Franja

congerō -ere -gessī -gestum

I.

1. znositi (znašati), na en kraj (skupaj) spraviti (spravljati), nakopičiti (nakopičevati), nagrmaditi; redk. abs.: rape, congere, aufer Mart.; večinoma z acc. rei: Pr., Col., Plin., Q. idr., ut undique, quod ad muniendum idoneum putarent, congererent N., c. alimenta undique Cu., arbores et saxa congeri iubet Cu., c. salis magnam vim ex proximis salinis C., auri pondus, opes O., sibi divitias fulvo auro Tib., congesta cremantur turea dona V., congestis undique saccis H., congestis in modum tumuli coronis T., c. nemus ali silvas (drv) Sen. tr.; c. aliquid in aliquem locum ali aliquo ali ad aliquem Pl., Lucr., Plin. idr., patris penum omnem in cellulam ad aliquem Ter., tritici grana in os alicuius ali alicui in os Ci., maximam vim auri atque argenti in regnum suum Ci., locum in foro destinant, quo pretiosissima rerum suarum congererent L., huc omnes vastos congerit tellus Val. Fl., c. omnem materiem circa oppidum succisam intro Auct. b. Hisp., carbones super caput alicuius Vulg. oglja komu na glavo nasuti; z dat.: c. alicui viaticum Ci. zvreči, zložiti, tres anulos uni minimo digito Plin., humum corbulae Suet., Pindo congestus Athos Sen. tr.; čemu? vim magnam sparti ad rem nauticam L., alicui crates materiemque ad arietes Auct. b. Afr., saxa in monimentum Sen. ph. — Od tod adj. pt. pf. congestus 3 nakopičen, nagačen, debel; v komp.: gobio ovipara congestior alvo Aus. — Congerere tudi zmeta(va)ti: scuta illi (virgini) pro aureis donis congesta (esse) L., undique … in ipsum Porum tela congesta sunt Cu., congestis telis et suffosso equo labitur T., c. saxa in infandum caput alicuius Sen. tr.; pesn.: oscula c. properata O. pritiskati si … poljube, plagas mortuo Ph. mrtvemu udarcev naložiti, ictūs c. alicui Val. Fl.

2. s proleptičnim obj. sestaviti (sestavljati), postaviti (postavljati), (z)graditi, sezidati, napraviti (napravljati): aramque sepulcri congerere arboribus … certant V., culmen caespite c. V. streho iz ruše napraviti, congesta oppida manu V., lucifugis congesta cubilia blattis V.; occ. v (za) gnezdo znositi (znašati), (gnezdo) znositi (znašati), zgraditi, delati, napraviti, gnezditi: in nervom hodie nidamenta congeret Pl.; abs.: Gell., notavi ipse locum, aëriae quo congessere palumbes (sc. nidum) V.

3. prebaviti (prebavljati): ventris quoque officio parva et congesta reddente Cael. —

II. pren.

1. nakopičiti (nakopičevati): si omnia simul congesserit Brutus in Ci. ep.

2. nakopičiti (nakopičevati) kaj na koga, obsuti, obsipati, preobremeniti koga s čim: Sen. ph., Eutr., congerantur in unum omnia Ci. naj se vse nad enim zgrne, maledicta in Caesarem c. Ci., quae postea in eum sunt congesta Ci. očitki, ki so se stresli nanj, omnes vastati agri … causas c. in aliquem L. vso krivdo prevaliti na koga, ad eum omnia ornamenta c. Ci., c. ingentia beneficia in aliquem L., iuveni consulatūs, triumphos T., mortuo gratias agere laudesque c. Suet.; pesn.: spes omnis in unum te mea congesta est O. vse moje upanje je vate uperjeno, ζωὴ καὶ ψυχὴ lascivum usque c. Mart. venomer klicati komu.

3. (v govoru ali pismu) sestaviti (sestavljati), povze(ma)ti, zb(i)rati: congessisti operarios omnes Ci., c. turbam patronorum in hunc sermonem Ci., argumenta, undique nomina plurimorum poëtarum, ex diversis orationem Q.

congerrō -ōnis, m (najbrž iz cum in gerrō, -ōnis; prim. gerrae burke) soburkež: Pl., Varr., Pers., Fulg. (ki rabi congerrones napačno za tatove).

congestus -ūs, m (congerere)

1. znašanje, kopičenje: magnarum opum Sen. ph., municipia congestu copiarum … vastabantur T.; znašanje gnezda, gnezdenje: herbam autem asperam credo (exstitisse) avium congestu, non humano satu Ci.

2. met. znositev = kup, kopica, grmada: harenae Lucr., pulveris Lucan., culmorum et frondium Col., hanc urbem … congestu lapidum stare creditis? T.; pren.: tantum rerum ex orbe toto coëuntium c. Sen. ph., in dicendo cumulum habere atque congestum Q.

congiārius 3 (congius) vsebujoč en kongij (= 3,25 litra): Varr. ap. Plin., vinum Ca. ap. Fr. po kongijih točeno; subst. congiārium -iī, n

1. (sc. vas) en kongij vsebujoča posoda: Paul. (Dig.).

2. (sc. donum ali munus) dar, darilo (klas. le v tem pomenu), sprva po en posamezniku darovan kongij olja, vina, žita ali soli, pozneje darilo v denarju v vrednosti omenjenega, v blagu danega darila. Prvotno označuje congiarium le darilo, ki ga je prejemalo revno ljudstvo od oblastnikov, mogotcev, pozneje od cesarjev: Varr. ap. Plin., Sen. ph., Plin., congiariis … multitudinem imperitam delenierat Ci., quod multa congiaria habuerat, quibus magnam partem hominum obligarat L., additum nomine eius donativum militi, congiarium plebei T., populo congiarium, militi donativum proposuit Suet.; pozneje tudi darilo vojakom: eae (legiones) congiarium ab Antonio accipere noluerunt Ci. ep., XII milia talentûm in congiarium absumere Cu., ali branjencem: Sen. Ph., ali ljubljencem: Ci. ep., Caelius in Ci. ep., liceat istud sane tibi et te in tantum fortuna sustulerit, ut congiaria tua urbes sint Sen. ph., proximo quidem congiario ipsi vidistis plerosque senes, qui se a divo quoque Augusto … accepisse congiarium narrabant T.

congius -iī, m (sor. z gr. κόγχος, κόγχη = lat. concha, st.lat. conca) kongij, votla mera = 0,125 amfore = 6 sekstarijev = 3,25 litra: Ca., Col., Plin., Isid., congii olei in vicos singulos dati L.

conglobō -āre -āvī -ātum (cum in globus)

1. skepiti (skepljati), okrogliti, zaokrožiti (zaokroževati), večinoma v pt. pf.: Varr., Lucr., Plin., Ap., mare … conglobatur undique aequabiliter Ci., figura conglobata, terra undique conglobata, astra nixu suo conglobata Ci.; pren.: maxime definitiones valent conglobatae Ci.

2. occ. (večinoma voj.) zgrniti (zgrinjati), skrdeliti (skrdeljati), zb(i)rati: catervatim, uti quoque fors conglobaverat S., fors conglobat L.; večinoma refl. se conglobare in med. conglobari zgrniti (zgrinjati) se, skrdeliti (skrdeljevati) se, nagnesti se, stekati se, zb(i)rati se: neque se conglobandi datur spatium L., multis itineribus dissipati cum se in unum conglobassent L., pulsi et fugā conglobati L., multitudo in unum metu conglobata L., conglobatae beluae (sloni) L., conglobatur promiscua multitudo T., conglobata inter se pars contionis T.; kam? in ultimam castrorum partem conglobantur L., eos … fortuna similis conglobaverat Agathyrnam L.; prolept.: hos in testudinem conglobatos subruendo vallo inducit T.; kje? templum, in quo se miles conglobaverat T.

conglomerō -āre -āvī -ātum

1. zmota(va)ti, zvi(ja)ti: coma conglomerata Pac. fr., si (animi natura) possit conglomerari Lucr., venae intortae conglomerataeque a superiore parte Cels. navzgor nakopičene.

2. pren. nakopičiti (nakopičevati): omnia in aliquem c. mala Enn. ap. Non.

conglūtinātiō -ōnis, f (conglūtināre)

1. sklejevanje, zlepljanje, lepljenje, pass. = zlepek: omnis conglutinatio recens aegre divellitur Ci.

2. pren.
a) ret. in gram. skladanje, skladnja: verborum Ci.
b) medic. tesni stik, spoj: Cael.

conglūtinō -āre -āvī -ātum

1. sklejiti (sklejevati), zlepiti (zlepljati), lepiti: favos extremos inter se Varr., utrasque res inter se Vitr., carnes, vulnera Plin., libri nondum conglutinati Ulp. (Dig.); abs.: calx conglutinat Vitr. spaja, veže; pren.: affixus atque conglutinatus Ap. kakor pribit in prilepljen (na gospodinjo) = trdno se je držeč.

2. pren.
a) sestaviti (sestavljati): ex his totus vitiis conglutinatus est (Antonius) Ci., hominem eadem optime, quae conglutinavit, natura dissolvit Ci.
b) tesno spojiti (spajati), sklopiti (sklapljati), (z)vezati: tun' … meretricios amores nuptiis conglutinas? Ter., c. animi vitium cum causa peccati Corn., amicitias, voluntates consuetudine, rem dissolutam divolsamque Ci.
c) kako sredstvo izmisliti si, izumiti: compara, fabricare, finge, … conglutina, ut senem hodie … fallas Pl.

congraecō -āre (cum in graecārī) po grško (= razkošno) (po)tratiti, zapraviti (zapravljati): aurum Pl.

congredior -gredī -gressus sum (cum in gradī)

1. sniti se, shajati se, sesta(ja)ti se, skupaj priti: luna tum congrediens cum sole, tum digrediens Ci.; (o osebah); abs.: Pl., congredere actutum Ter. pridi brž semkaj k meni, deinde (ipso colloquii die) ipsi congressi sunt N., si ipse coram congredi poteris Ci., postquam sicuti voluerat congressi S., congressi iungunt dextras V.; s praep.: cum servo siquo congressus foret Pl., populus si tecum congrediatur Ci. ko bi se srečal s teboj, c. cum transrhenanis C. stopiti v stik in dogovor, congressi cum Hannibale L., congredi inter se L. srečati se, ad colloquium L., in commune T.; kje? in Macedonia Brutus in Ci. ep., Apameae L., eo loco L., ibi cum Lentulis L., ubi sit congressus cum servis Luccei Caelius Ci.; kako? c. cum altercatione L.

2. occ.
a) sovražno sestati se, spopasti se, spoprijeti se, udariti se, spustiti se v boj, biti se, boriti se, bojevati se; abs.: Cu., Q., locus, ubi congressi sunt Ci., statuit congredi N., pepulit, quotiescumque congressus est, multo maiores adversariorum copias N., c. comminus, nusquam acre L., multaque per caecam congressi proelia noctem conserimus V., collectos in orbem pars congressi, quidam eminus perturbant T.; c. armis Acc. fr., C., acie L., T., proelio Iust., impari numero C., nec pede congressos aequo nec tela ferentīs insequitur V. peš v bližini se bojujočih, tako da je bil boj enak; s praep.: quotiescumque cum eo (sc. populo Romano) congressus est (Hannibal) in Italia, semper discessit superior N., cum finitimis proelio congressi C., neque hostem acriorem … secum congressum L., c. cum Demetrio navali proelio iterato Iust., singulari certamine (v dvoboju) c. cum Arunte Aur.; contra ipsum Caesarem est congressus armatus Ci.; adversus Constantinum c. Aur.; ipsi inter se acrioribus proeliis … congressi Aur.; tertia congressi in proelia (tretjič) V. = tertio proelio c. Iust.; pesn. in poklas. z dat.: Sen. tr., ubiquomque hostibus (ali cum hostibus) congrediar Pl., impar congressus Achilli V., congreditur Cygno O., armato congredi nudum dementia … videbatur Cu.; z acc.: (sc. hostes) in congrediendis hostibus Gell. (prim. pri β: hanc congrediar astu).
b) pren. α) z besedami boriti se = besediti se, besedovati se, pregovarjati se, prepirati se; fil.: c. cum Academico Ci.; pred sodiščem: Icti., ego tecum luctari et congredi debeo Ci., congredere mecum criminibus ipsis Ci. β) s kako osebo ali s kakim zlom boriti se: hanc congrediar astu Pl. tej hočem z zvijačo seči pod kožo, c. cum dolore Min. γ) pooseb. abstr.: quasi ad repugnandum congressa defensio Ci. zagovor, ki se je spustil v besedni boj, oratio aequo congressa campo totas vires populariter explicabit Q.

Opomba: Inf. pr. po 4. konjugaciji: congredīrī: Pl. Fut. I. congredībor: Pl.

congregō -āre -āvī -ātum (cum in grex)

1. živali v čredo zb(i)rati, čredoma zb(i)rati: mustelas, oves Plin., cum leonibus vulpes Mart. v isti hlev dati; pogosto refl. se congregare ali pass. (med.) congregārī v čredah (jatah, rojih) zb(i)rati se, (z)družiti se, zgrniti (zgrinjati) se: se c. et condensare in unum locum Varr., ad paucos amnes se congregantibus feris Plin.; v pass. (med.): Vell., in quo admirandum est, congressune aliquo inter se an iam inde ab ortu naturā ipsā congregatae sint (dissimillimae bestiolae) Ci., apium examina non fingendorum favorum causā congregantur Ci., ciconiae abiturae congregantur in certo loco Plin.

2. pren.
a) ljudi v tolpe zb(i)rati, nab(i)rati, zgrniti (zgrinjati): cogit is, qui congregat homines et convocat Ci., dispersos homines in unum locum congregare Ci., deterrimum quemque c. T.; pogosto refl. se congregare ali pass. (med.) congregari v tolpe zb(i)rati se, strniti (strinjati) se, zgrniti (zgrinjati) se: unum se in locum ad curiam c. Ci., in ipso itinere pluribus congregantibus se L., D tantum equites congregaverunt se Cu.; v pass. (med.): Plin. iun., Iust., Aus., familiae congregantur Ci., unum in locum congregari Ci., passim ex dissipata fuga in unum locum congregari L., rursus in urbe congregari T.; occ. pridružiti (pridruževati) koga komu, družiti, združiti (združevati), zediniti (zedinjati) koga s kom; act. refl. in pass. (med.): me cum fortissimis viris congregavit Ci., quicum te aut voluntas congregavit aut fortuna coniunxit Ci., quibus (dat.) me tempus aliquod congregavit Sen. ph., se cum aequalibus c. Ci., pares vetere proverbio cum paribus facillime congregantur Ci., ut solent pares facile congregari cum paribus Amm., in Academia congregati Ci., congregati per Asiam artifices L., nulli externo congregantur Plin., ut non congregari inter se possent (milites in castris) T.
b) stvari kopičiti, nakopičiti (nakopičevati), zgrniti (zgrinjati), (na)grmaditi: signa in unum locum T., corpora inter se congregantur Lucr., ex quo iudicare potestis, quanta vis illa fuerit oriens et congregata Ci. ko se je pojavila in zgrnila; v govoru ali pismu: c. turbam verborum, argumenta infirmiora Q.

congregus 3 (cum in grex) v črede (jate) združen: aves Isid.

congressiō -ōnis, f (congredī)

1. shajanje, shod, sestanek: una nostra vel severa vel iocosa c. Ci., hoc malum minus acerbum fuit, quam fuisset cum congressio, tum disgressio nostra Ci. ep.; evfem. = telesna združitev, spolni odnos: prima c. maris et feminae Ci., ab congressione uxoris se continere Lact.

2. occ.
a) družabno občevanje, druženje, družba: nemo illum aditu, nemo congressione … dignum putabat Ci., aliquem congressione prohibere Ci., sermo in … congressionibus familiarium versetur Ci. v zaupnih sestankih.
b) sovražni sestanek = napad, boj: prima belli c., prima c. navalis certaminis ali navalis proelii Iust.

congressus -ūs, m (congredī)

1. shod, sestanek, srečanje: Val. Max., Q., T., Suet., in Antoni congressum colloquiumque veniendum est Ci. na sestanek z Antonijem, si quis congressus fuerit mihi cum Caesare Ci., congressus quaerere ad colloquia L., simulat sibi cum dea Egeria congressus nocturnos esse L., congressus pete meos V. poišči me; evfem. = dotik, dotikanje, poseb. telesna združitev, spolni odnos: nec ullo congressu feminarum funerumque pollui Plin., illos mulierum congressibus inquinavit Lact.; pren.: esse alios alibi congressus materiai Lucr. telesni stik(i), vitatur duriorum consonantium inter se congressus Q. stikanje.

2. occ.
a) prijateljski sestanek, družabno razmerje, družba: neminem a congressu meo ianitor absterruit Ci., omnes aditum, sermonem, congressum tuum fugiunt Ci., aliquem congressu aequalium prohibere L.; pogosto v pl.: primi congressus copulationesque Ci., congressus hominum fugere atque odisse Ci., Caesar … congressus abnuit T.; (o živalih): congressu aliquo inter se aut naturā ipsā congregari Ci.
b) sovražni sestanek = napad, spoprijem: nostri in primo congressu circiter septuaginta cecĭderunt C., cum his navibus nostrae classi eiusmodi congressus erat, ut … C., primo congressu pelli fugarique S., primo congressu fusus reparat vires T., Neci … tris uno congressu, et maestum mittit Oniten V.; pren.: primus causae congressus Q.

congruō -ere -gruī (—) (prim. ruō)

1. steči (stekati) se, sniti se, shajati se, sesta(ja)ti se: guttae in vas aquae converruntur et ibi inter se congruunt Vitr., ut vicesimo anno ad metam eandem solis, unde orsi essent, dies congruerent L., Zenon congruere iudicat stellas et radios inter se committere Sen. ph.; o osebah: arcem nata petit, quo iam manus horrida matrum congruerat Val. Fl.

2. pren.
a) hkrati (obenem) primeriti se, pripetiti se, zgoditi se, nastopiti (nastopati), časovno uje(ma)ti se, strinjati se, znajti se: Q., Suet., quoi tam subito tot congruerint commoda Ter. ki me je hkrati doletelo toliko …; brezos.: forte congruerat, ut Clodii Macri et Fontei Capitonis caedes nuntiarentur T. se je bilo obenem znašlo; večinoma s praep.: tempus … ad id ipsum congruere L.; (Siculi ceterique Graeci) suos dies mensesque congruere volunt cum solis lunaeque ratione Ci.
b) po bistvu skladati se, strinjati se, ujemati se, zlagati se, prikladen (primeren) biti: Ter., Q., Plin. iun., sensus nostri ut in pace semper, sic etiam in bello congruebant Ci., de re una solum dissident, de ceteris mirifice congruunt Ci., congruere artes honestas T.; s praep.: pars legis, quae cum iudicio senatus congruebat Ci., cum virtute c. semper Ci., si aliquem nacti sumus, cuius cum moribus et natura congruamus Ci., cum … dicta cum factis congruerent L.; illi inter se congruunt concorditer Pl., ut re nos inter nos congruere sentiant Ter., nulla parte corporis inter se non congruenti Varr., in quo scelere … multae causae … inter se congruere videntur Ci., quod sermo inter omnes congruebat L., initia inter se et exitus congruant Sen. ph.; omnium in unum congruerunt sententiae L. so vsa na eno merila, Bruttii congruentes in eum morem L. ki se ujemajo v tem običaju; z dat.: non omni causae nec auditori neque personae neque tempori congruere orationis unum genus Ci. ne pristoji, animi corporis doloribus congruentes Ci. sočutne, oratio ita scripta, ut deorum videretur congruere sententiae N., ubi responsa haruspicum … tacitae religioni congruerunt L., cuius abditis adhuc vitiis per avaritiam … mire congruebat T.; brezos.: Canidius timidius decessit quam professioni ei … congruebat Vell. — Od tod adj. pt. pr. congruēns -entis, adv. congruenter,

1. ujemajoč se s čim, s kom, prikladen, primeren: oratio verbis discrepans, sententiis congruens Ci., haec duo pro congruentibus sumere tam vehementer repugnantia Ci., saturas motu congruenti peragebant L., ad aliquid apte congruenterque dicere Ci., congruenter numeros dividere Lact.; s praep.: congruens cum ea disciplina, quam colebat Ci., cum illis re congruentes, genere docendi differentes Ci.; ex prodigiis congruens ars Acc. fr.; z dat.: orationĭ vita admodum congruens Ci., actiones virtutibus congruentes Ci., mors minime congruens vitae Suet., quid congruentius deo? Lact., congruenter naturae convenienterque vivere Ci.; congruens est (videtur) z inf. primerno je (se zdi), umestno je (se zdi): congruens crediderim recensere videtur primordia eius (urbis) aperire T.; v istem pomenu tudi z ACI: Plin. iun. ali z ut: Gell., Ulp. (Dig.); tako tudi congruentius videtur z inf.: Cod. I. in congruentissimum est z ACI: Tert. Subst. congruentia -ium, n kar se ujema, ujemajoče se stvari: congruentia ad consulem referre L.; z dat.: congruentia his disserere T. Adv. v komp. congruentius: Fr., Min., v superl. congruentissimē: Eccl.

2. sam s seboj ujemajoč se, skladen, soglasen, someren, enoličen: is concentus ex dissimillimarum vocum moderatione concors tamen efficitur et congruens Ci., congruens (soglasno) clamor a Romanis, … dissonae illis voces L., vox congruentissima Ap., exta laeta et congruentia T.; o osebi: ceteris membris usque ad imos pedes aequalis et c. Suet. somerne in skladne rasti.

congȳrō -āre -āvī (—) (cum in gȳrus) krog narediti: congyraverunt circa eam universi Vulg. vsi so jo obkrožili.

coniectō -āre -āvī -ātum (frequ. glag. conicere)

I.

1. znašati, zbirati: c. ad cenulam non cuppedias ciborum, sed argutias quaestionum Gell.

2. pren.
a) ugibati, domnevati, soditi, sklepati, zaključevati: neque scio, quid dicam aut quid coniectem Ter., c. iter L. ugibati, katera pot je prava = po dozdevno pravi poti korakati, docet cetera, quae audierat aut coniectaverat T., quantum coniectare licet Suet.; z abl.: rem eventu coniectantes L.; tudi s praep.: valetudinem ex eo, quod … T., ne ceteri ex Peligno coniectarentur T.; socii de imperio coniectabant T., nihil de aetate Galbae c. Suet.; z ACI: Cu., Suet. idr., Caesar coniectans cum Aegyptum iter habere C.; z odvisnim vprašanjem: si ex eo coniectandum sit, quid sentiant L., e quibus (ignibus) coniectare poterat, quanta hominum multitudo esset Cu., c., utrum sit in re Q.
b) iz znamenj sklepati = razlagati, prerokovati: de genitura eius multa et formidolosa c. Suet., c. altero ostento periculum portendi Suet. —

II. koga na silo kam vreči, pahniti, dati: aliquem in carcerem Vetus decretum ap. Gell. — Dep. soobl. coniector -ārī -ātus sum razlagati, tolmačiti; z dvojnim acc.: eum procreatorem coniectantur Tert.

coniectūra -ae, f (conicere)

1. domneva, domnevanje, dozdevek, dozdevanje, domneven sklep (zaključek): Pl., Ter., Varr., C., Corn., Q. idr., neque id coniecturā prospiciebamus, sed iam experti videbamus Ci., cum res non coniecturā, sed oculis ac manibus teneretur Ci., aliquid coniecturā adsequi Ci. ali consequi Ci. ep. kaj uganiti, si qua coniectura sit mentis divinae L. če se sme izreči kaka domneva o …; poseb.: ex quibus coniecturam facere de omnibus rebus potestis Ci. o vsem sklepati, ex lucri magnitudine coniecturam capio furti atque praedae Ci. po veliki razsipnosti lahko sklepam o tatvini; z ACI: ex diei tempore coniecturam capere in castra perventum C.; pogosto z odvisnim vprašanjem: coniecturam facere, quantum quisque animi … habere videatur Ci.

2.
a) razlaganje sanj, tolmačenje sanj ali znamenj, uganjevanje, vedeževanje; absol.: coniecturam (sc. somnii) postulans Enn. fr., numquam hodie quivi ad coniecturam (sc. somnii) evadere Pl., haec ostentorum genera ad coniecturam aliquā interpretatione revocantur Ci.; z objektnim gen.: facilis c. huius somnii Ci., si iam fieri possit vera c. somniorum Ci., fiunt certae divinationum coniecturae a peritis Ci., augurium ratio est et coniectura futuri O.; s subjektnim gen.: non fefellit c. eorum, qui … Suet.
b) ret. tisti del dokazovanja, ki sloni na domnevanju, domneva, dozdeva, pridomislek: Q., in his omnibus coniecturam inducere Ci. obliko domneve.

coniectus -ūs, m (conicere)

1.
a) metanje, zmeta(va)nje na eno mesto, met: c. materiai Lucr., voraginem coniectu terrae explere L., herbae coniectu siccari amnes ac stagna Plin.
b) dotek, prival: coniectus partim animai altior, atque foras eiectus largior eius Lucr., coniectus eorum (elementorum) confluit Lucr.

2.
a) met, metanje, lučaj, lučanje, zadeganje, streljanje (metal): Front., telorum coniectu confossus N. ker se je nanj usula toča kopij, ne primum quidem coniectum telorum ferre L., sine coniectu teli T. ne da bi se bilo zalučalo kako kopje, cum undique ex altioribus locis in cavam vallem coniectus esset L. ker se je moglo streljati, domus fracta coniectu lapidum ex area nostra Ci. ep.; poseb. (o razdalji) telī coniectus lučaj, streljaj: ad teli coniectum venire L. priti na lučaj, intra teli coniectum L., extra teli coniectum consistere Petr.
b) pehanje, suvanje, porivanje: pugno brachiique coniectu trudere aliquid Lucr.

3. pren.
a) (o pogledu, očeh) obračanje, upiranje: facit enim vester iste in me animorum oculorumque coniectus, ut … Ci., non modo telorum tuorum, sed etiam oculorum coniectus Plin. iun. streljanje ne le s puščicami, temveč tudi s grozečimi očmi.
b) sklepanje: coniectura dicta est a coniectu, id est directione quadam rationis ad veritatem Q.; od tod na sklepanju sloneče domnevanje, domneva, dozdevanje, dozdevek: progredi coniectu longius Aur.