poterant C., has (sc. cohortes) subsidiariae ternae … subsequebantur C., subsequi ancillam, senem O.; abs.: cum verba facis, subsequere Pl., Caesar equitatu praemisso subsequebatur omnibus copiis C., omnem equitatum praemisit … Titum Labienum legatum cum legionibus tribus subsequi iussit C., cum equitatu profectus iussis subsequi peditibus … Romanos compulit in naves L., subsequitur pressoque legit vestigia passu O.; metaf. o neživih, neosebnih subj. slediti čemu, naslediti (nasledovati), spremiti (spremljati) kaj, povezan (zvezan, v zvezi, združen) biti s čim: noctem dies subsequitur C., (sc. stella Veneris) tum antecedens, tum subsequens ali (sc. stella Mercurii) tum antevertens, tum subsequens (sc. solem) Ci., hos motus subsequi debet gestus Ci., manus autem … digitis subsequens verba, non exprimens Ci., si ducis consilia favor subsecutus militum foret L., proxima subsequitur, quid agas, audire voluntas O., male subsequi verba dicentis Suet. s peresom ne slediti ravno moči govornikovih besed, formarum novitatem corporis augmen subsequitur Lucr., ne subsecuta fraus esset Iust. Od tod pt. pr. subsequēns -entis (o času) sledeč, naslednji: annus Plin., tempus Vell.; adv. pt. pr. subsequenter zapored, zaporedoma, po vrsti, potem: Eccl.

    2. metaf.
    a) (v duševnem oziru) slediti komu ali čemu, ravnati se po kom ali čem, posnemati koga, kaj, pridružiti (pridruževati) se komu, čemu: Speusippus Platonem avunculum subsequens Ci., ut … reliqui boni et locupletes omnes summum ordinem subsequantur Ci., suo sermone humanitatem litterarum subsequi Ci. ep., hanc diligentiam subsequitur modus et forma verborum Ci., princeps iurat ipse, subsequuntur tribuni C., inclinatam rem in preces subsecuti L., te imitari, subsequi student Plin. iun., subsequi voluntatem orationis Dig.
    b) slediti čemu = biti nasledek, biti posledica česa: tene … tympana, quae subsequitur caecus amor sui … H.
  • subsessor -ōris, m (subsidēre) kdor počepne, da bi prežal, skrivni zasednik, skrivni zalezovalec, skrivni drežalec ali prežalec na koga, na kaj: Serv., advenerunt ministri ac toralia praeposuerunt toris, in quibus retia erant picta subsessoresque cum venabulis Petr., trium filiorum subsessorem esse Sen. rh., tu praecipites clamore feras subsessor ages Sen. tr.; metaf.: subsessor matrimoniorum, alieni matrimonii Val. Max., subsessoris et adulteri persona Arn.
  • subsicīvus (po slabših rokopisih subsecīvus in po premetu tudi subcisīvus in succisīvus) 3 (sub in secāre) pravzaprav „spodaj odrezan“, od tod

    1. kot zemljemerski t.t. = po merjenju zemlje preostal: zemljemerski pisci; kot subst. subsicīvum -ī, n po merjenju zemlje preostali kos (delež), preostala parcela: Varr., Suet.

    2. metaf.
    a) o času (po končanih poklicnih poslih) preostajajoč, bivajoč na razpolago: tempus ali tempora Ci., Plin., Plin. iun., Q., Gell. pozni čas, pozne ure; metaf. (o tem, kar se v takem času opravlja) postranski: opera (nom. sg. f) Luc., quae cursim arripui, quae subsicivis operis, ut aiunt Ci., perfecisse operis subsicivis Ci., (sc. philosophia) non est res subsiciva; ordinaria est, domina est, adesse iubet Sen. ph., quas (sc. voces Latinas) subsicivo aut tumultuario studio colo Gell. s katerimi se ukvarjam le mimogrede (na hipe) ali (in) površno.
    b) (o tem, kar se vrši, kar je treba storiti ali upoštevati poleg glavne stvari) drugoten, drugotnega pomena, drugi, postranski, kot privesek: Arn., sollicitudo, laudes Ap., quam (sc. Italiam) subsicivam Graeciam fecerat (sc. Pythagoras) Ap.
    c) (o tem, kar je tako rekoč razkosano) pomanjkljiv, nepopoln: vivacitas caduca et subsiciva (naspr. aeterna et indefecta) Ap.
  • subsidiārius 3 (subsidium)

    1. rezerven, pomožen, nadomesten, subsidiáren: cohortes C., L., T., acies Auct. b. Afr., naves Auct. b. Alx.; subst. subsidiāriī -ōrum, m rezervne (pomožne, nadomestne) čete ali enote (naspr. prima acies): L.

    2. metaf.
    a) v zaščito (zaslombo, podporo, pomoč) služeč: palmes Col. ročica (ovijalka), ki se jo ne odreže, da se ohrani trta.
    b) kot jur. t.t. actio subsudiaria tožba za odškodnino od varovanca zoper oblast, ki mu je postavila varuha; sproži se v primeru, če varuh ne more plačati: Dig., Cod. I.