Franja

Zadetki iskanja

  • cohibeō -ēre -buī -bitum (cum in habēre)

    1. skupaj držati: bracchium togā Ci., crinem nodo H. zbrati v vozel.

    2. obdajati, oklepati, v sebi (zaprto) imeti, vsebovati: quae (terra)... primum id (semen) occaecatum cohibet Ci., fortīs auro (z zlato zapestnico) c. lacertos O., Scyllam caecis cohibet spelunca latebris V., marem cohibent callosa (ova) vitellum H., te... cohibent, Archyta, pulveris exigui... parva... munera H., omnes naturas ipsa (universa natura) cohibet et continet Ci., sidera in se cohibent clarum purumque colorem Lucr.; o abstr.: causae cohibentes in se efficientiam naturalem Ci.

    3. prosto gibanje z oviranjem (skupaj) držati, koga zaprtega imeti, zaje(ma)ti, zadrž(ev)ati, kaj (za)ustaviti (za)ustavljati): muris cohibet Ardea Turnum V., c. ventos carcere O., Pirithoum cohibent catenae H. ga držijo, ga vežejo, claustra cohibentia Ianum H. zapirajoče, c. sanguinem spongiā Cels., deos parientibus T.; s praep.: c. ventos in antris O., aliquem in vinculis Cu., milites intra castra Cu.; pesn.: nec Stygiā cohibebor undā H.; v pass.: tempestatibus cohiberi in portibus Auct. b. Afr., aquilones cohibiti iugis montium Cu.

    4. pren.
    a) zadrž(ev)ati, ovreti (ovirati), (u)krotiti, (o)brzdati: fletum vix c. Val. Max. komaj se joka vzdržati, diu lacrimas c. Plin. iun., o cohibete iras! V., c. iracundiam Ci., conatūs illius Ci., bellum L., voces nimias laudantium Suet. (o liktorju); c. artē aliquem Pl. dodobra utesniti (utesnjevati) koga, lahko tudi: c. se Ter.; v pass.: quae aliae (provinciae) procuratoribus cohibentur T., taciturnitate omnia cohibita sunt T. Pogosto z a(b): vzdrž(ev)ati od, odvrniti (odvračati) od...: a quibus rebus oculos cohibere te iura religionum cogebant Ci., a coniugibus vestris numquam effrenatas suas libidines cohibuisset Ci., c. manum, oculos, animum ab auro gazaque regia Ci., omnes a praeda Auct. b. Afr.; redko s finalnim stavkom: quas (feminas) verecundia stolae, ut in foro et iudiciis tacerent, cohibere non valuit Val. Max.; v zvezi z non ali vix se sklada glag. tudi kakor verba impediendi: quominus pugnam consererent, ne flumine interiecto cohibebantur T., (Germanicum) vix cohibuere amici, quominus eodem mari oppeteret T.
    b) c. aliquid intra aliquid omejiti kaj na kaj: „multorum hominum“ appellatio intra modicum quoque numerum cohiberi atque includi potest Gell. Od tod adj. pt. pf. cohibitus 3 skladen, skromen, zmeren: dicendi genus Gell., habitudo cohibitior Aus.

    Opomba: Obl. coibēte = cohibēte: Pl.
  • coinquiō -īre ali coinquō -ere z nožem se dotakniti (dotikati) česa = obrez(ov)ati kaj, obr.: Icti. ap. Serv., P. F.
  • collābor (conlābor) -lābī -lāpsus sum

    1.
    a) (o stvareh) pasti (padati), sesuti se, zrušiti (zruševati) se: postquam conlapsi cineres V., collapsa quaedam ruinis sunt L., duodecim … urbes conlapsae nocturno motu terrae T., cum peristylo domus tota collapsa est Plin. iun., collabi in (ad) cinerem Val. Max., Arn.; (o telesnih delih): ossa morbo conlapsa V. na kup zlezle, tempora collapsa Cels. upadli senci (kot znak bližnje smrti), urinae iter collapsum est Cels. sečevod je zožen, collapsa membra Ap. upadli udi.
    b) (o onemoglih ali umirajočih osebah) zgruditi se, sesesti (sesedati) se, omedle(va)ti, onemoči, omagati: haec frustra fugiens collabitur O., collapsa corpore toto est O., subinde collapsus exstinguitur Cu., ad gemitum conlabentis adcurrēre liberti T., cecidit collapsus in artus O. padel je omedlel (onemogel) na kolena, collabi in ora sororis Val. Fl., in terram Petr., inter manus alicuius Cu., ante pedes alicuius Petr., ferro conlapsa V., saxo conlabitur ingens Centaurus Stat.; pt. pf. subst.: iniquum est collapsis manum non porrigere Sen. rh.; enalaga: conlapsa membra = corpus conlapsae (Didonis) V. telo omedlele (Didone), tako tudi: inque humeros cervix conlapsa recumbit V., collapsos alicuius artus excipere O.; (o živalih): equo super crus eius collapso L. epit.; pren.: eorum dignitatem domi collabi Val. Max. propada, Carbonis ira in se ipsa collapsa est Val. Max. je upadla, ne militum animi … et ipsi collabuntur Sen. ph. da ne bi vojakom samim upadlo srce.

    2. pasti, zabresti v kaj, zapasti čemu: nisi si clanculum collapsus est hic in corruptelam suam Pl., si prior mulier in fata collapsa fuerit Cod. Th. zapadla usodi = dala temu svetu slovo.
  • collātrō -āre lajati (bevskati) na kaj, le pren.: philosophiam Sen. ph.
  • colligō (conligō) -ere -lēgī -lēctum (cum in legere)

    1. zb(i)rati, nab(i)rati, pob(i)rati kaj
    a) z roko: nautae coacti fame radices palmarum agrestium conligebant Ci., sarmentis virgultisque collectis C., coll. vasa ex tuguriis, sarcinas S., vivas serpentes N., flores O., uvas de vitibus O., habenas V. vse skupaj prijeti, nategniti, venena Cat., ossa Tib., reliquias (corporis) Suet.
    b) sploh na en kraj spraviti (spravljati), v eno točko zgrniti (zgrinjati), skupaj da(ja)ti, zb(i)rati, nab(i)rati: pecuniam H. kopičiti, collectus humor V. nabrana mokrota, veremur, nox pluviam ne colligat V. da prinese dež, coll. pluvias aquas Q., collectae ex alto nubes V. iz morja nabirajoči se oblaki, collectae nubes V. zgoščene megle, gosti oblaki, sunt, quos curriculo pulverem Olympicum collegisse iuvat H. ki jih veseli dvigati olimpski prah, pulvis turbine collectus H. od vrtinca dvignjen; pesn.: coll. pallium Pl., sinum nodo Cu. ali sinūs fulvo in nodum auro V. gube nabrati v vozel, capillos sparsos in nodum coll. O. zviti v vozel, tako tudi (z refl. pomenom in grškim acc.): nodo sinūs collecta fluentes V. povzemši v vozel … ; coll. togam Mart. nabrati, nase potegniti, arma coll. V. jadra zviti; poseb. voj.: vasa colligere posodje pob(i)ra-ti = pripraviti (pripravljati) se na odhod: ille ex Sicilia castra commoverat et vasa conlegerat Ci., iussis militibus vasa silentio colligere L. Pogosto o ljudeh (v naglici) zb(i)rati, nab(i)rati, zgrniti (zgrinjati): omnibus ex terris homines audaces conlegerat Ci., ex agris ingentem numerum perditorum hominum conlegerat Ci., exercitum contemno conlectum ex senibus desperatis Ci., omnes undique copiae colligendae Ci., c. milites Ci., Vell., milites a fuga Ci. ali reliquos e fuga N. združiti se na enem kraju, manum N., L., naves in unum C., pubem V., dispersos Cu., hostes Sil. prisiliti, da se zberejo, conquisitum et collectum vulgus T. na enem kupu zbrana ljudska množica; pogosto refl. zb(i)rati se: Sil., sui colligendi facultatem hostibus non dedit C. ni dal priložnosti, da bi se spet združili, c. se in aciem Auct. b. Afr., se in orbem c. L. ali tudi samo orbem colligere L. v krog stopiti; od tod med.: in aestuaria collecti C. v močvarah zbrani, collectos in orbem proturbant T.; pesn. z dat. finalis: collecti exsilio O. zbrani na beg.

    2. occ.
    a) stisniti (stiskati), skrčiti (skrčevati), zvi(ja)ti: revertentes ignes c. V. vidne roglje dobivati (o mesecu), in clipeum turbatos colligit artus Stat., seque in sua colligit arma V. se prihuli pod svojim ščitom, Aeneas se collegit in arma V., collectus in arma Sil., neque in spiram tractu se colligit anguis V. in se ne zvija v kolobar, alitis in parvae collecta figuram V. skrčena, in tenues humilem te colligis umbras Pr., collecto corpore Sil., apicem collectus in unum vertex O. zožen.
    b) z oviranjem nazaj potegniti (potegovati), ovreti (ovirati), preprečiti (preprečevati), (gibanje) zadrž(ev)ati, ustaviti (ustavljati): equos O., hastas T., gressum, gradum Sil., acria viscerum Plin.
    c) z zgoščevanjem skrčiti (skrčevati), zgostiti (zgoščevati): aliquid pane Plin., colligi in pilulas Plin.; subst. neutr. pl.: collecta cum melle Cels.

    3. pren.
    a) zb(i)rati, preisk(ov)ati, sestaviti (sestavljati): argumenta Ci., animo calamitates civitatum Ci., diu conlecta vis improborum Ci., ex urbanis sermunculis haec esse conlecta Ci., c. omnes causas Hirt., vires ad agendum L., robur V., quaedam collecta edere Q.
    b) pridobi(va)ti, zadobi(va)ti, doseči, kaj slabega nakopa(va)ti komu, poseb. sebi, vzbuditi (vzbujati) kaj pri kom: Corn., benevolentiam civium blanditiis c. Ci., gratia aetatis flore conlecta Ci., ut ex eo crudelitatis invidiam conligam Ci., repente collectam auctoritatem tenebant Ci., habet existimationem multo sudore collectam C.; pesn.: c. iram H. razjeziti se, odium O. v sebi nabrati, colligit os rabiem O. obraz se navzame togote, rabies edendi ex longo tempore collecta V. požrešnost zaradi dolgotrajnosti (= že davno) do besnosti narasla, rabies libidine perditorum collecta Petr., quarta hora sitim colligit V. vzbuja žejo, užeja, sitim ab aestu c. O. užejati se, frigus collegisse H. mraza navzeti se, premrzovati.
    c) refl. okrepiti se, opomoči se (si), oddahniti se (si), zbrati se: ut se ex timore colligerent C., nos illi spatium ad sese conligendum dedisse Ci.; tudi: mentem c. O., Cu. k sebi priti, zavedeti se, animum (animos) c. L. zopet se ojunačiti.
    č) kaj s sklepanjem razb(i)rati, premotriti, razmišljati, skleniti (sklepati) o čem iz česa; abs.: c. mendose Pers.; z acc.: omnia bella civilia Ci., sparsa argumenta Q. povze(ma)ti, inde paucitatem hostium colligunt L. sklepajo na majhno število, c. res Romanas per ordinem temporum Eutr.; pogosto z ACI: colligit haec pueris et mulierculis esse grata Ci., ex quo colligi potest Corvinum audiri potuisse T.; pesn. v pass. z NCI: colligor ex ipso dominae placuisse sepulchro O. se da sklepati, da sem jaz … ; z odvisnim vprašanjem: ut (kako) natura hoc imperet, sic collige mecum H., haec insania quantas virtutes habeat, sic collige H., experimento facile colligitur, utrum an non Cels.; s quod: quam sit assidua fortunae comes invidia, etiam hoc colligi potest, quod fuere, qui Vell.; occ. računati, preračuna(va)ti: mensuram orbis terrae Vitr., CXX anni ab interitu Ciceronis in hunc diem colliguntur T. se da našteti. — Od tod adj. pt. pf. collēctus 3 strnjen, skrčen, omejen, kratek, kratek in jedrnat: astrictum et collectum dicendi genus T., cupio ad pauciora me coërcere, tanto beatior futurus, quanto collectior Ap., collectus habitus est illi Tert., tempus collectius Tert.; subst. neutr.: tempus in collecto est It. Adv. collēctē v splošni obliki, na splošno, vsevprek govoreč: dicere aliquid, ponere Non.

    Opomba: Vulg. pf. collēxī: Eccl.
  • collocō (conlocō) -āre -āvī -ātum

    I. (s polnim pomenom predloga)

    1. skupaj (tja) postaviti (postavljati), pristaviti (pristavljati), sestaviti (sestavljati), namestiti (nameščati): tribunal suum iuxta C. Treboni, praetoris urbani, sellam collocavit C., his rebus collocandis tempus dare C., coll. aliquid ad ignem Vitr., lecticam pro tribunali Suet., satis de illa re collocavi T. sem sestavil = sem spisal; pesn.: chlamydem coll., ut pendeat apte O. uravnati, tudi: coxam parum apte coll. Plin. iun.; ret. v red spraviti, urediti, urejeno (z)vezati: verba diligenter conlocata Ci. skrbno zvezane, verba conlocata Ci. besede v stavkovni zvezi, verba apte collocare Q., male collocatum κακοσύνϑετον vocant Q.

    2. occ.
    a) (osebe pri drugih) namestiti (nameščati), nastaniti (nastanjevati), naseliti (naseljevati): comites eius apud ceteros hospites conlocantur Ci., cives sese Thermis conlocarant Ci. so se bili nastanili; pren.: Socrates philosophiam devocavit e caelo et in urbibus conlocavit Ci., eum in amplissimo consilio c. Ci. prište(va)ti, tuas virtutes in deorum numero conlocatas vides Ci., eos inter mimorum greges c. Ci. prištevati krdelom glumačev.
    b) (ljudi, ljudstva pri drugih) naseliti (naseljevati), bivališča jim dodeliti (dodeljevati), odkaz(ov)ati: multitudinem in agris N., colonias in agris Ci., Boios in finibus suis C., Ubios super Rheni ripam T., Suebos in proximis Rheno agris Suet.
    c) (vojake) nastaniti (nastanjevati), naseliti (naseljevati): exercitum in Aulercis, in hibernis C., ibi praesidium C., quattuor legiones in Belgio Hirt., exercitum in provinciam S., singulas cohortes Puteolis et Ostiae Suet., classem Miseni Suet. usidrati.
    č) žensko za ženo da(ja)ti: homini levi filiam conlocavit Ci., virgines in matrimonio (redk. in matrimonium) c. Ci., virgines in amplissimarum familiarum matrimoniis c. Ci., c. propinquas suas nuptum in alienas civitates C., matrem homini nobilissimo C.; pass.: cum virgo nubilis propter paupertatem collocari non posset N. se ni mogla omožiti; pren.: aedilitas recte conlocata Ci. pravemu možu poverjena.
    d) denar naložiti (nalagati), vložiti (vlagati) na obresti, vtakniti (vtikati) v kaj: curavit, ut in eo fundo dos conlocaretur Ci., in ea provincia pecunias magnas collocatas habent Ci., c. duas fenoris partes in agris per Italiam T., duas patrimonii partes in solo Suet.; pren.: beneficium apud bonos Ci., bene apud istum munera Ci.; sinekdoha za kaj uporabiti (uporabljati), potrošiti, v (na) kaj obrniti (obračati): patrimonium in rei publicae salute Ci. v domoljubne namene, c. in amore adulescentiam suam Ci., quaesturam suam in me conservando Ci., omne suum studium in doctrina et sapientia Ci., miliens sestertium in munificentia T.
    e) refl. vda(ja)ti se čemu, poda(ja)ti se na (v) kaj, ukvarjati se, pečati se s čim, posvetiti (posvečati) se čemu: palam sese in meretricia vita c. Ci., totum se in cognitione et scientia Ci. —

    II. (z oslabljenim pomenom predloga. Cum sicer svojega pomena nikdar povsem ne izgubi; zdaj se namreč nanaša na več pojmov, zdaj izraža, da k tistemu, kar je že pripravljeno (na razpolago), pristopa še kaj; tega se v slovenščini popolnoma ne zavedamo).

    1.
    a) (o stvareh) (tja) postaviti (postavljati), položiti (polagati), da(ja)ti: cum eo ventum erat, lecticae conlocabantur Ci., c. armamenta L. obesiti na jadrnik, saxa atque materiam disponere collocareque Q.; kam? ali kje? ubi tigna collocentur C.; nav. z in in abl.: tabernacula conlocari iussit in litore Ci., Libertatis simulacrum in domo mea conlocabas Ci., saxa et trabes in muro c. C., toda: in tabernam vasa et servos c. Pl.; redk. z ante: c. simulacrum ante Minervam C.; pesn. s samim abl.: c. oculos pennis O.
    b) (o bitjih) posaditi (posajati) koga, ponuditi mu sesti, postaviti ga kam: aliquem in cubili (in lecto) Ci. ali in lectum c. Ter., aliquem suis manibus in curru Ci. posaditi lastnoročno na voz, aliquem iuxta se latere dextro Suet.; occ. (voj.) postaviti (postavljati), ponamestiti (ponameščati), razvrstiti (razvrščati): impedimenta in tumulo C., tormenta quibusdam locis Hirt., ballistas scorpionesque ante frontem castrorum Auct. b. Afr., praesidia S., certis locis cum ferro homines conlocati Ci., c. duas legiones et omnia auxilia in summo iugo C., insidias bipertito in silvis C. zasedo nastaviti, milites angustius C. bolj na gosto namestiti, aciem triplicem Auct. b. Afr., equitatum Cu., in prima acie ante signa elephantos L., pro vallo legiones Hirt.; tudi v nevojaškem pomenu: servum ad Pompeium interficiendum conlocaverat Ci., c. Miloni insidias Ci., in cella Concordiae armatos, latrones, sicarios Ci.

    2. pren.
    a) položiti (polagati), postaviti (postavljati), opreti (opirati) na kaj, na koga: in animis vestris omnes triumphos meos condi et conlocari volo Ci. želim, da se dobro shranijo, spem c. in eventu, in alicuius eloquentia Ci., in aliquo magnam spem dignitatis suae Ci., omnia sunt conlocata in usu cotidiano Ci. vse je oprto, vse sloni na …
    b) v kak položaj spraviti (spravljati), privesti (privajati): c. aliquem in otium Pl., aliquem in tuto conl. Ci. na varno spraviti, rem alicuius in tuto T. zavarovati.
  • colō -ere, coluī, cultum

    1. agr. obdel(ov)ati, (vz)gojiti, vzgajati: praedia Ci., Col., agrum L., Eutr., ager Campanus colitur a plebe Ci., qui ruri habitarit et in agro colendo semper vixerit Ci., c. agros Ci., C., N., Cu., Col., rus V., rura Cat., Tib., Col., arva H., O., Q., fundum Ca., Varr., H., glaebam O., solum, terram Col., hortum Cu., hortos V., O., dura cultu haec plaga est L. težko je obdelovati, c. vitem Ci., Gell., arbores H., Gell., ne arva simul et vineta et oleas et arbustum colant Q.; s proleptičnim obj. gojiti: c. fructus V., fruges, poma O.; occ. s poljedelstvom se ukvarjati, kmetovati: Dig., duo spectasse videntur Italici homines colendo, possentne Varr., qui colendi aut pascendi causā esse in agro consuerant Ci., colendi haud facilem esse viam V.; od tod

    2. sinekdoha bivati, naseljen (doma) biti v kakem kraju, prebivati, stanovati
    a) brez obj.: hic Pl., Maurusii prope Oceanum adversus Gades colunt L., c. supra Bosporum Cu., ultra Tanaim usque ad Thraciam Cu., colunt discreti ac diversi, ut campus placuit T.
    b) z obj.: homines, qui has nobiscum terras colunt Ci., c. Hibernum L. ob Hibernu prebivati, regionem ultra Istrum iacentem Cu.; v pass.: colitur ea pars frequentissime Ci. je najbolj poseljen; pesn.: me iuvat in prima coluisse Helicona iuventa Pr. da sem pesnil že v zgodnji mladosti; pogosto o božanstvih, ki jih častijo v kakem kraju: Cat., deos deasque veneror, qui hanc urbem colunt Pl., dii, qui hanc urbem, hos sacratos lacus lucosque colitis L., (Carthago), quam Iuno fertur coluisse V., nymphisque colentibus undas O.

    3. skrbeti za kaj, za koga, negovati: genus hominum Pl., ille (Iuppiter) colit terras V., dum (Castor et Pollux) terras hominumque colunt genus H.; occ.
    a) z živežem preskrbeti (preskrbovati), zalagati, živež dajati, preživljati: c. domicilia Varr. ap. Non. ugodno za bivanje napraviti, neque milites artē (skopo) colam, me opulenter (obilno) S.
    b) (o)krasiti, (o)zaljšati, (o)lepšati: corpora si veteres non sic coluere puellae O., formam augere colendo O., thalami ebore culti O., c. capillos Tib., bracchia et lacertos auro Cu., domos vivo Petr.
    c) (duševno) (vz)gojiti, omikati, izobraziti (izobraževati), blažiti, poblažiti (poblaževati), (o)plemenititi: genus orationis Ci., pectus ingenuas per artes O., ingenium singulari rerum militarium prudentiā Vell.
    č) skrbno gojiti, negovati, izvrševati, opravljati, skrbeti za kaj, držati se česa, v čislih imeti, čislati: pietatem Pl., amorem Pl., V., Tib., amicitiam Pl., Ci., amicitiam populi Romani S., amicitias Ci., amicitiam cum fide Cu., fidem Ci., Cu., fidem rectumque O., iustitiam et liberalitatem Ci., diligentiam Ci., pudorem ac pudicitiam Ci., in officio colendo sita est honestas, in neglegendo turpitudo Ci., studia haec in Latio tum vehementius colebantur Ci., c. artes pessumas S., et patrias artes militiamque colant O., artes liberales studiosissime c. Suet., ius religiose Corn., ius ac fas L., pacem L., bonos mores S., morem Plin. iun., vitam Pl., V. (življenje) živeti, brevem vitam Pl., vitam illam inopem Ter., nec victum nec vitam illam Ci. ep., aevom Lucr. preživljati, aurum Pr. biti hlapec zlata.

    4. božanstva idr. z darovi, obredi, uslugami (po)častiti, moliti, spoštovati: deos Ci., L., O., Siculi Hennensem Cererem maxime colunt Ci., maiores in deorum numero c. Ci., deûm maxime Mercurium solunt C., Phoebe, si te coluique coloque O., c. Latonam per aras, deum pietate ali templis O., Apollinem eximia religione Cu., reges inter deos Cu.; v pass.: cura pii diis sunt et qui coluere, coluntur O., o colendi semper et culti (sc. Phoebĕ et Diana) H., ubi pro deo vates antiquus colitur L. po božje, id, quod pro deo colitur Cu., cum se templis et effigie numinum, per flamines et sacerdotes coli vellet (Augustus) T.; occ.
    a) kak kraj ali tisto, kar je v njem, kot sveto častiti: Musarum delubra Ci., sacra Musarum O., in sacrarium, quod summa colebatur caerimonia N., c. sacellum sanctissime N., aram ritu alicuius dei L., sanctas aras O., templum miro honore V., templa O., Bellonae templum tanta religione colitur, ut Auct. b. Alx., simulacrum supplicationibus c. Suet.
    b) praznike idr. obhajati, posvečevati, izvrševati, vršiti: quae sacra maiores nostri coluerunt Ci., c. sacra Musarum O., festa caesā sue O., morem sacrum V., religiones pie magis quam magnifice L.; pren.: sacra litterarum c. Q.
    c) komu uslužen biti, služiti, koga ali kaj častiti, spoštovati, visoko ceniti: quem patris loco colere debebas Ci., hospites colere atque observare Ci., litteris absentem coli ab aliquo N. prejeti pismene dokaze spoštovanja od koga, nomen ipsum (regis) colere venerarique Cu., c. externos et adulari T.; z abl. instrumenti: c. aliquem donis L., honoribus muneribusque L. s častmi in darovi obsipavati, c. aliquem summā observantiā Ci., tantā veneratione pulcherrimum opus colebatur Plin. iun.; včasih v slabem pomenu: cum de Siculis male mereretur, civīs Romanos coluit, iis indulsit Ci. — Od tod

    1.
    a) subst. pt. pr. colēns -entis, m prebivalec: Antrona voluntate colentium recepit L.
    b) adj. pt. pr. colēns -entis časteč; kot subst. z gen. častilec, častitelj: religionum Ci.

    2. adj. pt. pf. cultus 3, adv.
    a) vzgojen, obdel(ov)an, zasajen: ager, qui nulla ex parte fuit cultus — nunc est cultissimus Ci., loci c. Ci., horti c. O., quos, cumque feret cultus tibi fundus honores H., fundus cultior Q., loca cultiora Cu., rus cultissimum Col., materia (les) culta et silvestris Ci.; subst. culta -ōrum, n obdelana zemlja, nasadi: Front., an culta ex silvestribus facere potui? L., culta evastata sunt bello L., per pinguia culta V., Democriti pecus edit agellos cultaque H., culta et dumeta Col.
    b) s hrano vzgojen, rejen, prehranjen: bene c. Aug.
    c) lepo opravljen, naličen, okrašen, ličen, zal, čeden: adulter O., non bene culta puella O., femina cultissima O., turba muliebriter culta Cu., sacerdos veste candidā cultus Plin., matrona culta purpurā Suet., minister, quo nec filia cultior nec uxor Mart., lectulus cultius stratus Val. Max., cultius progredi Iust.; o pesniku: discentur numeri, culte Tibulle, tui O. lični.
    č) olikan, omikan, izobražen, uglajen: Gell., Aur., animi non omnes culti fructum ferunt Ci., c. carmina O., corporum habitum et nitorem cultiora quam pastoralia esse L., cultiora tempora et ingenia Cu., turba cultior Sen. ph. bolj omikano občinstvo, vita cultior Iust., culte loqui O. ali dicere Sen. rh., Q., cultius dicere Sen. rh., T.; subst. cultiōrēs -um, m bolj izobraženi ljudje, izobraženci: Front.
  • combibō -ere -bibī (—)

    1. intr. piti z drugimi: Sen. ph.

    2. trans. vpi(ja)ti, vsesa(va)ti, posrka(va)ti, vsrka(va)ti, vase potegniti (vleči), požreti (požirati): Ca., Col., Plin., Stat., Mart., corpore c. venenum H., combibit ara cruorem O. popije, combibitur (fluvius terrā) O., cogor lacrimas combibere ipse meas O. svoje solze požirati = skrivaj se jokati; s proleptičnim obj.: combibit os maculas O. posrka tekočino in dobi madeže; pren. = navze(ma)ti se česa, temeljito preučiti (preučevati) kaj: quas artes (puer) si, dum est tener, combiberit Ci., c. illapsos per viscera luxus Sil.
  • commeminī -isse

    1. spominjati se koga, česa, pomniti, v spominu ohraniti (ohranjati) koga, kaj; abs.: Ter., commemini Pl. pomnim (kot odgovor); z acc.: quem hominem probe commeminisse se aiebat Ci., ego autem non commemini, antequam sum natus, me miserum Ci.; z gen.: domi Pl.; z ACI: Aug.; z odvisnim vprašanjem: Pl.

    2. v govoru spomniti (spominjati) se koga, česa, omeniti (omenjati) koga, kaj; z gen.: complurium Socratis sectatorum in sermonibus … commeminit Gell.
  • commemorō -āre -āvī -ātum v spomin priklicati,

    1. v spomin si priklicati, spomniti (spominjati) se česa, pomniti, predočiti (predočevati) si kaj; z ACI: Suet., cotidie commemorabam te unum … mihi fuisse assensorem Ci. ep.; z odvisnim vprašanjem: quid quoque die dixerim, audierim, egerim, commemoro vesperi Ci.

    2.
    a) komu drugemu kaj v spomin priklicati, opomniti, spomniti koga, predočiti (predočevati) komu kaj: foedus Pl., colo rem commemorando renovare Ci., qui gratiam, amicitiam cognationemque commemorat Ci.; z dvojnim acc.: aliquem peccatum suum c. Aug.
    b) koga ali kaj omeniti (omenjati), navesti (navajati): sua erga me beneficia c. Ci., Africanos mihi et Laelios commemorabis? Ci., facinus … saepe commemoratum Ci., c. pericula O., Xenophontis iucunditatem Q.; z de: illi, de quibus ante commemoravi Ci., de quo commemoravi supra N., eique (regi) cum multa de fide sua … commemorasset N.; z in in abl.: quae si in privatis gloriosa sunt, multo magis commemorabuntur in regibus Ci. pri kraljih; z odvisnim vprašanjem: cum dem, quam ob rem dem, commemorabo Ter., ut, quid a vobis acceperim, commemorem Ci.; z ACI: Opimium damnatum esse commemoras Ci., illa pars equitatus … , quam supra commemoravi … Mosam transisse C., eum induxit commemorantem se pernoctasse cum Socrate N.; v pass.: cum legent … in eius virtutibus commemorari saltasse eum commode N.
  • commentior -īrī -ītus sum kaj neresničnega izmisliti (izmišljati) si, izumiti (izumljati), zlagati se: aliquid Ap.; z dvojnim acc. = delati se, hliniti: se virum bonum Ap.; z ACI: lignum a me quaesitum Ap.
  • commentor -ārī -ātus sum (intens. glag. comminīscī)

    1. natanko (dobro, prav, kakor je treba) premisliti (premišljati), preudariti (preudarjati), proučiti (proučevati): Varr. ap. Non., Q., ut cito commentatus est Pl. kakor hitro se je domislil (laži); z acc.: multos menses nihil aliud Ci., futuras secum miserias Ci.; z de: consules … multos menses de populi Romani libertate commentati atque meditati Ci.

    2. occ.
    a) v mislih (za)snovati, proučiti (proučevati): cum in hortos D. Bruti auguris commentandi causā venissemus Ci.; poseb. stalni izraz o govornikovi pripravi in vaji: cum in villa Metelli complures dies commentatus esset Ci., orationem in reum c. Ci. učiti se, crebro digitorum labiorumque motu commentari Q. poskušati; od tod pt. pf. commentātus 3 s pass. pomenom: sua et commentata et scripta Ci. ustni in pismeni pripravljalni nauki.
    b) pismeno ali ustno kaj (za)snovati, zastaviti (zastavljati), načrtovati, (na)pisati: alter commentatur mimos Ci., c. quae audierat Gell., de militari disciplina c. Plin. svoje misli zapisati.
    c) kaj razlagati, pojasnjevati, „komentirati“: Achillem Aristarchi Pl., carmina Suet.
  • comminīscor -scī -mentus sum (prim. meminī, mēns)

    1. priklicati si kaj v spomin, spomniti (spominjati) se česa, domisliti se: age, comminiscere ergo Pl., iam commentu's? Pl.

    2. izmisliti (izmišljati) si kaj, izumiti (izumljati), iznajti: Mel., Epicurus monogrammos deos … commentus est Ci., c. vectigal L., Suet., litteras Suet.

    3. (v slabem pomenu) kaj neresničnega izmisliti (izmišljati) si, namisliti (namišljati), zlagati se; abs.: confingere et c. Corn.; z acc.: Ter., Dig., mendacium Pl., quid comminiscar? Ci. ep., c. crimen ex re fortuita L., tantum scelus Q.; z odvisnim vprašanjem: Pl. Od tod pt. pf. s pass. pomenom commentus 3 izmišljen, namišljen, zlagan: gemitus ficti commentaque funera O., c. sacra O. na laži sloneča, fraus Icti. Od tod subst. commentum -ī, n izmišljotina,

    1. izmislek, domislica, izum, iznajdba: Ter., Suet., Iust., opinionum commenta delet dies Ci., id vectigal … alterum commentum L., sine aliquo commento miraculi L. ne da bi se izmislilo kaj čudežnega.

    2. occ.
    a) namislek, naklep, nasnova, zvijača, prevara: novum et insigne c. Fl., commenta nefanda Iust., callidum c. Ulp. (Dig.)
    b) kot govorna podoba domislica: Visellius ap. Q.

    3. izmišljotina, laž: milia rumorum commenta O., commenta retexit O.
  • comminor -ārī -ātus sum (za)groziti, (za)pretiti, (za)žugati; abs.: Fr., Dig., vox comminantis Suet.; z inter: duo armati procurrebant comminatique inter se … persultabant L. grozeč drug drugemu; z dat. personae: alicui cuspide c. Suet.; z acc. personae = ogroziti (ogrožati) koga: Paul. (Dig.), filium Ulp. (Dig.); z acc. rei = pretiti s čim, zapretiti kaj (poseb. voj.) izzivati kaj: quid comminatust? Pl., c. pugnam, oppugnationem, obsidionem L., impetum Auct. b. Afr., carcerem et perpetua vincula, mortem denique violentam Ap., accusationem Icti.; z acc. rei in dat. personae: alicui necem Suet.; pt. pf. s pass. pomenom: comminata mihi mors Ap. ali comminata novercae nex Ap. zagrožena.
  • commīsceō -ēre -mīscuī -mīxtum (-mīstum)

    1. zmešati, pomešati, mešati: mulsum Pl., commixtus fumus in auras V. izginjajoč v zraku, clamor commixtus V. nejasen, zmeden, scarorum iocinora, phasianorum et pavonum cerebella Suet.; s cum: ignem Vestae cum communi urbis incendio Ci., ventus commiscet se cum igne Lucr., c. servos cum ingenuis Suet.; z inter: inter se omnia pariter Ca., plura inter se Lucr.; s samim abl.: frusta cruento commixta mero V., commixtae salivae melle Suet.; pren. (z)mešati = (z)družiti, pustiti (puščati), da kaj preide na (v) kaj: Pl., numquam … temeritas cum sapientia commiscetur Ci., gemitu commixta querella Lucr., ius accusatoris cum iure testimonii c. Corn.

    2. occ.
    a) v pass. spolno občevati, telesno spojiti se: commiscendorum corporum libidines Ci. (prim. gr. [ἐν] φιλότητι μιγῆναι), commixti corpore V., Silvius Italo commixtus sanguine V. rojen iz mešanja z italsko krvjo (ker je bila Silvijeva mati iz Italije).
    b) primeša(va)ti, vmeša(va)ti kaj čemu: reliquias (Phyllidis) cineribus Iuliae Suet., libellum libellis ceteris Suet. podtakniti.
  • commissiō -ōnis, f (committere)

    1. tekmovanje, spopad pesnikov, govornikov: Ci., Sen. ph., Plin. iun. idr.; met. tekmujoči govor, prelep govor: Suet.

    2. združba, zveza: Ambr.

    3. pregrešek, zagrešek, krivda: si piaculis dicitur contracta esse commissio Arn. da se je kaj zakrivilo.
  • committō -ere -mīsī -missum skupaj da(ja)ti

    I.

    1. stakniti (stikati), zložiti (zlagati), strniti (strinjati), (z)vezati, (z)družiti: ea terra maria, quae nunc dividit, committeret, nisi … Cu., c. opera L., commissis mālis C. zvezavši gredi, plagarum orae committuntur Cels. se strnejo; z dat.: moles urbem continenti committit Cu. veže s … , vir equo commissus O. = Kentaver; pren.: c. ea, quae natura videtur diremisse Cu., nondum commissa inter se munimenta L., (Iuppiter) commisit duas noctes O.; med.: Hydaspes amnis Acesini committitur Cu. se združuje z … , pistrix delphinum caudas utero commissa luporum V. pošast z delfinjimi repi, zraslimi na trebušju morskih psov, commissa in unum crura O. zrasli, toda: dextram dextrae c. O. roko v roko položiti.

    2. occ. (z zunanjim obj.)
    a) k boju zgrniti (zgrinjati), v boj spustiti (spuščati), k boju izz(i)vati, na boj (vz)dražiti koga: infirmas legiones postibus committere non audebat Hirt., pugiles Latinos cum Graecis c., aequales inter se c. Suet., acies commissas solvere Pr.; pesn.: manum c. Teucris V. „roko na Tevkre položiti“ = napasti Tevkre.
    b) vzporediti (vzporejati), primerjati: sua scripta antiquae Corinnae Pr., vates Iuv.

    3. (s proleptičnim obj.) priče(nja)ti, zače(nja)ti, prirediti (prirejati); voj.: Caesar suos cohortatus proelium commisit C. je pričel boj, se je spustil v bitko, equites nostri cum hostium equitatu proelium commiserunt C. so se udarili s … , commissum erat proelium inter Macedones Ariosque Cu., c. certamen, bellum L. ali obsidionem Cu., infausto committitur omine pugna V.; sinekdoha tudi o nadaljevanju boja: pugna cum rege commissa est Ci. se je bíla; abs. = udariti se, bojevati se: priusquam committeretur Suet. pred začetkom boja, parva manu cum copiosissimo hoste Eutr.; pren. v nevojaškem pomenu: longo intervallo iudicium hoc primum committitur Ci. se drži ta sodba, c. rixam L., tuba commissos canit ludos V. naznanja pričetek iger, fausto committitur omine sermo O., c. agona musicum Suet. prirediti glasbeno tekmovanje.

    4. kaj nedopustnega poče(nja)ti, storiti, delati, kaj zagrešiti, zakriviti, abs. = pregrešiti se, biti kriv: Luc. ap. Non., Suet., Icti., multa antea commissa maleficia Ci., tanto scelere commisso Ci., qui tantum facinus commiserunt Ci., c. delictum maius C., facinora S., fraudem H., caedem O., caedes, nefas Cu., incestum cum filia Q., quid Aristides commisisset N., neque a se commissum esse (sc. quidquam), quare timeret C. da ni nič takega zakrivil, zaradi česar bi se mu bilo bati, multa enim et in deos et in homines impie nefarieque commisit Ci., quid meus Aeneas in te committere tantum, quid Troes potuere … ? V., quod secus a me erga te commissum videretur Ci. ep., quae Philippi … bello … adversus populum Romanum commisissent L., c. adversus testamentum Dig., contra legem Ci. ali contra leges Dig. protizakonito (nezakonito) ravnati, c. in legem Iuliam Dig. pregrešiti se zoper … , c. lege censoria Varr. ali lege de sicariis Q. prekršiti zakon … ; čisto abs.: nemo enim committeret Ci., cum verisimile erit aliquem commisisse Ci.

    5. pogosto s finalnim stavkom zakriviti, povod da(ja)ti, privesti do tega, da … , napeljati tako, da … : Pl., Ter., Luc. ap. Non., committis, ut verum esse videatur Ci., neque committebant, ut ingrati existimarentur Ci. in niso dajali povoda, ne committeret, ut is locus … ex calamitate populi Romani … nomen caperet C., quos commisimus, ut quisquam ex Cannensi acie miles Romanus superesset L.; pesn. in poklas. z inf.: committit saepe repelli O., non committunt scamna facere Col.

    6.
    a) storiti, da kako pravno ali pogodbeno določilo pride v veljavo, tako določilo izpolniti (izpolnjevati), (iz)vršiti, uresničiti (uresničevati): distulit in seram commissa piacula mortem V. poravnavo storjenih pregreh, sponsio commissa L. prevzeto poroštvo, c. edictum, stipulationem Icti. izvršitev odredbe … dognati, stipulatio (cautio) committitur Icti. dobiva veljavo, dies committendi Icti. dan zapadlosti (dospelosti); pren.: hunc ego devotionem capitis mei convictam esse et commissam putabo Ci. in da je nastopil čas njegove izpolnitve, discrimen omne c. Q.
    b) zaslužiti kazen, zapasti (zapadati) kaj ali čemu: ut illam multam non commiserit Ci., poenam octupli commissam non persequebantur Ci., praedia committuntur in publicum Dig. se zasežejo; od tod pt. pf. commissus 3 zapa(de)l: hypothecae commissae Ci., hereditatem Veneri Erycinae commissam esse dixerunt Ci., hanc fiduciam (nepremičninska zastava, hipoteka) commissam esse dicis Ci. —

    II.

    1. preda(ja)ti, da(ja)ti, izročiti (izročati), prepustiti (prepuščati), zaupa(va)ti, poveriti (poverjati): alicui filiam, liberos suos Ter., gnatam suam alicui uxorem Ter., Africam Varo Ci., iurato aliorum tabellas Ci., locum, bella alicui Ci., imperium alicui N., aliquem fidei potestatique alicuius Ci., aliquem fidei tutelaeque alicuius Cu., salutem suam alicuius fidei Cu., gens … externo commissa duci V., c. semina sulcis V., terrae semina Tib., semen solo Col., collum tonsori Ci., caput tonsori H., qui … commisit pelago ratem H., c. iudici litem Petr., quaedam domestica litteris non c. Ci., c. mihi urbem tuendam Ci. poveriti obrambo mesta, alicui aliquem alendum O.; pogosto refl.: se alicui c. Ci. zaupati se komu, quis navigavit, qui non se mortis periculo committeret Ci. ne da bi se podajal v smrtno nevarnost, semel se ludis commisit Ci. si je upal iti gledat igre, si me huic itineri commisero Ci. če si bom drznil nastopiti to potovanje, c. se urbi Ci. upati si v mesto, se nocti ac solitudini C. upati si iti v noč … , se longius a portibus C., se nusquam proelio L., sese ponto V. upati si na morje, se in populi conspectum Ci. upati si v javnost, se in senatum Ci., se in aciem (v boj) L.; pren.: se civilibus fluctibus c. N. prepustiti se valovom političnega življenja.

    2. occ.
    a) kako zadevo komu poveriti, naročiti (naročati), vele(va)ti komu: cum senatus ei commiserit, ut videret, ne quid res publica detrimenti caperet Ci.
    b) zaupa(va)ti se, razode(va)ti se, odpreti (odpirati) se komu: sanan'es, quae isti committas? Pl., eis commisi et credidi Ter., quibus (ventis) necessario committendum existimabat C., haec cum scirem, commisi tamen Heio Ci., cui denique commisit, quo adiutore usus est? Ci.
    c) v kak položaj spraviti (spravljati), pustiti (puščati), da pride kaj do česa, pritirati kaj do česa: rem proelio C., rem in aciem L., rem in casum ancipitis eventus L. pripeljati do položaja, ko se ne ve, kakšen bo konec, rem publicam in discrimen L., ne rem committeret eo, ubi duae acies timendae essent L. — Od tod subst. pt. pf. commissum -ī, n

    I.

    1. podjetje, početje: supererat nihil aliud in temere commisso L.

    2. occ.
    a) prestopek, prekršek, pregrešek, krivda: Pl., Sil., Stat., c. audacius Ci., turpe H., poenā commissa luetis V., praemia commissi O., cum per ignorantium scripturae multa commissa fierent Suet. ker se je pripetilo mnogo prestopkov zaradi nepoznavanja zakonskega besedila.
    b) pripadnost državni zakladnici, zasega: in commissum venire Ps.-Q., in commissum cadere, in commissi causam cadere Icti., commisso tolli, vindicari Icti. —

    II. kar se komu zaupa, skrivnost, tajnost: commissum tegere H.; večinoma v pl.: ab homine propter vim doloris enuntiante commissa Ci., commissa celare N., Iuv., commissa tacere, prodere H.

    Opomba: Sinkop. pf. commīstī (= commīsistī): Ter.
  • commodō -āre -āvī -ātum (commodus)

    I.

    1. primerno urediti (urejati), prilagoditi (prilagajati): trapetum Ca., stirpium natura sic se commodat, ut … Col.

    2. pristaviti (pristavljati), nade(va)ti: spongiae commodandae podici Cael. —

    II. pren.

    1. ugoditi, ustreči, po godu komu storiti: commodabo: sequere hac sis Pl., neque enim cum tuā causā cuipiam commodes, beneficium id habendum est Ci., at publice (državi) commodasti Ci.

    2. iz prijaznosti komu kaj v korist odstopiti (odstopati), prepustiti (prepuščati), posoditi (posojati), da(ja)ti na razpolago, da(ja)ti sploh, podeliti (podeljevati): Pl., Ter., Sen. ph. et tr., Q., Plin. iun. idr., ut haec a Virtute donata, cetera a Fortuna commodata esse videantur Ci., se aurum Caelio commodasse non dicit Ci. da je posodil, quidquid sine detrimento possit commodari, id tribuatur etiam ignoto Ci., c. alicui aurem O. ali aurem patientem c. H. (potrpežljivo) poslušati koga, c. ex illis (iuvenibus) testes … falsos S. postaviti (dati) priče, rei publicae tempus L. časa dati, podaljšati rok, commoda manum Petr. posodi mi roko = usmrti me, parvis peccatis veniam, magnis severitatem commodare T. majhne pregrehe je spregledal, velike strogo kaznoval.

    3. (o stvareh) primeren biti, ugoden biti, znosen biti; abs.: quo (foro) parum commodante Aur.; z dat.: quod nobis commodet Macr., agrum rei publicae commodantem facere Aur. — Od tod

    I. adv. pt. pf. commodātē, v komp.: usurpatum … commodātius Fr., v superl.: si id commodātissimē facias Favorinus ap. Gell. —

    II. subst. pt. pf. commodātum -ī, n

    1. posojilo: Icti.

    2. posojilna pogodba: actio commodati Icti.
  • commodus 3 (cum in modus)

    1. primeren, prikladen, ugoden, ustrezen, pristojen, po volji: c. statura Pl., vide, quam commodam defensionem excogitaris Ci., spes salutis commoda Ci., commodissima belli ratio C.; z dat. prikladen, pripraven za koga ali kaj: nec pecori opportuna seges nec commoda Baccho V. pripravna za trtje, nulla lex satis commoda omnibus est L.; tudi z ad: vestis c. ad cursum O. Pogosto commodum est primerno (po volji, po godu, všeč) je: ut commodum est et lubet Pl., dum erit commodum Ter., utrum tibi commodum est, elige Ci., quantum commodum est, aufert Ci.; z inf. ali ACI: si quando tibi peregrinari commodum est Ci. ep., nihil duco esse commodius quam de his rebus nihil iam amplius scribere Ci. ep., commodissimum esse statuit omnes naves subduci C.; od tod z relat. atrakcijo (glag. dostavimo le v mislih): quam tibi commodum est (sc. eligere), tribum unam elige Ci., eum iudicem, quem commodum erat (sc. dare), dabat Ci., quos ei commodum fuit, compellavit Ci.

    2. occ. (po)poln: viginti argenti commodae minae Pl. polnih = celih 20 min, tribus aut novem miscentur cyathis pocula commodis H., valetudo minus commoda C. ne povsem trdno, vivere filium atque etiam commodiorem esse simulabat Plin. iun. da mu je celo bolje.

    3. zlóžen, udoben, prilagojen, lahek: potuisti ad tuum ius faciliore et commodiore iudicio pervenire Ci., aliud longius, ceterum commodius iter ostenditur L., commodissimus in Britanniam traiectus C.; pesn. (iron.): intervalla vides humane commoda H. = inhumane incommoda.

    4. primerno ležeč, priročen, ugoden: Ter., hiberna L., litterae satis commodae Ci. ep., si commodius anni tempus esset Ci. ep., commodior status (rerum) C., stella homini commoda Pr.

    5. uslužen, ustrežljiv, ugodljiv, udvorljiv, vljuden, prijazen, obziren, spregledljiv, prizanesljiv, ljubezniv, prikupljiv: Pl., Ter., Enn. fr., Corn., Suet., at mores commodi Ci., multo et iam esse commodiorem mitioremque nuntiant Ci.; z dat.: mihi commodus uni H. skrbeč samo zase; pesn. pren.: spondeos stabilīs in iura paterna recepit commodus et patiens H. voljan in potrpežljiv. — Od tod

    I.

    1. adv. commodē
    a) primerno, prikladno, ustrezno: Pl., Ter., Varr., Q. idr., numquam tam male est Siculis, quin aliquid facete et commode dicant Ci., eam pro dignitate c. laudare nemo potest Ci.
    b) dobro, prav, prav dobro, izvrstno, spretno: c. cogitare Ter., orationem Lysiae c. scriptum esse Ci., parum c. scribere Plin. iun., multo commodius dicitur apud regem verba fecisse N., commode saltare N., non minus commode Ci. prav tako dobro, minus c. audire Ci. ne na prav dobrem glasu biti, res minus c. gerere Ci., perficere rem commodius Ci., commodius rem publicam administrare C., commode facere Cels. (o zdravilih) dobro deti, commode valere Plin. iun.
    c) zložno, prilagodljivo, udobno, brez težav, lahko: c. navigare Ci. ep., in Tusculano commodius ero Ci. ep., non satis commode pugnare poterant C., quo itinere commodissime vallem transire posset C., commodius quam tu vivo H.
    č) ustrežljivo, ugodljivo, vljudno, prijazno, prikupljivo: bene et c. accipi Pl., c. respondere Pl., commodius loqui Ter., facis commode, quod … Ci. ep. prav godi mi (tvoja) usluga, da … , tribuni commodius fecissent, si … Ci.
    d) o pravem času, pravočasno, ravno prav: c. exire Pl., Tit. ap. Char., c. de parte superiore descendere Sis. ap. Char.

    2. adv. acc. neutr. sg. commodum
    a) pravočasno: c. adveni domum Pl.
    b) pravkar, ravnokar, zdajci, ravno: ecce autem c. aperitur foris Pl., id cum hoc agebam c. Ter., c. enim egerem diligentissime Ci. ep., c. enim volo ad Serapim defferri Cat., sectatoribus c. dimissis Gell.; v zvezi s temporalnimi stavki: postquam me misisti ad portum … , c. radiosus sese sol superabat ex mari Pl., cum hac respicio ad virginem, illa sese interea c. huc advorterat Ter., adtrahitur Lollius, c. cum Apronius e palaestra redisset Ci.; z et: c. limen evaserant et fores … resurgunt Ap. —

    II. subst. commodum -ī, n

    1. zložnost, prikladnost, udobnost, ugodnost, ugodni položaj, ugodni (pravi) čas: naves, quas sui quisque commodi causā fecerat C., commodo meo, tuo, suo itd. Ci. meni, tebi itd. (zame, zate itd.) udoben ex utriusque commodo dies sumitur Ci. dan, ki je bil za oba ugoden, quod tuo commodo fiat Ci. ep. cum erit tuum commodum Ci. Ep. če ti bo ustrezalo, per commodum ali ex commodo ali samo commodo = udobno, lahkotno, ob ugodnem času, ob ugodni priložnosti: ubi … copias per commodum exponere posset L., percunctatusque, satin' per commodum omnia explorassent L., melius ratus ex commodo pugnam facere S., cum (ex) commodo mori non licuisset Sen. ph.; commodum alicuius exspectare Ci. čakati ugodnega časa.

    2. hasek, korist, obrestek, prid, dobiček, tudi (poseb. v pl.) blaginja, sreča; v sg.: Ter., Cat., Q., Lact., sui commodi causā nocere alteri Ci., commodo rei publicae facere aliquid Ci., C. državi v prid, quod commodo valetudinis tuae fiat Ci. ep. če ni tvojemu zdravju v škodo, contra valetudinis commodum laborare Ci. zdravju v škodo, ne id contra commodum (valetudinis) faceret Suet., si per commodum rei publicae posset L. ali quantum per commodum rei publicae fieri posset L. ne da bi bilo državi v škodo, amicitias inimicitiasque non ex re, sed ex commodo aestumare S. ne samih po sebi, ampak po koristi; v pl.: Pl., Ter., O., Q., commoda vitae Ci., Lucr., rei familiaris commoda C. zasebne koristi, salutem sociorum suis omnibus commodis … praeferre Ci., commoda consequi, praetermittere C., adversus populi commoda stare N., in publica commoda peccem H. zoper državno blaginjo, c. plebis Vell., communia T.

    3. v pl. = od države podeljene ugodnosti, prednosti, pravice, svoboščine, privilegiji: tribunatūs commoda contemnere Ci. ep., militum c. Ci. ep., veteranos commodis augere Brutus et Cassius in Ci. ep., provincialia ornamenta commodaque Ci., Romule, militibus scisti dare commoda solus O., c. emeritae militiae, emeritorum praemiorum, missionum, sacerdotum Suet., primipili Dig.

    4. v sg. = (iz)posojilo, (iz)posojene stvari: qui forum et basilicas commodis hospitum, non furtis nocentium ornarent Ci.

    5. (po katahrezi) meritev, merjenje: commoda verborum Fulg., metrica verborum commoda Fulg. — Od tod adv. abl. sg. commodō po udobnosti, poljubno, po želji: dictitare Pl. fr.
  • commonefaciō -ere -fēcī -factum, pass. commonefīō -fierī -factus sum koga česa (na kaj) spomniti (spominjati), opomniti (opominjati), (živo) na srce polagati komu, zabič(ev)ati komu kaj; z acc. personae: c. aliquem etiam atque etiam Ci. ep.; šalj.: aliquem monumentis bubulis Pl.; z gen. rei: uti quemque … extulerat, commonefacere benefici sui S.; z acc. personae in gen. rei: aliquem veteris amicitiae Corn.; z acc. rei (redk.): quae (inrisio) commonefaceret istius … praeturam Ci., c. mores vetustatis Vitr.; z acc. personae in acc. rei: vos commonefaciet vias meas Vulg.; z odvisnim vprašanjem: simul commonefacit, quae ipso praesente … de Dumnorige sunt dicta C.; z ACI: simul commonefecit … sanxisse Augustum T.; s finalnim stavkom: Vitr., Cod. I., illi eum commonefaciunt, ut … utatur instituto suo Ci.; z acc. rei in de: de illis extraordinariis hoc unum commonefaciam Sen. ph.; z acc. personae in de: subditos nostros c. de religione Cod. I. V pass.: quin tu sceleris et crudelitatis ex illa oratione commonefiat Ci., nocturni commonefactus oraculi Ap.