-
ecquī, ecquae in ecqua, ecquod, pridevniški vprašalni zaimek (iz *etquī itd.) ali kateri?: hospitem ecquem Pamphilum hic habes? Ter., ecquem scis captum archipiratam? ecquod bellum gessimus, quin … Ci., ecquae vox umquam est audita Ci., ecqua virgo sit … Ci., ecqua puero est cura parentis? V.; z enklitičnim nam: ecquīnam, ecquaenam, ecquodnam ali pač kateri -a -o, ali pač kak -a -o: ecquonam modo misericordiam tuam commovere possim Ci. Subst.: ecqui poscit prandio Pl. ali kdo.
-
ecquis, ecquid, samostalniški vprašalni zaimek (iz *etquis, *etquid) ali kdo? ali kaj? Pl., Ter., ecquis est, qui … ? Ci., ecquis fuit, quin lacrimaret? Ci., eccui potestas fuit? ecquem audistis in tantis furtis esse versatum? Ci., ecquid interest inter haec edicta? Ci., ecquis erit mecum? V., ecquis audit? H. ali me nihče ne sliši?; odvisno: quaerit, ecquid sit, quod … Ci.; zaimek okrepljen z enklitičnim nam: ecquisnam tibi dixerit Ci.; zelo redko pridevniško = ali kateri? ali kak?: ecquis … populus defecerit ad nos L., ecquis erit modus? V. Od tod
1. adv. acc. neutr. ecquid? (= numquid, num) ali pač? ali? (v neodvisnem in odvisnem vprašanju): ecquid attendis? Ci., ecquid tibi videtur senex minoris facere filium? Ci., nescio ecquid nos fortiter in re publica fecerimus? Ci.; pesn. tudi v disjunktivnem vprašanju: ecquid ad aures perveniunt mea dicta tuas, an inania venti verba ferunt? O.; redko = zakaj neki? zakaj pač?: quaesitum, ecquid ita non adissent magistratum, ut … L.
2. adv. abl. ecquō kam pač?: ecquo te tua virtus provexisset, ecquo genus? Ci.; star. adv. abl. ecquī ali pač? kako? pač kako? coepi observare, ecqui maiorem filius mihi honorem haberet quam … Pl., ecqui ergo intellegis? Ci., ecqui scis, quantum suscipiat sceleris? Cat.
-
edāx -ācis, abl. -ī (edere)
1. požrešen: Pl., Ter., Col., Sen. ph., Val. Fl., Aug., hospes Ci., dominus H., turdis edacibus H., vultur edax V.; subst. pl. masc.: edaces Sen. ph. požrešneži.
2. pren. razjedajoč, uničujoč, hud: curae, imber H., ilicet ignis edax summa ad vestigia vento volvitur V., ignis O., livor O., Mart., Sil., vetustas O. zob časa, aetas Lucan.; z gen.: tempus edax rerum O. vse uničujoči.
-
edepol (rokopisno tudi ēpol) rotitev (najbrž iz ē [prim. ēcastor] in de = dee [voc. subst. deus] in pol [= Pollux] pri Poluksu! za Boga! Pl., Ter., Tit. fr., edepol ius iurandum per Pollucem Varr.; pogosto v zvezi z drugimi zatrjevalnicami: certe edepol Pl., edepol … profecto Pl., immo edepol … vero Pl., ne edepol Ter.
-
ēdīcō -ere -dīxī -dictum (imp. ēdice V., Stat.)
1. izreči, objaviti (objavljati), naznaniti (naznanjati), razglasiti (razglašati), povedati: Kom., hoc simul edixi H. sem rekel, izjavil, iussus a consule, quae sciret edicere S., pro contione edixit praedam militum fore L., rex legem se remittere edixit Cu.
2. ukazati, zapovedati, veleti, odločiti, odrediti, ukreniti, napovedati (drž.pr.): si longe aliter possedit, quam praetor edixit Ci., non edicta die Ci., edicto iustitio Ci., comitia edicere Ci., edicere senatum, conventum, concilium L., diem exercitui ad conveniendum L., diem comitiis L., in Sicilia edixit idem, quod omnes Romae Ci., certamen in eam noctem ed. Cu., ed. dilectum Val. Max., lustrationem Iust., ed. de caeremoniis T.; kot izraz za tiste določbe in odredbe, ki jih je pretor v dvomljivih primerih objavil kot dopolnilo zakonov na 12 ploščah: est enim tibi edicendum, quae sis observaturus in iure dicundo Ci. — Skladi: z ACI: edixit sese iudicium iniuriarum non daturum esse Ci.; z dat. cum. inf.: tu armari Volscorum edice maniplis V. ukaži, da se oborože; s finalnim stavkom: edicit statim, ut Kal. Dec. adsit Syracusis Sthenius Ci., edicit, ut veniant H., edicere audebas, ne maererent homines meam calamitatem? Ci.; z ACI in cj.: sociis arma capessant edico et bellum gerendum cum gente V. Od tod subst. pt. pf. ēdictum ī, n
1. naznanilo, oznanilo, oglas, razglas, oklic, ukaz, odredba, edikt javnih služb in uradov; tako tudi pretorjev razglas, v katerem je ob nastopu službe oznanil svoja načela ravnanja v dvomljivih primerih: Ci., dalje odredbe, razglasi tribunov: Ci., prokonzulov: L., konzulov: L., Suet., diktatorjev: L., edilov: Ci., Gell., cenzorjev: multas res novas in edictum addidit N.; poziv k senatski seji: L., T., Suet.; ukazi cesarjev od Cezarja naprej: C., Plin. iun.; poziv k slavnosti na rojstni dan cesarjev: Plin. iun., T., Suet.; odredbe cesarskih oblasti: Suet.; ukazi in razglasila (proklamacije) poveljnikov: L., Sen. ph., T., Suet., namque edicto primum adiumenta ignaviae sustulisse S., prim.: edica Iulia H. (vsi zakoni cesarja Avgusta).
2. (splošno) zapoved, izrek: Ter., Sen. ph., edicto vetuit, ne quis … H. je zapovedal, da ne …
-
ēdō2 -ere -didī -ditum
I. vzdigniti, med. vzrasti (prim. ēditus 3): in eximiam altitudinem editis arboribus Cu.
— II.
1. iz sebe da(ja)ti, od sebe da(ja)ti: animam ed. Ci. dušo spustiti, (dušo) izdihniti, pro re publica vitam ed. Ci. življenje dati, libenter extremum spiritum ediderim Ci., cuniculus armatos edidit L., per os est editus aër Lucr.; ex aedibus me edidi foras Pl. odšel sem; poseb.: clamorem ed. Ci. krik zagnati, (za)kričati, voces, risūs ed. Ci. spregovoriti, zasmejati se, fletum ed. Ph. (za)ječati, tarnati, ed. gemitūs O. vzdihniti (vzdihovati), stokati, latratūs O. lajati, hinnitūs O. rezgetati, murmur O. mrmrati, sonum Cu., planctūs Iuv. žalovati; magnā caede editā N. po velikem prelitju krvi; pesn.: flumen editur in mare O. se izliva v morje, Maeander in sinum maris editur L.
2. occ.
a) roditi, poroditi; o ženskah: cum Vestalis geminum partum edidisset L. je porodila dvojčka, edidit … geminos Latona O., ed. fetūs nixibus V., aliquem maturis nixibus O., quem pertu sub luminis edidit oras V., in lucem edi Ci. na svet priti, roditi se, quos edidit Hypso Val. Fl., marem ed. Suet.; o živalih: animalia ex utero ed. Lact.; katahrestično tudi o moških: Electram Atlans edidit V., Maecenas atavis edite regibus H. rojenec kraljevih prednikov, flumine Gange edita O. hči reke Gangesa; pren.: Amorem Rhodope aut Garamantes edunt V. so njegovi roditelji, terra edit innumeras species O., frondem edit ulmus Col. poganja.
b) spise izda(ja)ti, objaviti (objavljati): annales Ci., de re publica libros Ci., edi tabulas populo imperavi Ci., libri, qui in vulgus editi sunt N., orationem scriptam ed. S., delere licebit, quod non edideris H., edere librum de vita alicuius Plin. iun., principes (življenjepise vladarjev) Vop.
— III. pren.
1.
a) in vulgus edere ljudstvu razglasiti (razglašati), (glas, govorico) raznesti (raznašati), (raz)širiti: edit in vulgus suo iussu illum profectum esse N., quae opinio erat edita in vulgus C.
b) (povelje) dati, izdati, zapovedati, zaukazati, veleti: edere mandata N. naročiti imperia L., ederet consul, quid fieri vellet L., edita Thaumantidos O. ukaz, povelje.
2. reči, izreči (izrekati), izgovoriti, naznaniti (naznanjati), oznaniti (oznanjati), povedati, imenovati: haec prior edidit ore V. je izgovoril, ed. talia placido ore O., edidit flamen haec verba O., meum nomen iis ediderant Ci., ede illa, quae coeperas Ci. ep., postulata consulibus ed. Ci., edituri sunt iudicium Ci., ede hominis nomen H., dum, quae Crispini docuit me ianitor, edo H., ed. consilia hostium L., aliquem auctorem alicuius rei L., nomen L. Tarquinium L. imenovati se za Lucija Tarkvinija, ede tuum nomen et patriam O., ed. veros ortus O., auctor necis editur O., ed. annos et censum Plin., edam, si quis me consulat Iuv.; pesn. = pripovedovati, opevati: edam versibus Lucr., arma … violentaque bella parabam edere O. — Skladi: z dvojnim acc.: auctorem doctrinae Pythagoram ed. L.; z ACI: edunt fruges creari Lucr., hos navita templi edidit esse deos O.; z odvisnim vprašanjem: edant … , quid in magistratu gesserint Ci., quid sibi velit fabula, ede H.; occ.
a) (oraculum) edere preroštvo izreči, prerokovati: oraculum ed. Ci., Cu., ita ex fatalibus libris erat editum L., quam opem Delphicus edat O., mea fata ed. O., in vulgus edita responsa Cu., sortem oraculo editam Cu.
b) (pred sodiščem) svetovati, predlagati, imenovati, določiti koga: si reus tribus ederet, suam certe edidisset Ci. (tožnik je imel pravico svetovati 4 okrožja, obtoženec eno izmed njih odkloniti; prim. ēditiō in ēditīcius), toda: editi (= editicii) ad reiciendum iudices Ci.; quaesitorem ed. Ci., socium edidisti Quinctium Ci., iudicium id, quod edat Ci.
3. storiti, narediti, napraviti, povzročiti (povzročati), prizade(va)ti, izvršiti, dovršiti: scelera, quae ab illo in patriam sunt edita Ci., quod facinus ille non edidit? Ci., nullum fructum ex se ed. Ci. (o ovcah) nobenega dobička ne dajati, haec dies edidit mores O., certamen, cladem, tumultum, trepidationem ed. L., povzročiti (povzročati), immortalia opera ed. L., operam ed. L. uslugo storiti, ferro strages, funera ed V., in eos omnia exempla cruciatusque C. dati jih na vse načine mučiti, ed. singulare patientiae exemplum Cu. vzgled … dati, proelia pugnasque Lucr., memorabile proelium Cu. znamenito bitko biti, digna spectaculo Cu.; drž.pr. (javne igre) prirediti (prirejati): edere munus gladiatorium L., ludos: Cu., T., Suet., spectaculum T., Circenses, pugnas navales, agonas, venationes Suet.; met.: gladiatores ed. T. gladiatorjem da(ja)ti nastopiti = gladiatorske igre prirediti (prirejati): pren.: ed. certamen quoddam maeroris Cu. prirediti žalovanje kakor za stavo. — Od tod adj. pt. pf. ēditus 3 vzdignjen, kvišku moleč, štrleč, vzvišen, visok, strm: Lucr., Col., collis ex planitie editus C., locis editioribus C., locus editus et paulatim ab imo acclivis C., admodum edito loco C., loco perexcelso atque edito Ci., conclave editum N. gornje nadstropje, locum extra urbem editum ceperunt N., mons in immensum editus S., collis magna parte editus S., locus editior S., collis editissimus S. fr., campus, … austro editus V. ki se vzdiguje proti jugu; kot subst.: ex edito Plin., in edito Suet., edita montium T. višine, samo edita T. višavje; pren.: ordo quasi editus in altum Ci., viribus editior H. močnejši, krepkejši.
-
ēdoceō -ēre -docuī -doctum temeljito učiti, poučiti; tudi = natančno povedati, poročati, (po)kazati, razode(va)ti: ratio edocet Ci., fama edocuerat L., ab Euandro edocti L.; z dvojnim acc.: Pl., iuventutem multa facinora edocuit S., qui causam meam imperitos edocuerit Ci. je razodel, povedal; stvarni obj. z inf.: edocuit gentem casus aperire futuros O., pro his superbiam, crudelitatem, deos neglegere, omnia venalia habere edocuit S.; z ACI: tribuni edocti populi ius esse destiterunt L., edoctus deos esse L., edocuisset id agi S., et fatis regem se dicere posci edoceat V.; z odvisnim vprašanjem: et Iovis imperium et praecepta parentis edocet et quae nunc animo sententia constet V., quos edocuerat quid fieri vellet C., quid ea nocte egisset, edocui Ci., eumque edocet, quae ageret S.; z relativnim stavkom: quae parabantur a perfugis edoctus S.; pogosto pt. pf. s stvarnim obj.: edoctus artes belli L. dobro poučen v … , omnia per legatos edoctus S. o vsem poučen; tudi: disciplina, in qua edoctus esset L., tot cladibus edocti L., edoctus de re Iust. — Od tod adv. pt. pr. ēdocenter poučno: Gell.
-
ēdūcō -ere -dūxī -ductum (imp. ēduc, toda ēdūce: Pl., star. inf. pr. pass.: ēdūcier Pl.)
I. izvleči (izvlačiti), izdreti (izdirati), potegniti (potezati): gladium Ci., C., S., Iuv., ferrum eduxit (namreč iz rane) O., eduxit corpore telum V.; occ. (o žrebu): tris sortes conici, unam educi Ci.; tudi brez sors: educit ex urna tris Ci., homo felix educet, quas volet (tribus) Ci. bo izžrebal; (o mladičih): izvaliti, povreči: pullos Pl., fetum Plin.; (o tekočini): si hoc eduxeris Pl. če izpiješ.
— II.
1. voditi iz … , peljati iz … , odvesti (odvajati), vzeti: populum e comitio Varr., educ tecum omnīs tuos Ci., cum ceteri quos voluerant legatos eduxerint Ci. so vzeli s seboj, ed. natam O. iz podzemlja privesti, virtus leto te educere potest Val. Fl., se multitudini ed. Sen. ph. odtegniti (odtezati) se; z dvojnim acc.: hos secum milites Ci., comitem ed. aliquem H. s seboj vzeti. Kam? aliquem huc foras Pl., se ed. foras Ter. oditi, quos educere in provinciam non potuit Ci., ed. aliquem secum rus Ci., ed. in agros … iumenta canesque H. na lov voditi, aliquem in cubiculum Suet. Od kod? exercitum castris (abl.) Ci., C.; s praep: uxorem ab domo secum Ci., aliquem de senatu Ci., aliquem e custodia Ci., aliquem ex urbe L., equos ex Italia L. izvažati, gregem e navi Suet. izkrcati.
2. occ.
a) voj.: (četam, vojski) veleti odriniti, odpraviti se, vzdigniti se, odkorakati: copias educunt Pl., ed. exercitum citra Rubiconem Ci., exercitum ex Syria Ci., exercitum in expeditionem Ci., e castris duas legiones C., legiones ex hibernis C., cohortes ex urbe C., copias in aciem N., ex navibus copias N. izkrcati, Numidas equites … expeditos educit S., ed. pubem castris V.; o poveljniku samem z neizraženim obj.: si (Caesar) maturius ex hibernis educeret C. ko bi … odrinil, Tullus … in aciem educit L., Ap. Claudius … tribus simul portis eduxit L.
b) (ladjam, ladjevju) odjadrati (odpluti) veleti: naves ex portu C., classem portu Plin., pinus educta navalibus O.
c) jur.: (obtoženca) pred sodišče (pred sodnika) postaviti, gnati, pozvati: Q., domum, ad istum in ius eductus est Ci., Sthenium statim educunt Ci., is quidem eductus ad consules Ci.; na kaznovanje odvesti: tintinnaculos vos voltis educi viros Pl.
č) (vodo) napeljevati, spelj(ev)ati: lacus ita eductus, ut … Ci. voda iz jezera tako spuščena, da … , ed. aquam in fossas Plin. ali in fundum Icti.
d) (stavbe) naprej pomakniti: turrem in extremam navem T., moles, quam eductam in Rhenum retulimus T.
— III.
1. „speljati“ = zgraditi, sezidati: molem V., aram caelo (dat. = do neba) V., caelo educitur ara Sil., sub astra educta turris V., moenia educta caminis Cyclopum V. sezidano iz železa iz delavnic Kiklopov, instar montium eductae pyramides T., ed. pyram Sil.; pesn.: (signa aulaeorum) placido educta tenore tota patent O. ki se počasi dvigajo (vzdigujejo), quae me … superas eduxit … sub auras O. ki me je povzdignila, animumque moresque aureos educit in astra H. kuje v zvezde = poveličuje.
2. pren.
a) (= ēducāre) vzrediti (vzrejati), vzgojiti (vzgajati), odgojiti (odgajati): Cu., Col., Iuv., Sil. idr., istam eduxi meae domi Pl., ed. aliquem a parvulo Ter., aliquem bene et pudice Ter., hic (pullus) ita eductus Varr., qui istius domi erat eductus Ci., ed. natos, parvos fetus V., Virbius eductus umentia circum litora V., quem tibi coniux educet silvis regem V., an me in praetorio patris … prope natum, certe eductum, … cum semenstri hoc conferam duce L., eductus in contubernio legionum T. ali Cassius … severā patris disciplinā eductus T. vzgojen v … ; pesn.: aura distinctos educit verna colores Cat.
b) (čas) preživeti, prebiti: ed. pios annos Pr., dena saecula Sen. ph., nimbos Val. Fl., adloquiis ludoque educite noctem Val. Fl., insomnem ludo ed. noctem Stat., sub hiberno somnos ed. caelo Sil.
-
efferō2, starejše ecferō, -ferre extulī ēlātum
I.
1. ven nesti, nesti iz, odnesti (odnašati), prinesti (prinašati), spraviti (spravljati) iz … , izvesti (izvajati), izpeljati: litteras C., iubet efferri sine thecis vasa Ci., sua effere N. svoj denar s seboj vzeti, pater clipeum efferri iussit V.; pesn.: nisi laborem summa cum cura ecferas Acc. ap. Ci. če se ne potrudiš, mene efferre pedem posse sperasti? V. oditi. Od kod? s samim abl.: cistellam domo efferre Ter., signa portis efferri vidit L., rem adytis efferre V., caput antro efferre O. glavo pomoliti iz … , simulac pedem limine extulerat Enn. ap. Ci. je bil stopil čez prag, pedem aedibus efferre Pl., pedem portā non efferre Ci. ne ganiti se iz hiše, corripuit sese et tectis citus extulit altis V. je odhitel, je zapustil hišo, molita cibaria domo efferre C. s seboj vzeti; pesn.: quā gressum extuleram V. od koder sem bil prišel; s praep.: ex navi quae imperavi omnia efferre Pl., efferre tela ex aedibus Ci., honestatem secum ex hoc loco Ci., ex acie semivivus elatus N., semianimis de templo elatus N., efferre frumentum ab Ilerda C. iz okolice, penates a Troia mediisque ignibus V., vexilla e castris, arma extra fines efferre L. z zastavami, z orožjem oditi, odriniti. Kam?: puerum extra aedes usquam efferre Ter., aurum foras Pl., huc nassiternam cum aqua Pl., deam in terram L.; pesn.: quos in lucem natura extulit Ph. je na svet spravila; occ.: odnesti na pokopališče, pokopati, zagrebsti (prim. gr. ἐκφέρειν): eum amplo funere (amplissime Ci.) extulit N. ga je dal (kaj) svečano pokopati, elatus est in lecticula N., elatus publice (na državne stroške) N., unde efferretur, vix reliquerat N. je bil zapustil komaj dovolj za pogrebščino, ex testamento sic est elata H; pren.: tua rogatione funere elatam rem publicam esse Ci.
2. pren.:
a) izreči (izrekati), povedati, izgovoriti, izraziti (izražati): Varr., Q., verbum de verbo expressum extulit Ter., graves sententiae inconditis verbis efferuntur Ci., post effert animi motus interprete lingua H.
b) (skrivnosti) raznašati, širiti, razširjati, objaviti (objavljati): efferre clandestina consilia C., in vulgum disciplinam C., res elata defertur ad eius uxorem N. izblebetana, efferre has meas ineptias Ci., hoc foras Ci., aliquid sub auras efferre O. na dan spraviti, izblebetati, vocem eius in vulgus T.; z odvisnim vprašanjem: in vulgus militum elatum est, quā arrogantia usus interdixisset C.
c) roditi (o zemlji), sad prinašati: cum ager cum decumo extulisset Ci., agri fertiles multo plus efferunt quam acceperunt Ci.; pren.: ea, quae efferant aliquid ex sese, perfectiores habere naturas quam ea, quae ex iis efferantur Ci., vivida tellus tuto res teneras effert in luminis oras Lucr.; pren.: virtus fructum effert Ci., Italia effert genus acre virûm V.
II.
1. čez določeno mejo, predaleč voditi, zavesti: Furium longius extulit cursus L., Furij je predaleč zajezdil, Messium impetus extulit ad castra Volscorum L.
2. pren.: prevze(ma)ti, zanesti (zanašati); med. da(ja)ti se čemu prevzeti, zanesti (v sl. bolje akt.: strast, žalost idr. koga prevzame [prevzema], zanese [zanaša], prevlada, obvlada): si me efferret dolor, laetitia Ci., animum prospera fortuna effert L., dolore elatus et iracundiā Ci., efferri incredibili gaudio Ci., vi naturae atque ingenii Ci., irati efferuntur Ci., gloriae cupiditate efferebantur Ci., efferor studio videndi Ci., elati spe, iracundiā, laetitiā C., multitudo mobili impetu effertur Cu., voluptate canendi ac saltandi efferri Suet.
III.
1. vznesti (vznašati), vzgnati: pennis sublime elatus V., L., pulvis elatus L. vzvet; pren. speljati: Aurora mortalibus almam extulerat lucem V., si nona (devetič) diem aurora extulerit V., enalaga: ubi primos crastinus ortūs extulerit Titan V.
2. dvigniti (dvigati), (po)vzdigniti ([po]vzdig[ov]ati), poviš(ev)ati: caput altius extulit V., eff. alte dextram, clipeum sinistrā V., flammas … regia puppis extulerat V. je bila dala znamenje z ognjem, unum latus aggere extulerant T. — Smer z dat. smeri: os caelo, palmas caelo (proti, k nebu) V.; s praep.: ipse rursus singulos in murum extulit C., in altitudinem turris elata C., efferre dextram in iugulum V., bracchia ad superas auras (proti nebu) V., se ad sidera Ci., nubes ad caelum efferebatur (med.) Cu. se je dvigal, super capita scuta efferre T., supra humeri altitudinem manus efferre Q. Od kod? z abl.: caput undā (iz vode) V., piger Nilus cunctanter alveo sese ac languide extulerat Plin. Pren.: te … tam mature ad summum imperium per omnes honorum gradus extulit Ci., quorum animi altius se extulerunt Ci. so se povzdignili, povzpeli, patriam demersam extuli Ci., fortuna quem extulerat demergere est adorta N., contemptam gentem bellis efferre Cu., eum pecunia et honore efferre S. nagraditi in odlikovati, eum supra leges extulerat T. je postavil nad zakone, id eum in summum odium extulerat T. mu je nakopalo … sovraštvo, Agrippam ignobilem loco geminatis consulatibus extulit T.
3. pren.
a) (z besedami) vznesti (vznašati), hvaliti, častiti, slaviti, proslaviti (proslavljati), povelič(ev)ati: multi pavonum pretia efferunt Varr. hvalijo, Pompei consilium summis laudibus efferre C., nemo extulit eum verbis Ci., quis est, qui id non maximis efferat laudibus Ci., poëtica quadam facultate versibus Aratum extulisse Ci., hunc … tres gravissimi historici summis laudibus extulerunt N. quorum laudibus in caelum fuerat elatus N. v zvezde kovan.
b) α) (v dobrem pomenu) se efferre izkaz(ov)ati se, odlikovati se: volo se efferat in adulescente fecunditas Ci., quasi lucent Athenae tuae, qua in urbe primum se orator extulit Ci., quae (virtus) cum se extulit Ci. β) pogosteje v slabem pomenu aliquem efferre koga ošabnega, prevzetnega storiti, poošabiti quae res extulit eum? Ci. quos fortuna extulit Ci. res gestae meae me nimis extulerunt Ci.; refl. in med. ošaben, prevzeten posta(ja)ti, prevze(ma)ti se, (po)ošabiti se, ponašati se s čim, postavljati se: hic me magnifice effero Ter., quod adeptus efferas te insolenter Ci., quos recenti victoria efferri sciret C., scelere atque superbia se ecferens S., exsultabit atque efferet sese L. Pogosto pt. pf. ēlātus 3, tudi kot adj. z adv. -ē,
1. ponašajoč se s čim, ponosen na kaj, ohol, ošaben, prevzeten: insolentiā elatus Ci., honoribus nostris elatus Ci., elati spe celeris victoriae C. barbarā arrogantiā elati dpiciebant nostros C. insula opibus elata N. Lysander hac victoria elatus N. elatius se gessit N., vane Ligus frustraque animis elate superbis V., hoc casu elatior Iulianus Amm.,
2. vzvišen, visok: gestus elatior sit Q. roke naj se bolj navzgor kretajo, rupes in immensum elata Amm. elati cadaverum aggeres Amm., animalia elatiora Aug., elatissimae lucernae Tert.; subst. neutr. pl.: elatiora clivi Col. višja mesta; pren.: animus magnus elatusque Ci., verba Ci., elate loqui, dicere Ci., elatior ingenii vis Q., supra modum elatus M. Tullius Q., elati modi Q., res elatior quam pressa et civilis oratio recipit Sen. ph.
-
efferus, starejše ecferus, 3 (iz efferāre) podivjan, divji, surov: Mel., Sen. tr., Val. Fl., proles Lucr., iuventus, vis animi V., facta tyranni V. grozovitosti, (Dido) effera coeptis immanibus V. besneča v … , (Chimaera) effera flammis V. besneča z …
-
effētus 3 (ex in fētus)
1. oslabel zaradi večkratnega rojevanja ali nesenja: uxor effeta Ap., gallinarum aliae cotidie pariunt, aliae bis die, aliquae in tantum, ut effetae moriantur Plin., sicut effeta parente S.
2. pren.: sploh oslabel, onemogel, utrujen; kot prvotni pt. pf. z abl.: corpus Ci., saeclis effeta senectus V., effetus laniger annis O., vires effetae V., agri V. izpita, izmolzena polja; pesn. z gen.: verique effeta senectus V. nedovzetna za resnico, rusticus laboris sui effetus Ambr.
-
efficāx -ācis (efficere) učinkovit, delujoč, vpliven, izdaten, uspešen, dober za kaj: efficaci do manus scientiae H. čarovništvu, in quibus peragendis continuatio ipsa efficacissima esset L., efficaces preces Cu., T., tudi preces ad muliebre ingenium efficaces L. ki vplivajo na … , efficax Hercules H. bogat slavnih del, junak, herba efficax adversus serpentium venena Plin., frutex efficacissimus contra sagittarum ictus Plin.; pesn. z inf.: onyx amara eluere efficax H. ki more … ; adv. efficāciter, komp. efficācius: L., Sen. rh., Plin., Q., T., superl. efficācissimē: Sen. ph., Plin. iun.
-
efficiō, starejše ecficiō, -ere -fēcī -fectum (ex in facere)
I.
1. storiti, ustvariti (ustvarjati), narediti (narejati), napraviti (napravljati), povzročiti (povzročati), tudi roditi (o zemlji): ex hac radice effecti panes C., efficere unam legionem ex duabus C., pontem, turres, castella, tormenta C., urbem ex latere Ci. zgraditi, sezidati iz opeke, Capitolium gratis exaedificari atque effici potuit Ci., vitrum caeruleum colorem efficit C., tantam vilitatem pax efficit Ci., magnas rerum commutationes efficere C., is dies aestus efficere consuevit C. ta dan navadno nastane velika plima, ager efficit cum octavo Ci. rodi osmerno, ager efficit plurimum Ci. je zelo rodovitno, maior summa efficitur L. da večjo vsoto; pren.: Mosa insulam efficit C. tvori, haec insula portum efficit C., paludes efficere Cu.
2. s predikatnim acc. storiti, narediti koga (za) kaj: is (amor) mores hominum moros et morosos efficit Pl., id hostes ad pugnam alacriores effecit C., hunc montem murus arcem efficit C., Scipio Rupilium potuit consulem eff. Ci., defensores Macedoniae praedatores effecisti Ci., memoriam nostri quam maxume longam efficere S., et numerum ampliorem vero et hostilem metum efficiebant S. so storili, da je bilo število videti večje in tako sovražnika navdati s strahom, paupertatem efficere levem O. storiti tako, da jo je lahko prenašati, eum puerum efficere de virgine O., efficere aliquid irritum H. neveljavno storiti, spremeniti, unum consilium totius Galliae efficere C.
3. sestaviti (sestavljati), zb(i)rati, nab(i)rati: classe celeriter effecta N., C., magnam effecit multitudinem (serpentium) N., efficere exercitum L., cohortes, legiones C., numerum cratium C., liciti sunt usque eo, quoad se efficere posse arbitrabantur Ci.
— II.
1. izvršiti, dovršiti, dokončati, opraviti (opravljati), storiti, dognati: magna facinora Pl., lepide meum officium Pl., nuptias alicui Ter., aliquid dignum dono deorum Ci., homo ad efficiendum acerrimus Ci.; z obj.: plura concupivit, quam efficere potuit N., nihil non efficere posse N. vse izvršiti, storiti, antequam opus effectum est Ci., illa facinora statim eff. Ci., efficere strages, turbas, caedīs Ci. povzročiti, iter, spatium cursu C. prehoditi, iussa parentis O. izvršiti, ille brevi mandata efficit S. je storil po ukazu, plus timoris quam periculi effecerant S., in moliendis efficiendisque rebus Cu.; evfem.: quae Antonius in eorum coniugibus effecerit Ci. je zakrivil, zagrešil. — Skladi: z relativnim stavkom: neque quod intenderat, efficere potest S.; s finalnim stavkom: effice, coëamus in unum O., effice, ne id cupere videare Ci., effecerat, ut consilia Catilinae sibi proderet S., efficiam, posthac ne quemquam voce lacessas V., si possim efficere, ut Milonem absolvatis Ci. doseči, da … , tuto ut Corinthum perveniret effecit N. je poskrbel; za zanikanim glagolom = quin: effici non potest, quin eos oderim Ci.
2. (filozofsko) pokazati, dokazo(va)ti, izpričati: interrogantibus quod proposuit effecit Ci.; poseb. efficitur z ut ali ACI = iz tega sledi, da … : ex quo illud efficitur, ut omne corpus mortale sit Ci., hoc efficitur deos esse mortales Ci., efficere hominem naturae oboedientem homini nocere non posse Ci.
3. povzročiti (povzročati): res efficientes, quae causae appellantur, et res effectae ab efficientibus causis Ci. — Od tod
1. adj. pt. pr. efficiēns -entis, adv. efficienter, tvoreč, učinkovit, povzročujoč: res Ci., causa est, quod cuique efficienter antecedit Ci. z učinkom, uspešno; z gen.: Lact., virtus efficiens est voluptatis Ci. povzroča, daje užitek; neutr. pl. subst. efficientia -ium, povzročujoče, učinkujoče stvari: Q.
2. adv. pt. pf. effectē učinkovito, zelo uspešno, živo : Mart., Amm.; komp. effectius: Ap.
Opomba: Star. oblike: cj. pf. act. effexis = effeceris Pl.; cj. pr. pass. effiant, ecfiant = efficiantur Lucr.; inf. pr. pass. effierī, ecfierī = effici Pl.
-
efflō -āre -āvī -ātum izpihniti (izpihovati), ven pihati, (iz)puhati, (iz)bruhati, (iz)bljuvati, (iz)sipati
1. trans.: Q., bestiolae efflantur Varr., ubi … sol … suos efflavit … ignīs Lucr., lucem elatis naribus efflant (solis equi) V., Aetnaeos efflantem (Chimaeram) faucibus ignīs V., quos (ignes) ore et naribus efflant (quadrupedes) O., Vulcanum naribus efflant O., (delphines) mare (morsko vodo) naribus efflant O., dum loquitur, vernas efflat ab ore rosas O. diha iz ust rožno vonjavo, efflare candentes lapides Luc., pulverem Plin.; (pogosto o umirajočih) = izdihniti (izdihovati): animam efflare Pl., Varr., Ci., N., Suet., efflare extremum halitum Ci. poet., vitam Ci., vitam in nubila Sil., extremum spiritum Aug.; brez določila: abicit efflantem (serpentem) V.; occ.
a) moriens Brutum efflavit Fl. umirajoč (z zadnjim dihom) je izgovoril, efflantes plagae Stat. ki povzročajo, da človek izdihne dušo.
b) izhlapeti (izhlapevati): colorem Lucr. izgubiti, vina somno Stat.
2. redko intr. = izbruhniti, švigniti iz … , izpuhte(va)ti: Ven., modis quibus … flamma foras vastis Aetnae fornacibus efflet Lucr., efflat anhelo ore vapor Stat.
-
effodiō, starejše ecfodiō, -ere -fōdī -fossum
1. izkopa(va)ti: aulam auri plenam effodere Pl., ex hoc sepulcro vetere viginti minas Pl., thesaurum Pl.; z zunanjim obj.: Pl., Plin., nec ferrum, aes, argentum, aurum effoderetur Ci., signum loco effodere V., effodiuntur opes O.; occ.: oculos (-um) effodere oči (oko) iztakniti: Pl., Ter., Ci., C., Suet., singulis effossis oculis Ci., pesn.: lumen effodere V.; effodere vesicam Pl. ali viscera O. izdreti.
2. razkopa(va)ti, razgrebsti (razgrebavati), prekopa(va)ti: terram L., humum Suet., agrum T., sepulcra V., domos C.; s proleptičnim obj.: hic portūs alii effodiunt V., effossae latebrae V. luknje v zemlji (za čebele).
-
effringō, starejše ecfringō, -ere -frēgī -frāctum (ex in frangere)
1. trans. razlomiti (razlamljati), razbi(ja)ti, siloma odpreti: O., Sen. tr., Stat., Suet., cardines foribus Pl., fores Pl., Ter., forīs Ci., ianua effracta, effractis valvis Ci., foribus effractis N. razbivši vrata, clausa effringere S., effracta cista H., effringere portam L., ianuam Petr. (in pren. ianuam Asiae Ci.), carcerem T., Capuae ludum Eutr.; pesn.: effracto cerebro V. z razbito glavo, prim. effringere crus S., manūs cruraque Fl. zlomiti; montes effracti Mart. menda = strme.
2. intr. prodreti (prodirati): hic fluctus vestras effringet in urbes Sil., euronotus ille, qui inter notum et eurum medius effringit Ap.
-
effugiō -ere -fūgī -fugitūrus ubežati komu, uiti komu, uteči komu, čemu, umakniti se komu, čemu
1. intr.: semustilatus effugit Ci., illum effugere nolebat C., ante alios eff. V. prvi bežati, via Nolam ferente effugit L. po cesti v Nolo; pesn.: effugit sagitta V. odleti. Od kod? s samim abl.: patriā effugiam Pl., stabulis effugere O.; s praep.: effugere ex urbe Pl., saucius e caede, e proelio effugerat Ci., quotiens ex eius manibus effugi Ci., ex vinclis publicis effugisse simulans N., a ludis vix vivus effugit Ci., ab omni verborum vilitate effugere Petr., qui de suis manibus effugerint Ci.; z adv.: si vis effugere istinc H. Kam?: ad summa delubra V.; z adv.: foras effugere Pl.
2. trans. (prim. ἐκφεύγειν τινά ali τι): hos montes intrare cupiebant, ut equitatum effugerent Caesaris C., manus impias effugere S.; pesn.: effugimus scopulos Ithacae V., manūs effugit imago V. se je izvila iz rok, je izginila, polum effugere O. oddaljen biti od … ; pren. (iz)ogniti se česa, čemu: infortunium, malam rem effugere Pl., telum effugere V., petitiones tuas corpore effugi Ci., effugere periculum, mortem, adventum alicuius C., milites, qui famem, qui ferrum, qui morbum effugerunt Ci., effugere poenam, famam, crudelitatis infamiam Ci., civium invidiam N., tanta mala S., morsūs O., nomen honorque rogos effugiunt O. ne prideta na … , animus, qui se non effugit umquam H., effugere iudicium (kazenski sodbi) Petr., cupiditates adulescentiae T.; z ne: propinquae clade urbis ipsi, ne quid simile paterentur, effugerunt L. so ušli podobni usodi, parum effugerat, ne dignus crederetur T.; s quin: numquam hodie effugies, quin mea manu moriare Naev. fr. Pomni poseb.: nihil te effugiet Ci. nič ti ne uide, nullius rei cura Romanos effugiebat L. Rimljani niso ničesar prezrli, neque hoc spectaculum effugerit parentes H. bodo imeli, doživeli.
-
effulgeō -ēre, pesn. effulgō -ere V., Cl., pf. effulsī prosevati, (za)sijati, (za)svetiti se: sol inter nubes effulget L. se sveti izza oblakov, ingens lumen effulsisse L., ductores effulgent decori auro et ostro V. se svetijo okrašeni z … , nova lux oculis effulsit V.; tudi z abl.: auroque effulgere fluctus V., Pallas limbo effulgens et Gorgone saevā V., effulgere ornatu T., veste nivea Sil.; pren.: = odlikovati se: effulgebant Philippus ac magnus Alexander L., litterarum claritas ex hoc primum sinu effulsit Plin., sive sensus aliquis arguta et brevi sententia effulsit, sive … T., audaciā aut insignibus effulgens T., si forte aliquis inter dicendum effulserit extemporalis color Q.
-
effundō, starejše ecfundō, -ere -fūdī -fūsum
I.
1. izli(va)ti: hoc vinum cito in barathrum effundere Pl., fons bitumen effundit Cu. iz potoka teče, effundere sanguinem Ci., Cu., Aug. preli(va)ti, lacrimas Lucr., Cu., solze točiti, od tod: procella nivem, imbrem effundit Cu.; occ. (o sipkih stvareh) izsuti, izsipati: Petr., Icti., anulos L. iztresati, nummorum saccos H. (iz)prazniti, autumnus effundit fruges H. obrodi obilen sad, prim.: segetes effundunt fruges Ci., haec aetas hanc copiam effudit Ci., terra in herbas effunditur Plin.; med. izli(va)ti se, razli(va)ti se, uli(va)ti se: grando effusa V., imber effusus V., effusus nimbus L., effusa tempestas V., procella Cu., aquae effusae V. deroče vode, Tiberis super ripas effusus L., mare numquam effunditur Ci. se nikdar ne izlije (v druga vodovja), telorum vis effusa est in eos L. obilna kopja so padala, so se usula; se in oceanum effundere Plin.
2. pren.
a) (o ljudski množici): poslati, gnati iz … ; med. in refl. valiti se, vrveti, planiti, zagnati se, hiteti, kreniti iz … : effundere auxilium castris (abl.) V., currus in hostes Cu. spustiti, omnem equitatum certaminis studium effundit L. žene v boj, impetum in hostem effundere L. vreči, zagnati se na … , Teucros effundat in aequum V. naj žene v ravnino; refl. in med.: omnis sese multitudo effudit C., volgum effusum oppido caedere S., quadrigae faucibus se effundunt V., effusi carcere currus V., equitatus noster se ex castris effundit C., obviam effundi L. nasproti hiteti, laevum cornu in fugam effusum Cu., in Graeciam se effundere, in agros se effundere C. preplaviti Grčijo, polja, late effusum incendium L. ki se razširja daleč naokrog, caliginem effuderant montes Cu. so bile razširile, tibia effundit carmina O. razširja, vox in coronam effunditur Ci. se razlega do množice.
b) (srce, strasti) izsuti (izsipati), razode(va)ti, odkri(va)ti, razkri(va)ti, povedati, (jezo) stresti, (jezo) ohladiti: effudi vobis omnia, quae sentiebam Ci., effudit omnia, quae tacuerat Ci., procellam eloquentiae effundere Q., furorem suum in eum effundere Ci., iram in hostium capita effundere Ci., in Maronitos iram L., odium in eum L.
3. izpustiti (izpuščati), spustiti (spuščati), iz rok spustiti: effundere sinum togae L., manibus habenas, od tod tudi irarum habenas V. jezo razuzdati; occ.: effundere animam V. ali vitam O. dušo spustiti, (dušo) izdihniti, extremum spiritum Ci., Cu. izdihniti, refl. in med. spustiti (spuščati) se v kaj, vda(ja)ti se čemu. Kje?: effundere se in libidine, effundere se in largitione Ci., effusi lacrimis V. v solzah potopljeni; pogosteje kam?, poseb. v pt. pf.: qui se in aliqua (libidine) effuderit Ci., effusi in venerem L. pohotnosti vdani, effusi in tantam licentiam socordiamque L., effusus ad luxuriam L., effusus in vinum Cu., se in omnes libidines effudit T., effusus in amorem Cu., T. brezmejno vdan, effusus in vota, in adulationem T., effusus in questus T., effusus in lacrimas T., in cachinnos Suet.
II.
1. vreči, metati, lučati, prožiti: tela effundere V., equus equitem effundit super caput L. vrže prek sebe, per caput Cu., posito magis rege quam effuso Cu. ga je rahlo položil, ne vrgel, od tod effusus eques V. ki ga je konj vrgel s sebe, iuvenem effundit harenā V. ga vrže ob tla, Murranum effundit solo V., pronum sterne solo portisque effunde sub altis V. vrzi ga.
2. pren.
a) (besede, tožbe) izustiti, (iz)govoriti, tožiti: haec effundit pectore dicta V., talīs effundit pectore voces V., tales in aëra questus effundere O. tožiti, jadikovati.
b) (denar, moči, delo) porabiti, potrošiti, tratiti, potratiti, zapraviti (zapravljati): Plin., Sen. ph., Iust., ne effundat patrimonium Ci., pecunia publica effusa est Ci., sua bona effundere Ci., sumptus effusi cum probro Ci., effundere aerarium Ci. denar iz državne blagajne, id per luxuriam effundere atque consumere Ci., collectam gratiam florentissimi hominis effundere Ci., vires in ventum effundere V. (o rokoborcu, ki maha v zrak), quantumcumque virium habebat, primo impetu effudit L. je porabil, effusus labor V. prazno, zastonjsko delo, effundere supremum auxilium L., verba O., opes Plin., curam sui, verecundiam Sen. ph., reditus publicos in dies festos Iust. — Adj. pt. pf. effūsus 3, adv. -ē,
I.
1. razlit, od tod daleč razširjen, razprostranjen, prostran, širok: effusum iacet sine sensu corpus onustum Lucr. prostrano, razprostrto, mare late effusum H. daleč se razlivajoče, prostrano, effusissimus maris Hadriatici sinus Vell., margo conchae foris effusus Plin., loca effusa T. širne planjave, effusa membra Stat. široki, polni, agrum effuse vastare L. daleč naokoli.
2. occ. (o četah) razkropljen, nereden, brez reda: effuso exercitu praedari S., effusos hostes invadere S., effuso agmine L.; subst. effusi L. razkropljeni vojaki; equites effuse euntes S. ne v vrsti, v neredu, effuse fugere L., effusius praedari L.; enalaga: effusa fuga, caedes L. divji beg, strašen poraz.
3. (iz rok) spuščen: effusis habenis L. s popuščeno brzdo, skokoma, v diru, quam posset effusissimis habenis L. v kar največjem diru; enalaga: effuso cursu L. (prvotno o jezdecih, pozneje tudi o pešcih); pesn.: effusae comae O. razpleteni lasje; z grškim acc.: crinīs effusa sacerdos V. z razpletenimi lasmi, nymphae caesariem effusae per candida colla V. z lasmi, valovito spuščajočimi se po tilniku.
— II. zapravljiv, potraten, razsipen: quis in largitione effusior? Ci., large effuseque donare, effuse vivere Ci., in laudandis discipulorum dictionibus nec malignus nec effusus Q.; z abl. (v čem): munificentiā effusissimus Vell.; pren.: (o abstr.) brez mere, nezmeren, razuzdan: sumptus Ci., effusus ambitus N. brezmejno službolovstvo, effusi honores N. pretirane, effusa laetitia L., effusā licentiā affectus Cu., cultus in verbis effusior Q., effusus cursus Plin. iun., effusissimus amplexus, effusissimae laudationes Petr., effusissimum studium Suet. najstrastnejša vnema, effuse animus exsultat Ci., effuse amare Plin. iun., laetitiā effusius flere Cu., effusius favere T., adfluxere … effusius T. obilno, excipere effusius Suet. s precejšnjo pohvalo, effusissime flere Sen. ph., diligere effusissime Plin. iun.
-
egēns2 -entis (adj. pt. pr. glag. egēre) potreben, siromašen, reven, ubog: Pl., Aug., locupletes ex egentibus fecerat C., in agris habet dilectum egentium C. siromakov, qui in sua re fuisset egentissimus Ci., egentissimus quisque S., egens Libyae deserta peragro V., eiectum litore, egentem excepi V.; z objektnim gen. (v sl. s predlogom „brez“): Pl., Corn., Tert., externae opis egens Cu., exsul atque omnium honestarum rerum egens S., lucis egens aër O. ki je brez … , rationis egens O. nespameten, insulae cultorum egentes L. neobljudeni, animi nil magnae laudis egentes V. ljudje, ki ne hrepene po slavi, animus deliciarum egens H. hrepeneč po …