Franja

ἀκρ-ώρεια, ἡ (ὄρος) vrh gore, sleme.

ἀκρωτήριον, τό (ἄκρος) skrajni del, ὄρεος vrh gore, sleme, νεώς ladijski nos; rt, pročelje, končine, krajni udje (roke, noge).

δειράς, άδος, ἡ δεράς poet. gorski greben, gorski hrbet, pečina, sleme, vrh.

δεράς, άδος, ἡ poet. (= δειράς) gorski greben, sleme, reber.

κᾰ́ρα, τό, ion. ep. κάρη [Et. lat. cere-brum (iz ceras-ro-m), nem. Hirn, gršk. καράρα iz καρασ-ρα, καρ iz καρς. – Obl. gen. καρήατος, κάρητος, κρᾱτός, κρᾱ́ατος; dat. καρήατι, κάρητι, κρᾱ́ατι, κρᾱτί, κάρᾳ; acc. κάρα, κάρη, κρᾶτα, κάρ; pl. nom. καρήατα; gen. κρᾱ́των; dat. κρασί, κράτεσφι; acc. κρᾱ́ατα]. ep. vzpor. obl. κᾱ́ρηνον, τό 1. glava, obraz. 2. glavica, vrh, sleme, πολίων κάρηνα gradovi, ἐπὶ κρατὸς λιμένος na koncu pristanišča.

κορυ-φή, ἡ [Et. obrazilo -φη iz bhā; κορυ- iz kor. k'er, kvišku moleti, gl. κεραός] vrh (glave ali gore), teme, glava, vrhunec, sleme, greben.

ῥάχις, εως, ἡ (gl. ῥαχία) 1. hrbet, hrbtenica, hrbtovina. 2. pren. τοῦ ὄρεος gorski greben, gorsko sleme.