Franja

ponesréčiti se (-im se) perf., refl.

1. rimanere vittima (di un incidente), perire; avere un incidente:
ponesrečil se je ha avuto un incidente

2. non riuscire, fallire, abortire

infortunarsi v. rifl. (pres. mi infortuno) ponesrečiti se; poškodovati se

naufragare v. intr. (pres. naufrago)

1. navt. doživeti brodolom; potoniti

2. pren. ponesrečiti se; propasti, propadati (načrt)

3. pesn. zgubiti, zgubljati se

ciancia f (pl. -ce) čenča, prazna marnja:
dire, raccontare ciance čenčati, česnati
dar ciance govoriti tjavendan
uscire in ciance pren. knjižno ponesrečiti se, spodleteti