vi
A) pron. ( ve pred lo, la, li, le, ne)
1. vas, vam:
vi sento benissimo odlično vas slišim
devo darvi ragione moram vam dati prav
2. (v funkciji etičnega dativa)
vi prenderete un malanno nakopali si boste bolezen
3. pleon.
chi vi credete di essere kdo pa mislite, da ste?
B) pron. temu; na to, na tem; v to, v tem itd:
non vi ho fatto caso na to nisem pazil, tega nisem opazil, za to se nisem zmenil
C) avv. tu, sem; tam, tja; tod:
Firenze è bella, vi sono stato tantissime volte Firence so lepe, ničkolikokrat sem se tam ustavil
per la piazza vi passavo tutti i giorni po trgu sem šel vsak dan
Zadetki iskanja
- viavai m
1. vrvež; gneča
2. ekst. tek, hod stroja v eno in drugo smer - vigere* v. intr. (pres. vigo) veljati, biti v veljavi:
vige il principio della irretroattività della legge v veljavi je načelo neretroaktivnosti zakona - vincere*
A) v. tr. (pres. vinco)
1. premagati
2. zmagati v; dobivati:
vincere un concorso zmagati v natečaju
vincere una gara zmagati na tekmovanju
vincere la guerra zmagati v vojni
vincere una scommessa dobiti stavo
3. dobiti; zadeti:
vincere al poker igre dobiti pri pokru
vincere il premio Nobel dobiti Nobelovo nagrado
vincere un terno al lotto zadeti terno
4. pren. premagati; ukrotiti; obrzdati:
vincere il morbo premagati bolezen
vincere la passione brzdati, krotiti strast
vincere se stesso premagovati, obvladati se
5. pren. prepričevati
6. pren. premagati; prekositi, prekašati:
vincere ogni difficoltà premagati vse težave
vincere qcn. in abilità koga prekašati v veščini
vincere di limpidezza il cristallo prekašati kristal po čistosti
B) v. intr. zmagati:
vincere sulla carta pren. biti favorit (v športnem žargonu)
C) ➞ vincersi v. rifl. (pres. mi vinco) premagati se; obvladati se
PREGOVORI: chi la dura la vince preg. kdor vztraja, uspeh osvaja - virgolatura f
1. postavljanje narekovajev; narekovaji
2. odlomek, citat v narekovajih - virgolettare v. tr. (pres. virgoletto)
1. dati v narekovaje
2. pren. izpostaviti, poudariti, poudarjati - virgolettatura f postavljanje v narekovaje; narekovaji
- visitare v. tr. (pres. visito)
1. obiskati:
visitare un amico obiskati prijatelja
2. med. pregledati:
farsi visitare da uno specialista iti na pregled k specialistu
visitare un malato pregledati bolnika
oggi il dottore non visita absol. danes doktor ne ordinira
3. ogledati si, iti v:
visitare una galleria, un museo iti v galerijo, v muzej - vivere*
A) v. intr. (pres. vivo)
1. živeti (biti pri življenju):
cessare di vivere umreti
2. živeti; preživljati se:
vivere d'accatto, di espedienti, del proprio lavoro, di rendita preživljati se z beračenjem, pomagati si z zvijačami, živeti od lastnega dela, od rente
vivere agiatamente, miseramente živeti premožno, revno
vivere di caccia, di pesca preživljati se z lovom, z ribolovom
vivere in campagna, in città, all'estero živeti na deželi, v mestu, v tujini
Dante visse nel duecento Dante je živel v trinajstem stoletju
vivere d'amore, d'odio pren. živeti od ljubezni, od sovraštva
vivere alla giornata živeti tjavendan
non lasciar vivere una persona koga stalno nadlegovati
vivere e lasciar vivere živeti in pustiti živeti
vivere per qcn. živeti za koga
vivere a sé živeti odmaknjeno
3. živeti, obnašati se
4. pren. živeti:
vivere nel cuore, nella memoria živeti v srcu, v spominu
5. tisk
vive! ostane, stet
B) v. tr.
1. živeti; preživeti, preživljati:
vivere un brutto momento preživeti hud trenutek
vivere una vita serena živeti mirno
2. poskusiti, poskušati; doživeti, doživljati; vživeti, vživljati se v:
vivere attimi di angoscia doživljati trenutke tesnobe
vivere una parte vživeti se v vlogo (igralec)
C) m (le sing.)
1. življenje:
amare il quieto vivere ljubiti mirno življenje
2. ekst. življenje (sredstva):
il vivere costa sempre più caro življenje je zmeraj dražje
PREGOVORI: chi muore giace e chi vive si dà pace preg. življenje teče dalje
chi vive sperando, muore cantando preg. kakor življenje, tako smrt
chi vivrà vedrà preg. čas vse dozori - vocabolarizzare v. tr. (pres. vocabolarizzo) vnesti, vnašati v slovar
- vocabolarizzazione f vnos, vnašanje v slovar
- vocalizzare
A) v. intr. (pres. vocalizzo)
1. izgovoriti, izgovarjati samoglasnike
2. glasba vokalizirati
B) v. tr. jezik vokalizirati; spremeniti, spreminjati v samoglasnik
C) ➞ vocalizzarsi v. rifl. (pres. mi vocalizzo) jezik vokalizirati se, spremeniti se v samoglasnik (iz soglasnika) - volgarizzamento m
1. prevajanje v vulgarni jezik
2. ekst. v vulgarni jezik prevedeno besedilo
3. vulgarizacija, popularizacija - volgarizzare v. tr. (pres. volgarizzo)
1. (iz grščine, latinščine) prevesti, prevajati v neolatinski jezik
2. ekst. razširiti, razširjati; popularizirati, vulgarizirati (znanost, znanstveno disciplino) - volgarizzazione f
1. (volgarizzamento) prevajanje, prevod v vulgarni jezik
2. vulgarizacija, popularizacija (znanosti, discipline) - volgarmente avv.
1. ljudsko, v ljudskem jeziku
2. pregovorno
3. slabš. navadno, prostaško, vulgarno - voltafaccia m invar.
1. hipen, nenaden obrat
2. pren. obrat, preobrat v mišljenju
3. pren. besedolomstvo - voltare
A) v. tr. (pres. vōlto)
1. obrniti, obračati:
voltare le acque speljati vodo
voltare casacca, gabbana pren. obrniti plašč (po vetru), biti nestanoviten
volta pagina! pog. govorimo o čem drugem!
voltare la prua verso la riva obrniti premec proti obali
voltare le spalle a qcn. komu obrniti hrbet; pren. koga pustiti na cedilu
voltare le spalle alla fortuna pren. zamuditi ugodno priložnost
voltare le spalle al nemico pobegniti, bežati pred sovražnikom
2. knjižno prevesti, prevajati
3. zaviti, iti za:
appena voltato l'angolo c'è la fermata postajališče je takoj za vogalom
B) v. intr. zaviti; iti, hoditi v:
voltare a destra, a sinistra zaviti v desno, v levo
C) ➞ voltarsi v. rifl. (pres. mi vōlto)
1. menjati se; obrniti, obračati se; iti na:
il tempo si sta voltando al brutto vreme gre na slabše
2. obrniti, obračati se:
non saper dove voltarsi, da che parte voltarsi pren. ne vedeti kaj storiti, kam se obrniti (po pomoč)
voltarsi contro qcn. upreti se komu - V.Q.P.R.D. kraticaVino di Qualità Prodotto in Regioni Delimitate kvalitetno vino, proizvedeno v razmejenih okoliših (v vinarstvu)
- zatrèp (-épa) m
1. arhit. frontone
2. geogr. testa (della valle) a V