igitur, conj. (etim. nedognana beseda)
I. (v časovnem pomenu) ob teh (takih) razmerah, tako, tedaj: sei (= si) in ius vocat nec it antistator, igitur im (= eum) capito Tab. XII, quando habeo anulum, igitur rationem fabricarum dabo Pl., igitur tum, igitur deinde Pl. nato, potem, igitur demum Pl. potem torej šele, igitur ut Pl. tako da, zato da. —
II. pri log. sklepanju = tedaj, torej, potemtakem
1. v povednih stavkih: si mentiris, mentiris; mentiris autem: igitur mentiris Ci., res caelestes … ab homine confici non possunt; est igitur id, quo … conficiuntur, homine melius Ci., nihil omnium rerum melius quam omnis mundus administratur: consilio igitur mundus administratur Q.
2. v vprašalnih stavkih: quid igitur faciam? Ter., ubi igitur locus fuit errori deorum? Ci., ecquid igitur interest, Piso, inter haec interdicta? Ci., in quo igitur loco est? credo equidem in capite Ci.; pogosto iron.: igitur hocine est amare? Pl., dicet aliquis: haec est igitur tua disciplina? Ci., quin igitur ulciscimur Graeciam? Cu., quin igitur ad diripiendos thesauros discurritis? Cu.
3. v velelnih stavkih: vide igitur Ci., videte igitur, quid statuatis! Ci., custodiatur igitur vita mea rei publicae Ci., conserva igitur tuis suos Ci., sit igitur cura elocutionis quam maxima, dum sciamus Ci., igitur exprome nobis T. —
III. nadaljujoč (po odmikih, digresijah) pretrgani govor = torej, kakor povedano, pravim: nam etiam ab orationibus disiungo me fere referoque ad mansuetiores Musas … ; scripsi igitur Aristotelio more tres libros de oratore Ci. ep., huic pro tantis meritis honoris corona a populo data. … Illa igitur contentus Thrasybulus … N., Epaminondas, Polymnidis filius, Thebanus. … Natus est igitur patre, quo diximus N., Dareus … statuit ipse decernere. … Igitur castris ad Babylona positis … universas vires in conspectum dedit Cu. —
IV. povzemajoč več pojmov, misli ali govor nekako zaključujoč = skratka, z eno besedo: de sicariis, de veneficiis, de peculatu infitiari necesse est. Id est igitur genus primum causarum in iudiciis ex controversia facti Ci., pro imperio, pro exercitu, pro provincia, … pro his igitur omnibus rebus, … nihil a vobis nisi huius temporis totiusque mei consulatus memoriam postulo Ci., nunc ad demonstrativum genus causae transeamus. … In huiusmodi igitur causa principium sumetur aut … Corn.
Opomba: Sprva se je beseda igitur enklitično pritikala predhodni besedi. Pri Ci. in L. je nav. drugi pojem v stavku, pri Ci. stoji včasih tudi na tretjem, četrtem ali petem, pri Pl. enkrat celo na sedmem mestu. Pri S. in T. večinoma uvaja stavke, C. se ga izogiblje.
Zadetki iskanja
- ī-gnāvus 3, adv. īgnāvē in īgnāviter (in1 + gnāvus)
1. len, leniv, nemaren, nedelaven, medel, šibek, slaboten, brez moči (krepkosti), neučinkovit: ignavae fame (apes) V., ign. fuci, ign. pecus V., gravitas V. ali globus Plin. nepremična, bubo O., preces O., ignavo stupuerunt verba palato O. nemim, onemelim O., anni, otia O., lux Iuv. dan brezdelja, senectus Ci. medla, slabotna, partes Plin. brez moči, brez duha, cornicula Plin. nekoristni, brez koristi, odi homines ignavā operā Pac. fr. brezkoristnega —, brezkrušnega dela, repetitio ign. Gell. nepomembno, quaeque gustu ignava sunt Aus. pusto, neužitno; v komp. in superl.: te sene senum omnium neminem esse ignaviorem Pl., homo ignavior Ci., ille ignavissimus Pl. malopridnež —, lopov stare mere, sucus … multum opio ignavior Plin. precej manj učinkovit, ignavissimus poëta Gell. dokaj slab; z ad: ab ignavissimo ad opera ac muniendum hoste L., haud ignavus ad ministeria belli iuvenis T.; z objektnim gen.: legiones operum et laboris ignavae T.; z inf.: ignavum rediturae parcere vitae Lucan.; metaf.: nemora evertit multos ignava per annos V. nerodovitne; adv. = medlo, brez moči, z odporom: cur tam ignaviter hoc praesertim tempore quaeris? Luc. ap. Non., an ego, cum omnes caleant, ignaviter aliquid faciam? Hirt. in Ci. ep., ignave dicere multa H., ignave multa fatetur H.; v komp.: summas carpere ignavius herbas V.
2. bojazljiv, strahopeten, malosrčen, kot subst. m bojazljivec, strahopetec, strahopetnež: ignavus miles ac timidus Ci., ignavissumi homines … omnia ea sociis adimere, quae fortissumi viri victores hostibus reliquerant S., strenuus aut ignavus miles L., ignavissimus ac fugacissimus hostis L., Galliae ignavum conferunt stipendium Vell. v lenobi in bojazljivosti; z abl. loci: ut quisquis ignavus animo T.; z adversum, inter ali in z acc.: canis ignavus adversum lupos H., feroces inter socios, ignavi inter hostes L., ferox in suos, ignavus in hostes Amm.; subst.: fortis ignavus, audax timidus Ci., in bello poena ignavis ab imperatoribus constituitur Ci., cedentibus ignavis et imbecillis Ci., in victoria vel ignavis gloriari licet S., non timido, non ignavo tum cessare licuit Cu.; adv.: ne quid timide, ne quid ignave … faciamus Ci.
3. act. = ki povzroča lenobo (mlahavost), ki slabi: frigus, aestūs O., letum O. (po drugih = neslavna), dolor Plin.; od tod tudi: genus interrogationis Ci., ratio Ci., sklep, ki vodi k nedelavnosti; pesn.: hiems ignava colono V. ki prinaša mir (ali pa = ki se v miru preživi, brezdelna) V. - īgni-pēs -pedis (īgnis in pēs) ognjenonog, z ognjenimi nogami: equi O., Stat. ki jim izpod kopit odletavajo iskre (po drugih = hitronogi, urnonogi), tauri Mart.
- īgnĭtus2 adv. (īgnis) po ognju, z ognjem: Cass.
- il-līmō (in-līmō) -āre (-āvī) -ātum (in, līmus) z blatom ometati, oblatiti: Col.
- il-lūstrō (in-lūstrō) -āre -āvī -ātum
1. razsvet(l)iti, osvet(l)iti: Col., Mel., quā sol … inlustrat oras H., candelabri fulgore inlustratur templum Iovis Ci.
2. metaf.
a) na svetlo —, na dan spraviti; pass. na dan priti: omnia inlustrata et patefacta vidistis Ci., maleficium aperitur inlustraturque Ci., consilia … inl. Ci.
b) osvetliti, pojasniti, razjasniti, razložiti: iis signis veritas inlustrari solet Ci., philosophiam veterem … Latinis litteris inl. Ci., ius obscurum inl. Ci.
c) blesk (sijaj) podeliti, z bleskom obdati, obžariti, obžarjati: Capitolium tribus templis inlustratum Ci., etiam laudem inlustras meam Ci.; poseb. ret. (o)krasiti, (o)lepšati: Q., illustrant eam (orationem) quasi stellae quedam translata verba atque immutata Ci., de illustranda oratione dicere Ci.
č) proslaviti (proslavljati); pass. proslaviti se, poimenititi se: Q., Plin., Stat., Lact., Suet., ei libri populi Romani nomen inlustrant Ci., eos … ipsorum inlustravit labor et industria Ci., quid prius illustrem satiris Musaque pedestri? H., brevi tempore illustrabatur N., illustrari bello Vell. odlikovati se. - illūti-barbus 3 (illūtus + barba) z neočiščeno —, z neočedeno brado: Ap.
- im-molō (in-molō) -āre -āvī -ātum (in, mola) „u-móčiti“ =
1. posuti ali potresti z daritveno moko (mola salsa): Cat., immolare est molā — id est farre molito — et sale hostiam perspersam sacrare Fest.
2. sinekdoha darovati, žrtvovati; abs.: L., Val. Max., anguis Sullae adparuit inmolanti Ci., cum pluribus dis inmolatur Ci. če se žrtvuje; z obj.: Hirt., Val. Max., Aur., hostiae maiores … ad tibicinem immolabantur. Ci. med igranjem na piščal, animalia capta i. C., quidam immolavit verrem Herculi Ph., barbara consuetudo hominum inmolandorum Ci.; žrtev stoji v abl.: Macr. Iovi singulis bubus i. L., quibus hostiis cuique deo inmolandum sit Ci. kaj in komu je treba žrtvovati.
3. metaf.
a) o duhovni žrtvi: humilitatem animae suae Deo Tert. darovati, cui curia, cui populus suffragiis immolat Tert. se (u)klanja.
b) „smrti posvetiti“ = umoriti, usmrtiti: (mustela mures) immolatos … avidis dentibus capacis alvi mersit tartareo specu Ph., Pallas te hoc volnere inmolat V. - im-pancrō (in-pancrō) -āre -āvī (pancra = rapina; morda po παγκράτιον) z vso silo planiti nad kaj: oculis iam in regiam arcam impancrarunt Varr.
- importuōsus (inportuōsus) 3 ubog z lukami, brez pristanov: mare S., T., litus L., Plin. iun., importuosissima insula Plin.
- in-alterō -āre -āvī (alter) eno z drugim povze(ma)ti, eno navesti (navajati) za drugim: tacendo inalteravit Tert.
- in-aurō -āre -āvī -ātum (in, aurum) pozlatiti (pozlačevati): parietes tamquam vasa inaurantur Plin., aes i. Vitr., Icti.; večinoma pt. pf. inaurātus 3 pozlačen: statua Ci., columna extrinsecus inaurata Ci., acanthus O., vestis O. ali palla i. Corn. z zlatom pretkana, pellis arietis i. Enn. zlato runo, omni patagio inauratior pavo Tert.; metaf. (šalj.) v zlato vdeti, z zlatom zaliti = obogatiti: puto te malle a Caesare consuli quam inaurari Ci. ep., te fortunae rivus inauret H.
- in-caseātus 3 (in, caseus) pravzaprav „s sirom oskrbljen“, metaf. z obilnostjo (izobiljem, bogastvom) obdarjen: dimisisti ei peccata … in monte incaseato, monte tuo, monte uberi Aug. (meri na mons coagulatus: Vulg.).
- in-cērō -āre -āvī -ātum (in, cera) (pre)voščiti, (pre)voskati, z voskom zaliti: eas (tabulas) Varr., intus canaliculum Cels.; metaf. (šalj.): genua deorum Iuv. kolena bogov z voščenimi zaobljubnimi ploščami pokrivati, tj. obljube jim dajati, ali: kolena bogov z neprestanim tipanjem in poljubovanjem zamazati, tj. goreče jih prositi; tako tudi i. genua Dianae Prud.
- incestō -āre -āvī -ātum (incestus 3)
1. z nečistostjo omadeževati, skruniti, oskruniti (oskrunjati): puellam Pl., thalamos novercae V., filiam T., se invicem Suet.
2. pesn. (sploh) (o)skruniti, omadeževati: Cl., funere classem V., aras, diem Stat. - in-cestus 3, adv. -ē (in [priv.], castus)
1. z nečistostjo omadeževan, nečist, nesramen, sramodejen, krvoskrunski: Plin. iun., incestus iudex (Paris) H., an triste bidental moverit incestus H. z nečistim dejanjem, in extraneos (proti drugim) casti, in vosmet ipsos incesti Tert.; poseb. enalaga: i. stuprum Ci., i. amor T., i. nuptiae T., i. matrimonium, mens Lact., incesto flagitio caeremonias polluit Ci., aqua inceste uti Ci., inceste sacrificium facere L., i. sermo L., i. voces O.; subst. incestum -ī, n nečistost, zlasti krvoskrunstvo: Varr. fr., Aur., stupra, adulteria, incesta Ci. oskrunitev, prešuštvo, krvoskrunstvo (krvosramstvo), incesti reus Vell., incesti cum sorore reus Suet., sororum (s sestrami) incesta Suet., aliquam damnare incesti Q., Plin. iun., incesto liberatus Ci., incestum supremo supplicio sancire Ci. za krvoskrunstvo najvišjo (= smrtno) kazen določiti, incestum facere Ci., incestum cum filiā committere Q.
2. metaf. (sploh v varstvenem ali pravnem oziru) nečist, omadeževan: O., Aur., Stat., optimum virum incesto ore lacerare Ci., incestae manūs L.; subst. i.: incesto addidit integrum H. hudobnežu; occ.: apud eos concessa, quae nobis incesta … T. nedovoljeno. - incitēga -ae, f (gr. ἐγγυϑήκη) stojalo z luknjami, v katere so se postavljale amfore, ki so bile spodaj koničaste: P. F.
- in-conciliō -āre -āvī
1. z zvijačami, s spletkami (zvodništvom) zapeljati, (v nesrečo) zvoditi (speljati): Pl. (večkrat).
2. sleparsko v svoje roke spraviti: copias omnes meas (vse moje bogastvo): Pl. - in-coniugus 3 (in [priv.], coniūngere) ki se ne da vezati z vsemi osebami: verba Prisc. (naspr. coniuga personis pronomina).
- in-connīvēns in incōnīvēns -entis (in [priv.], connīvēre)
1. trans. ne zapirajoč oči, ne da bi zaprl oči, z odprtimi očmi: Gell.
2. intr. (o očeh, ki se nikdar ne zapro) vedno odprt: Amm.