-
ἀνα-μένω, poet. ἀμ-μένω 1. ostanem, čakam, prebijem νύκτα. 2. a) pričakujem, dočakam; b) odkladam, odlašam.
-
ἀνά-μεσος 2 ion. sredi dežele stoječ, ležeč πόλις.
-
ἀνα-μετρέω 1. act. iz-, od-, premerim; zopet se peljem skozi Χάρυβδιν. 2. med. zopet omenjam, naštevam; τί τινι pretrpim napor za naporom; poet. posvetim, prelijem za δάκρυ εἴς τι.
-
ἀνά-μῑγδα, ἀνα-μίξ (ἀνα-μείγνυμι) poet. pomešano, zmešano, križem, vse vprek.
-
ἀνα-μῑ́γνῡμι = ἀνα-μείγνῡμι.
-
ἀνα-μιμνῄσκω [fut. ἀναμνήσω itd.] opominjam, opomnim, spominjam τινά τι, τινά τινος; omenjam – pass. spominjam se, mislim na τί, τινός.
-
ἀνα-μίμνω = ἀνα-μένω.
-
ἀνα-μίξ gl. ἀνά-μιγδα.
-
ἀνα-μίσγω ep. ion. = ἀνα-μείγνῡμι.
-
ἀνάμνησις, εως, ἡ (ἀνα-μιμνῄσκω) pomnenje, spomin(janje); NT ἁμαρτιῶν priznanje, izpoved.
-
ἀνα-μορμῡ́ρω [impf. iter. -μορμύρεσκε] zavrem, vzkipim, zašumim, vzpenim se.
-
ἀνα-μοχλεύω poet. vzdignem z navorom, razbijem vrata.
-
ἀν-αμπλᾰ́κητος 2 (ἀμπλακεῖν) poet. ki ne izgreši, gotovo zadene, neizbežen.
-
ἀν-αμφί-λογος 2 ἀν-αμφισβήτητος 2 neizpodbiten, nedvomen, določen.
-
ἀνανδρία, ἡ nemožatost, bojazljivost.
-
ἄν-ανδρος 2 (ἀνήρ) 1. brez moža, neomožena, od moža zapuščena. 2. brez ljudi πόλις. 3. nemožat, bojazljiv, strašljiv.
-
ἀν-άνδρωτος 2 (ἀνδρόω) brez moža, obvdovela.
-
ἀνα-νέμομαι med. ion. [fut. -νεμέομαι] naštevam τί.
-
ἀνα-νέομαι d. m., ep. ἀν-νέομαι zopet vzhajam ἠέλιος.
-
ἀνα-νεόω in med., poet. ἀννεόομαι [aor. ἀννεώσασθαι] 1. obnavljam, ponavljam λόγους. 2. NT obnovim se.