-
περιτείχισις, εως, ἡ, περιτείχισμα, ατος, τό περιτειχισμός, ὁ 1. obzidanje, utrditev, obkolitev, obleganje. 2. konkr. obzidje, utrdba, okop.
-
περιτραχήλιον, τό (τράχηλος) verižica okrog vratu, za-, ovratnica.
-
περίτριμμα, ατος, τό (περι-τρίβω) navihanec, ἀγορᾶς zvit potepuh s trga.
-
περι-φέρω 1. act. a) okoli nosim, prenašam τὸν λέοντα (κατὰ) τὸ τεῖχος (ob zidovju), raznašam, dajem okoli κρέα, vlačim, podim okoli στρατιώτας; med. σκέλη εἰς ὀρθὸν περιφερόμενοι ki postavijo pokoncu (stegnejo kvišku) svoje noge; b) spravljam kam, prinašam τοὺς κακῶς ἔχοντας NT, εἰς ταὐτόν prinesem nazaj na isto mesto, εἰς ἐμαυτόν prisvojim si, spravim pod svojo oblast, μνήμη τινὸς περιφέρει με začnem se česa spominjati, οὐδέν με περιφέρει εἰδέναι ne morem se spomniti; c) vztrajam, prenašam do konca. 2. pass. a) nosijo me okoli, gibljem se, sučem se, klatim se, ἀνέμῳ veter me goni semtertja NT; b) o času: potekam, minevam, ἐνιαυτοῦ περιφερομένου ko preteče leto, po preteku leta; c) o govorici: raznašam se, prihajam med ljudi, razglašam se ῥῆμα; d) o bolezni: razširjam se, razsajam, divjam; e) vračam se, εἰς ταὐτό na isto mesto (pogovora); f) v glavi se mi vrti μεγέθει (vsled velikosti) τῶν τολμημάτων; g) dam se zapeljati τινί NT.
-
περιχαρής 2 (χαίρω) zelo razveseljen, prevesel, ves vesel, τὸ περιχαρὲς τῆς νίκης preveliko veselje nad zmago.
-
περί-ψημα, ατος, τό nesnaga, izmeček, izvržek NT.
-
Πέρσης, ου, ὁ Perzijec; fem. Περσίς, ίδος, ἡ Perzijanka, Περσίς, ἡ (sc. γῆ) Perzija; adi. Περσικός 3, τὸ Περσικόν perzijski ples.
-
πέσημα, ατος, τό (πεσεῖν) pad(ec); konkr. podoba, ki je padla z neba.
-
πέταλον, τό, ion. πέτηλον (πετάννυμι), nav. pl. 1. list. 2. plošča.
-
πήγανον, τό [Et. od kor. pag', gl. πήγνυμι, lat. pagina] ruta, rútica (rastlina).
-
Πήδαιον, τό kraj v Troadi.
-
πηδάλιον, τό (πηδόν) krmilo.
-
πήδημα, ατος, τό skok, utripanje (srca).
-
πηδόν, τό ep. spodnji, ploščnati del vesla, veslo.
-
Πήλιον, τό gorovje na tesalski meji; adi. Πηλιάς, άδος, ἡ pelijski, z gore Pelion.
-
Πηλούσιον, τό mesto v spodnjem Egiptu.
-
πῆμα, ατος, τό [Et. kor. pēi, sovražiti, škoditi, nem. Feind] 1. trpljenje, prenašanje κακοῖο, δύης. 2. bol, bridkost, nadloga, nezgoda, nesreča, škoda, poguba; konkr. človek ali stvar, ki povzroča nesrečo.
-
πηνίον, τό [Et. lat. pannus, slov. ponjava = velika rjuha iz debelega platna, nem. Fahne (got. fana), gršk. πῆνος = obleka] ep. votek; drugi: vitel, cevka v tkalskem čolničku, tkalski čolniček.
-
πῖαρ, τό [Et. iz πῑϝαρ, lat. pinguis, opimus, nem. feist (stvn. feizzen = rediti), strslov. pitěti = rediti] ep. (samo nom. in acc.) tolšča, mast, debela (mastna) zemlja, rodovitnost.
-
πινακίδιον, πινάκιον, τό (demin. od πίναξ) deščica, ploščica; pos. pisalna deščica, knjižica.