Franja

μήν², μηνός, ὁ, ion. μείς [Et. iz μηνσ-, lat. mensis, slov. mesec, sor. nem. Mond, Monat; mesec (= luna) iz kor. me, meriti] 1. mesec, τοῦ μηνός ali κατὰ μῆνα mesečno, na mesec; leto je imelo 12 mesecev = 354 dni; mesec se je delil v tri dele, ki so se imenovali μὴν ἱστάμενος (začetek), μεσῶν (sreda), φθίνων (konec), τετάρτῃ φθίνοντος (μηνός) četrti dan pred koncem meseca. 2. mesec, luna; NT mlaj.

νεομηνία, ἡ, skrč. νουμηνία (μήν) ion. mladi mesec, mlaj, začetek meseca.

σελήνη, ἡ, dor. σελᾱ́νᾱ [Et. iz σϝελᾱσνᾱ; gl. ἥλιος] 1. a) mesec, luna, πλήθουσα polna luna, ščip, νέα mlaj, ἡ σελήνη ἐκλείπει mesec mrkne; b) mesečina, lunin svit (svetloba). 2. pers. Selene, boginja lune, Helijeva sestra.