Franja

λοχᾱγέω, ion. λοχηγέω (λοχ-αγός) vodim stotnijo, služim kot stotnik, sem stotnik λόχου in abs.

λοχάω in med. (λόχος) 1. intr. sem skrit, ležim v zasedi, skrijem (uležem) se v zasedo. 2. trans. prežim na koga, zalezujem koga (v zasedi) τινά, zasedem ὁδόν.

λῡπέω [fut. λυπήσω, med. pass. fut. λυπήσομαι, ion. λυπηθήσομαι, aor. ἐλυπήθην, pf. λελύπημαι] 1. act. (u)žalostim, raz-, užalim; stiskam, nadlegujem, mučim, škodujem, vznemirjam, jezim, žalim, tiščim θώραξ, τί με λυπεῖ τοῦθ' ὅταν kaj me briga (škoduje), ako. 2. pass. sem žalosten, žalujem, jezim se, sem v skrbeh, sem nejevoljen, τινί na koga, ἐπί τινι, πρός, διά τι črez kaj, λύπην λυποῦμαι muči me bolečina, skrbi, boli me kaj.

λῡσιτελέω koristim, sem koristen τινί; λυσιτελεῖ μᾶλλον bolje je, τὸ λυσιτελοῦν korist.

λυσσαίνω poet. λυσσάω, at. λυττάω besnim, divjam, zelo se jezim τινί, sem stekel.

μαγεύω (μάγος) sem mag, čaram NT, rotim, κατῇδε βάρβαρα μέλη μαγεύουσα pela je čarodejne pesmi v tujem jeziku.

μαθητεύω 1. sem učenec τινί. 2. učim, poučujem koga τινά NT.

μαιεύομαι med. (μαῖα) (kot babica) pomagam pri porodu, (kot babica) spravim na svet, porodim; pass. pridem (s pomočjo babice) na svet, τὰ ὑπ' ἐμοῦ μαιευθέντα kar sem spravil na svet.

μαίνω [Et. iz μανjω, mn̥j-ó, kor. men, misliti; lat. mens, memini (iz mem°nai), moneo; slov. meniti, pa-met, strslov. pamętь (iz -mn̥ti-), nem. mah-nen (stvn. manēn), gršk. Μέντωρ. – Obl. aor. ἔμηνα; pf. μέμηνα s prez. pom. = μαίνομαι; fut. med. μανοῦμαι, aor. pass. ἐμάνην]. 1. act. razjarim, razkačim τινά. 2. pass. a) besnim, divjam, razsajam, sem obseden (blazen, zaslepljen), τόλμῃ sem smel do drznosti, izgubim pamet; b) sem od Bakha navdušen ὑπὸ τοῦ θεοῦ, rojim, sem pijan.

μακαριστός 3 adi. verb. od μακαρίζω blagrovan, poveličevan; popoln; μακαριστός εἰμι vreden sem, da me blagrujejo, imenujejo srečnega, μακαριστὸν ποιῶ τινά τινι storim, da kdo koga slavi ali blagruje.

μακροθῡμέω (μακρό-θυμος) NT 1. sem potrpljiv, prizanesljiv, potrpim, prizanašam ἐπί τινι, πρός τινα, εἴς τινα. 2. vztrajam, sem stanoviten NT.

μαλακίζομαι (μαλακός) med. in pass. 1. a) sem mehkužen, počasen, len, slab, malosrčen, bojazljiv; b) sem bolan, slaboten, pomehkužim se, zbolim. 2. dam se omečiti, sem (postanem) mil, blag, prijazen.

μαλακῡ́νομαι pass. sem počasen, kesen, zaostajam.

μαλάσσω [Et. iz μαλάκjω, gl. μαλακός] 1. act. a) (o)mehčam, omečim, ublažim, (po)tolažim; b) pomehkužim, prizanesljivo ravnam s kom. 2. pass. a) omečim se, dam se preprositi μαλάσσου; rešim se, νόσου ozdravim (-eti); b) sem slab, mehkužen, bojazljiv.

μανθάνω [Et. iz mn̥dh, podaljš. iz kor. men, misliti: men-dh, slov. moder, (strslov. mądrъ), nem. munter. – Obl. fut. μαθήσομαι, aor. ἔμαθον, pf. μεμάθηκα, adi. verb. μαθητός in -έος; ep. aor. ἔμμαθον in μάθον]. 1. učim se, naučim se παρά, ἔκ τινος, inf.; aor. in pf. naučil sem se, vem, (po)znam, razumem; οἱ μανθάνοντες učenci. 2. spoznam, izvem, slišim, opazim, umem, navadim se; poizvedujem, povprašujem, τί po čem, τινά koga, τινός, ἀπό, πρός, παρά τινος, ὅτι, ὡς, εἰ; s pt. ἔμαθε ἔγκυος οὖσα izvedela je, da je noseča, μὴ μάθῃ μ' ἥκοντα da ne opazi, da sem prišel; pomni τί μαθών; (ako kdo začudeno ali nejevoljno vpraša) zakaj? čemu? v zavisnem stavku: ὅτι μαθών, n. pr. τί ἄξιός εἰμι παθεῖν, ὅτι μαθὼν οὐχ ἡσυχίαν ἦγον da nisem – Bog ve zakaj – ostal miren = da mi je prišlo na um, ne mirovati.

μαρτυρέω (μάρτυς) [fut. μαρτυρήσω itd., fut. pass. μαρτυρήσομαι in μαρτυρηθήσομαι] 1. act. a) intr. pričam, sem priča, pritrjujem komu, zlagam se s kom τινί, τινὶ περί τινος, ὑπέρ τινος, ὅτι; b) trans. α.) potrjujem, dokazujem, priznavam, τὴν καλὴν ὁμολογίαν izpričujem lepo prepričanje, o Kristusu, ki je umrl kot mučenik NT; β.) slavim, hvalim NT. 2. pass. a) μαρτυρεῖταί μοι pričuje se o meni; b) dobivam izpričevalo, izpričan sem, sem na dobrem glasu, hvalijo me, NT μαρτυρούμενος sem na dobrem glasu; c) rotim NT (I. Tes. 2. 12).

μεγαλίζομαι med. (μέγας) ep. ponašam se s čim, ponosen sem, povzdigujem se.

μεγαλοφρονέω in med. (μεγαλό-φρων) 1. imam visoke misli. 2. sem ponosen (prevzeten), ponašam se, šopirim se.

μέγας, μεγάλη μέγα [Et. μείζων iz μέγjων, kor. meg'h, lat. magnus iz m°g'-nó-s, got. mikils, srvn. michil (prim. Velesovo, nem. Michelstätten = Veleselo). – gen. μεγάλου, ης, ου; acc. μέγαν, μεγάλην, μέγα, pl. μεγάλοι, αι, α, comp. μείζων 2, ion. μέζων, NT μειζότερος, sup. μέγιστος]velik 1. odrastel, visok, vitek, dolg, debel, širok, prostoren πόλις. 2. močen, silen ἄνεμος, mogočen, glasen βοή, μέγας βασιλεύς veliki (perzijski) kralj, βασιλεῖς Atrida, θεαί Demetra in Perzefona; ἐπὶ μέγα ἰσχύος ἔρχομαι dospem do velike moči. 3. važen, slaven ὄνομα, lep κόσμος; o osebah: odličen, ugleden, slaven, imeniten; predrzen λόγος, silovit, hudoben, prevelik, pretiran. 4. zveze: μέγα λέγω (pre)drzno govorim, baham se, φρονέω ponašam se, sem ponosen, predrzno mislim; ποιοῦμαι zelo cenim (čislam), προτείνω μεγάλα mnogo obetam, μέγα δύναμαι sem mogočen (ugleden), μέγα φθέγγομαι, φωνέω glasno govorim. 5. subst.: οἱ μεγάλοι odličnjaki, velikaši, τὰ μεγάλα, τὰ μέγιστα glavne stvari, najsvetejše pravice, največje dobro, glavne dolžnosti, največje nevarnosti; ὃ in τὸ μέγιστον kar je najglavnejše ali najvažnejše. 6. adv. μέγα, μεγάλα, comp. μεῖζον, sup. τὰ μέγιστα zelo, silno, vrlo, glasno, μέγα ὑπάρχει (ἐστί) τι εἴς τι zelo važno je, veliko pripomore kaj k čemu; μεγάλως, μεγαλωστί, comp. μειζόνως, ion. μεζόνως in μεῖζον, sup. μέγιστον velikansko, silno, mnogo; μέγας μεγαλωστί kakor je dolg in širok, zleknjen.

μεθ-έπω in med. ep. poet. [ep. impf. 3 tg. μέθεπε, aor. act. pt. μετασπών, med. μετασπόμενος] 1. intr. a) hodim za kom, sledim komu ποσὶ κραιπνοῖσι; b) sem pokoren, pokoravam se τινί; c) pridem h komu, obiščem, νέον μεθέπεις; prihajaš prvič? 2. trans. a) preganjam, zasledujem τινά; b) iščem z očmi, oziram se po kom ἡνίοχον, ἵππους τινά podim konje za kom.