differō -ferre, distulī, dīlātum
I. trans.
1. vsaksebi (narazen) spraviti (spravljati): arbores Plin. (iz drevesnice, kjer so drevesa rasla drugo ob drugem, vzeti in) vsaksebi zasaditi, in versum distulit ulmos V. je v urejenih vrstah razsadil; v pomenu presaditi (presajati): plantam Varr., Col., oculos (mladike) Pall.; palpebras digitis d. Cael. rapreti.
2. raznesti (raznašati): ignem distulit ventus C., aquilo hiemes atque arida nubila differt V. razširja okrog; occ.
a) raznesti (raznašati) = raztrositi, razvejati, razdeliti (razdeljevati), razgnati (razganjati), raztrgati, pretrgati: ego te faciam ut formicae frustillatim differant Pl., d. favillam, scintillas Lucr., venti vis … nubila differt Lucr., insepulta membra different lupi H., Mettum in diversa quadrigae distulerant V., classem vis venti distulerat V., maiorem partem classis d. Vell., castra vi fluminis differebantur T.; od tod pren. differri aliqua re (s)koprneti od česa: amore, cupidine alicuius, laetitiā Pl., doloribus Ter.; differre aliquem (z)begati, osup(n)iti, zmesti koga: aliquam dictis suis Pl., qui (star. adv. abl.) differat te: proin tu fac apud te ut sies Ter.
b) odpraviti, odgnati: dilato Mithridate Fl., Dacia … dilata est Fl.
3. pren.
a) kaj raznesti (raznašati), oznaniti (oznanjati), razširiti (razširjati): cum de me ista foris sermonibus differs Luc. fr., d. rumores Ter., N., rumorem L., rumore dilato Dioni esse vim allatam N., rumore ab obtrectationibus dilato quasi eundem necasset Suet., qui male commissam libertatem sermonibus distulerint L., fama distulit (z ACI) Suet., differtur per manipulos, Tacfarinatem consectentur T. po manipulih se govori, differri per externos tamquam … T. da se po tujcih raznaša govorica; differre aliquem koga (o)klevetati, razvpi(ja)ti, v jezike da(ja)ti, opravljati: aliqueam turpi famā Acc. fr., aliquem circum puellas (pri deklicah) Pr., aeternā differor invidiā Pr., d. aliquem variis rumoribus T.
b) (časovno) odložiti (odlagati), preložiti (prelagati), odlašati, odgoditi: in posterum diem distulit Ci., differens, cunctans et differens, differre diem de die L., consul differendum negat L. trdi, da se ne sme dalje odlašati; z acc.: tempus d. Ci. odlog(a) dati, rem differre cotidie isti coeperunt Ci., d. aliquem in tempus aliud Ci. zavrniti koga na drug čas, rem in aliud tempus C., res serias in crastinum N., contionem, bellum, nihil differre, quin … L., d. concilium et incepta V., supplicium Cu., iudicium centumvirale Plin. iun., triumphum, profectionem Suet., stipendia militum protrahere et d. Suet. izplačilo mezde zavlačevati in prelagati, aliquem in septimum diem Suet., differre se O. ne podvizati se, oklevati; z inf.: quaerere distuli H. ne vprašam zdaj, nec differret obsides ab Arretinis accipere L., differo de factis eius dicere Lact.; z acc. in gerundijem: totum (Esaiam) talem arbitrans, distuli repetendum Aug.; occ. koga muditi, zadrž(ev)ati: decimum quos distulit Hector in annum V., Hector dilatus erat decimum in annum O. Hektorjev padec se je bil zavlekel, d. aliquem per frustrationem L., aliquem in spem tandem aliquando impetrandi honoris L. potolažiti z upanjem na … , legatos ad novos magistratus L. potolažiti z novimi oblasniki, legationes distulit Tarraconem L. zadrževal je poslanstva, dokler ni prišel v Tarakon; tudi samo differre aliquem Suet., Valerium Marinum destinatum a Galba consulem distulit T.
— II. intr. (le v obl. iz prezentove osnove) ločiti se, razločevati se, razlikovati se: quod etiam si verbo differre videbitur Ci., illi naturis differunt Ci., haec cogitatione inter se differunt, re copulata sunt Ci., nihil differt inter deum et deum Ci. ni razlike, aliquid differt Ci. je nekaj razlike, ipsorum adventūs non multum ab hostili expugnatione differunt Ci., tolli enim quod maxime inter deos atque homines differt Gell. velika razlika med … ; redko: quid res cum re differat, demonstrabitur Ci.; pesn. z dat.: Lact., (comoedia) pede certo differt sermoni H.; z odvisnim disjunktivnim vprašanjem: nec quicquam differre, utrumne … ludas opus, an … plores H., quid enim differt, barathrone dones quidquid habes an numquam utare paratis? H. — Od tod adj. pt. pr. differēns -entis različen, razen, nepodoben: causae, genera Ci., doctrinā differens, facultate par Ci.; v komp.: Vulg.; subst. differēns -entis, n razlika, razloček: Q.
Opomba: V tmezi: disque tulissent Pl.; star. inf. pr. pass. differier: Lucr.
Zadetki iskanja
- efferō2, starejše ecferō, -ferre extulī ēlātum
I.
1. ven nesti, nesti iz, odnesti (odnašati), prinesti (prinašati), spraviti (spravljati) iz … , izvesti (izvajati), izpeljati: litteras C., iubet efferri sine thecis vasa Ci., sua effere N. svoj denar s seboj vzeti, pater clipeum efferri iussit V.; pesn.: nisi laborem summa cum cura ecferas Acc. ap. Ci. če se ne potrudiš, mene efferre pedem posse sperasti? V. oditi. Od kod? s samim abl.: cistellam domo efferre Ter., signa portis efferri vidit L., rem adytis efferre V., caput antro efferre O. glavo pomoliti iz … , simulac pedem limine extulerat Enn. ap. Ci. je bil stopil čez prag, pedem aedibus efferre Pl., pedem portā non efferre Ci. ne ganiti se iz hiše, corripuit sese et tectis citus extulit altis V. je odhitel, je zapustil hišo, molita cibaria domo efferre C. s seboj vzeti; pesn.: quā gressum extuleram V. od koder sem bil prišel; s praep.: ex navi quae imperavi omnia efferre Pl., efferre tela ex aedibus Ci., honestatem secum ex hoc loco Ci., ex acie semivivus elatus N., semianimis de templo elatus N., efferre frumentum ab Ilerda C. iz okolice, penates a Troia mediisque ignibus V., vexilla e castris, arma extra fines efferre L. z zastavami, z orožjem oditi, odriniti. Kam?: puerum extra aedes usquam efferre Ter., aurum foras Pl., huc nassiternam cum aqua Pl., deam in terram L.; pesn.: quos in lucem natura extulit Ph. je na svet spravila; occ.: odnesti na pokopališče, pokopati, zagrebsti (prim. gr. ἐκφέρειν): eum amplo funere (amplissime Ci.) extulit N. ga je dal (kaj) svečano pokopati, elatus est in lecticula N., elatus publice (na državne stroške) N., unde efferretur, vix reliquerat N. je bil zapustil komaj dovolj za pogrebščino, ex testamento sic est elata H; pren.: tua rogatione funere elatam rem publicam esse Ci.
2. pren.:
a) izreči (izrekati), povedati, izgovoriti, izraziti (izražati): Varr., Q., verbum de verbo expressum extulit Ter., graves sententiae inconditis verbis efferuntur Ci., post effert animi motus interprete lingua H.
b) (skrivnosti) raznašati, širiti, razširjati, objaviti (objavljati): efferre clandestina consilia C., in vulgum disciplinam C., res elata defertur ad eius uxorem N. izblebetana, efferre has meas ineptias Ci., hoc foras Ci., aliquid sub auras efferre O. na dan spraviti, izblebetati, vocem eius in vulgus T.; z odvisnim vprašanjem: in vulgus militum elatum est, quā arrogantia usus interdixisset C.
c) roditi (o zemlji), sad prinašati: cum ager cum decumo extulisset Ci., agri fertiles multo plus efferunt quam acceperunt Ci.; pren.: ea, quae efferant aliquid ex sese, perfectiores habere naturas quam ea, quae ex iis efferantur Ci., vivida tellus tuto res teneras effert in luminis oras Lucr.; pren.: virtus fructum effert Ci., Italia effert genus acre virûm V.
II.
1. čez določeno mejo, predaleč voditi, zavesti: Furium longius extulit cursus L., Furij je predaleč zajezdil, Messium impetus extulit ad castra Volscorum L.
2. pren.: prevze(ma)ti, zanesti (zanašati); med. da(ja)ti se čemu prevzeti, zanesti (v sl. bolje akt.: strast, žalost idr. koga prevzame [prevzema], zanese [zanaša], prevlada, obvlada): si me efferret dolor, laetitia Ci., animum prospera fortuna effert L., dolore elatus et iracundiā Ci., efferri incredibili gaudio Ci., vi naturae atque ingenii Ci., irati efferuntur Ci., gloriae cupiditate efferebantur Ci., efferor studio videndi Ci., elati spe, iracundiā, laetitiā C., multitudo mobili impetu effertur Cu., voluptate canendi ac saltandi efferri Suet.
III.
1. vznesti (vznašati), vzgnati: pennis sublime elatus V., L., pulvis elatus L. vzvet; pren. speljati: Aurora mortalibus almam extulerat lucem V., si nona (devetič) diem aurora extulerit V., enalaga: ubi primos crastinus ortūs extulerit Titan V.
2. dvigniti (dvigati), (po)vzdigniti ([po]vzdig[ov]ati), poviš(ev)ati: caput altius extulit V., eff. alte dextram, clipeum sinistrā V., flammas … regia puppis extulerat V. je bila dala znamenje z ognjem, unum latus aggere extulerant T. — Smer z dat. smeri: os caelo, palmas caelo (proti, k nebu) V.; s praep.: ipse rursus singulos in murum extulit C., in altitudinem turris elata C., efferre dextram in iugulum V., bracchia ad superas auras (proti nebu) V., se ad sidera Ci., nubes ad caelum efferebatur (med.) Cu. se je dvigal, super capita scuta efferre T., supra humeri altitudinem manus efferre Q. Od kod? z abl.: caput undā (iz vode) V., piger Nilus cunctanter alveo sese ac languide extulerat Plin. Pren.: te … tam mature ad summum imperium per omnes honorum gradus extulit Ci., quorum animi altius se extulerunt Ci. so se povzdignili, povzpeli, patriam demersam extuli Ci., fortuna quem extulerat demergere est adorta N., contemptam gentem bellis efferre Cu., eum pecunia et honore efferre S. nagraditi in odlikovati, eum supra leges extulerat T. je postavil nad zakone, id eum in summum odium extulerat T. mu je nakopalo … sovraštvo, Agrippam ignobilem loco geminatis consulatibus extulit T.
3. pren.
a) (z besedami) vznesti (vznašati), hvaliti, častiti, slaviti, proslaviti (proslavljati), povelič(ev)ati: multi pavonum pretia efferunt Varr. hvalijo, Pompei consilium summis laudibus efferre C., nemo extulit eum verbis Ci., quis est, qui id non maximis efferat laudibus Ci., poëtica quadam facultate versibus Aratum extulisse Ci., hunc … tres gravissimi historici summis laudibus extulerunt N. quorum laudibus in caelum fuerat elatus N. v zvezde kovan.
b) α) (v dobrem pomenu) se efferre izkaz(ov)ati se, odlikovati se: volo se efferat in adulescente fecunditas Ci., quasi lucent Athenae tuae, qua in urbe primum se orator extulit Ci., quae (virtus) cum se extulit Ci. β) pogosteje v slabem pomenu aliquem efferre koga ošabnega, prevzetnega storiti, poošabiti quae res extulit eum? Ci. quos fortuna extulit Ci. res gestae meae me nimis extulerunt Ci.; refl. in med. ošaben, prevzeten posta(ja)ti, prevze(ma)ti se, (po)ošabiti se, ponašati se s čim, postavljati se: hic me magnifice effero Ter., quod adeptus efferas te insolenter Ci., quos recenti victoria efferri sciret C., scelere atque superbia se ecferens S., exsultabit atque efferet sese L. Pogosto pt. pf. ēlātus 3, tudi kot adj. z adv. -ē,
1. ponašajoč se s čim, ponosen na kaj, ohol, ošaben, prevzeten: insolentiā elatus Ci., honoribus nostris elatus Ci., elati spe celeris victoriae C. barbarā arrogantiā elati dpiciebant nostros C. insula opibus elata N. Lysander hac victoria elatus N. elatius se gessit N., vane Ligus frustraque animis elate superbis V., hoc casu elatior Iulianus Amm.,
2. vzvišen, visok: gestus elatior sit Q. roke naj se bolj navzgor kretajo, rupes in immensum elata Amm. elati cadaverum aggeres Amm., animalia elatiora Aug., elatissimae lucernae Tert.; subst. neutr. pl.: elatiora clivi Col. višja mesta; pren.: animus magnus elatusque Ci., verba Ci., elate loqui, dicere Ci., elatior ingenii vis Q., supra modum elatus M. Tullius Q., elati modi Q., res elatior quam pressa et civilis oratio recipit Sen. ph. - ēvīscerō -āre -āvī -ātum (ē in vīscera) „drob ven vzeti“, pesn. = razmesariti, raztrg(av)ati: Pac. ap. Ci., Sil., Amm., ut evisceratus latere penderes Enn. ap. Ci., (accipiter columbam) pedibus eviscerat uncis V.; pren. iztrebiti, izprazniti: Sen. ph., Aug., Cod. I.
- examurcō -āre (ex in amurca) „olivam vodo vzeti“, od tod pren. (iz)sušiti: Ap.
- exemplum -ī, n (osnovna obl. *exemlom, *exem-lum: eximere) „iz množice istovrstnih stvari ven vzeto“, od tod
1. vzorec: purpurae, tritici Corn.
2.
a) arhit. obrazec, vzorec: aedes probant; sibi quisque inde exemplum expetunt Pl., superposuit altissimam turrim in exemplum Alexandrini Phari Suet. po vzorcu.
b) v kiparstvu in slikarstvu izvirnik: huiusmodi tractare exempla Pl., in mutum simulacrum ab animali exemplo transfertur Ci. po živem izvirniku, exemplorum eligendi potestas Ci.
c) obrazec, osnutek kakega spisa: litterarum exemplum componere Ci.,
č) posnetek, prepis: earum litterarum exemplum legi Ci., supposuit exemplum epistulae Domitii Ci. ep., earum (sc. litterarum) exemplum infra scriptum est S., eius devotionis exemplum N., ea pluribus exemplis scripta fuisse reor O.; (tudi o upodobitvah) = posnetek, podoba, slika: hinc exemplum ut pingeretis Pl., hic quoque exemplum reliquit eius Pl.; pren.: exemplum (posnetek) imperii veteris, imaginem antiquitatis intueri Ci.; met. besedilo, vsebina: litterae sunt allatae hoc exemplo Ci. ep., tu mihi scripseras bis eodem exemplo Ci. ep., tabulae testamenti eodem exemplo C. iste vsebine, testamentum duplex, sed eodem exemplo Suet., orationem dignam duxi, cuius exemplum brevitati huius operis insererem Iust.
3. pren. zgled, način, ravnanje, postopanje: exemplo nostrae civitatis usus sum Ci., huius urbis iura et exempla Ci., eius exemplum sequi N., exemplo Albuti H. po Albutovem načinu = kakor Albut, nunc huc, nunc illuc exemplo nubis aquosae fertur O. kakor, multi more isto atque exemplo vivunt Pl., more et exemplo populi Romani C., rei exemplum habere, instituere et posteris prodere C., cogantur nummi ab aratore? quo exemplo? Ci. po kakšnem zgledu? hoc exemplo S. po tem zgledu, se exemplo fecisse, quod fecisset Ci. po zgledu drugih, quaestionem habere eodem exemplo, quo … L. po istem vzgledu, na isti način, accedant eo novo pessimoque exemplo sestertium nonaginta milia Ci. po čisto novem postopku, sub hoc exemplo Plin. iun. po tem zgledu, sub his exemplis Vell. po teh dogodkih; occ. zgled (v moralnem smislu), dober ali slab zgled, vzor (ideal): propones illi exempla ad imitandum Ci., meorum factorum exempla ex summorum hominum factis petivi Ci., nullum inlustrius exemplum veteris sanctitatis Ci., exemplum innocentiae, pudicitiae Ci., exemplum fidei publicae Ci., exemplum flagitii singulare T., honestum exemplum T. vzor, firmare animum constantibus exemplis T., nobilia maxime sortis mortalium exempla L., ducis exemplum eventumque secuti V., his guidam signis atque haec exempla secuti V. izkušnje, exemplum capere (petere) ab aliquo Ci., L. zgledovati se po kom, ex hoc numero nobis exempla sumenda sunt Ci., exemplum trahere O. za zgled si vzeti, exemplum praebere, tradere S., exemplum grave praebet H., exemplo esse H. biti v zgled.
4. zgled = primer: id ita esse exemplis probari potest Ci., exempla quaerimus et ea non antiqua Ci., recens exemplum fortissimi viri profero Ci., exemplum P. Africani non praeterire Ci., ire exemplis deorum O. primerjati se z bogovi, hoc quoque bonitatis exemplum N. izpričuje (kot zgled) njegovo dobrotljivost; plus exemplo (s slabim zgledom) quam peccato nocent Ci.; tako prav pogosto: exempli causā (gratiā) za zgled, za primer: exempli causā paucos nominavi Ci., quod apud vos quasi exempli causā proferre possim Ci., satis est unam rem exempli gratiā proferre N.
5. svarilni, strašilni zgled: exemplum statuite in me Ter. kaznujte me drugim za zgled, statuite exemplum, quantae poenae in civitate sint hominibus istiusmodi comparatae Corn. dajte zgled, in quos aliquod exemplum populus Romanus statui putat oportere Ci. kaznovati drugim v strah, severitas exempli Ci., clades eorum exemplo fuit C., mala exempla S. slabo uporabljeni strašilni zgledi, exemplo supplicii deterrendos reliquos existimavit Hirt., ut arcendis sceleribus exemplum nobile esset L., exempla pati Ph.; occ. kazen sploh: in aliquem omnia exempla cruciatusque edere (gl. ēdō) C., in aliquem exemplum facere Kom., L. strogo kaznovati koga, meritum quidem novissima exempla Mithridaten (esse) T. najostrejše kazni, habet aliquid ex iniquo omne magnum exemplum T.
6. zgled = dokaz: hisce ego rebus exempla adiungerem, nisi … Ci., exempla rerum C. dejanski zgledi, exemplum insigne mutationis rerum humanarum, magna exempla casuum humanorum L., ut ex aliis legibus exempla ducamus, per quae appareat … Q. - faciō -ere, fēcī, factum (iz indoev. kor. *dheH- postavljati, polagati, deti; prim. stind. dádhāti [on] polaga, dhātár = gr. ϑετής = lat. con-ditor stvarnik, stvaritelj, ustanovitelj, gr. τί-ϑη-μι denem, (po)stavim, aor. ἔ-ϑη-κ-α, ϑεσμός postava, ϑέσις = lat. con-diti-ō postavljanje, con-dō [iz *con-dho], ab-dō, cre-dō, per-dō, faciēs, facilis, bene-ficus, arti-fex, ponti-fex, sl. deti, dejati, delo, stvnem. tuon, nem. tun, Tat). Pass. se nadomešča z glag. fīō, fierī, factus sum.
A. intr.
1. storiti, delati, ravnati: quoniam, ut aiunt, dei facientes adiuvant Varr., qui cum cogitasset, facere auderet N., familiam Fabii fecisse, tuam familiam non fecisse Ci., nec mihi dicere promptum nec facere est isti O., ratio faciendi Q.
2. (z adv. modi) nekako storiti, delati, ravnati, postopati, obnašati se, vesti se: f. nequiter Pl., recte Ter., seu recte seu perperam Ci., amice, bene, benigne, humaniter, praeclare, simpliciter Ci., arroganter C., male f. alicui Pl. škoditi komu, aegre f. alicui Ter. (u)žaliti koga, alicui bene f. Ter. dobro ravnati s kom, streči komu, koristiti mu, facere periculose quam perpeti maluit Ci., neglegenter eum aut malitiose fecisse N. da je nepridno ali zlobno ravnal, fortius (odločneje) fecit quam locutus est Cu.; pogosto z adv. izrazi: si pie, si cum dolore faciunt Ci., ne gratiae causā facere videantur Ci., facit Clodius apertissime contra legem Ci. ravna nezakonito, f. contra foedus (religionem) Ci., per malitiam Ci., dolo malo Ci., f. malā fide N., animo bono N. ali optimo Ci., pro maiorum suorum animo Ci. v duhu, Hortensium recte et ordine exque re publ. fecisse Ci., f. contra rem publ. S., e re publ. L. ex voluntate eius L.; v zvezi s pojmi „drugače“, „tako“, „kakor“: si quis aliter fecisset Ci., ita feci Ci., sic fecit Alienus Ci., sicut tu nuper fecisti Ci. ut Nico pirata fecit Ci. fecisti item, ut praedones solent Ci.; od tod v drugem stavkovem členu ali v vrinjenih stavkih, kazoč nazaj na glavni glagol: horum gladios extorquere potui, sicuti feci Ci. kakor sem res storil, diligenter, sicut adhuc fecistis (kakor doslej), attendite Ci., phalanx imperare postulabat, ut nunc veterani faciunt nostri N.
3. facere cum ali ab aliquo delati (sodelovati) s kom = potegniti s kom, stati (biti) na strani koga, biti pristaš koga, iti komu na roko, biti za koga, podpirati koga, pomagati komu: so respondisset … secum facere Sullam Ci., non respondit tamen unā (= cum ipso) facere Sullam Ci., cum animadverteret deûm numen facere secum N. da je bila božja pomoč z njim(a), cum Veneris puero non male, Bacche, facis O.; pren.: ostendit … verba ipsa sponsionis facere mecum Ci. da so … na moji strani, — meni v prid, veritas facit cum illo Ci., illud nihilo magis ab adversariis quam a nobis facit Ci. ni nič manj v prid nasprotnikom kot nam; naspr. facere adversus ali contra aliquem biti zoper koga, nasprotovati komu ali čemu, nasproti biti -, postaviti se nasproti komu, potegniti z nasprotno stranko (nasprotno stranjo), pospeševati jo: ut omia perdant neque minus eos, cum quibus steterint, quam adversus quos fecerint N., eae (res) contra nos ambae faciunt Ci., illum contra rem publ. fecerat M. Flaccus Ci.
4. biti za kaj, sposoben (pripraven) biti za kaj, delovati, pomagati, služiti v (za, kot) kaj, koristiti, streči, prijati komu; abs. nec caelum neque aquae faciunt O. ne prija mi niti … , mire facit in peroratione confessio Q. čudovito učinkuje, multum viva vox facit Sen. ph., qui faciunt leges, ubi … Petr., in sancto (v svetišču) quid facit aurum? Pers., quid stemmata (rodovniki) faciunt? Iuv.; z dat.: incolumi Rhodos … facit, quod … H. zdravemu pomaga Rodos toliko, kolikor … , non faciet capiti dura corona meo Pr.; s praep. (ad, in, adversus): Col., Mel., Sen. ph., Medeae faciunt ad scelus omne manus O., ad talem formam non facit iste locus O.; occ. kot medic. t. t. dober biti za kaj, (zdravilo, lek) biti za kaj, (dobro) služiti, rabiti za kaj, dobro deti komu ali čemu: Suet., Plin. id bene faciet Ca. id remedium optime facit exemptā stirpe Col., hic sucus facit ad difficultatem urinae Plin. dober zoper zaprtje seča.
5. abs. kmetovati, obdelovati polje, delati na polju: Ter. (Heaut. 60).
6. kot obr. t. t. žrtvovati, darovati, daritev opravljati; abs. cum pro populo fecisti Ci., qui faciet, quando volet quaque lege volet, facito; z dat. božanstva: Pl., Tert., Iunoni, Larentiae ad aram Ci.; z abl. daritve (žrtve): Ca., Pl., Col., agnā Iovi Varr., cum faciam vitulā pro frugibus V. V tem pomenu tudi trans.: f. Iovi pocillum mulsi L. liba Pali O.
7. (v prostaškem pomenu)
a) prilegati: Cat., Pers., Iuv., Petr.
b) iti na potrebo: suae rei causā f. Petr.
B. trans.
I. z notranjim ali zunanjim obj.
1. delati, storiti, početi, podvzeti, lotiti se: optimum (difficile, facile) factu est C.; s splošnim (notranjim) obj.: Fidiculanus quid fecisse dicebatur? Ci., quid facis? O. kaj počenjaš?, quid potuit Cleomenes facere? Ci., quid faciendum nobis arbitramini? Ci., quo facto Ci., C. = potem, nato; pogosto v dubitativnem cj.: quid faciam (facerem)? Ci., V., O. kaj naj storim (kaj naj bi bil storil)? preg.: fac, si facis Mart. ali fac, si quid facis Sen. ph. = stori hitro; z dat. personae ali rei: quid huic tu homini facias? Ci. kaj hočeš početi s tem človekom? quid faceret Chrysippus huic conclusioni? Ci. kaj bi mogel Hrizip očitati temu sklepu (zaključku)? Nam. dat. tudi abl.: nesciat, quid faceret auro Pl., quid hoc homine facias? Ci. glede tega človeka = s tem človekom; s praep.: Lact. quid de puero hera tua fecit? Pl., quidnam facerent de rebus suis N. glede (zaradi, zastran) svojega položaja? = v svojem položaju, glede na okoliščine, v katerih je, cum multa crudeliter avareque fecisset N. ko je bil mnogo storil iz krutosti in lakomnosti, quid de praeda faciendum censerent L.
2. occ. (z določili) storiti (kakršno koli) dejanje: ne quid atrocius (arrogantius) facere conetur Ci., cum quidvis rectissime facere posset Ci., si quid stulte facit Metellus Ci., multa impure atque taetre f. Ci., quicquid sua sponte faciebat Ci. je delal, je počel.
3. izdel(ov)ati, obdel(ov)ati, umetniško narediti, (iz)oblikovati: argentum (aurum) factum et infectum Ci., V., L., O. obdelano (tudi: kovano in v šibikah ( = palicah)), pocula Mentoris manu summo artificio facta Ci., capella (kip) scite facta Ci., phalerae pulcherrime factae Ci., fama lanae faciendae O. obdelovanje (predelava) volne.
II. s prolept. obj.
1. storiti = (se)zidati, (z)graditi, (po)staviti, narediti, napraviti, izdel(ov)ati: Pl., Ter., carcerem Syracusis Ci., monumentum Ci., castra Ci., C. postaviti = utaboriti se, porticum, sacellum, sacrarium Ci., locum N., templa, moenia, aras O., murum saxo quadrato L., tumulum, horrea V., classem C. ali naves Ci. (s)tesati, pontem in Istro flumine N. most narediti preko Donave, Donavo premostiti, olivetum Ci. zasaditi, moles manu facta O. s človeško roko, haec vasa aurea fecerat Ci., vela fieri imperavit Ci. razpeti, qui venenum malum fecerit Lex ap. Ci. strup kuhati, signa (simulacrum, effigiem Cereris) f. Ci., Hercules factus ex aere Ci., candelabrum factum e gemmis Ci., signum factum de marmore O., arma f. Ci., N., V., armis faciendis praeese Ci. poveljevati orožarni; occ.
a) storiti = (po)roditi, (za)ploditi, ustvariti (ustvarjati): volucres ova ac pullos faciunt Varr. ležejo jajca in valijo mladiče, quos fecit, sustinet angues O., (hominem) divino semine fecit (deus) O., quid faciat laetas segetes V., subolem f. Col., Plin., stercus facit multam herbam Col. da(je), maculas, f. ignem Ci., N. vžgati, zanetiti, calorem Plin. ogre(va)ti, sibi viam V., L. krčiti (ugladiti) si pot, iter facere sceleri O., aditum ad aliquem O. odpreti, sibi transitum L., homo ad ista expedienda factus Ci. kakor ustvarjen, ex industria factus ad imitationem stultitiae L. nalašč se izkazujoč z navidezno norostjo
b) (pisno) izdelati, — sestaviti, — zložiti, (na)pisati: cum Hermacro sygraphas fecit Ci., testamentum fecerat P. Annius Ci., orationem, poëma, epigramma, versūs f. Ci., in versu faciendo caput scabere H. pri pesnikovanju, f. carmen V. (s)pesniti, litteras Ci., librum de eo N.
c) kot gram. t. t. oblike tvoriti: Don. cur aper apri, pater patris faciat? Q., cum Alba faciat Albanos et Albenses Q.
č) denar si pridobi(va)ti, — (pri)služiti, — zaslužiti: Ter., Varr., divitias ex aliqua re Pl., ex publicis vectigalibus tanta lucra facit Ci. ima tolikšen dobiček, quid lucelli fecerit Apronius Ci., magnas pecunias ex metallis fecerat N., praedam f. C. (u)pleniti, magnas pecunias facere ab aliquo N. veliko dobička imeti od koga, ipsum maximos quaestus praedasque fecisse Ci., qui manubias tantas sibi fecerit Ci., rem facias! H. pridobivaj! stipendia facere S., L. služiti si mezdo = služiti v vojski.
d) (ljudi idr.) nab(i)rati, skupaj -, na noge spraviti (spravljati), nabaviti (nabavljati) si, dobiti, priskrbeti si, oskrbeti se s čim: exercitum Ci., Vell., factā manu armatāque Ci., auxilia mercede f. T., tributum facere miseros coëgisti Ci.
e) pot narediti, — prehoditi: cursu L., stadia Iust. preteči.
f) čas prebiti, preživeti, dovršiti: Sen. ph., Icti. tria fecit quinquennia O.
g) kot aritmetični t. t. = efficere znašati, biti: Gell., actus quadratus undique finitur pedibus CXX, hoc duplicatum facit iugerum Col.
2. metaf. (o vsakovrstnih dejanjih) storiti, delati, napraviti, narediti, udejanjiti (udejanjati), opraviti (opravljati), (iz)vršiti, proizvesti (proizvajati), uresničiti (uresničevati): ego plus, quam feci, facere non possum Ci., facta puta, quaecumque iubes O., f. iussa Ci. ali imperata, postulata N. izvršiti, promissa Ci. izpolniti, držati, vota alicui Ci., V., O. obljube komu da(ja)ti, — storiti, multa bona feci N. mnogo dobrot sem izkazal, gradum f. ad … Ci. stopiti, zakorakati, iter f. Ameriam Ci. potovati, f. saltum O. skočiti, iactum f. Auct. b. Alx. zavihteti, zalučati, opus Ter., Ci., N., O., furtum, fraudem C. caedem (alicuius) Ci. uboj (nekoga) izvršiti, usmrtiti (koga), facinus Ci., iniuriam Ci. idr., nefas, scelus O., proelium Ci., S. ali pugnam N. začeti boj, spustiti se v boj (bitko), udariti se, proelio facto N. po boju, bellum Ci. začeti, zasnovati, bellum alicui N. idr. napasti koga z vojsko, iti z vojsko nad koga, zaplesti koga v vojno, začeti vojno s kom, impetum in aliquem Ci. udariti na koga, napasti koga, insidias alicui Ci. zasedo postaviti komu, zalezovati koga, iudicia Ci. ali comitia L. prirediti, imeti, indutias, pacem, foedus, amicitiam, hospitium C. skleniti, deditionem S. predati (vdati) se, fugam (gl. pod fuga); initium f.: = zače(nja)ti, finem f.: = končati, (pre)nehati: initium facit Staienus a (z) Bulbo Ci., finem f. dicendi Ci. nehati govoriti, finem f. pretio Ci., mejo določiti, finem f. huius libri, vitae, belli N.; periculum f. Ci. (po)izkusiti; cum verba faceret Ci., C. ko je govoril, verbum nullum facis Ci. nobene (besede) ne rečeš; s čisto abstr. obj.: f. fletum, clamorem, Ci. zagnati jok, — krik, tako tudi gemitum (v pass. gemitus fit nastane jok, — vekanje), strepitum f. O., fit convicium mulierum Ci., facere divortium Ci. opraviti zakonsko ločitev, ločiti zakon, ločiti se, gratulationem f. Ci. zahvalo izreči, slovesni god obhajati, tudi: čestitati, lapidationem Ci. kamenje metati, kamenjati, largitionem Ci., exempla in aliquem Pl. kot svarilni zgled koga kaznovati, dignum exitum Suet. pripraviti si zasluženi konec, medicinam alicui zdraviti koga, nullus melius medicinam facit Pl. noben zdravnik ne zna tega bolje, eius rei mentio facta non est Ci. ta zadeva ni bila omenjena, tune audes decumarum mentionem facere? Ci., de quo supra mentionem fecimus Ci., N. ki smo ga omenili zgoraj, versuram f. Ci. vzeti na posodo, izposoditi si, vim f. Ci. silo storiti, nasilje izvajati.
3. occ.
a) (pri subst. pass. pomena) (pre)trpeti: res publ. detrimentum fecit Ci., N. je (u)trpela škodo = damnum fecit Ci., in hoc portu Atheniensium gloriae naufragium factum est Ci. se je razbila ladja atenske slave; toda iacturam facere Ci. idr. = „vreči z ladje v vodo“, torej = izgubiti, imeti izgubo.
b) (slavnosti) prirediti (prirejati), obhajati: Megalesia facit pater tuus Ci., f. mysteria N., sacra (sacrificium) ali res divinas Ci. žrtvovati, daritev opravljati, ludi per X dies facti sunt Ci.
c) (posle) opravljati, — vršiti, — izvajati, poslovati, ukvarjati se -, baviti se -, pečati se s čim: praeconium f. Ci. glasniško službo opravljati = biti glasnik, Romae fecerat argentariam Ci. je bil bankir, cum mercaturas facerent Ci., piraticam f. Ci. biti morski razbojnik, sutor medicinam facere coepit Ph. je postal praktičen zdravnik.
č) (čustvo ali stanje) vzbuditi (vzbujati), obuditi (obujati), povzročiti (povzročati), ustvariti, narediti, navdati: admirationem rei Ci., alicui alicuius rei desiderium L. vdahniti, alicui fidem L., O. koga prepričati, f. suspicionem, taedium Ci., spem Ci., L., iram Q., amorem O. vneti, metum Cels., T., timorem L., audaciam hosti L., maciem O., (alicui) dolorem O. prizadeti, somnos, frigora O., facta silentia tectis (linguis) V., oblivia f. rei O. zadevo potisniti (pahniti) v pozabo, divitiae animos faciunt L. opogumi, ohrabri, osrči, spiritūs (ponos) f. L.; tudi konkr.: vulnera f. O. zada(ja)ti, faciente lingua O. po krivdi jezika.
d) komu kaj pridobi(va)ti, priskrbeti, da(ja)ti, pripraviti (pripravljati), podeliti (podeljevati), dovoliti (dovoljevati): f. alicui ius caeli, decorem, vires, ingenium O., umbram nepotibus, moram V., commercium sermonis L., orationi audientiam Ci. pridobiti govoru poslušalce, alicui gratiam alicuius rei Ci. komu kaj odpustiti, favorem L., (cog)nomen alicui rei L. dati, alicui auspicium, H. kreniti -, pozvati koga k čemu (na kaj), alicui famam prompti ingenii Q.; pogosto: alicui aliquid faciendi potestatem (copiam) facere Ci., N. priložnost dati, dovoliti, omogočiti komu, da kaj stori, tabularum mihi potestas non est facta Ci. nisem imel dostopa do … , alicui negotium (negotia) facere Ci. preglavice (težave) delati.
C. Posebni skladi:
1. s predik. acc. (v pass. s predik. nom) storiti -, napraviti -, postaviti -, izbrati -, izvoliti -, imenovati koga za kaj (najprej s subst.): Vell., Val. Max., Iust. idr. testamento facit heredem filium Ci., si se Ligurem fecisset Ci., f. aliquem testem Ter., L. za pričo vzeti, aliquam matrem O., aliquem parentem V., factus est eius filius contra fas Ci., quod aedilis non sis factus Ci. ita quaestor sum factus Ci. sem postal, cum primum a me reus factus sit Ci.; pesn.: Circe Picum fecit avem V. je spremenila v ptiča; potem s predik. acc. adj. participa ali svojilnega zaimka: cum verbis se locupletem faceret Ci., vetustas eos peritiores facit Ci., aliquem peritum alicuius rei f. N. veščega česa, — za kaj, izuriti koga v čem, aliquem certiorem (pesn. tudi certum Pl., V., O.) f. Ci., C., L. idr. obvestiti koga, naznaniti komu -, sporočiti komu kaj, aliquid planum f. Ci., Q. pojasniti kaj, quos civīs bellum reliquos fecerat Ci. ki so bili ostali živi po vojni, ki so preživeli vojno, f. eius iniurias irritas Ci. izničiti, vadimonium missum Ci. znebiti se poroštva, utramque Troiam unam V. zediniti, združiti, cuncta magna facit O. vse povečuje, aliquem scientem facere Pl., Ter. (toda: Xenophon facit Socratem disputantem, prim. spodaj pod 4.), eam terram suam fecit C. si je osvojil, — podvrgel, — podredil; occ. s predik. gen.: neque gloriam meam, laborem illorum faciam S. ne bom si lastil slave, njim pa puščal trud = ne bom njih truda sebi v slavo štel, f. aliquid suae dicionis (potestatis) ali arbitrii -, imperii sui L. kaj pod svojo oblast spraviti, podvreči si, regnum illud populi Rom. factum esse Ci. da je pripadlo rimskemu ljudstvu, da je postalo last rimskega ljudstva, quodcumque sibi petat socius, id fit societatis Ci. postane last, Graeci optionem Carthaginiensium faciunt S. da sta Kartažanom na voljo, f. aliquid sui muneris T. ali beneficii sui Iust. zahtevati, da kaj velja za … darilo, — za dobroto, f. aliquem sui iuris Vell. podvreči si koga, toda f. aliquem proprii iuris Iust. narediti koga samostojnega (neodvisnega); redko z adv.: palam f. aliquid N. v javnost spraviti, objaviti.
2. z gen. pretii: ceniti, čislati, spoštovati, imeti -, šteti za kaj: parvi, minoris, minimi, magni, pluris, maximi, tanti, nihili f. Pl., Ter. idr. tibi videtur minoris facere filium rusticum? Ci. nec pluris nunc facere Camillum hoc bellum Ci. mu prav tako malo mar za … , se prav tako malo briga za … , quos plurimi faciunt Ci. quod illum pluris quam se omnes fieri videbant N. intellegit unus, quanti me facias H. rem aequi bonique f. Ci. biti s stvarjo zadovoljen, pecuniam lucri f. Ci. šteti za dobiček, quae ille universa … fecit lucri N. si je obrnil v prid (v svojo korist), non assis facis? Cat.; redko nam. tega gen. z adv.: si aliter nos faciant, quam aequum est Pl.
3. storiti, narediti, povzročiti, delati pri čem, skrbeti za kaj (s finalnim stavkom, najprej brez conj.): ego faxim (gl. opombo spodaj) ted Amphitruonem malis esse quam Iovem Pl. da boš rajši Amfitruon kot Jupiter, immo illi milem faxo (gl. opombo spodaj) faciant fustibus Afr. fr., tu facito, sis memor! V., haud sibi cum Danais rem faxo et pube Pelasga esse putent V., di facerent, sine patrem forem! O., fallat eam faxo O., faxo, sciatis Petr.; pogosto adhortativni cj. pri poudarjanju: certum hominem mittas, face (gl. spodaj opombo) N. = glej, da … , fac sciam Ci. ep. daj, da izvem, daj mi vedeti, moenia, fac condas! daj (nuj)! zidaj!, lac, facitote, bibat O. dajte mi piti, surculos facito sint longi binos pedes Ca. stori (poskrbi, glej, daj), da so … dolgi, potem s conj.: facite, ut mores eius recordemini Ci. skrbite, da se … spomnite, dajte, spomnite se, invitus feci, ut Flamininum e senatu eicerem Ci. nerad sem izključil … , nerad sem se odločil, da izključim … , ut (id) scirent, se facturum N., faciebat, ut ei (pecuniam) numerarent N. skrbel je (za to), da so mu izplačali, dal mu je izplačati; per se quisque sedulo faciebant, quo illam mihi lenirent miseriam Ter., fecisti, ut ne cui crimen adferret Ci., fac, ne quid aliud cures … nisi ut … convalescas Ci. ep., tu fac, ne ventis verba profundam Lucr., mors faciet, ne sim … exsul O.; za zanikanim glag. quin: numquam quisquam faciet, quin soror ista sit germana huius Pl. ne bo dognal (dokazal), da ta ni … , facere non possum, quin cottidie ad te mittam (litteras) Ci. ep. ne morem si kaj, da ti ne bi … poslal = moram ti … poslati; z ACI (le pesn. in neklas.): Col., Pall., desiderium facit macrescere volucres Varr., vel carnuficiam hunc facere possum perpeti Pl., qui nati coram me cernere letum fecisti V., illum forma timere facit O., hoc telum me flere facit O.; pri cj. faxo z ind. fut.: temperi ego faxo scies Pl., iam faxo hic aderit Ter.
4. (o umetnikih, piscih, pesnikih) upodobiti, kazati, prikaz(ov)ati, predstaviti (predstavljati), predočiti (predočevati), opis(ov)ati, uvesti (uvajati) z ACI ali predik. acc. participa Ter. fecerat et … fetam Mavortis in antro procubuisse lupam V., stare deum pelagi … facit O., prikazuje (predstavlja) … stoječega, quem … Homerus apud inferos conveniri facit ab Ulixe Ci. kaže, kako … , quem in suis libris fecit (Cicero) de re publica disputare Aug., Polyphemum Homerus … cum ariete etiam conloquentem facit eiusque laudare fortunas Ci., facit Xenophon Socratem disputantem Ci.
5. (o namišljenih primerih ali učinkih)
a) de(ja)ti (denem), da … , misliti si ((pred)postaviti, reči), da … : quod plus fecit Dolabella Verrem fecisse Ci., fac (te) potuisse (occidere eum) Ci., fac, quaeso, qui ego sum, esse te Ci., faciamus deos non esse Ci., exitium fac me meruisse O.
b) delati se, pretvarjati se, hliniti: facio me alias res gerere Ci. ep. delam se, kakor da (bi) … , se facit esse venustum Cat. — Od tod adj. pt. pf. factus 3,
1. storjen, narejen: bene factum Pl. ali factum bene! Ter. prav dobro (lepo), male factum! Ter. slabo!; preg. dictum factum Ter. rekel — storil, rečeno — storjeno; v komp.: factius ni(hi)lo facit Pl. ne naredi stvari nič bolj narejene, ne bo (prav) nič drugače.
2.
a) (o osebah) olikan, izobražen: qui illuc factus institutusque venisset Ci., homo ad unguem factus H. popolnoma uglajen, — olikan.
b) (o govoru) umet(el)en, preumetelen, izdelan: oratio polita atque facta quodammodo Ci., versiculi facti H. — Od tod subst. factum -ī, n
1.
a) dejanje, delo, čin: Pl., Ter., Cat., Cu., Q. idr. factum mutari nullo modo potest Ci., consilia et facta Ci., facto, non consulto opus esse S., ubi facto magis quam consulto opus esset T., facta dictaque Suet. Prvotni glagolski značaj subst. obl. se kaže v zvezah z adv.: bene facta Ci., S. dobra dejanja, neque recte ac turpiter factum celari poterat C. nič dobro ali sramotno storjenega = nobeno dobro ali sramotno dejanje, paulo fortius factum C., neque celerius factum usquam legimus N. o nobenem hitreje izvršenem dejanju, recte facta L. zasluge, recte perperamque facta prava in napačna dejanja, bene facta male locata male facta arbitror Ph. (dobra dejanja … slaba dejanja; čisto subst. z atrib.: meum f. Pl., Ci. ep., mea facta Ci., tua facta summā laude digna Ci., facta egregia Ci., clara, magna V., tristia, fortia V., H., eius facti Athenienses paenituit N., neque facto ullo neque dicto abstinere S., factum audax, insigne, vetus V., hostile L., facto eodem pius et sceleratus O.; z gen.: facta eius nefaria Ci., eius unum improbissimum factum Ci., Atheniensium facta S., regum facta H., maiorum bona facta T.; pesn.: facta boum (= gr. ἔργα βοῶν Hom.) O. delo volov = orano polje; bonum factum! (uvodni obrazec pred ukazi in razglasi) = srečno bodi (naj bo) (kar začenjamo)!: Pl., Suet., Aur.
b) (kot agr. t. t.) toliko olja, kolikor se ga naenkrat iztisne, en stisk(aj) (oliv): Varr., Col.
c) stvar, reč = suženj (ker so imeli sužnje za stvari): numquam factum reperies Pl.
2. occ.
a) dogodek, primer, zgodba, zgled: post id factum C., f. mirabile ceperat aures O., facto recenti nondum vulgata … convivia O. ker je bil dogodek še nov, referam tota notissima Cypro facta O. zgodbo.
b) dejstvo, uspeh: nymphae factum mirabile temptant O. volui mirabile factum cernere O.
Opomba: Gen. pl. factûm: Enn. ap. Ci. — Star. obl.: imp. face (= fac) Enn., Pl., Ter., Ca., N., O., Cat.; fut. I. faciem Ca. ap. Q.; cj. pf. faxim (= fecerim) Enn., Pl.; fut. II. faxo (= fecero) Afr. fr., Pl., Ter., V., O., Petr., Sil., faxis Naev. fr., Pac. fr., Ter., H., faxit Lex ap. P. F., Enn., Pl., Ter. ali faxsit Tab. XII ap. Gell., Acc. fr., Pac. tr., faximus Pl., faxitis Formula vetus ap. L., faxint Pl., Ter., Ci.; pass. facitur Nigidius ap. Non., faciatur Tit. fr., Petr., faxitur (= factum erit) Formula vetus ap. Ci. - fūnis -is, m pri Lucr. f. (najbrž sor. z gr. ϑῶμι(γ)ξ vrv(ca), motvoz, trak; prim. fīlum)
1. vrv, konopec (vož, f, vože): Cat., Vitr., Sen. ph., Plin., Q., Iuv., Eutr. idr. alii conantur signum rapere ad se funibus Ci., adductaque funibus arbor corruit O., f. ancorarius C. sidrna vrv, solvitur herboso religatus ab agerre funis O. držalna vrv, litore funem deripere iubet V., naves funibus prosiluere suis V., per extentum funem ire H. plesati po napeti vrvi.
2. preg.
a) v podobi, vzeti od motovila: currente retro funis eat rota H. (če je breme pretežko, se motovilo delavcu izmakne in vrv leze nazaj).
b) v podobi, vzeti od živali ob povodcu: (pecunia) tortum digna sequi potius quam ducere funem H. da se raje pusti voditi, kakor pa da vodi = da služi, kakor pa da zapoveduje.
c) funem reducere Pers. vrv nazaj potegniti = svojo besedo preklicati, misel menjati.
č) ex incomprehensibili parvitate arenae funem efficere Col. kaj nemogočega storiti.
d) funem in diversa distendere Tert. prerešetavati (razpravljati) kaj na vse strani. - furnus (stlat. fornus: Varr. ap. Non.) -ī, m (prim. formus in fornāx)
1. peč, poseb. krušna peč, pečnica: Pl., Plin., Pall., Fest., qui frigus collegit furnos et balnea laudat H. = tople (gorke) sobe, furnis forrebant farra coloni O., calet tamquam furnus Petr. vroče je kakor peč, furnos conducere Iuv. pekarn(ic)o v zakup vzeti; furnus = pekarn(ic)a kot kraj, kjer so se shajali na cesti zmrzujoči reveži in brezposelni ter si pripovedovali novice: H. (Sat. 1, 8, 37; Ep. 1, 11, 13).
2. razbelnica (= razbeljena peč) v topilnici: Vitr. - homō -inis, m (morda sor. s humus, prim.: hominem appellari, quia sit humo natus Q.; stlat. hemō in homō -ōnis [odkoder homun-culus iz *homon-culus], stlat. dat. sg. heminī; prim. osk. humuns = lat. homines, umbr. homonus = lat. hominibus, lat. nēmō [iz *nehemo], hūmānus)
1. človek, mož (vir v naspr. s femina je mož, poseb. glede na moč in srčnost), v pl. ljudje, (du. človeka)
a) z raznim naspr.: mi homo et mea mulier Pl., deos hominesque testamur S., divûm pater atque hominum rex V., qui res hominumque deûmque regis V., qui teneant, hominesne feraene, quaerit V., hominum rerumque potestas V., feminam configuravit ad ipsius hominis effigiem Lact.
b) brez izraženega naspr.: h. adulescens ali adulescentulus Kom. mlad (neizkušen, lahkomiseln) človek (mož), h. senex Kom. star (preudaren) mož, h. nemo Ter. ali nemo h. Ci. živa duša ne, genus hominum Ci. človeški rod, človeštvo, post hominum memoriam Ci. od pamtiveka, odkar ljudje pomnijo, cum inter homines esset Ci. za živih dni, za svojega življenja, is homo, qui … numquam inter homines fuerit Ci. ki ni nikdar občeval z ljudmi, ki ni bil nikdar med ljudmi, inter homines agere (esse Dig.) desinere T. = umreti, hominem ex homine tollere Ci. človeku človeško dostojanstvo vzeti, razčlovečiti ga, paucorum (perpaucorum Ter.) hominum (est) H. je le za malokatere ljudi, je le malokaterim dostopen, nec vox hominem sonat V. ne zveni človeško, zveni nadčloveško; pesn.: hominem exuere O. „človeka sleči“ = znebiti se človeške podobe; o ženskah: quid hoc sit hominis? Pl. (o Alkmeni), omnes homines (= meretrices) ad suum quaestum callent Pl., lac hominis Plin., hominem toto sibi cedere pectore iussit Lucan.; occ. slaboten ali zmotljiv človek, nepopolno bitje: homo sum: humani nil a me alienum puto Ter., fateor me saepe peccasse; homo sum Ci., quia homo est Ci., nemo non nostrum peccat, homines sumus, non dei Petr., summi enim sunt (Demosthenes et Horatius), homines tamen Q. vzornika, a vendar slabotna (zmotljiva) človeka, homo sum Plin. iun.
2. človek, mož, v pl. ljudje (značilnosti ali lastnosti človeškega rodu glede na družbene ali socialne razmere (rojstvo, domovina, narodnost, status, položaj, razumnost idr.)): h. plebeius Ci. plebejec, h. novus (gl. novus), Chilo, h. equestris ordinis honestissimus Ci., homines in Sicilia Ci., homo ingeniosissimus M. Cato Ci., homines illustres, homines doctissimi Ci., h. factiosus N., homines omnium ordinum N., litteras ad eum per homines fideles mittit S.; v zvezah kakor homo Thermitanus Ci., Thebanus N., Romanus Ci., N. fr., homines Romani, Graeci Ci., Galli, barbari C. lat. adj. slovenimo s subst., subst. homo pa ne prevajamo, torej: Termitanec, Tebanec, Rimljan, Rimljani, Grki, Galci, barbari. occ.
a) pravi mož, razumen —, značajen mož, možak, korenjak, mož beseda, mož izbranega okusa, — z občutkom za lepo(to): si homo esset, illum potius legeret Ci. ko bi imel zdrav človeški razum, eum nihil hominis esse Ci. da je človek brez odličnih vrlin, da ni nič posebnega, si vis homo esse, recipe te ad nos Ci. mož beseda, homines visi sumus Ci. izkazali smo se može, virum te putabo, hominem non putabo Ci. hvalim pač lahko tvojo potrpežljivost, ne pa tvojega okusa; o ženski = razumno človeško bitje: eius feminae ea stultitia est, ut eam nemo hominem adpellare possit Ci.
b) zaničlj. ali v slabem pomenu: h. servus Ter. suženjska duša, monstrum hominis Ter. človeška pošast = ostuden človek, ostudnež, odium hominis Ci. mrzek —, oduren človek, odurnež, h. contemptus et abiectus Ci., ut ille homo religioni suae pecuniam anteponeret Ci., hic fiunt homines Iuv. malopridni ljudje.
3. occ.
a) a) hlapec, suženj, v pl. domači —, hišni (ljudje), sužnji: homo Quintii Ci., certum hominem ad eum mittas N., arcesse homines Pl., comparasti ad lecticam homines Cat. b) v pl. svojci, hišni očetje s svojci: a tuis hominibus abesse Ci. ep., in colonias deducti sunt treceni homines očetje s svojimi družinami L., homines vestri ac rusticani Cod. Th., conductores hominesve Augustissimae domus Cod. Th. pripadniki.
b) v pl. prebivalci: nec urbi nec hominibus L.
c) v pl. pešaki, pehota: capti homines equitesque C., cum triginta milibus hominum et quattuor milibus equitum L.
č) ultra hominem, — homines ali supra homines nad človeško naravo: ultra hominem efferatus, ultra homines se efferens, augendi regni cupiditate supra homines flagrans Amm.
d) z oslabljenim pomenom se homo rabi izraziteje nam. kakega pron. (is, ille, hic) o človeku, o katerem se ravno govori = on(i), ta: valde hominem (= eum) diligo Ci., nosti os hominis (= eius) Ci., ego autem tantum esse in homine (= in eo, in illo) sceleris … numquam putavi Ci., homo (= is) obstupuit hominis improbi dicto Ci., persuasit homini (= ei) N., quod in homine (= in eo) fidem videbat N., aut insanit homo (= is) aut versus facit H.; tako tudi: tibi erunt parata verba, huic homini (= mihi) verbera Ter., haberes magnum adiutorem, … hunc hominem (= me) velles si tradere H.
4. meton. moška plodilna zmožnost, plodnost: istud quod digitis … perdis, homo est Mart.
Opomba: Pl. ima pogosto: hŏmŏ. - hospitium -iī, n (hospes)
I. gostoljubnost, gostoljubje, gostinstvo, gostinska zveza: h. calamitatis (v nesreči) Pl., ius hospitii N., iura hospitii Ci. ep., N., cum Metellis ei hospitium erat Ci., cum quo (Admeto) ei hospitium erat N., huic paternum hospitium cum Pompeio intercedebat C., qui … populi Rom. hospitio atque amicitia plurimum ante in Gallia potuissent C., hospitium cum aliquo facere Ci., L. ali iungere L. gostinsko zvezo s kom skleniti, hospitium fit Ci., hospitio amicitiaque coniungi Ci. ep., alicuius hospitio contineri N., alicuius hospitio uti Ci., C. gostinsko zvezo imeti ali v njej biti s kom, renuntiare (odpovedati) hospitium L.; tudi posamezniki so lahko bili z državami v gostinski zvezi: (Cimon) hospitio Lacedaemoniorum utebatur N. —
II. meton.
1. izkazovanje gostoljubja, gostoljubni sprejem, pogostitev: h. liberale Ci., aliquem hospitio accipere Ci. ali — recipere C., O. idr. ali — excipere L. — koga gostoljubno sprejeti, — pogostiti, pod streho vzeti, aliquem hospitio agresti ali hospitio magnificentissimo accipere Ci. koga po podeželski navadi ali kar najsijajneje pogostiti, aliquem hospitio invitare Ci. poet. kot gosta povabiti, tibi non solum ad hospitium, sed etiam ad periculum praesto fuit Ci., indulgere hospitio V.; v pl.: artum solvere hospitiis (dat.) animum H., assiduis devertentium hospitiis infestat rem familiarem Col.
2. gostoljubna hiša, stanovanje, ostajališče, prenočišče, tudi soba za goste: in amici hospitium divorti Pl., ex vita ita discedo tamquam ex hospitio Ci., hospitium parare Ci., hospitium renuntiare (odpovedati) Ci., me excepit … Roma hospitio modico H. (o gostilniški sobi), publicum h. L., adducere (deducere Plin.) aliquem in hospitium L., praetorianae cohortes … per hospitia dispersae Suet. po mestnih stanovanjih; metaf.
a) (pre)bivališče —, počivališče živali, brlog: Plin., Pall., it … pecus … sine ullis hospitiis V., apes … hospitiis tenet arbos V.
b) (o neživih stvareh): hospitio prohibemur arenae V. (o gostoljubni obali); šalj.: nec confidentiae usquam hospitium est (streha) nec devorticulum (zatočišče) dolis Pl. - humerus, pravilno umerus -ī, m (iz *omesos, sor. z gr. ὦμος)
1. nadlaktna kost, nadlahtnica: Cels.
2. nadlaket, nadlahti (fem. pl.), rama, ramena, pleča: Plin., Val. Fl., T., Amm. idr. demissis umeris esse Ter., umerum onerare pallio Ter. = plašč nase deti, ogrniti se z njim, sagittae pendebant ab umero Ci., cum (Milo) humeris sustineret bovem Ci., puerum in umeros suos efferre (vzdigniti) Ci., aliquem umeris subire V. koga na rame vzeti, oprtati ga, umeris portare aliquid H., Cu., aliquid umeris ferre O., ex (h)umeris armi fiunt O., umeris extare altis V., os umerosque deo similis V., (h)umerus laevus Cu., Aur., dexter Pr., Q., umeri fortes, languentes V., candidi H., insignes Stat.; pren.: tota comitia umeris suis sustinere Ci., vix haec … nixa in omnium nostrum humeris cohaerebunt Ci., versate diu, quid ferre recusent, quid valeant umeri H., nec dii sierint, ut … regni fastigium in istos humeros ruat Cu., quam bene humeris tuis sederet imperium Plin. iun.
2. occ. (pri živalih) lopatica, plečnica: vires umerorum (namreč govejih) Ci., umeri apri V., (gallorum) Col.
3. metaf. o rami podobnem srednjem delu kake reči, npr. dreves, trt hrbet, hrbtišče: Col., Plin., gorá, dežel idr. greben, hrbet, sleme: Plin., Stat. - in-eo -īre -iī (redko -īvī) -ītum
I. intr.
1. iti v kaj, vstopiti, vniti: quia in urbem non inierat L., ut ovans iniret T., neque iniit hāc Pl., ad alterum Gell.; impers.: inibitur tecum Pl. s teboj bodo vstopili.
2. vstopiti = priče(nja)ti, zače(nja)ti se: decus hoc aevi te consule inibit V.; tako pogosto kot pt. pr.: bellum ineunte vere susceptum est Ci. v (ob) začetku pomladi, iniens aetas Ci. mladeniška leta, ineunte anno Suet. s pričetkom leta, ab ineunte adulescentiā ali aetate Ci. od mladih nog, ineunte aestate Ci. v (ob) začetku poletja, iniens adulescentia N., T., vita Gell., aevo ex ineunte Lucr.; tudi pt. pf. v act. pomenu: inita aestate, hieme C. po začetku poletja, zime.
— II. trans.
1. iti, stopiti kam, vstopiti, vniti: tu illius domum inire voluisti Ci., inire proscaenia V., thalamos, tectum, templa, Athenas O., cubile, castra Ci., convivia Ci., O., T., Val. Fl. ali dapes Stat. iti (hoditi) v goste, zahajati na gostije, obiskovati pojedine, coetūs hominum Ci. pohajati = udeleževati se, agrum Romanum L., tentoria Plin. iun., curiam T., Iust., sedes H., stationem T., fretum O. voziti se po ..., iter Cu. ali viam Val. Fl. nastopiti, somnum V. zaspati, fugam inire Val. Max. v beg se spustiti, cursūs V. pridirjati; pass.: nemus initur equis O., Hispania prima Romanis inita L.; pren.: viam inire L., Ci. kreniti po poti, slediti poti (načinu, sredstvu), formam vitae T. slediti načinu življenja, rationem Ter., Cat., N., Ci., Plin. iun. jeti postopati, poprijeti se poravnave (računanja), preračuna(va)ti, premet narediti (delati), preudariti (preudarjati), premisliti (premišljevati), de agro Campano separatim inirent rationem L., inita subductaque ratione Ci. zelo premišljeno preračunavši, inire horum aestimationem Sen. ph. ali mensuram agrorum Col. lotiti se, v roke vzeti, začeti, vršiti, numerum C. šteti, prešte(va)ti, pogosto: consilium inire skleniti (sklepati), sklep storiti, naklep(e) snovati, naklepati, posvetovati se, odločiti se, inire consilium multae crudelitatis O., consilia occulta L., consilia de bello C., consilium de morte ac de bonis alicuius Ci., consilium contra aliquem ali contra alicuius vitam Ci., occidendi te consilium inivimus Cu., in. consilium senatus interficiendi Ci., inire cum aliquo consilia interficiendi Caesaris Vell., pa tudi: iniit consilia reges Lacedaemoniorum tollere N., consilia inibat, quemadmodum discederet C.; occ. (o živalih) oploditi, zaskočiti (zaskakovati), naskočiti (naskakovati), obrejiti: Col., caper init pecudes O., Pasiphaën Suet. (o biku), matrem Varr. samico; pass.: vaccam initam L., ineuntur canes a partu sexto mense Plin.; v žalilnem pomenu tudi o človeku = telesno (polteno) se (z)družiti ((z)druževati) s kako žensko: Pl., ineas quam libet ante O., in. reginam Marcus Antonius ap. Suet.
2. metaf.
a) (kako delo) zače(nja)ti, priče(nja)ti, lotiti se česa, (službo) nastopiti, prevze(ma)ti, vršiti, izvrševati, postea quam Verres magistratum iniit Ci., consulatum L., C., post sacerdotium initum Ci., munera tua pro te inibo V., imperium Suet., imperia Stat., honorem T., Suet., interregnum L., proelium (bellum) Pl., Ter., Ci., L., Sil., pugnas V., non iter, sed proelium Cu., certamina disci in. O. spuščati se v ..., Martem Sil., pugnam certaminum forensium Q., suffragium (suffragia) Ci., L. glasovanje pričeti, glasovati začeti, beneficium Ter., connubia O. v zakon stopiti, concubitum Iust., flagitium Amm.; z inf. = nameniti se, imeti namen: qua ratione vitam vivere inierit, considerandum est Ap.
b) (zvezo, pogodbo) skleniti (sklepati): videtur societatem cum illo initam confiteri Ci. (prim. εἰσιέναι εἰς σπονδάς), societatem inire L., Iust., Vell., foedus Prop., Isid., Veneris foedus V. ljubezensko zvezo skleniti, indutias Plin. iun., nexum L. zavezati se (kot dolžnik).
c) (o bolezni) popasti, lotiti se: init te numquam febris? Pl. ap. P. F.; slednjič spada sem tudi reklo inire gratiam pridobi(va)ti si naklonjenost koga, prikupiti se komu, (za)hvalo si prislužiti (zadobiti): apud regem inire gratiam volebant L., qua re permagnam initis a nobis gratiam Ci., summam ab aliquo gratiam in. C., gratiam alicuius in. Cu., quia plures ineuntur gratiae Ci. naklonjenost pri mnogih.
Opomba: Pf. init = iniit: Lucr., Stat. - inter-ficiō -ere -fēcī -fectum (inter, facere)
1. (o osebah) pobi(ja)ti, poraziti, posekati, umoriti, usmrtiti: P. Scipio Ti. Gracchum privatus interfecit Ci., M. Flaccus ex senatūs sentēntiā est interfectus Ci., interfecto Clodio haec adsequebatur Ci., i. exercitum N., Eutr., doletis trīs exercitūs interfectos Ci., equitem C., hostes, duces N., se Cu., Petrum cruci affixit et Paulum interfecit Lact. je dal ubiti z mečem, je dal obglaviti, feras Lucr.; z abl. instrumenti: suā manu sororem interfecit Ci., aliquem veneno i. S. fr., fame L., anum siti fameque i. Pl., Crassum suapte interfectum manu Ci., eum insidiis Ci., N. (tudi per insidias Cu., Sen. ph., Val. Max.), aliquem igni atque omnibus tormentis excruciatum L., dolo, naufragio interfici N. ob življenje priti, smrt storiti, umreti, poginiti, i. aliquem paene vitā et lumine Pl. spraviti koga ob kaj, vzeti mu kaj, virum et filium eodem tempore venenis clam datis vitā i. Gell. ob življenje spraviti, ugonobiti.
2. metaf. o stvareh: uničiti (uničevati), pokonč(ev)ati: fer … ignem atque interfice messīs V., herbas Ci., usum, fructum Pl., salubritatem Aug., virginitatem Ap., fragmenta panis, piscium magnam vim Luc. fr. (po)užiti, ubi ille torrus (torris) esset interfectus flameus Acc. fr. požgan; occ. prekiniti (prekinjati), pretrgati, ustaviti (ustavljati): sermonem Ap., negotium pozni Icti. - inter-imō (inter, emere) -ere -ēmī -emptum pravzaprav „koga (sredi njegovega delovanja) odvzeti“, od tod odpraviti (odpravljati), odstraniti, s poti spraviti, (do)končati, pokončati, uničiti: Lars Tolumnius quattuor legatos populi Romani Fidenis interemit Ci. (evfem. za „umoriti“), stirpem fratris virilem i. L., se Pl., Ci., vitam suam Pl., Ti. Graccho interempto Ci., aliquem gladio Ci., Cu. ali ferro N. usmrtiti, matrem veneno H., aliquem laqueo H., interimi crucis supplicio Arn., scelere Suet., dolo inimicorum Suet., fraude magis quam virtute alicuius Vell., i. aliquem per fraudem Suet., per insidias Cu., i. res Lucr., sensum Lucr. vzeti (jemati), dilationem Icti.; metaf.: interimendorum sacrorum causa Ci. da se odpravijo, illaec interemit me modo oratio Pl. mi je skoraj zadal smrt, me je skoraj pokončal, me exanimant et interimunt hae voces Ci. me morijo in me navdajajo s smrtno bridkostjo.
- labor2 (starejše labōs) -oris, m (labāre) „omahovanje pod bremenom“, od tod
1. abstr. delo = delovanje, napor, trud, prizadevanje: laborem capere, suscipere, subire, sustinere Ci. ali laborem sumere C. naprtiti si delo (kakor kako breme), delo nase vzeti (jemati), prevze(ma)ti, naložiti si, labores adire N., V. lotiti se, labores tolerare, pati S., labores ferre N., C., laborem consumere in re Ci. uporabiti trud = truditi se, prizadevati si za kaj, laborem sibi sumere et alteri imponere C. naprtiti, naložiti (nalagati), succumbere labori Ci., C. o(b)nemoči pod delom, delu ne biti kos, laboret industria N. velik trud, cum labore Ci. s trudom, trudoma, težko, multo labore Ci., summo cum labore Ci., nullo labore, sine ullo labore Ci. brez truda (težav), perpetuo suo labore C. ko se je moral sam neprenehoma truditi, per laborem S. z naporom, naporno, (mnogo) trpeč, l. corporis Ci. telesni napor, telesno trpljenje, l. animi Ci., N. duševni napor, l. militiae Ci. vojni (vojaški) napor, l. Isthmius H. borba na istmijskih igrah; labor est z inf.: L., Plin., Fl. velika zadeva je (za koga), težko (težavno, trudapolno, naporno) je: res erat multae operae ac laboris C. zadeva je stala mnogo truda in napora, je bila zelo utrudljiva in naporna; meton.
a) delavnost, prizadevnost, trudoljubnost, telesna moč (jakost), vztrajnost: magni formica laboris H. zelo delavna, nadvse marljiva, iumenta summi laboris C. zelo vztrajna, homo magni laboris summaeque industriae Ci. vztrajno delaven in zelo podjeten človek.
b) utrudljivo dejanje, delo (zlasti vojaško oz. vojno): Herculeus l. H., sed te iam ferre Herculi (dat.) labos est Cat., belli labores V. junaška dela, rei militaris l. N. dejanja v vojni.
c) konkr. (dokončano) delo = opus izdelek, pridelek, pritrudek: multorum mentium labor C., operum laborem V. stavbo, labor anni V. s trudom pridelani letni pridelki, labores boum V. (prim. facta boum, facta hominum V. po Hom. ἔργα βοῶν, ἔργα ἀνϑρώπων) obdelano polje, Iliadumque labor, vestes V. umetelno (žensko) delo, umetelna obleka.
2. težava = muka, nadloga, trpljenje, trpež, sila, nuja, bol(est), bolečina, bolezen: labores homini eveniunt Pl., Troiae supremum audire laborem, Iliacos audire labores V. trpljenje, multis perfunctus laboribus N. po mnogih prestanih nezgodah; od tod: lunae labores V. mesečev(i) mrk(i), labores solis V. trudapoln (naporen) sončni tek, včasih tudi = sončni mrk(i), Lucinae experta labores V. porodne težave (gl. Lūcīna); v pomenu telesna bol(est), bolečina: cor de labore pectus tundit Pl.; v pomenu duševna bol(est), bolečina, toga, tožnost: quamquam ibi animo labos grandis capitur Pl., verum ex eo misera quam capit laborem! Ter.; v pomenu bolezen: valetudo decrescit, accrescit labor Pl., praesens fortuna laborum V. krepko zdravilo zoper bolezni, mox et frumentis labor additus, ut mala culmos esset robigo V., l. nervorum Vitr. bolezen živcev, annuus earum (apum) labor est initio veris Col. — Pooseb. Labōs -ōris, m Lábor = Trud, Trpež, podzemeljsko božanstvo: V.
3. težeče breme, teža: saxa si sint in locis tectis, sustinent laborem Vitr. prenesejo težo, so trpežni, hi (lapides) laborem quoque tolerunt Plin.
Opomba: Starejša soobl. labōs tudi pri Ter., Luc., Pac. et Varr. ap. Non., S. fr., Val. Fl., Plin. in poznih piscih. - lassō -āre -āvī -ātum (lassus)
1. utruditi (utrujati), upehati, (o)slabiti, izčrpa(va)ti: aliquem Cels., Tib., Sen. ph., quid numina lassas? Lucan. glušiš (s prošnjami), lassavit in undis Amphitryoniaden serpens Sil., l. aliquem dilatione Sen. ph., aliquem libellis Mart., l. corpus, artūs, brachia O., laevam Cu., alae lassatae O., lassor in harena O. peham se, trudim se, supervacuo labore lassari Sen. ph., nec (sc. ventus) lassatur Lucan., longo se gurgite lassare Lucan., lassare vitia Sen. ph. strastem vzeti moč, strasti oslabiti, tam cito lassatae preces tuae sunt? Sen. ph., lassata montium iuga Plin.; o neosebnem subj.: insolitum (sc. cubile) lassat Cels.
2. metaf.
a) stanovitno prenesti (prenašati): sidus Hyperborei solitus lassare Bootae Mart.
b) vda(ja)ti se, popustiti (popuščati), posesti (posedati) se: alterius fundamenta lassarunt Sen. ph. (po drugih: alterum fundamenta laxabunt). - mātrimōnium -iī, n (māter)
1. zakon (naspr. concubinatus): N., Cu., Aur., Icti., in matrimonium ire Pl. ali in matrimonium alicuius concedere Iust. v zakon stopiti, oženiti se, tenere matrimonium alicuius (viri) Ci. zakonska družica (soproga) nekoga ali komu biti, in matrimonium ducere aliquam C., Ci. za ženo vzeti, oženiti se, dare aliquam alicui in matrimonium C., Ci. ali collocare aliquam in matrimonium (in matrimonio) Ci. zamož dati, habere aliquam in matrimonio Ci., Iust. za ženo imeti, oženjen biti, aliquam sibi matrimonio iungere L. ali coniungere Suet. za ženo vzeti, oženiti se, filias suas Nabidis filiis matrimonio coniungere L. svoje hčere zamož dati Nabidovim sinovom, alicuius ante (adv.) matrimonium experta Sen. ph. ki je bila že prej enkrat omožena, aliquam ex matrimonio expellere Ci. slovo dati ženi, zavreči, odsloviti jo, aliquam matrimonio alicuius exturbare T.
2. meton. v pl. = zakonske žene, zakonske družice, soproge: Iust., Fl., Lact., Amm., matrimonia ac pecunias hostium praedae destinare T. - medius 3 (iz indoev. *medh-i̯o-s sredinski; prim. skr. madhya- = gr. μέσσος, μέσος = got. midjis = stvnem. mitti, nem. Mitte sred(in)a, sl. meja, hr. mèđa)
I. krajevno
1. v sredi (se nahajajoč), (o)srednji, čisto v sredini (naspr. summus, infimus, imus, primus, extremus, postremus, oriens, cadens), unguis Iuv., digitus Q., versūs aeque prima et media et extrema pars extenditur Ci., in triclinio medio … in summo … in imo S. fr., regio totius Galliae media habetur C., ut aliquem locum medium utriusque (med obema) colloquio diceret C., locus medius regionum eorum C. ali medius mundi (terrae) locus Ci. središče (česa); o osebah: medius omnium rex erat L., (sc. populus) Romanus … medius inter Latium et Tuscos quasi in quodam bivio collocatus Fl., (sc. Hispania) media inter utraque (sc. Africam et Galliam) Iust., ne medius ex tribus Iugurtha foret S.; s postranskim pomenom „ločujoč“: quā (kjer) medius liquor secernit Europen ab Afro H.; z abl. oddaljenosti: Megara media Corintho Athenisque urbs Vell.
2. predik. sredi česa, v (na, po) sredi(ni), v (na) sred(in)o, vmes, med: in collo medio C. ali in medio foro Ci. sredi griča, fora, locus in mediā insulā situs Ci., ponere in mediā viā Ph., medio oppido fluere L., via … medio est altissima caelo O., per medios fines proficisci C. ali per media hostium tela L. med, naravnost skozi sovražne puščice, medios in hostes S. v sredo, naravnost med sovražnike, m. acies C. središče, medium caeli terraeque per aëra vecta est O. po zraku med nebom in zemljo, in medias res rapere H. v sredo dogodkov, v središče dogajanja, arida loca medii itineris Iust. sredi poti, telum medium (na sredi) accensum mittere L., in solio medius consedit O. ali in ferarum concilio medius sedebat O. na sredi, celso medius stans aggere fatur V. ali considi scopulo medius V. sredi skale, aliquem medium arripere Ter. ali complecti Ter., L. ali amplecti V. čez pas, aliquem dividere medium H. po sredi presekati, razpoloviti, discessēre omnes medii V. iz sred(in)e, regina se mediam locavit V. naves a medio spatio C. od sredine, ex medio monte S. s srede gore, ex medio itinere C. sredi poti, med potjo.
3. metaf. prav iz sred(in)e česa vzet, spadajoč k čemu, k jedru, bistvu česa: alteri sunt e mediis Caesaris partibus Ci., hoc e medio est iure civili Ci. spada k najglobljemu bistvu civilnega prava; ingressio e mediā philosophiā (prav iz bistva filozofije) repetita Ci. —
II. časovno
1. srednji, vmes(en): Pl., Col., aetatis mediae vir Ph. srednjih let, constans aetas, quae media dicitur Ci., ultimum … proximum … medium tempus Ci., medium tempus O., Suet. vmesni čas, medio tempore Iust., Suet. ali medio temporis spatio Suet. tačas, medtem, vmes (med), mediis diebus L. ob vmesnih dneh, mediis horis Eutr., unus dies medius est, et … O. en dan je vmes, en dan preteče (mine); tako tudi: una nox media erat, et … Pr., exiguum tempus medium, et … Plin. iun.
2. predik. sredi, na sredi, (vmes) med: media aestate Ci. = aestu medio, aestibus mediis V. sredi poletja, medium erat tempus sementis Fl. bilo je sredi setve, frigoribus mediis V. = mediā hieme Aur. sredi zime, mediā nocte C., Suet. sredi noči, opolnoči, ad mediam noctem Suet., medius dies O., V., H. (o)poldan, in medios dormire dies H. pozno v dan (= dolgo), do poldneva, de medio potare die H. od poldneva; meton. medius dies poldan = jug: stabula ad medium conversa diem V., occidens Zephyros, Austros medius dies mittit Ap.; prim.: mediā ab regione diei Lucr. z južne strani; o teku kakega dejanja: mediasque fraudes palluit audax H. sredi prevare, medium iam classe tenebat iter V. že se je vozil sredi morja, že je jadral po odprtem morju, media inter lora V. sredi vožnje, media inter proelia V. sredi boja, prav med bojem, in medio ictu V. prav med udarcem, in honore deûm medio V. medtem ko so častili bogove, sredi čaščenja, medio sermone V. ali in mediā pace Sen. ph., Cu. sredi pogovora, miru. —
III. metaf.
1. srednji, vmesen, v sredi (med dvema) se nahajajoč, sred(in)e se držeč, srednjo pot ubirajoč: si quid medium mortisque fugaeque O., medium erat in Anco ingenium et Numae et Romuli memor L., quod medium inter aequum et utile erat, decreverunt L., cum inter pacem et bellum medium nihil intersit Ci., pacis eras mediusque belli H. sposoben za oboje, za mir in vojno, m. oratio, sententia, consilii via L., mediis consiliis stare L., medium quendam cursum tenere L. ali medium quiddam tenere: Plin. iun. nekako srednjo pot ubrati, agere medium Vell. ali media (subst.) sequi H. ubrati srednjo pot; o govoru in govorniku: medium dicendi genus Q., Gell. (naspr. uber et gracile), alii (sc. oratores) graves, alii subtiles, alii eis interiecti et tamquam medii Ci.; kot fil. t.t. srednji, vmesen, srednje vrste (ki ni niti dober niti slab): officium Ci., artes Q., alia interiecta et media Ci., media illa Ci. srednje stvari; subst.: minora quaeque sunt ex mediis Q.
2. srednji = srednje mere, vmesen, povprečen, zmeren, navaden, običajen: a summis, mediis, infimis hoc idem fit Ci., gratia non media L. ne navadna, nihil medium, nec spem nec curam, sed inmensa omnia volventium animo L., dilectumque nihilo accuratiorem, quam ad media bella haberi solitus erat L., ipsi medium ingenium, magis extra vitia quam cum virtutibus T., uxorum fides summa, libertorum media, servorum aliqua, filiorum nulla Vell., pauca prius mediis sermonibus ante locutus O. z navadnimi besedami, m. plebs ali m. vulgus O. navadno ljudstvo, plebejci, innocentiā eximius, sanctitate praecipuus, eloquentiā medius Vell.
3. na nobeni strani, nepristranski, nevtralen: medios et neutrius partis Suet., de mediis et neutram partem sequentibus Suet., utra castra (sc. sequar)? Media tollit Antonius Ci., qui se medium esse vult Ci., medios esse iam non licebit Ci., tamquam medios, nec in alterius favorem inclinatos, miserat rex L., pacem utrique parti, ut medios deceat amicos, optent L., Eumenes in eo bello medius erat animo Vell., Macedonico bello medium agere L. epit. ali medium se gerere L. ostati nevtralen, ne stopiti na nobeno stran, ne potegniti z nobeno stranjo.
4. nedoločen, neodločen, dvoumen: responsum L., medius ambiguusque sermo Plin. iun., vocabula Gell., ad Varum media scriptitabat T., se dubium mediumque partibus praestitit Vell., medii inter duos exspectavere fortunam Fl.
5. posredujoč, posredovalen, pomožen, posredniški, posredovalen; prevedemo lahko tudi s subst. posrednik (posrednica): media quaedam manus Q., medio Pompei capite Fl., paci medium se offert V., mediis di(i)s O., at medius fratrisque sui maestaeque sororis Iuppiter ex aequo volventem dividit annum O. kot posrednik med …
6. moteč, ovirajoč: quos inter medius venit furor V. kot ovira je stopilo med njiju (ju je razdvojilo) sovraštvo, ne … medius occurrere possit V. da ne bi mogel ovirajoč stopiti vmes, se prikazati.
7. pol, napol (= gr. μέσος, naspr. totus): cibus Varr., quod (sc. oculus) convexus mediusque quacumque cernatur Plin., Nepa (sc. sidus) medius occidit Col. (naspr. totus apparet), m. pars O. polovica; prim. di-midia pars. — Adv. mediē
1. srednje, zmerno: Lact., nec plane optimi nec oppido deterrimi sint sed quasi medie morati Ap., ortus medie humili Eutr., ortus m. humilis Aur. srednjega stanu (sloja).
2. nedoločno: Ambr. — Subst. medium -iī, n
1. (v krajevnem in časovnem pomenu) sreda, sredina, središče: Pl., Cu., N., Q., Plin., Sen. ph., Suet. idr., (in) medio aedium L., medio tutissimus ibis O., medio tecti (= in impluvio) V., medio montis Capitolini T., nam medio montium et paludum porrigebatur planities T., nocte volat medio caeli terraeque V. sredi med zemljo in nebom, medio sextam legionem constituit T. ali in agmine in primis modo, modo in postremis, saepe in medio adesse S. v sredi(šču), medium ferire, in medium vergere Ci., in medium geminos immani pondere caestus proiecit V., in medium (redko in medio) ali in acervum conicere sarcinas L. v sredo, na kup, saxa in medium conicere V., aliquem in medium accipere L. v sredo vzeti, diei medium L. poldan, medio temporis T. medtem, tačas, relinquere aliquid in medio Ci., S., L. ali in medium Ci., T., Vell., Gell., Lact. neodločeno (nedognano) pustiti, in medio esse Suet. neodločeno (nedognano) biti.
2. pol, polovica: scillae medium conterunt cum aquā ad mellis crassitudinem Varr., ita scrobem vel sulcum cum instercorata terra ad medium (napol) completo Col., in itineris medio Eutr.
3. javnost, občinstvo, publika: plura clam de medio removere Ci. na stran spraviti (spravljati), odnesti (odnašati), e medio (de medio L.) removere Ci. odpraviti, stran, (s poti) spraviti, mater virginis in mediost, ipsa virgo, res ipsa Ter. je moč videti, je tu, tabulae sunt in medio Ci. so vsakomur na vpogled, aliquid in medium proferre Ci. objaviti (objavljati), razglasiti (razglašati), besedo (govorico) sprožiti o čem, rem in medium vocare Ci. pred (v) javnost, na sodišče spraviti, rem in medio ponere Ter., Ci., Cu., Amm. pred občinstvom (sodiščem) razlagati, (sc. regni crimen) in medio ponitur L. se razpravlja (je v razpravi), se pretresa (je v pretresu), regni crimen in medio erit L. pride na vrsto, procedere in medium Pl., Ci. javno se (po)kazati, loci procedent in medium Ci. se takoj prikažejo tvojim očem, jih boš takoj zagledal, venire in medium Ci. javno se prikaz(ov)ati, javiti se, javno, pred sodiščem nastopiti (nastopati), pred sodišče stopiti, prima veniat in medium Epicuri ratio Ci. naj stopi na plano = poglejmo si, agitarent deinde sermonibus atque in medium, quid in quaque re plus minusve esset, conferrent L. na znanje dati, naznaniti, obvestiti, in medium vacuas referre ad aures O. odprtim ušesom občinstva postreči, in medium dare Lucr. javnosti izročiti, izdati, razodeti; occ. splošna (obča, skupna) blaginja, splošno (obče, skupno) dobro, vsem (vsakemu) dostopna (dosegljiva, razpoložljiva) sredstva, splošno (obče, skupno) premoženje (imetje), skupna blagajna: in medium consulere Ter., L., V. za občo blaginjo, in medium quaerere V. za skupno porabo, za vse, bona interfectorum in medium cedant T. naj postanejo del skupnega premoženja, in medium conferre laudem L. javnosti podati, communes utilitates in medium affere Ci. skrbeti za splošno dobro, za skupno blaginjo, discenda in medium dare O. narediti vsem dostopno, vsem postreči, ubi in medio praeda administrantibus esset, ibi numquam causas seditionum et certaminis defore L. kadar je plen (kakor kako občno blago) na očeh javnosti, da lahko vsak(do) poseže po njem, nam et obscenas voluptates, de quibus multa ab illis habetur oratio, facilis communis in medio sitas esse dicunt Ci. da so zlahka dosegljive, vsakemu dostopne in da jih je lahko deležen vsak, laus in medio posita T. dosegljiva za vsakogar, quasi in medio posita Cu. skupno blago, od katerega lahko vsak(do) dobi svoj delež, in medio posita H. kar je vsem na razpolago, is sibi responsum hoc habeat, in medio omnibus palmam esse positam, qui artem tractant musicam Ter. nagrada je postavljena pred vse = nagrado more doseči vsakdo, in singulos talos singulos denarios in medium conferebat Suet. je stavil; kot jur. t.t. skupen sklad, skupna masa nekega skupnega premoženja, dediščinski sklad, dediščina, zapuščina: in medium conferre, venire, e medio deducere, ex medio sumere, ferre Icti.
4. odprta, široka cesta, ulica: ubi tabernis apertis omnia in medio vidit L. vse (blago) razstavljeno na cesti; in medio Pall. (= sub divo) na prostem, pod milim nebom; metaf. pot, svet, človeška družba, navadno (vsakdanje) življenje: recede de medio Ci. pojdi s poti, umakni se, e medio discedere Suet. skriti se, e medio excedere Ter. ali se amovere Suet. umakniti se, pritajiti se; evfem.: e medio excedere ali abire Ter. iti s sveta, preminiti, umreti; in medio caedi L. vpričo (pred očmi) vseh, pred vsemi, de medio adicere L. izmed prisotnih, hoc genus deliberantium pellatur e medio Ci. proč s to vrsto, sumere de medio Ci. pripovedovati znane stvari, ex medio res arcessit comoedia H. zajema snov iz vsakdanjega življenja, verba e medio O. ali verba e medio sumpta Q. ali samo e medio sumpta H., Amm. besede, prevzete iz vsakdanjega govora, (sc. verba) iacentia tollere e medio H. povze(ma)ti iz vsakdanje govorice, tollere de medio verba Ci. uporabiti iz vsakdanjega govora povzete (= znane) besede, tollere aliquid de medio Ci. odpraviti, tollere aliquem de medio Ci. spraviti koga izpod nog, evfem. = usmrtiti; metaf: novae tabulae beneficiorum Sen. ph. izbris = pozaba dobrot.
5. srednja vrednost, srednjost, srednja stvar: certis medium et tolerabile rebus recte concedi H. - medulla -ae, f (morda iz medius)
1. mozeg, pri rastl. stržen, sredica, srž, pri drevesih stržen: Iuv., Col., Sen. tr., Veg., vitulina, cervina, bubula Cels., cum albis ossa medullis O., medullam e caule eximere Plin., frumenta candidiorem medullam reddunt Plin. moko; pri drugih rečeh notranjost, notrína, sredina, jedro: renum Ap., montis Cat., perforatos gratiores fieri (sc. berullos) medulla candoris exempta Plin., nuces sine medullā Petr.
2. metaf.
a) (v pl.) notranjost, notrína, glob(oč)ina (srca, duše), srce, duša: Tib., haec mihi semper erunt imis infixa medullis O. bo vedno na dnu mojega srca, quae mihi sunt inclusa medullis Ci., est flamma medullas V., cura mordet medullas O., ardet in medullis Cat., qui in medullis populi Romani haerebant Ci. ki so bili rimskemu narodu pri srcu, aliquid in medullas demittere Sen. prav k srcu si vzeti (gnati).
b) najbolje, najodličnejše pri kaki stvari, jedro, bistvo, srž, cvet: Amm., Aus., suadae medulla Enn. ap. Ci. et ap. Sen. ph. et ap. Gell., Sallustii diceret neque primam tantum cutem ac speciem sententiarum, sed sanguinem quoque ipsum ac medullam verborum eius eruere atque introspicere penitus praedicaret Gell. - mentiō1 -ōnis, f (prim. mēns, memini, moneō) omemba, omenitev, opomin, predhoden ali mimogreden, bežen nasvet, predlog, sprožitev, pobuda k čemu; s subjektnim gen.: plebis L.; z objektnim gen.: tui, civitatis Ci., in mentionem alicuius incĭdere Caecil. fr., Ci. slučajno omeniti koga, mentionem facere alicuius rei Ci., Q. ali de aliquā re, de aliquo Ci., N. omeniti (v misel vzeti) koga, kaj, govor usmeriti h komu (k čemu), besedo napeljati na koga, kaj, sprožiti kaj; v enakem pomenu tudi mentionem alicuius rei habere L., Vell. ali movere ali inferre, iacere Vell. ali inicere H. ali introducere Val. Max. ali mentionem de aliqua re agitare L., mentionem facere cum aliquo de aliquā re Pl. ali samo m. facere cum aliquo (sc. de re) Pl. omeniti komu kaj, v pogovor se zaplesti s kom o čem, (po)meniti se, sporazume(va)ti se s kom o čem; incĭdit mentio de uxoribus L. beseda je nanesla na soproge, na misel so jim prišle soproge, v pogovoru so se spomnili soprog; mentionem alicuius rei incohare L. začasno (za zdaj) omeniti (v misel vzeti) kaj, mentionem facere ali inferre, ut … Pl., L., si mentionem fecero de filiā, ut mihi despondeat Pl. če bom snubil hčer, mentionem inferre, quid eo die faciendum esset L. napeljati govor na to, kaj je treba storiti tega dne, secessionis mentiones ad vulgus militum occultis sermonibus serere L. (vojakom) prostakom pogosto na skrivaj govoriti; occ. (o konzulatu ali senatorju) mentionem facere in senatu Ci., Corn. idr. spregovoriti o čem, sprožiti kaj.