-
φιλό-σοφος 2 (σοφία) 1. adi. ki ljubi modrost, modrosloven, modrijanski, vedoželjen, znanstven. 2. subst. ὁ modroslovec, modrijan, učenjak, ironično: idealist.
-
φιλο-στέφανος 2 ki ljubi vence.
-
φιλό-στοργος 2 (στέργω) NT nežno ljubeč, prisrčen, ljubezniv, τὸ φιλόστοργον nežnost.
-
φιλο-σώματος 2 (σῶμα) kdor neguje telo, telo ljubeč.
-
φιλό-τεκνος 2 (τέκνον) ion. ki ljubi (svoje) otroke NT.
-
φιλό-τεχνος 2 (τέχνη) ki ljubi umetnost, umeten, umetniški.
-
φιλό-τῑμος 2 (τιμή) 1. častihlepen, častilakomen, slavohlepen, marljiv, prizadeven, vnet, τὸ φιλότιμον častihlepnost; περί τινα radodaren, φιλοτίμως ἔχω ἔν τινι sem slavohlepen v čem, πρός τι marljivo (vneto) si prizadevam za kaj. 2. gizdav, bahav, prevzeten, ponosen ἐπὶ σοφίᾳ.
-
φιλο-τοιοῦτος 2 ljubitelj omenjenih stvari, φιλοτοιαῦτα posebno veselje do česa, prevzetnost.
-
φιλο-τύραννος 2 prijatelj samosilnikov.
-
φιλό-φιλος 2 prijatelje ljubeč.
-
φιλό-χορος 2 ki ljubi ples, kdor rad pleše kolo.
-
φιλο-χρήματος 2 (χρῆμα) lakomen, pohlepen, τὸ φιλοχρήματον lakomnost, samogoltnost.
-
φιλό-χρηστος 2 (χρηστός) kdor ljubi dobro (dobre), pošten, pravičen.
-
φιλο-ψευδής 2 (ψεῦδος) prijatelj laži (prevare), lažniv.
-
φιλό-ψογος 2 (ψόγος) ki rad graja, grajav.
-
φιλό-ψῡχρος 2 (ψυχρός) kdor ljubi mraz, mrazoljuben.
-
φίλ-υμνος 2 (ὕμνος) kdor ljubi petje.
-
φιλ-ῳδός 2 (ᾠδή) ki ljubi petje, ki rad poje, pevoljuben.
-
φλαυρουργός 2 (φλαῦρος, ἔργον) poet. kdor slabo dela, ἀνήρ slab delavec.
-
φλεγματώδης 2 (φλέγμα, εἶδος) prisaden, slizav, sluzen.