-
assarātum -ī, n, gl. assir.
-
assārius2 3 (ās) en as vreden: Sen. ph: subst. assārius -iī, m (sc. nummus) as kot denar: Varr., Char.
-
āssārius1 3 (āssāre) pečen: daps Ca.
-
āssātūra -ae, f (āssāre) pečenina, pečenka: ass. bubulae carnis una Vulg. kos pečene govedine; v pl.: Vop., assaturae caprinae Plin. Val.
-
assecla (adsecla) in assecula (adsecula) -ae, m (as-, adsequī) slednik, spremljevalec, politični pristaš, (večinoma v zaničljivem pomenu) zapetač: asseclam esse praetoris N. biti v pretorjevem spremstvu, tetrarchiam adseculae Caesaris Pergameno nescio cui dedit Ci., cum lex... ab hoc adsecula neglegatur Ci., vos humili adseculae, vos indulgebitis umquam cultori Iuv.; v pl. pristaštvo, privrženstvo: legatorum asseclae, adseculae Verris Ci., ab adseculis tuis quadruplo condemnari Ci.
-
assectātiō (adsectātiō) -ōnis, f (as-, adsectārī)
1. neprestano (javno, spoštljivo) spremlj(ev)anje (poseb. kandidatov za oblastništva): Ci., Q. Ci.
2. pren. opazovanje: caeli Plin.
-
assectātor (adsectātor) -ōris, m (as-, adsectārī)
1. zvesti spremljevalec, slednik, pristaš, privrženec: Q. Ci., Q., Plin. iun., cum ducibus ipsis, non cum comitatu adsectatoribusque confligant Ci., quidam vetus assectator ex numero amicorum Ci.
2. occ.
a) pristaš kakega nauka ali učitelja, učenec: sapientiae Plin. modrijan, eloquentiae Plin. retor, Democriti Plin., Protagorae Gell.
b) vztrajni zasledovalec kake ženske = α) snubač: Plin. β) ženskar, zapeljivec, o starcu = star pohotnež, babjak: Q.
c) zasledovalec česa, stremljivec po čem: patrimoniorum pereuntium Sen. ph., bonarum cenarum Sen. ph. „prežalec“, cancer dapis ass. Plin. ki hodi za svojim živežem.
-
assector (adsector) -ārī -ātus sum (frequ. glag. as-, adsequī) neprestano slediti koga ali hoditi za kom, spremljati koga, pridruževati se komu kot spremljevalec, pripadati spremstvu koga (poseb. o prijateljih in branjencih, ki so spremljali kandidate za oblastništva): cum adsectaretur H. ko mi je bil neprestano za petami, inferioris Germaniae miles Valentem adsectabatur T., custodes... corpora putrefacta adsectabantur, dum in Tiberim traherentur T., ut suos necessarios adsectentur totos dies Ci., cum aedilitatem P. Crassus peteret eumque... Ser. Galba adsectaretur Ci., omnibus officiis Cn. Pompeium assectatus est Suet.; occ. molče hoditi poleg kake gospe, kakega svobodno rojenega dečka ali za njima, pridruževati se jima kot spremljevalec, neprestano spremljati ju (kar so imeli za kaznivo razžalitev): Ulp. (Dig.), G.; v pass. pomenu biti spremljan: assectari se omnes cupiunt Enn. ap. Prisc.
-
assecuē (adsecuē), adv. (*as-, *adsecuus iz as-, adsequī) sledeč za kom, za petami: Pl.
-
assecula, gl. assecla.
-
assecūtiō (adsecūtiō) -ōnis, f (as-, adsequī) zasledovanje; pren. doumevanje, razumevanje: Aug.
-
assecūtor -ōris, m (assequī) spremljevalec: M.
-
assedō -ōnis, m = assessor: Non.
-
āssefolium -iī, n (āssus [gl. āreō] in folium = „s suhim listjem“) zel = agrōstis: Ap. h.
-
assellātus -ūs, m (assellārī) opravljanje potrebe, hoja na iztrebitev (stranišče), iztrebljanje: Th. Prisc.
-
assellō -āre (ad in sella) pri opravljanju potrebe od sebe dajati: sanguinem Plin. Val., corruptum P. Veg., stercus durum P. Veg.
-
assellor -ārī (ad in sella) na iztrebitev (stranišče) iti (hoditi), od sebe iti, odprt biti: Plin. Val., P. Veg.
-
assenēscō (adsenēscō) -ere starati se: Tert.
-
assēnsiō (adsēnsiō) -ōnis, f (as-, adsentīrī) pritrjevanje, pritrditev, odobravanje, pohvalna beseda, pohvala: popularis Ci., rem assensione comprobare Ci., rebus non dubiis captare assensionem alicuius Ci., crebrae assensiones Ci., res in senatu acta est assensionibus universi ordinis Ci., assensio et laus Plin. iun.; fil. pritrjevanje = vera v čutne prikazni: assensio, quam Graeci συγκατάϑεσιν vocant Ci., a rebus incertis assensionem cohibere Ci.
-
assēnsor (adsēnsor) -ōris, m (as-, adsentīrī) pritrjevalec: Ci. ep., Corn., Val. Max., Sen. tr.