Franja

zaslíšati¹ (-im) perf. sentire, udire:
dvignil je slušalko in zaslišal moški glas alzò la cornetta e sentì una voce maschile

zaslíšati² (-im) | zasliševáti (-újem) perf., imperf. interrogare, esaminare, udire, escutere:
zaslišati priče, obtoženca esaminare, escutere, interrogare, udire i testimoni, l'imputato

esaminare v. tr. (pres. esamino)

1. pretresti, preučiti, pregledati:
esaminare una questione pretresti vprašanje

2. izprašati; zaslišati:
esaminare i candidati izprašati kandidate
esaminare i testimoni zaslišati priče

escutere^* v. tr. (pres. escuto) pravo

1. tožiti

2. zaslišati (priče)

rinterrogare v. tr. (pres. rintērrogo) ponovno izprašati, zaslišati

udire^* v. tr. (pres. ōdo)

1. slišati

2. ekst. slišati, zvedeti

3. knjižno poslušati; zaslišati:
udire l'imputato, i testimoni zaslišati obtoženca, priče

4. ekst. slišati (prošnjo, ukaz); poslušati (nasvet):
Dio ode le preghiere dei deboli Bog sliši molitve slabotnih
udire il consiglio di poslušati nasvet koga

5. razumeti

interrogatōrio

A) agg. (pl. -ri) spraševalen

B) m (pl. -ri) pravo zaslišanje:
sottoporre qcn. a un interrogatorio koga zaslišati
interrogatorio di terzo grado, un terzo grado zaslišanje tretje stopnje (s pretepanjem, mučenjem); šalj. inkvizicijsko, policijsko zasliševanje

príča (-e) f

1. testimone, testimonio, teste:
zaslišati priče sentire i testimoni
obremenilna, razbremenilna priča teste a carico, a discarico
kriva priča spergiuro

2. ekst. testimone, teste:
poročna, oporočna priča testimone di nozze, testimone testamentario
govoriti s kom brez prič parlare con qcn. a quattr'occhi
rel. Jehovova priča testimone di Geova
biti priča nesreče essere testimone oculare di una disgrazia, di un incidente
bog mi je priča, da ne lažem giuro (davanti a Dio) di dire la verità

3. pri priči subito, seduta stante

zasliševáti (-újem) imperf. glej zaslišati | zasliševati 2