Franja

ἀπιστία, ἡ, ion. -ίη (ἄπιστος) 1. pomanjkanje vere; NT nevera, slaba vera; nezaupnost, sum(nja), dvom; ὑπὸ ἀπιστίης radi nezaupnosti = ker ni veroval, ἀπιστίαν ἔχω περί τινος dvomim. 2. nezanesljivost, nezvestoba, nestanovitnost πρός τινα. 3. neverjetnost ἐς ἀπ. ἀπῖκται to se ne more več verjeti; ἐς ἀπιστίαν καταπίπτω sem, postanem neverjeten.

διαβολή, ἡ (δια-βάλλω) 1. opravljanje, obrekovanje, obdolžitev, sumničenje; ἐκ διαβολῆς vsled obrekovanja; ἐπὶ διαβολῇ εἰπεῖν da bi me osumili. 2. slab glas, slabo mnenje o kom, sum, sovraštvo.

πόσις¹, εως, ιος, ὁ [Et. idevr. potis; lat. hospes, itis (iz hosti-potis), potis = premožen, potens, possum (iz potis sum), compos. – dat. ει, ep. εϊ, acc. pl. ιας] mož, soprog.

ὑπόνοια, ἡ 1. sumnja, domnevanje, misel, mnenje, sum, natolcevanje NT. 2. zmisel, podoba, prilika.

ὕπ-οπτος 2 (ὄψομαι) 1. act. ki sumi, nezaupen, boječ, bojazljiv, τὸ ὕποπτον sumnja, sumljivost, ὕποπτον τῆς γνώμης sumnja. 2. pass. a) sumen, sumljiv, τῷ ὑπόπτῳ μου ker me imate na sumu, ἐπὶ τῷ ἡμετέρῳ ὑπόπτῳ ker smo sumljivi, τάδε ὕποπτα ἦν to je vzbujalo sum; b) nevaren, pomisleka vreden ὕποπτόν ἐστι z inf. – adv. ὑπό-πτως ἔχω τινί sem nezaupen nasproti komu, διάκειμαι sem na sumu (sumljiv) komu.

ὑποψία, ἡ, ion. -ίη (ὕπ-οπτος) sumnja, sum, sumljivost, nezaupljivost; pl. razlogi sumnje, posumki; ὑποψίαν ἔχω sumim, imam na sumu.