Franja

δια-μαλάσσω popolnoma omehčam, pomirim, potolažim.

δι-αμαρτάνω 1. popolnoma zgrešim kaj, ne dosežem česa τινός. 2. grešim, motim se v čem, zabredem, zaidem.

διαμπάξ adv. [Et. iz δι-αν(α)-πάξ, πήγ-νυμι] poet. skozi in skozi, do kraja, popolnoma.

διαμπερές adv. [Et. δι-ανα-πείρω] 1. krajevno: skozi in skozi. 2. časovno: neprestano, vedno, venomer. 3. modalno: popolnoma, docela, dodobra.

δι-αντλέω popolnoma izčrpam; pren. pretrpim, težko prenašam τί.

δι-ανύω ep. δι-ανύτω popolnoma dokončam, dovršim; ὁδόν prehodim, ἀγορεύων pripovedujem do konca.

δια-παιδεύομαι pass. sem popolnoma odgojen ali izučen.

δια-παύομαι 1. pass. popolnoma se razpustim; preneham, prestanem. 2. med. odpočijem se.

δια-πέρθω ep. [aor. 1 διέπερσα, aor. 2 διέπραθον, med. διεπραθόμην] 1. act. popolnoma razrušim, uničim, opustošim. 2. med. porušim se, poginem.

δια-πορθέω (δια-πέρθω) ep. in poet. popolnoma razrušim ali uničim.

δια-πρό adv. ep. skozi in skozi, vseskozi, popolnoma.

δι-αρκέω [fut. διαρκέσω] 1. popolnoma zadostujem εἴς τι. 2. prenašam, vztrajam, vzdržim, πολιορκούμενοι obleganje.

διαρκής 2 1. popolnoma zadosten ali dovoljen. 2. trajen, trpežen, stanoviten; adv. διαρκῶς, ζῆν εἰς τὸ γῆρας διαρκέστατα tako živim, da imam do starosti dosti živeža.

διά-σημος 2 (σῆμα) poet. popolnoma jasen, razločen, διάσημα θρηνεῖ glasno ječi.

δια-σφάλλομαι popolnoma zgrešim, imam nesrečo; οὐ δ. dobro se mi posreči.

δια-τελευτάω (v tmezi) ep. popolnoma dovršim.

δια-τελέω 1. trans. popolnoma dovršim, (do)končam ὁδόν; βίον, ἔτη, preživim; abs. dospem kam. 2. intr. vztrajam v (do konca), ostanem; μαχόμενος vztrajam v boju, sem neprestano v boju; ἀνυπόδητος vedno sem bos; s pt. izraža trajno stanje ter se sloveni z: 'neprestano', 'neprenehoma', μετ' ἀλλήλων διὰ βίου διατελοῦντες celo življenje ostanejo med seboj združeni.

δια-φθείρω [fut. δια-φθερῶ, aor. διέφθειρα, pf. διέφθαρκα, διέφθορα, pass. διέφθαρμαι, aor. διεφθάρην, fut. διαφθαρήσομαι, med. fut. διαφθεροῦμαι (s pas. pom.); ion. impf. iter. διαφθείρεσκε, fut. διαφθερέω, 3 pl. pf. pass. διεφθάραται, 3 pl. plpf. διεφθάρατο, ep. fut. διαφθέρσω] 1. act. a) (popolnoma) uničim ἐλπίδας, (raz)rušim πόλιν, pogubim, pokončam, morim, ubijem, opustošim ἔργα; b) pokvarim, izpridim, popačim, pokazim, razjem, οὐδὲν διαφθείρας τοῦ χρώματος izpremenim barvo, prebledim, zardim; zapeljem τοὺς νέους, podkupim. 2. pass. a) pridem na nič, poginem, τὰ πράγματα διεφθαρμένα stvar je izgubljena, λιμῷ propadem, umrem lakote; ναῦς ladja se razbije; b) zbolim, pokvarim se, ohromim (-eti), ἀκοήν oglušim, ὀφθαλμούς oslepim, oči me bole, pf. διέφθορα izgubljen sem, po meni je, uničen sem, ταῖς γνώμαις διέφθαρμαι izgubil sem pamet in razum; pren. ἐν τῇ στρατιᾷ izgubim svoj ugled.

δι-αφύσσω ep. [aor. διήφυσα, tudi v tmezi] 1. popolnoma izčrpam, izpijem οἶνον. 2. iz-, odtrgam πολλὸν σαρκός; raztrgam, prederem ἔντερα.

δι-ελέγχω 1. natančno izprašam, preiščem. 2. popolnoma ovržem, izpodbijem.