Franja

κολῳάω ep. derem se, vreščim, razsajam.

κομάω, ion. -έω (κόμη) 1. imam (nosim) dolge lase NT; pt. κομόωντες dolgolasi; κάρη po (celi) glavi, ὄπιθεν, τὰ ὀπίσω na zatilniku. 2. ponašam se, baham se s čim, ponosen sem na kaj, potegujem se za kaj ἐπί τινι.

κομίζω [fut. κομιῶ, aor. ἐκόμισα, ep. κόμισσα in (ἐ)κομισσάμην, pass. pf. κεκόμισμαι, aor. ἐκομίσθην, fut. κομισθήσομαι, med. fut. κομιοῦμαι, ion. κομιεῦμαι] I. act. 1. oskrbujem κτήματα, opravljam ἔργα, strežem, (gostoljubno) sprejemam, hranim, redim τινὰ μέλιτι. 2. a) nosim pri (v) sebi, prinašam, spravljam (na varno mesto), rešujem; pokopavam (mrtvece), κομίζοις ἂν σεαυτόν poberi se; odnesem, dobim ἄκοντα, poberem τρυφάλειαν, χλαῖναν, ugrabim χρυσόν, ἵππους, uživam ἔπαινον; b) peljem, vodim εἴσω, pripeljem παῖδα, odpeljem kam; νεκρούς pobiram in odnašam; c) peljem nazaj. II. pass. prinesejo me nazaj, πλέων vozim se, veslam, plovem ob čem; nosi, nese me kaj, hodim, potujem, ἔς τι dospem, vračam se πάλιν. III. med. 1. sprejemam pri sebi, pogostim. 2. odnašam s seboj ἔγχος, potegujem, ženem s seboj ποίμνας, jemljem iz česa, pridobivam si kaj δόξαν, grem po kaj, odpravim se kam, naselim se kje. 3. prinašam s seboj. 4. dobivam zopet (nazaj) νεκρούς; τὴν ἀδελφήν.

κομπάζω, κομπέω (κόμπος) 1. ep. ropotam, rožljam, zvenčim. 2. pren. baham se, ustim se, ponosno hodim; pass. hvalim se, ponašam se.

κόμπος, ὁ ep. poet. 1. hrup, hrušč, rožljanje, topot(anje) (plesalcev), škripanje ὀδόντων. 2. bahanje, baharija; (bučna) hvala, slava; μάτην κόμπος prazno bahanje, κόμπος πάρεστι smem se ponašati.

κομψεύω (κομψός) 1. act. lepšam, delam dovtipne opazke. 2. med. šalim se, dovtipno govorim.

κομψός 3 1. brhek, čeden, spodoben, nežen, ličen. 2. vljuden, duhovit, dovtipen, zvit, premeten, κομψότερον ἔχω bolje se počutim, odleglo mi je NT.

κοναβέω [samo aor. κονάβησα] κοναβίζω ep. ropotam, donim, grmim, razlegam se, odmevam, rožljam, zvenčim.

κοπιάω (κόπος) (u)trudim se, delam NT.

κόπτω [Et. slov. kopati, kopito, kopje; sor. skopiti, skopec; lat. capus, kopun. – Obl. fut. κόψω, aor. ἔκοψα, pf. κέκοφα, pass. pf. κέκομμαι, aor. ἐκόπην, fut. κοπήσομαι, fut. 3 κεκόψομαι, ep. pf. act. κέκοπα]. I. act. 1. tolčem, bijem, pobijam, suvam, ranim, ubijam, kóljem βοῦς, grizem, (u)pičim (o kači); odbijam, odrušim, raz-, odsekam κεφαλήν, sekam δένδρα, pustošim χώραν, κόπτων καὶ καίων požigajoč in pustošeč; razbijam, raztolčem γέρρα, poškodujem (ladje). 2. kujem δεσμούς, νόμισμα. 3. trkam, potrkam τὴν θύραν. 4. utrudim, mučim, nadlegujem. II. med. 1. udarjam se. 2. tolčem se, bijem se (po prsih), žalujem. 3. dam si kovati (denar).

κόρδαξ, ᾱκος κορδακισμός, ὁ [Et. kor. sqerād, vrteč se premikati, lat. cardo (ker se vrti)] razuzdan ples.

κορέννῡμι [Et. moreb. nem. Hirse (germ. hir-s-ja) in lat. Ceres, eris, boginja rodovitne zemlje. – Obl. fut. κορέσω, aor. ἐκόρεσα, pass. pf. κεκόρεσμαι, aor. ἐκορέσθην, ep. fut. κορέω, aor. ἐκόρεσσα, opt. med. 3 pl. κορεσαίατο, pf. act. κεκόρηα (s pas. pom.), pass. (ep. ion.) κεκόρημαι]. 1. act. nasitim, nasičujem τινά τινι, τί τινος s čim. 2. med. z aor. pass. in med. a) nasitim se, sit sem česa τινός; b) naveličam se česa τινός in pt.; κλαίων dosita se najokam; ἐκορέσσατο χεῖρας τάμνων utrudil si je roke s sekanjem, ὕβρει κεκορημένος iz prevzetnosti, poln prevzetnosti.

κορθῠ́ομαι med. [Et. iz kor. ker, rasti, nem. Herde] ep. dvigam se, naraščam, kipim κῦμα.

κόρος¹, ὁ (κορέννυμι) 1. nasičenost, sitost, naveličanje, gnus, pristuda, πάντων κόρος ἐστί vsega se človek naveliča. 2. obilica, izobilje, predrznost, ošabnost. 3. pers. Gnus, Stud.

κόρρη, κόρ-ση ἡ [Et. idevr. k'r̥sā, gl. κέρας] sence, lice, ἐπὶ κόρρης τύπτω, πατάσσω udarim za uho, dam zaušnico.

κορύ-σσω [Et. iz κορυθ-jω, gl. κορυφή. – Obl. ep. aor. κόρυσσα, pt. pf. pass. κεκορυθμένος]. 1. act. denem komu šlem na glavo, sploh: oborožim, opremim; dvigam, storim, da kaj narašča κῦμα, vnemam πόλεμον. 2. med. in pass. a) oborožujem se χαλκῷ, pripravljam se na boj; κεκορυθμένος χαλκῷ oborožen, δοῦρε κεκορυθμένα χαλκῷ z medjo okovani sulici; b) dvigam se, naraščam κῦμα.

κορυφόω 1. act. napravim vrh, naredim do vrha, τὸ ὀπαῖον ἐπί τινος postavim na. 2. pass. ep. dvigam se, kopičim se κῦμα.

κορώνη², ἡ (κορωνίς) 1. obroč(ek) na vratih, s katerim so se pripirala. 2. kavelj na koncu loka, kamor se je pripenjala tetiva.

κοσμέω [fut. κοσμήσω itd.; ep. aor. pass. 3 pl. κόσμηθεν, ion. pf. p. 3 pl. κεκοσμέαται, plpf. 3 pl. ἐκεκοσμέατο] I. act. 1. a) spravljam v red, urejam, pri-, narejam; τράπεζαν pogrinjam, δόρπον pripravljam, ἔργα opravljam; pass. ion. štejem se med koga, prištevam se komu εἴς τι; b) razvrščam, postavljam v bojni red, držim v bojnem redu; c) poveljujem, ukazujem, vodim, τὰ κοσμούμενα odredbe. 2. a) krasim, lepšam, dičim, opremljam, lišpam, ἐπὶ τὸ μεῖζον povečujem, pretiravam; b) častim, izkazujem (umrlim) poslednjo čast, častno pokopavam; c) slavim, poveličujem. II. med. urejam sebi (zase), krasim sebe (svoje), κόμας lišpam se.

κοτέω in med. (κότος) [ep. pf. pt. κεκοτηώς, aor. κοτέσσατο, cj. 3 sg. κοτέσσεται] srdim se, jezim se, τινί nad kom, τινός zaradi česa, κοτεσσαμένη τό γε θυμῷ, οὗνεκα razjarjena v srcu zato, ker; κεκοτηότι θυμῷ z jeznim srcem, razjarjen v srcu.