Attalus -ī, m (Ἄτταλος) Atal,
1. Makedonci
a) vojskovodja kralja Filipa II., stric Kleopatre, ki je bila Filipova žena in mačeha Aleksandra Vel., kateremu je bil Atal sovražnik in zato l.336 umorjen na njegovo povelje: Cu., Iust.
b) vodja mak. falang v času Aleksandra Vel.: Cu.
c) vojskovodja Aleksandra Vel.; bil je obtožen, da se je udeležil Filotove zarote, in nato oproščen obtožbe: Iust.
2. pergamski kralji
a) Att. I. Atal I. (l.241 do 197), zaveznik Rimljanov zoper Antioha III., ustanovitelj pergamske knjižnice: Varr., L.
b) Att. II. Philadelphus (Φιλάδελφος Bratoljub) Atal II. Filadelfus, mlajši sin Atala I.; po smrti brata Evmena je od l.159 do l.138 vladal kot varuh bebastega Atala III.: Ci., L., Plin.
c) Att. III. Philometor (Φιλομήτωρ Materoljub) Atal III. Filometor, čeprav bebast, je baje izumil umetnost pretkavanja oblačil z zlatom, bil je zelo bogat in željan blišča; ko je l.133 umrl, je v oporoki zapustil svoje kraljestvo in bogastvo Rimljanom: Ci., L. epit., H. idr. — Od tod adj. Attalicus 3 (Ἀτταλικός) Atalov, atalski: agri Ci. na Heronezu, urbes H. pergamska, reges Vitr. pergamski, vestis Plin., vestes Pr. ali aulaea Pr., Sil. ali torus, tori Pr. ali peripetasmata Ci. = subst. Attalica -ōrum, n Plin. atalska oblačila, pretkana z zlatom, oz. take blazine, preproge; hereditas Varr. fr., condiciones H. atalske (= najsijajnejše) ponudbe = Atalovo bogastvo, divitiae Tert.; Attalis -idis, f (Ἀτταλίς, sc. φυλή) Atalska soseska v Atenah, ki se je tako imenovala na čast Atalu II.: L.
3. gr. stoik, učitelj Seneke ml.: Sen. rh.
Zadetki iskanja
- attamen, protivni veznik (slabše at tamen) pa vendar, toda (gl. at III.): Ci. idr.
- attāminātiō -ōnis, f (attāmināre) dotik, (p)otip: Aug.
- attāminō (adtāminō) -āre -āvī -ātum (ad in tagmināre iz tangere, poklas. za klas. contāminō)
1. dotakniti (dotikati) se, potipati, otipavati: hominem forte Aug., aliquid Eccl.
2. onečastiti (onečaščati), oskruniti (oskrunjati): virginem Iust., sacrum opus Acr., aliquem Iudaicis sacramentis Cod. Th.; pren.: quae imprudentia regendae coniugis attaminavit Aur. - ăttāt (āttăt, ătăt), interjekcija, vzklik presenečenja, začudenja (prim. at à, vzklik zaničevanja) à!: Pl., Ter., Ca. ap. Fr.
- attatae (tudi atattae, attatē) in attattatae, interjekcija, vzklik presenečenja, začudenja, bolečine, veselja idr. (prim. gr. ἀτταταῖ, ὀτοτοῖ) à! oj! ojoj!: Pl., Naev. fr.
- attegia -ae, f (kelt.) koča, šotor: Iuv.
- attegrō -āre obredno pri žrtvovanju nalivati vina: P. F.
- Attegua (Ātegua) -ae, f Ategva, mesto v betski Hispaniji: Auct. b. Hisp., Val. Max., Plin.
- attelebus -ī, m (gr. ἀττέλεβος) neka brezkrila kobilica: Plin.
- attemperiēs (adtemperiēs) -ēī, f (at-, adtemperāre) umerjanje: Cod. Th.
- attemperō (adtemperō) -āre -āvī -ātum prilagoditi (prilagajati), priležno priravna(va)ti, primeriti (primerjati): paenulam Vitr., gladium sibi Sen. ph. nase nameriti. Od tod adv. pt. pf. attemperātē (adtemperātē) prav prilično, prav primerno: Ter.
- attemptātiō, attemptō, gl. attentātiō, attentō.
- attendō (adtendō) -ere -tendī (tetendī Ap.) -tentum
1. proti čemu, kam nape(nja)ti, (po)moliti, (iz)prožiti, naravna(va)ti: simul aurem attendo, ut quirem exaudire amplius Acc. ap. Non. nastavim, arcum meum et ipse vigor attetendit Ap.; kam? caput eodem Hyg., caelo (dat.) manūs Ap. izprožiti, signa ad eos, qui... Q. — Pass. v med. pomenu = prožiti se, raztezati se: ante fores exigui tramites... attenduntur Ap., nemus, quod fluvio praeterlabenti (ob... reki)... attenditur Ap.
2. klas. le pren. (v zvezi z animum, animos, večinoma pa brez tega subst.)
a) duha napeti, naravnati kam = paziti na kaj, opaziti kaj, pozoren biti na kaj, pozornost nameniti (namenjati) komu, čemu, poslušati koga, kaj: cum silentio animum attendite, ut pernoscatis... Ter., quo tempore igitur aures iudex erigeret animumque attenderet? Ci., bene (diligenter) att. Ci., magis att. Q.; z acc.: stuporem hominis attendite Ci., cetera neglegentius att. Ci. za drugo se ne posebej meniti, me de invidiosis rebus dicentem attendite Ci.; z dat.: dictis animum att., animos att. dictis Luc. ap. Non., att. Caesari, sermonibus malignis Plin. Iun., att. iuri, minimum eruditioni, eloquentiae plurimum Suet.; z ad: animum att. ad quaerendum Pac. ap. Non., att. animos ad ea, quae consequuntur Ci.; z ACI: non attendit eum hoc curasse Ci., attende nunc bona Quinctii possideri non potuisse Ci. pomni; z odvisnim vprašanjem: nunc quid velim, animum attendite Ter., hoc quam late pateat, attendite Ci., forte lubuit attendere, quae res maxime tanta negotia sustinuisset S., attende, cur... Ph.; redkeje pass.: attenditur versus pars Ci. zaznava se.
b) occ. α) (po)misliti na kaj, premišljati, razmišljati: puer, ne attenderis petere a me id, quod nefas sit concedi tibi Acc. fr., immo id hercule, inquit, ipsum attendo Ci., cum animum attendisset ad cavendum N., cum de necessitate attendemus Ci., de officiis legationis att. Ci., attendite, cuiusmodi edicta sint Ci., iubet peritos linguae attendere animum, pastorum sermo agresti an urbano propior esset L., illud att., ne... Cels. β) attendere sibi (tudi brez sibi) ab aliquo in ab aliqua re čuvati se koga, česa, varovati se koga, česa, paziti se česa: Eccl. — Od tod adj. pt. pf. attentus (adtentus) 3, adv. -ē (le pren.)
1.
a) napet, pazljiv, pozoren: ut animus in spe... antehac attentus fuit, ita, postquam adempta spes, lassus curā confectus stupet Ter., att. auditor Ci., me attentissimis animis auditis Ci. s popolnoma napeto pozornostjo, attentissima cogitatio Ci., attentissimo consilio, attentissimā curā Val. Max., attentum facere iudicem Ci., Q., iudex circa ius nostrum attentior Q., attenta auris H., attentae aures Lucr., attente alicuius officia fungi Ter., attente legere Ci. ep., attente (attentius, attentissime) audire Ci., attentius cogitare de... Ci., attentius agere aliquid S., attentius spectare H., attentius custodire aliquem Plin. iun., parum attente dicere Gell.
b) napet, strmeč: visus Cael., oculi Cael., P. Veg.
2. pozorno misleč na kaj, skrben za kaj, do česa (zlasti za pomnožitev in ohranitev imetja), podjeten, varčen, skop, trd: nimium ad rem in senectute attenti sumus ali adtentiores sumus ad rem (imetje) omnes Ter., qui in re adventicia... tam diligens, tam attentus essem Ci.; z dat.: asper et attentus quaesitis H.; z gen.: att. continentiae Val. Max., communis boni Sen. ph.; abs.: attenta vita et rusticana Ci., att. pater familias Ci., pater H., durus nimis attentusque esse videris mihi H. - attentātiō, bolje attemptātiō, -ōnis, f (attentāre, attemptāre) poskušanje, izkušanje: Cod. Th.
- attentiō -ōnis, f (attendere) napon, napetost; pren.
1. att. animi Ci. ali samo attentio Q., Aug., Vulg. pazljivost, pozornost.
2. dokaz, znamenje: recentis vulneris Cael. - attentō (adtentō), bolje attemptō (adtemptō), -āre -āvī -ātum
1. (p)otipa(va)ti: arcum digitis Cl. poskušati napeti.
2. pren.
a) poskusiti (poskušati) kaj, poskusiti (poskušati) se v čem: ut praeteriri omnino fuerit satius quam attemptatum deseri Ci., attemptata defectio L., att. ruinam alicuius manu sua (v pripovedovanju) Val. Max., argumentorum locos singulos Q., (Cicero) locos laetiores attentavit et quasdam sententias invenit T.
b) poskusiti (poskušati) zapeljati ali zavesti koga v kaj, lotiti se koga s podkupovanjem, podkupiti (podkupovati) koga: omnium inimicos, Capuam Ci., classem suam attemptatam sensit Ci.
c) sovražno prije(ma)ti koga, lotiti se koga, napasti (napadati) koga: quae aegritudo... mentem attemptat tuam? Pac. ap. Non., aliquid linguā Ci., ne compositae orationis insidiis sua fides attemptetur Ci. da... govor ne zaplete njegove lahkovernosti v zanke, mecum facientia iura adtemptas H. kratiš, att. alicuius testamentum Val. Max. izpodbijati, patriam nefarie Val. Max., vi attemptantem acriter reppulerat T., att. aliquem bello Stat., pudicitiam Icti. ali uxorem alienam Aug. poskušati omadeževati, annonam Icti. podražiti. - attentus 3, adv. -ē, gl. attendō.
- attentus, abl. -ū, m (attendere) napon, držanje v naponu, napetost: cum oculorum suspenso attentu Cael.
- attenuātiō (adtenuātiō) -ōnis, f (attenuāre, adtenuāre) oslabitev; od tod
1. pomanjšava: suspicionis Corn.
2. preprostost opisovanja: facetissima att. verborum Corn.