Franja

prijáteljica (-e) f glej prijatelj | prijateljica

amico

A) agg. (m pl. -ci) prijateljski, naklonjen; znan; zavezniški:
intenzioni amiche prijateljski nameni
viso amico prijateljski, znan obraz
paese amico prijateljska dežela

B) m (f -ca)

1. prijatelj, prijateljica; dragi, draga:
l'amico del cuore najljubši prijatelj
amico d'infanzia prijatelj iz otroštva
amico intimo intimni prijatelj
amici per la pelle prijatelja do smrti
l'amico dell'uomo najboljši človekov prijatelj
PREGOVORI: dagli amici mi guardi Iddio che dai nemici mi guardo io preg. varuj me, Bog, pred prijatelji, pred sovražniki se bom že sam

2. evfemistično ljubček, ljubimec

3. pajdaš:
è stato acchiappato sia lui che l'amico ujeli so tako njega kot njegovega pajdaša

camerata² m, f (m pl. -ti)

1. sošolec, sošolka; prijatelj, prijateljica; tovariš, tovarišica

2. polit. hist. kamerad (v fašistični stranki)

prijátelj (-a) | -ica (-e) m, f

1. amico (a); amicizia; knjiž. sodale:
najboljši prijatelj l'amico del cuore
prijatelj iz otroštva amico d'infanzia
intimni prijatelj amico intimo
pren. najboljši človekov prijatelj l'amico dell'uomo, il cane
prijatelja do smrti amici per la pelle
vplivni prijatelji amicizie altolocate, influenti
pridobiti si prijatelje farsi degli amici

2. pren. amico (-a):
prijatelj dobre glasbe amico della buona musica
prijatelj narave, športa amico della natura, dello sport
evf. prijateljice noči prostitute

3. pren. (fant, dekle; zaročenec, zaročenka) amico (-a), ragazzo (-a); fidanzato (-a); evf.
prijateljica amante
PREGOVORI:
čisti računi, dobri prijatelji patti chiari, amici cari