Franja

τελαμών, ῶνος, ὁ ep. ion. poet. 1. oprta(vnica), jermen, na katerem so nosili ščit ali meč, naramnica. 2. obveza, preveza (iz platna).

Τελαμών, ῶνος, ὁ kralj na Salamini, oče Ajantov in Tevkrov; Τελαμωνιάδης, ου, ὁ = Ajant; adi. Τελαμώνιος 3.

τελέω [fut. τελέσω, τελῶ, aor. ἐτέλεσα, pf. τετέλεκα, pass. pf. τετέλεσμαι, aor. ἐτελέσθην, ep. praes. τελείω, fut. τελέσσω, ion. τελέω, aor. ἐτέλεσσα, τέλεσα; ion. praes. pt. τελεύμενος, ajol. pt. praes. τελέσαις] I. trans. 1. končam, sklenem βίον, ὁδόν, τόπον prepotujem NT, dovršim δρόμον NT. 2. a) iz-, dovršim, storim, izpeljem, uresničim μῦθον, ὅρκια, τὸ ταχθέν izvršim, ἀέθλους prestanem (bijem) boje, izpolnim ὑπόσχεσιν, νόμον; nasitim, ustrežem ἐπιθυμίαν σαρκός NT, ohladim si, potolažim χόλον, κότον; b) doživim ἡλίου τρόχους, βίον, dosežem τελευτὴν του βίου; c) dam, podelim νόστον, na-, pripravim komu kaj κακόν τινι, κακά, λυγρά, pripeljem ἦμαρ; pass. izpolnim se, uresničim se, zgodim se τετελεσμένος izpolnljiv, τετελεσμένον ἐστί more se izpolniti. 3. donašam δῶρα, plačujem χρήματα, φόρους, ἀργύριον, σῖτον dajem (mesto davka) žito, potrošim, porabim τὶ εἴς τι; pos. τελέω εἴς τινας plačujem komu, pripadam komu, spadam kam, εἰς ἀστούς sem meščan, εἰς ἱππέας pripadam vitezom; εἰς γυναῖκας ἐξ ἀνδρός postanem iz moža ženska. 4. posvetim v misterije, τελετάς praznujem (obhajam) misterije; pass. posvetijo me, dam se posvetiti τελετάς. II. intr. 1. (sc. ὁδόν) prehodim, prepotujem; dospem, pridem kam εἰς, πρός τι; pren. πρός τινα dosegam koga, sem komu enak. 2. izpolnim se, uresničim se.

τέλος¹, ους, τό [Et. iz qweles- iz kor. qwel, vrteti; prv. pomen: zvršitev, višek = konec; sor. τέλλω] 1. a) konec, meja, izid, sklep, konec življenja, smrt, τέλος ἔχω po meni je NT, mrtev sem, ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος začetek in konec NT, εἰς τέλος τοῦ ζῆν ἀφικνέομαι dospem na rob življenja, πρὸς τέλος γόων ἀφικνέομαι neham tarnati, τέλος γίγνεται τῇ ἡμέρᾳ dan se bliža (nagiba) h koncu, ἡ θυσία τέλος εἶχεν daritev je bila končana; μύθων konec govora, οὐ τέλος ἵκεο μύθων nisi še vsega povedal (kar bi moral povedati); b) (določen) rok χρόνου, μισθοῖο čas plačila; c) cilj, namen, smoter; τῆς πίστεως namen vere NT, τέλος (χαριέστερον) početje, dejanje; θανάτοιο τέλος = θάνατος, slično γάμοιο, νόστοιο τέλος = γάμος, νόστος; d) adv. τέλος, τὸ τέλος končno, naposled, nazadnje, slednjič, εἰς τέλος naposled, do konca NT, διὰ τέλους neprestano, popolnoma. 2. a) do-, izvršitev, uresničenje, izpolnitev, odločitev, τέλος ἔχει τι izpolnjuje se kaj, ἐν ἐμοὶ τέλος γίγνεται v mojih rokah je odločitev, τούτου τέλος ἐν θεῷ ἐστίν o tem odločuje bog; τέλος τίθημι καλῶς srečno dokončam, τόσσον τέλος ἔχον do tod (tako daleč) so bili narejeni, τέλος μάχης γίγνεται bitka se konča, ἐς τέλος ἔρχομαί τινος dospem do konca, končam (μανίας rešim se blaznosti), τέλος ἐπιτίθημί τινι končam kaj, ὃ πᾶσι τοῖς προτέροις ἐπέθηκεν τέλος s čimer je vsa prejšnja dejanja prekosil, τέλος γίγνεται ἐπ' ἀρῇσιν kletve se izpolnijo; τέλος ποιοῦμαί τινος dovršim kaj; b) uspeh ὁδοῦ, zmaga πολέμοιο, posledica τῶν γενομένων, δίδωμι ἀγαθὸν τέλος podelim uspeh, ἶσον τείνω πολέμου τέλος postavim izid vojne od obeh enako daleč, podelim (obema) enako bojno srečo. 3. vrh(unec), višek, poglavitna stvar, τῶν παίδων popoln razvitek, popolnost, vzor, τοῦ τέλους ἅπτομαι dosežem vzor, αἱ ἐν τέλει γυναῖκες zakonske (omožene) žene; τέλος λαμβάνω dozorim (o žitu), ἥβης τέλος mladostna moč, moška zrelost. 4. (državna) služba, čast, dostojanstvo, oblast, moč, πρὶν τέλος τι τούτων ἔχει predno bi postali pogoji pravnomočni, τέλος ἔχω imam oblast, εἰς τέλος καθίσταμαι, ἐν τέλει γίγνομαι nastopim službo; pos. τὰ τέλη (ἔχοντες), οἱ ἐν τέλει ὄντες višje oblasti, gosposka, vlada, oblastniki, uradniki, vojni svet, οἱ μάλιστα ἐν τέλει najvišji uradniki. 5. a) davek, carina, mitnina NT; b) stroški, izdatki, τοῖς οἰκείοις (ἰδίοις) τέλεσσι na lastne stroške, τέλη λύειν (= λυσιτελεῖν) koristiti τινί; c) (obljubljeno) darilo, daritev, nagrada, ἔγκαρπα sadni darovi, πάγχαλκα τέλη bojna oprava sovražnika, ki se mora Zevsu darovati. 6. pl. posvečenje, posvetitev, svete skrivnosti (misteriji), verska slavnost, praznik, νυμφικά svečano venčanje.

Τεμέση, ἡ mesto na Kipru.

τέμνω [Et. iz tm̥-nō, slov. tnala, strslov. tьną, tęti, razklati, cepiti. – Obl. fut. τεμῶ, τεμοῦμαι, aor. ἔτεμον, ἐτεμόμην, pf. τέτμηκα, pass. pf. τέτμημαι, aor. ἐτμήθην, fut. τμηθήσομαι, fut. 3 τετμήσομαι, adi. verb. τμητός, τμητέος; ep. ion. τάμνω, aor. ἔταμον, τάμον, cj. 3 sg. τάμῃσι, inf. ταμέειν, med. aor. ἐταμόμην; ep. τέμω in τμήγω, pt. aor. 1 τμήξας, aor. 2 act. ἔτμαγον, pass. 3 pl. ἔτμαγεν]. I. act. in pass. režem 1. o zdravniku: režem, izrezujem; pass. pustim, da mi izrežejo rano, τμήμα τέμνομαι urežejo me. 2. razrežem, δίχα razdelim na dva dela, κατά τι razdelim v (na) kaj, τετμημένος ἐξ ἑνὸς δύο iz enega na dva dela razdeljen; pos. a) razrežem, razdelim δέρμα, κρέα, ἰχθῦς, κατὰ μέλη razkosam; b) razsekam, prebodem, ranim χρόα χαλκῷ; c) zakoljem κάπρον Διί (Zevsu na čast); ὅρκια πιστά prisegam (z daritvijo) zvestobo, sklenem trdno zavezo (pogodbo) θάνατόν τοι ὅρκια ἔταμον tebi v smrt sem sklenil zavezo; abs. τάμνω τινί sklenem s kom pogodbo; τομήν povzročim razkol (razpor). 3. odrežem a) σῖτον kosim, žanjem; (po)sekam δένδρεα, δρῦν, ξύλα; z dvojn. acc. ἐρινεὸν τάμνε ὄρπηκας z divje smokve je odsekal mlade vejice; τρίχας, πλόκον itd. strižem; odsekam κεφαλήν, κάρα, τράχηλον; b) izrežem ἱμάντας ἔκ τινος, βέλος ἐκ μηροῦ; τέμενός τινι oddelim, odrežem, nakažem; o rekah: ločim, delim Λιβύην. 4. obrežem, obsekam δούρατα; pren. opustošim χώραν, γῆν, τῆς γῆς opustošim kos zemlje. 5. izkopljem ὀχετούς, napravim ὁδόν, ὁδὸς τετμημένη uglajena pot. 6. (pre)režem (zrak ali vodo), vozim se, peljem se, prepotujem κύματα, θάλασσαν, ὁδόν krenem po poti, τὴν μεσόγαιαν τῆς ὁδοῦ po sredini, μέσον krenem po srednji poti. II. med. 1. (raz)režem, (raz)sekam, koljem zase; orjem (sebi), λίθους obdelujem, lomim. 2. odrežem, posekam zase, ὅρκια sklenem zavezo. 3. ulovim, polovim, odženem si kaj, ἀμφὶ βοῶν ἀγέλας odrežem na obeh straneh, prestrižem, polovim.

τένων, οντος, ὁ (τείνω) kita, žila, ποδός peta, αὐχένιοι tilnik, kita na zatilku.

τέρας, ατος, τό [Et. iz qwer-, sor. πέλωρ iz qwer-ōr (po dissim.), kor. qwer "narediti"; slov. čar, čarati. – Obl. gen. ep. τέραος, ion. τέρεος, pl. nom. τέρατα, ep. τέραα, ion. τέρεα; gen. τεράτων, ep. τεράων, ion. τερέων, dat. τέρασι, ep. τεράεσσι, ion. τερέεσσι]. 1. pomenljivo znamenje na nebu (grom, blisk, mavrica), (od boga poslano) znamenje, čudežno znamenje NT, čudež, čudo. 2. pošast, prikazen, grdoba, plašilo, strašilo.

τεσσαρακοστός 3 štirideseti; subst. ἡ τεσσαρακοστή 1/40 (denar na Hiju = 1/2 drahme).

τετρά-φῡλος 2 (φυλή) ion. na štiri plemena razdeljen.

τέτραχα, τετραχῇ in ep. τετραχθά adv. četverno, na štiri dele διανέμειν.

τεχνάζω, τεχνάω in med. (τέχνη) 1. umetno ali spretno izdelujem, napravljam, narejam, obdelujem. 2. rabim (upotrebljam) umetelnost ali zvijačo. 3. hlinim se, delam se, da; zvijačno kaj izmišljam (snujem), prebrisano (zvito) napravljam τί ali inf; s ὅπως: prizadevam si na vso moč, da.

τέχνη, ἡ [Et. iz τέξνᾱ od τέκτων tesar] I. abstr. (lepa) umetnost, znanstvo 1. a) (ročna) spretnost, μετὰ τέχνης spretno, ἄνευ τέχνης nespretno; b) umetelnost, umetnost; rokodelstvo, obrt, posel, poklic; οἱ τὰς τέχνας ἔχοντες umetniki, ἔχω τὴν τέχνην izveden sem v, vešč sem umetnosti, ukvarjam se z umetnostjo (obrtom); ἀσκέω τέχνην dejanski izvršujem, ἐν τῇ τέχνῃ εἰμί izvršujem umetnost (obrt), ἐπὶ τέχνῃ μανθάνω temeljito se učim česa, ἐπὶ τέχνῃ λεγόμενα umetno govorjene besede. 2. a) duševna spretnost, čut za umetnost ali znanstvo, razsodnost, znanstvo, veda; b) premetenost, zvijača, zvitost, zvit naklep, umetni obrat; pos. prebrisanost govora, način, πάσῃ τέχνῃ καὶ μηχανῇ na vse mogoče vrste in načine, μηδεμιῇ τέχνῃ na noben način, nikakor ne; τέχνῃ z zvijačo, ἰθέῃ τέχνῃ naravnost, odkrito, očitno. II. konkr. umetniški izdelek, umetno delo, umotvor, umetnina.

τῆ ep. poet. nâ, nata, nate, tu imaš, vzemi!

τῇ adv. (dat. od ἡ) 1. a) tu(kaj), tam, τῇ μὲν … τῇ δέ tu … tam, na eni strani … na drugi strani, nekaj … nekaj; b) tako. 2. rel. a) kjer, koder; b) kako, ἔστι τῇ tako rekoč, nekako.

τῇδε adv. 1. tukaj, tam. 2. tako(le), tem potem, na ta način.

τηλε-κλειτός 3 (κλέω) τηλε-κλυτός 3 (κλύω) ep. (na) daleč sloveč, preslaven.

τηλέ-πορος 2 (πορεύομαι) poet. ki se na daleč razteza, daljen.

τηλε-φανής 2 (φαίνομαι) ep. poet. daleč viden, razločen, ki se (na) daleč razlega, sliši.

τηρέω [fut. med. τηρήσομαι s pas. pom.] 1. a) zaznavam, opazujem, pazim na, držim, izpolnjujem νόμον, ἐντολάς NT, σάββατον posvečujem NT, ohranim παράδοσιν, πίστιν NT, prihranim οἶνον; b) držim v ječi, zapiram v ječo NT, φυλακήν stražim; pass. zaprt sem v ječi (ἐν) τῇ φυλακῇ NT; τὸ ἔξωθεν (τεῖχος) ἐτηρεῖτο je bil zastražen; c) varujem se, čuvam se, ohranim se, ἀβαρῆ ἐμαυτόν varujem se biti nadležen; ἐκ τοῦ πονηροῦ obvarujem zlega NT. 2. pazim, prežim, čakam na kaj νύκτα, χειμῶνα, πορθμόν na čas prevoza, ὄχους παραστείχοντα da pridem mimo voza, ἔνδον ὄντα τηρήσαντες αὐτόν potem ko so se prepričali, da je notri, ἀνέμῳ καταφέρεσθαι pazili so, da bi prišli v pristanišče, ko bi bil (močen) veter.