Franja

Zadetki iskanja

  • prae-parō -āre -āvī -ātum (prae in parāre) (vna)prej (poprej) pripraviti (pripravljati), (vna)prej (poprej) imeti kaj pripravljeno, (vna)prej (poprej) preskrbeti (preskrbovati), (vna)prej (poprej) (s potrebnim) oskrbeti (oskrbovati), (vna)prej (poprej) opremiti (opremljati), (vna)prej (poprej) oborožiti (oboroževati): Lucan., Eutr. idr., ova Mart., hiberna Vell., exercitum Vell., machinationes Vitr., bellum Veg., suos milites ad proelia Veg., res necessarias Ci., ea, quae videntur instare Ci., hortos Ci., rem frumentariam C., locum domestici belli causā C., classem Cu., pecunia stipendio militum praeparata Cu., se proelio (dat.) magis quam fugae praeparare Cu., naves, scaphas, frumentum, commeatum L., praeparato ad talem casum perfugio L., praeparatis iam omnibus ad fugam L., onerarias naves ad incendium C. za zažig, profectionem Suet. odpravljati se (odhajati, napravljati se) na pot, gladios Suet., se et suos milites ad proelia S., se bello (dat.) Sen. ph., praeparat se pugnae Plin., cibos hiemi Plin., potum cantharidum Plin., arva frumentis Col., necem fratri T.; metaf.: Petr., aditum nefariae spei Cu. krčiti si pot do upanja, praeparata accusatio, oratio L., qui praeparati erant gratiā principum L., bene praeparatum pectus H. srce, dobro pripravljeno za vse, praeparare animos ad (k) sapientiam concipiendam Ci., meditata et praeparata Ci., praeparato animo se dare quieti Ci., aures (sc. auditorum) praeparatae Ci., gratiam adversus publicum odium T., praeparare se poenae Sen. rh., se scholae Iuv., Suet., omnia efficere nitens, quae animo praeparasset Eutr.; z inf. = nameravati, kaniti, imeti namen, misliti, namerjati: ex ea (sc. Massilia) navigare ad filium praeparabat Eutr., pro quibus sanguinem fundere praeparabat Aug. Subst. praeparātō: quam nihil festinato, nihil praeparato fecisse videtur Milo! Q. ali ex praeparātō: non enim ex praeparato locutus est, sed subito deprehensus Sen. ph. s pripravljanjem (pripravo), toda ex ante praeparato L. iz pripravljenih zalog.
  • quōrsus ali quōrsum, adv. (ixpt. = quō vorsus = quō versus (quo versum))

    1. (krajevno) na katero stran?, kam?, kod?: nescio … quorsum eam Ter., quaerit, quorsus … in praedam superne sese ruat Ap.; klas. le metaf. kam?: neodvisno: quorsum haec spectat (meri) oratio? Ci., quorsus haec quaestio pertinet? Sen. ph.; elipt.: quorsus haec (sc. pertinent)? Ci.; odvisno: Ter. idr., tenes, quorsum haec tendant (meri)? Pl., non dices hodie, quorsum haec tam putida tendant … ? H., quorsum recidat responsum tuum (kako da se bo glasil tvoj odgovor, kakšen da bo tvoj odgovor), non laboro Ci.

    2. čemu? = v kakšen namen?, s kakšnim namenom?: quorsum igitur haec disputo? Ci., quorsum est opus? H.; elipt.: quorsus haec? Ci., quorsus, inquam, istuc? Ci., quorsum? H. čemu?, zakaj? Stlat. soobl. quōssum: Pl.
  • summa -ae, f (subst. f. adj. summus)

    1. najvišje mesto, prvo mesto, prvenstvo: solus summam habet hic apud nos Pl., qui (sc. equites Romani) vobis ita summam ordinis consilique concedunt, ut … Ci. prvo mesto v stanu in pri posvetovanju.

    2. (pri računanju, štetju, številjenju) skupno število, vsota, seštevek, skupni znesek, ves znesek, izid, rezultat, súma, fácit: quanta istaec hominum summast? Septem milia Pl., summa litium Ci., summa omnium fuerunt ad milia CCCLXVIII C. vseh skupaj je bilo … , quarum omnium rerum (= quorum omnium hominum) summa erat capitum Helvetiorum milia CCLXIII … C., summam subducere ali facere ali conficere Ci. ves znesek povze(ma)ti, kaj sešte(va)ti, addendo deducendoque videre, quae reliqui summa fiat Ci.; pren.: omnem meorum maerorum summam edictavi tibi Pl., rationibus subductis summam feci cogitationum mearum omnium Ci. ep., propositā vitae eius velut summā partes singillatim … exsequar Suet., summa summarum Pl., Lucr., Sen. ph. ali summa summaï (= summae) Lucr. vsota vseh vsot, glavna posledica vsega (tega), glavni posledek vsega (tega); occ.
    a) denarna vsota, novčna vsota, denarni znesek, denar: Ph., Plin. idr., de summa nihil decedet Ter., pecuniae summa praegrandis Ci., parvula summa Sen. ph. neznatna vsota, vsotica denarja, summam pecuniae augere L. ponudbi dodati, hac summā redempti L., creditor totius summae Q., actorem summarum … in cubiculum vocavit Suet.
    b) množica, mnoštvo, grmada, starejše mnóž: mali, praedae Ci., summa copiarum L.

    3. metaf.
    a) vrhunec dovršenosti, vrhunec popolnosti, dovršenost, popolnost: ad summam operis perducere Q., huic studium et incrementum dederit utilitas, summam ratio et exercitatio Q., cum existimem … nec ad ullius rei summam nisi praecedentibus initiis perveniri Q.
    b) glavna stvar, glavna točka, glavna vsebina, glavni predmet, bistvo, poglavitni smoter, zadnji namen, cilj in konec: in hoc summa iudicii causaque tota consistit Ci., leges autem a me edentur non perfectae … , sed ipsae summae rerum atque sententiae Ci., lectis rerum summis L., summa universi belli L., querelarum L., postulatorum L. glavne terjatve, propositorum Iust., epistulae Cu., hoc caput, … haec belli summa nefandi V. cilj in konec.
    c) celota, skupnost, celotnost, vkupnost, celokupnost, skupek, obseg, obsežek: virium Cu., summā omnia constant O. v vsem, vitae summa brevis H. celota = vsa doba kratkega življenja, pertinet ad summam Q., summa exercitūs C. vodstvo vse vojske, vrhovno vodstvo vojske, vrhovno poveljstvo nad vojsko, summa belli C., N. vodstvo vse vojne, vrhovno poveljstvo v vojni, summa imperii C. vrhovno poveljstvo (poveljništvo), nadpoveljstvo, summa imperii maritimi (na morju) N., summa imperii custodiae N. vrhovno nadzorstvo nad jetniki, unius summa imperii Iust. celotnost vladarstva, summa (omnium) rerum ali rerum summa vrhovno vodstvo vseh stvari, poseb. vojne, vsa oblast, najvišja (vrhovna) oblast: ad te summa solum … omnium rerum redit Ter., is, qui summam rerum administrabat Ci., alter (sc. imperator) libere ad summam rerum consulere debet C., quorum (sc. principium) ad arbitrium iudiciumque summa omnium rerum consiliorumque redeat C. zadnja odločitev pri posvetovanju in dejanju, rerumque summa ad Antipatrum defertur N., de summa rerum decernere L. ali certare T., rerum consule summae O. za vesoljni svet; včasih je summa rerum = skupni položaj, splošni položaj: consilium de summa rerum Beryti habitum T.; discrimen summae rerum L. vse državne blaginje, poscit summam sceleris T. vrhovno vodstvo, summa victoriae C. popolna odločitev; haec summa est; hic nostri nuntius esto V. to je skupek (obseg) mojega naročila; ad summam nihil proficere Ci. ali nihil in summam proficere T. v vsem, nihil proficere in summam belli L. ali pacis T. v vsem za vojno (mir), glede na vojno (mir) ne opraviti (doseči) ničesar. Adv.
    a) ad summam Ci. v vsem, skratka, sploh;
    b) in summā Ci., Plin. iun., T. v vsem, (v)obče, skratka, sploh; poznolat. in summa = naposled: in summa victus occumbit Iust.
  • victrīx -īcis, f (fem. k victor) zmagovalka, zmagalka, premagovalka, premagalka; kot atrib. (z adj. pomenom in n. pl. victrīcia -ium) zmagovit, zmagovalen, zmagoslaven, starejše zmagljiv: Pl., Min., Cl. idr., victrix Asiae et Europae Roma Fl., manus (tolpa) illa Clodinna in caede civium saepe iam victrix Ci., victrices Athenas fore Ci. bodo zmagale, victrix hedera H. zmago naznanjajoč (znaneč), frons Sen. tr. lovorjeva veja, libido Sen. tr., classis Eutr., victrices naves, copiae Auct. b. Alx., legiones T., flammae O., litterae Ci. ep. ali tabellae O. poročilo (vest) o zmagi, victricia fulmina O., arma V., Sen. ph., Val. Max., Iust., bella Stat., signa Lucan.; metaf.: mater victrix filiae, non libidinis Ci., victrix causa diis placuit, sed victa Catoni Lucan.; zmagovalka včasih = ki je dosegla (dosegša) svoj namen, ki je zadostila (zadostivša) svojim željam: Iunonem victrix adfatur (sc. Alecto) voce superbā V., exsulta victrixque inimica triumpha O.

    Opomba: Abl. sg. nav. victrīce: Ci.; tudi victrīcī: L.; gen. pl. victricium: Sen. ph., T., Suet.; tudi victricum: Fest.
  • vincō -ere, vīcī, victum (indoev. kor. *u̯eik- upirati se, bojevati se, biti sovražen do koga; prim. lat. victōria, victor, per-vicāx, osk. vincter = convincitur, sl. vek, moč, doba življenja, lit. veikà moč, viẽkas moč, sila, življenje, apveikiù, apveīkti obvladati, got. weihan = stvnem. wigan bojevati se, weigar = lat. temerarius, weigarōn upirati se, braniti se, got. waihjo boj, bitka, spopad, stvnem. weigarōn = nem. sich weigern)

    I. intr. zmag(ov)ati, biti zmagovalec: Pl., Lucan., Iust. idr., vincere noluit L., vincis, Perseu O. zmagovalec si, dubitat, superari an vincere malit O., sic vincere suevit Pr., vicisse petunt O. hočejo biti zmagovalci, hočejo veljati za zmagovalce, ibi rex Romanus vicit L., vincere bello Romanum L. da Rimljan zmaguje v vojni, etsi pugnando acie vicisset L., sed tamen nostri virtute vicerunt C., non virtute neque in acie vicisse Romanos, sed scientia oppugnationis C.; o tekmujočih borilcih: neque vincere certo V. ne tekmujem za zmago; z notranjim obj.: longinqua bella (v … vojnah) vicisse Iust., equus, spatio qui saepe supremo vicit Olympia Enn. ap. Ci. ali vicisse Olympia Plin. (prim. gr. Ὀλύμπια νικᾶν) ali vincere Olympia, Isthmia, Nemea, Pythia Vitr. zmagati (biti zmagovalec) na olimpijskih, istmijskih, nemejskih, pitijskih igrah, zmagati v Olimpiji, na Istmu, v Nemeji; pri kaki drugi igri zmagati (zmagovati), dobiti (dobivati): vinci in lusu duodecim scriptorum Q. podleči, ergo ego numquam vici? Q., aliquando ut vincat, ludit assidue aleam Poeta ap. Suet.; z acc. dobička (kot notranjim obj.): vicissem vel L milia Augustus ap. Suet. dobil bi, priigral bi bil; pri pravdanju zmagati, dobiti pravdo: Ter., Ap. idr., vincere iudicio Ci. (o tožniku), vincere iudicium Ci. (o tožencu), vincere sponsione, vincere sponsionem Ci. (gl. spōnsiō), vincere causam suam O. dobiti svojo stvar, Fabio vel iudice vincam H.; zmagati (zmagovati), pre(ob)vladati (pre(ob)vladovati) ob nasprotujočih si mislih ali težnjah: argumentis vincit Pl., Appius vicit, patres vicere eventu comitiorum, vicit tamen ea pars senatus, cui … L., vicit tamen in senatu pars illa, quae … S., victi paucis sententis L. preglasovani; tako tudi: haec sententia vicit L. ali haec sententia vicit in consilio C. ali cum in senatu vicisset sententia, quae … L. je obveljalo; metaf. zmagati, zmoči, pre(ob)vladati, premagati, doseči svoj namen: vicit fortuna rei publicae L., vincet amor O.; kot izraz iz pogovornega jezika: si ita vultis C. no, pa naj velja (pa obveljaj) vaša, vincimus O., vicimus, cui si esse in urbe tuto licebit, vicimus Ci. ep., vicimus et meus est O., vicimus: adsiduas non tulit illa preces Pr., vicisti Pl. prav imaš, viceris Ter., Don. tvoja (ob)veljaj, tvoja naj velja, vincerent … dummodo scirent Suet. naj (ob)velja njihova; z acc. n. (kot notranjim obj.): quae vicerant, publice valebant T. kar so bili dognali.

    II. trans.

    1. koga premagati, zmagati (zmagovati) nad kom, premagati (premagovati) koga, zmoči (zmagati) koga, obvladati (obvladovati) koga, nadvladati (nadvladovati) koga, prekositi (prekašati) koga, užugati ipd.: me servulum vicit (sc. verberibus) Ter., vincere Carthaginienses Ci., Gallos C., Gallia, quam bello vicisset C., ius esse belli, ut, qui vicissent (zmagovalci), iis, quos vicissent (premaganci), quemadmodum vellent, imperarent C., urbem pugnando vincere S. fr., omnes gravi proelio vicit N., omnes certamine pedum vincere O.; pri dražbi koga premagati = nabi(ja)ti komu ceno, navi(ja)ti komu ceno, več ponuditi (ponujati) kot kdo: Othonem vincas volo Ci. ep.; v pass.: vinci ab Romano milite assueti L., abiere Romani victores, Etrusci pro victis L. toliko kot premagani, Gallia bello victa C., victi erant quinque proeliis N., hostes victos dare S. premagati, vinceris a timido raptore O.; Othonem vinci posse (pri dražbi) Ci. ep.; nunc victi tristes, … hos illi … mittimus haedos V. spravljeni ob imetje.

    2. metaf. koga ali kaj premagati (premagovati), zmagati (zmagovati) nad kom, obvladati (obvladovati) koga, biti kos komu, čemu, starejše zmoči (zmagati), ovlad(ov)ati koga ipd. (o osebah in neživih subj.): si … vincunt aequora navitae H., victum mihi aequor Val. Fl. od mene prepluto, ki sem ga preplul, aliter non viribus ullis vincere … poteris (sc. ramum) V. dobiti, campum turbā vincente Sil. ker je bila množica prevelika za prostor = ker je bil prostor premajhen za množico, victus desiderio Ci., victus somno L., victus libidine, luctu, pudore O., victa labore viae O., victas dedit utilitate manus O. dala se je premagati, vdala se je, corpora victa sopore O., ocelli victi (sc. somno) O., vinci nescia pectora V. nepremagljiva, victa iacet pietas O., victa malis patientia O., viscera vincere flammā V. kuhati, flammam vincere gurgitibus O., dolor vincit invictum virum O., noctem flammis funalia vincunt V. razsvetljujejo, neu turbine venti vincantur (sc. naves) V., victa ratis O., nix, quae Zephyro victa tepente fluit O., annus proventu horrea vincit V. preobtežuje, multa … durando saecula vincit (sc. arbos) V. prečaka, prebije, victa situ … senectus V., lex victa et abrogata L. razveljavljen in odpravljen, victaque concedit prisca moneta novae O., querna glans victa est utiliore cibo O. izpodrinjen, pervigilio … vincantur cibi Plin. se prebavijo, ubi aëra vincere summum arboris haud ullae iactu potuere sagittae V. preleteti po zraku vrh drevesa, iam summas caeli Phoebus (sonce) arces vicerat Val. Fl. je bilo prešlo, vincenda est semita Mart. prehoditi, montes ascensu vincere Cl. preiti, iti čez prelaz; z abstr. obj.: vincere animum Pl., Ci., vincit ipsa rerum publicarum natura saepe rationem Ci., orationem cogitatio facile vincit Ci., ut paene naturam studio vincerent C., vincere difficultates Hirt., ubi regendi spem vicissent (sc. elephanti) L. so bili spodnesli, vincere iram Iust., gemitum T. preglasiti, silentium T. prekiniti.

    3. occ.
    a) prekositi (prekašati), nadkriliti (nadkriljevati), preseči (presegati, presezati): eam … vicit longitudine Pl., vincere barbaros scelere, hostes crudelitate Ci., ceteros eloquentia Ci., superiores gloriā Ci., exspectationem (opinionem) omnium Ci., beluas morum immanitate Ci., omnes curā, vigilantiā, patientiā, calliditate N., omnes parsimoniā N., aliquem censu O., unctos fugā O., acta patris fortibus actis O., quamlibet mulierculam mollitiā H., odio qui posset vincere regem H., vincere aliquem carminibus V., scribere quod Cassi … opuscula vincat H., stellarum globi terrae magnitudinem facile vincebant Ci.; pesn. z inf.: nec me … vincant in amore columbae dicere Pr. ne bodo mogli bolje povedati, nulli victus … ponere castra Sil. od nikogar ne prekošen, ki ga še nihče ni prekosil v postavljanju tabora, non ullo … amne victus … extendere latius undas Sil. ki je po razširjenosti vodovja ne prekaša nobena reka.
    b) koga premagati, preseči, obvladati = razume(va)ti, doume(va)ti, preveriti (preverjati), prepričati (prepričevati), pregovoriti (pregovarjati), pripraviti do česa, ganiti, (o)mečiti, zanesti, omamiti: peccavi, fateor, vincor Ter. doumel sem, labascit victus uno verbo Ter., victus patris precibus L., victus genitor V. vdavši se, po vdaji, victa dea est O., adulescentulus eadem audiendo victus est L. se je pustil prepričati, se je vdal, num lacrimas victus dedit? V. ganjen, carmine victae ferae (sc. Eumenides) O. utešene, potešene, potolažene, uxor Arminii … neque victa in lacrimis neque voce supplex T. niti potrta do solz niti ponižujoča se do prošenj, illius iniuriā victa T. pripravljena do (česa), prepričana, victi irā L. zaneseni, ira victa per preces O., pesn. z loc.: victus animi respexit V. ker mu je hrepenenje prevzelo srce; s finalnim stavkom: ergo negatum vincor ut credam H. dam se pregovoriti (prisiliti), da verjamem, vi tormentorum victis quibusdam, ut falsa adnuerent T. ko so bile nekatere na natezalnici prisiljene pritrditi neresnici (krivo pričati).
    c) zmagovito (neovrgljivo) dokazati (dokazovati), izpričati (izpričevati); abs.: si doceo non ab Habito, vinco ab Oppianico Ci.; z obj.: verbis ea vincere V., nec vincet ratio hoc, tantundem ut peccet idemque, qui … H.; z ACI: profecto esse ita ut praedico vera vincam Pl., vince deinde bonum virum fuisse Oppianicum Ci.
  • voluntās -ātis, f (velle)

    1. volja = hotenje, želja, zahteva: voluntas est, quae quid cum ratione desiderat Ci., hoc patrum voluntate liberi faciunt Ci. ali Heraclii voluntate Ci. po želji, ut eius semper voluntatibus … cives adsenserint Ci., quod esset suae voluntatis, ostenderet C., regis voluntati morem gerere N., non est tua tuta voluntas O., ad voluntatem loqui Ci. drugim po volji (po godu), de ali ex voluntate Ci. ep. po volji (želji); quantam voluntatem habent ad hunc opprimendum Ci.; praeter … sui voluntatem patris Ter. zoper voljo, proti volji, mimo volje, itum est in voluntatem quorundam Amm. pristali so na … voljo (mnenje), obveljalo je … mnenje.

    2. volja = namen, namera, nakana, sklep, odločitev: cognoscere voluntatem alicuius Ci., profectio voluntatem habuit non turpem Ci., suffragiis offendebatur eorum voluntas Ci., hanc mentem voluntatemque suscepi Ci., immutare voluntatem S., regiae voluntates … saepe ipsae sibi advorsae S., a qua voluntate Philisti consilio deterritus est N., adulescentulum … ad suam perduxit voluntatem N. je pridobil, ea voluntas fuisset testantis, ut … Q., cum sint in dicendo variae voluntates C. težnje.

    3. volja = prosta (svobodna, dobra) volja: iudices retinendi sunt contra voluntatem Ci., ego voluntatem tibi profecto emetiar, sed rem ipsam nondum posse videor Ci. dobro voljo, quod non ex imperio (na povelje), sed ex voluntate praestatur, beneficium est Sen. ph. prostovoljno, iz svoje volje, svojevoljno, bona voluntas L., Sen. ph., Plancus in Ci. ep.; od tod adv. abl. voluntate iz svoje (svobodne, dobre, rade) volje, prostovoljno, rade volje, radovoljno, rad, hote, z dovoljenjem, s privoljenjem: Amm. idr., nisi voluntate ibis, rapiam te domum Pl., quod ius vos cogit, id voluntate inpetret Ter., tu coactus tua voluntate es Ter. rad si se dal (pri)siliti, rem sua voluntate vendidit Ci., meā voluntate concedam Ci. rad, voluntate in dicionem venerunt L., qui suā sponte et voluntate faciunt Ci., sine voluntate Cels. nehote, nehotoma; z gen.: summa Q. Catuli voluntate Ci. s popolno privolitvijo (odobritvijo) Kvinta Katula, voluntate eorum imperium obtinuit N. z njihovim privoljenjem.

    4. volja = nagnjenje, duhovna, duševna usmeritev ali naravnanost, težnja, teženje, stremljenje, hotenje, prizadevanje: me conformo ad eius voluntatem Ci., voluntatem intuentur Ci.

    5. blagohotnost, dobrohotnost, blagovoljnost, naklonjenost, prijaznost, simpatija, dobra volja: Ter. idr., mutua Ci., quid est pietas, nisi voluntas grata in parentes? Ci., litterae exiguam significationem tuae erga me voluntatis habebant Ci. ep., voluntas aliena a te Ci.; s subjektnim gen.: eius perpetua in re publica adiuvanda voluntas Ci., quod Divitiaci fratris … summam in se voluntatem … cognoverat C., voluntas totius provinciae erga Caesarem C.; occ. mišljenje, miselnost, mnenje, nastrojenost, nastrojenje, nazor, usmerjenost, naravnanost: in alia voluntate esse Ci., qui de eius voluntate explorarent N., celans, qua voluntate esset in regem N., offensa in eum multorum voluntate N., ferre modice populi voluntates C., confisus municipiorum voluntatibus C. na naklonjeno javno mnenje v municipijih.

    6. poslednja volja, določitev poslednje volje, poslednje volilo, zadnja volja, oporoka: non arripuisti defensionem testamentorum ac voluntatis mortuorum Ci., custodire defunctorum voluntatem Plin. iun., inritā Tiberi voluntate, qui testamento alterum nepotem suum … coheredem ei dederat Suet., in voluntate, quam condiderat nuper Amm., ultima voluntas Icti.

    7. metaf. pomen, smisel (kake besede ali misli): de verborum vi aut voluntate Q., verbis legis standum sit an voluntate Q., voluntatem complecti quam nomina interpretari maluerunt Q.
  • amphora -ae, f (gr. ὁ ἀμφορεύς)

    1. amfora, dvoročna glinasta, redkeje steklena ali oniksna posoda z ozkim vratom, spodaj koničasta, da se je dala zapičiti v zemljo ali v luknje nalivalne mize (abacus), ročka, vrč: Ca., Pr. idr., amphora coepit institui, currente rotā (lončarsko vreteno) cur urceus exit? H. Poseb. kot vinska posoda: Ca., Ci. idr., Laestrigonia Bacchus in amphora H. = formijsko vino (Formiae). V te amfore iz sodov (dolia) pretočeno, dovolj prevrelo vino so dajali v dimnico ali vinsko skladišče (fumarium, apotheca, horreum), kjer je zorelo; amforam so vrat zamašili s pluto in zamašek zasmolili ali oblili s sadro. Na amfore ali na posebne, na vrat pritrjene znamke (tessarae) so napisali nota = vrsto vina in leto, v katerem so ga dali v skladišče (leto je bilo označeno z imeni konzulov, ki so bili takrat na oblasti): Ca., Col., Dig., hic dies... corticem adstrictum pice dimovebit amphorae fumum bibere institutae consule Tullo H., (L. Volcatius Tullus konzul l. 66), parcis deripere horreo cessantem Bibuli consulis (= l. 49) amphoram H., statim allatae sunt amphorae vitreae diligenter gypsatae Petr., quarum (amphorarum) in cervicibus pittacia erant affixa cum hoc titulo: Falernum Opimianum centum annorum Petr.; amphora pesn. met. = vino: H., Mart. V amforah so hranili tudi olje: amphorae oleariae Ca., med: mella condit amphoris H., CCCC amphorae mellis Ci., staljene kovine: amphoras complures complet plumbo, summas operit auro et argento N.; amphora kot krsta: sit tumulus lenae curto vetus amphora collo Pr. (v ta namen je bila v sredi prerezana in se je zopet staknila, ko je bil mrlič položen vanjo); kot velika odtočilna posoda z bolj lijastim vratom, ki je stala v ozkih ulicah in prehodih v uporabo mimoidočim: Titius ap. Macr.; amphorae sparteae Ca. dvolocnate košare iz bodalice za shranjevanje grozdja.

    2. amfora
    a) kot tekočinska mera = quadrantal = duae urnae = VIII congii = XLVIII sextarii = DLXXV cyathi, približno 20 litrov: Plin., Fest., quaterni denarii in singulas vini amphoras Ci.
    b) kot pravilna (normalna) utež za določitev ladijske velikosti = 80 rim. funtov (prim. našo tono = 1000 kg): Plin., navis plus quam trecentarum amphorarum L., naves onerariae, quarum minor nulla erat duum milium amphorûm (= amphorarum) Lentulus in Ci. ep.
  • aptō -āre -āvī -ātum (intens. glag. *apiō -ere, prim. apīscor)

    1. prilagoditi (prilagojevati), (pri)ravnati (priravnavati), natakniti (natikati), nastaviti (nastavljati), da(ja)ti kaj na kaj: arma L., cristas telaque trunca V., remos Cu., vela Q., calamos, sudes V., tabulam Col., bellatore iubas aptante Sil.; z dat.: dona postibus V., Danaûm insignia nobis aptemus V., cur dexteris aptantur enses conditi? H. se jemljejo v roke..., a. corpori arma L. oborožiti (oboroževati) se, vincula collo Q., sagittas nervo, tela flagello V., anulum digito Suet., anulos (domini) sibi Sen. ph., personam Herculis et cothurnos infantibus Q., foribus claves Mart.; pren.: ad evagandum altius validiores sibi pennas Amm.; redkeje s praep.: mucronem sub pectus imum Q., aptat... miles ad arma manus O., ad militares remus aptatur manus Sen. tr., in eo transversae perticae... aptantur Col., cibaria militum in fasciculos aptata Front.

    2. prirediti (prirejati), pripraviti (pripravljati), opremiti (opremljati), opraviti (opravljati); abs.: capere arma et aptare L., apt. lacertos V., classem V., Liburnicam Plin. iun., naves Suet., iam paratas aptatasque habebat pedes lintres L., in pace... aptavit idonea bello H., arma, moenia, viros aptant Plin. iun.; z dat.: arma pugnae L., se pugnae V., Cu., habendo (= za rabo) ensemque clipeumque V., sarcinas itineri Cu., sanguinem hircinum cibo, tabulam picturae Plin.; z ad: ad transeundum omnia Cu., reliquias navigii ad cursum Sen. ph.; z abl. instrumenti: ensem vaginā V. z nožnico opremiti, v nožnico vtakniti, se ut quisque aptaverat armis L., apt. classem velis V., apt. biremes remigio V., pinum armamentis Q., silvis trabes V.

    3. pren. pripraviti (pripravljati) v kak namen, primerno urediti (urejati), uravna(va)ti: bella... citharae modis H., haec carmina nervis Pr., animos aptent armis V., usum ad ipsius munitionis firmamentum apt. L., hoc verbum est ad id aptatum, quod ante dixerat Ci., sunt haec ad popularem aptata delectationem Q., in oratione pressa sunt omnia et rei aptata Sen. ph.... in stvari primerno.
  • arcēssō -ere -īvī -ītum (najbrž iz ar [= ad] in facessere prizadevno delati, dobavljati)

    1. poz(i)vati, poklicati, poslati po koga: S. idr., arcessit alter consul Siculos Ci., cum me vestra auctoritas arcessierit Ci., factum esse, uti ab Arvernis Sequanisque Germani mercede arcesserentur C., qui... adulescenti negare non potuerit, quin eum (Platonem) arcesseret N., consules extemplo arcessiti L.; izhodišče z abl.: ego litteris Sestium Capuā arcessivi Ci., Corintho colonos arc. N.; s praep.: aliquem ex citeriore Hispania S., ab aratro arcessebantur, qui consules fierent Ci., auxilia a Vercingetorige C., exercitum ab Tanai Cu., aliquem a Gadibus Plin., aliquem de exsilio Asc.; z adv.: undique praesidia S.; smer z acc.: uxorem domum Ter., Aesculapium ab Epidauro Romam L.; s praep.: arc. aliquem ad se Ter., Ci., N., generum ad se arcessi iubet N., aliquem in senatum, in patriam Ci., amicum trans mare Q.; z adv.: domo dudum huc arcessita sum Pl.; namen: Gallorum gentem ad bellum S., aliquem ad laboris societatem Ci., ad evertenda rei publicae fundamenta Gallos Ci., Gallos auxilio (dat. = na pomoč) C., arcessitur lavatum (sup.) interea virgo Ter.; redkeje pren. poslati po kaj: aurum Pl., res transmarinas Ci., sin melius quid (sc. vini) habes, arcesse H., arc. tormenta aut missilia tela T.

    2. occ.
    a) iz podzemlja pozvati, poklicati: manes coniugis V.
    b) nevesto pripeljati v ženinovo hišo: virginem accersant (= arcessant, glej opombo) Ter., quor uxor non accersitur Ter.
    c) jur. na sodišče, pred sodnika, na zagovor poz(i)vati, od tod (ob)tožiti, (ob)dolžiti, (o)kriviti; z gen. criminis: aliquem capitis Ci., pecuniae captae S., maiestatis T.; z abl.: innocentem iudicio capitis, aliquem ambitūs crimine, aliquem statuarum nomine Ci., aliquem veneni crimine Suet.; v pozni lat. tudi arc. aliquem in crimen laesae maiestatis Amm. in v pass. z NCI: arcessebantur ministri fuisse Galli ferocientis Amm.; pren.: arc. aliquem inscitiae Nigidius ap. Gell.

    3. pren.
    a) kaj dobi(va)ti, pridobi(va)ti si, priskrbeti (priskrbovati), povzročiti (povzročati): quies molli strato arcessita L., quemque sibi tenues nascentem arcessere vitas V., somnum in ossa Pr., somnum medicamentis Cels., gloriam ex periculo Cu.; navleči, nakopa(va)ti si kaj (v slabem pomenu): illic homo a me sibi malam rem (nesrečo) arcessit iumento suo Pl., ne arcessant bellum L., arc. causam sibi mortis Val. Max., mortem Val. Max., mors arcessita Plin. iun.
    b) snov, misli idr. iz česa vzeti, jemati, zaje(ma)ti: ab exteris nationibus adscita atque arcessita (sacra) Ci., rivulus arcessitus et ductus ab ipso capite accusationis Ci., comoedia ex medio res arcessit H., zajema iz vsakdanjega življenja, arc. fabulas longe Petr., res extrinsecus, ea aliunde Q. Od tod pt. pf. arcēssītus 3 od daleč vzet (zajet) = prisiljen, pritegnjen: dictum Ci., color Sen. rh., affectatio innata, non arcessita Q., ioci Suet.

    Opomba: Soobl.: accersō -ere (po premeni črk iz arcēssō): Ter., N., S. idr.; redkeje (iz pf. arcessivi) arcēssiō -īre, arcessiam, arcessiens, arcessiri Eccl., arcessiretur Front., arcessirentur Suet., arcessier (= arcessiri) Caecil. fr., Ter., in accersīrī: Auct. b. Afr., Front., Macr.
  • cavō -āre -āvī -ātum (cavus)

    1. (iz)votliti, (iz)dolbsti: stillicidi casus lapidem cavat Lucr., gutta cavat lapidem, non vi, sed saepe cadendo O. kaplje izvotle kamen, a ne s silo, z vztrajnim padanjem, corneum cavatum ad id baculum L. v ta namen izvotljena, parmam gladio c. V. predreti, oppida cuniculo curvata Plin. izpodkopana, luna cavans cornua Plin. pojemajoča. Od tod adj. pt. pf. cavātus 3 izvotljen, votel: rupes, cortices V., dentes Col., torrens alibi aliter c. L., sinus cavatior Tert.

    2. occ. s proleptičnim obj. (iz)votliti, (iz)dolbsti, (iz)bočiti: naves cavare ex arboribus L. ali lintres arbore V., urna faberrime cavata Ap.
  • circumvolitō -āre -āvī (-)

    1. okoli (okrog) letati, obleta(va)ti
    a) intr.: circumvolitant equites Lucr. jezdijo sem ter tja, coetu circumvolitantium alitum T., circumvolitantibus auris M.; v tmezi: circum late volitans fama V. daleč naokrog leteča; namen z ad: c. ad conquirendas proscriptorum latebras Sen. ph.
    b) trans.: lacūs circumvolitavit hirundo V., c. thyma H. (o čebeli) leta okoli po..., salutator circumvolitans potentiorum limina Col., cetera iam Numidis circumvolitare... datur Sil.

    2. pren. z očmi preleteti: sollicitus oculis amantem Ven.
  • compōnō -ere -posuī -positum

    A. sestaviti (sestavljati), in sicer:

    I.

    1. z zunanjim obj. sestaviti (sestavljati), zložiti (zlagati), skladati, sklopiti (sklapljati), skupaj spraviti (spravljati): Pl., Ca., Plin. idr., i ergo intro et compone, quae tecum simul ferantur Ter., in quo (loco) erant ea composita, quibus rex te munerare constituerat Ci., pennas compositas parvo curvamine flectit O.; kolekt.: c. ligna in caminum Ca., aridum compone lignum H. naloži; pesn. z dat.: componens manibusque manus atque oribus ora V. roko v roko, usta na usta, virgineum latus Mercurio Pr. položiti k Merkurju.

    2. occ. z acc. rei
    a) blago za porabo zb(i)rati, čuvati, (s)hraniti: c. opes V., condo et compono, quae mox depromere possim H., c. herbas Col., cepam in fideliā Col., composito securus acervo Tib.
    b) pepel in kosti umrlega zb(i)rati, shraniti: cinerem O., ossa Pr., cinerem ossaque Val. Fl.
    c) orodje, vrvi idr. spraviti (spravljati), zgrniti (zgrinjati), dol spustiti (spuščati): armamenta (ladijske vrvi) Pl., L., arma H. položiti orožje = mir skleniti, altero erecto, altero composito supercilio Q. povesiti obrv.

    3. z acc. personae
    a) sovražno nasproti postaviti (postavljati), postaviti drugega proti drugemu, (s)pariti, združiti (združevati): Samnis … cum Pacideiano componitur Luc. ap. Non. (prim. Ci. De optimo genere orat. 6, 17), Aupili et Persi par pugnat, uti non compositum melius (par) cum Bitho Bacchius H., c. Threcem cum Threce Sen. ph., gladiatores sub eodem magistro eruditos inter se c. Q., gladiator compositus ad pugnandum Gell.; pesn. z dat.: componere se alicui, componi alicui Sil. postaviti se komu (na dvoboj): pren.: Lucan., Lact., Min., pergis pugnantia secum frontibus adversis componere H., cum artibus mariti, simulatione filii bene composita T. kos spletkam moža, par deo dignum, vir fortis cum mala fortuna compositus Sen. ph. v boju s hudo usodo, si quis casus duos inter se bonos viros composuerit Q.
    b) pred sodiščem drugega proti drugemu postaviti (postavljati), predstaviti (predstavljati) koga iz oči v oči, soočiti (soočati) koga: Epicharis cum indice composita T., ubi cognitum reo seque et libertum pari sorte componi T.
    c) prijateljsko zbliž(ev)ati, združiti (združevati), zediniti (zedinjati): is genus indocile ac dispersum montibus altis composuit V., et tabula una duos poterit componere amantes Pr.

    4. primerjaje vzporediti (vzporejati), primerjati; z dat.: si audebunt, dignitati horum componant suam Ci., si parva licet componere magnis V., quodsi componere magnis parva mihi fas est O., aut audes cladi componere nostrae, nympha, tuam? O., homines divis componier non aequum est Cat.; s cum: si Metelli dicta cum factis composuit S., causam cum causa c. Q.

    II.

    1. s proleptičnim obj. celoto iz delov sestaviti (sestavljati), spojiti (spajati), strniti, napraviti, pripraviti (pripravljati): Q., Sil., exercitus eius compositus ex variis gentibus S., genus hominum compositum ex corpore et anima est S. je sestavljen, c. venena O. (z)mešati, medicamentum Col., medicamenta Cels., medicamentum ad idem (malum) Cels., narcissinum (unguentum) ex flore narcisso Plin.; med.: componitur infans per suos numeros O. nastaja del za delom; o besedotvorju: vitilitigatores, quos Cato eleganter ex vitiis et litigatoribus composuit Plin., verba composita, voces compositae Q.; (o zidarjih) (se)zidati, (z)graditi, (po)staviti: qui cuncta composuit Ci. (o stvarniku sveta), tutā possis urbem componere terrā V. ustanoviti, aggere composito tumuli V. nasuti, c. domum Vell., templa deis O., mensam gramine Sil. narediti iz …; pren.: napraviti, skleniti: gratiam inter eas Ter., pacem L., V., Pr., foedus V.

    2. occ.
    a) ustno ali pismeno kaj sestaviti (sestavljati), (s)pisati, napisati, (s)pesniti, zložiti (zlagati): Plin., Plin. iun., Gell., et meditata manu componit verba trementi O., blanditias tremulā c. voce Tib., c. stipulationes et iudiciorum formulas Ci., actiones, commentarium consulatum sui, testimonium Ci. ep., librum Ci., libros Ci. ep., ab isto libro, quem tibi magister ludi … ex alienis orationibus compositum dedit Ci., c. artes (rhetoricas) Ci., poëma Ci. ep., H., versūs H., Pr., Q., carmen H., O., Q., Suet., carmina compono, hic elegos H., c. tristes libellos Pr. žalostinke, elegije, laudes alicuius, cantūs Tib., amores O., res gestas H., ne quibus litteris crederent nomine Marcelli compositis L., c. leges Lucr., libellos, commentarios, grammaticam, artem Q., bellum Troicum, tempora Iliaca Vell., rationes familiares T.; z dat. (komu, čemu, za koga, za kaj): praetori carmen (besedilo) Ci., Socrati reo orationem Q., carmen, quale componi victoribus solet Q. zmagoslavna pesem, carmen lyrae Pr., carmen celebrandae Metelli memoriae Sen. ph., scaenae (za gledališče) fabulas T.; s praep.: c. artificium de iure belli Ci., volumen de tuenda sanitate Cels., praecepta de liberorum educatione Q., libros de Helvidi ultione Plin. iun.; oratio ad conciliandos plebis animos composita L., c. carmen ad lyram Q.; libri, quos pro te et in illum composuisti Plin. iun.; Kako? c. exordium nimium apparate Corn., c. bene, male Q., aliquid Latine Suet.; verba Aeschyleo cothurno Pr. v Ajshilovem koturnu = v resnem slogu, fortia virorum illustrium facta heroicis composita versibus Amm.; carmina in hunc operis morem c. H., composita in magnificentiam oratio T. v visokem slogu.
    b) skupno kaj določiti (določati), (za)snovati, dogovoriti (dogovarjati) se, domeniti se o čem, zastran česa: res composita est Ter., ita compositis rebus S., dies composita rei gerendae L., composito iam ante consilio L., ictum iam foedus et omnes compositae leges V. in vse določbe so dogovorjene, compositā horā H. ob dogovorjeni uri; pogosto slabš. = α) kaj skrivaj določiti, zasnovati: composita est fallacia Pl., c. crimen Ci., composito dolo digrediuntur S., c. crimen et dotum T., proditionem, seditionem T., ubi locus veneficii tempusque composita sint T., c. fabulam Volsci belli L., blandaque compositis abdere verba notis Tib.; z osebnim obj.: napelj(ev)ati koga (h kakemu zločinu): aliquem pretio S. fr. β) (tudi o posamezniku) izmisliti (izmišljati), (za)snovati, hinavčiti, hliniti: tu istuc hodie malo tuo compositis mendaciis advenisti Pl., composita dicta e pectore evolvunt suo Acc. ap. Non., non bene mendaci risus componitur ore Tib., c. insidias alicui Tib. ali in aliquem Pr. ali inter se T., verba et fraudes Pr., adulationem Cu.; tudi: v govoru kazati kaj drugače, npr. večje ali slabše kakor je v resnici, potvarjati: aliquid in maius, in deterius c. S. tr. — V pomenu dogovoriti se se glag. veže: s praep.: c. societatem praedarum cum latronibus S. fr., ut domi compositum cum Marcio erat L., c. res inter se S., compositis inter se insidiis S.; s finalnim stavkom: Pl., ita causa componitur, ut item palaestritae Bidini peterent Ci., compositum inter ipsos, ut Latiaris … strueret dolum T.; z inf.: componunt Florus Belgas, Sacrovir … Gallos concire T.; z odvisnim vprašanjem: cum summa concordia, quos dimitterent quosque retinerent milites, composuerunt L. Od tod kot adv. pt. pf. v abs. abl. compositō po dogovoru, kakor je bilo dogovorjeno: Ter., N., V.; tako tudi ex compositō: S. fr., L., Cu., T., Suet. ali dē compositō: Ap.

    B.

    1. uravnati, poravna(va)ti, v red spraviti (spravljati), urediti, prirediti (prirejati), (o laseh) počesati, (raz)česati (si): Lamp., Hier., togam H., Q. poravnati, lepo nabrati, se componere O., Plin. iun. (met.) = obleko si poravna(va)ti, torum bene c. O. lepo urediti, pulvinum facili manu O., capillum satis commode Pl., composito et delibuto capillo Ci., compositis crinibus V., c. comas O.; pren. c. vultum (vultūs) obraz kazati: voltūs componere famae Tib.; vultum componere resni, črnogledi obraz kazati: Plin. iun., vultum … componens ad speculum in omnem terrorem Suet. ali miren in brezbrižen obraz kazati, hliniti miroljubnost: Q., Plin. iun. ali (v pl.) prijazen obraz kazati: iam libet … componere vultūs O.

    2. occ.
    a) uravna(va)ti = v pravo lego (smer, stanje) spraviti (spravljati): diductis aedificia angulis vidimus moveri iterumque componi Sen. ph. in da s tem dobe spet prejšnji položaj, ad ictum … gladii compositā cervice Sen. ph. s tilnikom, uravnanim za …; poseb. uravna(va)ti medic.: c. iugulum, ossa Cels., si (infans in utero) forte aliter compositus est Cels. če ima drugačno lego, ore stamina c. Cael.
    b) uravna(va)ti = oblikovati, tvoriti, pripraviti, napraviti (napravljati): linamentum in modum collyrii Cels., circuli compositi ad imaginem … vertebrarum Cels. c. utramque manum ad modum aliquid portantium Q., eodem modo compositum aliquid ex penicillo Cels., cubiculum in ambitionem compositum Sen. ph. opremljena za poveličevanje.
    c) voj. čete urediti (urejati), razporediti (razporejati), v red spraviti (spravljati), namestiti (nameščati), razpostaviti (razpostavljati), razvrstiti (razvrščati): c. cohortes, subsidia S. fr., insidias T., Iust., Eutr. zasedo nastaviti, exercitum in hibernaculis S. zbrati, legionem pro ripa T., sua quemque apud signa T., classiarios in numeros legionis T., numero compositi (equites) in turmas V. ali eques compositus per turmas T. nameščeni po eskadronih, agmen ad iter magis quam ad pugnam compositum L., c. exercitum viae (dat.) pariter et pugnae T., compositi firmis ordinibus T. v strnjenih vrstah, compositi hostium ordines T. stisnjene vrste, iam acie compositi T. v bojno vrsto postavljeni, Frisios, Batavos propriis cuneis c. T. v poseb. klinasto bojno vrsto postaviti; c. se ad confligendum Sis. ap. Non.
    č) ret. besede primerno postaviti (postavljati), razporediti (razporejati), razvrstiti (razvrščati): quam lepide lexeis compostae (gl. opombo) ut tesserulae Luc. ap. Ci., verba componere et quasi coagmentare Ci., componere et struere verba Ci.
    d) pesn. k počitku položiti (polagati), zlekniti se: aulaeis iam se regina superbis aureā composuit spondā V., ubi iam thalamis se composuere V. ko so polegle, vix passus defessa senem componere membra V., bene compositus somno vinoque O., quiete compositi Q.; pren.: diem componet vesper V. bo končal, se componere in villa Plin. iun. iti na pristavo v pokoj; poseb. mrliča položiti na oder: peream, precor, ante toroque mortua componar O., componi in lecto Sen. ph. ali lecto Pers.; od tod evfem. = pokopati, zagrebsti: Tib., componi tumulo eodem O., compositus prope cineres cognatos Cat., sunt tibi cognati? haud mihi quisquam; omnes composui H., placidā compostus (gl. opombo) pace quiescit V. počiva mirno v grobu, iunctos nos arena componet Petr., c. Pisonem T.

    3. pomiriti (pomirjati), (po)tešiti, upokojiti: motos componere fluctus V., mare compositum est O. (prim.: Bohinjsko jezero stoji pokojno, F. Prešeren); c. res Cu., turbatas seditione res L., res Germanicas Suet., controversias regum C., negotium S.; pren.: c. lites V., bellum S., V. končati, discordias T., rebelles barbarorum animos pace T., plura moderatione magis quam vi T.; brezos.: summam fuisse voluntatem, ut componeretur C. da bi se poravnal prepir, fieri non potuit, ut componeretur Ci. da bi zavladal mir; occ. (o deželah, narodih idr.): c. Armeniam T., compositi T. umirjeni, pokorjeni; (o osebah ali njihovem duhu): amicos aversos c. H. spraviti, (via) composito Scirone patet O., Vitellianos ad modestiam c. T. do pohlevnosti pomiriti, animum, mentem Cels.

    4. urediti, odrediti, prirediti (prirejati), pripraviti (pripravljati): sponte mea componere curas V. zadeve urediti, ex sententia omnibus rebus paratis compositisque S., ego itinera sic composueram, ut Nonis Quinctilibus Puteolis essem Ci. ep. sem bil tako uravnal, quod adest, memento componere aequas H. uredi si ravnodušno, kar je tukaj = uživaj trenutek. Namen se izraža z ad ali in in acc.: auspicia ad utilitatem rei publicae composita Ci. za blaginjo države prirejeni, veste servili in dissimulationem sui compositus T. v suženjski preobleki (da ga ne bi prepoznali); med.: cunctis in tristitiam compositis T. na videz žalostni, tako tudi: compositus in reverentiam T. (prim. compositus 3. c) β)). — Od tod adj. pt. pf. compositus 3, adv.

    1. sestavljen, zložèn: (oratio) non continua, sed composita Q.

    2.
    a) dobro urejen: nihil videtur … magis compositum Ter., c. gradūs V., incessus tute compositus Petr. umirjena hoja, composite ambulare Col. umirjeno korakati, composite sedere Sen. ph. pravilno se držati, composite indutum et amictum esse Gell.
    b) (o govoru) dobro urejen = pravilno (po pravilih umetnosti, umetelno) sestavljen: oratio ali dicendi genus Ci., non sunt composita verba mea S., in his quoque erunt eadem aliqua, omnia vero compositiora Q., composite et apte dicere, composite eloqui Ci.; (o govorniku) umirjeno govoreč, umirjen: orator c. Q., fiunt pro compositis exsultantes Q.
    c) v red spravljen, urejen, uravnan, pravilen: capillus H., O. počesani lasje, res publica Ci., T. ali civitas T., Fl. dobro urejena država (državna uprava); subst. composita -ōrum, n urejeno stanje, državni red: pax et composita S., movet composita S., composita turbare T.; (o osebah) urejen, določenih pravil: compositum ordinatumque fore talem virum Sen. ph.

    3. occ.
    a) ustvarjen, oblikovan: equus bene naturā compositus Corn., quae (litterulae tuae) solent compositissimae … esse Ci. ep. prav lični.
    b) voj. (dobro) urejen, uravnan: exercitus S., composito agmine legiones ducere L. ali composito agmine ire Cu. ali composito agmine incedere T. v strnjenih vrstah, acrior impetu quam compositior ordine ullo pugna fuit L.
    c) „prirejen“ za kaj = α) pripravljen, pripraven, narejen za kaj, izurjen v čem: perficiam, ut nemo umquam … compositior ad iudicium venisse videatur Ci., arte quadam in ostentationem (virtutis) compositus L., pedes ad gressum compositi Col., Titus naturā atque arte compositus alliciendis etiam Muciani moribus (dat.) T. β) (s stranskim pomenom finalnosti) na videz (kažoč) kaj: in adulationem compositus Cu. s priliznjenim obrazom, in maestitiam c. T. z žalostnim obrazom, in securitatem c. T. kakor da se čuti varnega, in obsequium c. T.
    č) izmišljen, (pri)hlinjen, nepristen, navidezen: quae ficta atque composita videri volunt Q., haec fabulosa atque composita videntur T., indignatio c. T. hlinjena ogorčenost, litteras compositas pro veris legebat Gell., dolo composito Eutr. pod zvito izmišljeno pretvezo.

    4. pomirjen, miren, pohleven, hladnokrven, nestrasten, ravnodušen: c. ac probus vultus Sen. ph., vultu composito T., Plin. iun. ali compositus ore T. z navidezno mirnim obrazom, vir aetate composita T., c. mens Sen. ph., actio, affectūs mites atque compositi Q., compositius cuncta quam festinantius agere T.

    Opomba: Nenavaden pf. composīvēre: T. (Annal. IV, 32; tudi conposuere). — Kontr. pt. pf. compostus: Luc. ap. Ci., Varro Atacinus ap. Sen. rh. in Sen. ph., Lucr., V.
  • concilium -iī, n

    1. sklic(anje); met. sklican zbor, shod, sestanek: videre ambas si in uno miles concilio volet Pl. obe na enem kraju, in pastorum concilium se recipere Ci., c. advocare Ci., convocare C., vocare ali cogere V., dimittere Ci., C., seclusum a concilio deorum Ci., in illud divinum animorum concilium coetumque proficisci Ci., c. amicorum N., ibi concilium populi habere N., quod earum (Camenarum) ibi concilia cum coniuge sua Egeria essent L., mortalium concilium adire Cu., c. totius Graeciae Cu. srečanje cele Grčije (na istmijskih igrah).

    2. occ.
    a) zbor, zborovanje, shod v kak poseben namen: nullum futurum fuisse Romae nisi publicum concilium L., tribuni plebi concilium edicunt L. napovedo ljudski zbor (comitia tributa) = c. plebis L.; c. populi L. narodni zbor (comitia centuriata), quominus concilium (sc. populi) advocares legemque ferres Ci.; patres ex concilio submovere ali patrum sanctum c. H. senat. Tudi zbor zunaj Rima, poseb. v provincah zvezni, deželni zbor, svèt, tudi narok, dan: concilium Lutetiam Parisiorum transtulit C. je premestil, in communi Belgarum concilio C., c. Latinorum advocare L., c. Achaicum L. ahajska zveza, concilium dare (praebere) legatis L. narok (dan) razpisati.
    b) pesn. vez, zveza, združitev: hoc mihi concilium tecum manebit O. tako hočem s teboj združen ostati, c. rerum Lucr.; poseb. telesna združitev, spolni odnos: concilio genitali arceri Lucr., concilia corporalia Arn.; od tod met. spodbujevalka (kaka rastl.) spolnega nagona, afrodiziak: Plin. (o rastl. [ias(i)ōnē, iasinē] morda družabnica, ker raste v skupinah).
  • condiciō -ōnis, f (condīcere)

    I.

    1. dogovor, pogodba, poravnava: armis condicione positis Ci., de ponendis per condicionem armis agitare T., condicionibus discordiae sedatae sunt L., pacem cum eo condicionibus fecerunt L., posse condicionibus bellum poni S. s poravnavo, z mirovno pogodbo, per condiciones ad supplicium tradi S. na podlagi mirovne pogodbe.

    2. sinekdoha pogoj, predlog, nasvet, ponudba, zahteva: condiciones tortae Pl. zviti pogoji, condiciones pacis L. mirovni pogoji, duas condiciones ponere L., condicionem accipere C., recusare Ci., non respuit condicionem C., condicionem aspernari N., manere in condicione Ci., deditionis nulla est condicio C. pod nobenim pogojem, non aliā condicione C. v noben drug namen, condiciones pacis non convenerunt N. niso se pogodili o miru, ferre condiciones aequissimas Ci. postaviti zelo ugodne pogoje, statuere condiciones S.; pogosto abl.: his condicionibus compositā pace L., pacem fecit his condicionibus N. pod temi pogoji, gaudentem … Attalicis condicionibus numquam dimoveas H. s ponudbami, kakršne so bile Atalove; pogosto s finalnim stavkom: ea condicione eas res gesseram, ut … deberent Ci., ea condicione, ne quid postea scriberet Ci. Šele po Avgustu se dobi sub condicione pod pogojem: accipe sub certa condicione preces O., sub condicione, ut … Ph., sub ea condicione, ne … Plin. iun., sub condicione, si … Suet.

    3. occ.
    a) ženitna ponudba, ženitna priložnost, ženitev, met. tudi nevesta: Sen. ph., Mart., Plin. iun., tu condicionem hanc accipe Pl., sibi condicionem filiae quaerendum esse L. da je treba iskati moža za hčer, c. uxoria Ci. ženitev, condicionem ferre Ter., Suet. ženitno ponudbo postaviti, Octaviam condicionem ei detulit T. Oktavijo mu je ponudil v zakon, offecit, ut M. Vipsanius Agrippa, … cum nullius condicionis non haberet potestatem, … eius deligeret affinitatem N. čeprav je mogel snubiti, kjer koli je hotel.
    b) evfem. ljubezenska ponudba, priložnost za ljubimkanje, ljubezensko razmerje, ljubimkanje: condicionem accipere Pl., Ter., hinc cotidie condiciones legas Ci., quaerere condiciones per amicos Suet. —

    II.

    1. stan, stanje, položaj: est autem infima condicio et fortuna servorum Ci., hic primus condicionem amicitiae commutare ausus est Ci., meliore et honestiore condicione est, quam qua ipse vult Ci., c. vitae Ci., C., c. haec vivendi H. potek življenja.

    2. položaj, razmere, stanje, usoda: quae est ista condicio Siciliae? Ci., o condiciones miseras administrandarum provinciarum Ci., c. imperii et status provinciae Ci., par iuris libertatisque condicio C. enak pravni položaj, c. servitutis Ci., nascendi Ci. usoda rojstva, vel temporum vel locorum Q.

    3. razmere, odnos, okoliščine: bona condicione confligere C. ob ugodnih okoliščinah, condicione aequa pugnare C., ad iniquam pugnandi condicionem adduci C. podati se v boj v neugodnih okoliščinah, tali condicione propositā C. v takih razmerah; c. agri Ci. ali loci O. kakovost, praedia optimā condicione Ci. v najboljšem stanju.
  • coniūrātiō -ōnis, f (coniūrāre)

    I. skupno priseganje, skupna prisega: adversarios coniuratione confirmat N. z vzajemno prisego, coniuratio fit in tumultu, quando urbis periculum singulos iurare non patitur Serv. —

    II. met.

    1. pod prisego sklenjena z(a)veza v kak namen: quae haec est coniuratio (mulierum) Ter., c. urbana Plin. iun. meščanska stranka; is (Orgetorix) … coniurationem nobilitatis fecit C., principum … coniurationem de bello … factam L., c. Acarnanica L.

    2. occ. zarota, naklep, naplet, kovarstvo: c. Catilinae S., servorum L., vindex coniurationis Ci. ep., auctores coniurationis Vell., conscius coniurationis S., in coniuratione esse S. soudeležen v zaroti biti, sozarotnik biti, extra coniurationem esse S. ne udeležiti se zarote, coniurationem facere contra Caesarem Hirt., c. contra rem publicam facta est Ci., coniurationem aperire, patefacere S., mea virtute perditorum hominum coniurationem patefactam esse Ci., c. coepta simul et aucta T., manifestus coniurationis T., coniurationem prodere alicui T., coniurationem detegere Suet., quod nefas … ad coniurationem pertinere existimabatur N., c. nefanda in omne facinus L., coniuratio deserendae Italiae ad Cannas facta L., convicti adversum se coniurationis Eutr.

    3. met. (so)zarotniki, zbor („klub“) zarotnikov, zarotniška drhal: hac in coniuratione quid tam coniunctum, quam ille cum Catilina? Ci., nemo est extra istam coniurationem perditorum hominum Ci., princeps (principes S.) coniurationis Ci., capita (caput Cu.) coniurationis L., Cethegus aliique ex coniuratione S., si c. valuisset S.
  • coniūrō -āre -āvī -ātum

    I.

    1. skupaj (z drugim, z drugimi) priseči (prisegati): quae iurat mens est, nil coniuravimus illā O.

    2. voj. (skupaj) na zastavo priseči (prisegati), prisego da(ja)ti: ut omnes Italiae iuniores coniurarent Ci.; od tod pt. pf. masc.: ut consul, quos coniuratos haberet, dimitteret L. na zastavo zaprisežene = vso sklicano vojsko.

    — II.

    1. v kak namen s prisego zavez(ov)ati se, zapriseči (zaprisegati) se k čemu, zarotiti se: barbari coniurare … coeperunt C., simul omne tumultu coniurat trepido Latium V.; cum tota Italia c. pro partibus alicuius Suet.; c. in (zoper) Troiam Mel., si ab omnibus in (k) legem dei coniuraretur Lact. ko bi se vsi iskreno zavezali, da se bodo držali božje zapovedi; z ACI fut.: per suos principes inter se coniurant nihil nisi communi consilio acturos C., pedites coniurabant sese non abituros esse L.; s finalnim stavkom: inter nos coniuravimus, … neuter stupri causā caput limaret Pl., equites Romanos coniurasse omnes, ut transitionem facerent Auct. b. Hisp.; pesn. pren.: alterius sic altera poscit opem res et coniurat amice H. se prijateljsko ujema, arena coniurans Cl.

    2. occ. v zle namene zarotiti se, skleniti (sklepati) tajno zvezo: me scito tantum habere aeris alieni, ut cupiam coniurare Ci. ep., coniurasse supra septem milia virorum ac mulierum L.; principes inter se coniurant S., servos Milonis se interficiendo Pompeio coniurasse Ci., ii, quibuscum coniurasti Ci. tvoji sozarotniki, Catilina contra rem publicam coniuravit Ci., c. adversus rem publicam, adversus patriam L., adversus cives suos patriamque Lact., in Philippi caedem Cu., in mortem patris Q., cum aliquo ad delendam patriam Eutr.; brezos.: spes Campanae defectionis, in quam coniuratum est L., nondum sic contra virtutes coniurabitur Sen. ph., coniuratum est in eum (Caesarem) a sexaginta … senatoribus equitibusque Romanis Eutr.; z inf.: coniuravere nobilissumi cives patriam incendere S., haec (tecta) … omnia incendere centum septuaginta Campani … coniuraverunt L.; s finalnim stavkom: servitia urbem et incenderent … coniurarunt L.; z odvisnim vprašanjem: qui coierint coniurarintve, quo stuprum flagitiumve inferretur L. — Od tod pt. pf. coniurātus 3

    1. s prisego zavezan, zavezen, zaprisežen: coniuratae mille rates V. ladjevje zaveznih Grkov, c. Hister V., c. agmina O., coniurati veniunt ad classem venti Cl.; pesn. z inf.: Graecia …, coniurata tuas rumpere nuptias H.

    2. zarotivši se (= potem ko se je kdo zarotil, zavezal): exsules, testes c. Ci., homines coniuratos deduci a Catilina sciebam Ci., in proditionem urbium suarum coniurati L. da izdajo svoja mesta, tum partu Terra … creat … coniuratos caelum rescindere fratres V.; pesn.: arma coniurata O. orožje zarotnikov. Pogosto subst. coniurātus -ī, m zarotnik; residebit in re publica reliqua coniuratorum manus Ci., cum consul bellum gesserim cum coniuratis Ci., de omnibus coniuratis decernere S., consilia coniuratorum detegere Suet., duos de coniuratis interficere Iust.
  • cōnsurgō -ere -surrēxī -surrēctum (decomp.)

    1. hkrati (obenem) vzdigniti (vzdigovati) se, skupno vsta(ja)ti: cur non in media oratione consurgitis atque disceditis? Ci., consurrexisse (namreč iz spoštovanja) omnes illi discuntur et senem sessem recepisse Ci., senatum … in Capitolio cenantem consurrexisse et petisse, ut … L., paulisper addubitavit, an consurgendi iam triariis tempus esset L. (o klečečih, čepečih vojakih), consolatus (ad terram proiectos) consurgere iussit C., subito illi ex insidiis consurrexerunt C., consurgunt Teucri V., socii consurgere tonsis (na veslanje) V., consurgite, iuvenes! Cat., inde graves multi nequeunt consurgere O., c. (namreč v senatu) ad censendum, in venerationem alicuius Plin. iun.; (o mrtvih): medio visi consurgere campo … manes Lucan.; v pass. brezos.: honorifice sane consurgitur Ci., subiti ex insidiis consurgitur L., in plausus consurrectum est Ph.; consurgitur ex consilio C. vstanejo in odidejo z zborovanja.

    2. z oslabljenim pomenom predloga (o posamezniku): vzdigniti (vzdigovati) se, vsta(ja)ti: consurrexit consul L., consurgit P. Scaptius de plebe et … inquit … L., semilacerque toro (abl.) temptat c. O. z ležišča vstati, tum quasi vacillans consurgit (aeger) Lucr., c. stratis Sil., consurgens e convivio Caesaris T., solitus … calore demum provectus consurgere ac perorare Suet.; brezos.: leniter est consurgendum (oratori) Q.; occ. (po)vzpeti se, vzdigniti se pokonci: sublatum alte consurgit in ensem V. vzdigne se pokonci in zamahne z mečem.

    3. pren.
    a) (v kak namen) vzdigniti (vzdigovati) se, vsta(ja)ti, (po)vzpe(nja)ti se na kaj, do česa, stremeti za čim; večinoma z označeno smerjo: Lucan., Fl., c. magno tumultu ad bellum L., in arma (na boj) V., donec a tergo vires consurgerent T., c. in iras truces Val. Fl., in nostri curam tuendi O., ad novas res Suet., in aemulationem Iust., ad gloriam L., ad summam dignitatem Val. Max.; pesn.: Maeonio consurgere carmine O. vznesti se v … pesmi.
    b) (o stvareh in abstr.) vzdigniti (vzdigovati) se, dvigati se, vsta(ja)ti, kvišku kipeti, kvišku moleti, kvišku štrleti: T., Plin. iun. idr., terno consurgunt ordine remi V. v trojnih vrstah se dvigajo vesla, Padi ripis consurgunt geminae quercus V. molita skupno kvišku, non presso tellus consurgit aratro Tib. se ne dviga v brazde, cautes ut gradus subinde consurgunt Mel. Izhodišče z adv.: unde consurgeret aër Lucr.; s samim abl.: mare imo consurgit ad aethera fundo V., scandentis Asisi consurgit vertice murus Pr., moenia pulchrioribus operibus consurgunt Val. Max., villa leniter et sensim clivo fallente consurgit Plin. ep.; s praep. z abl.: vespere ab atro consurgunt venti V., namque (ventos) … videmus … e terra consurgere Plin. Redk. in le pesn. in poklas. o abstr. nasta(ja)ti, vne(ma)ti se ipd.: O., Cod. Th., subitoque novum consurgere bellum (sc. fecerat) V., bellum in media pace consurgit Sen. ph., debet docere comoedus, quā concitatione consurgat Q., fama consurgit Val. Fl.
  • convertō, st.lat. convortō, -ere -vertī (-vortī) -versum (-vorsum)

    I. (o množinskih in kolekt. pojmih)

    1. skupno (hkrati) obrniti (obračati), okreniti (okretati), (za)sukati, med. obrniti (obračati) se: rursusque vocati convertēre vias V. so hkrati krenili, c. crines calamistro Petr. kodrati, conversis habenis Sil.; conversi oculos inter se oraque tenebant V., resupini atque conversi (delphini) Plin., in delubris deûm sua sponte conversa signa Val. Max.; pogosto voj.: conversae ruunt acies V. druga proti drugi obrnjene, signa convertere Ci., C., L. (v posameznih oddelkih) hkrati obrniti se (z vojnimi znamenji), conversis signis retro in urbem reditur L., Romani conversa signa bipartito intulerunt C. Rimljani so naredili obrat in z dveh strani (v dveh oddelkih) udarili na sovražnika, signa ad hostem converti iubet C. vojna znamenja proti sovražniku obrniti = s čelom se postaviti proti sovražniku, nostri rursus conversi C. zopet obrnjeni proti sovražniku, convertere terga ali convertere se C. (z)bežati, v beg se spustiti, c. aciem L. ali paucos nostros c. et insequi Hirt. v beg pognati, cum hostium acies a sinistro cornu (na levem krilu) pulsa atque in fugam conversa esset C., conversae (sc. in fugam) cohortes sunt Vell.; convertere exercitum Gell. vojsko na vojaških vajah premikati; z označeno smerjo: duo tigna contra vim fluminis conversa C., omnem materiam conversam ad hostem collocabat C., convertere copias omnes ad legiones C., ad hunc se a Pulione omnis multitudo convertit C., c. colla ad freta O., naves in eam partem C., hostem a vobis in nos Cu., omnis vis Romana Veios conversa est L. se je skupno obrnila proti Vejem, non conversa domum (proti domu) pigeat dare lintea H.; occ. (ret.) besede predevati, prestavljati: non modo mutare quaedam verba, sed extendere, corripere, convertere, dividere cogitur (poësis) Q.

    2. occ. (geogr.): stabula ad mediam conversa diem V. vse skupaj obrnjene proti jugu, conversis inter se pedibus stare Plin. biti si protinožci.

    3. pren.
    a) skupno (hkrati) obrniti (obračati) kaj k (proti) čemu, na kaj, naravna(va)ti, nameriti (namerjati), napelja(va)ti, usmeriti (usmerjati) kaj na koga, na kaj, kam; α) pri množinskih pojmih: c. in se unum omnium vires L., di (vsi bogovi) omen in ipsum convertant V., in me convertite ferrum V. namerite name, omnes convertēre oculos Itali V. vsi Itali so svoje oči tja obrnili, illi ad surgentem conversi lumina (grški acc.) solem V., ut (oculi) aspectum quo vellent converterent Ci., video in me omnium vestrum ora atque oculos esse conversos Ci., illud intellego omnium ora in me convorsa esse S., c. ad tribunum militum centurionesque ora C. (o vojakih), c. finitimis ad se gentibus ora Lucr., omnium oculos ad (in) se N., Cu. nase obračati, omnium oculos animosque in semet Cu., animos ad agrum colendum L. pozornost obračati na … , cogitationes in aliquam rem Cu., omnium mentes in se Fl.; c. ad equestrem ordinem … easdem vitae condiciones Ci. prenesti na … , fama huius modicae rei … convertit ad Masinissam Numidas L. je naklonil Mazinisi vse Numidijce; brez ad (in) aliquid: sive elephas albus volgi converteret ora H., c. oculos hominum (sc. in se) L., hominum oculos fulgore purpureae abollae Suet., v istem pomenu tudi c. aliquem (= alicuius oculos in se): convertit omnes substratus Numida mortuo superincubanti Romano L.; act. refl. (= se convertere): sine advocatis … in amicitiam atque in gratiam convortimus Pl., ceteri ad sapientiora convertēre T. β) pri kolekt. pojmih: c. omnem exercitum in se L. ali totum terrarum orbem in se V., Vell. pozornost vse vojske (vsega sveta) nase obrniti (obračati); tako tudi brez in se: Rhodiorum maxime legati civitatem converterunt L.; refl.: cum … videretur … tota civitas se ad eos convertisse N. da se jim je vdala; med.: omni civitate in eam curam conversā L., ad haec consultanda a vi atque armis converti L. (o ljudstvu), cuncta ad victoris opes conversa T. je pripadlo; act. z refl. pomenom: non dubito, quin omnis ad te conversura fuerit multitudo Ci. da bi se ti vdala vsa množica; occ. obrniti (obračati) kaj v kak namen, uporabiti (uporabljati) kaj za (v) kaj: c. in suam rem aliena Ci., omnia in bellum consilia Cu., tempora ad quietem … data in acerrimum laborem Q., c. ad continendas custodias plures commilitones Traian. ap. Plin.
    b) spreobrniti (spreobračati), spremeniti (spreminjati), pretvoriti (pretvarjati), preobraziti (preobražati), predrugačiti, (srce ali duha) kloniti (klanjati); med. in refl. spremeniti (spreminjati) se, zameniti (zamenjati) se, pretvoriti (pretvarjati) se, sprevreči (sprevračati) se v kaj: c. praemia Metelli in pestem S., classem (= naves) in Nymphas V., terras in freti formam O., castra castris C. tabor za taborom menjavati, c. animos mentesque Ci. srca in mišljenje vseh spremeniti, nova religio iurandi mentes militum convertit C., quo gemitu conversi animi V., conversa numina sentis V. da so se spremenila; cavendum, ne in inimicitias amicitiae se convertant Ci.; z grškim acc.: conversi animum vultumque T. vsi skupaj spremenjeni v duhu in na licu; act. z refl. pomenom: nec in falsum e vero praeterita possunt convertere Ci.

    II. (o edninskih pojmih)

    1. obrniti (obračati), okreniti (okretati): proximus lictor … converso bacillo oculos misero tundere vehementissime coepit Ci., palam anuli ad palmam (proti dlani) c. Ci., c. cuspidem Cu., manum Q., boum vox Herculem convertit L. je povzročilo, da se je obrnil (vrnil), c. iter C., Val. Max. obrniti se, toda: c. iter ad provinciam C. ali ad urbem Lucan. obrniti se in hiteti v … , tako tudi: c. iter ad depopulandam Acarnaniam L., in (pren.): si L. Catilina … ex hoc cursu sceleris ac belli iter ad fugam atque in exilium converterit Ci.; cunctaeque volucres convertunt clamore fugam V. se na begu obrnejo, ustavijo beg, portam vi multā converso cardine torquet V., equo converso C. obrnivši konja, convertitur humus Col.; pren.: c. aculeum testimonii sui Ci. ali argumentum Gell. zasukati in na drugo stran obrniti; pesn. z dat.: luna potest … id lumen convertere nobis (proti nam) Lucr.; refl. in med. obrniti (obračati) se, okreniti (okretati) se, kreniti: se c. Kom., Plin. iun., Suet., se c. in porticu Ci., hinc se in Asiam c. Ci., subito se c. ad Cassium in Thessaliam C., in Phrygiam se convertit N. obrnil se je in šel (krenil je) v Frigijo, simulacrum Victoriae se ad valvas templi convertit C., convortere se ali convorti domum Kom., caeli conversa per auras … adfatur V. vzpne se … in reče, si facile convertitur (aeger) Cels., omnis Volscorum in se conversus impetus Val. Max.; act. z refl. pomenom: convortit cum paucis ad equites, convortit cum omni multitudine in regnum suum S.

    2. occ.
    a) kaj skrivaj kam obrniti = kaj izmakniti in kam odnesti: pecuniam publicam domum suam Ci.
    b) (o gradnji vodovodov ipd.) kam napelja(va)ti: inchoabat piscinam a Miseno ad Avernum lacum, quo quidquid totis Baiis calidarum esset converteretur Suet., ut ex totis regionibus in quam (regionem) necessitas incubuerit converti possit praesidium aquarum abundantius Front.
    c) se convertere ali samo convertere ali converti ad aliquem v (raz)govoru obrniti se proti komu, do koga, na koga: Cels., Val. Max., Plin. iun., rursus ad illum te converte et quaere Ci., ad eum convertit et … inquit Gell., ad eum conversus quaerebat L.
    č) refl. in med. (za)vrteti se, sukati se (v krogu), krožiti: ter se convertit O., quae (terra) cum circum axem se summā celeritate convertat et contorqueat Ci., in infimo orbe luna … convertitur Ci.
    d) med. converti ali conversum esse z ad ali in z acc. (geogr.) obračati se, obrnjen biti, raztezati se, stati (ležati) proti čemu: spelunca conversa ad aquilonem Ci., alter conversus in contrariam partem erat vallus C., inde ad meridiem iter convertitur usque ad Megaram, Pyrenaeus in terras fronte conversus Mel.

    3. pren.
    a) obrniti (obračati) kaj proti (k) čemu, na kaj, naravna(va)ti, usmeriti (usmerjati) kaj na koga, na kaj: ad te mihi convertenda omnis oratio est Ci., omnem orationem … converti ad increpandam Caepionis fugam, in deplorandum interitum exercitus Ci., c. orationem ad Aeschinem Q., Iovem … precatus sum, ut, si quid adversi populo Romano immineret, totum in domum meam converteretur Val. Max. da naj se zvrne na … , omnis est risus in iudicem conversus Ci.; c. animum (pozornost) ad urbana negotia, animum ad publicam a privata curam, suis studiis animum adulescentis in se L.; refl. in med.: c. se ad philosophos Ci. ali c. se ad otium pacemque Ci. ep. vda(ja)ti se (komu, čemu), totum se ad alicuius voluntatem nutumque c. Ci. povsem ravnati se po (čem), animus eius, qui ad alterius non modo sensum ac voluntatem, sed etiam vultum atque nutum convertitur Ci. ki se ravna, quo facilius virginum mulierumque mens a libidine ad pudicitiam converteretur Val. Max. da bi se … obrnilo od … k … , convertere ad nostros (amicos) Plin. iun. obrni se zdaj k … , ozri (oziraj) se zdaj (pri napredovanju v službah) na najine prijatelje; act. refl.: Mithridates ad Eunonem convertit T. se je obrnil na Evnona, cuncta temptanti promptissimum visum ad uxorem eius Liviam convertere T. obrniti se do Livije, zateči se k Liviji; occ. obrniti (obračati) kaj v kak namen, uporabiti (uporabljati) kaj za (v) kaj: rationem in fraudem, omne studium curamque ad hanc scribendi operam Ci., omne ingenium ac studium suum ad causas agendas T., reditum in Domitiani loculos Front., pecuniam ad usus suos Dig.
    b) spreobrniti (spreobračati), spremeniti (spreminjati), pretvoriti (pretvarjati), preobraziti (preobražati); refl. in med. (pass.) spremeniti (spreminjati) se, zameniti (zamenjati) se, pretvoriti (pretvarjati) se, sprevreči (sprevračati) se v kaj: Fr., Aus., si quid per iocum dixi, nolito in serium convertere Pl., nolite fortunam convertere in culpam Ci. v krivdo šteti, c. rem publicam Ci. prekucniti, zmesti, v nered spraviti, quod ad perniciem suam fuerat cogitatum, id ad salutem convertit N., pallor convertit partem coloris in herbas exsangues O., venena maga … valent convertere humanam vicem H., c. omne beneficium in iniuriam Sen. ph., hunc ordinem Q., in bovem Io, Inachi filiam Lact.; c. se in hominem Ter. (o božanstvu), non posse iam ad salutem converti hoc malum Ter., c. se ex homine in beluam Ci., Hecubam … putant propter animi acerbitatem … in canem esse conversam Ci. (prim.: figura canis, in quam Hecuba conversa traditur Mel.), quod crimen esse voluisti, id totum vides in laudem conversum esse Ci., conversa subito fortuna est N. kolo sreče se je … obrnilo, ubi imperium se in dominationem convertit S., in faciem aurique conversa soror V., converso in pretium deo H. ko se je bog spremenil v zlato, convertor subitam in iram O. spremenim se … v jezo, tellus induit ignotas hominum conversa figuras O., hominum simulacra ferarumque in silicem ex ipsis visā conversa Medusā O., mater in ursae speciem conversa Hyg., mugitu bovis in sermonem humanum converso Val. Max., metu in venerationem converso Cu.; medic.: si antequam tumor discutiatur in supurationem convertitur Col. se zagnoji; act. refl.: sed hoc vitium huic in bonum convertebat Ci. se mu je sprevračala v srečo, nae ista vobis mansuetudo et misericordia … in miseriam convortet S.; occ. α) ret. umetniško spremeniti (spreminjati), pretvoriti (pretvarjati): conversa oratio atque mutata Ci., convertendi genus Ci. β) gram. conversi casus (= casus obliqui) sklanjane imenske oblike, odvisni skloni: Ci. (De nat. deor. II, 24, 63). γ) preložiti (prelagati), prevesti (prevajati) iz jezika v jezik: aliqua de Graecis, librum e Graeco in Latinum, orationes e Graeco Ci., converti ex Atticis duorum eloquentissimorum nobilissimas orationes Ci., utar … carminibus Arati eis, quae a te admodum adulescentulo conversa ita me delectant, quia Latina sunt Ci., Electra (Sophoclis) male conversa Ci. — Dep. soobl. convertor, st.lat. convortor, -vertī (-vortī) obrniti (obračati) kam: in fugam se nemo convortitur Pl.
  • dēdicō -āre -āvī -ātum

    I.

    1. dokazujoč na znanje da(ja)ti, izprič(ev)ati, dokaz(ov)ati, izjaviti (izjavljati): naturam eius Lucr.; z ACI: Vitr., cum te esse Alcmaeonis fratrem factis dedicat Acc. ap. Non., plus in se corporis esse dedicat Lucr., corpus enim per se communīs dedicat esse sensūs Lucr.; fil. prizna(va)ti, potrditi (potrjevati): aliquid Ps.-Ap.; z ACI: dedicat enim virtuti inesse bonitatem Ps.-Ap.

    2. drž.pr. (pri cenzusu) napovedati: Scipio Afr. ap. Gell. (VII, 11, 9), haec praedia (etiam) in censu dedicavisti Ci.

    — II.

    1. obredno posvetiti (posvečevati) kaj, poseb. kakemu božanstvu; abs.: de iure dedicandi disputare Ci., ambulationis postes nemo umquam tenuit in dedicando Ci.; z acc. rei: lucum Ca. ap. Prisc., sacrificia locaque L., simulacrum aut aram Ci.; poleg tega acc. z dat. personae: aedem Concordiae L., Hebro frondes aridas H., aureas cortinas Apollini Suet.; v pass.: aedes Castori et Polluci in foro dedicata Ci., templum sibi dedicari in eo loco iusserit Ci., ara ibi Augusto dedicata est Suet.; tudi z gen.: d. delubrum eius (Homeri) Ci., cum audissent templum Iovis dedicatum Ci., d. aedem Matutae matris L.; occ. z acc. božanstva = s posvetitvijo (svetišča, kipa) božanstvo (po)častiti, posvetiti mu svetišče: Aur., (Fidem, Mentem) in Capitolio dedicatas videmus Ci., dea est abs te dedicata Ci., Iuno regina … quam insigni … celebrique dedicata est die! L., quid dedicatum poscit Apollinem vates? H.; z abl.: te, Concordia, dedicat aede Livia L.

    2. pren.
    a) (poklas.) posvetiti (posvečevati) komu kaj, nameniti (namenjati) komu kaj (klas. inscribere): librum meritis dedicans tuis Ph., hos tibi dedicavi libellos Plin., perfecto … operis tibi dedicati tertio libro Q.
    b) kaj v kak namen posvetiti (posvečevati), nameniti (namenjati) kaj za kaj, določiti, postaviti: equi … memoriae ac nomini dedicans urbem Cu., regio ad populi otium dedicata Sen. ph., libros huic operi d. Q., Parrhasii tabulam in cubiculo d. Suet.
    c) za prvo uporabo posvetiti (posvečevati): domum eius per pontificem Ci., theatrum, thermas Suet., bibliothecam Plin. iun.; podobno: togam in funus filio d. Dig. prvič obleči; od tod
    č) kaj prvič storiti (delati): omnes simul dedicans sensus Tert. (o novorojenčku).
  • dēiciō -ere -iēcī -iectum (dē in iacere)

    I.

    1. (dol) vreči, (dol) metati: pernam et prandium Pl. v lonec vreči, libellos Ci. (s česa) strgati, antemnas C., equo vulnerato deiectus est C., neque eorum (consulum) sortes deiciuntur (sc. in urnam) C., deiectam aerea sortem accepit galea V., cum deiecta in id (v ta namen) sors esset L., d. comam, crines Afr. ap. Non. (z glave) strgati, crinibus deiectis T. z nerodno spuščenimi lasmi, ramenta pellis cervinae deiecta pumice Plin. odrgnjeni, odstranjeni, d. togam Q. (dol) spustiti. Izhodišče s samim abl.: aliquem saxo O., T., aliquem equo L., deici gradibus Aur.; s praep.: aliquem de ponte Ci., aliquem de saxo L., togam de humero ali ab humeris Suet., iugum servile a cervicibus Ci., lecto graviter deici ab alto O. Smer s praep.: librum in mare Ci. ep., conservos in piscinam Ci., e summo … ictos … in Tartara Lucr., fulmen caelo in terras V., securim in caput L., in arma hostis caesim … ensem L., in viam equos L. dol pognati, stipites in cavernas Cu., naves in altum Vop. pognati v globočino = potopiti, saxa alia super alia deiecta Plin. iun.; z dvojnim acc.: Sopatrum de porticu … praecipitem in forum d. Ci. Refl. in med. zagnati (zaganjati) se, strmoglaviti se, (dol) skočiti: se in mare, se de superiore parte aedium N., se de muro, se per munitiones C., in locum deiectus inferiorem C., saxi vertice deicior V.; pren. zagnati (zaganjati) se, spustiti (spuščati) se, (o solzah) udreti se: venti ab … praealtis montibus se deiciunt L., foeda tempestas … caelo deiecta L., deiectae montium iugis procellae Plin., flatūs rursus deiecti Plin., tanta vis aquae se deiecit Plin. (o dežju), amnis deiectus per (čez) scrupulosa Plin., Tanais ex Rhipaeo monte deiectus Mel., deiecta saxis (čez skale) flumina Val. Fl., deiectis lacrimis Pr.

    2. na tla vreči (metati), podreti (podirati), prevrniti (prevračati), rušiti, porušiti: status Ci., L., signa aēnea L., ut … omnes Hermae deicerentur N., d. turrim C., hostium castra L., muri bracchia Iust., muros L., moenia O., arces V., H., alta Ceraunia telo V., arbores L., Vitr. (po)sekati, toda: arbores … vi ventorum deiectae Ulp. (Dig.) podrta; pesn.: vidimus … Tiberim … ire deiectum (sup.) monumenta regis templaque Vestae H.; occ. na tla zvaliti, (do smrti) pobiti: d. Typhoëa O., paucis deiectis C., deiectis circum stipatoribus T., super iuvencum stabat deiectum leo Ph., Thetidi d. iuvencam Val. Fl. za žrtev zaklati, toda: d. animal P. Veg. podreti žival (za operacijo); poseb. lovsko ubiti, ustreliti: feram Cu., Mart., avem ab alto caelo (visoko z neba) V.; pren. (oči) pobesiti (pobešati), povesiti (povešati): d. ocellos O., vultum V., Sen. ph., deiectus in humum vultus O., vultus pudore deiectus Sen. tr., deiecti in terram militum vultus T., deiecto capite Q., id (caput) deiectum semper in terram Plin., deiecto in pectora mento O., euntes deiecta cervice Getae Cl.; pesn. z grškim acc.: deiectus oculos V. s pobešenimi očmi, deiectus vultum Stat. s povešenim obrazom.

    3. (politično) koga izpodriniti, vreči, poraziti: hoc (Critiā) deiecto N., de possessione imperii deiectus L., Pontica signa deiectum meminisse piget Lucan., Artavasdes non sine nostra clade deiectus T.; brahilogija: infra Ventidium deiectus oriens T. poraženi vzhod, ki je prišel pod Ventidija, v pozni lat. poraziti (= ponižati): Eccl.

    II.

    1. odbiti: Anxuris ense sinistram … deiecerat V., uno deiectum comminus ictu … caput V., deiectum ense caput Sil.; occ. (ladje) zanesti; v pass.: tanta tempestas coorta est, ut naves ad inferiorem insulae partem deicerentur C., classis … foedā tempestate vexata ad Balearīs insulas deicitur L., quae (classis Punica) tempestate deiecta ad Baliarīs erat L.; (o ladjah): Menelaus ad terram Libyam deiectus est T.; pren.: in epilogis deiecti sumus Q.

    2. pren. odvrniti (odvračati), odpraviti (odpravljati), odstraniti (odstranjevati): mucrones a iugulis vestris Ci., oculos nusquam a re publica Ci., si tantulum oculos deiecerimus Ci. = če smo le malce manj pazljivi, quantum mali de humana condicione deieceris Ci., d. metum, vitia a se ratione, cruciatum a corpore, aliquem de sententia Ci., philosophos de negotio Petr. od njihovega predmeta odvračati = njihove razprave pobi(ja)ti, Zeno omnia negotia de negotio deiecit Sen. ph. je pobil vse trditve, uxore deiectā (sc. conubio) T. ko je bila odstranjena.

    3. medic.
    a) odvajati, odpraviti (po dristitvi ali bljuvanju): alvum ali alvum superiorem Ca. (gl. alvus), casei, qui facillime deiciantur Varr. ki se jih prav lahko otrebiš; abs. deicere Cels. dristiti.
    b) vsrkavati da(ja)ti: per nares d. P. Veg.

    III.

    1. boriteljsko koga z mesta (položaja) premakniti, iz(pod)riniti, odriniti: de loco hominem Quadr.; pogosto pren.: eum de statu omni Ci. povsem zbegati, aliquem de omni vitae statu Ci., de gradu deici Ci., Auct. b. Alx., studio feriendi … deiectus (sc. de gradu) non pugnat, sed rixatur (orator) T.

    2. voj. nazaj potisniti, v beg zapoditi, pregnati: praesidium C., praesidium Claternā Ci., praesidium loco munito, praesidium ex saltu, hostes muro turribusque, nostros ex utraque munitione C., hinc celeriter deiecti C., d. praesidium inde Cu., equitatum hostium de colle Auct. b. Afr., tenentes locum Romani cum deiecissent L.

    3. pren.
    a) koga (s posestva) pregnati, izriniti iz česa, pripraviti ob kaj: aratores, aliquem per insidias vi de agro, aliquem de possessione fundi, fortunis, consulem de urbis praesidio, magistratūs templo Ci., deicitur familiaritate suetā T., d. aliquem vi, de fundo, de possessione fundi, de solo Icti.
    b) vzeti komu upanje, v pass. deici aliqua re, aliquo tudi = izgubiti upanje na kaj, izgubiti kaj, koga: deicere aliquem aedilitate Ci., deici praeturā, de honore Ci. ali honore L., deiecti principatu, Helvetii ea spe deiecti C., opinione trium legionum deiectus C. je izgubil upanje, da bi dobil tri legije, deiecta coniuge tanto V.; abs. odvzeti komu upanje na kako častno službo, izpodriniti ga: Caelius ap. Ci. ep., cum … inimicum eo quoque anno petentem deiecisset L. — Od tod adj. pt. pf. dēiectus 3,

    1. znižan, nizko ležeč: loca C.

    2. pren.
    a) (po pomembnosti) nizko stoječ, nizek: neutrum altero sublimius aut deiectius Tert.; adv. komp. dēiectius niže: Tert.
    b) pobit, potrt, malosrčen, malodušen: quamquam vis alto volnere tardat, haud deiectus V., deiecti et infracti Q., res super Argolicas haut sic deiecta videbis Stat.