Franja

Zadetki iskanja

  • super-scrībō -ere -scrīpsī -scrīptum (super in scrībere) zgoraj ali nad čim (na)pisati, zapisati (zapisovati), nadpisati (nadpisovati): nomen Dig.; occ. v kakem spisu
    a) napisati, dopisati kaj zgoraj kot opombo: si inconsulto superscripsit (sc. v oporoki) induxisse se Ulp. (Dig.).
    b) (na)pisati, dopisati nad (čez) kako prečrtano ali izbrisano besedo: superscripto alio Plin. iun., multa at deleta et inducta et superscripta inerant Suet.
  • super-sedeō -ēre -sēdī -sessum (super in sedēre)

    1. sedeti nad čim, na čem; z dat.: elephanto, tentorio Suet.; z acc.: ansa, quam supersedebat aspis Ap.

    2. metaf.
    a) predsedovati pri čem; z dat.: litibus familiae Ca. = razsoditi (razsojati) spore (prepire).
    b) (o)pustiti ((o)puščati) kaj, izogniti (izogibati) se čemu, okaniti se česa, rešiti (reševati) se, vzdrž(ev)ati se česa, rešen, odvezan, oproščen biti česa; z abl.: istis verbis, istis rebus Pl., nuptiis Tit. ap. Non., labore itineris Ci. ep., proelio C.; impers.: omnino oratione supersedendum est Ci., posse complexione supersederi Ci., complexione supersedendum est Corn., cum hodie litibus et iurgiis supersederi aequum sit L., tributo ac dilectu supersessum (sc. est) L.; z dat.: pugnae Auct. b. Afr., maledicto Ap., exemplis Gell.; z acc.: affines operam supersederunt Gell.; v pass.: haec causa non visa est supersedenda Corn., istis omnibus supersessis Ap.; z inf. opustiti (opuščati), odvezan biti, ne hoteti, ne marati: de virtute eorum proloqui supersederunt Sis. ap. Non., supersedissem loqui apud vos L., supersedere certare, de amicitia agere L., castigare territos Cu., scribere Plin. iun., spectare Suet., deflectere ad visendum Apin Suet., te habere civem Val. Max.
  • super-sēminō -āre -āvī -ātum (super in sēmināre) nadsejati, dosejati: Tert., Hier.
  • super-serō -ere -sēvī (super in serere) (na)sejati, posejati čez kaj, po čem: Eccl.
  • super-sextus 3 (super in sextus) = gr. ἔφεκτος ena in eno šestin(k)o vsebujoč, sedemšestinski, beseda, ki zaznamuje razmerje 7 : 6: M.
  • super-sīdō -ere (super in sīdere) usesti se, sesti (sedati) vrh česa ali na(d) kaj; z dat.: corio, utribus Amm.
  • super-siliō -īre (super in salīre) skočiti (skakati) čez kaj, preskočiti (preskakovati): supersiliens volucris Col.
  • super-sistō -ere -stitī (super in sistere) postaviti (postavljati) se, stopiti (stopati) čez (nad, na) kaj; z acc.: Amm., sicarium, tribunal Ap., hanc (sc. machinam) Amm.; abs.: aquila … supersistebat Iul. Val. je stal na vrhu.
  • super-spargō (super-spergō) -ere (—) -spersus (super in spargere) povrh(u) potresti (potresati), potrositi, natrositi kaj s čim, pretrositi: farinam fabae supersperges Plin. Val., rebus his omnibus cunilam superspergere Arn.
  • super-spērō -āre -āvī (super in spērāre) nadvse (trdno, močno) upati: Eccl.
  • super-stāgnō -āre -āvī (super in stāgnāre) stopiti (stopati) čez bregove, prestopiti (prestopati) bregove, udariti (udarjati) čez bregove, razli(va)ti se (čez bregove): pessum ituros fecundissimos Italiae campos, si amnis Nar (id enim parabatur) in rivos diductus superstagnavisset T.
  • super-sternō -ere -strāvī -strātum (super in sternere)

    1. čez ali povrh(u) razprostreti (razprostirati), pokri(va)ti, prekri(va)ti, (na)kopičiti, naložiti (nalagati), starejše (z)vrhovatiti: consulis corpus … quia obrutum superstratis Gallorum cumulis erat, inveniri non potuit L., pavimenta … supersternuntur Col.

    2. prekri(va)ti kaj s čim: fossam ponte Amm.
  • super-stes -stitis, abl. sg. -e, gen. pl. -um (iz *super-sta-t-s: super in stare)

    1. „zraven stoječ“, pričujoč, priča: nemo hic adest superstes Pl. ap. Fest., suis utrisque superstitibus praesentibus istam viam dico Formula vetus ap. Ci., Formula vetus ap. Serv., superstites testes praesentes significat Fest.

    2. preostal (preostavši), preživel (preživevši), še živ, še živeč; abs.: deos quaeso, ut (sc. puer) sit superstes Ter. da bi ostal živ, superstes esto V., te superstite H., dimidia certe parte superstes ero O., liberi superstites (naspr. amissi) Plin. iun., liberis superstitibus Q., Suet.; metaf.: fama superstes H., O. trajna, nesmrtna, posmrtna, superstes opus O., Romā superstite Lucan. če ga Rim preživi (prečaka); kot adj. z dat.: Mart., Suet. idr., ut viro tuo sis superstes Pl. da preživiš svojega moža, deosque oro, ut vitae tuae superstes suppetat Pl., ut sibi sui liberi superstites essent Ci. da bi jih njihovi otroci preživeli, cum superstitem te esse rei publicae velis Ci. ep., superstes filio pater L., se superstitem gloriae suae … superesse L., Aeneas patriae superstes H., priscis illa superstes avis O., superstes Tiberio T., superstes toti convivio Sen. ph. = ki zadnji vstane od mize; kot subst. z gen.: Sen. ph., Plin., Q., Suet. idr., dignitatis meae superstitem reliquissem Ci. ep., alterius vestrum superstes L., multi superstites bellorum T., pauci … non modo aliorum, sed etiam nostri superstites sumus T.
  • super-stīllō -āre (super in stīllāre) povrh(u) (vrh, čez) kap(lj)ati (trans.): Cael.
  • super-stitiō -ōnis, f (super in stāre; prim. superstes)

    I. pozivanje za pričo, sklicevanje na pričo, vežoča (obvezujoča) prisega, (za)rotitev, prisega, starejše rotba: adiuro Stygii caput inplacabile fontis, una superstitio superis, quae reddita divis V.

    II.

    1. vraža, blodna vera, prazna vera, babja vera, praznoverje, praznoverni strah, praznoverna bojazen, nabožno (pobožno) sanjaštvo, versko navdušenje, verska prenapetost, verski fanatizem: Gell., Lact., Amm., Serv. idr., superstitionem a religione maiores nostri separaverunt Ci., neque intellegit pietate et religione … deorum mentes, non contaminata superstitione … posse placari Ci., huic barbarae superstitioni resistere Ci., superstitio anilis, superstitiones aniles Ci., ipse capti quadam superstitione animi L., tristis superstitio H., magna O., vana V., Sil., superstitio error insanus est Sen. ph.

    2. meton.
    a) praznoverje, v pl. vraže, praznoverni običaji ali obredi, vražno, tajnostno (skrivno) bogoslužje, skrivni (skrivnostni) obredi, skrivno čaščenje (češčenje), kult, religija: exitiabilis superstitio T. (o krščanstvu), quaenam illa superstitio, quod numen, interrogat T., superstitio Iudaica Q., Icti., vana (sc. Isidis) Suet., privata superstitio geniti apud ipsos Herculis Iust., religio veri dei cultus est, superstitio falsi Lact., hostes operati superstitionibus L., superstitiones magicae T., multae vetustis superstitionibus fidebant T., novas superstitiones introducere Q. (o Sokratu).
    b) (v blagem pomenu) pobožno vzdušje, verski duh, bogočastje, bogoslužje: superstitione facile est liberare, cum sustuleris vim deorum Ci., in superstitionibus ac cura deorum praecipua omnibus veneratio est Iust.
    c) sveti strah, ki ga kaj vzbuja, svetost: templi Iust.; occ. (brez verskega pomena): superstitione quadam virtutis teneri Sen. ph., superstitione praeceptorum … trahi Q.
  • super-stō -āre -stetī (super in stāre) zgoraj, na vrhu stati, stati nad čim, na čem; abs.: ubi … scalae comminutae, qui supersteterant adflicti sunt S., agger pondere superstantium in fossam procubuit L.; z dat.: tempestas … signa … columnis, quibus superstabant, evertit L., essedis carrisque superstans armatus hostis … advenit L., senatus … statuam ei (sc. Galbae) decreverat rostratae columnae superstantem Suet., superstantes propugnaculis Amm.; z acc. (pisano tudi narazen): lapsumque superstans V., ossa superstabunt (super stabunt) volucres inhumata marinae? O., corpora … cumulata superstans Stat.
  • super-stringō -ere -strīnxī -strictum (super in stringere) zgoraj čez privezati (privezovati), skupaj potegniti (potegovati, potezati), (po)vleči: latera balteis superstringere Sid., superstrictis accurate manibus Ap.
  • super-struō -ere -strūxī -strūctum (super in struere) (po)vrh(u), nad čim (se)zidati ali (z)graditi, nadzidati (nadzidavati), nadgraditi (nadgrajevati): Ap. idr., molem Sen. rh., neque firmis nexibus ligneam compagem superstruxit T.; pren.: quae (sc. eloquentia) nisi oratoris futuri fundamenta fideliter iecit, quidquid superstruxeris corruet Q.
  • super-substantiālis -e (super in substantia) potreben (nujen) za preživetje, potreben (nujen) za ohranitev življenja (za preživitek): panis Vulg.
  • super-sum -esse -fuī -futūrus (super in esse)

    1. o stvareh (kot ostanek ali prebitek) osta(ja)ti, prebi(va)ti, preosta(ja)ti, še biti prisoten (navzoč), še biti na voljo (na razpolago): Lamp., unum superesse laborem Enn. ap. Gell., quod superest fallaciae Ter., duae partes, quae mihi supersunt illustrandae Ci., quantum hominis avarissimi satietati superfuit Ci., cum hostes vestri tantum civium superfuturum putassent, quantum infinitae caedi restitisset Ci., quod omnino biduum supererat C., diei tantum superest L., cum audisset non multum superesse munitionis N., multaque de magnā superessent fercula cenā H., mihi vivam quod superest aevi, si quid superese volunt di H., tantum superesse maris, vox omnibus una V., spatia et si plura supersint V., quod superest, … morti … demitte V. ostanek; toda pogosto je quod superest = kar še ostane (narediti, storiti, reči), kar sem še hotel reči, končno, sicer: quod superest, scribe, quaeso, accuratissime, quid placeat Ci. ep., quod superest, oro, liceat dare tuta per undas vela tibi V., quod superest, laeti bene gestis corpora rebus procurate V., quod superest: haec sunt spolia et de rege superbo primitiae V., quod superest, … illae continuo saltus silvasque peragrant V., quod superfuit Ph. glede na ostalo (drugo); superesse v tmezi: Atheniensibus exhaustis praeter arma et naves nihil erat super N., illis vix decumae super portiones erant T., siquid super illi fuerit, id nobis sat est Pl., siqua super fortuna laborum est V.; superest z ut: Plin. iun., Lact., Vop.; z inf.: Plin., Tert., Lact. idr., supererat nihil aliud … quam per medios evadere hostes L., superest herbis sopire draconem O.; z dat. gerundivi: id (sc. temporis), quod gerendis rebus superesset, quieti datum L.

    2. o osebah osta(ja)ti, preosta(ja)ti, še biti, še živeti, še biti živ, preživeti; supersum (pre)ostal sem: Auct. b. Hisp., Vop. idr., quod omni Gallia pacata Morini Menapiique supererant C., ex eo proelio circiter hominum milia CXXX superfuerunt C., nec quisquam peditum equitumve superfuit, qui in valle pugnaverunt L., te superesse velim V., nec fata vetabant stare decemque alios Priamum superesse per annos V., ut … superesse virum de tot modo milibus unum … videt O., dum superfuit Drusus T., cum superessent adhuc, qui spectaverant Suet.; v tmezi: iamque adeo super unus eram V.; z dat. preživeti koga, kaj, dlje (dalj časa) živeti kot … : tuom vis unicum gnatum tuae superesse vitae sospitem et superstitem Pl., Lucumo superfuit patri … , Arruns prior quam pater moritur L., superesse pugnae, fugae, ruinae urbis L., temporibus N. hude čase preživeti (prestati, prebiti), Neroni T., non enim desertis superfuit, sed desertor occidit Vell.

    3. biti presežen (prebiten) kdo, kaj, biti na pretek (na prebitek) česa, osta(ja)ti kaj, biti v izobilju (zadosti) česa, več kot zadosti biti česa (naspr. deesse): quoi (= cui) tanta erat res et supererat? Ter., vereor, ne iam superesse mihi verba putes, quae dixeram defutura Ci. ep., quantum alteri sententiae deesset animi, tantum alteri superesse dicebat C., ut neque hostibus quicquam relinqueretur et sibi ac suis omnia superessent L., non solum ut esset pecunia, sed superesset etiam N., fama Iovi superest O., quamdiu supererunt (sc. vires aegroto) Cels., equi ad usum et ad decus supererant T., tantum illi (sc. Tito) … ingenii … superfuit Suet.; pesn.: modo vita supersit V. da bi le zadosti dolgo živel, superesse labori V. ali Veneri Col. v zadostni meri biti kos, dovolj biti dorasel (čemu, komu); occ. (v negativnem pomenu) preveč biti, odveč(en) biti, nepotreben biti: non defuisse magis quam superfuisse Varr. ap. Gell., ut neque absit quidquam neque supersit Ci., id Masinissae satis esse et fore, quod populo Romano superesset L., exilis domus est, ubi non et multa supersunt H.

    4. pomoči (pomagati), na pomoč priti (prihajati), na pomoč priskočiti komu: ne, si superesset, eripere legibus reum, sin deesset, destituere ac praedamnare amicum existimaretur Augustus ap. Suet., superesse alicui Gell. biti zavetnik koga, biti komu v oporo (pomoč), stati komu ob strani.

    5. biti nad čim, moleti, štrleti: agnoscit Iasona … armaque quique cava superest de casside vultus Val. Fl.

    6. biti postavljen nad koga ali kaj, biti predstojnik (vodja, vodnik, voditelj, usmerjevalec) česa, voditi kaj: deos nobis superesse custodes Arn., superesse unctionibus, libidinum tutelis Arn.

    Opomba: Zastar. obl. pr. superescit (= superest): Acc. ap. Non., Enn. ap. Non.