Franja

Zadetki iskanja

  • ἀ-σῡλία, ἡ (ἄ-συλος) neoskrunljivost, svetost, osebna varnost.
  • ἀ-συλλόγιστος 2 nelogičen, brez razuma za kako stvar. – adv. -ίστως ἔχω τινός ne morem česa pre-, izračunati.
  • ἄ-συλος 2 (συλάω) neoropan, nepoškodovan, neoskrunljiv, varen pred čim.
  • ἀ-σύμβατος, staroat. ἀξυμ- (συμβαίνω) ki se ne more ali noče združiti, nezdružljiv, ne družeč se; τὸ ἀσύμβατον nemožnost, skleniti pogodbo, odklonitev, odklanjanje pogodbe.
  • ἀ-σύμβλητος, ἀξυμ- (συμ-βάλλω) poet. neumeven, nedoumen, nerazločen μαθεῖν.
  • ἀ-σύμβολος 2 brezkoristen, neraben.
  • ἀ-σύμμετρος 2 nesomeren, neprimeren.
  • ἀ-σύμ(-ξύμ)φωνος 2 neskladen, nesoglasen, nesložen NT; ἀσυμφωνότερος bolj nasproten ali protisloven.
  • ἀ-σύμφορος 2 (ἀξύμ-) neprikladen, brezkoristen, neprimeren, škodljiv.
  • ἀ-σύν(ξύν)ετος 2 (συν-ίημι) neumen, nespameten, nerazumen NT.
  • ἀ-σύν(ξύν)θετος 2 (συν-τίθημι) 1. nesestavljen, preprost, enostaven. 2. nezanesljiv, nezvest. 3. NT verolomen.
  • ἀ-σύν(ξύν)τακτος 2 (συν-τάττω) neurejen, brez bojnega reda, neuvrščen v vojsko; ἀναρχία needinost v vrhovnem poveljništvu.
  • ἀ-συντόνως adv. nenapeto, polagoma, ἀσυντονώτατα ἔχω πρὸς τὴν πορείαν počasi korakam (hodim).
  • ἀ-σύ(ξύ)στατος 2 (συν-ίστημι) 1. nezdružen, nespojen. 2. neurejen, nesložen.
  • ἀ-σύφηλος 2 [Et. sor. s σοφός] ep. neprijazen, zaničljiv, oduren, prezirljiv, žaljiv ἔπος; μ' ἀσύφηλον ἔρεξεν nedostojno je z menoj ravnal.
  • ἀ-σφάδαστος, -δᾳστος 2 (σφαδάζω) poet. brez utripanja, srčen, pogumen.
  • ἀ-σφαλής 2 (σφάλλω) ki trdno ali varno stoji 1. trden, večen, neomajen ἕδος, neizpremenljiv, neprestan νόμημα θεῶν. 2. gotov, varen, nedvomen, brez nevarnosti δρόμος, zanesljiv, prepričevalen ῥήτωρ, previden στρατηγός, potreben NT; φρονεῖν οὐκ ἀσφαλεῖς se lahko motijo; τὸ ἀσφαλές varnost, varen kraj; ἐν ἀσφαλεῖ na varnem (kraju). – adv. ἀσφαλῶς, ion. -έως in neutr. -ές gotovo, varno, brez nevarnosti διαπορεύεσθαι, ἑστάναι, natančno, dobro γιγνώσκειν, prepričevalno ἀγορεύειν; comp. ἀσφαλέστερον, sup. ἀσφαλέστατα.
  • ἀ-σφάραγος, ὁ [Et. nem. sprechen, gršk. σφαραγέω prasketam] ep. dušnik, grlo.
  • ἀ-σχαλάω [ἀ priv. in σχολή – Obl. ep. 3 sg. pr. ἀσχαλάᾳ, 3. pl. ἀσχαλόωσι, pt. ἀσχαλόων, inf. ἀσχαλάαν] in ἀ-σχάλλω sem nestrpljiv, nejevoljen, otožen, zbegan, jezim se, srdim se τινός, ἐπί τινι ali pt. zaradi česa.
  • ἄ-σχετος, ep. ἀ-άσχετος 2 (ἔχω) čemur ni moči se ustaviti, nepremagljiv; μένος (acc.) ἄσχετος neukroten, neugnan, hraber; πένθος neznosen.