Franja

Zadetki iskanja

  • in-quinō -āre -āvī -ātum (prim. caenum in cunīre; cunire est stercus facere, unde et inquinare P. F.)

    1. pomazati, premazati, (u)mazati, onesnažiti (onesnaževati), omadeževati: Varr., Plin., Petr. idr., corvorum merdis caput (na glavi) inquinari H., aqua turbida (kalna) et cadaveribus inquinata Ci., gurgitem venenis i. O., parietem luto Vitr., vellus murice bis inquinatum Mart., prebarvana, vestem Pl., segetem (iniciendo lolio) Ulp. (Dig.), uva pedes pressantes Prop.; pesn.: lignum contumeliā Ph. sramotiti, aere … tempus aureum H. skaziti, pokvariti, potvoriti.

    2. metaf. omadeževati, (u)mazati, (o)skruniti, onečastiti: Aur., Petr., Eutr., agros … possessoribus turpissimis Ci., famam L., innoxios Cu. (o)črniti, se libidinibus, se vitiis atque flagitiis Ci., amicitiam nomine criminoso Ci., splendorem Ci., amplexus tuos O., factum vitiis inquinatum Ci., omnibus flagitiis vita inquinata Ci., vita libidine, vino … inquinata Val. Max., versūs reprehensione odiosā i . Gell., inquinat egregios adiuncta superbia mores Cl., i. argumenta puerorum foedis amoribus Q. — Od tod adj. pt. pf. inquinātus 3, adv. umazan, nečist, grd, sramoten: homo … vitā omni inquinatus Ci., vox Val. Max., dextra inquinatior Cat., nihil illo homine levius, nihil inquinatius Ci., sermo inquinatissimus Ci., sordidissima ratio et inquinatissima Ci., cupiditas inquinatissima Aug., inquinate loqui Ci.
  • in-quīrō -ere -quīsīvī (-quīsiī) -quīsītum (in [praep.], quaerere) (po)iskati kaj: Aug., corpus magnā cum curā inquisitum non invenit L., sedes Iust.; pren.: veram illam honestatem expetens, quam unam natura maxime inquirit Ci. najbolje zna poiskati, terminum mali Ci., verborum originem, talia, quaedam Q.

    2. preisk(ov)ati, razisk(ov)ati, izslediti, zaslediti (zasledovati), poizvedeti (poizvedovati) o čem: iuvenis rem inquisitam detulit L.; z obj.: vitia alicuius H., omnia, quae ad eam rem pertinent, inquiritis Ci., omnia ordine L., lucis usuram oculis Amm.; pass.: auctor desinat inquiri O. naj preneha poizvedovanje o njem; z in: in te Ci., in patrios annos O. preštevati, diligenter in ea i. Ci., fama in orbem O., in patrimonium Sen. ph., in secreta nostra Plin. iun.; z de: de se atque Hercule T., de opere Q.; z odvisnim vprašalnim stavkom: cui placeas, inquire O., in eum, quid agat, … inquiritur Ci.

    3. occ. (jur. t. t.) iskati dokazila za tožbo, dokazila (dokaze) zb(i)rati, nab(i)rati: Suet., te accusaturus est et inquisitum in te venit Ci., istius in inquirendo multa furta cognovi Ci., inquirente Cn. Domitio subiit iudicium (reus) Ci., in competitores i. Ci., in Siciliam Ci., de rebus capitalibus Cu., de iis (sermonibus), quorum … L.

    4. spraš(ev)ati koga: multos de rebus obscurissimis Cass. — Od tod adv. pt. pf. inquīsītē skrbno, natančno preiskujoč: Gell.; komp. inquisītīus: Gell.
  • īnsāniō -īre -īvī in -iī -sanitūrus (īnsānus) brezumen, blazen biti, blazneti, noreti, besneti; v pravem pomenu: Cels., nemo saltat sobrius, nisi forte insanit Ci., omnibus insanire et furere videbatur Ci., insanire tibi videris Ci. ep., Othonem insaniturum Ci. ep., sanus sim anne insaniam Ter., verum venit post insaniens Ter.; occ. (pesniško) navdušen biti: V., eos vaticinari atque insanire dicebat Ci.; pren. o stvareh: insaniens Bosporus H. besneči, insaniens sapientia H. nemodra modrost (brezbožnih epikurejcev). Poseb. pogosto metaf. pamet izgubiti (v pf.), biti brez uma, trčen biti, blazno (bedasto, nesmiselno) ravnati: erravit aut potius insanivit Apronius Ci., ex iniuria L., Ter. zaradi prestane krivice, malis Cu. iz uma biti zaradi … , insanire certā rationē („po določeni metodi“) H., i. cum ratione T. pri zdravi pameti noreti, ex amore i. Pl. (zaradi, od) ljubezni, insanire iuvat H. vda(ja)ti se razposajenemu veselju, homo insanibat (sinkop. impf.) Ter. je bil brez uma = je preveč zahteval, in Tusculano coepi insanire Corn. (o prevelikem veselju do zidave); z abl.: insanire statuas emendo H. kakor brezumen (noroglavo) nakupovati, amore i. Plin.; z in z acc.: in libertinas i. H. kakor brezumen za njimi postopati, vnemar trošiti denar zanje, in alienos Ci.; pesn. z notranjim obj.: similem errorem H. na podoben način se motiti, sollemnia H. biti norec po modi, hilarem insaniam Sen. ph., seros amores Prop. v poznih letih zaljubljen biti do blaznosti.
  • īn-scius 3, adv. (Ap.)

    1.
    a) act. nevešč, neveden, ne znajoč; atrib.: medici inscii imperitique Ci., artificem ab inscio distinguere Ci., pastor Col.; z objektnim gen.: Socrates se omnium rerum inscium fingit Ci.; pren.: anima inscia culpae V. ki ne pozna, equus inscius aevi V. ki ne pozna svoje mlade moči, malorum, astūs, funeris Stat., herbae Iuv., somni Val. Fl., acti O., freni Sil., laborum H., armorum, rei Q.; z de: de malitiā Icti., de verbis Pl.; z odvisnim vprašalnim stavkom: inscii, quid gereretur C. ker niso vedeli; z inf.: i. sutrinas facere Varr., imperii flectere molem haud inscius Stat.
    b) ne vedoč, ne da bi vedel; predik.: quem vos inscii ad mortem misistis Ci., non sum inscius Ci. dobro vem; zlasti v abl.: tu me inscio notes tuos necessarios Ci. brez moje vednosti, omnibus insciis N. —

    2. pass. neznan: inscio quodam tramite iam delabente Ap.
  • īn-sēnsibilis -e, adv. īnsēnsibiliter (Eccl.),

    1. pass.
    a) kar se ne občuti, neobčuten, nezaznaven; subst. īnsēnsibilia -ium, n (naspr. sēnsibilia): Lact., Ap.
    b) nedoumen, nedoumljiv, nerazumljiv: Gell. —

    2. act. neobčutljiv, brezčuten: elementa, digitorum suorum figmenta, simulacrum, deus Lact.; subst. īnsēnsibile -is, n neobčutljiva (brezčutna) stvar (naspr. sensu praeditum): Lact.
  • īnsidiae -ārum, f (īnsidēre) (zasedanje kakega kraja, da se z njega napada sovražnika; prim. gr. ἐνέδρα) le meton.

    1. zaseda
    a) (kot kraj): milites in insidiis collocare C. ali disponere L., insidias intrare C., subito ex insidiis consurgere C., ex insidiis invadere S., signa in insidiis ponere Ci., in insidias deductus occiditur Iust., insidiis opportunus T., i. fallaces Val. Fl., occultae Amm., subire insidias Suet., insidiarum ignarus Cu., in insidias praecipitare L.
    b) (kot četa) = vojaki v zasedi, vojaki prežalci (prežači, prežarji): primos impetus insidiarum sustinere Hirt., donec insidiae coorirentur T.
    c) abstr.: locus ad insidias aptus Ci., qui ex praedonum insidiis profugissent Ci.; tako poseb.: insidias locare L. = collocare C. = instruere L. = ponere Ci. = struere, facere Ci. = dare Pl.

    2. metaf. zalezovanje, zasledovanje, podjamstvo, zvijača, prevara, prelest, izdajstvo, naplet, hudoben naklep, zl(obn)a namera: Plato in maximis insidiis versatus est Ci., si vita nostra in aliquas insidias incidisset Ci., insidias alicui comparare Ci., ali moliri Ci., V. ali machinari Ci., Lact. zalezovati koga, multae insidiae sunt bonis Acc. ap. Ci., pecori lupus insidias meditatur V. naklepa, insidiarum expers Sen. ph., insidiarum adversus aliquem conscius Suet.; s subjektnim gen.: cui occultae matris insidiae nocent Ci.; pesn.: insidiae noctis V. varljiva noč, maris Val. Fl., aetatis Q.; z objektnim gen.: ex mediis mortis insidiis … conservata vita Ci. na umor naravnano načrtno zalezovanje, streženje po življenju, insidias caedis sibi deposcere Ci. tajno izvršitev umora; pogosto adverbialno s per = na zvijačen (lokav) način, zvijačno, lokavo: C., Cu., Iust., Suet., huc Tertia illa perducta per insidias Ci.; tako tudi abl.: insidiis circumventus N., Ci., insidiis rem gerere Q., perire Suet., petere Cu., ambire Amm. in ex insidiis: Pl., Ci., S., Suet., Q.
  • īn-sīgniō -īre -īvī -ītum (īnsīgnis) znamenje napraviti, zaznamovati, narediti znamenje, označiti (označevati), (o)krasiti, odlikovati: Ambr., pueri insigniti Pl. ap. Fest., clipeum Io auro insignibat (gl. opombo) V. zlata Io je kot grb krasila ščit, agros tropaeis V., oratorem vestibus fucatis T. (Dial.) opozorljivo (pozornost vzbujajoče) nališpati, mulli insigniuntur barbā geminā inferiori labro Plin. se poznajo po … , nec insigniri razlikovati se, nec misceri omnibus Sen. ph.; metaf.: Postumius nullā notā est insignitus L. ni bil ožigosan z nobenim priimkom, eum annum dii morbis insignivere T. so naredili znamenito, so zaznamovali, finem belli insignivere T. so (prav očitno) označili, annus funeribus, calamitatibus insignitur T., Suet., notas initialis sapientiae vetus insignivit auctoritas Amm. V klas. lat. le pt. pf. īnsīgnītus 3, adv. -ē, večinoma kot adj. (adv.) zaznamovan, vtisnjen: tamquam insignitae notae veritatis Ci., imago Ci.; occ. izreden, neznanski, poseben, očiten, ne(za)slišan: homo insignite impudens Ci., insignite improbus Ci., insignitior ignominia L., i. infamia T., iniuriae Cat. ap. Gell., contumelia L., insignitius flagitium T., deformitate insignitus Petr., milia militum Enn. ap. Prisc. Subst. īnsīgnīta -ōrum, n modrice, otiski: Plin.

    Opomba: Sinkop. impf. (večinoma iz metričnih razlogov) insignibat: V., Cl., insignibant: Stat., insignibar: Ap.
  • īnsile -is, n cevka, vretence (ki se uporablja pri tkanju): Lucr.
  • īn-siliō -īre (stlat. īnsuliō) -siluī (in [praep.], suliō)

    1. intr. skočiti (skakati) v (na) kaj: superque tignum turba (ranarum) insilit Ph., in equum L., Cu., milites in phalanges insiliebant C., huc i. O., in scapham Pl., palmes in iugum insilit Plin.; pesn. z dat.: insiluit arboris ramis O., (unda) puppi insilit O., tergo i. O.; metaf.: metuo, ne hodie maximum in malum cruciatumque insuliamus Pl. da priplešemo (pridemo) v največo nesrečo in muko, in nostram religionem protervissime i. Aug. „naskakovati“ = napadati, zaganjati se v …

    2. trans. skočiti (skakati) v (na) kaj: (Empedocles) Aetnam insiluit H., i. undas O., equum S. fr., equos Ap., tauros Suet., puppim Lucan., quinqueremem Iust.; abs.: leo insilit saltu Plin. napada v skoku, insilibat (gl. spodaj opombo), obturbabat Gell., canes circumfusi insiliunt Ap.; occ. zaskočiti (zaskakovati) z namenom plemenitve, naskočiti (naskakovati) ob parjenju: admitti ad tigres bestias, a quibus insiliri et nasci … canes acerrimos Isid.

    Opomba: Pf. īnsilīvī: L., Vulg.; sinkop. impf. īnsilībat: Gell.
  • īn-simulō -āre -āvī -ātum krivo (po krivem) (ob)dolžiti, (o)kriviti, (o)sumiti, podtakniti (podtikati), pritakniti (pritikati) komu kaj: tu male facis, quae insontem insimules Pl., aliquem falso Ci., falso crimine L., falsis criminibus O., falsis criminationibus Vell.; z ACI: queruntur, quod eos insimulemus omnia incerta dicere Ci., insimulant hominem discessisse Ci., insimulant eum (Ulixem) tragoediae simulatione insaniae militiam subterfugere voluisse Ci.; v pass. z NCI: Val. Fl., Alcibiades absens insimulatur Athenis mysteria Cereris enuntiavisse Iust., insimulatus fovisse partes hostiles Amm.; z gen. criminis: probri insimulasti pudicissimam feminam Ci., aliquem proditionis C., se peccati quod … Ci.; tudi z abl. criminis in gen. rei (krivde): insimulari proditionis crimine L., repetundarum crimine Q.; z acc. rei: quae Galli insimulabant Ci.; z acc. personae in rei: aliquem falso facinus tam malum i. Pl.

    2. sinekdoha (sploh) (ob)dolžiti, (ob)tožiti, (o)kriviti, očitati komu kaj: Ter., aperte insimulato Stratone puer ille conscius pertimuit Ci., testes iurati dicunt, quod ego iniuratus insimulo Ci., callidam malitiam inimici L., neque aliud quam patientia aut pudor insimulari posset L., insimulari nolo Pl., Verrem insimulat avaritiae et audaciae Ci., peccati se insimulant Ci., i. parricidii Suet., veneficii T.
  • īn-sipiēns -entis, adv. īnsipienter (in [priv.], sapiēns) nepreviden, nerazsoden, nepreudaren, nespameten, ne(raz)umen, bedast, bebast, kot subst. nespametnik, bedak (naspr. prudens, acutus ad): Pl., Lact., cuiusvis hominis est errare, nullius nisi insipientis in errore perseverare Ci., sperat diu se victurum adulescens; insipienter sperat Ci., insipiens fortunatus Ci., sermo insipientium Ci., insipiens et delirus Suet., insipientissimus Sen. ph.; v smislu stoikov = nemoder: (subst.) insipientes (naspr. sapientes) Ci. — Soobl. īnsapiēns -entis: saeclum Cat.
  • īn-solēns -entis, adv. īnsolenter (in [priv.], solēre)

    1. zoper navado koga: quid tu Athenas insolens? Ter., utrum vulgo evenire soleat an insolenter et raro Ci.

    2. ne(na)vajen: aspera aequora emirabitur insolens H.; z objektnim gen.: multitudo insolens belli C., bellorum T., malarum artium S. nepoznavajoč, nevešč, audiendi T., infamiae Ci., colendi ruris Gell., contumeliae, obsequii T.

    3. occ.
    a) nenavaden, neobičajen, čuden: insolens verbum Ci., insolenter verbum fingere Gell.
    b) pretiran, nezmeren, brezmeren: qui in suā re egentissimus fuisset, erat insolens in alienā Ci., qui se in … pecuniis insolentius iactarat Ci., his festivitatibus insolentius abuti Ci.
    c) (pre)drzen, nesramen, prevzeten: secundis rebus insolentiores, adversis timidiores sunt Hirt., hoc laete atque insolenter tulit Ci., non sum tam insolens in dicendo Ci., exercitus H., hostis Auct. b. Alx., ne in re notā et pervulgatā multus et insolens sim Ci., insolentior truci scelere Aur., nihil insolentius Sen. ph., insolenter nostros insequi C., insolenter se efferre Ci., insolentissime obequitare Val. Max., insolenter eludere L., insolenter gloriari Ci., insolenter dicere Q., insolenter adnumerare fabulis Amm., insolenter affirmare Aur.; enalaga: victoria quae naturā suā insolens et superba est Ci., vita Ci., laetitia H., alacritas Ci., ostentatio Ci., nomen insolentissimum Q., fortuna Plin., voluptas Auct. b. Alx., Pannonia Vell., gaudio insolenti elatus Amm., ingenium ad ostentationem sui Aur.
  • īn-sōlō -āre -āvī -ātum (in, sōl) na sonce da(ja)ti, na soncu sušiti, segre(va)ti: uvas Col., humus insolatur Col. se segreje, dies insolatus Col. sončen dan, vasa insolata Col.
  • īnspector -ōris, m (īnspicere)

    1. opazovalec, ogledovalec, preiskovalec, nadzornik, nadzorovalec: Sen. ph., Ulp. (Dig.); occ. ogledovalec zemljišč v provincah glede na njihovo kakovost in rodovitnost (pridelek), da se po tem odmeri davek: Cod. Th., Cod. I.

    2. metaf. vpogledovalec: cordis Aug. vpogledovalec v srce, srcevid, srcegled.
  • īn-spērātus 3 (in [priv.], spērāre) nenadejan, neupan: Pl., Ter., Sil., Amm., in insperatis pecuniis se insolentius iactare Ci., insperato adspectu … maerorem deponere Ci., insperata commutatio rerum Ci., pax L., lux, tellus V., victoria Iust., insperatum consilium, rei. publ. praesidium Ci.; occ. (iz)nenaden, nepričakovan: Amm., malum Ci., incommodum Ci., Corn., nihil tam inopinatum nec tam insperatum accidere potuit L.; subst. n. ex insperato L., Vell. nepričakovano, iznenada, (iz)nenadoma; insperata assecutus Sen. ph.; adv. īnspērātē: Vulg., Cass.; komp. insperatius Val. Max.; tudi (adv. abl.) īnspērātō: Luc., Pl., Ap.
  • īn-spiciō -ere -spexī -spectum (in [praep.], specere)

    I.

    1. (po)gledati, zreti v (na) kaj: Pl., inspicere tamquam in speculum in omnium vitas Ter.; z acc.: speculum Ph., Ap., machina inspectura domos V., cum Romam inspexerit Eos O.

    2. occ. (v kak spis) pogled(ov)ati, vpogled(ov)ati, pregled(ov)ati, preb(i)rati, čitati ga: inspiciebamus Syracusis tabulas societatis Ci., litteras Ci., T., codices Aug., non potuisti leges nostras inspicere Ci., carminis verba sacerdos inspicit O., libros Pl., libros Sybillinos (de aliquā re) L., rationes Traianus ap. Plin. iun., Sen. rh. —

    II.

    1. ogled(ov)ati, pogled(ov)ati, razgled(ov)ati (si), pregled(ov)ati, opazovati: Iuv., Iust., Petr., Suet., testis signo inspecto falsum nos proferre dixit Ci., inspiciendum turibulum poposcisti Ci., nullum vas fuit, quin inspexerit Ci., auditi saepius Caesares quam inspecti T. kot jih je bilo moč videti, (inde omne) inspicitur O. se lahko opazi; z odvisnim vprašalnim stavkom: i., quid deceat Ci., inspice, quid portem O.

    2. occ.
    a) kot kupec ogled(ov)ati (si): cupere se dicit inspicere (candelabrum) Ci., equos opertos i. H., aedes, marsupium Pl., praedium Ci., agrum Col., omnes partes corporis Sen. rh. (sužnja, ki je naprodaj).
    b) kot vedeževalec, žrtvogledec ogled(ov)ati, pregled(ov)ati: Amm., Vitr., simul exta inspexit … haruspex O., inspecta exta T., fibras i. O., ranarum viscera Iuv.
    c) kot zdravnik ali babica pregled(ov)ati, preisk(ov)ati: morbum alicuius Pl., virginem Ambr., inspiciendam se praebere Ambr. (o devici).
    č) kot odposlanec preisk(ov)ati: rem L., sociorum res L.
    d) kot voj. t. t. ogled(ov)ati (si), pregled(ov)ati, razgled(ov)ati: arma, viros, equos L., singulos milites L. moža za možem, milites L., arma militis Ci., classem Auct. b. Alx., singulos (v bolnici) L.

    3. metaf. ogled(ov)ati (si), pregled(ov)ati, preisk(ov)ati, pretehta(va)ti, razmotriti, preudariti (preudarjati), spozna(va)ti: visne te inspiciamus a puero? Ci. tvoje življenje, tek tvojega življenja, tenue est mendacium; perlucet, si diligentius inspexeris Sen. ph. če si jo natančneje ogledaš, mulieris sententiam Pl., mores alicuius Q., ingenia Graecorum Plin., regna sociorum Iust., querelam Petr., fidem O., aliquem familiariter Plin. iun. prijateljsko občevati (družiti se) s kom, aliquem penitus Plin. iun., aliquem propius Sen. ph., inspectus experimentis Col. preizkušen; z odvisnim vprašalnim stavkom: i. quid sit … Sen. ph., quid deceat Q., inspice … an possit fieri vetus sodalis Mart.
  • īn-spīrō -āre -āvī -ātum

    I. intr.

    1. pihniti (pihati) v (na) kaj, (za)piskati na kaj: inspirat conchae O., inspirantes ramis arborum aurae Q., nullius inspirat salo ventus Sen. tr.; kot gram. t. t. pridihniti glas = aspirirati: i. primae litterae Gell. —

    II. trans.

    1. foramen Plin. v luknjo, flammam Fl., granaria aquilonibus inspirentur Col.; metaf. navdahniti, navdihniti (navdihovati), navdušiti (navduševati), razvne(ma)ti: vates inspirati Iust., quibus viribus inspiret (orator) Q.

    2. vpiha(va)ti, vdahniti, vdihati (vdihavati, vdihovati): aliquid gravitati aurium per fistulas Plin., aliquid per scriptorium calamum Cels., animam homini Col., vipeream animam O., graves animas O., venenum O., venenum morsibus V., se (Fames) viro inspirat V. prešine; metaf. komu kako čustvo (na)vdahniti, obuditi (obujati), vzbuditi (vzbujati), navda(ja)ti ga s čim: alicui fortitudinem Cu., occultum ignem V., magnam cui mentem inspirat vates V., iram, misericordiam Q.

    3. izvabiti glas iz kakega pihala: fistulā brevi graviusculum sonum Gell.
  • īnstar, n indecl. le kot nom. in acc. (iz instāre „obstati“; prvotno pomeni instar „obstanek“ jezička pri tehtnici) meton.

    1. enaka teža, enakotežje, ki se sloveni z: enako težak, ene (enake) teže, odtehta(va)joč; le metaf.: unum in me scelus est, quod te, scelerata, recepi; sed scelus hoc meriti pondus et instar habet O., omnia ex altera parte collocata vix minimi momenti instar habent Ci. morejo imeti komaj najmanjši pomen; od tod: Plato mihi unus est instar omnium Ci. odtehta vse, mi je vreden (mi velja) prav toliko kot vsi, unus ille dies immortalitatis mihi instar fuit Ci. mi je odtehtal … , ab his mittitur Gylippus solus, sed qui instar omnium auxiliorum erat Iust., mihi Pompeius meus instar est Alexandri Val. Max., id si accidat, mortis instar putamus Ci., štejemo za enako težak udarec, patrocinio vero se usos aut clientes appellari mortis instar putant Ci., instar ego perpetui congiarii reor affluentiam annonae Plin. iun. obilica žita se mi zdi kakor neprestan dar; ker se je denar prvotno tehtal, spada semkaj tudi reklo: munus fundi urbani instar Ci. enako težek = enakovreden (zato je, zatorej) kakor … ; le pesn. brez primerjalnega predmeta: quantum instar in ipso! V. kolikšna tehtnost je v njem! kakšna moška prikazen! kako veljaven mož!

    2. occ.
    a) enako število, enak po številu, prav toliko (česa) kakor: nunc is (Hector) innumeri militis instar habet O. nadomešča številne vojake, nadomešča zelo veliko število vojakov, cohortes quasdam, quod instar legionis videretur, esse post silvam C., milites duarum instar (= približno) legionum L., cohortium trium instar in terram exposuerat Auct. b. Alx., videretis vix duarum male plenarum legiuncularum instar in castris regis L., de Magonis (libris) dempsit instar librorum octo Varr., mearum epistularum nulla est συναγωγή; sed habet Tiro instar septuaginta Ci.
    b) enaka velikost, enake velikosti, enako velik, enolik, tako velik (tolik(šen)) kakor: Erana non fuit vici instar sed urbis Ci., Neapolis et Tycha, nomina ea partium urbis et instar urbium sunt L. so deli mesta, toda sami tako veliki kakor … , cybaea maxima triremis instar Ci., (navis) urbis instar habere videtur Ci., parvum instar eorum, quae spe ac magnitudine animi conceperat L. nepopolno nadomestilo, instar montis equus V., lumen clipei instar V., cuius (equi) instar pro aede Veneris Genetricis dedicavit Suet., agmen agens Clausus magnique ipse agminis instar V., cuius viri magnitudo multorum voluminum instar exigit Vell. zahteva več knjig obsegajoč popis, ea (epistula), quae voluminis instar erat Ci., quia aedes excelsiore loco positae instar arcis habere viderentur Val. Max., ambitus terrae totius ad magnitudinem universitatis instar brevis obtinet puncti Amm. ima velikost točke, je tako velik kot pika.
    c) enaka reč, eno in isto kakor, nadomestilo česa; pogosto se da sloveniti s kakor, enako kot: latere mortis erat instar turpissimae Ci. je bilo (pomenilo) isto kot smrt, instar muri hae saepes munimenta praebent C. kot nadomestilo zida, namesto zida, kakor zid; tako v primerah: exhorruit aequoris instar O., instar veris vultus tuus adfulsit populo H., duces reorum instar vinctos habet Cu., terra in medio posita quasi puncti instar obtinet Ci. tvori središče. — Poklas. ad instar z gen. prav tako kakor: aquae ad instar montis intumescentes Vulg., est namque vallis, quae continuis montibus velut muro quodam ad instar castrorum clauditur Iust., lactucae … , quae seminis enormi senecta ad instar scoparum in amaram caenosi sucūs cariem exolescunt Ap., ad instar speculi reddit imaginem gratiorem Ap., aedificavit in Iudā domos ad instar turrium Vulg.; z zaimkom: ad hoc instar (prav tako) mundi salutem tuetur deus Ap.
  • īnstaurātīcius 3 (īnstaurāre) obnovljen, ponovljen, ponavljan: dies Macr. na katerega se ponavljajo igre.
  • īn-staurō -āre -āvī -ātum (prim. re-staurō)

    1. nastaviti (nastavljati), postaviti (postavljati), napraviti, pripraviti (pripravljati), storiti, prirediti (prirejati): choros V., epulas T., sacrum diis T., videte, ne nova proscriptio instaurata esse videatur Ci., instauramus Polydoro funus V., monumenta sibi, sibi tunicas Plin.

    2. occ. pren. zopet dvigniti (dvigati), povzdigniti, (povzdigovati), (o)krepiti, osvežiti (osveževati): instaurati sunt animi V., silentio vires loquendi Macr., vinum Plin.

    3. metaf. obnoviti (obnavljati), ponoviti (ponavljati), oživiti (oživljati): scelus illud pristinum instauravit Ci., gladiatoribus tuis instaurandae caedis potestatem non dedi Ci., bellum Auct. b. Alx., novum de integro bellum L., pugnam Iuv., arma Sil., rapinas et incendia S. fr., talia Grais instaurate V. storite, da se to ponovi, societatem Suet., sacrificium Ci., sacra, ludos Ci., L. instauratque diem donis V. ga zopet z darovi (= slovesno) obhaja.