dīgestiō -ōnis, f (dīgerere)
1. medic.
a) razdelitev (jedi) po telesu: Cels.
b) prebava, prebavljanje: d. ciborum facilis Q.
2. pren.
a) (kot govorna podoba = μερισμός) razporeditev, naštevanje posameznih točk: Ci., Q.
b) uredba, ureditev, razvrstitev: Plin.
c) izračun, preračunanje: annorum Vell.
Zadetki iskanja
- digitus -ī, n (iz dicitus)
1. „kazalec“, od tod vsak prst na roki: d. pollex C. palec, d. index H. = d. salutaris Suet. = d. gustator Hier. kazalec, d. medius Q. = d. mediānus Veg. = d. infamis Pers. ali d. impudicus (ker spominja na moški spolni ud) Mart., Isid. sredinec, d. medicus Marc., Isid. = d. anularis (ker so na njem nosili zlat prstan) Isid. = d. minimo proximus ali minimo vicinus ali d. medicinalis Macr. prstanec, d. minimus Gell. = d. auricularis (ker se z njim trebi uho) Isid. = brevissimus dextrae manus d. Macr. mezinec, concrepare digitis Pl., Ci. ali digitos Petr. (gl. concrepō), digitorum percussio Ci., istum de digitis anulos abstulisse Ci., digitos comprimere pugnumque facere in naspr. digitos diducere ali extendere Ci., comprimere digitos utrimque Cels., digito liceri Ci. z dvignjenim prstom, digitum tollere Ci. prst dvigniti (pri dražbi, glasovanju), pa tudi kot znamenje, da se gladiator preda (in prosi milosti pri občinstvu): Mart., Sid., pugnare ad digitum Q. dokler eden od borilcev ne dvigne prsta v znamenje vdaje; digitum exserere Q. prst iztegniti, toda (pren.): digitum exsere, peccas Pers. = digito sublato ostende victum te esse a vitiis; digitum intendere ad aliquid Ci. s prstom kazati na kaj; aliquid digito monstrare ali demonstrare (gl. dēmonstrō), v pass.: monstror digito praetereuntium H. mimoidoči s prstom za menoj kažejo (ker sem slaven) H., tako tudi: pulchrum est digito monstrari et dicier „hic est“ Pers., quos saepius vulgus quoque imperitum et tunicatus hic populus transeuntes nomine vocat et digito demonstrat? T., vos cunctorum digiti notabant Hier.; computare digitis Pl., Plin. iun. na prste naštevati, preračunavati = numerare per digitos O. ali digitis Suet., si tuos digitos novi Ci. ep. tvojo veščino računanja, venire ad digitos Plin., digitis nutuque loqui O. z znamenji sporazumevati se, nil opus est digitis, per quos arcana loquaris O., postquam fuerant digiti cum voce locuti Tib. ko so prsti nehali brenkati ob petju, ad digiti sonum Tib. k brenkanju, tibia … digitis pulsata canentum Lucr., aliquid digito attingere Porcius Licinus ap. Gell. le lahno dotakniti se, caput scalpere digito uno Asin. Poll. fr., Sen. ph., Iuv., Amm. le z enim prstom čohljati se po glavi (da se pričeska ne pokvari), ardenti lucernae digitum admovere Val. Max., videsne, ut cinaedus orbem digito temperat? Suet. (Augustus 68) kako … izvablja ubrane glasove ali (kakor je občinstvo razumelo ta verz) kako … z enim prstom obvlada svet, digitorum nervos incīdere Lamp. Preg.: si scis tute, quot habeas digitos in manu Pl. = če vsaj količkaj veš; in digitis hodie percoquam quod ceperit Pl. = zdi se mi nemogoče; quā … digitum proferat non habet Ci. ne ve, kako bi le prst premaknila = le najmanjše dosegla; ne digitum quidem alicuius rei causā porrigere (= οὐδὲ δάκτυλον προτεῖναι χάριν τινός) Ci. niti s prstom ganiti = prav malo prizadevati si; aliquem uno digito attingere Pl., Ter. le z enim prstom (= le malce) dotakniti se koga, tako tudi samo digito aliquem attingere Ci. ali digito aliquem contingere Ca. ap. Gell., aliquem vel digito ali digito tenus contingere Ap. in aliquem digito tangere Pl.; audivi, … qui primoribus labris gustassent genus hoc vitae et extremis, ut dicitur, digitis attigissent, emersisse aliquando Ci. = ki so se le površno ukvarjali s … , digito se caelum attigisse putat Ci. ep. = misli, da je v devetih nebesih, presrečen je; tamquam digitos auctores omnes novisse Iuv. natančno poznati; colere summis digitis Lact. = s konci prstov dotikaje častiti.
2. prst na nogi, nožni prst: Lucr., Petr., Suet., digiti pedum O., digitis insistere O. ali digitis erigi Q. na prste stopiti, insistere summis digitis Cels., Sen. ph. stopiti na konice prstov, constitit in digitos arrectus V., digitos pedum detundere ad lapides Ap.; (o živalskih prstih): Luc. ap. Non., Col., Plin.; ptičji krempeljc, krempeljček: Varr. idr.; rakove klešče: ut in litore cancri digitis primoribus stare Varr. ap. Non.; pajkove nožice: digiti exiles O.; pren. v pl. mali odrastki vej, vejice: Plin.
3. kot merska enota prst, palec = šestnajstina rimskega čevlja (pes), približno 2 cm: Front., digitum pollicem latus Ca. palec širok, d. transversus Ca. poprečni prst; digiti primores prednji deli, konci prstov, npr.: late digitos primores quattuor, alte digitos primores tres Ca.; quattuor patens digitos C.; preg.: si … ex isto loco digitum transvorsum (= transversum) aut unguem latum excesseris Pl., ab hac (regulā) mihi non licet transversum, ut aiunt, digitum discedere Ci. niti za prst odstopiti, neque ab argento digitum discedere Ci., mihi certum est ab honestissima sententia digitum nusquam (sc. discedere) Ci. ep., digitis a morte remotus quattuor aut septem Iuv.
4. kot nom. propr. Digitī Idaeī (Δάκτυλοι Ἰδαῖοι) Idajski Digiti, Kibelini svečeniki (gl. dactylus): Ci., Arn.
Opomba: Sinkop. obl. dictus -ī, m: Luc., Varr. ap. Non.; sinkop. gen. pl. digitûm: Varr. ap. Char. - dīgnitās -ātis, gen. pl. klas. -um, sicer tudi -ium, f (dīgnus)
1.
a) (o osebah) vrednost, vrlost, zasluga, zaslužnost: quem pro dignitate ne laudare quidem quisquam satis commode posset Ci., in senatum propter dignitatem lecti estis Ci., honos dignitate impetratus Ci., d. consularis Ci. ali imperatoria Iust. sposobnost za konzulat (poveljstvo), honores patent dignitati N., competitores multum … dignitate antecedentes Suet.
b) (o stvareh) vrednost: d. gemmae, auri, opsonii Plin., debita rerum d. Q.
2. occ.
a) zunanja dostojnost. α) (o osebah, poseb. o moških, njihovem telesu in delih telesa) dostojna zunanjost, častitljivost, ličnost, čednost, lepota: pueri magna praediti dignitate Ci., venustatem muliebrem ducere debemus, dignitatem virilem Ci., in formis aliis dignitatem esse, aliis venustatem Ci., formae d. coloris bonitate tuenda est Ci., d. corporis Lab. ap. Macr., Vitr., magna corporis d. N., d. formae T., Suet., oris Plin. iun., d., quae est in latitudine pectoris Q. β) (o stavbah, krajih idr.) lepota, krasota, veličastje, veličastnost, dostojnost, sijajnost: d. porticūs Ci. ep., templi Ci., sacrarium magna cum dignitate Ci., d. portūs, urbis N., loci Suet.; splendor et d. vitae N. sijajno in dostojno življenje, ludos cum dignitate facere Ci. γ) (o govoru idr.) dostojnost, dostojanstvenost, vznesenost, vzvišenost: sententiae Ci., verborum Q., orationis T.
b) notranja ali nravna dostojnost, poštenost, poštenje, dostojno mišljenje, pošteno mišljenje in delovanje, (notranja) čast, častitost: Catonis dignitas tuam improbitatem tegit Ci., dignitatem servare, suam pristinam dignitatem obtinere Ci., cum dignitate agere Ci. pošteno, cum dignitate cadere Ci. častno, res non habet dignitatem Ci. se ne sklada s častjo, dignitati servire Ci., N. ozirati se na čast.
3. met. spoštovanost, čislanost, (zunanja) čast, ugled, veljava: otium sine dignitate retinere Ci. brez časti, ubi erit imperii nomen et dignitas? Ci., civitatis dignitatem et decus sustinere Ci., non esse suae dignitatis C. da se ne ujema z njegovo častjo, da je pod njegovo častjo, magna cum dignitate vivere N. zelo v čislih biti, erat dignitate regia N. imel je pri ljudeh kraljevski ugled, dignitate crescere N. vse več veljave si pridobivati, triumphi d. Fl. s triumfom pridobljena čast; v pl. (sl. sg.): aetate an dignitatibus suis virorumve an sorte lectae sint (mulieres) L.
4. occ.
a) čast = častna stopnja, čin, dostojanstvo, odličen stan v državi: tam altus dignitatis gradus Ci., est in ipsis (liberis populis) magnus delectus hominum et dignitatum Ci., secundum locum dignitatis obtinere C., quem Caesar … ex humili loco ad summam dignitatem perduxerat C., qui me ad hanc dignitatem perduxit N., pro hominis dignitate N. njegovemu činu (dostojanstvu) primerno, equestruem obtinuit dignitatem N., equites Romani dignitate senatoria T., sacerdotum d., equestris d., senator praetoriae dignitatis Suet., omnibus dignitatibus genus vestrum proprium dare Lamp.
b) služba, častna služba, častno mesto, častna funkcija: honos dignitatis, dignitatis insignia Ci., tu in Bithynia summa cum dignitate fuisti Ci. si opravljal visoko službo, maiestas … in omni populi Romani dignitate Ci. ap. Q.; v pl.: Q., Plin., Plin. iun.; met. v pl. možje visokega stanu, dostojanstveniki, imenitniki, odličniki: parcet et amicitiis et dignitatibus Ci., turba conspectior, cum dignitates deessent L., praestatur hoc aliquando etiam dignitatibus, ut … Q. - dīgnus 3, adv. -ē (iz *decnos -us: decēre; prim.: dignus coronā „okrašen z vencem“ in od tod = venca vreden)
1. (o osebah, redkeje o stvareh, tako v dobrem kakor v slabem pomenu) dostojen, vreden česa = zasluživši, zaslužujoč kaj, zaslužen (-žna -žno) za kaj, upravičen do česa; abs.: Pl., Suet., Iust., nulla contumelia est, quam facit dignus Antonius ap. Ci. (iron. častivrednež), quod etiam minus digni adsequi possunt Ci., diligere non dignos Ci., populus solet nonnumquam dignos praeterire Ci., novum illud exemplum ab dignis et idoneis ad indignos et non idoneos transfertur S., omnes male a se laudatos esse, dignos indignosque L., dignior heres H., honor dignis paratus Vell., neque Caecinam dignum tantae rei censorem T. ni upravičen biti sodnik v tako pomembni zadevi. Zveze:
a) večinoma z abl.: dignus es verberibus multis Pl., dignus laude Ci., H., dignus isto negotio Ci., dignus imperator legione, digna legio imperatore Ci., maioribus suis dignus, maioribus suis dignissimus Ci., peccat uter nostrum cruce dignius? H., o hominem multis mortibus dignum! Sen. ph.; (o stvareh): dignum memoriā Ci. idr., donum regale dignum tuo templo Ci., dignitas … cultu et honore et verecundiā digna Ci., dignum piaculo L.
b) redko z gen.: non ego sum salutis (dobi se tudi salute) dignus? Pl., dignum esse memoriae (tudi memoriā) Ph.
c) redkeje in le v pozni lat. z dat.: digna memoratui Vop.
č) z acc. neutr. pron.: non me censes scire, quid dignus siem Pl., dii tibi omnes id, quod es dignus, duint (= dent) Ter.
d) s sup.: Sen. ph., Gell., digna atque indigna relatu vociferans V., nihil dictu dignum ausi L., nihil dignum memoratu actum L., dicta memoratu digna, res dignae memoratu Val. Max., nobis pleraque digna cognitu obvenere T.
e) s konsekutivnim stavkom: non sum dignus prae te, ut figam palum in parietem Pl., quos ut socios haberes, dignos duxisti L., digna res visa est, ut simulacrum … pingi iuberet L., eras dignus, ut haberes integram manum Q.; z relativnim konsekutivnim stavkom: Iuv., dignus, qui liber sies Pl., qui modeste paret, videtur qui aliquando imperet dignus esse Ci., Diana hostibus digna videbatur, quam sanctissime colerent Ci., magnum … onus … , verum tamen dignum, in quo omnes nervos aetatis industriaeque meae contenderem Ci., Livianae fabulae non satis dignae sunt, quae iterum legantur Ci., digni estis, qui opes … referatis in patriam Cu., dignum est, quod observes Sen. ph.; tako tudi: digna res est, ubi (= in qua) tu nervos intendas tuos Ter.
f) večinoma pesn. z inf. pass.: Sen. ph., Val. Fl., puer ipse fuit cantari dignus V., erat tunc dignus amari V., quae digna legi sint H., si quis erat dignus describi H., non tamen intus digna geri promes in scaenam H., nec tu meus esse negari dignus es O., Horatius fere solus legi dignus Q.; redkeje z inf. act.: Cat., Tib., Iuv., pecunia … digna sequi potius quam ducere funem H., sed non domus una digna perire fuit O., hos ego annos ponere dignus eram O.; z inf. act. in pass.: dignus alter eligi, alter eligere Plin. iun.
g) z ACI: dignos enim esse, qui armis cepissent, eorum urbem agrumque Bolanum esse L.
h) z ad: amicus dignus huic ad imitandum Ci., quos dignos ad id esse videbat Lamp.
2. (o stvareh, redkeje o osebah) vreden, dostojen česa, koga = primeren, pristojen čemu, komu, spodoben, zadosten, dovoljšen, ustrezen, zaslužen (-žna -žno)
a) abs.: ut dignum est (erat) Ter., L., secus quam dignum est Ter., qui maeror dignus in tanta calamitate inveniri potest? Ci., quid enim minus dignum quam … ? Ci., d. causa L. utemeljen, fortuna V., praemia digna ferant V., grates persolvere dignas V., rem minus aegre, quam dignum erat, tulisse L., numquam digne satis laudari philosophia poterit Ci., quis de tali cive satis digne umquam loqueretur? Ci., malim tuo iudicio digne ac (kakor) mereor (= svojim zaslugam primerno) commendatus esse Cassius in Ci. ep., nemo dignius imperat Vop., dignissime confitemur Boet.; kot subst. neutr. pl.: digna timere S. bati se zaslužene kazni, digna indigna (digna atque indigna Sen. ph.) pati V. trpeti zasluženo in nezasluženo, digna atque indigna canere Val. Fl. Zveze:
a) z abl.: Vell., tibi di dignum factis exitium diunt (= dent)! Ter., munera dignissima Venere Pl., negotium non est dignum viribus nostris Ci., venit tempus serius, quam dignum populo Romano fuit Ci., genus scripturae non satis dignum summorum virorum personis N., nihil negare, quod dono dignum esset S. kar bi (je) bilo vredno, da se podari; kot subst. neutr. pl.: te digna ut inveniant precor Pl., Varro digna illo ac vera de exitu eius ominatus est Vell.
b) redko z gen.: suscipe curam … dignissimam tuae virtutis Balbus in Ci. ep., utque probae dignum est O. se spodobi, dignus Alcidae labor Sen. tr., adiecisse deos dignum Arsacidarum T.
c) še redkeje z dat.: quod huic maleficio dignum supplicium potest inveniri? Corn.
č) s pro: Ter., Lucr., quidnam pro offensione hominum dignum eloqui possim Ci., si digna poena pro factis reperitur S., dignum praestabo me etiam pro laude merentis H. = pro laude eius, qui laudem meruit = pro merita laude (sc. tuā); z ad v primeri s … , proti … : ad tuam formam illa una digna est Pl.
d) dignum est (= ἄξιόν ἐστιν) z inf. ali ACI spodobno je, spodobi se, pristoji, gre: munere, si credere dignum est, Pan te fefellit V., quibus (auctoribus) dignius credi est L., huic homini dignum est divitias esse et diu vitam dari Pl., quid enim minus dignum est, quam peius quidquam videri dedecore … ? Ci.; tako tudi dignum habere ali arbitrari z inf. imeti za spodobno: properanti haud quisquam adire ad ostium dignum arbitratur? Pl.; dignum est s konsekutivnim stavkom: dignum esset, ut ex his officinis omnia opera perficerentur Vitr., non enim dignum fuit, ut quadrigae tyrannorum bono principi miscerentur Vop. - dīgredior -gredī -gressus sum (dis in gradī)
1. raziti se, razhajati se, oditi, odhajati, ločiti se, oddaljiti (oddaljevati) se: N., Iuv., Iust., luna … tum congrediens cum sole, tum digrediens Ci., ita utrique digrediuntur S., ubi digressi (sunt) V., d. per aëra O. Od kod? inde d. Auct. b. Afr., Suet.; s samim abl.: domo S., viā L., castris, finibus Vell., muris Val. Fl.; s praep. in abl.: ab aliquo Ci. ep., digressi a Massiliensibus C., a parentibus digressi S., d. a marito Suet., a mari C., a colloquio L., de via Pl., paululum ex eo loco C. Kam? domum L., T., in semitam Pl., in sua castra S., in diversa Cu., in urbem T., ad sua tutanda Front.
2. pren. oddaljiti (oddaljevati) se (poseb. od predmeta govora), zaiti, zahajati, na stransko pot zaviti: officio T., a (de) causa, ab epistula Ci., unde digressa est oratio Ci., eo, unde huc digressi sumus, revertamur Ci., quo ex loco sum digressus, revertar Ci., d. ex genere exercitationis Q., nusquam a veritate Amm. - dīgressus -ūs, m (dīgredī)
1. razhod, odhod, ločitev, oddaljitev: Val. Fl., Suet., digressus et discessus (gl. discēssus) C., congressus … digressus Ci. ep., cuius (lunae) … proximus accessus ad solem, digressus autem longissimus Ci., d. supremus V. ura ločitve, d. Neronis a Neapoli Vell., d. amici Iuv., clarus e mundo d. Amm.
2. pren. skrenitev (v govoru): Q. - dīiūdicō -āre -āvī -ātum (dis in iūdicāre)
1. temeljito razsoditi (razsojati), po presoji odločiti (odločati): Pl., Ter., Vell., Q., Plin. iun., Gell., controversiam Ci., controversias non aequitate Ci., d. inter duas sententias Ci., diiudicari non potuit, uter utri virtute anteferendus videretur C., diiudicatā belli fortunā C., diiudicatā lite H.
2. razločiti (razločevati, razlikovati): vera et falsa, vera a falsis, recta ac prava, ius et iniuriam Ci. - dīlābor -lābī -lāpsus sum (dis in lābī)
I.
1. razpasti (razpadati), razsuti se, razsipa(va)ti se: Col., monimenta virûm dilapsa Lucr., navis … vetustate dilabens L., aedis Iovis … vetustate dilapsa L., aedificium dilabens Sen. ph., dilapsa vetustate moenia T., dilapsa cadavera tabo V., dilapsa in cinerem fax H.; pesn.: ungulaque in quinos dilapsa absumitur ungues O. razkrojeno; occ. raztopiti (raztapljati), raztaliti se, razpustiti (razpuščati) se: eadem (aqua conglaciata) admixto calore liquefacta et dilapsa Ci., quā (nebulā) dilabente L. ko se je razprševala, ut nix … dilapsa est L. je skopnel, dilapsus calor V., (Proteus) in aquas tenuīs dilapsus abibit V.
2. pren. razgubiti, izgubiti, pogubiti (pogubljati) se, izginiti (izginevati, izginjati), giniti (ginevati), (pre)miniti, izničiti (izničevati) se, propasti (propadati): male parta male dilabuntur Poeta ap. Ci. = kakor pridobljeno, tako izgubljeno, rem familiarem dilabi non sinere Ci., rem communem esse dilapsam Ci., ut praeclarissime constituta res publica dilaberetur Ci., concordiā parvae res crescunt, discordiā maxumae dilabuntur S., praeclara facies, magnae divitiae, ad hoc vis corporis … dilabuntur S., profecto omnis invidia prolatandis consultationibus dilapsa foret S., dilapsa esse robora corporum animorumque L., vectigalia publica neglegentiā dilabebantur L. so se trošili, bella inopiā dilabi Iust. da se razdirajo.
— II.
1. (o vodi idr.) razteči (raztekati) se, odteči (odtekati): Fibrenus … rapide dilapsus in unum confluit Ci., amnis presso in solum alveo dilabitur Cu., dilabente aestu T. ob upadanju plime = ob oseki; pren.: dilapso tempore S. po preteku (določenega) časa, per veterem dilapso culinam Volcano (= igni) H. ko se je bil razširil, ne terra facile dilabatur Veg.
2. pren.
a) izginiti (izginevati, izginjati), izmakniti (izmikati) se, izmuzniti se: de mea memoria dilabuntur Ci. izginjajo mi iz spomina, simul ac fortuna dilapsa est, devolant omnes Corn., dilapsis inter nova gaudia curis O.
b) (o živih subj., poseb. o vojakih) razbežati se, razgubiti (razgubljati) se, razkropiti se, ubežati, popihati jo: vidit autem … futurum, ut Thasii dilaberentur N., Eumenes intellegebat … (copias) simul cum nuntio dilapsuras N., exercitus brevi dilabitur S., d. in oppida, in civitates, noctu in sua tecta L., ad praedam L., ad resumenda arma Suet., ad sua tuenda Iust., praedatum, pabulatum, lignatum L., ab ordinibus, sine commeatibus ab signis, ex praesidio L., pluribus dilapsis Cu., in suos quisque vicos dilapsi Bessum reliquerunt Cu., domum d. Front., dilapsae cum prole nurus Val. Fl. - dīlacerō -āre -āvī -ātum (dis in lacerāre) raztrga(va)ti, trgati, (raz)mrcvariti, razmesariti: Gell., Lact., dilacerant (canes) falsi dominum sub imagine cervi O., pro quo dilaceranda feris dabor alitibusque praeda Cat., d. corpus verberibus T., muliebre corpus … tormentis dilacerari iubet T.; pren.: me meamque rem dilaceravisti Pl., d. rem publicam Ci., res publica dilacerata S. razkosana, viscera (srce) nostra, tuae dilacerantur opes O., quibus acerbitatibus dilaceratus T. hudo zadet, quando … animus dilaceretur T.
- dīlaniō -āre -āvī -ātum (dis in laniāre) raztrga(va)ti, razdrapati, razmrcvariti: tu P. Clodi cruentum cadaver … canibus dilaniandum reliquisti Ci., vivaque adhuc … membra dilaniant O., d. aliquem tormentis T., dilaniatā veste T.; pesn. (z grškim acc.): soror … inornatas dilaniata comas O. z nepočesanimi in razkuštranimi lasmi; pren.: anima dilaniata Lucr. na dele razstavljena, inter muliercularum radios et textrina dilanior Hier. me prerešetavajo.
- dīlargior -īrī -ītus sum (dis in largīrī) v obilju podariti (podarjati), podeliti (podeljevati), razda(ja)ti: Suet., L. Sulla, qui omnia … quibus voluit, est dilargitus Ci., pecuniam d. magis T., foedera sociis, Latium externis d. T. V pass. pomenu: aerarium dilargitur populo Romano C. Gracchus ap. Prisc., venditis … bonis aut dilargitis S. ap. Gell., dilargitis quae amant Lact.
- dīlātiō -ōnis, f (differre)
I.
1. odlašanje, odlaganje, odgoditev, zamuda, zavlačevanje; abs.: Plin. iun., Suet., sine dilatione L., Cu., alter (consul) … nullam dilationem patiebatur L., res dilationem non recipit L. stvar se ne more odlagati, maximum remedium irae dilatio est Sen. ph., per dilationes bellum gerere L. z zavlačevanjem, per omnia extra dilationes positus Vell., variis dilationibus frustrati Iust.; z in in abl.: d. in re Ca., Col.; z gen.: temporis Ci., Ph., comitiorum Ci., belli, legis agrariae L., exitii T.
2. occ.
a) odlog (preložitev) sodniške razsodbe: dilationem petere Suet.
b) podaljšanje plačilnega roka: Amm., dilationem impetrare Ambr.
— II. presledek: spatiosa d. Ap. - dīlātō -āre -āvī -ātum (dis in lātus) razširiti (razširjati), širiti, razprostreti (razprostirati), raztegniti (raztezati)
1. v pravem pomenu: dominium Lab. fr., globum farinae Varr., partes eae, quae sunt infra … , dilatantur, quae autem supra, contrahuntur Ci., d. fundum, manum Ci., aciem, castra L., dilatant patulos convicia rictūs O., d. muros urbis, solum patrium Vop.; od tod adj. pt. pr. v intr. pomenu dīlātāns -antis široko se razprostirajoč: spatia montis in cubiculo dilatantia Plin.
2. pren. d. gloriam, legem, eloquentiam, argumentum, orationem Ci., valde litteras Ci. široko (zategnjeno) izgovarjati. - dīligentia -ae, f (dīligēns)
I.
1. pazljivost, pozornost, skrbnost, natančnost, marljivost, vestnost, preudarnost (naspr. neglegentia): Pl., Ter., L., Plin. iun. idr., Catilinam meā diligentiā fregistis Ci., diligentia, qua una virtute omnes virtutes reliquae continentur Ci., summā diligentiā vitam Roscii custodire Ci., cur … de ipsius diligentia desperarent? C., omnisque diligentia munditiam, non affluentiam affectabat N.; s subjektnim gen.: praeclari imperatoris egregia d. Ci., d. nostrorum Ci., Epaminondae N.; z objektnim gen.: dignitatis Ci., sacrorum ipsorum Ci. skrbnost v prirejanju … , testamentorum Ci. natančnost v sestavljanju oporok, scribendi Q., Eutr.; nam. tega gen. večinoma s praep.: summa in re publica d. Ci., diligentiam adhibere in amicitiis comparandis Ci., magnamque res diligentiam requirebat non in summa exercitūs tuenda … , sed in singulis militibus conservandis C., curam diligentiamque in valetudine tuenda adhibere L., erga pecuniam alienam d. T., d. circa proprietatem … munditiae Q.
2. gospodarnost, varčnost: res autem familiaris … debet … conservari … diligentiā et parsimoniā Ci., servos domi natos habebat, quod est signum diligentiae N., non est ista diligentia, sed avaritia Corn., alicui paropsidem leguminis pro sedulitate ac diligentia porrigere Suet.; s subjektnim gen.: matris familiae Petr.; z objektnim gen.: sollicitior rei familiaris d. Q.
— II. ljubljenje, ljubezen: nostri Symm.; v pl.: Ap. - dīligō -ere -lēxī -lēctum (dis in legere = razb[i]rati, izb[i]rati, odb[i]rati)
1. razdeliti (razdeljevati): pernam totam Tit. fr.
2. pren.
a) α) voj. (= dēligere) vojake nab(i)rati, odb(i)rati: tiro dilectus Veg. β) sploh odbrati (odbirati), izbrati (izbirati); kot subst. pt. pf. dīlēctī -ōrum, m izbrani ljudje, izbranci, izbor: Veg.
b) ceniti, čislati, v čislih imeti, spoštovati, ljubiti (prim. amō): Kom. idr., aliquem diligere et carum habere Ci., colere atque diligere aliquem Ci., victor pacis auctores diligit Ci., d. se, inter se Ci., a bonis viris diligi Ci., d. aliquem valdissime Sen. ph., aliquem arte, artissime, pro suo quemque officio Plin. iun.; (o spolni ljubezni): quem puerum Pausanias amore venerio dilexerat N., quem (Hasdrubalem) nonnulli diligi turpius, quam par erat, ab Hamilcare loquebantur N., diligere aliquam Val. Max., Petr., Suet., Iust.; s stvarnim obj.: d. hunc locum, imperium Romanum, poëtarum ingenia, pudorem in illa aetate Ci., Caesaris consilia ali alicuius officia Ci. zadovoljen biti, aurum O.; (o stvarnem subj.) ljubiti kaj = komu je ljubo (prija, ugaja) kaj: montes et valles diligit abies Plin.; od tod tudi (kakor amare) z inf.: pira nasci tali solo maxime diligunt Pall. kaj rade rastejo. — Od tod
I. adj. pt. pr. dīligēns -entis, adv. dīligenter
1. (o osebah) pazljiv, marljiv, pozoren, skrben, natančen, točen, vesten, preudaren; abs.: praetor Ci., d. ac moderatus dux T., non amo nimium diligentes Ci., qui diligentiores videri volebant C., diligentissimus agricola, arator Ci., diligenter nunties patri Ter., aliquem benigne et diligenter audire Ci., iter caute et diligenter facere C., antiquitatem diligenter habere cognitam N., curari diligentius Acc. fr., trullam diligentius considerare Ci., diligentius eam rem cognoscere velle C., ex ebore diligentissime perfecta argumenta Ci., eos diligentissime conservare C.; v pogovornem jeziku: quam … diligenter erras! Mart. kako lepo se motiš; z gen.: diligens libertatis, salutis meae Ci. vnet, d. veritatis N. resnicoljuben, imperii N. vesten, diligentissimus omnis officii Ci., civitas diligentissima iuris Ps.-Q., vir litterarum … diligentissimus Gell., verborum (pri izbiri izrazov) homo diligentissimus Gell. zelo pazljiv; s praep.: homo in religionibus foederum diligens Ci., in uno Gabinio sunt tam diligentes Ci. vestni, querebatur, quod omnibus in rebus homines diligentiores essent Ci., diligentissimus in tradendo Latine Q., ipse diligens fuit ad (glede na) reportandum Ci., ad te custodiendum diligentissimus Ci., qui volunt diligentes circa hoc videri Plin., diligentissimus circa aerarium et militum disciplinam Eutr.; redko z dat. gerundivi: Corinthios video publicis equis assignandis et alendis … fuisse quondam diligentes Ci. natančni v … ; po enalagi tudi o stvareh: d. accusatio, cautio, praeparatio, scriptura Ci., industria Ph., cura Q., diligentior subtilitas Plin.
2. occ. gospodaren, varčen: homo frugi ac diligens Ci., homo parcus et d. Corn., patre usus est diligente N., cum te … appelles … pro illiberali diligentem Q., in re … hereditaria tam diligens Ci., qui … de suo diligentes erunt Plin. iun.; z gen.: cuius (rei familiaris) diligentissimus erat Suet.
— II. adj. pt. pf. dīlēctus 3 ljub, drag, z dat.
a) (večinoma o osebah): Atys dilectus Iulo V., Latona supremo dilecta penitus Iovi H., dilecti tibi poëtae H., luce mihi carior dilectiorque fili Macr., augur Apollineis modo dilectissimus aris Stat., Ioannes dilectissimus domino Tert.; kot subst. dīlēctī -ōrum, m ljubljenci: ex dilectis unum … κτιστὴν vocare consuerat Suet.
b) (redk. o stvareh): Venus … sperne dilectam Cypron V., luco omni dilectior laurus Ci. - dīlūcidus 3, adv. -ē (dīlūcēre)
1. svetel: zmaragdus Plin., dilucidius flagrare Plin.
2. pren. jasen, razločen: oratio Ci., verba Ci., Q., omnia docentes et dilucidiora … facientes Ci., d. expositio Corn., quo brevior, eo dilucidior et cognitu facilior narratio erit Corn., dilucide expedivi Ter., lex dilucide vetat Ci., plane et dilucide dicere Ci., ne rudibus Graecarum litterarum minus dilucide appareat, quantus fuerit ille vir N., rem dilucide explicabimus, si … Corn., docere dilucide L., dilucide indicare Q., dilucidius praecipere Cels., eorum vanitatem de (iz) scripturis sanctis dilucidissime convicisti Aug. - dīluō -ere -luī -lūtum (dis in luere)
I.
1. razmočiti (razmakati), razmiti (razmivati), odmiti (odmivati): ne aqua lateres diluere posset C., pluvia sata diluit V., multis diluta labella guttis Cat. (suhe) ustnice, orošene od … , pectora sudor diluerat Val. Fl., d. fimum aquā pluviā Plin., colorem Plin. izmi(va)ti, color diluitur O. zbledi, amnes diluuntur Plin. izgubijo barvo in okus (po potokih, ki dotekajo), terra umore diluitur Cu., vulnus aceto d. Petr. izmiti; occ. izplakniti, oplakniti, splakniti (splakovati): dolia olearia Ca., os Cels., pecorum tonsa et uncta membra Pall.
2. pren. razpoditi, prepoditi, poditi, pregnati (preganjati), odpraviti (odpravljati): quae cogitatio molestias omnes … diluit Ci., cura fugit multoque diluitur mero O., diluitur posito serior hora mero O. uri se odvzame, kar ima nadležnega, vitium ex animo d. Pr.
— II.
1. s kako tekočino razkrojiti (razkrajati), v čem raztopiti (raztapljati), razpustiti (razpuščati): favos Baccho V., Hymettia mella Falerno diluta H., aceto d. bacam (biser) H.; occ. s kako tekočino razredčiti (razredčevati), (razkrajajoč) pripraviti (pripravljati), užitno narediti: diluta absinthia Lucr., d. venenum (strupeno pijačo) L., medicamentum Cu., vinum Mart. z vodo razredčiti.
2. pren.
a) jasno razložiti, razjasniti: mi quod rogavi dilue Pl.
b) razdreti (razdirati): amicitias sensim Ci.
c) (o)slabiti: alicuius auctoritatem Sen. ph. spodkopa(va)ti; od tod tudi ovreči, izpodbi(ja)ti: crimen Ci., L., Cu., T. idr., ego res tam levīs qua ratione infirmem ac diluam, reperire non possum Ci., d. aliquid et falsum esse docere Ci., d. sophisma Gell.
č) pokoriti kaj s čim: iniurias pauco aere Gell. — Od tod adj. pt. pf. dīlūtus 3
1. razmočen, vlažen: solum dilutius Plin.; pren. moker (od vina) = pijan: dilutior (sc. mero, vino) Aus.
2. razredčen = pomešan s kako tekočino: potio diluta, dilutissima Cels., vinum dilutius C., dilutius (adv.) potare Ci. ap. Amm.; subst. dīlūtum -ī, n razredčenje, razredčena tekočina: bibitur et madefacti dilutum Plin.; pren.
a) bled, jasen (po barvi), svetel: urina Cels., rubor Plin., amethystus dilutior Plin.; o abstr.: dilutior erit defectus Amm. očitnejši.
b) slab, slaboten: odor (naspr. acutus) Plin. - dīmēnsiō -ōnis, f (dīmētīrī)
I.
1. izmeritev, izmera, premera: d. geometrica quadrati Ci.; met.
a) mera, merilo, dimenzija: Hyg., Ap., Amm., Macr.
b) zemeljska os: Hyg.
2. metrična mera: pedum, versuum, vocum Q.
— II. odmera (odmerjanje) žita za posameznega vojaka: Veg. - dimeter -tra -trum (gr. δίμετρος) dvomeren, dimetričen: ars d. Sid. umetnost pesnjenja v dimetrih = v verzih, ki imajo po dva metra (metra) ali po štiri stopice (pedes).
- dīmētior -īrī -mēnsus sum (dis in mētīrī)
1. izmeriti, odmeriti, premeriti (premerjati), meriti: Vulg., atque ego ista sum dimensus Ci., in studio dimetiendi paene caeli atque terrae Ci., campum dimensi (sunt) V., dimensi sunt virilis pedis vestigium Vitr., mundum ipsum paene d. Q., ille positūs siderum ac spatia dimensus T., dimensus (scrobem) ad corporis sui modulum Suet.; pogosto s pass. pomenom, poseb. v pt. pf.: a quo essent illa dimensa Ci., tigna dimensa ad altitudinem fluminis C., columnae altitudo dimetiatur ali dimetienda est in partes Vitr., omnia sint dimensa paribus numeris (v enakih presledkih) viarum V., certis dimensus partibus orbis V., dimensis orbibus anni Stat., omnia dimensa Plin. iun., neque certum dimensum tempus Plin. iun. urejen, dimensi vicorum ordines T. pravilne, mittere ad dimetiendum opus primipilarem Suet. — Subst. pt. pr. dīmētiēns -entis, f premer: Plin.
2. occ.
a) voj. kak kraj izmeriti in označiti, zakoličiti; s pass. pomenom: opere (taborišče) dimenso C., dimensa castra Sil., dimensis principiis T.
b) metr. meriti: syllabas Ci., versum (sc. ad pedes po stopicah) Ci., pedes Q.; s pass. pomenom: non enim ad pedes verba dimensa sunt Q.
3. pren. meriti, z merjenjem presojati: audiam civem digitis peccata dimetientem sua Ci. ki na prste našteva.