Franja

Μάργανα, τά kraj v Trifiliji (v južni Elidi); preb. ὁ Μαργανεύς, έως.

μεθ-ίστημι, ion. μετ-ίστημι [gl. ἵστημι; fut. μεταστήσω, aor. μετέστησα; pass. μετεστάθην; intr. fut. μεταστήσομαι, aor. μετέστην, pf. μεθέστηκα] I. trans. 1. act. in pass. a) spravim na (drug kraj), prestavljam, premestim ὄρη NT, τὸν πόδα εἰς ἄλλην χθόνα izselim se, πάντα πρὸς Λακεδαιμονίους spravim vse pod oblast L.; b) odstranim, odstavim τινά τῆς οἰκονομίας, σφαγίων odstavim od; rešim, oprostim bolezni νόσου τινά; c) izženem, preženem (iz države); d) izpremenim, prenaredim, preobrazim, τινί τι zamenjam (darila), ὄνομα, πολιτείαν, νόμους. 2. med. odstranim od sebe, velim komu, da naj odide, ali odstopi, odpošljem, iz-, preženem. II. intr. 1. prestavijo, premestijo me, odidem drugam, odstopim, ločim se od koga ἀπό τινος, odstranim se, pobegnem h komu πρός τινα, izženejo me, οἱ μεθεστῶτες pregnanci. 2. ἑτάροισι stopim med tovariše. 3. izpremenim se, obrnem se (na bolje), ἡ τύχη, πολιτεῖαι, menjam svoje prepričanje γνώμης; φρενῶν izgubim pamet, pa tudi premislim se, spametujem se (Evr. Bakh. 943, 1271).

μεθ-όριος 3 in 2 (ὅρος) na meji, obmejen, soseden; τὸ μεθόριον in ἡ μεθορία(sc. γῆ) mejna dežela, meja, kraj NT.

μέτρον, τό [Et. iz med-tro-m, gl. μέδο-μαι] 1. a) mera, merilo, merska posoda, merska palica; pl. mere in uteži Her. 6, 127; b) pravična mera, ἐκ μέτρου na mero NT; c) pren. merilo, vodilo, pravec. 2. vse, kar se meri, pot, prostor, obseg, kraj, ὅρμου = v pravo pristanišče; dolgost κελεύθου, cvet ἥβης, πίστεως popolna vera NT. 3. mera v stihih, metrum, ἐν μέτρῳ v vezani besedi, v stihih, ἄνευ μέτρου v nevezani besedi, v prozi.

μοῖρα¹, ἡ [Et. iz μορjα, gl. μείρομαι] 1. del (celote), kos, del zemlje, kraj, stran dežele, τριτάτη δ' ἔτι μοῖρα (νυκτὸς) λέλειπται, χώρης ὀλίγην ἔτι μοῖραν ἔχοντες, πατρῴας γῆς, δώδεκα μοίρας δασάμενοι (na dvanajst delov), ἐστρατεύετο ἐς τὴν Περσέων μοῖραν v ozemlje Perzijanov, τῶν πέντε τὰς δύο μοῖρας νέμονται dve petini; Her. 5, 69 stranka, τὸν Ἀθηναῖον δῆμον πρὸς τὴν ἑωυτοῦ μοῖραν προσεθήκατο je spravil na svojo stran; pren. μοῖραν φιλίας οὐδεμίαν παρέχομαι prav ničesar ne nudim glede na prijateljstvo. 2. del, ki komu pristuje, delež μοίρας νέμω, φθίνοντι μοῖραν νέμω storim umirajočemu, kar mu gre, αἰδοῦς μοῖραν ἔχω sram me je, ἑκάστῳ μοῖραν ἐπέθηκαν vsaki stvari so postavili določeno mejo, τὸ ἐμπλήκτως ὀξὺ ἀνδρὸς μοίρᾳ προσετέθη brezumna naglica se je smatrala za korenjaštvo. 3. kar se spodobi, pristojnost, spodobnost, κατὰ μοῖραν (= ἐν μοίρᾳ) ἔειπες povedal si, kakor se spodobi, kakor je prav, παρὰ μοῖραν ἔειπες nič spodobnega nisi povedal. 4. kar je človeku usojeno, usoda, žreb, prisojeni čas življenja, sreča (= ἐσθλὴ μοῖρα, oppos. ἀμμορίη Od. 20, 76), nesreča, smrt (= μοῖρα θανάτου), οὐ γάρ πώ τοι μοῖρα θανεῖν ni ti še usojeno umreti, μοῖρ' ἐστί usojeno je, μοῖρα ἔχει με usojeno mi je, τῇ σεωυτοῦ μοίρῃ περίεις tvoja sreča te je rešila, καθημερία μοῖρα usoda današnjega dne, πρὸς διπλῆς μοίρας po dvojni (smrtni) usodi; θεία μοῖρα božja odredba (volja). 5. čin, dostojanstvo, ugled, spoštovanje, ἐν μοίρᾳ εἰμί sem spoštovan, ἐν οὐδεμιῇ μοίρῃ ἄγω τινά prav nič ne cenim koga.

μουσεῖον, τό Modricam posvečen kraj, torišče λόγων.

μυλών, ῶνος, ὁ (μύλη) mlin, kraj kjer stoji mlin NT.

νεκυο-μαντήιον, τό ion. proročišče mrtvih, kraj, kjer so vpraševali duše umrlih po prihodnosti.

νυμφαῖον, τό vilam posvečen kraj, svetišče, votlina rojenic ali vil.

Ὀλυμπία, ἡ, ion. Οὐλυμπία kraj v Elidi ob Alfeju s slavnim Zevsovim svetiščem; Ὀλυμπίαζε v Olimpijo.

ὁμόσε adv. na ravno tisto mesto, v isti kraj, ὁμόσε ἐφέροντο drli so nasproti, εἶμι grem nasproti komu, spoprimem se, stopim komu v boju nasproti, ὧς τῶν ὁμόσ' ἦλθε μάχη tako je trčila njih bitka skupaj, tako so se ti spoprijeli.

οὐρεσι-βώτας, ου, ὁ (ὄρος, βόσκω) poet. χῶρος kraj z gorsko pašo, gorski pašnik, ali k θῆρες: ki se pasejo po gorah Sof. Fil. 1148.

παρα-λείπω 1. pustim mimo sebe, zamudim καιρόν. 2. a) opustim, preskočim (v govoru), ne omenjam τὶ ἄσκεπτον, ἓν μόνον παραλείπεται treba je še pripovedovati; b) zanemarjam, pustim kraj nezavarovan ἀφύλακτον; prizanašam οὐδέν.

πέζα, ἡ [Et. iz πεδjα, gl. πούς; πεζός iz πεδjός, -jο-ς iz kor. ei "iti"] noga; kraj (konec) kake stvari, πρώτῃ ἐπὶ πέζῃ prav na koncu.

πεῖραρ¹, ατος, τό ep. [Et. iz περ-ϝ r̥-, kor. per; gl. πείρω] 1. kraj, rob, konec, meja γαίης, πόντου. 2. pren. a) dovršitev, odločitev, izid, πεῖραρ αἱρέομαι grem po razsodbo, razsodi se mi; b) glavna stvar, ἑκάστου πείρατ' ἔειπεν vse mu je natančno razložil; c) τέχνης umetno orodje, sredstvo, pomoček.

πέρας, ατος, τό meja, konec, kraj, cilj; adv. naposled, slednjič.

πεσσός, ὁ, at. πεττός kamenček za kockanje, kockanje (primeri naš "šah"); Evr. Med. 68 kraj, kjer igrajo s kockami.

Πέτρα, ἡ kraj pri Korintu.

Πήδαιον, τό kraj v Troadi.

πορθμεῖον, τό, ion. -ήιον (πορθμεύς) 1. brod, kraj, kjer se prevaža, prevoz, πορθμήια τὰ Κιμμέρια kraj na Krimu. 2. ladja, sredstvo, s katerim se prevaža, plav, prevoz. 3. prevoznina.