Franja

προ-σείω stresam pred kom, pustim, da se spredaj vali (vsiplje) πλόκαμος, držim (vihtim) pred kom θάλλον, spravljam v strah, strašim φόβον.

προσ-ευρίσκω poet. najdem še koga, πιστόν τινα da mi je zvest.

προσ-ήκω 1. a) (zraven) sem prišel, došel, dospel; b) raztezam se, mejim, segam do česa τινί, ἐπί, πρός τι. 2. pren. a) moja dolžnost je, mene se tiče, mene zadeva πρός τινα, pripada mi kaj, ὁ προσήκων kdor ima pravico do česa, ὁ μάλιστα προσήκων φιλίᾳ ki ima največjo pravico do prijateljstva, τοῦτο αὐτονομίᾳ προσήκει to se dá združiti z neodvisnostjo; b) impers. α.) προσήκει μοί τινος imam zvezo s čim, deležen sem česa, imam s čim kaj opraviti, imam pravico do česa, tiče se me kaj, τοῦτω τῆς Βοιωτίας οὐδὲν προσήκει nima nič opraviti z B.; β.) z inf., dat. c. inf., acc. c. inf. spodobi se, primerno je, pristoja, sme se ἀγαθοῖς ὑμῖν προσήκει εἶναι; γ.) pt. προσήκων: (ὡς) προσήκον ker se je spodobilo, ὡς οὐ προσήκον brez vzroka.

προσ-ίημι [gl. ἵημι; aor. 1 med. προσηκάμην] 1. act. pripuščam τινὰ πρός τι. 2. med. a) dovolim dostop k sebi, pripuščam εἰς ὁμιλίαν, εἰς ταυτὸν ἡμῖν pripustim med nas (k našemu posetu, v našo družbo), dovolim, da vstopi, sprejmem koga; jemljem, zauživam φάρμακον; b) prenašam, trpim, dopuščam, dovoljujem, odobravam τὰ κεκηρυγμένα, sprejemam ξεινικά, νόμαια; οὐ προσίεμαι ne odobravam, nočem σῖτον, ne pripuščam, ničesar nočem vedeti o čem, ἧτταν dam se premagati, τοῦτο οὐ προσίεμαι tega ne verujem; c) ugajam, dopadam, všeč sem οὐδὲν προσίετό μιν.

προσ-ομολογέω priznavam, obetam, da hočem kaj storiti, sprejemam mirovne pogoje, vdam se.

προσ-ορμίζω 1. act. želim komu, da se naj usidra. 2. med. usidram se, izkrcam se, pristanem z ladjo k bregu πρός τι.

προσ-ποιέω 1. act. pri-, dodam, pri-dobim koga komu, spravim na njegovo stran τινί τινα. 2. med. a) dam si narediti, naredim si kaj ξύλινον πόδα; b) pridobim si koga φίλους; dobivam, prisvojim si, lastim si, pripisujem si kaj; c) spravim pod svojo oblast, podvržem si kaj; d) hlinim se, delam se, trdim o sebi (da kaj vem, da sem kaj, da sem zmagal εἰδέναι, εἶναι, νικᾶν); μή z inf.: delam se nevednega, preziram; z inf. fut: obetam.

προσ-τάσσω, at. -ττω [plpf. 3 pl. pass. ion. προσετετάχατο] 1. postavim pred koga, razvrstim poleg τινά τινι, πρός τι, ἔς τι; a) pri-, dodelim Ἰνδοί προσετετάχατο Φαρναζάθρῃ, prištevam med koga πρός τινι, ἐμαυτὸν πρός, ἐπί τινι stopim, prištevam se h komu; b) postavim v bojni red, προστεταγμένος v bojni red postavljen; c) postavim koga za kaj τινὰ ἄρχοντα, poverim komu kaj, pooblastim koga; d) postavim koga črez kaj, postavim na čelo τινὰ ἐπί τινι; pass. stojim na čelu, zavzemam prvo mesto. 2. odredim, določim, ukažem, zapovem, naročim, zahtevam (da kdo kaj naredi) τί τινι, inf., acc. c. inf.; ἵππον ukažem služiti v konjenici; pass. προστάσσομαι ukaže, zapove se mi kaj, ὑπό τινος, τινί od koga, ὥσπερ προσετάχθησαν kakor jim je bilo ukazano, τὸ προσταττόμενον, τὰ προσταχθέντα, τὸ προστεταγμένον zapoved, povelje, τὰ προσταχθησόμενα ukazi, ki se pričakujejo.

προστατεύω, -έω 1. a) sem na čelu, načelujem, sem predstojnik, nadzorujem, vodim, vladam, zapovedujem, ὁ προστατεύων nadzornik, predstojnik, upravitelj; b) s ὅπως: uravnam stvar tako, da; skrbim za to, da. 2. poet. (o času): bližam se, ὁ προστατῶν χρόνος bodoči čas.

πρόσχημα, ατος, τό (προ-έχω) kar kdo pred seboj drži: 1. kras, lišp, lepotičje, sijaj, ponos τινός, dostojanstvo. 2. izgovor, pretveza, slepilo, πρόσχημα ποιέομαι izgovarjam se, delam se, kakor da, na videz kaj delam ὡς; πρόσχημα (abs. acc.) pod pretvezo.

προ-τάσσω, at. -ττω 1. najprej ali spredaj postavim, postavljam na čelo, v prvo vrsto τινά, storim, da stopi kdo naprej kot (za)govornik σφῶν αὐτῶν; pass. sem na prvem mestu, stojim na čelu; τὸ προταχθέν in οἱ προτεταγμένοι prednje čete. 2. poprej odredim, določim χρόνον.

προτῑ́μησις, εως, ἡ odlikovanje, čislanje pred drugimi, προτιμήσει s tem, da se da prednost, da se pripisuje važnost.

προ-φαίνω [gl. φαίνω, pf. pass. 3 sg. προπέφανται, aor. pass. pt. προφανείς] I. act. tr. in pass. 1. (po)kažem, storim, da se kaj pokaže, spravljam na svetlo (na dan) τέρατα; σκέλη οὐρανῷ iztegujem, molim noge proti nebu; izrečem, izgovorim. 2. naprej na-, oznanjam, omenjam, razodevam, pomenim φάσμα, obetam, prorokujem τί τινι. II. act. intr. in med. z aor. pass. 1. od daleč sem viden, se po-, prikazujem, svetim, sijem σελήνη; jasno se pokažem, προπέφανται popolnoma svetlo (jasno) je, οὐδὲ προὐφαίνετ' ἰδέσθαι tudi ni bilo svetlo (da bi mogli videti). 2. nastanem, pridem na dan, pojavim se, προὐφάνη κτύπος se je zaslišal.

προ-φωνέω 1. storim, da se razlega, da se glasi, da odmeva, ἠχώ klic. 2. javno zapovedujem, velevam τί ali inf.

πρύμνα, ἡ, ion. -νη, (πρυμνός) zadnji del ladje, krn, krma, πρύμναν ἀναχρούομαι nazaj veslam, se peljem (počasi se umikam, tako, da je prednji del ladje obrnjen proti sovražniku) adv. πρύμνηθεν s krna, na krnu.

πτέρυξ, υγος, ἡ (πτερόν) 1. pero, perot(nica), krilo. 2. spodnji, z usnjem obšiti krajci na oklepu, ki so bili gibljivi, da niso ovirali hoje. 3. mečeva ostrina, rez κοπίδος. 4. pren. γόων (neoviran) tek tarnanja (žalovanja).

πτωχός 3 in 2 [Et. sor. πτώσσω, prv. pom. prihuljen] 1. ubog, da prosi, siromašen; subst. ὁ berač, prosjak NT. 2. beraški, prosjaški δίαιτα.

πῡ́θω [Et. lat. pūs, puteo, putredo, nem. faul (stvn. fūl). – Obl. fut. πύσω, aor. ἔπυσα]. ep. 1. act. storim ali pustim, da kaj (se)gnije ali (s)trohni; σέο ὀστέα πύσει ἄρουρα tvoje kosti bodo trohnele v zemlji. 2. med. (s)trohnim, (se)gnijem.

πυνθάνομαι [fut. πεύσομαι, aor. ἐπυθόμην, pf. πέπυσμαι, ep. aor. 3 pl. πυθοίατο, 3 sg. redupl. πεπύθοιτο, pf. 2 sg. πέπυσσαι, ion. aor. imp. πύθευ, πυθεῦ] 1. povprašujem, poizvedujem, vprašujem, τί, τινά, τινός, ὑπέρ, περί τινος po kom (čem), τὶ διὰ τινος s pomočjo česa; pri kom τινός, παρά τινος. 2. izvem, za-, doznam, slišim, zapazim; pogosto s perf. pomenom = izvedel sem, vem; veže se: a) z acc. osebe ali stvari: ἐπύθοντο μετὰ Τρώεσσιν Ἄρηα opazili so, da je Ares s Trojanci, κτύπον, κέλαδον; b) s ὅτι: τὸν ἐπιόντα πυνθάνεαι, ὅτι Πέρσης ἀνὴρ μέλλει; c) z acc. part.: εἰ πυθοίατο συλῶντα τἀμά ko bi slišale, kako si plenil, kar je mojega, τὸν Κῦρον προσελαύνοντα da se Kir približuje, πυθόμην ταύτην ὁδὸν ὁρμαίνοντα da je namerjal to pot; d) z acc. c. inf. πλοῖα προσπλεῖν; e) z gen. osebe ali stvari, o kateri kaj slišimo: πατρός o očetu, Αἴαντος, μάχης, tudi z gen. part. οὔπω πυθέσθην Πατρόκλοιο θανόντος da je Patrokel umrl; περί τινος, περὶ τῶν ὀφίων; f) z gen. osebe, od katere kaj slišimo: οὐ γὰρ ἂν πύθοιό μου nikdar ne boš slišal od mene; namesto gen. stoji tudi παρά τινος, παρὰ πυρσῶν po ognjenih znamenjih, ἔκ τινος gen. part. stoji, ako se kaj izve neposredno, acc. part., ako izvemo kaj posredno (od drugih) kot gotovo; acc. c. inf. pa, ako izvemo kot (negotovo) vest.

πυρπολέω 1. ohranjujem (stražni) ogenj, skrbim, da ogenj ne ugasne. 2. opustošim z ognjem.