Franja

ὑπό-κειμαι (tudi v tmezi) ležim pod čim; pren. 1. sem za podlago, tvorim podlago, podpiram kaj. 2. ležim komu pod nogami, sem podložen, pokorim se τινί. 3. ležim pred kom, sem zraven, nahajam se, ἐλπὶς ὑπόκειται πᾶσιν vse navdaja nada. 4. trdno sem sklenjen, določen, τούτων οὕτω ὑποκειμένων; ὑπόκειταί μοι, ὅτι ravnam se po načelu, da.

ὑπο-κηρύσσομαι med., at. -ττομαι dajem javno razglasiti, ἐμαυτὸν εἰς πάντας glasno se hvalim ali poveličujem.

ὑπο-κῑνέω 1. trans. nekoliko (malo, rahlo) premikam; pren. nekoliko dražim, vznemirjam. 2. intr. nekoliko se premikam, ganem se.

ὑπο-κλαίω poet. tiho (malo) se jočem.

ὑπο-κλῑ́νομαι pass. ep. [aor. ὑπεκλίνθην] uležem se pod kaj, ležim pod čim σχοίνῳ.

ὑποκλοπέομαι med. (κλοπή, κλέπτω) ep. skrivam se, sem skrit pod čim.

ὑπο-κολακεύω skrivaj se prilizujem (dobrikam).

ὑπο-κρῑ́νομαι med. 1. izrekam na vprašanje svojo sodbo, odgovarjam, odvračam. 2. tolmačim, razlagam τί (sanje). 3. sem igralec, igram, pretiravam kakor igralec; hlinim se, delam se NT.

ὑποκριτικός 3 ki se tiče (zadeva) igralca, ἡ ὑποκριτική igralska umetnost.

ὑπο-κρύπτω 1. act. in pass. skrivam pod kaj, pokrivam τινί. 2. med. skrivam se ali svoje stvari.

ὑπο-κύομαι med. ep. obrejim se, zanosim, spočnem.

ὑπο-κύπτω ion. sklonim se, pripogibam se pred kom τινί; pren. podvržem se, sem podložen τινί.

ὑπολευκαίνομαι pass. ep. postajam spodaj bel, belim se.

ὑπο-λογίζομαι med. [adi. verb. ὑπολογιστέον] upoštevam, jemljem v poštev, uvažujem kaj, oziram se na kaj, mislim na τί.

ὑπό-λογος¹ 2 (λόγος) kar pride v poštev, kar se upošteva, na kar se gleda, ὑπόλογόν τι ποιοῦμαι gledam, oziram se na kaj.

ὑπο-λύω [gl. λύω, ep. aor. 2 med. 3 pl. ὑπέλυντο] 1. act. (spodaj) odvežem, odrešim, osvobodim, oprostim; pass. a) izpregam ἵππους; b) sezuvam (črevlje) τινά; c) γυῖα storim, da kolena klecnejo, da se kolena šibe, ohromim (omrtvim) ude, μένος slabim. 2. med. a) osvobojam, odrešujem, opraščam skrivaj, τινά τινος koga česa; b) odvezujem, sezuvam si črevlje; c) γυῖα ὑπέλυντο kolena omagajo, oslabe, se šibé, klecnejo.

ὑπο-μείγνῡμι (-μίγνυμι) skrivaj se približujem kakemu kraju, skrivaj prihajam kam τινί.

ὑπο-μένω 1. a) (za)ostanem ἔν τινι, οἱ ὑπομένοντες ki so ostali (= ki niso zbežali); τὸ ὑπομένον preostanek; ostanem na svojem mestu, vztrajam, ostanem pri življenju Her. 4, 149; ἐν ὁδῷ mudim se na potu; b) čakam, počakam, pričakujem τινά, οὐκ ὑπέμεινε γνώμεναι ni pa čakal, da bi ga spoznali, ni se dal spoznati, ὅσα ἡμᾶς ὑπέμενεν ki so nas čakala. 2. čvrsto stojim, ne bežim, uprem se, ustavim se τινὰ τὰς χεῖρας προσφέροντα, ἐρωὴν Πηνελέωο, Πάτροκλον, ὑπομενέουσι χεῖρας ἐμοὶ ἀνταειρόμενοι drznili se bodo, se proti meni v bran postaviti. 3. pretrpim, prenesem, sem stanoviten, vztrajam do konca, vzdržim, trpim, pripustim δουλείαν, ἀλγηδόνα; αἰσχρόν τι, ὑπομένουσα πονεῖν pripravljena se truditi, ὑπομένω τοῦτο ποιῆσαι upam si to storiti; s pt. κηδεύων.

ὑπο-μιμνῄσκω, dor. ὑπομιμνᾱ́σκω [aor. ὑπέμνησα, dor. ὑπέμνᾱσα] 1. act. a) spominjam koga česa, pokličem v spomin, jemljem v misel, omenjam τινά (περί) τινος, τινά τι, τί kaj; b) opominjam, svarim τινά τινος, τινά τι, inf. 2. pass. spominjam se, pomnim τί, ὅτι, τινός NT.

ὑπόμνημα, ατος, τό ὑπόμνησις, εως, ἡ (ὑπομιμνῄσκω) 1. a) spominjanje, spomin; omenitev, omemba; ὑπόμνησίν τινος ποιοῦμαι spominjam se česa, omenjam kaj, ὑπόμνησίν τινος ἔχω spominjam se česa; b) opomin, svarilo NT. 2. spomenik; pl. spominski zapiski, znamenitosti.