Franja

κατα-νοέω 1. zapazim, opazim, uvidevam, spoznavam, učim se τινός; s pt. οὐ πολλοὺς ὄντας videli so, da jih ni mnogo. 2. raz-, premišljujem, presojam, preudarjam περί τινος.

κατα-παύω [ep. inf. pr. καταπαυέμεν] 1. trans. a) storim, da kaj neha, končavam πόλεμον, ukinem τὴν ἀρχήν, odpravljam demokratijo δῆμον; b) pomirim, potolažim, olajšam, utešim χόλον, μηνιθμόν; ironično τάχα κέν σε ἔγχος ἐμὸν κατέπαυσε kmalu bi te bila moja sulica pomirila = ubila; c) oviram, zadržujem ναυπηγίην, ustavljam, ukrotim, užugam τινά; d) oropam koga česa τινά τινος, odstavljam, τυράννους, vržem s prestola τινὰ τῆς ἀρχῆς; e) odvračam od česa ἀφροσυνάων; ἀγηνορίης ubijem. 2. intr. počivam ἀπό τινος NT.

κατα-πνέω navzdol piham, vejem, diham v, navdihnem, piham skozi: χώραν ἀνέμων αὔρας pustim, da veje črez deželo miren veter.

κατα-προίσσομαι (προίξ) [skoraj vedno samo fut. καταπροΐξομαι] storim, počnem kaj brez nagrade ali brez kazni, οὐ καταπροΐξεσθαι ἔφη rekel je, da ne bodo ostali brez kazni, οὐ καταπροΐξεαι ἀποτρέπων ne boš brez kazni odvračal.

κατα-ρρήγνῡμι [fut. καταρρήξω, aor. κατέρρηξα, pass. pf. κατέρρηγμαι, aor. κατερράγην, fut. καταρραγήσομαι, pf. act. κατέρρωγα] 1. act. trgam s česa, raztrgam, rušim, po-, razdiram, storim, da izbruhne, povzročim τροπάς. 2. pass. a) zvrnem se, padem s česa; odrušim se, u-, podiram se ἐπὶ γῆν; b) razrušim se, počim, razpokam, (Αἴγυπτος) καταρρηγνυμένη razpokan; c) izbruhnem, nastanem χειμών. 3. med. raztrgam si kaj τοὺς πέπλους, κιθῶνας.

κατα-σήπω [intr. fut. pass. κατασαπήσομαι, aor. κατεσάπην, cj. ep. κατασαπήῃ, pf. κατασέσηπα] 1. trans. storim ali pustim, da kaj strohni. 2. intr. (s)trohnim, (z)gnijem.

κατα-σιωπάω 1. act. a) napravim, da kdo utihne, pomirim; b) molčim, zamolčim. 2. med. velim molčati.

κατα-στάζω 1. intr. kapljam, curljam, κατά τινος s česa, τί na kaj, τινά na koga; νόσῳ gnojim se. 2. trans. puščam, da kaplja, okapljam; z dvojn. acc. (Sof. Fil. 823).

κατ-αφίημι [impf. 3 sg. κατηφίει] izpuščam (da zdrkne skozi roko na tla).

κατα-χέω [gl. χέω; ep. aor. κατέχευα, med. κατεχεύατο, κατέχυτο, κατέχυντο (s pas. pom.), pf. pass. 3 pl. ion. κατακεχύαται, pogosto v tm.] 1. act. a) doli vlivam, izlivam, polivam, δάκρυ prelivam solze, razlivam črez kaj χάριν τινί, po čem τινός, κατά τινος NT, βλέφαρα δάκρυσι rosim, oblivam s solzami; doli sipljem, stresam, sipljem kaj črez koga, posipljem koga, pustim, da pade, χιόνα pustim, da sneži, izpustim θύσθλα, doli mečem, τεῖχος εἰς ἅλα pogreznem v morje πέπλον ἐπ' οὔδει slečem in vržem na tla; b) obsipljem koga, πλοῦτόν τινι z bogastvom, ἐλεγχείην s sramoto, pripravljam koga v sramoto; c) razprostiram kaj nad kom ἀχλύν, ὁμίχλην τινί. 2. pass. doli tečem, izlivam se na (po) čem τινί, razprostiram se, zvrnem se doli, sem razlit ali nasut, doli padem εἰς ἄντλον. 3. med. a) pustim, da se raztopi, raztapljam χρυσόν; b) zlivam skupaj.

κατ-εικάζω 1. act. ion. narejam koga sličnega, vidim, da je sličen; slutim, menim, domnevam. 2. pass. poet. sem sličen, τινί τι komu v čem.

κάτ-οιδα (popolnoma) razumem ὅπως λέγεις, uvidim, vem οὐδὲν περί τινος; s pt. κάτισθι μὴ τελῶν vedi, da ne boš doživel.

κέλαδος, ὁ [Et. iz qelā-d-, lat. classis iz qlad-ti-, kor. qalā, gl. καλέω] ep. poet. krik, vrišč; hrup, šum, hrušč, glas Εὐίου, zvok λύρας; pok(anje) z bičem, ὀξὺν δι' ὤτων κέλαδον ἐνσείσας storil je, da je zašumel pok skozi ušesa.

κέρας, τό [Et. idevr. k'er-es-, lat. cere-brum iz ceras-ro-m, cervix, icis, nem. Hirn, gl. κάρα –. – gen. κέρατος, κέρως, dat. κέρατι, κέρᾳ; pl. nom. κέρατα, κέρᾱ, gen. κεράτων, dat. κέρᾰσι; ep. κέραος, κέραι, pl. κεράων, κέρᾱσι in κερᾰ́εσσι; ion. κέρεος, κέρεϊ, κέρεα, κερέων]. 1. rog, rogovje, roženina; posebno: rog (kot glasbeno orodje) in rog (iz katerega so pili). 2. vse, kar se izdeluje iz rogov: a) (rožen) lok; b) (rožena) vrata; c) rožena cev na odici. 3. kar je rogu podobno: a) vzvišeni, rogu podobni roglji na oltarju NT; b) kodri, kita, κέραι ἀγλαέ ki se ponašaš s svojimi kitami (Il. 11, 385; drugi: ki se ponašaš s svojim lokom); c) rokav reke; d) vrh gore τοῦ ὄρους; e) krilo vojske, ἔξω τοῦ κέρως izvun krila, κατὰ κέρας, ἐπὶ κέρας, ἐπὶ κέρως v dolgi vrsti, v dolgi črti, drug za drugim, ladja za ladjo ἀνάγω, ἐκπλέω, πορεύομαι, ἄγω (tako, da jih je bilo dosti drug za drugim, pa le malo vštric, nasprotno: ἐπὶ φάλαγγος), κατὰ κέρας ἐπιτίθεμαι, προσβάλλω, συμπίπτω napadem od strani, z boka, na krilu; f) prednja vojska, prednja straža Ksen. An. VI, 5, 5.

κεύθω ep. in poet. [Et. kor. qeu-dh-, κεῦθος, κευθμών, got. huzd = nem. Hort. – Obl. fut. κεύσω, aor. ἔκευσα, pf. κέκευθα, ep. aor. ἔκυθον, κύθε, cj. 3 pl. κεκύθωσι]. 1. trans. pri-, skrivam, hranim, zamolčim, tajim komu kaj τινά τι; pf. act. imam v sebi skrito; ὁπότ' ἄν σε δόμοι κεκύθωσι kadar boš prišel v …, οὐκέτι κεύθετε θυμῷ βρωτὸν οὐδὲ ποτῆτα ne morete več skrivati, da ste preveč jedli in pili; pass. skrit sem v čem, mrtev sem, pokopan sem. 2. intr. skrit, pokopan sem, počivam v grobu τινί, ἔν τινι.

κινδῡνεύω (κίνδυνος) I. act. 1. a) grem, postavim se v nevarnost, drznem se, upam si, poskusim se πρὸς τοὺς πολεμίους; b) sem v nevarnosti (pos. v boju, pred sodnijo), ὑπέρ τινος zaradi koga, περί τινος (τινι) za kaj, τῇ ψυχῇ, περὶ τῆς ψυχῆς sem v smrtni nevarnosti, gre mi za življenje, zatožen sem na smrt, κινδυνεύω τι ἀποβαλέειν preti mi nevarnost, da kaj izgubim, ὁ κινδυνεύων zatoženec; c) prestanem nevarnost. 2. zdi se, mogoče je, verjetno je, bati se je, da (nav. z inf.), κινδυνεύομεν προδοθῆναι bati se je, da nas izdajo, mogoče (bržkone) nas izdajo; κινδυνεύεις ἀληθῆ λέγειν zdi se, da govoriš resnico, tvoja razlaga se mi zdi prava; tudi v trdilnih odgovorih: κινδυνεύει tako se zdi, da. II. pass. zabredem, pridem v nevarnost, preti mi nevarnost, κίνδυνος κινδυνεύεται ἐν τοῖς υἱέσι sinovi pridejo v nevarnost, ἐν ἑνὶ ἀνδρὶ πολλῶν ἀρεταὶ κινδυνεύονται vrline mnogih so zavisne od enega moža, o vrlinah odločuje en mož; τὰ κινδυνευθέντα, τὸ κεκινδυνευμένον nevarno podjetje, drzen čin.

κῑνέω (gl. κίω) I. act. 1. a) trans. storim, da se kaj premakne, premikam ἀνδριάντα, ἐκ τοῦ τόπον z mesta NT, odpeljem, od-, preženem, (za)podim v beg ἄνδρα; στρατιώτας velim vojakom odriniti, στρατόπεδον vzdignem se, odrinem iz tabora, krenem na pot, τινὰ λὰξ ποδί dregnem, sunem z nogo; b) intr. pomikam se naprej, odrinem. 2. tresem, majem κάρη, κεφαλάς NT, θύρην trkam, udarjam na vrata, dotikam se česa, ὅπλα pograbim orožje, τὰ ἀκίνητα dotaknem se, omenim, κίνει povej, odkrij Sof. Ant. 1061, χρήματα εἰς ἄλλο τι porabim (izročeni) denar v kak drug namen, τῶν χρημάτων polastim se, sežem po (tujem) denarju. 3. pren. a) razburjam, vznemirjam, vnemam, (raz)dražim κακά, ἀνὴρ ἄνδρα, izzivam τινά, vzbudim φθέγματα ὀρνίθων, povzročujem ὀδύνην, πόλεμον, motim (koga v premišljevanju, Pl. Simp. 175 b); b) ganem καρδίαν, πατρὸς στόμα; c) πᾶν χρῆμα, πάντα λόγον napnem vse moči, storim vse, porabim vsa sredstva; d) odpravljam, izpreminjam νόμους, νόμαια πάτρια. II. med. lotim se česa, podvzamem kaj τί. III. pass. s fut. med. 1. pomikam se, grem, odrinem, premaknem se, odpotujem. 2. pretrese me, sem (postanem) vznemirjen, nemiren. 3. nastanem θύελλα.

κλάδος, ὁ poet. [Et. slov. klada (iz kol-da), nem. Holz (iz holt). – dat. κλαδί, pl. κλάδεσι]. 1. mladika, vejica, poganjek. 2. NT zarod, potomstvo.

κλαίω, at. κλᾴω, κλάω [Et. iz κλαϝjω. – Obl. fut. κλαύσομαι, κλᾳήσω, κλαιήσω, aor. ἔκλαυσα, pf. pass. κέκλαυμαι, aor. ἐκλαύσθην, adi. verb. κλαυτός in κλαυστός; ep. cj. 3 sg. κλαίῃσι, opt. 2 sg. κλαίοισθα, impf. iter. κλαίεσκον]. 1. act. a) intr. jočem se, tarnam, žalujem; κλαίειν σοι λέγω pravim, da se ti ne bo dobro godilo, drago boš plačal; κλαίων ἐρεῖς udarci ti bodo usta odprli; κλαίων φρενώσεις v svojo škodo, ne brez kazni; b) trans. objokujem, oplakujem τινά, τί. 2. med. jočem pri sebi, objokujem svoje, κεκλαυμένος objokan.

κλαυθμός, ὁ κλαῦμα, ατος, τό nav. pl. (κλαίω) 1. jokanje, tarnanje, solze; ὥστε κλαυθμὸν ῥῆξαι da so se mu solze udrle. 2. pren. nesreča, gorje, bol, kazen.