Franja

Zadetki iskanja

  • comma -atis, n (gr. κόμμα)

    1. zareza, odstavek v sestavku: Q. in slovničarji.

    2. metr. zareza, cezura: slovničarji.
  • commasculō -āre (cum in masculus) možatega (možato) storiti, ojunačiti, opogumiti (opogumljati): Ap., Macr.
  • commeātor -ōris, m (commeāre) odhajalec in prihajalec = sel: Ap. (o Merkurju in Anubidu).
  • commeletō -āre (hibrid iz cum in μελετάω urim, vežbam) (iz)uriti, (iz)vežbati: tibiis assidue sonum Hyg.
  • commembrātus 3 (cum in membrārī členiti se) sčlenjen: Paul. Nol.
  • commeminī -isse

    1. spominjati se koga, česa, pomniti, v spominu ohraniti (ohranjati) koga, kaj; abs.: Ter., commemini Pl. pomnim (kot odgovor); z acc.: quem hominem probe commeminisse se aiebat Ci., ego autem non commemini, antequam sum natus, me miserum Ci.; z gen.: domi Pl.; z ACI: Aug.; z odvisnim vprašanjem: Pl.

    2. v govoru spomniti (spominjati) se koga, česa, omeniti (omenjati) koga, kaj; z gen.: complurium Socratis sectatorum in sermonibus … commeminit Gell.
  • commemorātiō -ōnis, f (commemorāre)

    1. spominjanje, spomin: istaec commemoratio quasi exprobratiost inmemori benefici Ter., gemitus est factus commemoratione Ci.; s subjektnim gen.: posteritatis Ci. ep. pri potomstvu; z objektnim gen.: hominum, officiorum, nominis nostri Ci., paterni hospitii L.

    2. omemba, omenitev, navajanje: qui … non in oblivione iacuisset, sed in adsidua commemoratione omnibus omnium flagitiorum fuisset Ci. čigar vsa sramotna dejanja so vsi venomer omenjali; z objektnim gen.: mei nominis, antiquitatis Ci., Autronii commemoratio memoriam Sullae rettulisset Ci., rei gestae c. Q., liberalium artium c. T.
  • commemorō -āre -āvī -ātum v spomin priklicati,

    1. v spomin si priklicati, spomniti (spominjati) se česa, pomniti, predočiti (predočevati) si kaj; z ACI: Suet., cotidie commemorabam te unum … mihi fuisse assensorem Ci. ep.; z odvisnim vprašanjem: quid quoque die dixerim, audierim, egerim, commemoro vesperi Ci.

    2.
    a) komu drugemu kaj v spomin priklicati, opomniti, spomniti koga, predočiti (predočevati) komu kaj: foedus Pl., colo rem commemorando renovare Ci., qui gratiam, amicitiam cognationemque commemorat Ci.; z dvojnim acc.: aliquem peccatum suum c. Aug.
    b) koga ali kaj omeniti (omenjati), navesti (navajati): sua erga me beneficia c. Ci., Africanos mihi et Laelios commemorabis? Ci., facinus … saepe commemoratum Ci., c. pericula O., Xenophontis iucunditatem Q.; z de: illi, de quibus ante commemoravi Ci., de quo commemoravi supra N., eique (regi) cum multa de fide sua … commemorasset N.; z in in abl.: quae si in privatis gloriosa sunt, multo magis commemorabuntur in regibus Ci. pri kraljih; z odvisnim vprašanjem: cum dem, quam ob rem dem, commemorabo Ter., ut, quid a vobis acceperim, commemorem Ci.; z ACI: Opimium damnatum esse commemoras Ci., illa pars equitatus … , quam supra commemoravi … Mosam transisse C., eum induxit commemorantem se pernoctasse cum Socrate N.; v pass.: cum legent … in eius virtutibus commemorari saltasse eum commode N.
  • commendātor -ōris, m (commendāre) priporočnik, priporočitelj: Plin. iun. in pozni pisci.
  • commendō -āre -āvī -ātum (cum in mandāre)

    1. izročiti (izročati), zaupati, poveriti (poverjati), v hrambo da(ja)ti komu, kam: Hyg., tibi hunc puerum pater commendavit et tradidit Ci., spem in alvo commendatam a viro continebat Ci., c. natos curae alicuius O., commendatā patribus re publicā T.; pren.: c. se alicui in clientelam et fidem Ter., nomen suum immortalitati Ci. ep. na veke proslaviti svoje ime, nomen suum aliqua re perpetuae memoriae Vell., posteritati nomen Cu., cum harum rerum decertatio consulibus commissa et commendata sit Ci., c. dis immortalibus ea Ci., aliquem monumentis (= scriptis) suis Ci., se fugae Auct. b. Afr. spustiti se v beg.

    2. occ.
    a) priporočiti (priporočati): Ter., Auct. b. Afr., Cat., Pr., Suet., commendat Apronio Verrem Ci., neque vobis satis commendata huius aetas esse potest Ci., c. alicui omnem rem et causam seque totum Ci. ep., se Caesari C.; abs.: commendandi mos Fr., commendantium litterae Fr. priporočilna pisma.
    b) priporočiti (priporočati) = prikupiti (prikupljati), priljubiti (priljubljati), odlikovati, proslaviti (proslavljati), povelič(ev)ati: O., Plin., uti te infimo ordini commendares Ci., se virtute, non genere populo Romano commendari Ci., iudicari potest nulla re una magis oratorem commendari quam verborum splendore Ci., se numeris c. et arte H., his factis abunde se posteritati Val. Max., se cultu atque ornatu Q., c. iustitiam humanitate Plin. iun., marmora commendantur coloribus Plin. iun.; v pass. z NCI: Tobias sepeliendo mortuos deum promeruisse commendatur Aug. se proslavlja. — Od tod adj. pt. pf. commendātus 3

    1. izročen, shranjen, spravljen: sacrum sacrove (v svetišču) commendatum qui clepsit rapsitque, parricida esto Tab. XII ap. Ci.

    2. priporočèn, priporočila vreden, priporočljiv: commendatum sibi aliquem habere Trebellius in Ci. ep., quae res commendatior hominum memoriae? Ci.

    3. pren. prikupen, priljubljen, mil, drag, odličen: adiectis, quae ipsum commendatiorem et inimicum invisiorem factura videbantur Val. Max., vultus commendatior Petr.
  • commentārius 3 (commentārī) beležen, zapisen: librum commentarium de familia Porcia legere Gell. spominsko knjigo. Od tod subst. commentārius -iī, m (sc. liber) ali redk. (Varr., Ci., L., Gell.) commentārium -iī, n (sc. volumen)

    1. spominska knjiga, zapiski, beležnica, dnevnik: Sen. rh., Sen. ph., Suet. idr., habetis in commentariis vestris C. Cassium rettulisse Ci., falsorum commentariorum officina Ci., ex commentariis Caesaris agere Ci.

    2. occ.
    a) zapisnik: recita commentarium Ci.
    b) v pl. (spominski) zapiski: legi … commentarios, quos idem (Caesar) scripsit rerum suarum Ci., Caesaris nostri commentarios rerum gestarum … contexui Hirt. zapiske … sem nadaljeval; v sg. = posamezna knjiga (zvezek) teh zapiskov: G., superiore commentario Hirt.
    c) v pl. (gram.) zbrani primeri, posnetki, (za)beležke iz prebranega: Q.
    č) v pl. pripombe, razlaga ali pojasnilo kakega pisatelja, „ komentar“: commentaria in Vergilium componere Gell.
  • commentor -ārī -ātus sum (intens. glag. comminīscī)

    1. natanko (dobro, prav, kakor je treba) premisliti (premišljati), preudariti (preudarjati), proučiti (proučevati): Varr. ap. Non., Q., ut cito commentatus est Pl. kakor hitro se je domislil (laži); z acc.: multos menses nihil aliud Ci., futuras secum miserias Ci.; z de: consules … multos menses de populi Romani libertate commentati atque meditati Ci.

    2. occ.
    a) v mislih (za)snovati, proučiti (proučevati): cum in hortos D. Bruti auguris commentandi causā venissemus Ci.; poseb. stalni izraz o govornikovi pripravi in vaji: cum in villa Metelli complures dies commentatus esset Ci., orationem in reum c. Ci. učiti se, crebro digitorum labiorumque motu commentari Q. poskušati; od tod pt. pf. commentātus 3 s pass. pomenom: sua et commentata et scripta Ci. ustni in pismeni pripravljalni nauki.
    b) pismeno ali ustno kaj (za)snovati, zastaviti (zastavljati), načrtovati, (na)pisati: alter commentatur mimos Ci., c. quae audierat Gell., de militari disciplina c. Plin. svoje misli zapisati.
    c) kaj razlagati, pojasnjevati, „komentirati“: Achillem Aristarchi Pl., carmina Suet.
  • commercium -iī, n (commercārī)

    1. kupčija, trgovina, promet: Plin., Plin. iun., Fl., Icti., mare magnum et ignara lingua commercio prohibebant S., commercio aliquem prohibere L., Thraces commercio faciles L.; z gen. (s čim): Sen. ph., Plin., annonae c. L. epit. kupčija z žitom, postquam vitiorum commercium vulgavere Cu. trgovino z razkošnim blagom, pecuniae commercium Iust. denarna potreba; pesn.: belli commercia V., T. = izmenjava in odkup ujetnikov.

    2. met.
    a) pravica do kupčevanja, trgovska pravica, prometna pravica: Icti., arabat is agrum conductum, nam commercium in eo agro nemini est Ci., iis commercium istarum rerum (signorum et tabularum) cum Graecis non fuit Ci. niso imeli pravice kupovati, salis commercium dedit L. dovolil je uvoz soli, denorum equorum c. L. pravica, (po) deset konj kupiti, neque conubium neque commercium … inter se cuiquam extra fines regionis suae esse L.
    b) dovoz živil, zaloga živeža (poseb. med vojno), živila, živež: commercio laborare Front.; v pl.: commercia militaria Plin., in bellis semper commerciorum curam habere Plin.
    c) tržno mesto, tržišče: commercia ea et litora peragravit Plin., per Assyriae trahitur commercia ripae Cl.

    3. pren.
    a) občevanje, izmenjava(nje), skupnost, zveza: Pl., Fl., voluptas nullum habet cum virtute commercium Ci.; z gen. personae: c. plebis L. s preprostim ljudstvom, aliarum gentium Cu., sunt nobis commercia caeli O. občujemo z nebeščani, commercio hominum frui vetuit Suet.; z gen. rei: Vell., Val. Max., Sil., exercent illi sociae commercia linguae O., sermonum c. facere L., non commercio linguae nobiscum cohaerere Cu., c. sermonis Plin., loquendi et audiendi T.
    b) occ. α) spolno občevanje: cum ea mihi fuit commercium Pl., commercium mutui stupri Suet. β) tajni sporazum, skrivno občevanje: Cod. Th.
  • commercor -ārī -ātus sum (cum in merx) kupovati, pokupovati: captivos Pl., arma, tela S.; v pass. pomenu: commercata edulia Afr. ap. Non.
  • commigrō -āre -āvī (-ātum) kam iti, seliti se, preseliti (preseljevati) se: Ter., Plin., Aur., is habitatum huc commigravit Pl., c. in domum suam Ci. ep., Romam L., Suet., in Galliam L., Alexandream Cu., e Germania in Gallias T.
  • commīlitium -iī, n (cum in mīles)

    1. sovojaštvo, vojno tovarištvo, vojna zaveza: Vell., Q., Plin. iun. idr., Chaucos in commilitium asciscere T.

    2. pren. skupnost, občestvo: et commilitii sacra tuenda putas O., c. studiorum Ap.
  • commīlitō -ōnis, m (cum in mīles) sovojak, vojni tovariš: Varr. ap. Non., L., Cu., Suet. idr., qui meus in Cilicia miles, in Graecia commilito fuit Ci.; pren. sploh tovariš, družabnik: carissimus sibi Petr., c. dii Fl.; zaničlj. o vlačugi: Heliogabal. ap. Lamp.
  • commīlitō -āre (cum in mīles) sovojak biti, vojni tovariš biti, skupaj vojskovati se, le pren.: luna quasi commilitans cum dea (Fortuna) Fl., quoniam et ipse iam nobiscum commilitat Aug.
  • comminor -ārī -ātus sum (za)groziti, (za)pretiti, (za)žugati; abs.: Fr., Dig., vox comminantis Suet.; z inter: duo armati procurrebant comminatique inter se … persultabant L. grozeč drug drugemu; z dat. personae: alicui cuspide c. Suet.; z acc. personae = ogroziti (ogrožati) koga: Paul. (Dig.), filium Ulp. (Dig.); z acc. rei = pretiti s čim, zapretiti kaj (poseb. voj.) izzivati kaj: quid comminatust? Pl., c. pugnam, oppugnationem, obsidionem L., impetum Auct. b. Afr., carcerem et perpetua vincula, mortem denique violentam Ap., accusationem Icti.; z acc. rei in dat. personae: alicui necem Suet.; pt. pf. s pass. pomenom: comminata mihi mors Ap. ali comminata novercae nex Ap. zagrožena.
  • comminus (cōminus), adv. (cum in manus)

    1.
    a) voj. z mečem v roki, s pestmi, mož na moža (mož z možem), iz bližine, od blizu: Lucr., Val. Fl., Stat., Ap. idr., nec eminus hastis aut comminus gladiis uteretur Ci., si ferro inter se comminus decertarint Ci., c. pugnare Ci., C., N., c. acriter instant S., gladio c. rem gerere L. spopasti se, ad c. conserendas manus L., c. pugnam conserere Cu., unum c. ense ferit, iaculo cadit eminus ipse O.; pesn.: falcati c. enses V. zakrivljeni za boj iz bližine, flumina Aemonio c. isse viro Pr., arma c. habere Val. Fl. na boj pripravljeno.
    b) (na lovu) iz bližine: c. cervos obtruncare ferro V., in apros audet et hirsutas c. ire feras O. ali c. ire (in) sues Pr.
    c) sploh iz bližine, blizu: c. ad aliquem accedere Ci. za hrbet približati se komu, iacto qui semine c. arva insequitur V. s svojo roko, t.j. z motiko v roki, c. instare (pritiskati, pestiti) Lucan. (o nesreči).

    2. pren. (v nesovražnem pomenu)
    a) od blizu, v bližini, v bližino, blizu, iz oči v oči, osebno, sam, neposredno, naravnost: Val. Fl., Ap., c. faciem suam ostentare S., aspicit hirsutos c. Ursa Getas O., bona c. iudicare Plin. od blizu, c. tendens Suet. prav blizu (k njemu veslaje), viso c. armatorum agmine T., non comminus (naravnost) Mesopotamiam, sed flexu Armeniam petivit T., recipere a debitore suo c. pecuniam Dig. osebno.
    b) (o času) takoj, nemudoma, hipoma: cuncta haec mihi c. dicito Iul. Val., vade ad eum, sed c. Serv.