ob-truncō -āre -āvī -ātum (ob in truncare)
1. od zgoraj (od)rezati, pristriči, vršičke prisekati, prirezati: vitem Col.
2. pobi(ja)ti, ubi(ja)ti, (po)sekati, razseka(va)ti, (po)klati, (raz)mesariti, (po)moriti, umoriti: Cu., Amm. idr., puerum Poeta ap. Ci., regem, dominam L., cedere alius, alius obtruncare S., o. cervos ferro V.
Zadetki iskanja
- oc-cīdō2 -ere -cīdī -cīsum (ob in caedere)
1. (na tla) pobi(ja)ti, ubi(ja)ti, (po)sekati, (u)moriti, usmrtiti (usmrčati, usmrčeváti): N., Iust., V., Plin., Sen. rh., Suet. idr., aliquem pugnis Ter., aliquem inermem O., aliquem suis manibus Ci., ad unum omnes L., copias hostium Ci., pugnans occiditur C., Roscius occisus est Ci. je bil umorjen, se occidere Ci. fr., Suet., Aur. idr.; abs.: sanguis detractio occidit Cels. ali ictus colubrae occidit Cels. je usmrtljiv, smrten, smrtno nevaren; subst.: corpora occisorum Cu. trupla ubitih, trupla mrtvecev; o stvareh: glaebam Varr. razbi(ja)ti; occ.: fugientes consul occidit L. je dal usmrtiti.
2. metaf. skoraj usmrtiti, moriti, mučiti, trapiti, trpinčiti, nesrečnega narediti (delati) koga, onesrečiti (onesrečevati) koga: occidisti me tuis fallaciis Ter., occidis fabulans Pl. moriš me s svojim čvekanjem, occidis (sc. me) saepe rogando, legendo H., pol me occidistis, amici H. docela ste me onesrečili. — Od tod adj. pt. pr. occīsus 3 izgubljen, nesrečen: occisa est haec res Pl. stvar je izgubljena, izgubljen sem, occisissimus sum omnium, qui vivunt Pl. najbolj izgubljen, najnesrečnejši sem izmed vseh na svetu.
Opomba: Star. pf. occisit: Lex vetus ap. Fest., Tab. XII ap. Macr. - per-cellō -ere -culī -culsum (per in *cellō2) „docela pretresti“
1. udariti, suniti: alicui genū (s kolenom) femur L., aliquem genū L., cum stipite perculit O.
2. ob tla treščiti, ob tla vreči, podreti, pobiti, potolči, poraziti: Varr., Ter., Col., Amm. idr., plaustrum oneratum Ca. ap. Gell., fulmina domum perculerunt L., hostes L., me stantem perculerunt Ci., cives Martis vis perculit Ci., Buten perculit et harenā extendit V.; preg.: plaustrum perculi H. = vse sem si pokvaril, sodu sem izbil dno.
3. metaf.
a) omajati, zrušiti, uničiti, upropastiti, ugonobiti, pogubiti: imperium N., rem publicam T., indicio p. aliquem T., perculsa est Lacedaemoniorum potentia N., mancipii audacia rem publicam perculisset T.
b) pretresti, prestrašiti, osupiti: perculsus nuntio L., caede S., improvisā interrogatione T.; razvoj pren. pomena pojasnjujejo stavki: quā plagā perculsus non succubuit N. od tega udarca zadet, perculsos hostium fudit Cu., perculsi atque infirmi hostes C., eos pavor in silvas pepulerat L. jih je bil prepodil, vox repens perculit urbem Val. Fl. je udaril v mesto, aliquem ad turpitudinem p. Ap. priganjati, dražiti.
Opomba: Pf. perculsit: Amm. - per-imō (per-emō) -ere -ēmī -ēmptum (per in emere) „docela odvzeti“
1. uničiti (uničevati), (po)biti (pobijati), razde(ja)ti, pogubiti (pogubljati), razde(ja)ti, (po)rušiti, (raz)trgati, (iz)ru(va)ti: sensum, simulacra Ci., perimit ac delet Ci., Troia perempta V., corpus pallore et macie peremptum L. propadlo telo, pestis (= sagitta) perimens corpus L., luna perempta est Ci. poet. je potemnela, je izginila.
2. usmrtiti (usmrčevati), (u)moriti, ubi(ja)ti, pobi(ja)ti: Ci., O., T., Mart., Val. Max., Aug. idr., teneros volucres matremque Ci., ipsum comitesque peremi O., Pallante perempto V., una caede tot p. V., referebatur de libertis Afrani Dextri consulis, incertum sua an suorum manu, scelere an conceptum ex equo abortu Plin., aliquem inopiā ac tabe longā T., non enim iudicio domini, sed scelere perimuntur Plin. iun., obsequio perempti Plin. iun., bestiam ancipiti novaculā Ap., iaculis plurimas feras Amm.
3. metaf. preprečiti (preprečevati), spodnesti (spodnašati), (s)kaziti, narediti (delati) skazo, (z)motiti: reditum, consilium Ci., si ludi ab laetitia ad metum traducti, si non intermissi sed perempti atque sublati sunt Ci., si causam publicam mea mors interemisset Ci., sententiam Plin.
Opomba: Soobl. peremō: Ca. ap. Fest., Ap., Plin. - premō -ere, pressī, pressum
I.
1. tiščati, pritisniti (pritiskati): ad pectora natos V., genibus praecordia O. klečati na … , pede p. aliquem V. stopiti na koga, p. anguem V. stopiti na kačo, pohoditi kačo, vestigia p. alicuius T. stopati za kom, vestigia p. per ignem V. iti skozi ogenj, membra paterna rotis inductis p. O. peljati se čez … , policem Plin. palec (palce) tiščati (kot znamenje naklonjenosti); iuvenci pressi iugo O. vpreženi v jarem; occ. telesno se združiti (združevati) z žensko, (o)skruniti žensko, storiti ženski silo, posiliti (posiljevati): uxorem Suet., anhelantem Peucen Val. Fl.; (o petelinu) rástiti (se), pariti se, jarčiti (se), naskočiti (naskakovati): feminas premunt galli Mart.; metaf.: litus p. H. voziti se ob bregu, latus O. dotikati se, aëra Lucan. leteti, insulam premit amnis O. obteka, obliva, obdaja, obkroža.
2. obteževati, težiti kaj (koga), ležati, sedeti na čem: Tib., Pr., Sen. tr. idr., trabes premunt columnas H., carinae pressae V. obložene, p. toros O., p. pharetram cervice O., phaleras auro Stat. obložiti = (o)krasiti, frondes ore caducas O. leže(č) tiščati obraz (v listje), p. terga equi O., p. ebur O. sedeti na kurulskem stolu, saltus montium praesidiis L. (obilno) v velikem številu zasesti, zastaviti, zapreti, forum p. Ci. pogosto obiskovati; metaf. stiskati, pestiti, nadlegovati, mučiti, težiti, tlačiti: aerumnae me premunt S., necessitas eum premebat Ci., iussa Faunique premunt V. te vznemirjajo, premor formidine V. ali periculo, valetudine N.; pass. premi tudi biti (nahajati se) v stiski: premi inopiā, re frumentariā C. ali aere alieno C., Ci. zaradi …
3. pritiskati na koga, za kom, delati komu silo, biti nasilen do koga, dreviti za kom, poditi, goniti, preganjati koga, poganjati se za kom, zasledovati koga: videbat, uti … hac fugerent Grai, premeret Troiana iuventus V., p. hostem (urbem V.) obsidione C., aliquem telis V., novissimos C., premi viderent C. da so v stiski, premere hostes de loco superiore C. potiskati, apri cursum clamore V., cervum clamore in retia V. poditi; metaf. privi(ja)ti, trdo prije(ma)ti, pestiti koga: criminibus veris aliquem O., cum ad exeundum premeretur, exire noluit N., premi se procuratoribus Ci., me verbo premis Ci. držiš me za besedo, culpam poena premit comes H. kazen nastopa takoj za krivdo, premere argumentum Ci. živo poudarjati, propositum O. ostajati (vztrajati) pri sklepu, držati se sklepa, ne odstopiti od sklepa.
4. pokri(va)ti, kriti, zakriti (zakrivati), zagrniti (zagrinjati): comam coronā V., canitiem galeā V., mitrā capillos O., crinem fronde O., calix testo pressus O., arva pelago premere H. poplaviti; pren.: pressus gravitate saporis O., quies ventos nocte pressit V. (o spanju), pressit iacentem alta quies V.; occ. zakopa(va)ti, pokopa(va)ti: ossa male pressa O., quod terrā premam H.; metaf. zakri(va)ti, skri(va)ti, pokri(va)ti, pritajiti (pritajevati): lumen obscura luna premit V., curam sub corde V., gemitum sub imo corde V., dolorem alto corde V., iram T., pavorem vultu T., pressa est gloria facti V. je omračena (zamračena), je nanjo padla senca, haec non premit ore V. ni zamolčal. —
II. (s postranskim prepozicionalnim pomenom)
1. vtisniti, vtiskati (vtiskavati, vtiskovati), potisniti (potiskati), poriniti (porivati): vestigio leviter presso Ci., pressus vomer V. vtisnjen, globoko zarezujoč (zarezavajoč), cubito remanete presso H. s komolcem, vtisnjenim v blazino = z uprtim komolcem, p. dentes in vite O., ensem Lucan., pollicem Pr. pritisniti, ferrum in guttura O., hastam sub mentum V., od tod: hastā premere V. prebosti; occ.
a) saditi, vsaditi (vsajati), zasaditi (zasajati): virgulta per agros, papaver V., pressi propaginis arcus V. upognjena (v zemljo zapičena) grebenica.
b) zaznam(en)ovati: rem notā aeternā O.
2. (navz)dol potisniti (potiskati), (navz)dol tiščati, (navz)dol spustiti (spuščati): currum O. v globino usmeriti, aulaea premuntur H. zastor se spusti, pade (ob začetku igre), mundus premitur Libyae devexus in austros V. se znižuje (visi) proti Libiji; s prolept. obj.: sulcum V. globoko zabrazditi, globoko zaorati, fossam Plin. iun. izkopati, cavernae in altitudinem pressae Cu. globoko izkopane; occ. na tla podreti (vreči), pobiti, ubiti, potolči: armigerum Remi premit V., pressus et exanimatus est T., paucos erumpere ausos circumiecti pressere T.; metaf.
a) poniž(ev)ati, v nič da(ja)ti, za malo šteti, malo ceniti, ne ceniti, zaničevati, prezirati, omalovaževati, podcenjevati, ne upoštevati: premendo superiorem se extollebat L., extollere vires gentis, contra premere arma Latini V., laudet domi, premat extra limen (sc. mea opuscula) H., humana omnia p. Ci.
b) preseči (presegati, presezati), prekositi (prekašati): facta premant annos O., vetustas laude saecula nostra premat O., Latonia nymphas premit Stat.
3. (po)tlačiti, zadrž(ev)ati, ovreti (ovirati), ustaviti (ustavljati): obligant bracchia, premunt (ustavijo) sanguinem T., lucem premit caligo L., p. vestigia V. obstati, naves nimio onere pressae T.; metaf.
a) (za)dušiti, udušiti (uduševati): ignem V., vocem suam V. dušiti (ali celo molčati), clamorem O., L.; s prolept. obj.: pontus premit placida aequora V. kroti.
b) zatreti (zatirati), (za)dušiti, udušiti (uduševati), (u)krotiti, zadrž(ev)ati, ugnati, obvladati (obvladovati): Aug. idr., consilium silentio Cu., vulgi sermones T., filii vocem V. utišati sina, zapreti sinu usta, iras T., sensus suos T., cursum ingenii Ci. zadrževati; v političnem pomenu: premendi inimicum occasio Cu. užugati (zatreti, spodnesti) sovražnika.
c) vladati, gospodovati komu: ventos imperio V., Mycenas servitio V. držati v težkem (hudem) suženjstvu, populos dicione V., arva aliena iugo V. pod jarmom (= v) sužnosti držati.
4. stisniti (stiskati): pressis manibus tenere Cu., alicui fauces O. ali laqueo collum H. komu zadrgniti vrat, presso ter gutture V. v treh odstavkih, presso obmutuit ore V. z zaprtimi usti, p. oculos mortui V. zatisniti, frena dente O. (za)gristi, frena manu O. trdo prijeti (držati), grana ore suo O. (pre)žvečiti, (po)jesti, aliquid morsu Lucr. ali morsibus Sen. tr. (z)gristi, iungere oscula pressa H. krepko poljubiti (poljubljati), p. ubera O., favos V., bacam H., lac pressum V. sir, sucos Lucan. ali Liberum, vina, oleum, mella H. ali caseum O. in caseos V., Col., Plin. stiskaje (s stiskanjem) (iz)delati, stiskati, prešati, spuščati, sir(ar)iti; occ.: et premere et laxas dare habenas V. zategniti in popustiti vajeti; metaf. (s)krčiti (skrčevati), manjšati, zmanjš(ev)ati: falce vitem H. obrezovati; od tod: umbram V. senčnato listje obrez(ov)ati; quae a nobis dilatantur, Zeno sic premebat Ci. — Od tod adj. pt. pf. pressus 3, adv. -ē
1. stisnjen: presso gradu incendere L. „z nogo ob nogi“, v strnjenem koraku, v tesno sklenjenih vrstah; tako tudi: pede presso retro cedere L.; pesn.: subsequitur pressoque legit vestigia gressu O. tik za njim.
2. umerjen, zamolkel, pridušen, tih, zadržan: soni Ci., pressi et flebiles modi Ci., pressā et temulentā voce Ci., pronuntiatio (naspr. citata) Q.
3. rjavkast, temen: color pressior Plin. iun., quae (sc. sinopis) pressior vocatur Plin., spadices pressi Serv.
4. obotavljiv, obotavljav, zadržan, udržljív, vzdržen: cogitationes pressiores Ap., cunctatio Plin. iun., in quo tibi parcior videtur et pressior Plin. iun.
5. kratkobeseden, redkobeseden, skopobeseden, kratek, jeder (jedrén, jedrnàt), zgoščen: orator, oratio Ci., oratio pressior Ci., stilus pressus Plin. iun., Attici oratores pressi, Asiatici inflati habentur Q., fiunt pro pressis exiles Q., oratorum genus alterum presse, alterum ample dicentium Ci., pressius describere Plin. iun.; o izreki, izgovarjanju: presse loqui Ci. glasov ne izgovarjati preširoko, ne preveč zatezati.
6. natančen, določen, jasen, izčrpen: verba Plin. iun., Thucydides verbis pressus Ci., taxare pressius est quam tangere Gell., pressius agere Ci., perturbationes pressius definire Ci., pressius audire causas Vell. z napeto pozornostjo (= z vso pozornostjo) poslušati sodne razprave. - prō-flīgō1 -āre -āvī -ātum (flīgere)
1. na tla podreti (podirati), poraziti (poražati), potolči, dotolči, premag(ov)ati, (pre)obvlad(ov)ati: decemplicem numerum hostium N., copias hostium Ci., classem hostium C., hostem, aciem T., dextrum cornu L.
2. metaf.
a) uničiti (uničevati), ugonobiti (ugonabljati), upropastiti (upropaščati): rem publicam Ci., aliquem L., tantae opes sunt profligatae N.
b) (duševno) pobi(ja)ti, (po)treti, dotolči, potolči: quanto illum maerore afflictum esse et profligatum putatis? Ci.
c) (nravno) poniž(ev)ati: omnia ad perniciem profligata et perdita Ci. v vsem neizmerna poživinjenost in zavrženost, usque eo senatoria iudicia perdita profligataque esse arbitrabatur, ut … Ci.
d) dognati, (do)konč(ev)ati, izgotoviti (izgotavljati), zaključiti (zaključevati), opraviti: profligata quaestio Ci., quantum profligatum sit Iust., profligari plurimum posse Suet., profligare bellum Ci., pugnam L. ali proelium T. odločiti, deos ipsos committere ac profligare bellum L. — Od tod adj. pt. pf. prōflīgātus 3
1. pobit, potrt, beden: maerore afflictus et profligatus Ci.
2. brezbožen, hudoben, pokvarjen: tu omnium mortalium profligatissima et perditissima Ci.
3. (o času) daleč dospevši, blizu konca se nahajajoč: profligatae aetatis Sen. ph. visoke starosti, in profligata esse (biti skoraj končan) Gell. (ki to besedno zvezo kritizira). - prō-flīgō2 -ere -flīctus pobi(ja)ti, uničiti (uničevati): ita usi sint, ut „profligare“ dicerent „prodigere“ et „deperdere“ „profligatasque“ res quasi „proflictas“ et „perditas“ appellarent Gell.
- prō-sternō -ere -strāvī -strātum (prō in sternere)
1. spredaj razširiti (razširjati), spredaj razprostreti (razprostirati), razgrniti (razgrinjati), pren. javno nastaviti (nastavljati), proda(ja)ti v nečistovanje, občevanje, prostituirati: sorores alicui Suet., pudicitiam alicui Suet., propter prostratam pudicitiam Iust., venalia corpora Arn.
2. iztegniti (iztegovati), raztegniti (raztegovati), razprostreti (razprostirati), podreti (podirati) na tla, vreči (metati) na tla:
a) splošno: corpus Cu. vreči se na tla, raztegniti se po tleh, corpus humi Cu., corpus per herbas Cu., circa viam corpora humi L., se ad pedes alicuius Ci.; od tod prōstrātus 3 iztegnjen, raztegnjen, razgrnjen, ležeč na tleh: humi prostratus Cu., ad pedes Ci., pisces prostrati Col. ploščate ribe.
b) (nasilno) premagati (premagovati), (po)tolči, podreti (podirati) α) o stvareh: oppida Servius Sulpicius in Ci. ep., arborem Suet., multam pondere silvam O. β) o živih subj.: aliquem O., hostem Ci., Cu., barbaros ingenti clade Cu.
3. pren.
a) splošno: se abicere et prosternere Ci. zavreči se in poniževati.
b) premagati (premagovati), vreči (metati) na (ob) tla, poraziti (poražati), (po)tolči, pobi(ja)ti, pogubiti (pogubljati), pokonč(ev)ati (pokončavati), uničiti (uničevati), izničiti (izničevati), odstraniti (odstranjevati), razde(ja)ti, (raz)rušiti, omaj(ev)ati, spodkopa(va)ti, podreti (podirati), (o)pustošiti: omnia cupiditate ac furore Ci., aliquem Ci., iacet ille nunc prostratus Ci., afflicta et prostrata virtus Ci., mores civitatis Plin., carminum studium T., prostrata est Philisthaea omnis Vulg.
Opomba: Sinkop. pf. prostrasse = prostravisse: corpora magnanimo satis est prostrasse leoni O. - prōstrō -āre (prōsternere) pobi(ja)ti, podreti (podirati), vreči (metati) (na tla): aliquem Isid.
- prō-terō -ere -trīvī -trītum (prō in terere)
1. (s)treti, (z)meti, (z)mleti, (z)drobiti, (z)drozgati, (po)teptati, potepta(va)ti, steptati, (z)mečkati, hoditi po čem, pohoditi: Pl., Col., Sil., Val. Max., Cl., Amm. idr., frumentum protritum L., arbores protritae T., proterere uvas Stat., florentia arva O., agmina curru V., equitatus hostium nostros aversos (od zadaj) proterere incipit C.
2. metaf.
a) (po)tolči, pobi(ja)ti, poraziti (poražati), pokonča(va)ti (pokončevati), uničiti (uničevati): Vell., Marte Poenos H., aciem hostium T., omnia ferro Iust., inanem urbem O., ver proterit aestas H. premaga (v boju).
b) tako rekoč z nogami (po)teptati, zaničljivo ravnati s kom, do konca zaničevati, ponižati (poniževati), biti žaljiv do koga, (u)žaliti koga: istum proterendum esse et conculcandum Ci., urbem Corn.
c) razbliniti (razblinjati) = pogosto (upo)rabiti (uporabljati): verba a vulgo protrita Gell.; od tod adj. pt. pf. prōtrītus 3 obrabljen, vsakdanji, navaden: verba, oratio Gell. - re-cīdō2 -ere -cīdī -cīsum (re in caedere)
1.
a) sekati, odsekati (odsekavati, odsekovati), izsekati (izsekavati, izsekovati), rezati, odrezati (odrezavati, odrezovati), izrezati (izrezavati, izrezovati): Lucan. idr., alicui pollicem r. Q., vepres Ca. iztrebiti, fustes H., caput O., e silva hastile O., sceptrum imo de stirpe V., ceras inanes V., columnae ultimā recisae Africā H. lomljene, sekane, immedicabile corpus ense recidendum est O., pelliculam (prepucij) Porph.; pesn. posekati, potolči, pobiti: coloni cuncti simul ense recisi Lucan.
b) metaf. odstraniti (odstranjevati), odpraviti (odpravljati), iztrebiti (iztrebljati), izkoreniniti (izkoreninjati), izbrisati (izbrisavati, izbrisovati), zatreti (zatirati), uničiti (uničevati): Sen. tr., Q., Sil. idr., nationes recidere Ci., culpam supplicio H., quidquid obstat imperio recidere Cu., multa ex orationibus eius recidere Q. (pre)črtati, (iz)brisati.
2.
a) obrezati (obrezovati), (o)striči, pristriči, skrajšati (skrajševati), (o)klestiti, obsekati (obsekavati, obsekovati): ungues Plin., Cu., capillos Plin. iun., comas Mart., barbam falce O., malleolos ad imum articulum Plin., arbores usque ad medullam securibus Pall.
b) metaf. omejiti (omejevati), (s)krčiti, skrajšati (skrajševati), prikrajšati (prikrajševati), (z)manjšati: Q., Plin. iun. idr., ambitiosa ornamenta H., mirmillonum armaturas Suet., quid enim prohibere et priscum ad morem recidere aggrediar T., opus recisum Vell. kratek osnutek (naspr. opus iustum natančno delo), (sc. ea) recisa ac repurgata in unum librum coartasse Plin. iun.
c) (na)rezati, razrezati (razrezovati, razrezavati): mala Cydonia in brevissimas particulas Pall. - red-arguō -ere -uī -ūtum (re in arguere)
1. z razlogi odbi(ja)ti, utemeljeno zavrniti (zavračati), spodbi(ja)ti, izpodbi(ja)ti, z dokazi pobi(ja)ti, ovreči, na laž postaviti (postavljati) koga: N., Suet. idr., redargue me, si mentior Ci., dies redarguet verba V., improborum prosperitates redarguunt potestatem deorum Ci. kažejo, da je ni; abs.: quis redarguerit? Ci.
2. (skoraj = coarguere) (ob)dolžiti, (o)kriviti koga česa, (po)očitati komu kaj: aliquem ignorantiae, stultitiae redarguere Lact.
3. neovrgljivo (neovržno) dokaz(ov)ati (z ACI): rationem falsam esse Gell. - re-vincō -ere -vīcī -victum (re in vincere)
1. zmagovito, popolnoma, docela, povsem premagati (premagovati), poraziti (poražati), nadvladati (nadvladovati), zatreti (zatirati), (za)dušiti: catervae consiliis iuvenis revictae H., vires (sc. ignis) aliquā ratione revictae Lucr.; metaf.: revincere coniurationem T.
2. occ. pobi(ja)ti koga s protidokazi, ovreči, spodbi(ja)ti, izpodbi(ja)ti, dokazati komu nasprotno (nasprotje), navesti (navajati) komu nasprotne dokaze: quaere argumenta, si qua potes; numquam enim hic revincetur Ci., crimina rebus revicta verbis confutare nihil attinet L. kjer dejstva dokazujejo nasprotno, tam ni treba spodbijati ničesar, revinci in culpa et maleficio Gell., in mendacio Icti., crimina revicta rebus Icti. - sternō -ere, strāvī, strātum (indoev. kor. *ster- stlati, prostreti (prostirati); prim. skr. str̥ṇṓti, str̥ṇā́ti stelje, meče na tla, stárīman širjenje, (raz)širitev, gr. στόρνῡμι, στορέννῡμι, στρώννῡμι razprostiram, razgrinjam, nastiljam, στρῶμα, στρωμνή preproga; ležišče, postelja, at. στρατός, ajol. στροτός tabor, vojska, lat. strāmen, strāgēs, strāgulus, -sternium, sternāx, torus, storea, stēlla, sl. -streti; večinoma v sestavljenkah pro-streti, razprostreti, sl. pro-stor, got. straujan = stvnem. strewen = nem. streuen, stvnem. strāo = nem. Streu, Stroh, stvnem. stirna = nem. Stirne)
I.
1. po tleh (raz)trositi (raztrošati), (raz)suti, (raz)sipati, (na)stlati, (na)stiljati, (s)treti, razprostreti (razprostirati), prostreti (prostirati), razgrniti (razgrinjati): Plin. idr., virgas O., glaream Tib., sternitur harena pugnae (dat.) O., strataque erat … tegula quassa solo (abl.) O., stratis foliis locare aliquem V. posaditi koga na nastlano listje, sternitur in duro vellus … solo O., quas (sc. vestes) … sternere consuerant O., strata sub pedibus vestis Suet., stratoque super discumbitur ostro V., strata iacent … sub arbore poma V. raztreseno pod … , super eos (sc. asseres) pontes sternere Cu. mostiti, utrjevati mostove; metaf. med. (o krajih) razprostirati se: ibi Leburini campi sternuntur Plin., aliae (sc. insulae) … sternuntur inter Helinium ac Flevum Plin.
2. na tla (po tleh) položiti (polagati): corpora passim L., stravit humi pronam O., sternere vineam Col., vites stratae Col.; večinoma refl. in med. = leči (legati), uleči (legati) se, (v)zlekniti se, z(a)valiti se, (z)gruditi se, pasti (padati), klecniti (klecati) na tla: sternunt se somno … in litore phocae V., passim ferarum ritu sternuntur L., sternimur optatae gremio (abl.) telluris V., sterni Iovi Sil. na kolena pasti pred Jupitrom (k molitvi), kleče častiti Jupitra; poseb. pogosto pt. pf. strātus 3 ležeč, iztegnjen, (v)zleknjen: Enn. ap. Non. idr., amicorum ad pedes iacuit stratus Ci., nos ad pedes stratos ne sublevavit quidem Ci. ep., humi strati Ci., quidam somno etiam strati L., strata somno corpora L. v spanju iztegnjena, viridi membra (gr. acc.) sub arbuto stratus H. ude iztezajoč, stratum iacēre Q., ursi humanitus strati Plin. po človeško, kakor človek legajoči (zleknjeni); occ. (v negativnem pomenu) na tla vreči (metati), z(a)valiti, povaliti (povaljati), obalíti, vzlekniti, podreti (podirati), pobiti (pobijati), ubi(ja)ti, (po)sekati, (po)rušiti, zvrniti (zvračati), uničiti (uničevati): Tib., Sil., Stat. idr., nothum Sarpedonis … coniecto sternit iaculo V., sternere aliquem Morti ali subitā morte V., Hebrum sternit humi V., sternere caede viros V., per stratos caede hostes L., inter stratorum hostium catervas Iust., Tyrrhenas, i, sterne acies V., a quo tot acies Romanas fusas stratasque sciam L., sternere omnia ferro L., sternitur … toto proiectus corpore terrae V., sternitur infelix alieno volnere V., sternitque hostiliter omne (sc. armentum) O., cum stravit ferro pecus H., sternitur exanimisque tremens procumbit humi bos V., belua strata O. (o Minotavru), arbor strata Plin., (sc. elephanti) stabula Indorum dentibus sternunt Plin., sternere moenia O., stratis ariete muris L.; pesn.: sternitque a culmine Troiam V. podre, poruši, torrens sternit agros, sternit sata, laeta V. odplavi, sternuntur segetes O. se poležejo, Germania strata Amm. premagana; metaf. pobiti, potreti: affictos se et stratos fateantur Ci., mortalia corda … humilis stravit pavor V., haec (sc. virtus populi Romani) omnia strata humi erexit L., irae Thyesten exitio gravi (abl.) stravere H. je pahnila v pogubo.
3. (i)zgladiti, ugladiti (uglajati), izravna(va)ti, poravna(va)ti, utiriti (utirjati): ut … sterneret aequor aquis (dat.) V. da bi dal vodi gladino, poravnavši valove, tumidumque … sternitur aequor aquis V., omne tibi stratum silet aequor V., placidi straverunt aequora venti V., (sc. pontus) sternitur interdum O., postea sternitur mare Plin., viam qui quondam per mare magnum stravit Lucr., hoc iter Alpes, hoc Cannae stravere tibi Sil., stratum militari labore iter Q.; metaf.:
a) praesens tibi fama benignum stravit iter Stat. je ugladila (zgladila).
b) pomiriti (pomirjati), (po)tolažiti: qui (sc. divi) simul stravere ventos H., sternere odia militum T.; occ. tlakovati, (po)tlakati, položiti (polagati) tlak: Plin., Dig. idr., emporium lapide, clivum silice, semitam saxo quadrato L., aspreta erant strata saxis L., via strata L., solum stratum Cu., locum illum sternendum locare Ci. ep. tlakovanje tistega kraja dati v zakup (po pogodbi dati v izdelavo) ali vias sternendas silice locare L. dati v zakup (po pogodbi oddati v izdelavo) tlakovanje cest. Od tod subst. pt. pf. α) strāta -ae, f (sc. via) tlakovana (potlakana) cesta: Eutr., Cod. Th., Aug. idr., vetus strata Eutr. β) pesn. strātum -ī, n cestni tlak: stratum extraneum Petr.; v pl.: strata viarum V., Lucr. tlakovane ceste ali ulice; sg. stratum tudi sobni tlak, pòd: Plin.; od tod tudi tla branilne strehe (testūdō): Vitr. —
II.
1. kaj s čim potres(a)ti, potrositi, posuti (posipati), pokri(va)ti, prekri(va)ti: multā duram stipulā … sternere subter humum V., sternitur omne solum telis V., ante aras terram caesi stravere iuvenci V., strati bacis silvestribus agri V., aere atque argento sternunt iter Lucr., cras foliis nemus multis et algā inutili … tempestas … sternet H., primosque et extremos metendo stravit humum (sc. hostibus caesis) H., mirantur … litora discussā sterni nive Val. Fl., multae (sc. naves) pontibus stratae T., stratum classibus aequor Iuv., stratis deleto milite campis Sil., Tyrrhenas sternere valles caedibus Sil., stratae argento balineae Plin., (sc. solum) intrinsecus stratum sulphure et bitumine Iust., triclinia argento privatorum alicui sternuntur Eutr. komu se mize prekrivajo s srebrnino zasebnikov.
2. occ.
a) (ležišče s preprogami, blazinami) pokri(va)ti, prekri(va)ti, pogrniti (pogrinjati), pregrniti (pregrinjati), narediti (delati), pripraviti (pripravljati), (o)blaziniti (ležišče): lectum Ci. idr., triclinium Ci., lectum vestimentis Ter., pelliculis haedinis lectulos Ci., duabus toros plagulis Varr. fr., congeriem silvae Nemeaeo vellere summam sternis O., lectus lepide stratus Pl., lectus eburneus purpurā stratus Suet., strata cubilia sunt herbis Lucr., strata cathedra Iuv. oblazinjen, strata triclinia Mart., matronae … his foliis cubitūs sibi sternunt Plin., torum cum sterneret uxor frondibus Iuv.; abs.: iubet sterni (sc. lectum) sibi in prima domus parte Plin. iun. Od tod subst. pt. pf. strātum -ī, n pregrinjalo, odeja, blazina: Lucan., Col., Plin., Val. Fl. idr., lecti mollia strata Lucr., proripere se e strato Suet.; meton. ležišče, postelja, postelj, počivalnica, blazinjak (pesn. pogosto pl. nam. sg.): molle stratum L., cum … in acta cum suis accubuisset … stratumque haberet tale, ut … N., strato surgit Palinurus V., corripio e stratis corpus V., mollibus e stratis opera ad fabrilia surgit V., membra … referunt thalamo stratisque reponunt V., non stratum, non ulla pati velamina possunt O., collocat hanc stratis concha Sidonide tinctis O., stratis dum denique Perseus exsiluit O.
b) (jezdno žival) s pogrinjalom (pregrinjalom) pokri(va)ti, (o)sedlati: equum L., P. Veg., non stratos … habebant equos L., equus publicus sternebatur Hier. Od tod subst. pt. pf. strātum -ī, n α) pogrinjalo, pregrinjalo, podsêdlica, podsédlica, podsedelna odeja: Sen. ph., Plin. idr., stratis insignia pictis terga premebat equi O. β) tovorno sedlo: mulis strata detrahi iubet L.; preg.: qui asinum non potest, stratum caedit Petr.
Opomba: Sinkop. cj. plpf. strāsset: Varr. ap. Non. - trucīdō -āre -āvī -ātum (po najverjetnejši, čeprav ne povsem potrjeni domnevi iz *qu̯tru-caido = quattuor in caedo razsekati na štiri kose)
1. (po)klati, (po)moriti, umoriti, ubi(ja)ti, pobi(ja)ti, razsekati (razsekavati, razsekovati), razkosati (razkosavati), (po)sekati: Val. Max., Amm. idr., cives Romanos necandos trucidandosque curavit Ci., ne capti sicut pecora trucidemini S., quos ferro trucidari oportebat Ci., ne pueros coram populo Medea trucidet H., agros vastari, pecus diripi, trucidari Auct. b. Afr., trucidata (razsekani) membra tanti civis L. epit., trucidatae (posekane) legiones T.; pesn.: seu pisces seu porrum et caepe trucidas H. podaviš, zmelješ, ignem trucidare Lucr. (po)gasiti, (za)dušiti, Oedipus trucidatus oculos Tert. oslepljen.
2. metaf.
a) z besedami (o)grditi, (o)blatiti: a Servilio trucidatus Ci.
b) kruto ugonobiti (ugonabljati), uničiti (uničevati): plebem faenore L., ne faenore trucidetur Ci. - truncō -āre -āvī -ātum (truncus -ī)
1. sekati, odsekati (odsekavati), obsekati (obsekavati), pohabiti (pohabljati), (o)krniti, odrezati (odrezovati, odrezavati), obrezati (obrezovati, obrezavati): Hier. idr., simulacra, statuas L., partem corporis Iust., caput Lucan., frontem Sil. vzeti oko, truncato ex volneribus corpore T., truncat holus foliis O. obere; pesn.: aquas Cl. ovirati, heroos gressu tenores Stat. šestomere skrčiti v petomere = heksametre skrčiti v pentametre.
2. evfem. = (po)sekati, pobi(ja)ti, (po)moriti: maiore aliorum vi truncabantur T., cervos Val. Fl. - vāstō -āre -āvī -ātum (vāstus)
1. (s)prazniti, izprazniti (izpraznjevati), narediti (delati) kaj pusto (puščobno, prazno), delati (narediti) kaj samostno ali opustelo, (o)samotiti, spremeniti (spreminjati) v puščavo, razljuditi (razljudovati), vzeti (jemati) kaj, čemu, oropati kaj česa, starejše obrezljuditi: forum Ci., agros L., agri (vasi) vastati sunt L., Siculorum civitates Ci., terrae … stirpium asperitate vastari Ci. postati puste, postati nerodovitne (neplodne), vastata lustra Val. Fl. loži brez divjačine; z abl.: vastare cultoribus agros V., fines civibus, aedificiis, pecore Hirt., vastati classe T.
2. occ.
a) (o)pustošiti, pokončati (pokončevati, pokončavati), uničiti (uničevati): S., Hirt., H., Ph. idr., vastandi causā C., vastare agros Ci., C., orbem terrae caede atque incendiis Ci., omnia ferro ignique L., Eutr., ubi igni ferroque Vell.
b) (prebivalcem kake dežele) povzročiti (povzročati) opustošenje, (o)pustošiti, (prebivalce kake dežele) (o)pleniti, (o)globiti (starejše naložiti (nalagati) požigalščino ali paležino): nationes, Mardos T., vastati Macedones Iust. (po mnenju nekaterih so taki skladi meton.: nationes, Mardos, Macedonas vastare = vastare terram (agros, fines) nationum, Mardorum, Macedonum); zevg.: ipsi cultores arvaque vastabantur T. kmete same so globili in pustošili njihova polja.
c) kako vojsko docela (popolnoma) potolči, pobiti, poraziti, razbiti, premagati: Aur.
3. metaf. razrváti, blázniti,(z)mesti, (z)begati, vznemirjati, mučiti: conscientia mentem vastabat S. - grandinō -āre -ātus (grandō)
1. kot v. impers. grandinat -āre, toča gre, toča pada, toča se usiplje: AUR., quaeritur, quare hieme ningat, non grandinet SEN. PH.; metaf.: sagittis, plumbo et saxis grandinat PAC. AP. NON. toča puščic ... se usiplje.
2. trans. s točo obsuti, – posuti, – pobiti, – potolči: vinea grandinata est AUG.; metaf.: iusto dei iudicio intrinsecus grandinantur AUG. - per-caedō -ere -cecīdī (per in caedere) popolnoma pobiti, popolnoma poraziti, popolnoma potolči: inde iam consulares quoque adgressus in Appennino Lentuli exercitum percecidit Fl., speciosior sanguine et ipso periculo augustior terga hostium percecidit Fl.
- prae-occīdō2 -ere (prae in occīdere) dodobra (temeljito, popolnoma) pobiti na tla: Don.