-
ἀκρο-πόλος 2 (πέλω) ep. visok, v zrak štrleč.
-
ἀκρο-πόρος 2 (πείρω) skozi prebadajoč, ostrošiljast, rtast.
-
ἀκρο-σφαλής 2 (σφάλλω) viseč, omahljiv; πρὸς ὑγίειαν slabega zdravja.
-
ἀ-κρύσταλλος 2 ion. brez ledu.
-
ἀ-κτένιστος 2 (κτενίζω) poet. nepočesan.
-
ἀ-κτέριστος 2 (κτερίζω) poet. nepokopan, neposvečen.
-
ἀ-κῠβέρνητος 2 (κυβερνάω) brez krmarja.
-
ἀ-κῡ́μαντος 2 ἀ-κῡ́μων 2 (κῦμα) poet. brez valov, miren, gladek.
-
ἄ-κῡρος 2 (κῦρος, odločitev) 1. neveljaven; ἄκυρον ποιῶ τι razveljavim, odpravim, oslabim, zmanjšam. 2. brez vpliva (moči, ugleda), neznaten, slab, ἄκυρον ποιῶ τινα kratim komu vpliv, ne dajem komu polne oblasti.
-
ἀ-κώλῠτος 2 (κωλύω) neoviran, prost; adv. ἀκωλύτως neovirano, ne da bi mu kdo branil NT.
-
ἀ-λάλητος 2 (λαλέω) neizrekljiv, tih NT.
-
ἄ-λᾰλος 2 (λαλέω) ne govoreč, nem NT.
-
ἀ-λάμπετος 2 ἀ-λαμπής 2 poet. (λάμπω) neobsijan, nerazsvetljen (ἡλίου od solnca); brez svetlobe, temen.
-
ἀλάστορος 2 = ἀλάστωρ.
-
ἄ-λαστος 2 [Et. ἀ priv + λαθέσθαι] ep. poet. 1. kar se ne da pozabiti ali preboleti; nepozaben, neznosen, zelo neprijeten (ἄχος, κακά), ἄλαστον ὀδύρομαι neprestano (neutolažno) tarnam; πένθος globoka žalost. 2. nesrečen, proklet, zaklet, brezbožen, ἀνήρ.
-
ἀλάστωρ, ορος ἀλάστορος 2 poet. 1. ki zahteva maščevanje, maščevalen, duh maščevalec; grdin, mučitelj, neprijatelj; βουκόλων ἀλάστορα groza, strah. 2. a) adi. brezbožen, zločinski, grozovit; b) subst. ὁ hudodelec, zločinec. 3. ἀλάστορος osveto zahtevajoč ali želeč, maščevalen.
-
ἀλεής 2 (ἀλέα), v solnčni toplini, topel; ὕπνος krepilen.
-
ἀ-λειτούργητος 2 (λειτουργέω) prost državnih bremen (davkov).
-
ἄ-λεκτρος 2 (λέκτρον) neoženjen, neomožena, nesrečno oženjen. – adv. ἄλεκτρα.
-
Ἀλεξανδρώδης 2 kakor Aleksander.