Franja

žvéčiti (-im) imperf.

1. masticare; zool. ruminare

2. pren. masticare; (nerazločno izgovarjati) biascicare, ciancicare:
pren. žvečiti svoj gnev masticare amaro

biascicare v. tr. (pres. biascico)

1. žvečiti, cmokati, mlaskati, prežvekovati

2. pren. momljati, požirati besede:
biascicare preghiere žebrati molitve
biascicare un po' di inglese za silo lomiti angleščino

ciancicare v. intr. (pres. ciancico)

1. jecljati

2. ekst. žvečiti, prežvekovati

3. ekst. mečkati, onegaviti

masticare v. tr. (pres. mastico)

1. žvečiti, prežvekovati (tudi pren.):
masticare amaro, veleno pren. kuhati jezo
masticare male qcs. pren. kaj težko sprejeti, prenesti, prenašati

2. pren. žebrati, mrmrati:
masticare delle scuse izžebrati opravičilo
masticare male una lingua slabo tolči jezik

rugumare v. intr. (pres. rugumo) pog. toskansko žvečiti, prežvekovati

rumigare v. tr. (pres. rumigo) žvečiti, prežvekovati

ruminare v. tr. (pres. rumino)

1. zool. žvečiti, prežvekovati

2. pren. (rimuginare) premišljati, tuhtati, razglabljati

rimasticare v. tr. (pres. rimastico) ponovno žvečiti; prežvečiti, prežvekovati (tudi pren.)

glásno | glasnó adv.

1. forte, ad alta voce, rumorosamente:
pren. povedati jasno in glasno dire chiaro e tondo

2. muz. forte
FRAZEOLOŠKA/TERMINOLOŠKA RABA:
glasno negodovati rumoreggiare
glasno odobravati acclamare
glasno smrčati ronfare
glasno ugovarjati strillare
glasno vpiti latrare
glasno žvečiti biascicare

požvéčiti (-im) perf. ➞ žvečiti masticare